உண்மையும், பொய்மையும்

[pannvalan]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

உண்மையும், பொய்மையும்

உண்மையும், பொய்மையும்


உண்மை என்பது,
உள்ளதை உள்ளவாறு உரைத்தல்
எண்ணம், சொல், செயல் மூன்றுக்கும்
முரண்பாடு தோன்றாதவாறு நடத்தல்
தனக்கே ஐயப்பாடு உள்ளதைக்
கூறாது விடுத்தல்
எப்போதும் தனது நிலைப்பாட்டை
மாற்றிக் கொள்ளாது இருத்தல்
யார் கேட்டாலும்,
ஒரே மாதிரி விடையிறுத்தல்
விளைவுகளைப் பற்றி அலசி ஆராயாமல்,
நடந்ததை உரைத்தல்
தனக்கு என்ன லாபம் என்று யோசியாமல்
தன்னலம் சிறிதுமின்றிச் செயல்படுதல்
பொய் என்று அறிந்ததைப்
பேசாதிருத்தல்
பேச வேண்டிய தருணத்தில்
சொல்ல வேண்டிய யாவற்றையும்
துணிவுடன் சொல்லுதல்
குழப்பமின்றி, மயக்கமின்றித்
தெளிவோடு பேசுதல்
பொருத்தம் இல்லாததை ஒதுக்கி விட்டு,
தேவையான அளவு மட்டுமே
பேசுதல்
சொல்லுபவர் எண்ணமும்,
கேட்பவர் புரிந்து கொள்வதும்
ஒரே நேர் கோட்டில் இணையுமாறு
உண்மையையே சொல்லுதல்
தான் சொன்னதையே
பின்னொரு நாளில் மறுக்கும்படி
நடவாதிருத்தல்
பிறர் மனம் குளிர்வதற்காகப் பேசாமல்,
நேர்மையாக நடந்து கொள்ளுதல்
பழி, பாவத்திற்கு அஞ்சாமல்
சத்தியத்தைக் காப்பாற்றச்
செயல் படுதல்
தன்னுடைய மறைவுக்குப் பிறகும்
தான் சொன்னதும், செய்ததும் நிலைத்திருக்கும்
என்ற அறிவோடு வாழுதல்

பொய்மை என்பது,
உண்மையை மறைத்தல்
நடந்ததைத் திரித்துக் கூறுதல்
தனக்குச் சாதகமான ஒரு பகுதியை மட்டும் சொல்லி விட்டு,
மீதியை விட்டு விடுதல்
பேச வேண்டிய நேரத்தில்
வாய் மூடி மௌனம் காத்தல்
உண்மைக்குப் புறம்பானவற்றை
உண்மை போலச் சொல்லுதல்
நேர் மாறானவற்றைக் கோவையாகப்
பிறர் நம்பும்படி எடுத்துரைத்தல்
இல்லாத ஒன்றை இருப்பது போலவும்,
இருப்பதை இல்லாததாகவும் சித்தரித்தல்
தன உள்ளம் ஒப்புக் கொள்வதைக் கூட
வெளிப்படையாக ஏற்க மறுத்தல்
கையில் கிடைத்த பணத்துக்காக
மனச்சாட்சியை விற்று விடல்
இனி கிடைக்கப் போகும் பலன்களுக்காகச்
சிறிதும் கூச்சமின்றிப் புளுகுதல்
பிறருடைய அச்சுறுத்தலுக்குப் பணிந்தோ,
ஆசை வார்த்தைகளுக்கு மயங்கியோ
வாய்மையற்ற சொற்களைப் பேசுதல்
அன்புக்குரியவரின் தூண்டுதலின் பேரில்
தன் நெஞ்சுரைப்பதைப் பொருட்படுத்தாது
உண்மையல்லாதவற்றைப் பேசுதல்
சூழ்நிலையைக் கருத்தில் கொண்டு
உண்மையைக் குழி தோண்டிப் புதைத்தல்
புன்னகையோடு உண்மையைப் பேச ஆரம்பித்துப்
பற்பல பொய்களை இடைஇடையே கலந்து
மீண்டும் மலர்ந்த முகத்துடனே
சற்று உண்மையைச் சொல்லி முடித்தல்
பின் விளைவுகளை எண்ணி
நடந்ததை மாற்றிக் கூறுதல்
தகுந்த கவனமின்றியும் பொறுப்பின்றியும்
வாய்க்கு வந்ததைப் பேசுதல்
வெறும் நடிப்புக்காகத்
தயக்கமின்றிப் பொய்யுரைத்தல்
நாணமேதும் இல்லாமல்
சொல்லக் கூடாததைச் சொல்லுதல்
பிறர் நம்பவில்லை என்பதை உணர்ந்த பிறகும் கூடத்
தொடர்ந்து பொய் பேசுதல்

 

[suraju06]

உண்மையும், பொய்மையும்


உண்மை என்பது,
உள்ளதை உள்ளவாறு உரைத்தல்
எண்ணம், சொல், செயல் மூன்றுக்கும்
முரண்பாடு தோன்றாதவாறு நடத்தல்
தனக்கே ஐயப்பாடு உள்ளதைக்
கூறாது விடுத்தல்
எப்போதும் தனது நிலைப்பாட்டை
மாற்றிக் கொள்ளாது இருத்தல்
யார் கேட்டாலும்,
ஒரே மாதிரி விடையிறுத்தல்
விளைவுகளைப் பற்றி அலசி ஆராயாமல்,
நடந்ததை உரைத்தல்
தனக்கு என்ன லாபம் என்று யோசியாமல்
தன்னலம் சிறிதுமின்றிச் செயல்படுதல்
பொய் என்று அறிந்ததைப்
பேசாதிருத்தல்
பேச வேண்டிய தருணத்தில்
சொல்ல வேண்டிய யாவற்றையும்
துணிவுடன் சொல்லுதல்
குழப்பமின்றி, மயக்கமின்றித்
தெளிவோடு பேசுதல்
பொருத்தம் இல்லாததை ஒதுக்கி விட்டு,
தேவையான அளவு மட்டுமே
பேசுதல்
சொல்லுபவர் எண்ணமும்,
கேட்பவர் புரிந்து கொள்வதும்
ஒரே நேர் கோட்டில் இணையுமாறு
உண்மையையே சொல்லுதல்
தான் சொன்னதையே
பின்னொரு நாளில் மறுக்கும்படி
நடவாதிருத்தல்
பிறர் மனம் குளிர்வதற்காகப் பேசாமல்,
நேர்மையாக நடந்து கொள்ளுதல்
பழி, பாவத்திற்கு அஞ்சாமல்
சத்தியத்தைக் காப்பாற்றச்
செயல் படுதல்
தன்னுடைய மறைவுக்குப் பிறகும்
தான் சொன்னதும், செய்ததும் நிலைத்திருக்கும்
என்ற அறிவோடு வாழுதல்

பொய்மை என்பது,
உண்மையை மறைத்தல்
நடந்ததைத் திரித்துக் கூறுதல்
தனக்குச் சாதகமான ஒரு பகுதியை மட்டும் சொல்லி விட்டு,
மீதியை விட்டு விடுதல்
பேச வேண்டிய நேரத்தில்
வாய் மூடி மௌனம் காத்தல்
உண்மைக்குப் புறம்பானவற்றை
உண்மை போலச் சொல்லுதல்
நேர் மாறானவற்றைக் கோவையாகப்
பிறர் நம்பும்படி எடுத்துரைத்தல்
இல்லாத ஒன்றை இருப்பது போலவும்,
இருப்பதை இல்லாததாகவும் சித்தரித்தல்
தன உள்ளம் ஒப்புக் கொள்வதைக் கூட
வெளிப்படையாக ஏற்க மறுத்தல்
கையில் கிடைத்த பணத்துக்காக
மனச்சாட்சியை விற்று விடல்
இனி கிடைக்கப் போகும் பலன்களுக்காகச்
சிறிதும் கூச்சமின்றிப் புளுகுதல்
பிறருடைய அச்சுறுத்தலுக்குப் பணிந்தோ,
ஆசை வார்த்தைகளுக்கு மயங்கியோ
வாய்மையற்ற சொற்களைப் பேசுதல்
அன்புக்குரியவரின் தூண்டுதலின் பேரில்
தன் நெஞ்சுரைப்பதைப் பொருட்படுத்தாது
உண்மையல்லாதவற்றைப் பேசுதல்
சூழ்நிலையைக் கருத்தில் கொண்டு
உண்மையைக் குழி தோண்டிப் புதைத்தல்
புன்னகையோடு உண்மையைப் பேச ஆரம்பித்துப்
பற்பல பொய்களை இடைஇடையே கலந்து
மீண்டும் மலர்ந்த முகத்துடனே
சற்று உண்மையைச் சொல்லி முடித்தல்
பின் விளைவுகளை எண்ணி
நடந்தை மாற்றிக் கூறுதல்
தகுந்த கவனமின்றியும் பொறுப்பின்றியும்
வாய்க்கு வந்ததைப் பேசுதல்
வெறும் நடிப்புக்காகத்
தயக்கமின்றிப் பொய்யுரைத்தல்
நாணமேதும் இல்லாமல்
சொல்லக் கூடாததைச் சொல்லுதல்
பிறர் நம்பவில்லை என்பதை உணர்ந்த பிறகும் கூடத்
தொடர்ந்து பொய் பேசுதல்

Veda says succinctly "சத்யம் வத" and that is why it remains vedha.

 

[Visalakshi Ramani]

உள்ளதைச் சொல்வது உண்மை.
இல்லாததைச் சொல்வது பொய்மை.

உள்ளதையும் நன்மையைக் கருதி
சொல்லாது இருப்பது வாய்மை.

மனம், மொழி, நடத்தை இவை
மாறுபடாமல் இருப்பது நேர்மை.

 

[Brahmanyan]

உண்மையும், பொய்மையும்

Dear Sri "Pannvalan",

The subject taken by you is very important one. Our Religious scriptures have given important role for Truth - Sat in our life.

"Ekam Sat vipra bahudha vadhanti" - " Truth is one, the learned call it differently" declares Rig1:164:46). Here "Sat - Truth" equals to mean "that alone exists" which some call God or by other names.

Upanishads go further and say " Satyam Vada, Dharmam chara, Veda (svãdhyãyãn mã pramadaha’ – ‘Speak the truth. Abide (uphold) your dharma. Never be idle in your studies’ (Taittireeya Upanishad: 1/11).
This advice is given to the students who leave the Patasala after their studies to enter "Grihastashrama".

Interestingly the official motto of India Government is "Sathyameva Jayathe" - Truth alone triumphs. This is taken from Mundaka Upanishad (3-1-6).

Truth is simple but only a bold person who has no fear can abide by Truth at all times.

Regards,
Brahmanyan,
Bangalore.

 

[pannvalan]

Thanks for your value addition.

 

[Visalakshi Ramani]

'ஸத்' என்பது அழியாத, நிலையான பொருள்.

'அஸத்' என்பது அழிகின்ற, நிலையற்ற பொருள்.

'அஸத்துக்கள்' நாம் எல்லோருமே தான்.
'அசடு' என்பது 'அஸத்து' என்பதன் மரூஉ . :moony:

 

[S.Chandrasekaran]

sathyameva Jayathe!

 

[S.Chandrasekaran]

sathyam

 

[Nara]

....'அசடு' என்பது 'அஸத்து' என்பதன் மரூஉ .

Hi, as far this asadu (yours truly) knows, Asadu is derived from Achit. Chit is an entity endowed with consciousness. That would be only Brhman according to Advaitam and Brhman and Jeevas for others. Achit is matter devoid of any consciousness. Thus, the transformed word asadu means one acting as though he/she lacks consciousness, or power of discrimination between good and bad. Asadu is achit, not unchanging as in asatyam.

Now, for something somewhat different, if Satyam is meant in the sense that Satyam is what is immutable, then the only logical conclusion one can arrive at, without resorting to religious dogma, is nothing is Satyam. On a day-to-day level, for common people, this immutable Satyam is of no practical value or meaning.

If Satyam is merely what is truth or what is honest, then, many routine common human activities such as wearing clothes, grooming oneself, saying nice things to each others when they are not meant, all of these are designed and perfected to obscure Satyam. These activities, intended to obscure Satyam, are essential for the smooth functioning of society.

So, to say Satyam Eva Jayate is certainly false. (I know many will come after me for saying this. I will engage any reasonable and civil counter argument.)

This logical conundrum is nicely avoided by the Tamils -- they have two words உண்மை and வாய்மை. No need to be a தமிழ் புலவர் to appreciate the difference so precisely defined by Thiruvalluvar:

பொய்மையும் வாய்மையிடத்த புரை தீர்ந்த
நன்மை பயக்கும் எனின்.
​

Thiruvalluvar lays down two prerequisites for even an outright lie to be considered as வாய்மை. They are, (i) it must not result in any harm at all, and (ii) it must result in at least some good. When these two are true, even untruthful acts/speech must be considered வாய்மை.

So, it is obvious that வாய்மையே வெல்லும் makes lot more sense than the Sanskrit counterpart, Satyam Eva jayate.

Isn't it great that Tamils thought of the need for this word Vaaymai?

When Annadurai wanted to replace Satyameva jayate from the government seal of Tamil Nadu, it seems Rajaji suggested உண்மையே வெல்லும். But, Annadurai preferred வாய்மையே வெல்லும்.

Let us observe வாய்மை, it is better than Satyam.

Cheers!

 

[Visalakshi Ramani]

Dear Shree. Nara,

Satyam is a red hot thing -which most people cannot handle without getting scorched!

We are allowed to hide bitter truths and / or tell white lies for saving some one. Then it becomes 'vaaimai'

உள்ளதையும் நன்மையைக் கருதி
சொல்லாது இருப்பது வாய்மை.

If Satyam is merely what is truth or what is honest, then, many routine common human activities such as wearing clothes, grooming oneself, saying nice things to each others when they are not meant, all of these are designed and perfected to obscure Satyam. These activities, intended to obscure Satyam, are essential for the smooth functioning of society.

This looks like the accepted practice but it will surely create personality problems int the long run!

மனம், மொழி, நடத்தை இவை
மாறுபடாமல் இருப்பது நேர்மை.

with warm regards,
V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

Dear Shree. Nara,

I forgot the main issue!

All the living things-animals, plants, reptiles and birds have consciousness.

Man is on the top rung on the ladder of evolution.

How can we say that man is 'achit'?

But there is no doubt that he is 'asaththu'

More over the word 'asadu' resembeles 'asaththu' more than 'achithu'

with warm regards,
V.R.

 

[Nara]

......How can we say that man is 'achit'?

Hi, is it not a chide, a rebuke that is not meant literally?

On Satyam and Vaimai,

Satyam can be ugly, Vaimai is always beautiful.
Satyam can be cruel, Vaimai is always compassionate.
Satyam is often indifferent, Vaimai is always love.
Satyam can be destructive, Vaimai is always constructive.

வாய்மை மட்டுமே வெல்லட்டும், சத்யம் எக்கேடோ கெட்டு போகட்டும் ....

 

[Visalakshi Ramani]

சத்தியமும் வெல்லட்டும்!
வாய்மையும் வாழட்டும்!

சத்தியத்தை இடம் பெயர்த்துவிட்டு
வாய்மை அங்கு குடிபுக வேண்டிய

அவசியமே இல்லாமல் போனால்
அதுவே மகிழ்ச்சி அளிக்கும் எனக்கு!

 

[suraju06]

புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் பொய்யும் பொய் தான். அது ஒருநாளும் உண்மையோ வாய்மையோ ஆகாது. பொய் பொய்தான். மெய் மெய் தான். சத்யம் அப்ரியம் ந ப்ரூயாத் என்று சொன்ன சுபாஷிதம் இதை விட மேல். ராமலிங்க அடிகள் சொன்னது போல் உள்ளொன்று வைத்து புறம்பொன்று பேசுவார் உறவுகலவாமை வேண்டும் என்பது மட்டுமன்று பொய்மை பேசாதிருக்கவேண்டும் என்பதும் முக்கியம்.

 

[Raghy]

" Man is top of ladder of evelution"? I don't think so. Man is the worst of the lot. Man has no idea how to live with nature; procreated and increased the population beyond the means of support; utilised the natural resources of this planet too rapidly without giving the time to replenish; not only many fish varieties became extinct, the oceans close to the land have become devoid of fishes; introduced somany 'super bugs' in the world.

Man has already ruined this planet. Man is the curse for most animals and for this planet. Man is the first beast that killed other beasts for purposes other than eating (for fur, leather only and for ...entertainment!)

Man groups could not live in peace amoung themselves either. Millions and millions have been slaughtered, displaced on political and religious excuses. Women were also hit like other vulnerable lives....Men fought amoung themselves and the victors raped the women and girls.

I am ashmed to be a man.

Cheers!

 

[Raghy]

"sathyameva Jayate".

In my opinion, almost all of us got this incorrectly. I see this as 'what wins is Satyam'. For example, if someone holds a dagger across my throat and demand me to believe in one particular god, I will not have second thoughts. (For the members, who think this example is ridiculous, kindly think again...this was done millions of times in the past; will be done in the future, possibly first in India). In this situation, it seems that 'particular god concept' seems like the wimnner, because it was delivered through the business end of the dagger placed across a throat. But what is the Sathyam? Leave alone that particular god, the existence of any god can not be proved. But did that sathyam win? no. If I stand on that Sathyam, I will be minus my throat - not a comfortable way to live.

Sathyam seldom wins. If Sathyam gets a poweerful backing, it may have a chance. The power may be political, muscular, influential, monetary....anything. Sathyam on its own has as much chance as a block of ice in hell fire.

Sathyameva Jayathe?

 

[SwamiTaBra]

There are not only physical violence, but also psychological that does manifest.

All competitions breed some sort of violence, which is why Kanchi Swamigal say in his famous Maithreem bhajata:

"Spardam tyajata"

Unfortunately competition pervades almost everywhere are we also fuel it mindlessly in the guise of promoting merit...

Swami

 

[Visalakshi Ramani]

(reply to #15.)

dear Mr. Raghy,

Man could do all the atrocities you have listed, ONLY because he is on the top rung of the ladder of evolution.

He is right at the top of the pyramid-unarmed by nature (minus claws, minus tearing teeth and fierce strength).

How does he remain on the top and do what ever he pleases-without a thought about the future of the planet or of the human race?

Because he is very intelligent but he is not WISE.

I think all of should be ashamed of being human beings-who defile the earth.

But our topic now is different!

with warm regards,
V.R.
:focus:

 

[Visalakshi Ramani]

(reply to #16)

Dear Mr. Raghy,

Minus one's throat, there is no question of living- comfortably or otherwise

Satyam has survived, is surviving and will survive.

But i have to agree that the number of persons who have bonded with Satyam are

fewer now, than before.

But all is not lost. It is time for each of us to wake up from our fake slumber and be

as truthful as possible.

it needs a lot of determination and strength of character.

BUT IT IS POSSIBLE TO ADHERE TO SATYAM!

Only we are not trying hard enough.:flypig:

with warm regards,
V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் பொய்யும் பொய் தான். அது ஒருநாளும் உண்மையோ வாய்மையோ ஆகாது. பொய் பொய்தான். மெய் மெய் தான். சத்யம் அப்ரியம் ந ப்ரூயாத் என்று சொன்ன சுபாஷிதம் இதை விட மேல். ராமலிங்க அடிகள் சொன்னது போல் உள்ளொன்று வைத்து புறம்பொன்று பேசுவார் உறவுகலவாமை வேண்டும் என்பது மட்டுமன்று பொய்மை பேசாதிருக்கவேண்டும் என்பதும் முக்கியம்.


Dear.Mr.Suraju06,

When in a dilemma, whether or not to reveal the truth, we still have two options.

1. Tell a 'white lie' to save the person in danger or defuse the explosive situation.

2. Feign ignorance about the fact. This way we don't have to utter a lie and at the

same time the rule of subashitham is also obeyed.

If we want to keep away from the people who do not mean what they say and do

not say what they think-there will be hardly any kind of interactions in the world!

Such is the present time! :tape2:

with warm regards,
V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

(Reply to #17).

Dear Mr. Swami,

There is a long list of things which we all may have to "thyaja"

in order to become good human beings first and good brahmins next.

It is high time for us to 'stop talking' and 'start doing'! :tape2:

with warm regards,
V.R.

 

[Raghy]

Sow.Visalakshi Ramani is right. It is important to uphold the truth at all times. I bet, most if not all the members in this forum would be doing that already; even I do it from my age of 16. But when I said 'Sathyam seldom wins', I meant one should not expect being truthful alone would be enough to comeout with flying colours; it is not enough. One has to be weary of the possible 'persuations' usually applied to justify things that are not quite true. While one strive to be truthful, one should be street smart too to acheive success. That is also quite possible.

Cheers!

 

[Visalakshi Ramani]

There was a young boy whose mother was a 'dAsi' in a rich man's house.

Several rich friends and learned men used to visit the rich man and spend some time with him.

When the boy went to a Guru, he was asked his father's name. The boy asked his mother but she could not tell the name as she did not know which of the guests was his real father.

She confessed to the boy the truth about hers ignorance in this matter.

The boy told his guru the same thing the next day, in class full of pupils.

The guru told the boy that he must be the son of Brahmin as no one else would so boldly speak a truth of this kind, in a large group of people.

Later the boy became a mahaan in that birth and Narada in his next birth.

 

[Visalakshi Ramani]

satyam vadha, dharmam chara.

When we protect the dharmam,

the dharmam will protect us too!

 

[KRS]

Dear Professor Nara Ji,

You have said:

"Now, for something somewhat different, if Satyam is meant in the sense that Satyam is what is immutable, then the only logical conclusion one can arrive at, without resorting to religious dogma, is nothing is Satyam. On a day-to-day level, for common people, this immutable Satyam is of no practical value or meaning.

If Satyam is merely what is truth or what is honest, then, many routine common human activities such as wearing clothes, grooming oneself, saying nice things to each others when they are not meant, all of these are designed and perfected to obscure Satyam. These activities, intended to obscure Satyam, are essential for the smooth functioning of society."


You are correct. For a Nasthika, there is no such thing as the Brhman, which is the ultimate Truth, from which the word Sathyam is derived in Sanskrit. For an Asthika, EVERYTHING, including speaking the Truth (shaded as it may be as Vaymai) stems from this ultimate Truth.

Some suspect that Thiruvalluvar was a Jain. So, the word 'Vaymai' was perhaps used by him in the context of what is true, as his religion is viewed as 'Nasthika'.

So, to compare the expressions in Sanskrit and Tamil in my opinion is like comparing apples and oranges. One expresses the total conduct including speech and the other refers only to mere speech.

Regards,
KRS