• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Singing other faith songs by Carnatic musicians

Merely posting of umpteen number of icon at the end of every sentence is NOT DEFINITELY enough to prove the person is right. Lol

Substance is more important than ICONS.
 
Raji Ram said:
Dear Renu,

Following Violin, Keyboard, Mandolin, Saxophone and Guitar have entered Carnatic music.

Some people act like 'maNvetti' which takes the soil only in one direction!

Allow people from other faiths to sing on our deities and shun the Carnatic singers who sing for other faiths.

BTW, verbal shouting is NOT enough to prove a person correct!! :D
Click to expand...

True RR ji...we have to be fair too.

Out here we have Malay Muslim group who sing in Tamil.

Check out this song.

[video=youtube_share;G-TKlimFRZ8]https://youtu.be/G-TKlimFRZ8[/video]
 
From the web:

THIRUVAIYARU THYAGABRAMMA AARAADHANAA

Ever year Thiyagaraja Swamigal’s aradhana is conducted in Thiruvaiyary, in Thanjavur District

of Tamilnadu for four days in January on the occasion of the poet-composer’s Samadhi.

Practice here is on all the four days from morn till night musicians young and old from all

parts of the world assemble and they have to render only the compositions of Thiyagabrammam.

Most of his thousand and odd keerthnas are in Telugu and on Lord Rama and some are in Sanskrit.

One John Higgins from England came to attend the aaraadhanaa and so immersed in Thyagaraja

Krithis, learnt and performed. He was named as John Higgins Bhagavathar!

:thumb:
 
When learned people and learned musicians discuss the matter it would be advisable to keep quite. But as I am wondering as to what is all this noise about, I thought I will say this. I am not good in my knowledge of music. But I have an ear for good music. I think that is enough qualification:

My understanding is this:

1. Music is arranging musical notes in a certain order using several permutations and combinations, adding meaning to the swaras by super imposing the pattern on a substrate which can be a poem/song/poetry/sahitya etc., etc., and then presenting it to an audience through a medium which can be just voice, stringed instrument or wind instrument or just a keyboard electronically mimicking any/all of these instruments. This we can call the production stage in the whole process.

2. Next comes the utility stage of the process. People hear this product and either enjoy or are put off or choose to remain indifferent to the product. The target group for the product requires a certain receptor mechanism to receive and enjoy the music which is in the product. Thus we find carnatic music enthusiasts who get mesmerised by a rAga AlApana because they are tuned to understand and appreciate the streaming flood of notes in everchanging combinations and yet retaining a pattern in them. It is like the chaos theory in play.

3. We find a number of people who do not understand anything about rAgA or thAlA and yet are enchanted by the overall progression of the streaming notes and most importantly about the mood that it creates in them. Add to this the rasa that is conveyed through the sAhitya and you see they are just carried to another world. That is the magic of music and the experience can not be explained any more.

Now coming to the subject in hand, we have bhakti as the underlying rasa for most of the song numbers in Carnatic Music and so bhakti has become inseparable from music for several rasikas for several decades now. Though cinema has simplified the sahitya part of it and brought in other rasas into the theme, bhakti dominates the krithis of saints like Thyagaraja. When a rasika hears a Manasasancharare or a Broohi mukundeti the rasika stands before his favourite deity and sings the song himself. That kind of an "advaita sidhdhi" is possible only when bhakti is the underlying rasa built into the song number. Similarly a பார்த்தேன் சிரித்தேன் ..... or a யம்மா யம்மா யம்மா takes one through the lahari of musical delight in an altogether different experience.

Language, religion etc., just do not matter when it comes to music. Music is just a medium. What you aim to experience or enjoy will depend on several other factors. So let Jesus be sung in a piece set to a Sankarabharanam. I will enjoy it if the music is good, the underlying literature induces bhakti bhava and the piece is sung melodiously with discipline. For me God is important. It just does not matter whether it is your god or my god.

I hope I make sense. But then that is the advantage/disadvantage of a linear medium. LOL.
 
Last edited:
I am happy to note your return after a short break Sir
 
Last edited by a moderator:
Carnatic Music is not a big money spinner like Western or to a certain extent Hindustani.

Though most of the present generation of musicians are professionals in academics, the early ones do entirely depend on music.

Two Ps - Politics and Public Relations- play a major role. When that is the case, people have to go to any extent for survival. The recent fiasco may probably involve big money. If it does good, let them enjoy.
 
Dear Vaagmi Sir,

If a good rasikā like you can write your views, I too can, being a

disciple of Prof. S. R, and a music tutor for four decades.

When persons from other faiths are allowed to sing the bhakti

songs in Carnatic music, Carnatic musicians CAN very well sing for other faiths.

BTW, should the bhajan 'Raghupathi Rāgava' be banned?? :tape:

I am sure, you must be knowing the lyrics! :)
 
Vaagmi said:
When learned people and learned musicians discuss the matter it would be advisable to keep quite. But as I am wondering as to what is all this noise about, I thought I will say this. I am not good in my knowledge of music. But I have an ear for good music. I think that is enough qualification:

My understanding is this:

1. Music is arranging musical notes in a certain order using several permutations and combinations, adding meaning to the swaras by super imposing the pattern on a substrate which can be a poem/song/poetry/sahitya etc., etc., and then presenting it to an audience through a medium which can be just voice, stringed instrument or wind instrument or just a keyboard electronically mimicking any/all of these instruments. This we can call the production stage in the whole process.

2. Next comes the utility stage of the process. People hear this product and either enjoy or are put off or choose to remain indifferent to the product. The target group for the product requires a certain receptor mechanism to receive and enjoy the music which is in the product. Thus we find carnatic music enthusiasts who get mesmerised by a rAga AlApana because they are tuned to understand and appreciate the streaming flood of notes in everchanging combinations and yet retaining a pattern in them. It is like the chaos theory in play.

3. We find a number of people who do not understand anything about rAgA or thAlA and yet are enchanted by the overall progression of the streaming notes and most importantly about the mood that it creates in them. Add to this the rasa that is conveyed through the sAhitya and you see they are just carried to another world. That is the magic of music and the experience can not be explained any more.

Now coming to the subject in hand, we have bhakti as the underlying rasa for most of the song numbers in Carnatic Music and so bhakti has become inseparable from music for several rasikas for several decades now. Though cinema has simplified the sahitya part of it and brought in other rasas into the theme, bhakti dominates the krithis of saints like Thyagaraja. When a rasika hears a Manasasancharare or a Broohi mukundeti the rasika stands before his favourite deity and sings the song himself. That kind of an "advaita sidhdhi" is possible only when bhakti is the underlying rasa built into the song number. Similarly a பார்த்தேன் சிரித்தேன் ..... or a யம்மா யம்மா யம்மா takes one through the lahari of musical delight in an altogether different experience.

Language, religion etc., just do not matter when it comes to music. Music is just a medium. What you aim to experience or enjoy will depend on several other factors. So let Jesus be sung in a piece set to a Sankarabharanam. I will enjoy it if the music is good, the underlying literature induces bhakti bhava and the piece is sung melodiously with discipline. For me God is important. It just does not matter whether it is your god or my god.

I hope I make sense. But then that is the advantage/disadvantage of a linear medium. LOL.
Click to expand...

Oye! You are back !
A few days back I was bringing up your gene theory in another post and was calling out to you to.come back to forum cos the genetic confusion theory was gripping my mind like a crocodile and I had to call out for help and now I see you!

Narayana !

I could compose a Fùr Vaagmi!
 
Last edited:
renuka said:
Oye! You are back !
A few days back I was bringing up your gene theory in another post and was calling out to you to.come back to forum cos the genetic confusion theory was gripping my mind like a crocodile and I had to call out for help and now I see you!

Narayana !

I could compose a Fùr Vaagmi!
Click to expand...

1. I note that you are calling my theory a "confusion theory".

2. What is Fur?

I may not come here frequently as I used to do earlier. I have found other forums and friends and they are nice and well informed.
 
Vaagmi said:
1. I note that you are calling my theory a "confusion theory".

2. What is Fur?

I may not come here frequently as I used to do earlier. I have found other forums and friends and they are nice and well informed.
Click to expand...

Oye..

Fur Elise is the famous song Beethoven wrote for his student Elise.
Fur is German for For.

So Fur Vaagmi is For Vaagmi!

I couldnt get the font to type 2 dots above the U as how it is in German.

Ohhhhh..so you found a better forum?
Well if its better than this it can only be a porn site cos most other Forums of so called nice and well informed are boring and everyone will be in a SatSang mode and praising Narayana or Krishna or Ramanuja( peace be upon him) or some " tva" group running amok for everything and making fatwa for this and that.

Anyways..
 
renuka said:
Oye..

Fur Elise is the famous song Beethoven wrote for his student Elise.
Fur is German for For.

So Fur Vaagmi is For Vaagmi!

I couldnt get the font to type 2 dots above the U as how it is in German.

Ohhhhh..so you found a better forum?
Well if its better than this it can only be a porn site cos most other Forums of so called nice and well informed are boring and everyone will be in a SatSang mode and praising Narayana or Krishna or Ramanuja( peace be upon him) or some " tva" group running amok for everything and making fatwa for this and that.

Anyways..
Click to expand...
What a famished outlook!!!
 
Vaagmi said:
1. I note that you are calling my theory a "confusion theory".

2. What is Fur?

I may not come here frequently as I used to do earlier. I have found other forums and friends and they are nice and well informed.
Click to expand...

What are the other forums?

Members of this Forum may also join, if not already, and show their mettle.
 
Vaagmi said:
When learned people and learned musicians discuss the matter it would be advisable to keep quite. But as I am wondering as to what is all this noise about, I thought I will say this. I am not good in my knowledge of music. But I have an ear for good music. I think that is enough qualification:

My understanding is this:

1. Music is arranging musical notes in a certain order using several permutations and combinations, adding meaning to the swaras by super imposing the pattern on a substrate which can be a poem/song/poetry/sahitya etc., etc., and then presenting it to an audience through a medium which can be just voice, stringed instrument or wind instrument or just a keyboard electronically mimicking any/all of these instruments. This we can call the production stage in the whole process.

2. Next comes the utility stage of the process. People hear this product and either enjoy or are put off or choose to remain indifferent to the product. The target group for the product requires a certain receptor mechanism to receive and enjoy the music which is in the product. Thus we find carnatic music enthusiasts who get mesmerised by a rAga AlApana because they are tuned to understand and appreciate the streaming flood of notes in everchanging combinations and yet retaining a pattern in them. It is like the chaos theory in play.

3. We find a number of people who do not understand anything about rAgA or thAlA and yet are enchanted by the overall progression of the streaming notes and most importantly about the mood that it creates in them. Add to this the rasa that is conveyed through the sAhitya and you see they are just carried to another world. That is the magic of music and the experience can not be explained any more.

Now coming to the subject in hand, we have bhakti as the underlying rasa for most of the song numbers in Carnatic Music and so bhakti has become inseparable from music for several rasikas for several decades now. Though cinema has simplified the sahitya part of it and brought in other rasas into the theme, bhakti dominates the krithis of saints like Thyagaraja. When a rasika hears a Manasasancharare or a Broohi mukundeti the rasika stands before his favourite deity and sings the song himself. That kind of an "advaita sidhdhi" is possible only when bhakti is the underlying rasa built into the song number. Similarly a பார்த்தேன் சிரித்தேன் ..... or a யம்மா யம்மா யம்மா takes one through the lahari of musical delight in an altogether different experience.

Language, religion etc., just do not matter when it comes to music. Music is just a medium. What you aim to experience or enjoy will depend on several other factors. So let Jesus be sung in a piece set to a Sankarabharanam. I will enjoy it if the music is good, the underlying literature induces bhakti bhava and the piece is sung melodiously with discipline. For me God is important. It just does not matter whether it is your god or my god.

I hope I make sense. But then that is the advantage/disadvantage of a linear medium. LOL.
Click to expand...

Actually a well written piece. But the LOL at the end could have been avoided
 
This is posted in Tamil...Explains the reason why most Hindus are offended by these Carnatic musicians!!

கர்நாடக சங்கீத அபஸ்வரங்கள்
கர்நாடக சங்கீத பாடகர்கள் சிலர் கிருத்தவ பாடல்களை பாடிய சர்ச்சை இன்னும் ஓயவில்லை. இரண்டு பக்கங்களிலிருந்தும் விளக்கங்கள் பறந்து வந்து கொண்டிருக்கின்றன. இதன் நடுவே ஒரு சாதாரண மனிதனாக எனது கருத்துகளையும் பதிவு செய்ய நினைக்கின்றேன். எனது பதிவு பெருமளவில் அரசியல் சம்பந்தப்பட்டது. இந்த பரிமாற்றங்களில் உள்ள முரண்களை சுட்டிக்காட்டுவது எனது முயற்சியில் ஒரு பகுதி.
எனது கர்நாடக சங்கீத ஞானம் மிகக்குறைவு. ஆனால் என் தாயார் நன்றாக பாடுவார்கள் . ஆகையால் எனக்கு பல பாடல்களை கேட்ட ஞானம் உண்டு. மற்றபடி சினிமா பாடல்களில் கர்நாடக இசை பாடல்கள் எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானவை. "வீணைக்கொடியுடைய வேந்தனே "போன்ற அந்தக்கால பாட்டுக்கள் கூட எனக்கு மிகவும் பிடித்தவை.
நாட்டில் உள்ள ஊடகங்களும், திரு டி எம் கிருஷ்ணா போன்றவர்களும் இந்த சர்ச்சையை வெகு லாவகமாக திசை திருப்பிவிட்டுள்ளார்கள். பிரச்சினையின் அடிப்படையையே அவர்கள் தொடவில்லை என்பது என் கருத்து.
கிருஷ்ணா அவர்கள் " கர்நாடக சங்கீதம் மேல்தட்டு மக்களின் பிடியில் உள்ளது " என்பது போல் பேசி இருக்கிறார். அவர் மேல்தட்டு என்று குறிப்பிடுவது பிராம்மணர் களை. அதன்படி பார்த்தால் இவர் எத்தனை "கீழ் தட்டு" மக்களுக்கு பாட்டு சொல்லிக்கொடுக்கிறார் என்று சொல்லட்டும் . ஒரு வேளை ""மேல்தட்டு ""என்று பணக்காரர்களை சொன்னால் , இவர் எத்தனை கீழ் தட்டு மக்களுக்கு குறைந்த கட்டணத்தில் பாட்டு சொல்லிக்கொடுக்கிறார் என்று சொல்லட்டும். . மேலும் சங்கீதத்தை அவர் எல்லாரிடமும் கொண்டு செல்லும் முயற்சியில் எவ்வளவு வெற்றி பெற்றுள்ளார் என்றும் சொல்லட்டும். இந்த விவரங்கள் இந்த பிரச்னையில் இவரது புரிதலை வெளிக்காட்டும்.
அடுத்து, அவரும் , ஊடகங்களும் அந்த கிருத்தவ பாடல்பாடியதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்த ரசிகர்களை ஏதோ கோரைப்பல் முளைத்த எம கிங்கரர்கள் போல் சித்தரிக்க முயல்வது நல்ல வேடிக்கை. அவர்களில் அநேகம் பேர் காலையில் எழுந்து , இரண்டு
சொம்பு தண்ணீரை குளியல் என்ற பெயரில் தலையில் ஊற்றிக்கொண்டு, ஏதோ வெந்ததோ வேகாததோ-அதை வாயில் போட்டுக்கொண்டு அரக்கப்பரக்க ஆபீஸ் கிளம்பி, மாலையில் அதே போல் அடித்துபிடித்துக்கொண்டு ரயிலில் ஏறி வீடு வந்து சேரும் நடுத்தர வர்க்கம். அவர்களது வாழ்வின் இனிமையான தருணங்களில் ஒன்று, அவர்கள் ரசிக்கும் கர்நாடக இசைப் பாடல்கள்.
இட்டிலித்தட்டில் மேல்தட்டு இட்டிலியும், கீழ் தட்டு இட்டிலியும் ஒன்றாகத்தான் வேகும் . அது போல வாழ்வாதார பிரச்சினைகளில் சிக்கி வாழ்வில் வெந்து கொண்டிருக்கும் அந்த ரசிகர்களில் மேல்தட்டு கீழ் தட்டு என்று ஒன்றும் கிடையாது. தவிர கிறித்தவர்கள் இசுலாமியர்கள் என்ற வேறுபாடும் கிடையாது. அவர்களை நீங்கள் சரியாக புரிந்து கொள்ள வில்லை.
அவர்கள் ஏன் இப்போது மட்டும் இப்படி நடந்து கொள்கிறார்கள் என்று ஊடகங்களும் கிருஷ்ணா போன்றவர்களும் யோசித்தது போல் தெரியவில்லை.
இந்த நடுத்தர வர்க்கம் "குழலும் யாழும் குரலினில் தொனிக்க கும்பிடும் வேளையிலே "என்ற யேசுதாஸின் கிருத்தவ பாடலை ரசித்தவர்கள். "இறைவனிடம் கை ஏந்துங்கள் "என்ற பாடலையும் ரசித்தவர்கள். "காற்று பை போன்ற உடம்புக்குள்ளே சேர்த்த பாவமோ ஏராளம் "என்ற இஸ்லாமிய பாடல் வரிகளை கேட்டு "அடா டா என்ன தத்துவம் "என்று சிலாகித்தவர்கள். "மேலும் "எங்கள் சித்தர்கள் காயமே இது பொய்யடா காற்றடைத்த பையடா "என்று சொன்னதை நீங்கள் எப்படி காப்பி அடிக்கலாம் என்று யாரும் சண்டை போட்டதில்லை. அப்படி இருந்தவர்கள் இன்று ஏன் கர்நாடக இசை பாடகர்கள் கிருத்துவ பாடலை பாட எதிர்ப்பு தெரிவிக்கிறார்கள் என்று யோசிக்க வேண்டும்.
முழுக்க நனைந்த பின் பிறகு முக்காடு எதற்கு ? பல உண்மைகளை வெளிப்படையாக பேசுவோமா ?
சில ஆண்டுகளுக்கு முன் போப் அவர்கள் "
"முதல் ஆயிரத்தில் ஐரோப்பா . இரண்டாவது ஆயிரத்தில் அமெரிக்கா.மூன்றாவது ஆயிரத்தில் ஆசியா "என்று மத மாற்றத்தை வெளிப்படையாக ஆதரித்ததை மக்கள் மறக்க வில்லை. அதிலிருந்து கிறித்தவத்தில் ஒரு பிரிவினர் மிகத்தீவிரமாக நம் நாட்டில் மத மாற்றத்தில் ஈடு பட்டு வருவது மிக வெளிப்படை. அவர்கள் இந்து மத அடையாளங்களை காப்பி அடிப்பது எல்லோரும் அறிந்தது. சர்ச்சுகளில் இது வரை இல்லாத கொடிமரம், நோன்பு நோற்று பாத யாத்திரை, தேரோட்டம், சப்பரம் தூக்குதல் இவற்றுடன் அவர்களது குருமார்களுக்கு காஞ்சி பெரியவர் போல வேடம் போட்டு கையில் ஒரு குச்சியைக் கொடுத்து அவரைப்போலவே ஒரு சிலையை சுமப்பது, ஏசுவுக்கு சமஸ்கிருதத்தில் சுப்ரபாதம் ,கோவில் வாசல்களிலேயே ஈசன்தான் இயேசு ,இந்து மத வேதங்கள் என்பது பைபிளிலிருந்து காப்பி அடிக்கப்பட்டது என்று வீடியோ பிரச்சாரம் என்று பல முனைகளிலிருந்தும் தாக்குதல் நடக்கிறது. இது வெளிப்படை. இதன் நோக்கம்- எல்லா இந்துக்களையும் கிருத்துவர்களாக மதம் மாற்றுவது. இந்த கர்நாடக இசை நிகழ்ச்சி அந்தக் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கப்படுகிறது. இது திரு கிருஷ்ணாவுக்கு தெரியாதா என்று எங்களுக்கு புரியவில்லை . நாட்டு நடப்பு தெரியாத அவ்வளவு அப்பாவியா அவர்.
கர்நாடக சங்கீதம் எல்லோருக்கும் பொது என்கிறாரே கிருஷ்ணா. அவரிடம் ஒரு கேள்வி, யோகா என்பது நமது கலாச்சாரம் .ஆனால் ""அது கிருத்தவத்திற்கு எதிரானது .கிருத்தவர்கள் அதை பயிலக்கூடாது "" என்று கிருத்தவ பாதிரியார்கள் அறிவித்தார்களே, நீங்கள் அப்போது அவர்களிடம் "யோகா என்பது மதம் சார்ந்தது அல்ல"" என்று சொன்னீர்களா ? அல்லது இப்பொழுதாவது சொல்வீர்களா . யோகாவை ஒத்துக்கொள்ளாதவர்கள் எப்படி கர்நாடக இசையை மட்டும் "திடீரென்று " ஒத்துக்கொள்கிறார்கள் என்று ரசிகன் கேட்கிறான். இதுதான் இன்றைய ரசிகனின் பார்வை.
குழலும் யாழும் பாட்டு போல அவர்களே ஒரு பாட்டு எழுதி மெட்டமைத்து பாடினால் அதில் ஒரு தவறும் கிடையாது. ஆனால் "சமானமெவரு "என்றுதான் பாடினேன். ராமா நீ சமானமெவரு என்று பாடவில்லை அப்படியிருக்க இதை எப்படி தவறு என்று சொல்ல முடியும் "என்று வெகுளியாக அல்லது வெகுளித்தனமாக நடித்து கேள்வி கேட்பது அபத்தம் என்பது என் கருத்து. இப்போது கிருஷ்ணா அவர்கள் "அப்படி பார்த்தால் தியாகைய்யர் அவர்களே புரந்தர தாசர் பாடல்களை காப்பி அடிக்கவில்லையா . இப்படி போனால் எல்லாரும் காப்பிதான் "என்று ஒரு குண்டை தூக்கிப் போட்டிருக்கிறார். அவருக்கு பாவம் காப்பி அடிப்பதற்கும் கள்ளத்தனம் செய்வதற்கும் வித்தியாசம் தெரியவில்லை. வேதங்களின் எளிய வடிவங்கள்தான் ஸ்மிரிதி. அதன் எளிய வடிவம்தான் சுருதி. அதன் எளிய வடிவம்தான் புராணங்கள். அவை காப்பி கிடையாது. தியாகய்யர் புரந்தர தாஸரின் வார்த்தைகளை எடுத்து உபயோகித்தால் நமக்கு புரந்தர தாஸரின் நினைவுடன் அவர் வணங்கிய தெய்வங்களும் நினைவுக்கு வரும். அது காப்பி கிடையாது. அதன் நோக்கம் நல்ல நோக்கம். ஆனால் தியாகய்யர் உபயோகித்த வார்த்தைகளை வேறு மதத்தினர் உபயோகப்படுத்தினால் அதுவும் நம் மதத்துக்கு எதிராக , அது கள்ளத்தனம். உதாரணமாக திருமதி நித்யஸ்ரீ அவர்கள் பாடிய "சிவலோக நாதனைக் கண்டு சேவித்திடுவோம் வாரீர் "என்ற பாடலை ( இது மு மு தண்டபாணி தேசிகரின் நந்தனார் பட பாடல் )"பர லோக நாதனைக் கண்டு பணிந்திடுவோம் வாரீர் "என்று பாடினால் அது கள்ளத்தனம் என்பது என் கருத்து. அப்படி இல்லை என்பது நித்யஸ்ரீ , கிருஷ்ணா மற்றும் ஓ எஸ் மணியன் போன்றவர்களின் கருத்து. ஆனால் அது கள்ளத்தனம் என்று சொல்லும் உரிமை எனக்கு உண்டு. இல்லை என்று நீங்கள் சொல்லிக்கொள்ளுங்கள். இந்த கள்ளத்தனம்தான் ரசிகனை கொதிப்படைய வைத்துள்ளது.
மேலும் கர்நாடக இசை வெறும் பாட்டுக்கானது மட்டும் அல்ல. பாடலின் மூலம் பல உணர்வுகளை வெளிப்படுத்துவது. அதற்கு ஆதாரமாக இருப்பது நம் நாட்டு நிகழ்வுகள். " சொல்லடி அபிராமி "என்று ஒருவர் ( சினிமாவில்தான் ) ஆதி சக்தியை கேள்வி கேட்பார். யாரும் "என்ன கடவுளையே "அடி"என்று சொல்கிறாயே என்று கேட்க மாட்டார்கள். இன்னொரு இடத்தில் சில பெண்கள் " இதோ பாரும்மா. உன் பிள்ளை ரொம்ப தொல்லை பண்றான். எங்க வீட்டு வெண்ணையை திருடி திங்கறான். அவனை ஒரு கயிறால் கட்டி வை " என்று கோபத்துடன் புகார் சொல்வார்கள். பிறகு திரும்பி வந்து "அவனுக்கு வலிக்காமல் கட்டி வை "என்று பாசத்தில் உருகி கெஞ்சுவார்கள்.
"மனிதன் எப்படி வாழ வேண்டும் என்று காட்டினாயே உனக்கு மேலே ஒருவன் இனி உண்டோ "என்று புளகாங்கிதப்படுவார்கள்.
"என்னை சரணடை .உன்னை எல்லா பாபங்களிலிருந்தும் காக்கிறேன் "என்று கருணையும் அதிகாரமும் கலந்து சொல்பவரிடம் பவ்யத்துடன் பணிந்து "ஆகட்டும் "என்று தலையை ஆட்டுவோம்.
" ஒரு சிறுவனின் பக்திக்காக தூணைப் பிளந்து கொண்டு வந்தாயே "என்று பக்தியில் கண்ணீர் வடிப்போம். கர்நாடக சங்கீத ராகங்கள் எல்லோருக்கும் பொதுவாக இருக்கலாம். ஆனால் அது வெளிப்படுத்தும் உணர்ச்சிகள் இன்று நமக்கு மட்டுமே பொருத்தமாக இருக்கும் என்பது என் கருத்து. கிருத்துவ மதத்தில் எப்படி இந்த உணர்ச்சிகளை காட்டப்போகிறார்கள் என்று பார்க்க நானும் ஆவலாக இருக்கிறேன்.
கடவுளை வாழ்த்திப் படுவதற்கு நம்மிடம் சுலோகங்கள் உள்ளன. ஆனால் கடவுளின் லீலைகளை வெளிப்படுத்துவது கர்நாடக இசை மூலமாக.அதற்கு கிருத்துவத்தில் அதிக வாய்ப்பில்லை என்று நான் நினைக்கிறேன். சோதனைகள் செய்வதில் தவறில்லை.
இந்து மத அடையாளங்களை காப்பி அடிக்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட கிருத்தவ பிரிவு, சர்ச்சுகளில் இந்து கடவுள் பாடல்களை பாட அனுமதிப்பார்களா ? எனக்கு இன்னும் ஒரு சந்தேகம் உண்டு. இவர்கள் அடுத்து கிருத்துவர்களுக்கு பூணல் ஒன்றையும் மாட்டி விடுவார்கள் பாருங்கள். அப்போது அவர்கள் "சிறு பான்மையினர் "என்று தாங்கள் பெற்றுக்கொள்ளும் சலுகைகளை விட்டுத்தர தயாராக இருப்பார்களா ?
இன்று காங்கிரஸ் சார்பு ஊடகங்கள் எல்லாம் பா ஜா கா வை எதிர்க்கின்றன. என்ன சொல்லி ஏதிக்கின்றன என்றால் இந்த அரசு "ஒரே நாடு ஒரே கலாச்சாரம் "என்ற இலக்கை நோக்கி நாட்டை செலுத்திக் கொண்டிருக்கிறது என்ற குற்றச்சாட்டை முன் வைக்கிறது, எனக்கு என்ன புரியவில்லை என்றால் ஊடகங்களை வைத்த வியாபாரம் செய்யும் அறிவு ஜீவிகள் போப் அவர்கள் சொன்ன "மூன்றாவது ஆயிரத்தில் ஆசியா " கோட்பாடு , அதே பாதையில் தானே நாட்டை செலுத்துகிறது. அப்போது அதை ஏன் யாரும் தட்டிக் கேட்கவில்லை ? என்ன ஒரு அபத்தம் .
கடைசியாக , திரு கிருஷ்ணாவின் பதில்களில் ஆணவம் தெறிக்கிறது. "உனக்கு கல்யாணி தெரியுமா காம்போதி தெரியுமா "என்று எதற்கு கேட்கிறார் என்றே புரியவில்லை. ஏனென்றால் ரசிகர்களில் ஒரு சிலருக்காவது இவரை விட இசை ஞானம் கூடுதலாக இருக்க வாய்ப்பு உள்ளது. எப்படி வெளி நாட்டு கிரிக்கட் வீரர்கள் சென்னை ரசிகர்களின் ரசிப்புத்தன்மையையும் விளையாட்டு நுணுக்கங்களில் அவர்களது அறிவுத்திறமையை பார்த்து வியந்து பாராட்டுகிறார்களோ அது போல சென்னை இசை ரசிகர்களிலும் மேதாவிகள் பலர் உண்டு. தவிர கிருஷ்ணா அவர்கள் "இனிமேல் நாம் மாதம் ஒரு பாடல் அல்லா மீதும் இயேசு மீதும் பாடப்போகிறேன் "என்று சாணக்கிய சபதம் போட்டுள்ளார். அது ஆணவம். அப்படி வரும் இசை நிச்சயம் நாராசமாகத்தான் இருக்கும்.
நாட்டில் நடப்பதைக் கண்டு உள்ளம் குமுறுபவர்கள் வாட்சப்பில்தான் தங்கள் குமுறல்களைக் கொட்ட வேண்டும். நான் இங்கே குமுறியிருக்கிறேன். நீங்களும் குமுறினால் எல்லோரிடமும் கொட்டுங்கள்.

Source: Prem Kumar-Facebook
 
Oh yes, couldn't stand it for a minute, Madurai Somu appeared and seemed distraught. Unfortunately have heard him transfixed in our days, live. They can do exactly the same thing and not used Marutha malai...oh, they are free to do it, such are the times. it is not dissection. it is vivisection. But then we are free to discern and judge too. And preserve our Madurai Somu.
 
wonderfully explained and argued what is the central issue here and why it hits us hard in the times we live in. Ravi Kiran too touched upon the conversion agenda and took sides but the piece above is precise, focused, logical and coherent. Finally what has been said above is the truth that one must grapple with if one is concerned with preserving a glorious culture and a heritage. Fact remains that cultures and civilizations have been wiped off the face of this planet.
 
The fact is Christianity has a history of "digesting " or swallowing the native culture of the region to dominate the place.Whether it is Cybele,Allis of Greece,ISIS, Horus of Egypt,Tamm of Babylonia, they digested them all into story of Mary:Jesus and now they are now trying the same tactics against Hindus and Hinduism in India, by shamelessly copying Hindu customs,symbols, rituals, songs etc.As already written in most of the replies, I will mention few examples for your ready reference.
1. Temple architecture and structures being copied to churches such as dwajasthambams.
2.Using oil lamps in churches with crosses above.
3.Suryanamaskarams renamed as Yesu namaskarams with Bible verses
4.Propagating Patanjali Yoga as Christian Yoga .
5.Modifying Bharathanatyams as Christian Bharat hanatyams
6. Trying to influence un educated Hindus with false stories.
7. Making crazy Chakrams in the model of Sri Chakrams
8.In Kerala, Manorama Publications released a book titled Kristhu Bagavat Gita
9.Depiction of crucified Jesus Christ similar to SreeKrishna with Gopikas in Rural Theological institute Madurai.
10. Mary with Ganesa-, wants to portray Mary as Devi or Shakthi
11 Creating sahasrnamam for Jesus.
12. Adopting saffron dress and imitating Hindu Saints and distributing Christian Panjangam based on vedic astrology.
13. Vidyarambum or initiation into schools are done by Christian priests .
We respect all religions and respect your freedom to believe whatever you want. But don't try to rob our culture and system for your attempt for searching new markets to expand and convert Hindus to your fold. . Singing by remodelling Mummurthigal krithis are not acceptable to many Hindus.The attempts are to be nipped in case of these singers who learned Carnatic Sangeetham in a traditional way . They should not misuse it for few chips and for publicity.
 

Share this page

Share this page

Latest posts

Latest ads

Follow us on Social Media

Back
Top