• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Nice words

  • Thread starter Thread starter talwan
  • Start date Start date
Status
Not open for further replies.
[h=1]அகமும், முகமும்![/h]
அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும்;
முகத்தின் அழகை விடவும் அதிகமாக!
முயற்சி செய்தாலும் மறைக்க முடியமா
முன்னே வந்து நிற்கும் அந்த அக அழகை?

அசலும், நகலும் என்று வேறுபடுத்தி
அறியவே இயலாத வண்ணம் இன்று,
அற்புதமான பொருட்கள் பலவற்றை
அழகுத் துறையில் நாம் கண்டிடலாம்!

பட்டாம்பூச்சிகள் போல இறகடிக்கும்;
போலி கண் இமையின் நீள் நுனிகள்!
நாணம் கொண்ட ஒரு சிறு பெண் போல,
நாளெல்லாம் திகழும் இரு கன்ன நிறம்!

இருப்பதை மறைத்து வரையப்பட்ட,
வில் போன்ற நீண்ட புருவங்கள்!
கனிந்த ஆப்பிள் பழம் போல் ஒரு
கணத்தில் உருப்பெறும் இரு உதடுகள்!

தோலின் நிறத்தையே மாற்றும் சில
தோல் சலவை திரவங்கள், பொடிகள்;
மொழு மொழு எனத் தோன்றிடத் தேவை,
மெழுகு வகைகள் சிலவற்றின் சேவை!

இலை போன்ற மிகத் தட்டையான வயிறு;
இல்லாதது போன்ற ஒரு உடுக்கை இடுப்பு;
நகங்களுக்கும் உண்டு பல நிறப் பூச்சு,
நாளெல்லாம் இதே மூச்சு, இதே பேச்சு!

மாறிக் கொண்டே இருப்பதன் பெயர் தான்
மாண்பு மிகு நம் ‘சரீரம்’ என்று அறிவீரா?
மாறிக் கொண்டே இருக்கும் ஒன்றுக்காக
மனிதனின் பொருள், நேரம் வீணாகலாமா?

உடல் கிடைத்தது நல்ல சாதனை புரியவும்,
உலகம் உய்ய நல்ல சேவை செய்யவுமே!
உழைத்து, உடலைக் காட்சிப் பொருளாக்கி,
உலகத்தோருக்கு காண்பிப்பதற்கு அல்ல!

மணி வெளுக்க சாணை உண்டு,
மனம் வெளுக்க வழியும் உண்டோ என
மனம் வெதும்பிப் பாடுகின்றார் அல்லவா
மனம் கவர்ந்த தமிழ்க் கவி பாரதியார் ?

மனம் வெளுத்தால் நம் அகம் அழகுறும்.
முகத்தில் தெரியும் அந்த அகத்தின் அழகு!
முயற்சிகள் எத்தனை செய்த போதிலும்,
முக அழகு என்றும் அக அழகை வெல்லாது!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
Source: my blog of Tamil poems <visalramani.wordpress.com>
 
FACE…THE INDEX OF MIND!

Face is the index of the mind! The beauty of the inner self shows through the face much better than the skin-deep-beauty of the face.

Today the Cosmetics Trade has improved so much that at times we get confused as to whether the things we see /use are God made (natural) or man-made (artificial)!

Long curly eyelashes resembling the fluttering wings of a butterfly, the eternal tinge of blush on the cheek bones, the eyebrows resembling the rainbow and the thick luscious lips resembling a red apple are too good to be real!

There are creams and lotions to bleach the skin colour and make a person fairer and products to make the body smooth as though waxed. Tummy as flat as a leaf, waist resembling that of a bee are the results of relentless workout at the gym.

Thoughts about the colour of the hair, nails, toes and lips dominate the mind, every waking hour.

Human body is one which keeps continuously changing-every moment of human existence. In trying to keep something – destined to change and perish – constantly young and attractive, people waste their money, time and energy!

God had given the body for spiritual evolution and for serving others. It is not given to be tuned up with umpteen hours of work out at the gym and ‘built’ in to a piece worthy of exhibition by dressing scantily !

Tamil Poet Bharathi laments that there are ways and means to add brilliance to a diamond but there is none to clean up the filth in the mind of human beings.

A mind filled with good thought will shine through the face. If the mind is overflowing with filthy thoughts like Greed, Anger, Confusion, Miserliness, Ego and Hatred; no amount of make-up can make a face beautiful to look at!

Source: My blog of Tamil poems with English translations
<visalramani.wordpress.com>
 
[h=1]“உன் அண்ணன்.”[/h]
உருவமும், அருவமும் ஆக விளங்கும்
கருநிறக் கண்ணன், கார்மேக வண்ணன்;
வருவான் அவனை விரும்பி அழைத்தால்,
சிறுவன் ஜடிலனின் கதை இதை உணர்த்துமே!

பண்டைய நாட்களில் பள்ளிகள் குறைவு;
எண்ணிவிடலாம் ஒரு கை விரல்களால்!
படிப்பதென்றால் பல காத தூரம் தனியே
நடந்து சென்றிட வேண்டும் மாணவர்கள்.

காட்டு வழியே தன்னந் தனியே தினம்,
காட்டு விலங்குகளின் பீதியில் செல்லும்,
சிறுவன் ஜடிலன் தன் ஏழைத் தாயிடம்,
மறுகியவாறே ஒருநாள் உரைத்தான்,

“கள்ளிக் காட்டைக் கண்டாலே அச்சம்.
பள்ளி செல்லவோ மிகவும் விருப்பம்.
எனக்குத் துணையாக யார் வருவார்கள்?
எனக்கு ஒரு பதில் கூறுங்கள் அம்மா!”

“கண்ணன் இருக்கும் போது நமக்கு
என்ன பயம் சொல், என் கண்ணே” என்ற
தாயிடம் கேட்டான் “யார் அந்தக் கண்ணன்?”
தாய் சொன்னாள், “அவன் உன் அண்ணன்.”

பாதி வழியில் சிம்ம கர்ச்சனை கேட்டு,
பீதியில் உறைந்த சிறுவன் ஜடிலன்,
“கண்ணா! கண்ணா! உடனே வா! என்
அண்ணா! அண்ணா!” என்று ஓலமிட,

மனத்தை மயக்கும் மோகனச் சிரிப்புடன்,
முன்னே வந்து நின்ற அழகிய சிறுவன்,
“வா தம்பி! நாம் பள்ளிக்கு போவோம்” என
வழி காட்டி நடந்தான் ஜடிலன் முன்னே.

பள்ளியை அடைந்ததும் ஜடிலனிடம்,
“பள்ளி விட்டதும் கூப்பிடு, வருவேன்” எனப்
பகர்ந்து மறைந்தவன் யார் என்பதை அந்தப்
பாலகன் அறியான், நாம் அறிவோமே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
 
KRISHNA IS YOUR ELDER BROTHER.

Krishna can assume a shape (uruvam) and he can also be without a form (aruvam) as He wishes to do. He will appear in person – if we call out with faith and trust.

Jadilan was a young boy who had to go his school through a forest – since there were very few schools in ancient time.

He would get frightened by the various growls and sounds of animals on his way. He wanted some one to take him to school safely.

His mother told him to call out for Krishna. The boy demanded to know who that Krishna was. The mother said that he was Jadilan’s elder brother.

The next day the boy got frightened by the growl of a lion and called out for Krishna, his elder bother.

A beautiful boy with a divine smile appeared before Jadilan and escorted him to the school. He promised to come back in the evening to take Jadilan back home.

Jadilan did not know who the new boy was, but we all know who He was!
 
எண்ணைக்கிண்ணம்


தானே சிறந்த பக்தன் என்று
தாளாத மமதை கொண்டுவிட்ட,
தேவரிஷி நாரதரின் கர்வத்தை
தேவன் பங்கம் செய்த கதை இது!

“தன்னுடைய ஒரு சிறந்த பக்தன்
மன்னுலகில் உண்டு” என்றான்;
மூவுலகும் வலம் வரும் தேவ
முனிவரிடம் தாமரைக் கண்ணன்.

“என்னிலும் சிறந்த பக்தனா?” என
எள்ளி நகையாடிய முனிவரிடம்,
“நீயே சென்று கண்டு வா” என்று
நீல வண்ணன் ஆணை இட்டான்.

அந்த மனிதனோ ஒரு விவசாயி.
எந்த நேரமும் வேலைகள் தான்!
உதயத்தில் ஒரே ஒரு முறையும்,
உறங்குமுன் ஒரே ஒரு முறையும்,

ஹரி நாமத்தைக் கூறி வந்தான்.
பரிதவித்து உருகிவிடவில்லை.
தன்னைப் போல் இடைவிடாது
தலைவனை எண்ணவுமில்லை!

“ஒரு நாள் பொழுது முழுவதிலும்
இரு முறையே ஹரி எனக் கூறும்
இவனா உங்கள் சிறந்த பக்தன்?”
இறைவனிடம் கேட்டார் முனிவர்.

சிந்திய புன்னகையுடன் கண்ணன்,
சிந்தாமல் அவர் கொண்டு செல்ல,
தந்தான் சிறு கிண்ணம் ஒன்றை,
முன்பே எண்ணையால் நிறைத்து!

உலகை வலம் வந்தவரிடம்,
“உண்மையாகவே என்னை நீர்
எத்தனை முறை நினைத்தீர்?
என்னிடம் கூற வேண்டும்” என,

“ஒரு முறை கூட எண்ணவில்லை;
ஒருமித்த என்னுடைய கவனம்
எண்ணைக் கிண்ணத்தை மட்டுமே
எண்ணியபடி இருந்ததால், இறைவா!”

“வேலை வந்தவுடனேயே உமக்கு
வேளை இல்லை என்னை எண்ண!
வேளை தவறாமல் அவன் இருமுறை
வேலைகளிடையே எண்ணுகின்றானே!”

நாரதரின் பெருமையும், கர்வமும்
நாணமாக மாறிவிடக் கூறினார்,
“சஞ்சாரி ஆகிய என்னை விடவும்
சம்சாரி ஆகிய அவனே சிறந்தவன்!”

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி.
Source : my blog of Tamil poems<visalramani.wordpress.com>
 
NARADA’S PRIDE.

NAradA became proud of his incessant Bhakti towards Lord Vishnu. The Lord always punctures the bloated pride in his own subtle ways.

He told NAradA to visit one His best bhaktAs in the world. That man was a farmer. He would work all day long like a dog. He would utter the name of Hari just twice a day – once when he woke up from his sleep and again when he retired at night.

NAradA was amused that this man could be one of the best bhaktAs of Lord Vishnu.

Lord handed over to NAradAa cup filled with oil to its brim and told him to go round the world once, without spilling even a drop of the oil.

When he returned after a while, the Lord asked him, how many times he chanted the name of Hari. NAradA spoke the truth that his mind was so much preoccupied with oil cup that he did not utter the name of God even once.

Lord posed a question to him.

“If you can’t remember me for an instance when entrusted with a tiny tash, how great is the man who in spite of living in the world with all the burden of samsArA remembers me at least twice day?”
 
[h=1]சிபாரிசு![/h]
ஏழை அந்தணன் ஒருவன் வேலையைத் தேடி,
எல்லா இடங்களுக்கும் நடையாய் நடந்தான்;

“நாளை வா! நாளை வா!” என்று தினமும்
நடக்கச் செய்தார்களே அன்றி, ஒருவர் கூட

வேலை தருவதே இல்லை! மனமுடைந்து,
“வேளை இன்னமும் வரவில்லை!” என்றான்.

“கச்சேரியில் ஒரு உத்தியோகம் கிடைக்குமா?”
“கச்சேரி மேனேஜரிடம் சிபாரிசு கிடைக்குமா?”

நல்ல நண்பன் ஒரு நல்ல வழி கூறினான்;
“நாடக நடிகை ரோஜாமணியிடம் சொல்!

நாளையே உனக்கு வேலை நிச்சயம்!”
நம்பி நடிகையிடம் உதவி கோரினான்.

ஆச்சரியம்! கச்சேரியிலிருந்து சேவகன்
அடுத்த நாள் காலையில் வந்துவிட்டான்!

“மிகவும் திறமைசாலி இவர்” என்றபடியே
மிக நல்ல வேலை அளித்தார் மேனேஜர்.

“ராஜாவானால் என்ன? மந்திரியானால் என்ன?
ரோஜாமணிகள் இருக்கும்வரை என்ன கவலை?”

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
THE RECOMMENDATION.

A poor brahmin is unable to find any job. He is made to walk around from office to office, but without any success.

His best friend suggests that he should put a word to the famous drama actress Roja Mani who has several influential contacts.

The man meets her and tells her his sad story. She tells him not to worry any more.

The very next day he is called from his home and is given a good job with a fat salary.

Kings, ministers and managers may come and go. But as long as we have women like Roja Mani, we don’t to have really worry.
 
[h=1]இடைப்பெண்.[/h]
அந்தண குரு ஒருவருக்குத் தவறாமல் பால்
அனுதினம் வழங்கும் ஒரு சிறு இடைப்பெண்;
ஆற்றைத் தாண்டி வரவேண்டி இருந்ததால்,
ஏற்றுக்கொண்ட நேரத்துக்கு வருவதே இல்லை!

ஒரு நாள் கூறினார் அந்த குரு அவளிடம்,
“சம்சாரக் கடலையே நம்மால் தாண்ட முடியும்;
ஒரு ஆற்றை உன்னால் தாண்ட முடியாதா?
சரசரவென்று நீ நீர்மேல் நடந்து வருவாய்!”

குருவிடம் முழு நம்பிக்கை கொண்ட பெண்
மறுநாள் முதல் விரைந்து வரலானாள்;
குரு கேட்டார் அப்பெண்ணிடம், “இப்போது
வருகின்றாயே நேரத்தோடு! எப்படி?” என்று.

“நீங்கள் சொன்னபடியே வருகின்றேன் ஐயா;
நீரைக் கடக்க நான் ஓடத்துக்கு நிற்பதில்லை!
ஓடத்துக்கு நின்றால் பொழுது ஆகிவிடும்;
நடந்து வருவதால் எனக்கு நேரம் மிச்சம்”

விக்கித்துப் போன குரு அவளிடம்,
“விரைந்து நடந்து காட்டு” என்று கூற,
விறு விறு என்று நீர் மேல் நடந்தாள்
வியத்தகு நம்பிக்கையுடன் அந்தப் பெண்.

திரும்பிப் பார்த்தவள் திகைத்து நின்றாள்.
தூக்கிய வஸ்திரத்துடன், நீரின் மேலே
நடக்க முடியாமல் நிற்கும் குருவினை.
நாவில் மட்டும் பகவான் நாமங்கள்!

“உங்கள் கடவுளின்மேல், குருவாகிய
உங்களுக்கே நம்பிக்கை இல்லையா?
நனைந்து விடுமோ வஸ்திரம் என்று
நினைந்து அஞ்சுகின்றீரே!” என்றாள்!

நினைத்தது நடக்கும், கேட்டது கிடைக்கும்,
மனத்தில் முழுதாக நம்பினால் மட்டுமே!
போதனை அனைவருக்கும் செய்யும் குரு
போதனை அன்று சிறுமியிடம் பெற்றார்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
THE MILK VENDOR.

A famous guru bought milk from a young girl who lived across a river. Everyday she would come late, as she has to wait for the boatman to cross the river.

The Guru asked her one day, when the people can cross the ocean of SamsArA, why she could not cross a mere river, just by walking on it!

From the next day the girl started coming very early. The Guru asked her the reason. She said that she did not wait for the boat man any more but just walked across the river as told by him.

They both set out to walk on the river. The girl turned back and found the Guru with his garment rolled up so that it would not get wet.
She wondered aloud whether he lacked the confidence in his own words and was afraid that his clothes would get wet?

On that day, the Guru learnt a valuable lesson from that poor, innocent and ignorant milk vending girl.
 
Status
Not open for further replies.

Latest ads

Back
Top