• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Thought for today!

Did youfind this useful Yes - No

  • YES

    Votes: 44 88.0%

  • NO.

    Votes: 6 12.0%
  • Total voters
    50
581089_413548715418932_1880087069_n.jpg
 
[SIZE=+2][h=2]Zero Entropy As The ‘Shiva’ State[/h][h=4][/h][/SIZE]
The entropy of the universe increases with time; that’s a universally accepted and proven law. Time is a programme that travels unidirectionally, from order to disorder. Logic, however, demands that the reverse journey, namely disorder to order, must also exist. Information systems are examples of decreasing entropy. The greater the information about a system, the less there is of chaos and disorder.
Absolute knowledge or total information represents total syntropy, the ultimate complete intelligence. Syntropy has to induce certain ignorance within itself to create an illusion of separateness.
‘‘What i am”, total knowledge or syntropy, induces varying degrees of ‘‘what i am not” – ignorance, illusion or entropy – to manifest itself as this manifold creation. The concept of ‘entanglement’ reaffirms this hypothesis. Knowledge or information is non-dual. It is the inherent property of all manifestation.
Instantaneous transmission of information between entangled particles presupposes a separation that never exists. Transmission of information in reality merely is lifting the ignorance of ‘separateness’.
Inanimate nature stops at the low-level organisation of simple molecules. But living systems go on and combine molecules to form macromolecules that form organelles – such as nuclei, mitochondria, chloroplasts, ribosomes and membranes – and eventually put these all together to form the greatest wonder of creation, a cell, with its astounding inner regulations.
The multicellular organism is a miracle of sorts – all the organs working independently, yet cohesively and in synergy; billions of cells, each a unit by itself, working in congruence,synchronously in dynamic harmony. The complex, structured organisation of cells has become more and more complex since evolution. This is in conflict with the law that says the entropy of the universe is always increasing.
Who is the conductor of this symphony of billions, of multicellular life forms?
It is a force that is conscious, intelligent, pulsating and simultaneously blissful. This life force orchestrates the plurality of cells with a ‘syntropic’ baton.
The highest state of this dynamic harmony, a state of zero entropy or total syntropy may be the ‘Shiva’ state.
Shakti is entropy, or ignorance that generates a conviction of separateness. Shakti combines with Shiva or total absolute knowledge in varying proportions to manifest as creation. Matter is condensation of energy and energy is sublimation of matter. Matter and energy are inter-convertible, but it’s only when they are sanctified by syntropy or Shiva, that life force is generated to eventually evolve as the epitome of creation, Self-realised beings.
Consciousness may therefore not be an emergent phenomenon, as believed by most neuroscientists, but can be viewed as a quantum coherence, a state of zero entropy, a ‘Shiva’ state, a state of knowledge unadulterated by any ignorance, created by its own self.
It is the pinnacle of intelligence, to be able to cast a spell of ignorance on its own self and simultaneously become the observer, observed and observation.
Manifest creation is a synergy of syntropy and entropy, a cosmic waltz of Shiva and Shakti, a duet of intelligence and its selfconceived ignorance.








Author : A Neurosurgeon
 
krsarj.jpg





Who is the man in material perplexities? It is he who does not understand the problems of life. In the Garga Upanisad the perplexed man is described as follows:
​
​
​

​
​
​
yo va etad aksaram gargy aviditvasmal lokat praiti sa krpanah.
​


​
​
​
"He is a miserly man who does not solve the problems of life as a human and who thus quits this world like the cats and dogs, without understanding the science of self-realization." This human form of life is a most valuable asset for the living entity who can utilize it for solving the problems of life; therefore, one who does not utilize this opportunity properly is a miser. On the other hand, there is the brahmana, or he who is intelligent enough to utilize this body to solve all the problems of life.
​
​
​

​
​
​
The krpanas, or miserly persons, waste their time in being overly affectionate for family, society, country, etc., in the material conception of life. One is often attached to family life, namely to wife, children and other members, on the basis of "skin disease." The krpana thinks that he is able to protect his family members from death; or the krpanathinks that his family or society can save him from the verge of death. Such family attachment can be found even in the lower animals who take care of children also. Being intelligent, Arjuna could understand that his affection Afor family members and his wish to protect them from death were the causes of his perplexities. Although he could understand that his duty to fight was awaiting him, still, on account of miserly weakness, he could not discharge the duties. He is therefore asking Lord Krsna, the supreme spiritual master, to make a definite solution. He offers himself to Krsna as a disciple. He wants to stop friendly talks. Talks between the master and the disciple are serious, and now Arjuna wants to talk very seriously before the recognized spiritual master. Krsna is therefore the original spiritual master of the science of Bhagavad-gita, and Arjuna is the first disciple for understanding the Gita. How Arjuna understands the Bhagavad-gita is stated in the Gita itself. And yet foolish mundane scholars explain that one need not submit to Krsna as a person, but to "the unborn within Krsna." There is no difference between Krsna's within and without. And one who has no sense of this understanding is the greatest fool in trying to understand Bhagavad-gita.
​
​
​



 
notes7.jpg


"But always remember that I am always with you. As you are always thinking of me, I am always thinking of you also. Although physically we are not together, we are not separated spiritually. So we should be concerned only with this spiritual connection."

(Srila Prabhupada letter, 13/11/69)
 
My Daily Insight!!!!!!

[FONT=garamond, serif]If only our tongues were made of glass
​
​
[FONT=garamond, serif]
How much more careful we would be when we speak​

[/FONT]​
[/FONT]

 















​
sitting_padha_darshan.jpg
INNER IMPURITIES



All of us take care to keep our bodies and our clothes clean. But do we bestow any attention on our inner or mental cleanliness? Inner impurity is the result of desire, anger, and fear. It is common knowledge that when one is in the presence of one’s mother one keeps all evil thoughts under control. Similarly in the presence of the Divine mother we can control our evil thoughts. We can cleanse our hearts only by the Dhyana-thirtha (holy water of meditation) of the Divine Mother. When the heart is so cleansed, It will learn to distinguish the real from the unreal, which will result in the end of births. A day spent without a conscious attempt to clean one's heart, is a day wasted. Impurity of cloth or body will lead to disease which will last only for one life-time. But impurity of heart will lead to diseases which will afflict the soul for several births.
 
My Daily Insight!!!!!!

[FONT=garamond, serif]I am only one, but I am one. I cannot do everything, but I can do something. And I will not let what I cannot do interfere with what I can do. [/FONT]​
[FONT=verdana, sans-serif]~Edward Everett Hale[/FONT]​
 
My Daily Insight!!!!!!

[FONT=garamond, serif]To be a great champion you must believe you are the best. If you’re not, pretend you are.[/FONT]​
[FONT=verdana, sans-serif]~Muhammad Ali[/FONT]
 
[h=5]பழமொழிகள் பலவிதம் !. அவற்றை நாம் புரிந்து கொள்ளுவதும் பலவிதம்!.
" பிள்ளையார் பிடிக்க போய் குரங்காய் முடிந்தது "-
சாதாரணமாக, நாம் ஏதோ ஒன்றை செய்ய போய் அது ஏதோ ஒன்றாய் முடிந்து விடுவதுதான்- நமது மனதில் தோன்றும் உடனடி அர்த்தம். இந்த அர்த்தம் சரிதானா ?
நமது முன்னோர்கள் எதை செய்திருந்தாலும் சொல்லியிருந்தாலும் மேம்போக்காய் பார்த்தால் ஒரு விதமாயும்; அதையே சற்று ஆழ்ந்து நோக்கினால் மிக வித்யாசமான பொருள் உள்ளதாயும் புலப்படும். இந்த பழமொழியும் இதற்கு விதிவிலக்கு இல்லை . சற்று பார்ப்போம் !

"பிள்ளையாரை பிடித்துக் கொள்: நன்கு வேண்டிக் கொள். எல்லா காரியமும் நல்லபடியே நடக்கும் !" எத்தனை முறை வீட்டுப் பெரியவர்கள் சொல்ல கேட்டிருப்பிர்கள் இதனை ! பரமசிவனுமே திரிபுரம் எரிக்க செல்லும் போது பிள்ளையாரை வழிபட மறந்து கிளம்ப , அவர் பட்ட துன்பங்களை கதையாய் கேட்டிருப்பிர்கள் .
" முப்புரம் எரி செய்த அச்சிவனுறை ரதம் அச்சது பொடி செய்த அதி தீரா " என்பது திருப்புகழில் கணபதி துதியில் அருணகிரியார் வாக்கு . தடையை ஏற்படுத்திய பிள்ளையாரை, பிறகு சிவன் நினைந்து வழிபட, பிள்ளையார் விக்னங்களை விலக்கினார் என்பது கர்ண பரம்பரைக் கதை.
சிவனே பிள்ளையாரை வழிபடாமல் அந்த பாடு பட்டாரென்றால் நாம் எம்மாத்திரம் ? எனவே சிறிய செயல் என்றாலும் பெரிய செயல் என்றாலும் கணபதியை வழிபட்டுத்தான் செய்யத் துவங்க வேண்டும் என்பது பெரியவர்கள் சொல்லிய தீர்க்கமான அறிவுரை.
எந்த காரியத்தை செய்யும் முன்னரும் , செயல்கள் தடங்கல் இல்லாமல் நடக்க, முழு முதல் கடவுள் விநாயகரை நினைத்து செய்ய தொடங்குவது நமது வழி வழி வந்த ஒரு பழக்கம் .

இதெல்லாம் சரி! அதென்ன குரங்காய் முடியும் சமாச்சாரம். குரங்காய் முடிவதற்கு பிள்ளையாரை எதற்கு வழிபட வேண்டும்?.
ஆஞ்சநேயர் ஒரு வானரம் . சுக்ரீவனிடத்தில் மந்திரியாக இருந்தவர். புத்தி சாதுர்யம் மிக்கவர். மிக்க தைர்யசாலி-அபார தேக பலம் உள்ளவர்; ஜெயிக்க முடியாதவர்; வாக்குவன்மை பொருந்தியவர்; அசகாய சூரர்; அனாயாசமாக கடலைத் தாண்டியவர். தனி ஒரு ஆளாக இலங்கையை தீக்கிரையாக்கினவர். சஞ்சீவி மலையை பெயர்த்தெடுத்து தக்க சமயத்தில் யுத்த பூமிக்குக் கொண்டு வந்து ராமபிரானின் உயிர் மீட்டவர் .அன்னை சீதாப் பிராட்டியும் அண்ணல் ராம பிரானும் மறுபடியும் ஒன்று சேர காரணமாக இருந்தவர் . இவ்வளவு பெருமைகளுக்கு எல்லாம் உரியவராக இருந்தபோதிலும் ஒரு துளிக்கூட கர்வமே இல்லாதவர். தான் செய்ததெல்லாம் ராமபிரானின் அருளாலே சாதிக்கப்பட்டது என்ற அடக்கமான சுபாவம் உள்ளவராக இருந்த பரம பக்தர். இன்றளவும் எங்கெல்லாம் ராமாயணம் சொல்லப்படுகிறதோ அங்கெல்லாம் இரு கை கூப்பி கண்களில் ஆனந்தப் பெருக்கெடுத்தோட சூட்சும ரூபத்தில் எழுந்தருளி செவிமடுப்பவர். சிரஞ்சீவி. தன்னடக்கம் - அதுதான் அவரது பெரும் சிறப்பு. ராமாயண மகா கதையிலே ஆஞ்சநேயரின் பங்கு ரொம்ப பெரியது -வார்த்தையில் அடக்க முடியாதது. அவர் செய்த செயல் யாவும் வெற்றியில் முடிந்தது. வெற்றியின் மறு பெயர் ஆஞ்சநேயர் -குரங்கர் - அதுதான் குரங்காய் முடிந்தது என்று சொல்லுவது.
எங்கே மறுபடியும் சொல்லிப் பாருங்களேன் - "பிள்ளையார் பிடிக்க குரங்காய் முடிந்தது" - பிள்ளையாரை வேண்ட எல்லாம் ஜெயமாய் முடிந்தது- ஜெயமாய்முடியும் . இதுதான் பெரியவர்கள் நமக்கு சொல்லி போயிருப்பது. என்ன நான் சொல்லுவது சரிதானே?
[/h]
 
My Daily Insight!!!!!!

[FONT=garamond, serif]Always bear in mind, that your own resolution to succeed is more important than any other thing.[/FONT]​
[FONT=verdana, sans-serif]~ Abraham Lincoln[/FONT]
 
My Daily Insight!!!!!!

[FONT=garamond, serif]It’s essential to distinguish between events that are really beyond your control and events you caused yourself.[/FONT]​
[FONT=verdana, sans-serif]~Barbara Sher[/FONT]
 

Share this page

Share this page

Latest posts

Latest ads

Follow us on Social Media

Back
Top