பரமாசார்யர் ஆளவந்தார் திருநட்சித்திரம்
ஆடி உத்திராடம்
சோழ நாட்டின் மன்னரான ஆளவந்தார் ராஜ்ய பரிபாலனத்தில் முழுதும் தம்மை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார்.அதனால் சம்பிரதாய நிர்வாகத்தில் மயர்வுற்று இருந்தார்.ஆசார்யர் மணக்கால் நம்பி அவரைத் திருத்தி சம்பிரதாய விஷ்யங்களில் ஈடுபடுத்த விளைந்தார்.
ஆனால் மன்னரைச் சென்று சந்திக்க ஒரு சாதாரண மனிதரான அவருக்குப் பல தடைகள். எனவே அவர் ஒரு புதிய யுக்தியைக் கையாண்டார்.
தூதுவளைக் கீரையை அரண்மனைச் சமையல் அறைக்கு நாளும் கொண்டு கொடுத்து வந்தார்.அந்தத் தூதுவளைக் கீரையை மன்னர் ஆளவந்தார் மிக விரும்பி உட்கொண்டார்.ஆறு மாதம் தொடர்ந்து கீரையைக் கொடுத்து வந்த நம்பிகள் சில நாட்கள் கொடுக்காமல் விட்டு விட்டார்.ஏன் கீரை சமைக்க வில்லை,என மன்னர் கேட்க,சமையல்காரர் எப்போதும் கீரை கொடுக்கும் ஒரு வயதான ஸ்ரீவைஷ்ணவர்,சில நாட்க ளாக வருவதில்லை என்று கூறினார்.
.உடனே அவர் படை வீரர்களை அனுப்பி அவரை எங்கிருந்தாலும் அழைத்து வரச் சொன்னார். அவ்வாறாக அரண்மனைக்கு வந்த அவரிடம் மன்னர் அவர் யார் என்பது போன்ற விவரங்களைக் கேட்டார். அப்போது பேசிய நம்பிகளின் மேதாவிலாசத்தைக் கண்ட ஆளவந்தார் அவர் நாளும் வந்து தம்மைச் சந்தித்து உரையாடலாம் என்றார். நம்பிகளும் நாளும் வந்து தூதுவளையைக் கொடுத்து விட்டு மன்னரிடம் சில நல்வார்த்தைகள் உபதேசிப்பார்.இப்படியாக பகவத் கீதையின் 18 அத்யாயங்களையும் உபதேசித்தார்.கீதையைக் கேட்கக்,கேட்ட ஆளவந்தாரின் மனம் மாற ஆரம்பித்தது. நம்பிகள் சரமஸ்லோகத்தின் அர்த்தத்தை விரிவாக உரைத்தவுடன் ஆளவந்தார் தாம் வாழும் வாழ்க்கை அர்த்தமற்றது என்று உணர்ந்தார்.இத்தகைய நல்ல உபதேசங்கள் செய்த நம்பிகளுக்கு சிறந்த சம்பாவனை செய்யவிரும்பினார். ஆனால் நம்பிகளோ தமக்கு எதுவும் வேண்டாமென்றும்,ஆளவந்தாரின் பாட்டனார் விட்டுச் சென்ற விலைமதிக்க முடியாத குலதனம் அவரிடம் இருப்பதாகவும்,அதை இவருக்கு முறையாகக் கொடுக்கவே தூதுவளை கொண்டு, தூது வந்ததாகவும் கூறினார்.
குலதனம் கண்டு,பிறதனம்
மறுகணம் விட்ட,மஹாகணம்!
ஆளவந்தார் உடனே அந்தக் குலதனத்தைக் காண வேண்டும் அன்று விழைய, மணக்கால் நம்பி அவரை அழைத்துக்கொண்டு நேராக ஸ்ரீரங்கம் பெரியகோவில் வந்து,பிரணவாகார விமானக் கர்ப்பஹ்ருகத்துள் புகுந்து அரவணையில் பள்ளி கொண்டிருந்த ஸ்ரீரங்கநாதப் பெருமாள் முன் நிறுத்தினார். திருப்பாணாழ்வாரைப் பேதமை செய்த "கரியவாகிப் புடை
பரந்து,மிளிர்ந்துசெவ்வரியோடி
நீண்ட அப் பெரிய வாய கண்கள்" ஆளவந்தாரையும் பேதமை செய்தன. திருக்கமல பாதங்கள் வந்து இவர் கண்ணிலும் உள்ளன ஒக்கியது."என் அமுதினைக்(குலதனத்தை) கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே" என்ற திருப்பாணாழ்வார் நிலையில் இருந்த ஆளவந்தார் மீண்டும் நாட்டுக்கு/ அரசவைக்குத் திரும்பவில்லை. மன்னரான தம் திரண்ட சொத்துக்களை நினைக்க வில்லை.துறவறம் பூண்டு,
ஸ்ரீரங்கமே இருப்பு, பெரியபெருமாள் கைங்கர்யமே காலட்சேபம் என்றிருந்து விட்டார்.நம்பிகள் பவிஷ்யதாசார்யர் ராமாநுஜர் விக்ரகத்தையும் ஆளவந்தாரிடம் ஒப்படைத்தார்.
யோகமும்,யாகமும்:
நாதமுனிகள் நியமனப்படி, குருகைக்
காவலப்பனிடமிருந்து(நாதமுனிகளிட
மிருந்து யோகக்கலையைக் கற்றறிந்த சீடர்) அஷ்டாங்க யோகத்தைக் கற்றுக் கொள்ளுமாறு ஆளவந்தாரிடம் கூறினார் நம்பிகள்.ஆளவந்தார் குருகைக் காவலப்பனைச் சேவிக்கச் சென்ற போது (ஜெயங்கொண்டம் -காட்டுமன்னார் கோவில் வழியில் உள்ள கங்கை கொண்ட சோழபுரம் பக்கத்தில்) அவர் பகவானைத் தியானித்துயோகநிலையில்
இருந்தார். அவரது யோகத்துக்கு இடையூறு செய்யக் கூடாது என்று வெளியே காத்திருந்தார். அப்போது உள்ளிருந்து குருகைக்காவலப்பன் "இங்கே சொட்டைக் குலத்தைத் சேர்ந்தவர் யாரேனும் வந்துள்ளனரோ ?" என்று கேட்டார். சொட்டைக் குலம் நாதமுனிகளின் குலம்.ஆச்சரியமடைந்த ஆளவந்தார் 'அடியேன் தாசன்' என்று உள்ளே சென்று அவருக்குத் தண்டம் சமர்ப்பித்தார். வெளியே நின்றிருந்த தம்மை சொட்டைக் குலத்தினர் என்று எவ்வாறு அறிந்தார் என்று கேட்டார்.
அதற்குக் குருகைக் காவலப்பன் தாம் யோகத்தில் பரமபதத்தில் உள்ள ஸ்ரீமந்நாராயணனை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் போது,பகவான் எதிரில் இருக்கும் தம்மை விட்டு,தம் தோள்களை அழுத்திக் கொண்டு எட்டி,எம்பிப் பார்த்தார்.பகவானுக்குப் பிரியமான தம் ஆசார்யர் நாதமுனிகள் குலத்திலிருந்து யாராவது வந்திருந்தால் மட்டுமே, பகவான் கவனம் தம்மை விட்டு அவர் மீது திரும்பும்!!! என்றார்.
ஆளவந்தாருக்கு அப்போது யோகக்கலை கற்றுத்தரத் தருணம்வரவில்லை என்றும், பிறிதொரு நாளில்,தாம் பரமபதம் எய்துவதற்கு சில நாட்கள் முன் என்று,
தாம் பரமபதம் எய்தும் மாதம்,நாள், கிழமை திதி எல்லாம் குறித்துக்கொடுத்து
வருமாறு நியமனம் செய்தார். ஆனால் அந்த நாளில் ஆளவந்தார்,
திருவனந்தபுரம் ஸ்ரீஅனந்த பத்மநாபர் கோவிலில் பெருமாளைச் சேவித்துக் கொண்டிருந்தார். குருகைக் காவலப்பன் குறித்துக் கொடுத்த ஓலைச்சுவடி நினைவுக்கு வர உடனே அதை எடுத்துப் பார்த்தவர் அன்று தான் அவர் பரமபதம் எய்தும் நாள் என்றறிந்து மிக வருந்தினார்.யோகக்கலையை அவர் பெற முடியவில்லை. அங்கிருந்து ஸ்ரீரங்கம் புறப்பட்டு வந்து சேர்ந்தார்.
யோகக் கலையை ஆளவந்தார் கற்க முடியாமல் செய்ததும் பெருமாளின் திருவுள்ளமே. நாதமுனிகள் உய்யக் கொண்டாரிடம், யோகக்கலையை கற்றுத்தர முன்வந்த போது அவர் மறுத்து விட குருகைக் காவலப்பனுக்குக் கற்றுத் தந்தார்.அவரும் யாருக்கும் கற்றுத்
தராமல், பரமபதம் எய்தியதால் அத்துடன் யோகக்கலை (நாதமுனிகள் வகுத்த சம்பிரதாயப்படியான யோகக்கலை) முடிந்தது.ஜகதாசார்யர் ராமாநுஜரும் தம் உபதேசங்களில் யோகத்தைப் பற்றிச்சொல்லவில்லை. அவர் சீடர்கள் யாருக்கும் அவர் கற்றுத்தரவில்லை.
யோகம் என்பது பகவானை அடையும் ஒரு உபாயமாகக் கொள்ளப் படும்.
ஆனால் நம் சம்பிரதாய த்தில் உபாயமும்,பகவானே!
உபேயமும் பகவானே!!ஆழ்வார்களும்,ஆசார்யர்களும் இந்த உபாய,உபேயத்தையே வலியுறுத்தினர்.
தம்மை அடைய விரும்புவோர் தம்மைத் தவிர யோகம் முதலான பிற உபாயங்களில் ஈடுபடத் தேவையில்லை என்பதை பகவான் மீண்டும் இவ்வாறு உணர்த்தினார் போலும்!! அவர் மீது பக்தி செலுத்துவதற்காகச் செய்யப்படும் திருவாராதனை,பிரபந்தம் சேவித்தல், நாம சங்கீர்த்தனம்,சத் சங்கம்,
ததீயாராதனை இவை எல்லாமே ஒரு வகை யாகமே.எனவே யோகம் வேண்டாம்;யாகமே போதும்!!
"அனந்தபுரம் நடந்த"அநுஹாரம்:
ஒரு முறை ஸ்ரீரங்கத்தில் நம்பெருமாள் முன்பு திருவரங்கப் பெருமாள் அரையர்(ஆளவந்தாரின் பூர்வாஸ்ரமத் திருக்குமாரர்) திருவாய்மொழிப் பாசுரம் 10-2-8
"கடுவினை களையலாகும்
காமனைப் பயந்தகாளை,
இடவகை கொண்டதென்பர்
'எழிலணி யனந்தபுரம்'
படமுடை யரவில்பள்ளி
பயின்றவன் பாதம்காண,
'நடமினோ நமர்களுள்ளீர்!'
நாமும் உமக்கறியச் சொன்னோம்."
என்னும் பாசுரத்தை உணர்ச்சிகரமாக,அபிநயம் செய்து பாடினார்.அங்கு எழுந்தருளியிருந்த ஆசார்யர் ஆளவந்தாரின் திருமுகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டே,"நடமினோ,நமர்களுள்ளீர்" என்று மூன்று முறை சேவித்தார்.
ஆளவந்தார் நம்மாழ்வார் தமக்காகவே சொன்னதாகப் பாவித்து சீடர்களையும் (நமர்கள்)அழைத்துக் கொண்டு பெரிய கோவிலிலிருந்து உடனே அனந்தபுரம் நோக்கிப்புறப்பட்டு விட்டார்!! அவருடைய மடத்துக்குக் கூடச் செல்லாமல் புறப்பட்டார்!(அப்படி அங்கு சென்ற போது தான்,குருகைக் காவலப்பன் சொன்ன நாளைத் தவற விட்டார்.)
அற்புதமான அருள்மொழிகள்:
பரமாசார்யர் ஆளவந்தாரின் சரம தசையில், அவருடைய சீடர்கள் தாங்கள் உஜ்ஜீவனம் அடைய, உபதேசித்து அருளுமாறு வேண்டிக் கொண்டனர்.
அப்போது அவர் அருளிய உபதேச மொழிகள்:
1.திவ்யதேசத்தில் கைங்கர்யம் பண்ணுவது மற்றும் அவற்றின் பெருமைகளைச் சிந்தனை செய்வது தான் நமது வாழ்க்கையாக(பொழுது போக்காக) அமையவேண்டும்.
2 .பெரிய பெருமாளுடைய திருவடித்தாமரைகளில் வீணையும்,
கையுமாய் எழுந்தருளியிருக்கும் திருப்பாணாழ்வாரை (திருவடியிலிருந்து திருமுடி வரை) நாம் எப்பொழுதும் வணங்கவேண்டும்.தாம் திருப்பாணாழ்வாரை மட்டுமே உபாயமாகவும், உபேயமாகவும் சிந்தனை செய்து கொண்டிருப்பதாகக் கூறினார். அதோடு அவர் திருப்பாணாழ்வார் (என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே என்று பெரிய பெருமாளையே பாடி,அவர் திருவடியில் சேர்ந்தவர்)குறும்பறுத்த நம்பி (களி மண்ணில் புஷ்பம் செய்து திருவேங்கடமுடையானுக்குச் ஸமர்ப்பித்தவர்) மற்றும் திருக்கச்சி நம்பியை (காஞ்சி தேவப்பெருமாளுக்கு திருவாலவட்டக் கைங்கர்யம் செய்தவர்) ஒரே நிலையில் ஒப்பிட்டு பார்ப்பதாகக் கூறினார்.
3.ஒரு ப்ரபன்னன் தன்னுடைய ஆத்ம யாத்திரைக்கோ (பகவத் விஷ்யம்) அல்லது தேக யாத்திரைக்கோ (லௌகீகம்) கவலைப்படக்கூடாது. ஏனென்றால், ஆத்மா எம்பெருமானுடைய அத்யந்த பரதந்த்ரன்; அதனால் எம்பெருமான் ஆத்ம யாத்திரையை பார்த்துக்கொள்வார். நமது கர்மவினையே தேஹத்திற்குக் காரணம் என்பதால் நம் பாப/புண்யங்கள் தேஹ யாத்திரையை நடத்திச்செல்லும். அதனால் இவை இரண்டிற்குமே நாம் கவலைப்பட அவசியம் இல்லை.
4.பாகவதர்களுக்கு இடையே வேறுபாடுகளை நாம் பார்க்கக்கூடாது. எம்பெருமானை மதிப்பது போல் பாகவதர்களை நாம் மதிக்க வேண்டும்.
5.எப்படி எம்பெருமானுடைய சரணாம்ருதத்தை ஒப்புக்கொள்கிறோ
மோ, அதே போல் ஆசார்யருடைய
ஸ்ரீ பாத தீர்த்ததையும் எற்றுக்கோள்ள வேண்டும்.
6.ஆசார்ய புருஷர்கள் ஸ்ரீ பாத தீர்த்தம் கொடுக்கும் பொழுது, நமது பூர்வாசார்யர்களுடைய சார்பில் வாக்கிய குருபரம்பரை / த்வய மஹாமந்த்ரத்தை அனுசந்தித்துக்கோண்டே கொடுக்க வேண்டும்.
(--அடியேன் பார்த்தசாரதி ராமாநுஜ தாசன்)
படங்கள்:
காட்டுமன்னார் கோவில் ஆளவந்தார் திருநட்சித்திர உற்சவம்(பழைய படங்கள்)
1 .ஆளவந்தார் புறப்பாடு.
2.வீரநாராயணப் பெருமாளை எதிர்கொண்டழைக்கும் ஆளவந்தார்.
3.ஸ்ரீதேவி,பூதேவி சமேத ஸ்ரீவீரநாராயணப் பெருமாள்,ஸ்ரீமந் நாதமுனிகள்,ஆளவந்தார்.
4 .திருமஞ்சனம்
ஆடி உத்திராடம்
சோழ நாட்டின் மன்னரான ஆளவந்தார் ராஜ்ய பரிபாலனத்தில் முழுதும் தம்மை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார்.அதனால் சம்பிரதாய நிர்வாகத்தில் மயர்வுற்று இருந்தார்.ஆசார்யர் மணக்கால் நம்பி அவரைத் திருத்தி சம்பிரதாய விஷ்யங்களில் ஈடுபடுத்த விளைந்தார்.
ஆனால் மன்னரைச் சென்று சந்திக்க ஒரு சாதாரண மனிதரான அவருக்குப் பல தடைகள். எனவே அவர் ஒரு புதிய யுக்தியைக் கையாண்டார்.
தூதுவளைக் கீரையை அரண்மனைச் சமையல் அறைக்கு நாளும் கொண்டு கொடுத்து வந்தார்.அந்தத் தூதுவளைக் கீரையை மன்னர் ஆளவந்தார் மிக விரும்பி உட்கொண்டார்.ஆறு மாதம் தொடர்ந்து கீரையைக் கொடுத்து வந்த நம்பிகள் சில நாட்கள் கொடுக்காமல் விட்டு விட்டார்.ஏன் கீரை சமைக்க வில்லை,என மன்னர் கேட்க,சமையல்காரர் எப்போதும் கீரை கொடுக்கும் ஒரு வயதான ஸ்ரீவைஷ்ணவர்,சில நாட்க ளாக வருவதில்லை என்று கூறினார்.
.உடனே அவர் படை வீரர்களை அனுப்பி அவரை எங்கிருந்தாலும் அழைத்து வரச் சொன்னார். அவ்வாறாக அரண்மனைக்கு வந்த அவரிடம் மன்னர் அவர் யார் என்பது போன்ற விவரங்களைக் கேட்டார். அப்போது பேசிய நம்பிகளின் மேதாவிலாசத்தைக் கண்ட ஆளவந்தார் அவர் நாளும் வந்து தம்மைச் சந்தித்து உரையாடலாம் என்றார். நம்பிகளும் நாளும் வந்து தூதுவளையைக் கொடுத்து விட்டு மன்னரிடம் சில நல்வார்த்தைகள் உபதேசிப்பார்.இப்படியாக பகவத் கீதையின் 18 அத்யாயங்களையும் உபதேசித்தார்.கீதையைக் கேட்கக்,கேட்ட ஆளவந்தாரின் மனம் மாற ஆரம்பித்தது. நம்பிகள் சரமஸ்லோகத்தின் அர்த்தத்தை விரிவாக உரைத்தவுடன் ஆளவந்தார் தாம் வாழும் வாழ்க்கை அர்த்தமற்றது என்று உணர்ந்தார்.இத்தகைய நல்ல உபதேசங்கள் செய்த நம்பிகளுக்கு சிறந்த சம்பாவனை செய்யவிரும்பினார். ஆனால் நம்பிகளோ தமக்கு எதுவும் வேண்டாமென்றும்,ஆளவந்தாரின் பாட்டனார் விட்டுச் சென்ற விலைமதிக்க முடியாத குலதனம் அவரிடம் இருப்பதாகவும்,அதை இவருக்கு முறையாகக் கொடுக்கவே தூதுவளை கொண்டு, தூது வந்ததாகவும் கூறினார்.
குலதனம் கண்டு,பிறதனம்
மறுகணம் விட்ட,மஹாகணம்!
ஆளவந்தார் உடனே அந்தக் குலதனத்தைக் காண வேண்டும் அன்று விழைய, மணக்கால் நம்பி அவரை அழைத்துக்கொண்டு நேராக ஸ்ரீரங்கம் பெரியகோவில் வந்து,பிரணவாகார விமானக் கர்ப்பஹ்ருகத்துள் புகுந்து அரவணையில் பள்ளி கொண்டிருந்த ஸ்ரீரங்கநாதப் பெருமாள் முன் நிறுத்தினார். திருப்பாணாழ்வாரைப் பேதமை செய்த "கரியவாகிப் புடை
பரந்து,மிளிர்ந்துசெவ்வரியோடி
நீண்ட அப் பெரிய வாய கண்கள்" ஆளவந்தாரையும் பேதமை செய்தன. திருக்கமல பாதங்கள் வந்து இவர் கண்ணிலும் உள்ளன ஒக்கியது."என் அமுதினைக்(குலதனத்தை) கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே" என்ற திருப்பாணாழ்வார் நிலையில் இருந்த ஆளவந்தார் மீண்டும் நாட்டுக்கு/ அரசவைக்குத் திரும்பவில்லை. மன்னரான தம் திரண்ட சொத்துக்களை நினைக்க வில்லை.துறவறம் பூண்டு,
ஸ்ரீரங்கமே இருப்பு, பெரியபெருமாள் கைங்கர்யமே காலட்சேபம் என்றிருந்து விட்டார்.நம்பிகள் பவிஷ்யதாசார்யர் ராமாநுஜர் விக்ரகத்தையும் ஆளவந்தாரிடம் ஒப்படைத்தார்.
யோகமும்,யாகமும்:
நாதமுனிகள் நியமனப்படி, குருகைக்
காவலப்பனிடமிருந்து(நாதமுனிகளிட
மிருந்து யோகக்கலையைக் கற்றறிந்த சீடர்) அஷ்டாங்க யோகத்தைக் கற்றுக் கொள்ளுமாறு ஆளவந்தாரிடம் கூறினார் நம்பிகள்.ஆளவந்தார் குருகைக் காவலப்பனைச் சேவிக்கச் சென்ற போது (ஜெயங்கொண்டம் -காட்டுமன்னார் கோவில் வழியில் உள்ள கங்கை கொண்ட சோழபுரம் பக்கத்தில்) அவர் பகவானைத் தியானித்துயோகநிலையில்
இருந்தார். அவரது யோகத்துக்கு இடையூறு செய்யக் கூடாது என்று வெளியே காத்திருந்தார். அப்போது உள்ளிருந்து குருகைக்காவலப்பன் "இங்கே சொட்டைக் குலத்தைத் சேர்ந்தவர் யாரேனும் வந்துள்ளனரோ ?" என்று கேட்டார். சொட்டைக் குலம் நாதமுனிகளின் குலம்.ஆச்சரியமடைந்த ஆளவந்தார் 'அடியேன் தாசன்' என்று உள்ளே சென்று அவருக்குத் தண்டம் சமர்ப்பித்தார். வெளியே நின்றிருந்த தம்மை சொட்டைக் குலத்தினர் என்று எவ்வாறு அறிந்தார் என்று கேட்டார்.
அதற்குக் குருகைக் காவலப்பன் தாம் யோகத்தில் பரமபதத்தில் உள்ள ஸ்ரீமந்நாராயணனை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் போது,பகவான் எதிரில் இருக்கும் தம்மை விட்டு,தம் தோள்களை அழுத்திக் கொண்டு எட்டி,எம்பிப் பார்த்தார்.பகவானுக்குப் பிரியமான தம் ஆசார்யர் நாதமுனிகள் குலத்திலிருந்து யாராவது வந்திருந்தால் மட்டுமே, பகவான் கவனம் தம்மை விட்டு அவர் மீது திரும்பும்!!! என்றார்.
ஆளவந்தாருக்கு அப்போது யோகக்கலை கற்றுத்தரத் தருணம்வரவில்லை என்றும், பிறிதொரு நாளில்,தாம் பரமபதம் எய்துவதற்கு சில நாட்கள் முன் என்று,
தாம் பரமபதம் எய்தும் மாதம்,நாள், கிழமை திதி எல்லாம் குறித்துக்கொடுத்து
வருமாறு நியமனம் செய்தார். ஆனால் அந்த நாளில் ஆளவந்தார்,
திருவனந்தபுரம் ஸ்ரீஅனந்த பத்மநாபர் கோவிலில் பெருமாளைச் சேவித்துக் கொண்டிருந்தார். குருகைக் காவலப்பன் குறித்துக் கொடுத்த ஓலைச்சுவடி நினைவுக்கு வர உடனே அதை எடுத்துப் பார்த்தவர் அன்று தான் அவர் பரமபதம் எய்தும் நாள் என்றறிந்து மிக வருந்தினார்.யோகக்கலையை அவர் பெற முடியவில்லை. அங்கிருந்து ஸ்ரீரங்கம் புறப்பட்டு வந்து சேர்ந்தார்.
யோகக் கலையை ஆளவந்தார் கற்க முடியாமல் செய்ததும் பெருமாளின் திருவுள்ளமே. நாதமுனிகள் உய்யக் கொண்டாரிடம், யோகக்கலையை கற்றுத்தர முன்வந்த போது அவர் மறுத்து விட குருகைக் காவலப்பனுக்குக் கற்றுத் தந்தார்.அவரும் யாருக்கும் கற்றுத்
தராமல், பரமபதம் எய்தியதால் அத்துடன் யோகக்கலை (நாதமுனிகள் வகுத்த சம்பிரதாயப்படியான யோகக்கலை) முடிந்தது.ஜகதாசார்யர் ராமாநுஜரும் தம் உபதேசங்களில் யோகத்தைப் பற்றிச்சொல்லவில்லை. அவர் சீடர்கள் யாருக்கும் அவர் கற்றுத்தரவில்லை.
யோகம் என்பது பகவானை அடையும் ஒரு உபாயமாகக் கொள்ளப் படும்.
ஆனால் நம் சம்பிரதாய த்தில் உபாயமும்,பகவானே!
உபேயமும் பகவானே!!ஆழ்வார்களும்,ஆசார்யர்களும் இந்த உபாய,உபேயத்தையே வலியுறுத்தினர்.
தம்மை அடைய விரும்புவோர் தம்மைத் தவிர யோகம் முதலான பிற உபாயங்களில் ஈடுபடத் தேவையில்லை என்பதை பகவான் மீண்டும் இவ்வாறு உணர்த்தினார் போலும்!! அவர் மீது பக்தி செலுத்துவதற்காகச் செய்யப்படும் திருவாராதனை,பிரபந்தம் சேவித்தல், நாம சங்கீர்த்தனம்,சத் சங்கம்,
ததீயாராதனை இவை எல்லாமே ஒரு வகை யாகமே.எனவே யோகம் வேண்டாம்;யாகமே போதும்!!
"அனந்தபுரம் நடந்த"அநுஹாரம்:
ஒரு முறை ஸ்ரீரங்கத்தில் நம்பெருமாள் முன்பு திருவரங்கப் பெருமாள் அரையர்(ஆளவந்தாரின் பூர்வாஸ்ரமத் திருக்குமாரர்) திருவாய்மொழிப் பாசுரம் 10-2-8
"கடுவினை களையலாகும்
காமனைப் பயந்தகாளை,
இடவகை கொண்டதென்பர்
'எழிலணி யனந்தபுரம்'
படமுடை யரவில்பள்ளி
பயின்றவன் பாதம்காண,
'நடமினோ நமர்களுள்ளீர்!'
நாமும் உமக்கறியச் சொன்னோம்."
என்னும் பாசுரத்தை உணர்ச்சிகரமாக,அபிநயம் செய்து பாடினார்.அங்கு எழுந்தருளியிருந்த ஆசார்யர் ஆளவந்தாரின் திருமுகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டே,"நடமினோ,நமர்களுள்ளீர்" என்று மூன்று முறை சேவித்தார்.
ஆளவந்தார் நம்மாழ்வார் தமக்காகவே சொன்னதாகப் பாவித்து சீடர்களையும் (நமர்கள்)அழைத்துக் கொண்டு பெரிய கோவிலிலிருந்து உடனே அனந்தபுரம் நோக்கிப்புறப்பட்டு விட்டார்!! அவருடைய மடத்துக்குக் கூடச் செல்லாமல் புறப்பட்டார்!(அப்படி அங்கு சென்ற போது தான்,குருகைக் காவலப்பன் சொன்ன நாளைத் தவற விட்டார்.)
அற்புதமான அருள்மொழிகள்:
பரமாசார்யர் ஆளவந்தாரின் சரம தசையில், அவருடைய சீடர்கள் தாங்கள் உஜ்ஜீவனம் அடைய, உபதேசித்து அருளுமாறு வேண்டிக் கொண்டனர்.
அப்போது அவர் அருளிய உபதேச மொழிகள்:
1.திவ்யதேசத்தில் கைங்கர்யம் பண்ணுவது மற்றும் அவற்றின் பெருமைகளைச் சிந்தனை செய்வது தான் நமது வாழ்க்கையாக(பொழுது போக்காக) அமையவேண்டும்.
2 .பெரிய பெருமாளுடைய திருவடித்தாமரைகளில் வீணையும்,
கையுமாய் எழுந்தருளியிருக்கும் திருப்பாணாழ்வாரை (திருவடியிலிருந்து திருமுடி வரை) நாம் எப்பொழுதும் வணங்கவேண்டும்.தாம் திருப்பாணாழ்வாரை மட்டுமே உபாயமாகவும், உபேயமாகவும் சிந்தனை செய்து கொண்டிருப்பதாகக் கூறினார். அதோடு அவர் திருப்பாணாழ்வார் (என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே என்று பெரிய பெருமாளையே பாடி,அவர் திருவடியில் சேர்ந்தவர்)குறும்பறுத்த நம்பி (களி மண்ணில் புஷ்பம் செய்து திருவேங்கடமுடையானுக்குச் ஸமர்ப்பித்தவர்) மற்றும் திருக்கச்சி நம்பியை (காஞ்சி தேவப்பெருமாளுக்கு திருவாலவட்டக் கைங்கர்யம் செய்தவர்) ஒரே நிலையில் ஒப்பிட்டு பார்ப்பதாகக் கூறினார்.
3.ஒரு ப்ரபன்னன் தன்னுடைய ஆத்ம யாத்திரைக்கோ (பகவத் விஷ்யம்) அல்லது தேக யாத்திரைக்கோ (லௌகீகம்) கவலைப்படக்கூடாது. ஏனென்றால், ஆத்மா எம்பெருமானுடைய அத்யந்த பரதந்த்ரன்; அதனால் எம்பெருமான் ஆத்ம யாத்திரையை பார்த்துக்கொள்வார். நமது கர்மவினையே தேஹத்திற்குக் காரணம் என்பதால் நம் பாப/புண்யங்கள் தேஹ யாத்திரையை நடத்திச்செல்லும். அதனால் இவை இரண்டிற்குமே நாம் கவலைப்பட அவசியம் இல்லை.
4.பாகவதர்களுக்கு இடையே வேறுபாடுகளை நாம் பார்க்கக்கூடாது. எம்பெருமானை மதிப்பது போல் பாகவதர்களை நாம் மதிக்க வேண்டும்.
5.எப்படி எம்பெருமானுடைய சரணாம்ருதத்தை ஒப்புக்கொள்கிறோ
மோ, அதே போல் ஆசார்யருடைய
ஸ்ரீ பாத தீர்த்ததையும் எற்றுக்கோள்ள வேண்டும்.
6.ஆசார்ய புருஷர்கள் ஸ்ரீ பாத தீர்த்தம் கொடுக்கும் பொழுது, நமது பூர்வாசார்யர்களுடைய சார்பில் வாக்கிய குருபரம்பரை / த்வய மஹாமந்த்ரத்தை அனுசந்தித்துக்கோண்டே கொடுக்க வேண்டும்.
(--அடியேன் பார்த்தசாரதி ராமாநுஜ தாசன்)
படங்கள்:
காட்டுமன்னார் கோவில் ஆளவந்தார் திருநட்சித்திர உற்சவம்(பழைய படங்கள்)
1 .ஆளவந்தார் புறப்பாடு.
2.வீரநாராயணப் பெருமாளை எதிர்கொண்டழைக்கும் ஆளவந்தார்.
3.ஸ்ரீதேவி,பூதேவி சமேத ஸ்ரீவீரநாராயணப் பெருமாள்,ஸ்ரீமந் நாதமுனிகள்,ஆளவந்தார்.
4 .திருமஞ்சனம்
ஞானம்,பிரத்யட்ச அறிவு பற்றி)
