vikrama
0
அவனே இருசுடர்தீ ஆகாசம் ஆவான்
அவனே புவிபுனல்காற் றாவான்- அவனே
இயமான னாய்அட்ட மூர்த்தியுமாய் ஞான
மயனாகி நின்றானும் வந்து. 21
அவனது உண்மை நிலை ஞானம். ஆயினும் அவன் மண், புனல் ஆகிய ஐம்பூதங்களாகவும், இரு சுடர்களாகவும், உயிர்களாகவும் வியாபித்து நின்றான்.
He indeed becomes the two lights, the fire and the ether too;
He, it is, who becomes earth, water and air ; He indeed is
The soul and the Ashta Moorti ; truly it is He
Who abides as the Lord of Gnosis.
வந்திதனைக் கொள்வதே யொக்குமிவ் வாளரவின்
சிந்தை யதுதெரிந்து காண்மினோ- வந்தோர்
இராநீர் இருண்டனைய கண்டத்தீர் எங்கள்
பிரான்நீர் உம் சென்னிப் பிறை. 22
இரவு போல் கறுத்த கண்டத்தை உடையீர், உன் உடலில் உள்ள பாம்பு தலையில் உள்ள நிலவை விழுங்கி விடும் போல் இருக்கிறது. அதன் மனக் கருத்தை ஆராய்ந்து பாரும்.
O Lord whose neck is dark like a cloud that floats
At night ! O Lord, be pleased to scrutinize the intent
Of this dazzling serpent ! It means to devour this,
The young crescent that rests in Your crest-
பிறையும் புனலும் அனல் அரவுஞ் சூடும்
இறைவர் எமக்கிரங்கா ரேனுங்- கறைமிடற்ற
எந்தையார்க் காட்பட்டேம் என்றென் றிருக்குமே
எந்தையா உள்ள மிது. 23
அவர் எனக்கு இதுவரை இரங்காவிட்டாலும் என் உள்ளம் அவருக்கு ஆட்பட்டு விட்டோம், இனி அவர் செய்வது செய்க என்று அமைதியுற்றே இருக்கின்றது.
Though the Lord who sports the crescent, the flood, the fire
And the adder, pities us not, this heart inseparable
From our Father will rest content as it is for ever bound
In service to the blue-throated- our Father.
இதுவன்றே ஈசன் திருவுருவம் ஆமா
றிதுவன்றே என்றனக் கோர் சேமம்- இதுவன்றே
மின்னுஞ் சுடருருவாய் மீண்டொயென் சிந்தனைக்கே
இன்னுஞ் சுழல்கின்ற திங்கு. 24
மீண்டும் மீண்டும் ஆய்கின்ற என் சிந்தனையில் மின்னும் சுடர் உருவாய்ப் புகுந்து இன்னும் சுழல்கின்றது ஈசனின் திருவுருவம். எனக்கு ஓர் க்ஷேமம் ஆவதும் இதுவன்றோ!
O Lord, You abide in my soul in a fulgurant form ;
It is this form which spins and irradiates thither ;
This indeed, O Lord, becomes Your divinely beauteous form ;
This indeed is the treasure – ardent and remediate.
இங்கிருந்து சொல்லுவதென் எம்பெருமான் எண்ணாதே
எங்கும் பலிதிரியும் எத்திறமும்- பொங்கிரவில்
ஈமவனத் தாடுவதும் என்னுக்கென் றாராய்வோம்
நாமவனைக் காணலுற்ற ஞான்று. 25
எம்பெருமான் எங்கும் சென்று பிச்சையேற்பதையும் இரவிலே சுடுகாட்டில் ஆடுவதையும் செய்தற்குரிய காரணத்தை நாம் இங்கேயிருந்து கொண்டு என்ன என்று சொல்ல முடியும்? நாம் அவனை நேரிற் காணமுடிந்த பொழுது அவனிடமே இவை எதற்கு என்று கேட்டுத் தெரிவோம். முதலில் அவனைக் காண முயற்சிப்போம்.
Our Lord, oblivious of His glory, goes abegging in sundry ways ;
At night when darkness swells, He dances in the crematory.
Why does He do so ? This we will probe into that day when
We behold Him. Of what avail are our words now uttered here ?
Translations: T. N. Ramachandran
Courtesy- thevaaram.org
அவனே புவிபுனல்காற் றாவான்- அவனே
இயமான னாய்அட்ட மூர்த்தியுமாய் ஞான
மயனாகி நின்றானும் வந்து. 21
அவனது உண்மை நிலை ஞானம். ஆயினும் அவன் மண், புனல் ஆகிய ஐம்பூதங்களாகவும், இரு சுடர்களாகவும், உயிர்களாகவும் வியாபித்து நின்றான்.
He indeed becomes the two lights, the fire and the ether too;
He, it is, who becomes earth, water and air ; He indeed is
The soul and the Ashta Moorti ; truly it is He
Who abides as the Lord of Gnosis.
வந்திதனைக் கொள்வதே யொக்குமிவ் வாளரவின்
சிந்தை யதுதெரிந்து காண்மினோ- வந்தோர்
இராநீர் இருண்டனைய கண்டத்தீர் எங்கள்
பிரான்நீர் உம் சென்னிப் பிறை. 22
இரவு போல் கறுத்த கண்டத்தை உடையீர், உன் உடலில் உள்ள பாம்பு தலையில் உள்ள நிலவை விழுங்கி விடும் போல் இருக்கிறது. அதன் மனக் கருத்தை ஆராய்ந்து பாரும்.
O Lord whose neck is dark like a cloud that floats
At night ! O Lord, be pleased to scrutinize the intent
Of this dazzling serpent ! It means to devour this,
The young crescent that rests in Your crest-
பிறையும் புனலும் அனல் அரவுஞ் சூடும்
இறைவர் எமக்கிரங்கா ரேனுங்- கறைமிடற்ற
எந்தையார்க் காட்பட்டேம் என்றென் றிருக்குமே
எந்தையா உள்ள மிது. 23
அவர் எனக்கு இதுவரை இரங்காவிட்டாலும் என் உள்ளம் அவருக்கு ஆட்பட்டு விட்டோம், இனி அவர் செய்வது செய்க என்று அமைதியுற்றே இருக்கின்றது.
Though the Lord who sports the crescent, the flood, the fire
And the adder, pities us not, this heart inseparable
From our Father will rest content as it is for ever bound
In service to the blue-throated- our Father.
இதுவன்றே ஈசன் திருவுருவம் ஆமா
றிதுவன்றே என்றனக் கோர் சேமம்- இதுவன்றே
மின்னுஞ் சுடருருவாய் மீண்டொயென் சிந்தனைக்கே
இன்னுஞ் சுழல்கின்ற திங்கு. 24
மீண்டும் மீண்டும் ஆய்கின்ற என் சிந்தனையில் மின்னும் சுடர் உருவாய்ப் புகுந்து இன்னும் சுழல்கின்றது ஈசனின் திருவுருவம். எனக்கு ஓர் க்ஷேமம் ஆவதும் இதுவன்றோ!
O Lord, You abide in my soul in a fulgurant form ;
It is this form which spins and irradiates thither ;
This indeed, O Lord, becomes Your divinely beauteous form ;
This indeed is the treasure – ardent and remediate.
இங்கிருந்து சொல்லுவதென் எம்பெருமான் எண்ணாதே
எங்கும் பலிதிரியும் எத்திறமும்- பொங்கிரவில்
ஈமவனத் தாடுவதும் என்னுக்கென் றாராய்வோம்
நாமவனைக் காணலுற்ற ஞான்று. 25
எம்பெருமான் எங்கும் சென்று பிச்சையேற்பதையும் இரவிலே சுடுகாட்டில் ஆடுவதையும் செய்தற்குரிய காரணத்தை நாம் இங்கேயிருந்து கொண்டு என்ன என்று சொல்ல முடியும்? நாம் அவனை நேரிற் காணமுடிந்த பொழுது அவனிடமே இவை எதற்கு என்று கேட்டுத் தெரிவோம். முதலில் அவனைக் காண முயற்சிப்போம்.
Our Lord, oblivious of His glory, goes abegging in sundry ways ;
At night when darkness swells, He dances in the crematory.
Why does He do so ? This we will probe into that day when
We behold Him. Of what avail are our words now uttered here ?
Translations: T. N. Ramachandran
Courtesy- thevaaram.org