• This forum contains old posts that have been closed. New threads and replies may not be made here. Please navigate to the relevant forum to create a new thread or post a reply.
  • Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Bomb on One Hand, Gita on Other

  • Thread starter Thread starter V.Balasubramani
  • Start date Start date
Status
Not open for further replies.
V

V.Balasubramani

Guest
Bomb on One Hand, Gita on Other
By S Gurumurthy


We have often asked ourselves and others why India in its several thousand years of history has rarely tried to expand its territories or to assume a dominant role. Many of the experts and others with whom we had dialogue referred to some special features in the Indian psyche which could partly explain their greater tolerance, less discipline, the lack of sense of retaliation, more flexibility in accepting outsiders, greater adherence to hierarchy and emphasis on personal safety over adventure.”


This is what Dr A P J Abdul Kalam, with the co-author SY Rajan, wrote in the famous book “India Vision 2020 A Vision for the New Millennium” [1998]. Kalam had raised these profound issues that are sourced in our national confusion over couple of thousand years since Ashoka became the role model of India by giving up war altogether. Kalam is being profiled by his millions of admirers as a ‘People’s President, teacher, scientist, visionary, thinker, and patriot.’ He is certainly all these and more. He had bombs and missiles on the one hand with veena and Gita on the other. The huge bandwidth of the man brings out the complete philosopher-nationalist that he was. Dr Kalam introspected and posited for the nation critical issues which mirror the lessons our history has taught us but we have not learnt and still refuse to learn. Each of the issues raised by Kalam is profound. As we did not expand them, our territories contracted. As we were not disciplined, our tolerance was a mere vanity. Accepting outsiders at the cost of kinship has divided us. Preferring personal safety over adventures has made us victims of adventurists. How true Kalam was? Yet, there was, even now there is, no effort to reorient our education or national discourse on Kalam’s lines, even though he wrote his famous work in 1998. Even today, Kalam, the man, is being discussed — personally and anecdotally. But there is very little focus on what he said or envisioned for India. Encomiums are being paid to him as a visionary without discussing what his vision is. Kalam’s introspection should be the concern, even active enterprise, of the entire nation and its establishment — government, media, academia and intellectuals. Even now it is not too late. In the memory of Kalam, work on what he had envisioned for India can begin. But there can be no beginning unless there is honest introspection by Indians about the role and purpose of India.


Read more at: http://www.newindianexpress.com/col...d-Gita-on-Other/2015/07/29/article2945805.ece
 
ஒரு கரத்தில் கீதை, மறு கரத்தில் அணுகுண்டு!
By எஸ். குருமூர்த்தி

'கடந்த பல்லாயிரம் ஆண்டுகளில் இந்தியா தனது எல்லைகளை விரிவாக்கவோ, பிற நாடுகளிடையே ஆதிக்கம் செலுத்தவோ முயற்சிக்காதது ஏன் என்ற கேள்வியை நாம் அடிக்கடி கேட்டுக் கொள்கிறோம். இதற்குக் காரணமாக, நமது சகிப்புத்தன்மை, கட்டுப்பாடின்மை, திருப்பித் தாக்குவதில் ஆர்வமின்மை, வெளிநாட்டவரை வரவேற்கும் பரந்த மனம், பாரம்பரியக் கலாசாரத்தைப் பேணும் பண்பு, தனிமனிதப் பாதுகாப்பைப் பேணும் தன்மை ஆகியவற்றை இந்திய மனநிலையை ஆராயும் நிபுணர்கள் சுட்டிக்காட்டுகிறார்கள்.''

வாசகத்தை, ஒய்.எஸ். ராஜனுடன் இணைந்து எழுதிய "இந்தியா-2020: புதிய ஆயிரமாண்டுக்கான தொலைநோக்குப் பார்வை (1998)' என்ற தனது நூலில் டாக்டர் ஏ.பி.ஜே.அப்துல் கலாம் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். போரை வெறுத்து ஒதுக்கிய பேரரசர் அசோகர் இந்தியாவின் முன்னுதாரணமாக மாறி இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மேற்கண்ட மிக ஆழ்ந்தகன்ற விவகாரத்தை கலாம் எழுப்பினார்.

கலாம் தனது கோடிக்கணக்கான அபிமானிகளால் "மக்கள் குடியரசுத் தலைவர், விஞ்ஞானி, தொலைநோக்குப் பார்வை கொண்டவர், சிந்தனையாளர், தேசபக்தர்' என்றெல்லாம் போற்றப்படுகிறார். அவர் நிச்சயமாக இந்தப் புகழுரைகளுக்கு எல்லாம் மேலானவர். அவரது ஒரு கரத்தில் பகவத் கீதையும் வீணையும், மறு கரத்தில் அணு ஆயுதமும் ஏவுகணைகளும் இருந்தன. அவரது முழுப் பரிமாணமும் அவரை முழுமையான தேசிய சிந்தனையாளராகவே அடையாளம் காட்டுகிறது.
தேசம் சந்திக்கும் பல சிக்கல்களை ஆழ்ந்து ஆராய்ந்து அதற்கான தீர்வு காண டாக்டர் கலாம் முயன்றார். அந்தத் தீர்வுகள் நமது முந்தைய சரித்திரம் அளித்த பாடங்களையே பிரதிபலித்தன. ஆனால், அவற்றைக் கற்கவோ, ஏற்கவோ மறுத்து வருகிறோம். கலாம் எழுப்பிய கேள்விகள் அனைத்துமே மிக முக்கியமானவை.

தேசத்தை விரிவாக்கவில்லை; அதனால், நமது எல்லைகள் சுருங்கின. நம்மிடையே கட்டுப்பாடில்லை: அதேசமயம், நமது சகிப்புத்தன்மை வறட்டுப் பெருமைக்குரியதாக இருக்கிறது. நமது உறவுகளை பலிகொடுத்து வெளிநாட்டவரை ஏற்கும் தன்மை நம்மை பிளவுபடுத்தி இருக்கிறது. சாகசங்களைவிட சொந்த வாழ்க்கையைப் பாதுகாப்பாக வைத்துக் கொள்வதில் காட்டும் ஆர்வத்தால், பிற சாகசக்காரர்களின் கரங்களில் நாம் சின்னாபின்னமாகிறோம். கலாம் கூறியது எத்துணை உண்மை?
1998-இல் தனது நூலில் கலாம் குறிப்பிட்டபடி அவர் காட்டிய வழியில், நமது கல்வி முறையை மறுசீரமைக்கவோ, தேசிய அளவில் விவாதங்களை எழுப்பவோ அப்போது மட்டுமல்ல, இப்போதும் கூட நாம் தயாரில்லை. தற்சமயம், பலரும் கலாம் வாழ்க்கையையும், பொன்மொழிகளையும் எடுத்தாள்கிறார்கள்.

Read more at: http://www.dinamani.com/editorial_a...ு-கரத்தில்-கீதை-மறு-கரத்தி/article2949105.ece
 
A great thinking by a great man. Crores and crores of people may live in a country. Only a handful numbers used to think laterally and analyse any problem in multi dimensional view.
 
Bomb on One Hand, Gita on Other
By S Gurumurthy

< Clipped >
greater adherence to hierarchy and emphasis on personal safety over adventure.”

The hierarchy which "India in several thousand years" had was the Chathurvarnya hierarchy from which probably arose gerontocracy also, within each caste, group, sub-group, etc.

It was not correct to say that personal safety was rated high, because the lower castes certainly did very many risky duties for earning their livelihood. Personal safety possibly ruled high among the priorities of the upper castes; these upper castes did not, therefore, encourage any adventure amongst their own youth.

In South India where the Chathurvarnya did not exist in the olden days, there were seafarers and merchants who even enabled some of the Tamil kings to expand their territory overseas.


This is what Dr A P J Abdul Kalam, with the co-author SY Rajan, wrote in the famous book “India Vision 2020 A Vision for the New Millennium” [1998]. Kalam had raised these profound issues that are sourced in our national confusion over couple of thousand years since Ashoka became the role model of India by giving up war altogether. Kalam is being profiled by his millions of admirers as a ‘People’s President, teacher, scientist, visionary, thinker, and patriot.’ He is certainly all these and more. He had bombs and missiles on the one hand with veena and Gita on the other. The huge bandwidth of the man brings out the complete philosopher-nationalist that he was. Dr Kalam introspected and posited for the nation critical issues which mirror the lessons our history has taught us but we have not learnt and still refuse to learn. Each of the issues raised by Kalam is profound. As we did not expand them, our territories contracted. As we were not disciplined, our tolerance was a mere vanity. Accepting outsiders at the cost of kinship has divided us. Preferring personal safety over adventures has made us victims of adventurists. How true Kalam was? Yet, there was, even now there is, no effort to reorient our education or national discourse on Kalam’s lines, even though he wrote his famous work in 1998. Even today, Kalam, the man, is being discussed — personally and anecdotally. But there is very little focus on what he said or envisioned for India. Encomiums are being paid to him as a visionary without discussing what his vision is. Kalam’s introspection should be the concern, even active enterprise, of the entire nation and its establishment — government, media, academia and intellectuals. Even now it is not too late. In the memory of Kalam, work on what he had envisioned for India can begin. But there can be no beginning unless there is honest introspection by Indians about the role and purpose of India.


Read more at: http://www.newindianexpress.com/col...d-Gita-on-Other/2015/07/29/article2945805.ece

It looks as a national characteristic that whatever we consider valuable, we blindly start "worshipping" without caring even to understand what that valuable thing is/was. There need not be any surprise if we build a temple or memorial for Abdul Kalam, make regular worship there and forget anything that man might have said or written. After all, is this not what we have been doing for millennia with all other things like veda, etc? Blind worship is our forte!
 
In South India where the Chathurvarnya did not exist in the olden days, there were seafarers and merchants who even enabled some of the Tamil kings to expand their territory overseas.

Sangomji

So you mean to say that Tamils never had Chaturvarna and they lived distinct from the Vedic Way of living .
 
I think it is a clarion call by Shri Gurumurthy to shake ourselves off from slumber..We have been a sleeping tiger with no action...Let us awake and arise from slumber to vanquish our enemies and move forward with our head held high as a warrior and establish our supremacy in our neighborhood and in the comity of nations!
 
I think it is a clarion call by Shri Gurumurthy to shake ourselves off from slumber..We have been a sleeping tiger with no action...Let us awake and arise from slumber to vanquish our enemies and move forward with our head held high as a warrior and establish our supremacy in our neighborhood and in the comity of nations!

Sir,

I don't know when the paper tigers will awake and arise........................
 
Sangomji

So you mean to say that Tamils never had Chaturvarna and they lived distinct from the Vedic Way of living .

Shri krishnaji,

AFAI have read and understood, the north-indian type of caste system did not exist in the pre-Sangam Tamil country although there might have been social stratification like the araSar or ruler being held at the highest level, the PaaNar though a low level citizen, had easy access to the araSar who had the company of the pANan/pANar, etc.

Even though tolkAppiar mentions the four fold caste system of the vedic people, in his tolkAppiyam, the names used are antaNar, araSar, vaiSyar and veLLALar. Kindly note that antaNar here seem to rank above the araSar which was not the case in earlier periods. tolkAppiar also makes some interesting details which dilute the caste system from its rigid framework of the North Indian vedics (Aryans?).

1. veLLALar constituted only one section of the agricultural or farming communities, then.
2.Weapons of war can be handled by both araSar and vaiSyar and even veLLALar.
3. araSar and antaNar can marry vELir women.
4. antaNar can become kings or rulers.
5. antaNar took to secular occupations, the most prominent instance being nakkeeran who was a vElappArppAn, or one who earned his livelihood by carving conch shells into bracelets.

Thus it looks as though the pre-Cangam Tamil nadu had no birth-based caste system but only a social classification (and tiers too) based only on the occupation.
 
Even though tolkAppiar mentions the four fold caste system of the vedic people, in his tolkAppiyam, the names used are antaNar, araSar, vaiSyar and veLLALar. Kindly note that antaNar here seem to rank above the araSar which was not the case in earlier periods.

So who is an antanar according to Tolkappiar ? Is he a Vedic Brahmin or just a priest ? Was Tolkappiar a Brahmin ?


Thus it looks as though the pre-Cangam Tamil nadu had no birth-based caste system but only a social classification (and tiers too) based only on the occupation.

So then who introduced the Caste System in Sangam and Post Sangam period ? Was it the Aryans (i.e Brahmins ) from the North ?
 
So who is an antanar according to Tolkappiar ? Is he a Vedic Brahmin or just a priest ? Was Tolkappiar a Brahmin ?

We have no clear evidence. It looks as though tolkAppiar was a brahmin of the vedic variety and he gave expression to his view of how society ought to be. antaNar was possibly the word used for brahmins like himself. The influx of brahmins of the north must have just commenced in trickles during tolkAppiar's time.
So then who introduced the Caste System in Sangam and Post Sangam period ? Was it the Aryans (i.e Brahmins ) from the North ?

The early emigrant brahmins from the north could not immediately create any significant impression with the then rulers (araSar) of the drAviDa country. tolkAppiam most probably depicts that stage. With passage of time, the north brahmins could wield their influence over the draviDa rulers, just as they could with most hindu rulers in the north and the strict four-fold varna system with very many castes under each got firmly established.

The social hierarchy before the Sangam age must have been a naturally evolved scheme based on avocations taken up by each person, irrespective of the family of birth.
 
So Sangomji from your post #13 it is clear that Tamils ( pre Sangam Era ) did not follow the Vedic lifestyle ( like the rest of India ) . So what was the guiding force in their life style if not Aryan Vedas ?
 
So Sangomji from your post #13 it is clear that Tamils ( pre Sangam Era ) did not follow the Vedic lifestyle ( like the rest of India ) . So what was the guiding force in their life style if not Aryan Vedas ?

What do you think was the guiding force for the Indus Valley people?

Is a "guiding force" like the veda absolutely necessary for a population to exist, progress, etc? I don't think so. Even so I suggest that you read the Sangam literature.
AFAIK, the pre-sangam era people had their own deities like muruku, virali, etc., and it was a kind of folk or primitive belief system which is reflected in the following poem:

Any town our home-town, every man a kinsman
Evil and good are not things brought
by others, neither pain, nor relief of pain.
Death is nothing new. We do not rejoice
that living is sweet, nor resent it
for not being so.

Life's way is like the raft's
when the restless descending waters lash on the rocks
as lightning skies pour down the rains —
we know this very well
from the vision of the Open-eyed Ones.
So we do not marvel at those
big with txcellence, nor scorn
the little ones.

Puram 192

Translation A K Ramanujan
 
What is the connection between quoted puram 192 and vedic religion and non existence of varna system or worship of north indian gods?

It must be remembered that A K Ramanujam exhibited a strong hatred for hindus, brahmins, his father and mother, and his vile qualities come out in his poems. DU had to remove his work from student syllabus for portraying rama in vulgar light. He had to find his salvation in the enlightened west which have chairs for anti hindu anti india indology studies.

The forum had a long discussion on this issue in the past.

What do you think was the guiding force for the Indus Valley people?

Is a "guiding force" like the veda absolutely necessary for a population to exist, progress, etc? I don't think so. Even so I suggest that you read the Sangam literature.
AFAIK, the pre-sangam era people had their own deities like muruku, virali, etc., and it was a kind of folk or primitive belief system which is reflected in the following poem:

Any town our home-town, every man a kinsman
Evil and good are not things brought
by others, neither pain, nor relief of pain.
Death is nothing new. We do not rejoice
that living is sweet, nor resent it
for not being so.

Life's way is like the raft's
when the restless descending waters lash on the rocks
as lightning skies pour down the rains —
we know this very well
from the vision of the Open-eyed Ones.
So we do not marvel at those
big with txcellence, nor scorn
the little ones.

Puram 192

Translation A K Ramanujan
 
What is the connection between quoted puram 192 and vedic religion and non existence of varna system or worship of north indian gods?

It must be remembered that A K Ramanujam exhibited a strong hatred for hindus, brahmins, his father and mother, and his vile qualities come out in his poems. DU had to remove his work from student syllabus for portraying rama in vulgar light. He had to find his salvation in the enlightened west which have chairs for anti hindu anti india indology studies.

The forum had a long discussion on this issue in the past.

The point to be considered here is whether the translation suffers because of the alleged deficiencies of Shri Ramanujam. I woould like to give, for the perusal of Shri mkrishnaji the poem in Tamil and its meaning also in Tamil and would request Shri krishnaji to judge for himself. After all, my post #15 was a reply to Shri Krishnaji's query!

நல்லிசைப் புலமை மிக்க கணியன் பூங்குன்றனார் எத்தகைய வேந்தரையும் வள்ளல்களையும் புகழ்ந்து பாடியதில்லை. இதனை அறிந்த அக்காலச் சான்றோர் வியந்து, அவரிடம் வந்து “பாடுபெறு சான்றோராகிய நீவிர் எவரையும் பாடாததற்கு என்ன காரணம்?” என்று கேட்டனர். அதற்குப் பதிலாக, இவர் கூறிய பாடலைப் பார்ப்போம்.

யாதும் ஊரே; யாவரும் கேளிர்;
தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா;
நோதலும் தணிதலும் அவற்றோரன்ன;
சாதலும் புதுவது அன்றே; வாழ்தல்
இனிது என மகிழ்ந்தன்றும் இலமே; முனிவின்
இன்னாது என்றலும் இலமே; 'மின்னொடு
வானம் தண் துளி தலை இ, ஆனாது
கல் பொருது இரங்கும் மல்லல் பேர் யாற்று
நீர் வழிப்படூஉம் புணை போல், ஆர் உயிர்
முறை வழிப்படூஉம்' என்பது திறவோர்
காட்சியின் தெளிந்தனம் ஆகலின், மாட்சியின்
பெரியோரை வியத்தலும் இலமே;
சிறியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலமே.

பதவுரை:

யாதும் ஊர் – எல்லா ஊரும் எனக்கு ஊர்

யாவரும் கேளிர் – எல்லா ஊரிலுமுள்ள மக்கள் அனைவருமே எனக்கு உறவினர்தான்

தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா – நமக்கு நேரும் தீமையும், நன்மையும் வேறு யாரும் தந்து வருவதில்லை

நோதலும் தணிதலும் அவற்றோரன்ன – நம் உடலிலும் உள்ளத்திலும் உண்டாகும் வேதனைகளும், அவற்றைப் போக்க நாம் செய்யும் செயல்களும் அத்தன்மைத்ததே, நம் செயல்களினால் ஏற்படும் விளைவுகளே

சாதலும் புதுவது அன்று – இவ்வுலகில் பிறந்தவர் நிரந்தரமாக இருக்கப் போவதில்லை, இறப்பதும் ஒன்றும் புதிதல்ல

வாழ்தல் இனிது என மகிழ்ந்தன்றும் இலம் – வாழ்க்கை வாழ்வது மிக இனிதென்று நான் ஆனந்தம் மிக அடைந்ததுவுமல்லை

முனிவின் இன்னாது என்றலும் இலம் – வாழ்க்கை வெறுத்து இவ்வாழ்க்கை வேண்டேன் என்று ஒதுங்கியதுமில்லை

மின்னொடு வானம் தண் துளி தலைஇ ஆனாது - மின்னலுடன் கூடிய மேகம் குளிர்ந்த மழைத் துளிகளை பெய்ததுடன் நில்லாது

கல் பொருது இரங்கும் மல்லல் பேர் யாற்று – அங்கங்கே வழியில் இருக்கும் கற்களில் மோதி ஒலி எழுப்பி ஓடும் பெரிய ஆற்றில்

நீர் வழிப்படூஉம் புணை போல் – நீரின் வழியே இழுத்துச் செல்லப்படும் மிதவை போல

ஆர் உயிர் முறை வழிப்படூஉம் என்பது – அருமை பெருமையான நம் உயிர் போக வேண்டிய நேரம் வந்தால் போய்ச் சேரும் என்று

திறவோர் காட்சியின் தெளிந்தனம் – நல்ல நீதிநெறி அறிந்தோர் சொல்லிய நூல்களால் அறிந்து தெளிவுடன் இருக்கிறேன்

ஆகலின் - அதனால்

மாட்சியின் பெரியோரை வியத்தலும் இலம் – தங்கள் குணநலன்களால் பேறு பெற்ற பெரியோர்களைக் கண்டு மிகவும் ஆச்சரியப்பட மாட்டேன்

சிறியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலம் -.அதைவிட, குணநலன் இல்லாத மதியற்றோரை ஏளனமாக எண்ணி இகழவும் மாட்டேன்.

பொருளுரை:

அன்புசால் சான்றோர்களே!

நமக்கு நேரும் தீமையும், நன்மையும் வேறு யாரும் தந்து வருவதில்லை. நம் உடலிலும் உள்ளத்திலும் உண்டாகும் வேதனைகளும், அவற்றைப் போக்க நாம் செய்யும் செயல்களும் அத்தன்மைத்ததே, நம் செயல்களினால் ஏற்படும் விளைவுகளே.

இவ்வுலகில் பிறந்தவர் நிரந்தரமாக இருக்கப் போவதில்லை, இறப்பதுவும் ஒன்றும் புதிதல்ல. வாழ்க்கை வாழ்வது மிக இனிதென்று நான் ஆனந்தம் மிக அடைந்ததுவுமல்ல. வாழ்க்கை வெறுத்து இவ்வாழ்க்கை வேண்டேன் என்று ஒதுங்கியதுமில்லை.

மின்னலுடன் கூடிய மேகம் குளிர்ந்த மழைத்துளிகளை பெய்ததுடன் நில்லாது, மழை நீரானது அங்கங்கே வழியில் இருக்கும் கற்களில் மோதி ஒலி எழுப்பி ஓடும் பெரிய ஆற்றில் நீரின் வழியே இழுத்துச் செல்லப்படும் மிதவை போல, அருமை பெருமையான நம் உயிர் போக வேண்டிய நேரம் வந்தால் போய்ச் சேரும் என்று நல்ல நீதிநெறி அறிந்தோர் சொல்லிய நூல்களால் அறிந்து தெளிவுடன் இருக்கிறேன்.

அதனால், தங்கள் குணநலன்களால் பேறு பெற்ற பெரியோர்களை, வசதியானவர்களைக் கண்டு மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டு புகழவும் மாட்டேன். அதைவிட, குணநலன் இல்லாத மதியற்றோரை, வசதியற்ற எளியவர்களை ஏளனமாக எண்ணி இகழவும் மாட்டேன். எனவே, எல்லா ஊரும் எனக்கு ஊர். எல்லா ஊரிலுமுள்ள மக்கள் அனைவருமே எனக்கு உறவினர்தான்.

முடிவுரை:

இது நல்லதொரு கருத்தாழம் மிக்க பாடல். நமக்குக் கிடைத்த மானிடப் பிறவி மிக அபூர்வமானது, கிடைத்தற்கரியது. பணம், பதவி, ஆட்பலம் இருக்கிறதென்று ஆணவத்துடன் இல்லாமல், அனைவரிடமும் அன்புடனும், நட்புணர்வுடனும் பழக வேண்டும்.

(http://eluthu.com/kavithai/118025.html)
 
பொருளுரை:

அன்புசால் சான்றோர்களே!

நமக்கு நேரும் தீமையும், நன்மையும் வேறு யாரும் தந்து வருவதில்லை. நம் உடலிலும் உள்ளத்திலும் உண்டாகும் வேதனைகளும், அவற்றைப் போக்க நாம் செய்யும் செயல்களும் அத்தன்மைத்ததே, நம் செயல்களினால் ஏற்படும் விளைவுகளே.

இவ்வுலகில் பிறந்தவர் நிரந்தரமாக இருக்கப் போவதில்லை, இறப்பதுவும் ஒன்றும் புதிதல்ல. வாழ்க்கை வாழ்வது மிக இனிதென்று நான் ஆனந்தம் மிக அடைந்ததுவுமல்ல. வாழ்க்கை வெறுத்து இவ்வாழ்க்கை வேண்டேன் என்று ஒதுங்கியதுமில்லை.

மின்னலுடன் கூடிய மேகம் குளிர்ந்த மழைத்துளிகளை பெய்ததுடன் நில்லாது, மழை நீரானது அங்கங்கே வழியில் இருக்கும் கற்களில் மோதி ஒலி எழுப்பி ஓடும் பெரிய ஆற்றில் நீரின் வழியே இழுத்துச் செல்லப்படும் மிதவை போல, அருமை பெருமையான நம் உயிர் போக வேண்டிய நேரம் வந்தால் போய்ச் சேரும் என்று நல்ல நீதிநெறி அறிந்தோர் சொல்லிய நூல்களால் அறிந்து தெளிவுடன் இருக்கிறேன்.

அதனால், தங்கள் குணநலன்களால் பேறு பெற்ற பெரியோர்களை, வசதியானவர்களைக் கண்டு மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டு புகழவும் மாட்டேன். அதைவிட, குணநலன் இல்லாத மதியற்றோரை, வசதியற்ற எளியவர்களை ஏளனமாக எண்ணி இகழவும் மாட்டேன். எனவே, எல்லா ஊரும் எனக்கு ஊர். எல்லா ஊரிலுமுள்ள மக்கள் அனைவருமே எனக்கு உறவினர்தான்.

முடிவுரை:

இது நல்லதொரு கருத்தாழம் மிக்க பாடல். நமக்குக் கிடைத்த மானிடப் பிறவி மிக அபூர்வமானது, கிடைத்தற்கரியது. பணம், பதவி, ஆட்பலம் இருக்கிறதென்று ஆணவத்துடன் இல்லாமல், அனைவரிடமும் அன்புடனும், நட்புணர்வுடனும் பழக வேண்டும்.

(http://eluthu.com/kavithai/118025.html)

Sir,

My mother tongue is Tamil and I studied in Tamil medium. I am shameless in admitting I am a lay man in Tamil and also at times I could not adhere to the last para.
 
Status
Not open for further replies.

Latest posts

Latest ads

Back
Top