Mid day meals scheme of Kamaraj

[kunjuppu]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

Every once in a while I read about this in some form or the other, cyber or written medium. It never fails to disturb me, that Rajaji closed schools, in a country where there was an overwhelming illiteracy.

The people who write this, are those I like and respect....

Here is one such posting today...about Kamaraj, Rajaji, kulakalvi and how it is perceived by NB Tamils. How can someone be without empathy and desire to bring the population up in terms of literacy and standard of living? was it so elitist? each time I read about this, I really wonder about the attitudes of the ruling cliques of those times...prior to Kamaraj.

50 வருடங்களுக்கு முன்னர் : புழுதியும் அனல்காற்றும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு முகத்தில் அறையும் அந்த சாலையில் எம்.டி.டி 2727 பதிவு எண்ணைவுடைய அந்த சீருந்து சென்று கொண்டிருந்தது. வழியில் ஒரு தொடர்வண்டி இருப்பு பாதை. சேரன்மகாதேவி நிலையத்திற்கு தொடர்வண்டி வரும் நேரம் என்பதால் கதவு அடைத்திருந்தது. எனவே வண்டி நிற்க வேண்டிய சூழல். வண்டியிலிருந்த அவர் இறங்கி காலாற வெளியில் நடக்கிறார்.

சாலையின் அருகில் ஒரு சிறுவன் மாடு மேய்த்துக்கொண்டிருப்பதை பார்த்து ஆச்சரியப்படுகிறார். அரசு பள்ளிக்கூடங்களில் கல்வி இலவசமாயிற்றே. அப்படியும் கூட இவன் ஏன் படிக்கவில்லை. படிக்கும் வயதில் மாடு மேய்க்கிறானே என்று பல எண்ணவோட்டங்கள். அவனிடமே கேட்கிறார் “தம்பி, நீ படிக்க வில்லையா, ஏன் மாடு மேய்த்துக்கொண்டிருக்கிறாய்” சிறுவன் அசரவேயில்லை. பாக்கு வெட்டியிலிருந்து தெறிக்கும் பாக்குதுண்டுகளை போல் அவனிடமிருந்து பதில் வருகிறது “இஸ்கூலுக்கு போனா சாப்பாட்டுக்கு என்ன பண்ணுரதாம் ??” சிறுவனோ ஒரே நொடியில் பதில் கூறிவிட்டான் அவரிடமோ பல கணங்கள் ஆழ்ந்த மௌனம்.

அந்த பதிலின் ஆழம் அவரை நேரடியாக தாக்குகிறது. முற்பட்ட வகுப்பினரை தவிர பிறர் படிக்கக்கூடாது என்ற நோக்கத்தில் ராஜாஜி கொண்டுவந்த குலக்கல்வி திட்டத்தில் மூடப்பட்ட 6000 பள்ளிகளை அவர் மீண்டும் திறந்தார். அது தவிர மேலும் 14000 பள்ளிகளை புதிதாக திறந்தார்.

ஆனால் பல பள்ளிகளில் போதிய மாணவர்கள் எண்ணிக்கை இல்லை. அவருக்கு அதுவரை காரணம் புரியவில்லை அனைத்து பள்ளிகளிலும் கல்வி இலவசம் தான். ஆனால் அது மட்டும் ஏழ்மையை எதிர்கொள்ள போதாது என்பதை அப்பொழுது தான் அவர் உணர்கிறார். பிறகு சுதாரித்து விட்டு கேட்கிறார் “பள்ளிக்கூடத்தில் சாப்பாடு போட்டால் நீ படிக்க வருவாயா ??” சென்னை வந்தார்.

பள்ளிகளில் மதிய உணவு இலவசமாக வழங்கப்பட வேண்டும் என்று கூறினார். பலரும் எதிர்த்தார்கள். இலவசங்களினால் நாடு முன்னேறாது என்று பொருளாதார நிபுணர்கள் கூறினார்கள். ஆனால் அவர் அசரவேயில்லை. விடாப்பிடியாக திட்டத்தை செயல்படுத்தினார் அந்த சிறுவன் யார் என்று வரலாறு பதிவு செய்து வைக்கவில்லை.

ஆனால் அவரின் மனதில் அவன் விதைத்த விதையானது உயிர் கொண்டு வளர்ந்து விருட்சமானது. அந்த விருட்சத்தின் பழங்களிலிருந்து மேலும் பல மரங்கள் வந்தது. அடுத்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் ஒரு சோலையே உருவாகிவிட்டது. இன்று அவரது நினைவு தினம்

 

[Vaagmi]

Every once in a while I read about this in some form or the other, cyber or written medium. It never fails to disturb me, that Rajaji closed schools, in a country where there was an overwhelming illiteracy.

The people who write this, are those I like and respect....

Here is one such posting today...about Kamaraj, Rajaji, kulakalvi and how it is perceived by NB Tamils. How can someone be without empathy and desire to bring the population up in terms of literacy and standard of living? was it so elitist? each time I read about this, I really wonder about the attitudes of the ruling cliques of those times...prior to Kamaraj.

50 வருடங்களுக்கு முன்னர் : புழுதியும் அனல்காற்றும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு முகத்தில் அறையும் அந்த சாலையில் எம்.டி.டி 2727 பதிவு எண்ணைவுடைய அந்த சீருந்து சென்று கொண்டிருந்தது. வழியில் ஒரு தொடர்வண்டி இருப்பு பாதை. சேரன்மகாதேவி நிலையத்திற்கு தொடர்வண்டி வரும் நேரம் என்பதால் கதவு அடைத்திருந்தது. எனவே வண்டி நிற்க வேண்டிய சூழல். வண்டியிலிருந்த அவர் இறங்கி காலாற வெளியில் நடக்கிறார்.

சாலையின் அருகில் ஒரு சிறுவன் மாடு மேய்த்துக்கொண்டிருப்பதை பார்த்து ஆச்சரியப்படுகிறார். அரசு பள்ளிக்கூடங்களில் கல்வி இலவசமாயிற்றே. அப்படியும் கூட இவன் ஏன் படிக்கவில்லை. படிக்கும் வயதில் மாடு மேய்க்கிறானே என்று பல எண்ணவோட்டங்கள். அவனிடமே கேட்கிறார் “தம்பி, நீ படிக்க வில்லையா, ஏன் மாடு மேய்த்துக்கொண்டிருக்கிறாய்” சிறுவன் அசரவேயில்லை. பாக்கு வெட்டியிலிருந்து தெறிக்கும் பாக்குதுண்டுகளை போல் அவனிடமிருந்து பதில் வருகிறது “இஸ்கூலுக்கு போனா சாப்பாட்டுக்கு என்ன பண்ணுரதாம் ??” சிறுவனோ ஒரே நொடியில் பதில் கூறிவிட்டான் அவரிடமோ பல கணங்கள் ஆழ்ந்த மௌனம்.

அந்த பதிலின் ஆழம் அவரை நேரடியாக தாக்குகிறது. முற்பட்ட வகுப்பினரை தவிர பிறர் படிக்கக்கூடாது என்ற நோக்கத்தில் ராஜாஜி கொண்டுவந்த குலக்கல்வி திட்டத்தில் மூடப்பட்ட 6000 பள்ளிகளை அவர் மீண்டும் திறந்தார். அது தவிர மேலும் 14000 பள்ளிகளை புதிதாக திறந்தார்.

ஆனால் பல பள்ளிகளில் போதிய மாணவர்கள் எண்ணிக்கை இல்லை. அவருக்கு அதுவரை காரணம் புரியவில்லை அனைத்து பள்ளிகளிலும் கல்வி இலவசம் தான். ஆனால் அது மட்டும் ஏழ்மையை எதிர்கொள்ள போதாது என்பதை அப்பொழுது தான் அவர் உணர்கிறார். பிறகு சுதாரித்து விட்டு கேட்கிறார் “பள்ளிக்கூடத்தில் சாப்பாடு போட்டால் நீ படிக்க வருவாயா ??” சென்னை வந்தார்.

பள்ளிகளில் மதிய உணவு இலவசமாக வழங்கப்பட வேண்டும் என்று கூறினார். பலரும் எதிர்த்தார்கள். இலவசங்களினால் நாடு முன்னேறாது என்று பொருளாதார நிபுணர்கள் கூறினார்கள். ஆனால் அவர் அசரவேயில்லை. விடாப்பிடியாக திட்டத்தை செயல்படுத்தினார் அந்த சிறுவன் யார் என்று வரலாறு பதிவு செய்து வைக்கவில்லை.

ஆனால் அவரின் மனதில் அவன் விதைத்த விதையானது உயிர் கொண்டு வளர்ந்து விருட்சமானது. அந்த விருட்சத்தின் பழங்களிலிருந்து மேலும் பல மரங்கள் வந்தது. அடுத்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் ஒரு சோலையே உருவாகிவிட்டது. இன்று அவரது நினைவு தினம்

This is nothing but the fertile mind of a indoctrinated individual indulging in presenting half truths and imaginary scenes in a rural area. Conveniently the "boy" the immediate hero is completely forgotten because he was brought in to just facilitate the uncovering of the "great leader's" moment of glory just like the Buddha got it under the Bodhi tree. At least the bodhi tree is venerated unlike the boy here. Now let us see how half truths(HT) have been presented here to hoodwink the gullible readers.

HT 1. The "great leader" had an eye opening experience when he had to get down from a bus and take a walk. Reason: The midday meal programme was already in existence in The Travancore-Cochin state. The great leader(GL) only copied it. It did not require a cowboy to suddenly reveal the condition and real problem of poor boys and girls in the country.

HT 2. Rajaji's education bill was most misunderstood and maligned piece of legislation. It was never said anywhere in the proposal that the education should be reserved to only the forward castes. It was a system in which the boys and girls were asked to study their traditional skills along with their western style school education. They were asked to share their time equally between the two. It is all dravidian politics which twisted this scheme into a "kulakkalvi" and used to the hilt to sell hatred opium in the minds of people. To elaborate, if you are from a family of carpenters you will learn carpentry from your father in the forenoon session at your home and will come to school in the afternoon to study the modern education. If you were from a family of farmers you will learn farming from your father in the morning and come to school in the afternoon for modern education. Can anyone point out what was wrong with this education system? This idea came out of the basic fact that India for centuries had a village economy which never was prone to devastation caused by wars, famines and epidemics. Wars were fought and yet the village economy was continuing gloriously because it was self sustaining. It never depended on a centralised capital subscription, a vast production line which was sustained by economy of scale and large army of labourers or machines which were all capital intensive. A war may be raging and yet the village will have its own production unaffected because the resources were all local-capital, labour, land, market and everything. A feeble attempt was made by the govt. at that time to sustain this alternative model to the European model of centralised and localised production and distribution through length and breadth of the country. The education system which was derisively called "kulakkalvi" by the shortsighted dravidian casteist politicians was to suffer a still birth because of the mindless hatred and third rate politics of the kazhagam politicians at that time and even the "great leader" was no exception to that mindset at that time. Some one has to speak the truth.