தர்மம் மிகு சென்னை........

[swathi25]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

தர்மம் மிகு சென்னை........

தர்மம் மிகு சென்னை

தமிழகத்தின் தலைநகர் ...

பல சிறப்புக்களை தன்னகத்தேகொண்டது..

பகுதி பகுதியாக விவரமாக பார்ப்போமே ....??

முதலில் நங்கநல்லூரில் ஆரம்பிப்போமா...?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
நங்கநல்லூர் தெரியுமா?

நங்க நல்லூரைப் பற்றி என்ன சொல்லலாம்?

ஒரு பழைய கிராமம் புதிய பரிமாணத்தில் என்றா? ஒரு அதிசய ஊர்? குட்டி காஞ்சிபுரம்,

சின்ன கும்பகோணம்? மூத்தோர் வாழுமூர்?

ஏன் இப்படிச் சொன்னால் ஒருவேளை பொருத்தமாயிருக்குமோ?

ஒரு புறம் பார்த்தால் திருவல்லிக்கேணி, மறுபுறம் பார்த்தால் மாம்பலம், ஒருகோணத்தில் அடையார், வேறு பார்வையில் நுங்கம்பாக்கம்.

மொத்தத்தில் இங்கு எல்லா கோவில்களும் உள்ளன. அதனால் வெல்லத்தை மொய்க்கும் ஈயாக முதியோர், ஆன்மீக நாட்டம் கொண்டவர்கள் வந்து குடியேறி விட்டனர்.

நிலத்தின் விலை உயர்ந்து உயர்ந்து மேலே செல்ல குடிநீர் வசதி போக்குவரத்து போன்றவை கொஞ்சம் திண்டாட வைத்துள்ளன.

வளர்ச்சிக்காக கொடுக்கும் காணிக்கை இது. நிறைய வங்கிகள், பெரிய வியாபார நிறுவனங் களின் கிளைகள் எங்கும் கண்ணில் படுகின்றன.

நங்கநல்லூரில் இடறி விழுந்தால் ஏதோ ஒரு கோவில்.

புண்ணியம் பெற.

இல்லாவிட்டால் ஏதோ ஒரு வங்கி. பணத்தைப் போட எடுக்க.

நிறைய எதிர்பார்க்கும் ஆட்டோக்கள், சாலை விதி என்றால் கிலோ என்ன விலை என்று கேட்கும் வாகன ஓட்டிகள். பள்ளிகள், பல சரக்கு கடைகள், பாதையை மடக்கி கூவும் கரும்பலகையில் விலை காட்டும் காய்கறி கடைகள். விதிமீறல்களைப் பார்த்துக்கொண்டு வேர்கடலை தின்று கொட்டாவி விடும் காவல் சிப்பந்திகள்.

மலை போல் மஞ்சளும் வேறு நிறங்களும் கொண்டு ஒரு அங்குல இடைவெளி இல்லாமல் சாலையை முழுதுமாக விழுங்கும் தொழில் நுட்ப கல்லூரிகளின் பேருந்துகள்.

முடிச்சு முடிச்சாக அங்கங்கே மஞ்சள் பையுடன் டப்பா கட்டு வேட்டிகளுடன் நடு வீதிகளில் நிற்கும் முதியோர்கள்,

கூட்டமாக கோவிலுக்கு உள்ளும் வெளியும் அலையும் பக்தி மிகுந்த பெண்கள்.

இன்னும் எத்தனையோ இருக்கிறது சொல்ல.

இடம் தான் இல்லை எழுத. நங்கநல்லூர் கோவில்களில் சிலவற்றை மட்டும் எடுத்துக் கூறுகிறேன்.

இந்த ஊரின் ஒரு பழம் பெரும் ஆலயம் வரசித்தி விநாயகர் கோவில். தெருவில் இருந்தே தரிசனம் செய்ய வசதி.

எதிரே தெருவில் நுழைந்தால் கூப்பிடு தூரத்தில் உத்தர குருவாயுரப்பன் கோவில். சட்டையை கழட்ட வேண்டும்.

தயிர் சாதம் தொன்னையில் கிடைக்கும். அழகிய உன்னி கிருஷ்ணன் ஒரு ஆள் மயக்கி.

உள்ளே ஒரு பழைய வயது மிகுந்த அரச மரம். அதை பிரதட்சிணம் வரும்போது மனம் குளிருகிறது.

அதன் அடியில் சங்கர்ஷணர் தரிசனம் தருகிறார். இதை ஒட்டினாற்போல் சக்தி வாய்ந்த பகவதியின் சந்நிதி. சாந்தஸ்வரூபிணி.

சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு வெளியே நடந்தால் ஆஞ்சநேயரை தரிசிக்குமுன் இடது பக்க தெருவில் ராகவேந்திரர் அழைக்கிறார்.

இந்த தக்ஷிண மந்திராலயத்தில் பூஜைகள் நடக்கும் அழகு ஒரு கண்கொள்ளாக் காட்சி.

கோவில் எதிரிலேயே ஒரு தியான மண்டபம். ஆளுயரத்தில் ராகவேந்திரர் மேடை மீது கம்பீரமாக உட்கார்ந்து நமது தியானத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார். நமக்குள்ளே தவறுகள் திருந்துகின்றன.

கோவிலை ஒட்டிய கிரி ட்ரேடிங் வியாபார ஸ்தலத் தை வாசலில் நடந்துகொண்டே பார்த்துக்கொண்டு இடமாக திரும்பினால் ஆதிவ்யாதிஹர பக்த ஆஞ்சநேயர்.

Source:.. WhatsApp..

தொடரும்

 

[swathi25]

Contd......./2


இவரை யாரும் பார்க்காமல் போக முடியாது. தரிசனம் கிடைக்கவில்லை என்று சொன்னால் கண் இல்லை என்று பொருள்.

ஏனெனில் அவர் 32அடி உயரமானவர்.

எவர் தலையும் மறைக்க முடியாதவர்.

வடக்கு பார்த்து கை கூப்பி நிற்பவர்.

அவர் எதிரே ராமர் லக்ஷ்மணர் சீதை தரிசினம் தருகிறார்கள்.

கண்ணைக்கவரும் அலங்காரம் விசேஷமாக பார்க்க வேண்டியது. ஆஞ்சநேயர் எதிரே பெரிய அகண்ட விளக்குகளில் நெய் வழிய வழிய தீபம். காலையில் ஆஞ்சநேயரை தரிசனம் செய்தவர்கள் எந்த ஓட்டலுக்கும் போக முடியாதே.

இங்கேயே சுடச்சுட நெய் ஒழுகும் பொங்கல் முந்திரிப்பருப்புடன் சேர்ந்து தனிச் சுவை கூட்டி வயிற்றை நிரப்பிவிடும்.

ஆஞ்சநேயருக்கு பின்னால் தெருவில் சபரிகிரிசன் ஆலயம் சென்றால் நம்மை கிள்ளிப்பார்க்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்படும்.

எங்கிருக்கிறோம்?. சென்னையிலா சபரிமலையிலா?

மலையாள மணம் வீசும் கேரள பாணியில் சம்ப்ரதாய சந்நிதிகள்.

''சாமியே சரணம் ஐயப்பா'' காதில் எங்கும் கூட்டத்தில் எதிரொலிக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் இருபக்க கண்ணாடியிலும் சாஸ்தாவை தரிசனம் செய்ய வசதி. .

கிழக்கு பக்க வீதியில் வடக்கு நோக்கி குறுக்காக நடந்தால் கிடைப்பது ஸ்ரீ லக்ஷ்மி நரசிம்ஹரின் ஆஜானுபாகுவான தோற்றம்.

முதல் மாடியில் வீற்றிருக்கிறார். இந்த இடம் தில்லை கங்கா நகர் என்ற பகுதி.

வழக்கத்திற்கு மாறாக இவர் சாந்த ஸ்வரூபி. படி இறங்குமுன் அல்லது படி இறங்கியவுடன் நிச்சயம் பானகம் ஒரு எவர் சில்வர் தம்ப்ளரில் உ ங்களுக்காக காத்திருக்கும்.

தயிர் சாதமோ, வேறு சித்ரான்னமோ நேரத்தைப் பொருத்தவாறு தொன்னையில் தோன்றும்.

பக்கத்துக் கட்டிடமாக தேவி கருமாரி அம்மன் ஆலயம். நுழைந்தவுடன் நாம் இருப்பது என்ன திருப்பதி திருமலையா? ரோமாஞ்சலி உண்டாக்குகிறார் பாலாஜி.

வெங்கடேச பெருமாளைப் பார்க்கும்போது மனம் நிறைகிறது. எவ்வளவு நேரம் வேண்டுமானாலும் கண் குளிர அவரைத் திரிசிக்கும்போது யாரும் ''ஜருகண்டி'' என்று பிடித்து இழுக்கமாட்டார்கள்.

பெருமாள் என்றாலே எண்ணற்ற கூட்டம் தானே. கோவில் வாசலில் ஆகாய மார்க்கமாக ரயில் ஓடப்போகிறது. வேலை இதோ இதோ என்று பல வருஷங்களாக நடந்து வருகிறது.

கீழே பெரிய தெருவில் கவனமாக இருக்க வேண்டும். வேக மாக நடமாடும் வாகனங்களை தவிர்க்கவேண்டும். வேளச்சேரி நோக்கியோ GST ரோடு நோக்கியோ தலை தெறிக்க நிறைய வாகனங்கள் ஓடிக்கொண்டே இருக்கும். இனி மேற்கு நோக்கி நகர்வோம்.

சற்று தூரத்தில் பண்டைப் புகழ் பெற்ற நங்கநல்லுரின் புராதன முதல் கோவில் ஸ்ரீ ராஜ ராஜேஸ்வரி ஆலயம்.

படிக்கட்டுகள் பல ஸ்தலங்களின் பெயர்களை நினைவூட்டுபவை. நங்கநல்லூர் ''நங்கை நல்லூர் '' என்ற பெயரால் அழைக்கப்படுவதும் இந்த ஸ்ரீ ராஜ ராஜேஸ்வரியின் அருமையினாலும் பெருமையினாலும் தான்.

ராஜ ராஜேஸ்வரி ஆலயத்தின் மேற்குப் பகுதியாக விளங்குவது ஸ்ரீ லக்ஷ்மி சமேத சத்ய நாராயணரின் ஆலயம்.


Source: WhatsApp.

தொடரும்

 

[Raji Ram]

https://m.facebook.com/aathiyoki/posts/1935840146653193:0

No comments!!!

 

[swathi25]

https://m.facebook.com/aathiyoki/posts/1935840146653193:0

No comments!!!

Thanks for visiting this thread.... and the google search made.....finding out the source and for posting the link.

 

[swathi25]

Contd....


இது ஸ்ரீ ராஜகோபால சுவாமிகள் என்கிற மகானால் நிர்மாணிக்கப் பட்ட ஆலயம்.

ராஜ ராஜேஸ்வரியை தரிசிக்கும் வழியில் சங்க நிதி பத்ம நிதி வாழ்த்துகளை ஆசிகளை நிச்சயம் பெறுகிறோம்.

தரிசனத்தின் பின் கிழக்கு நோக்கி நடந்தோமா னால் லக்ஷ்மி ஹயக்ரவர் ஆலயம் ஹயக்ரீவரின் தரிசனம் பெற வழி வகுக்குகிறது.

நங்கநல்லூரிலிருந்து வெளியேயும் உள்ளேயும் போய் வர ஒரே பாதையாக இருந்த சிறிய தெரு இப்போது ஒருவழிப்பாதை.

நங்கநல்லூரில் எத்தனை பேர் என்று தெரிய வேண்டுமானால் இந்த பெரிய கடைத் தெருவில் வருவோர் போவோரை கவனித்து எண்ணினால் போதுமானது.


அத்தனை கடைகள், கோவில்கள், வங்கிகள், தெருவே தெரியாதவாறு ஆக்ரமிப்பு. கடைகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நகர்ந்து நடுத்தெரு வரை வந்துவிட்டன. நடப்பவர்கள் நடுத்தெருவில் நடந்தால் வாகனங்கள் அவர்கள் மீது தானே நகரவேண்டும்.

அர்த்தனாரீஸ்வரர் கோவில் கடைத்தெருவில் மத்தியில் உள்ளது. இந்த கோவிலுக்கு தனிச் சிறப்பு உண்டு.

இந்த ஆலயத்தின் சிவலிங்கம் அருகில் இருந்த குளத்தில் வெகுகாலம் நீரில் அமிழ்ந்திருக்கிறது. புராதன லிங்கம்.

மகா பெரியவா ஒரு முறை இந்த ஊருக்கு வந்திருந்த போது அங்கே அர்த்தனாரீச்வர் கோவில் கிடையாது.

அதக் குளத்தருகே தங்கியிருந்தபோது அவருக்கே உரித்தான ஞான திருஷ்டியால் ஔ அதிசயத்தைக் கண்டார்.

ஒரு சிலர் அந்தக் குளத்தில் ஒரு கல்லின் மேல் துணி துவைத்துக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்த பரமாச்சார்யர் ''துணி அது மேலே துவைக்காதே ங்கோ. அது துணி துவைக்கிற கல் இல்லே'' என்றார்.

பெரியவா அருகில் இருந்தவர்களை அழைத்து ''இது ஒரு புண்ய க்ஷேத்ரம். மகான்கள் வந்து பூஜித்த இடம். இங்கே ஒரு பழைய சிவலிங்கம் இருக்கு. அதை வெளியே எடுத்து ஒரு இடத்திலே வைத்து பூஜை எல்லாம் செய்யுங்கோ'' என்று அருளினார்.

அர்த்தநாரீஸ்வரர் தோன்றினார். புனருத்தாரணம் செய்யப்பட்டு ஆலயம் உருவானது. நங்கநல்லூர் செல்பவர்கள் இந்த ஆலயங்களை, சிறப்பு மிக்க இறைவன் குடிகொண்ட திருக் கோவில்களை தரிசனம் செய்ய தவறாதீர்கள்.

அர்த்தனாரீஸ்வரருக்குப் பின் புறம் அஷ்டபுஜ துர்க்கை காட்சி தருகிறாள். சர்வாபீஷ்ட சித்தி அருளும் சக்தி வாய்ந்த அம்மன். பெரிய மண்டபம் பக்தர்கள் அமர்ந்து தியானத்தில் ஈடுபட வசதியாக உள்ளது. சர்வாபீஷ்ட பல தாயகி.வேண்டியதைக் கொடுப்பவள்.

வண்டியில் மாட்டிக்கொண்டு நசுங்காமல் தெற்கு நோக்கி பொடிநடையாய் ஒரு கிலோ மீட்டர் நடந்தால் செம்பொற் கோவில் தன்மீசரைக் காணலாம்.

யார் இவர்? அடடா நான் பல்லவ காலத் தமிழில் சொல்லிவிட்டதால் புரியவில்லையோ.? யாரோ ஒருவர் நிலம் வாங்கி வீடு கட்ட தோண்டும்போது அவருக்கு ஒரு கோவில் கீழே புதைந்திருந்தது புரிபட்டது. புதை பொருள் ஆராய்ச்சி நிபுணர் திரு நாகசாமி ஒரு இரவில் அங்கு வந்து விளக்கினார்.

அந்த கூட்டத்தில் எத்தனையோ வருஷங்களுக்கு முன்னர் ஒரு இரவில் ஸ்ரீ ராஜகோபால சுவாமிகள் முன்னிலையில் அது நடந்தது.

பல்லவர்கள் காலத்தில் ஒரு தர்மிஷ்டன் கட்டிய சிவன் கோவில். செம்பொன்னாலான கோவில் கொண்ட தர்மலிங்கேச்வர் என்ற பெயர் கொண்ட சிவபெருமானின் ஆலயம் அங்கிருந்திருக்கிறது. அது அழகாக வேகமாக பொதுமக்கள் ஆதரவில் புனருத்தாரணம் செய்யப்பட்டு நங்க நல்லுரின் பெருமையை உயர்த்திக்கொண்டிருக்கிறது.

அங்கிருக்கும் கல்வெட்டில் தான் செம்பொற் கோவில் தன்மீசர் என்று அவர் பெயர் பொறிக்கப்பட்டுள்ளதை இன்றும் காணலாம்.

-படித்ததில் பிடித்தது

Source: WhatsApp.

 

[Raji Ram]

Thanks for visiting this thread.... and the google search made.....finding out the source and for posting the link.

Yeah! Google searched :spy: because ...... WhatsApp is NOT a 'source'!

 

[swathi25]

Yeah! Google searched :spy: because ...... WhatsApp is NOT a 'source'!

I picked up and shared this message from WhatsApp...

That was MY SOURCE which I clearly mentioned...

You are free to define theories (stories) as to which is a source and which is NOT.

 

[swathi25]

[h=1]I wish to share not only temples and significance, but also to share other important areas like, monuments, places of historical and religious importance, places that attract tourists, statues, Gardens, etc etc[/h][h=1][/h][h=1]In this list, today I am sharing an article published in scroll which speak volume about Madras literary Society.[/h][h=1][/h][h=1]Here we go..[/h][h=1]--------------------------------------------------------------[/h][h=1]A half-forgotten library from colonial-era Chennai is on the long road to restoration[/h][h=2]A repository of history, one of South Asia's oldest lending libraries is now trying to secure its future.[/h]Entering the carved arched doorway along the brick walls of the Madras Literary Society is like stepping into an era long past. Rows of 60-foot-tall bookshelves touch the high ceiling of this 20th-century building stacked with old and dog-eared books on such varied subjects as the anatomy of a butterfly and the structure of ragas in Carnatic music.

Though it is situated in the heart of Chennai, this library is little-known among its residents.

Today, much of its 85,000 books have now gathered dust and mold even as visitors are few and far between. But there was a time when the society was the destination of choice for intellectuals and scholars.


Read more at: https://scroll.in/article/814997/a-...ra-chennai-is-on-the-long-road-to-restoration

 

[swathi25]

Here is another article published by Royalasiatic Society on Madras Literary Society..

A visit to the Madras Literary Society

We are very pleased to post below Chris Rudkin’s account of a recent visit to the Madras Literary Society. Chris is a Fellow of the RAS.

In January this year (2016) I visited Chennai in Tamil Nadu, India in order to follow up articles from the Indian Press which had recently celebrated the Madras Literary Society’s 200[SUP]th[/SUP] anniversary of its founding in 1812.

My interest was generated from reports that there were over 83,000 books contained in the library building, many of which dated back over 150 years and a few considerably longer. Consequently I contacted the Society’s Honourable General Secretary, Mr Mohan Raman, expressing my interest in the large library and my wish to visit whilst I was in Chennai.

The building itself lies within the campus of the Department of Public Instruction in College Road and is a single storey red-brick Indo-Saracenic structure with Rajasthani influences. It was built around 1905 by an unknown British architect of the Raj era.

The library itself began its life in 1812 set up under the auspices of the East India Company as an auxiliary of the Royal Asiatic Society, following the Company’s practice of encouraging their employees to form societies. The Bengal Asiatic Society and the Bombay Asiatic Society are examples which preceded the formation of the Asiatic Society of Madras.

Read more at: http://royalasiaticsociety.org/wp-content/uploads/2016/07/P1020309.jpg

 

[swathi25]

Excerpts of article.....

Now, a Tamil Section at the MLS

The Madras Literary Society re-launched recently its Tamil Section. The long overdue initiative was a dream of MLS’s former Secretary Rear Admiral Mohan Raman. The dream took shape last year when heritage enthusiast and author of Holy Gods of Cooum, Padmapriya Baskaran, donated Rs.25,000 at the release of her book at the MLS. The donation was specifically for a separate Tamil section.

MLS has a large collection of Tamil books, the oldest one being a hand-written Ramayana dating to the 18th Century. However, over the course of time, only English books were lent. Continuous donations from people however kept the dream of a Tamil section alive and, finally, with about 400 books, the new Tamil Section has been started.
.....................

He began with a brief of how cinema as a medium evolved from drama, from Pratapa Mudaliyar Charithiram the first Tamil novel, and how literature played a part in movies. He mentioned Ponmudi, the movie written by Barathidasan that kick-started the Dravidian movement in 1950. Parasakthi by Kalaignar in 1952 and Velaikkari by Anna in 1954 carried on the torch. Then came Anna’s Rangoon Radha in 1956 which when made into a movie diluted the radicalism of the novel.

Two films by Jeyakanthan, Unnai pol oruvan in 1965, and Yarukaga azhuthan in 1965, both very realistic natural cinema, were written and directed by him. Nimai Ghosh shot the movie Yarukaga azhuthan. He was a contemporary of Satyajit Ray, and stayed in Madras to shoot the film. KiRa’s Kidai, the poignant novel set in 1930s, was made as Oruthi in 2003, directed by Amshan Kumar.

Rajaji wrote the novel Thikkatra Parvathi, filmed in 1974, which was about a drunkard. The film bombed, probably because it showed the hero addicted to toddy! Rajaji being a teetotaller had no idea about toddy and other liquor, Theodore mused. Anuradha Ramanan’s Sirai was filmed in 1984. But, a great work of literature need not make a great film, felt Baskaran.

Read more at: http://www.madrasmusings.com/vol-28-no-2/now-a-tamil-section-at-the-mls/

 

[swathi25]

Today it is Victory War Memorial

[h=1]While travelling on thisroad, Kamarajar Salai, one may come across number of land marks, historical important buildings like Ice House(Now named as Vivekanandhar Illam) and buildings of Architectural excellence,besides statues like Trump of labour, Queen Victoria, Kannagi, etc[/h][h=1] [/h][h=1]Travelling in thisworld’s longest beach in the evening will be a pleasant experience andChennaites love it. With cost ofentertainment increasing everyday, people love to visit Merina Beach on weekends. When one cross the Napier Bridge, may come across the Victory War Memorial.[/h][h=1][FONT=&quot]Victory War Memorial, Chennai, India[/FONT][/h][h=1]

[/h][h=1] [/h][h=1][FONT=&quot]The Victory Memorial is located near FortSaint George close to Cupid’s bow, along the South Beach Road facing the Bay ofBengal. It was constructed by a committee of prominent and influential citizensof Madras with the objective of commemorating the victory of the allied armiesduring the Great War of 1914-18. The Memorial was completed in October 1933 andhanded over to the Corporation of Madras on 27 February, 1937. Photo courtesy–http://www.cwgc.org/[/FONT][/h]
Source: http://www.mea.gov.in/photo-features.htm?955/Last+Post+Indian+War+Memorials+Around+The+World


Victory War Memorial, formerly called the Cupid's bow, is a memorial in Chennai, India, originally constructed to commemorate the victory of the Allied Armies during World War I (1914–1918) and later became the victory war memorial for World War II (1939–1945), erected in the memory of those from the Madras presidency who lost their lives in the wars.[SUP][1][/SUP] Later addition includes inscriptions of 1948 Kashmir Aggression, 1962 War with China and the Indo-Pakistan War.
[h=2]Location[edit][/h]

The Victory War Memorial clicked by Irfan Ahmed Photography[SUP][2][/SUP]​

The Victory War Memorial is located to the south of Fort St. George and marks the beginning of the 13-km-long Marina beach. It is a circular rock and marble structure built in the area that formerly housed the coastal belfry. Within what was once called Cupid’s Bow stands a flag post with the Tricolour aflutter, and a squat tower that lances the sky. Beyond the red-and-gold pennants that line the path are steps that lead to a plaque replete with the names of men from the Madras Presidency who fell in two World Wars and those that followed Independence. The towering National Flag will be visible over a long distance and would be there throughout the year. The flag is expected to instill a feeling of oneness and patriotism amongst all the citizens and remind them about the supreme sacrifices made by our soldiers in the highest tradition of the Services.The flag mast measuring 30.5 meters in height proudly holds aloft the 20 feet by 30 feet Tricolour which adds to the grandeur of the Victory War Memorial.


Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Victory_War_Memorial

 

[swathi25]

Hidden Histories
[h=1]A war memorial for love[/h]By Sriram.V

[h=1]The Marina Beach is largely a late 19th/early 20th century phenomenon, caused by the expansion of the port. Till the 1870s, when harbour works began, the sea practically lapped the walls of Fort St George, barring a narrow promenade of sorts. This pathway extended southwards from the Fort and expanded into a circular space, a short distance before where the Cooum fell into the sea.[/h]
The roundabout became the spot where high society met, to converse, gossip, quarrel and much else. This was where romances were conducted, the lonely English officers and company servants courting young ladies who had been shipped out of England with strict instructions to find a suitable husband, or perish. There were occasional scandals too, such as when Warren Hastings romanced the married Baroness Imhoff or when Police Commissioner Edward Elliot wooed and later eloped with the wife of Colonel Napier. The place was soon christened Cupid’s Bow.

As the popularity of the spot grew, amenities were added. Ornamental lights and a bandstand came up. These regularly corroded with exposure to the salt-laden breeze and the Corporation of Madras records regularly report expense incurred in replacements and repairs. The Governor’s band performed each evening. The route from the Fort to Cupid’s Bow, now the southern end of Rajaji Salai, became Band Beach Road and that from the Island, now Flagstaff Road, was Band Practice Road. There was a strict dress code in force at Cupid’s Bow – men had to be in top hat and full formal morning dress, the dhoti no doubt not even a remote possibility. Women of course, were dressed at the height of then prevalent fashion.
[h=1]Read more at: http://www.thehindu.com/features/fr...culture/cupids-bow-chennai/article6295482.ece[/h]

 

[tbs]

hi

i recently visited nanganallur last week....looklike mylapore ....very close to airport...my cousins are staying there..

 

[swathi25]

Sri Parthasarathy swamy temple at Triplicane.

[h=3]This temple is 61st Divya Desam in 108 Vaishnava Divya Desams[/h]Steeped in mythologies and eulogised by the Azhwars in their sacred hymns in Tamil glorified as Divya Prabandhams the Parthasarathy temple at Tiruvallikkeni or Triplicane, as the Britishers called it, happens to be the oldest temple in the city. The existence of the Tiruvallikeni village is seen in records dating back to the Pallava period and earlier. The village's name itself is derived from Lily pond in front of the temple, where it it said that Goddess Vedavalli, consort of Lord ranganatha, one of the five main deities, was born in a Lily flower. the pond itself was amidst a Tulasi forest(densed with Basil trees). Thus the temple forms the core of the area's history.
[h=1]Read more at: http://www.sriparthasarathytemple.tnhrce.in/[/h][h=1][/h][h=1]http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=498[/h][h=1][/h][h=1]http://www.dinakaran.com/Aanmeegam_Detail.asp?Nid=17591&cat=3[/h]

 

[swathi25]

To day it is about Cycling Yogis.. Interesting information…


Chennai by cycle
by Sriram.V

I always like it when Ramanujar Moulana comes to visit me, scattering sweetness and light. He is part of a group that calls itself the Cycling Yogis. They pedal all around the countryside and take in a lot of heritage in the process.

Last year, to commemorate Madras Week, the Cycling Yogis brought out a book that was die-cut to look like a bicycle. Within were details of heritage spots all around the River Cooum. This year, they have done even better, with a booklet on the cycling history of Madras, from 1877 to 1977. Information in it has largely been sourced from the Internet. The value, however, lies in the fact that it is all now in one publication. Why 1877? That was when Major Charles Bowen bought a Michaux bicycle, a first for the city.

Leafing through the book, I mused on how much of Chennai industry began with two-wheelers. Addison’s was the first to import cycles, in the 1890s. Simpsons — it had tested its indigenous car on Mount Road in 1902 and later made a name for itself in building custom-made car and bus bodies on imported chassis — also had the Minerva range of motorcycles on its portfolio. Union Motors, founded by K. Gopalakrishna, began life as agents for the AJ Stevens range of motorcycles. And, when it was seen that hand-operated bicycle pumps made by Dunlop was good business, a sister unit — U(nion) C(ompany) A(ccessories) L(imited) was begun.
Even Kollywood owes its origins to the cycle — Nataraja Mudaliar, who made Keechaka Vadhamin 1918, funded it through money from his cycle distribution business — Watson & Co.

Read more at: http://www.thehindu.com/features/metroplus/society/Chennai-by-cycle/article14566375.ece

 

[swathi25]

A Brief History of the Marina Beach in Chennai,

Anjana

Spreading from the mouth of the Cooum river in the north to the Lighthouse in the south, the Marina Beach is a 12-kilometer uninterrupted stretch of golden sands and foamy sea. Often regarded as the second longest beach in the world, this urban stretch in the coastal city of Chennai has a significant history that’s as old as the city.

[h=2]Its colonial past[/h]Before the 16th century, the changing landscape of the coast was too premature to transform itself into the sandy beach that is seen today. There’s also evidence that when Fort St. George was built in 1640, the sea lay very close to its walls, lapping waves onto its ramparts. It was later, with the setting-up of the harbor, that the shore start accumulating sand thereby distancing itself from the sea. It is said that Sir Mountstuart Elphinstone Grant Duff, a British official, was captivated by the serene coast during his visit in 1870s. Later, upon his return as Governor General of Madras in 1881, he built a promenade along the beach with extensive layering, thereby modifying the landscape. The beach was thus given a facelift and an Italian name meaning harbor.

Read more at: https://theculturetrip.com/asia/india/articles/a-brief-history-of-the-marina-beach-in-chennai-india/

 

[swathi25]

80 Years Of Wonder: Chennai's Fascinating Old Curiosity Shop

Aprameya Manthena

A quaint 80-year old curiosity shop still retains its old-world charm in the ever-changing city of Chennai, and it holds many treasures to browse and uncover.

The colonial buildings of Mount Road are offset by a red-bricked, dignified oddity of a shop. The Old Curiosity shop, also known as the Kashmir Art Palace, has been in business for about eighty years (twenty short of antiquity) on the busy streets of Chennai.

The British, as part of their colonial project of redefining other cultures in their homeland (soft power), carried away “objects of curiosity” and showed them in famous “World Exhibitions.” This practice also cultivated acceptance and marvel for their work abroad back in the UK. Known as “cabinets of curiosity,” they formed the early exhibits of foreign cultures, and thus, the concept of the modern museum which housed exotic objects was born.

Read more at: https://theculturetrip.com/asia/india/articles/80-years-of-wonder-chennais-fascinating-old-curiosity-shop/

 

[swathi25]

எப்படி இருந்த மெரினா இப்படி ஆனது தெரியுமா? சென்னை தினம் சிறப்புப் பதிவு #Chennai378

ஆங்கிலேயர் காலத்தில் சென்னை மாகாணத்தின் ஆளுனராக இருந்த Sir Mountstuart Elphinstone Grant Duff என்பவர், நேப்பியர் பாலம் தாண்டி கடற்கரை வழியே பயணிக்கும் போது, அந்தப் பகுதியில் இருந்த தென்னந்தோப்புகள், அலைகள் விளையாடும் அழகிய கடற்கரை பகுதியால் ஈர்க்கப்பட்டார். கடற்கரைப் பகுதியைச் சீரமைத்துப் பொழுதுபோக்கு இடமாக மாற்ற முயற்சி எடுத்தவர் அவர்தான். மெரினா கடற்கரை என்றும் அவர் பெயர் வைத்தார்.

அதிசய உலகம்

Sir Mountstuart Elphinstone Grant Duff தன்னுடைய NOTES OF AN INDIAN JOURNEY என்ற புத்தகத்தில் இதுபற்றிக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

சென்னையில் உள்ள கடற்கரையில் 12 மணி நேரம் செலவழித்தால், அது ஒரு அற்புதமான அனுபவமாக இருக்கும் என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். கோட்டை, கதீட்ரல் சர்ச் ஆகியவற்றை கடந்து செல்லும் போது, பிற இந்திய நகரங்களை விட பிரமாண்ட கட்டடங்களைக் கொண்டநகரமாக சென்னை இருக்கிறது என்றுப் சொல்லி இருக்கிறார்.


1879-ம் ஆண்டு சென்னை கடற்கரைக்கு வந்த அவர், களிமண் திட்டுக்களை பார்த்தார். மேடு பள்ளங்களாக இருந்தன. இதனால், அந்த கடற்கரைப் பகுதியைச் சீரமைத்தார். நேப்பியர் பாலத்தில் இருந்து சாந்தோம் வரை பொதுமக்கள் நடைபயிற்சி செல்வதற்காக சாலை அமைத்தார். மலர் படுகைகள் அமைத்து இயற்கை எழிலை அதிகரித்தார்.கழிவறை, பொழுதுபோக்குவசதிகள் எல்லாம் கொண்டதாக கடற்கரையை மாற்றினார். மின் விளக்குகளும் அமைத்தார். இதனால், இரவு நேரத்தில் ஒரு அதிசய உலகத்துக்குள் நுழைந்தது போல மெரினா கடற்கரை திகழ்ந்ததாக வரலாற்றுக் குறிப்புகள் சொல்கின்றன.

மெரினா பெயர் வந்த விதம்

தாம் எதற்காக மெரினா என்று பெயர் வைத்தேன் என்பதற்கு Grant Duff ஒரு தகவலை அவர் பதிவு செய்துள்ளார். "மெட்ராஸ் நகரத்தால் நாம் பெரும் அளவில் பயன் அடைந்திருக்கிறோம். அலங்கோலமாக இருந்த கடற்கரையை சீரமைத்து, அழகிய கடற்கரை பகுதியாக மாற்றி அமைத்திருக்கிறேன். இப்போது இந்தப் பகுதியைப் பார்க்கும் போது அழகான பழைய சிசிலியன் நகர் எனக்கு நினைவுக்கு வருகிறது. எனவே, இந்த கடற்கரைக்கு 1884-ல் மெரினா என்று பெயர் வைத்தேன்" என்று சொல்லி இருக்கிறார். இதன் பின்னர்தான் மெரினா கடற்கரை என்ற பெயர் வரலாற்றில் இடம்பெற்றது.


திலகர் திடல்

Read more at: https://www.vikatan.com/news/tamiln...s-past-history-chennai-day-special-story.html

நன்றி: விகடன்

 

[swathi25]

Marina after natural calamity Tsunami...
[h=1]Photo Essay: 11 years later...[/h]Preeti Zachariah

[FONT=&quot]An aerial view of present-day Marina Beach. Photographs from Sharp Images[/FONT]
---------------------------------------------------------------------------------------------------


More than a decade after the tsunami hit Marina Beach, some of the survivors are still coming to terms with the way their lives have changed.

As the sun rises, painting haloes around fluffy white clouds and russet streaks across the lightening sky, neon-clad joggers and their more sedate counterparts, the early morning walkers, can be seen striding across the 6km-long promenade that lines the Marina Beach in Tamil Nadu’s capital, Chennai. Soon, the other beach regulars trickle in: the fruit, tea and juice vendors that the exercisers flock to after they are done; small boys armed with cricket bats and stumps; dreamy-eyed canoodling couples; fishermen perched on the upturned boats outside their shanties, sorting their catch and cleaning their nets.

It must have been a similar sort of morning that Boxing Day, 11 years ago, when a tsunami (till then an unfamiliar word), triggered by a massive earthquake, slammed into the coastlines of over 14 countries, including India’s south-east coast, leaving death and destruction in its wake. According to the Unesco website, 2,27,898 died—at least 16,000 of them in India. The epicentre of the 9.1 magnitude quake, which occurred at 6.30am IST, lay off the coast of Sumatra. By 9am, giant waves had reached Tamil Nadu, Puducherry and Andhra Pradesh, and, a couple of hours later, Kerala, ravaging these states.

According to a 27 December 2004 report in The Hindu, around 131 people were washed away on the 13km-long stretch of Marina Beach that day. These included not just visitors to the beach but people who lived in shanties adjacent to the beachfront.

Mallika Padmanabhan, who once lived at Santhome, an area bordering Marina Beach, recalls: “The water came right into my house—thick, bubbling, black water. It took everything. The smell of that water never left the place.”

Read more at: https://www.livemint.com/Leisure/ruLGZR5SyD0uhmwRrdOZzN/Photo-Essay-11-years-later.html

 

[keshavank]

நன்றி பல அறியாத விஷயங்களை மொ அற்புதமாக விளக்கியுள்ளீர்கள்

 

[swathi25]

[h=1]மெரினா[/h]அறிந்த இடம் அறியாத விஷயம்

-பேராச்சி கண்ணன்

நடக்கலாம், ஓடலாம், காற்று வாங்கலாம், சிரிக்கலாம், நண்பர்களுடன் அரட்டையடிக்கலாம், காதலிக்கலாம், விளையாடலாம், புரட்சி பண்ணலாம், தியானிக்கலாம். ஏன், ஒன்றரை டன் வெயிட்டில் ஓங்கி அடித்து மூன்று முறை சத்தியம் கூட செய்யலாம்..! எங்கே? மெரினாவில்!

உலகில் நகர்ப்புறம் சார்ந்த நீளமான கடற்கரைகள் வரிசையில் இரண்டாம் இடத்தில் மின்னுகிறது சென்னை மெரினா. அதனால்தானோ என்னவோ, எப்போதும் இங்கே கொண்டாட்டங்கள் களைகட்டுகின்றன. லைட்ஹவுஸில் இருந்து அண்ணா சமாதி வரை வெறும் மூன்று கிமீ மணற்பரப்புதான். ஆனால், அதற்குள் பேச நிறைய விஷயங்கள் இருக்கின்றன.

அதிகாலை 5 மணி. கலங்கரை விளக்கத்தின் அருகிலிருக்கும் காந்தி சிலையின்முன் நீண்டு செல்லும் நடைபாதை. அதை ஒட்டினாற்போல் பச்சைப் புல்வெளிகளும், படிக்கட்டுகளும், பெஞ்சுகளும். அதற்கடுத்து சர்வீஸ் ரோடான உலாவும் சாலை. இன்னும் வெளிச்சம் வராத அந்தக் குறைந்த ஒளியில் ஆண்களும், பெண்களும் வியர்க்க விறுவிறுக்க இவற்றில் நடைப்பயிற்சி செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

சிலர் சத்தம் வராதபடி ெமதுவாக ஓடுகிறார்கள். சிலரோ உட்காருவதற்கென இருக்கும் படிக்கட்டுகளில் குதித்து குதித்து ஏறி இறங்குகிறார்கள். இன்னும் சிலர், தூணைப் பிடித்தபடி உட்கார்ந்து உட்கார்ந்து எழுகிறார்கள். வசதியானவர்கள் கையோடு சேர்களைக் கொண்டு வந்து காற்று வாங்குகிறார்கள். பாதுகாப்புக்காக குதிரைகளில் வலம் வந்து கொண்டே இருக்கிறது காவலர்கள் டீம்.

மேலும் படிக்க: http://www.kungumam.co.in/Articalinnerdetail.aspx?id=11819&id1=4&issue=20170303
நன்றி: குங்குமம்

 

[swathi25]

Today it is North Chennai....

North Chennai a lesson in history

Swahilya

There’s more to this part of the city than meets the eye

Chennai: Think North Chennai and the immediate picture most get is of crowded roads, closely-packed buildings and poor infrastructure. But, there is more to the place.

Anyone driving on Poonamallee High Road towards North Chennai can see the skyline changing from modern urban to historic. Wall Tax Road with its tightly-packed buildings – many old but several renovated or modified – marks the beginning of the trip.

As one drives through Thanga Salai in Vallalar Nagar, also called Mint, there is the Madi Poonga or Hanging Gardens. The protected monument is declared to be of national importance under the Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains Act, 1958. Though it has been renovated twice since its inception in 1957, the park has been maintained only in parts and is open for the public.

Busy park

A little into Royapuram’s Cemetry Road is Robinson Park, now known as Arignar Anna Poonga. The renovated park bustles with activity in the mornings, as it is patronised by over 500 residents. Not many know that it was the place where the Dravida Munnetra Kazhagam was founded. Opposite the park is Raja Sir Ramaswamy Mudaliar Lying-In Hospital, one of the oldest maternity hospitals in the city, started to cater to the people of North Chennai.


Read more at: http://www.thehindu.com/todays-pape...ennai-a-lesson-in-history/article14797109.ece

 

[swathi25]

[h=1]Chennai’s history throws up ancient treasures[/h]Chennai: The history of greater Chennai region is more than 2,000 years old and recent excavations in and around the region and inscriptions suggest that it can be further stretched by several thousand years, said R Rangaraj, president of Chennai 2000 Plus Trust.

The trust, in association with the State Archaeology and Museums departments has been conducting a series of lectures and music programmes as part of the Chennai Maadham Festival at the Department of Tamil Development in Egmore. The festival aims to highlight and trace the ancient history and archaeological treasures of the greater Chennai region.
Speaking at the event on Thursday, Rangaraj said, “The earliest inscriptions in Parthasarathy Temple in Triplicane go back to 808 CE. Fossils discovered on the Tambaram and Sriperumbudur bed have been dated to more that 150 million years.
How many people know that there was great battle that took place in Manimangalam between Narasimha Varma Pallava and the Chalukya king Pulikesi II in the 7th century AD, which re-established the Pallava empire in Kanchipuram? Even ‘Kalki’ Krishnamurthy has written about it in Sivagamiyin Sabatham. Pallavaram, which was originally Pallavapuram, is an important pre-historic region with ASI having evidences which prove that its more than 50,000 years old. Sadly, there are no efforts being made to preserve these historical sites.”

“The Chennai region and its suburbs were once ruled by Kurumbhas and was called as Puliyurkottam which was part of the Thondaimandalam region. They had a total of 24 forts in 24 districts in Puliyurkottam. The first Surveyor General of India, Colonel Colin Mackenzie, travelled all over the State, collecting manuscripts. The Mackenzie manuscripts throw light on the early inhabitants of Thondaimandalam and the forts of the Kurumbhas. Purananuru talks about the Kurumbhas as a warrior race which even great kings feared. The ancient inscriptions found in Chennai talk about a flourishing trade, tax systems and politics in the region,” says Rangaraj.

Read more at: https://www.newstodaynet.com/index.php/2017/08/18/chennais-history-throws-up-ancient-treasures/

 

[swathi25]

Good hearts coming forward to extend support...



[h=1]This Chennai store offers a 'shopping mall' experience for the poor[/h]

The organisation functions by collecting clothes and toys from people across the country and sorting them based on quality.

Shopping at a mall is usually a sign of privilege; we get to choose from a wide variety of things. But for many, this may not be possible. They end up getting what they are given, most times as charity. It was precisely this practice that the founders of Thuli wanted to change.

Started on February 18 by three entrepreneurs - Shivaji Prabhakar, Jeybala and Ajith Kumar - Thuli is a store that offers the “shopping mall” experience for those who come from the lesser privileged sections of society.

Ajith Kumar, its co-founder, says that they wanted to bridge the divide in the society. “We want them to shop with dignity. Not just pick up something that has been offered in charity.”

True to their idea, the store at Adyar has fine interiors and racks of neatly folded clothes, toys and accessories. The organisation functions by collecting these items from people across the country and sorting them based on quality. Those that they identify as first quality are laundered and are then hung up at the store. The clothes and other items that fall under the second category are then given to orphanages and other homes.

Read more at: https://www.thenewsminute.com/article/chennai-store-offers-shopping-mall-experience-poor-78819

 

[swathi25]

We have so many like Mr. Sekhar... to feel proud about



[h=1]Man Feeds 1000s of Parrots a Day– The Birdman in Chennai #birdman[/h][h=1][FONT=&quot] [/FONT][/h][h=1][FONT=&quot]https://www.youtube.com/watch?v=7B0eC23tfGM[/FONT][/h]

[h=1]Photos: Meet the Birdman of Chennai who feeds thousand of parakeets everyday[/h]
https://www.hindustantimes.com/phot...ts-everyday/photo-mgNauZVxIbgotCFQu8JyLI.html

[h=1]‘Birdman’ confronts eviction, flock of parakeets faces uncertain future[/h]https://timesofindia.indiatimes.com...ces-uncertain-future/articleshow/64250012.cms