காேபுலு

[Janaki Jambunathan]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

அட்டைப்பட jokes Rember them?

http://s-pasupathy.blogspot.in/2016/06/3_18.html

 

[Raji Ram]

Gopulu had many fans - like me!!

He should have visited the U S of A to see the upside-down switches for lights and fans! :spy:

 

[vgane]

Gopulu was a versatile cartoonist! He was able to bring forth the humor in every day life! His cartoons were lively and effervescent! We miss him!!

 

[Janaki Jambunathan]

அந்தக் கால கட்டம் விகடனுக்கு ஒரு லேசான இறங்குமுகமாக இருந்தது. அந்த சமயத்தில் வாசன், விகடனுக்குப் புதிய பொலிவு ஊட்டும் நோக்கத்துடன் தானே நேரடியாக விகடன் சம்பந்தப்பட்ட பணிகளைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார். தினமும் விகடன் ஆபீசுக்கு வந்து, ஆசிரியர் இலாகாவினருடன் மீட்டிங் நடத்துவார். விகடனை இம்ப்ரூவ் பண்ண ஆலோசனைகள் சொல்லுவார். அனைவரிடம் ஆலோசனைகள் கேட்பார். அப்போது உதித்தது தான் ‘இவர்கள் சந்தித்தால்’ என்ற ஐடியா. இந்த வரிசையில் எழுதப் பட்ட கட்டுரைகளில் ராஜாஜி, ஈ.வே.ரா.வில் தொடங்கி பல இரு துருவ முக்கிய பிரமுகர்கள் சந்தித்துக் கொண்டால் என்ன நடக்கும்? என்ன பேசுவார்கள்? என்று சுவைபட விவரிக்கும் கற்பனைச் சந்திப்புகள் இடம்பெற்றன. அவை வாசகர்கள் மத்தியில் பரபரப்பான வரவேற்பினைப் பெற்றன. ‘

http://s-pasupathy.blogspot.com/2015/04/52.html

 

[Raji Ram]

I was inspired to write a poem on seeing one of Sri. Gopulu's cartoons seen below:

Source: Google images
============================================

கூட்டுக் குடும்பம் - அன்று!

பட்டை விபூதி தன் உடலை அலங்கரிக்க,
சட்டையைச் சட்டை செய்யாத தாத்தா!

குனிந்த முதுகை இன்னும் வளைத்தபடி,
இனித்த பேச்சால் மயக்க முயலும் பாட்டி!

பருத்த தன் வயிறைக் காட்டத் தயங்காது,
வெறுத்த மருந்தையும் குடிக்க வைத்திட,

உருட்டி மிரட்ட விசிறிக் காம்பைக் காட்டி,
உங்கள் இல்லத்தரசன் நான் எனும் அப்பா!

பிள்ளைச் செல்வங்களை ஈன்று, சலித்து,
இல்லாத முதுமையைத் தன் இள வயதில்

பெற்று, இனிக்கும் சர்க்கரையைத் தந்து,
பெற்ற மகனை தாஜா பண்ணும் அம்மா!

தாவணி அணிந்த வளர்ந்த நங்கை; தான்
தாங்க வேண்டியவரை நோக்கும் தனயன்!

மருந்தின் ருசியினால் அழும் பெண் குட்டி;
அருவருப்பைத் தமது முகத்தில் காட்டும்

சின்ன அக்கா; மழலை மாறாது பூணலிட்ட
சின்னஞ் சிறுவன்; நம்மையும் பிடித்து

மருந்தைத் தருவாரோ என்கிற பயத்தில்
மறையும் தாத்தா பின்னே கடைக்குட்டி!

கூட்டுக் குடும்பம் கலகலப்பு நிறைந்தது;
ஏட்டில் பார்த்து இன்று இளைஞர் அறிவது!

இன்று காணக் கிடைக்காத அந்தக் காட்சி;
அன்று கோபுலு வரைந்த படம்தான் சாட்சி!

 

[Iyyarooraan]

In those days for many weekly humour was "Gopulu" reflecting the times. Those works are worth bringing out in book forms. The artist drew sketches of retired or aged men's back having rested on an easy chair, like the easy chair canvas!

 

[tbs]

hi

some great people in great times.....right time and right people in right place...

 

[vijiseeni]

His great work and art undeniably is conducive
to happiness and his good sketches made everyone warm. A born genius indeed

 

[vgane]

I was inspired to write a poem on seeing one of Sri. Gopulu's cartoons seen below:

Source: Google images
============================================

கூட்டுக் குடும்பம் - அன்று!

பட்டை விபூதி தன் உடலை அலங்கரிக்க,
சட்டையைச் சட்டை செய்யாத தாத்தா!

குனிந்த முதுகை இன்னும் வளைத்தபடி,
இனித்த பேச்சால் மயக்க முயலும் பாட்டி!

பருத்த தன் வயிறைக் காட்டத் தயங்காது,
வெறுத்த மருந்தையும் குடிக்க வைத்திட,

உருட்டி மிரட்ட விசிறிக் காம்பைக் காட்டி,
உங்கள் இல்லத்தரசன் நான் எனும் அப்பா!

பிள்ளைச் செல்வங்களை ஈன்று, சலித்து,
இல்லாத முதுமையைத் தன் இள வயதில்

பெற்று, இனிக்கும் சர்க்கரையைத் தந்து,
பெற்ற மகனை தாஜா பண்ணும் அம்மா!

தாவணி அணிந்த வளர்ந்த நங்கை; தான்
தாங்க வேண்டியவரை நோக்கும் தனயன்!

மருந்தின் ருசியினால் அழும் பெண் குட்டி;
அருவருப்பைத் தமது முகத்தில் காட்டும்

சின்ன அக்கா; மழலை மாறாது பூணலிட்ட
சின்னஞ் சிறுவன்; நம்மையும் பிடித்து

மருந்தைத் தருவாரோ என்கிற பயத்தில்
மறையும் தாத்தா பின்னே கடைக்குட்டி!

கூட்டுக் குடும்பம் கலகலப்பு நிறைந்தது;
ஏட்டில் பார்த்து இன்று இளைஞர் அறிவது!

இன்று காணக் கிடைக்காத அந்தக் காட்சி;
அன்று கோபுலு வரைந்த படம்தான் சாட்சி!

உங்கள் கவிதை கூட்டுக் குடும்பத்தின் மேன்மையை பறை சாற்றியது! நல்ல கவிதை! அழகான வார்த்தைகள்!

 

[Raji Ram]

Thank you, Ganesh.

 

[kk4646]

i was inspired to write a poem on seeing one of sri. Gopulu's cartoons seen below:

source: Google images
============================================

கூட்டுக் குடும்பம் - அன்று!

பட்டை விபூதி தன் உடலை அலங்கரிக்க,
சட்டையைச் சட்டை செய்யாத தாத்தா!

குனிந்த முதுகை இன்னும் வளைத்தபடி,
இனித்த பேச்சால் மயக்க முயலும் பாட்டி!

பருத்த தன் வயிறைக் காட்டத் தயங்காது,
வெறுத்த மருந்தையும் குடிக்க வைத்திட,

உருட்டி மிரட்ட விசிறிக் காம்பைக் காட்டி,
உங்கள் இல்லத்தரசன் நான் எனும் அப்பா!

பிள்ளைச் செல்வங்களை ஈன்று, சலித்து,
இல்லாத முதுமையைத் தன் இள வயதில்

பெற்று, இனிக்கும் சர்க்கரையைத் தந்து,
பெற்ற மகனை தாஜா பண்ணும் அம்மா!

தாவணி அணிந்த வளர்ந்த நங்கை; தான்
தாங்க வேண்டியவரை நோக்கும் தனயன்!

மருந்தின் ருசியினால் அழும் பெண் குட்டி;
அருவருப்பைத் தமது முகத்தில் காட்டும்

சின்ன அக்கா; மழலை மாறாது பூணலிட்ட
சின்னஞ் சிறுவன்; நம்மையும் பிடித்து

மருந்தைத் தருவாரோ என்கிற பயத்தில்
மறையும் தாத்தா பின்னே கடைக்குட்டி!

கூட்டுக் குடும்பம் கலகலப்பு நிறைந்தது;
ஏட்டில் பார்த்து இன்று இளைஞர் அறிவது!

இன்று காணக் கிடைக்காத அந்தக் காட்சி;
அன்று கோபுலு வரைந்த படம்தான் சாட்சி!

மிகவும் ரசித்தேன் தங்களின் கவிதையை....


Tvk

 

[kunjuppu]

dear raji, good lady,

good poem as always, nostalgically correct, but only a passing statement on the underlying sorrow ..

தாவணி அணிந்த வளர்ந்த நங்கை; தான்
தாங்க வேண்டியவரை நோக்கும் தனயன்!

the most fateful statement is one conerning the eldest son. the man/wife just bred away a ton of kids, and always leaving it to the eldest to take care of them and bring them up.

not any more in tambram, but i still hear of sacrifice by the eldest brother or sister, to bring up their families, often postponing their own marriage, or in case of girls, never marrying at all.

.. and stories of 'irresponsible' eldest child, who opted for love marriage, and left the family to fend for itself.

which makes me wonder, with so much potential problems, was it all so great, in those days, of large joint families. particularly for the lower and lower middle class?

in this case instance, chances are that the eldest girl, if educated, went to work and brought up the family. if she got married first, it was upto the immediate son, to bring up the rest, and ....

 

[tbs]

hi

anandha vikatan/kunudham used to be TB household ladies read in olden days....gopulus cartoons always reflect lower/middle

class life...

 

[Raji Ram]

Dear Kunjuppu Sir,

It is a wonder that people seemed to be happier than now, even with more number of kids, in'those' days!

Do you think people have become more self centered now a days because they hesitate to help even the members in the

extended family?

It is still fresh in my memory - the days when I used to visit Madras (now Chennai!) as a school kid. My dad's maternal

uncle had nine kids and that mami will make coffee for all of us - boil some water, throw some coffee powder in it, brew

it for five minutes, filter, add a little bit of milk and sprinkle some sugar! That coffee used to taste very good because

of the love with which it was served! The caring and sharing was amazing!

 

[Raji Ram]

மிகவும் ரசித்தேன் தங்களின் கவிதையை.... Tvk

தங்கள் ஊக்கம்; எந்தன் ஆக்கம்! நன்றி!

 

[tbs]

Dear Kunjuppu Sir,

It is a wonder that people seemed to be happier than now, even with more number of kids, in'those' days!

Do you think people have become more self centered now a days because they hesitate to help even the members in the

extended family?

It is still fresh in my memory - the days when I used to visit Madras (now Chennai!) as a school kid. My dad's maternal

uncle had nine kids and that mami will make coffee for all of us - boil some water, throw some coffee powder in it, brew

it for five minutes, filter, add a little bit of milk and sprinkle some sugar! That coffee used to taste very good because

of the love with which it was served! The caring and sharing was amazing!

hi

i recently saw episode about KOOTTU KUDUMBAM...means joint family ...in NEEYA NAANA....now a days ...many young gals

like joint family....ONLY GAL'S MOMS ARE AGAINST IT....