திருப்பாவை தனியன்கள் (Thiruppavai Thaniyangal)

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

தனியன்கள் என்பவை பிற்காலத்தில் வந்த ஆச்சார்யப் பெருமக்களால் சாதிக்கப்பட்டவை. ஆண்டாளின் திருப்பாவைக்கு மூன்று தனியன்கள் உண்டு.

முதலாவது தனியன் ஸ்ரீ பராசர பட்டர் சாதித்தது

நீளாதுங்க ஸ்தநகிரி தடீஸப்தமுத்போத்ய க்ருஷ்ணம்
பாரார்த்யம் ஸ்வம்ச்ருதி சதசைரஸ்ஸித்த மத்யாபயந்தீ -
ஸ்வோச்சிஷ்டாயாம் ஸ்ரஜிநிகளிதம் பலாத்க்ருத்புங்க்தே கோதாதஸ்யை நம்இதமிதம் பூயஏவாஸ்து பூய:

நீளாதேவியின் அம்சமான நப்பின்னைப் பிராட்டியின் உயர்ந்து திருமார்பிலே உறங்குகின்றவனும், தான் சூடிக் கொடுத்த மாலையாலே கட்டுப்பட்டவனும் ஆன கிருஷ்ணனுக்கு அவனுடைய பாரதந்த்ர்யத்தை (அதாவது ஆத்மாக்கள் அவனிட்ட வழக்காயிருந்து அவனுக்கே பயன்படுவதை) உணர்த்தி எம்மை அடிமைகொள்ள வேணும் என்று நிர்பந்தித்த ஆண்டாளை நமஸ்கரிக்கிறேன் என்று இந்தத் தனியனை சமர்ப்பிக்கிறார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர்.

திருமால் கண்ணனாய் இப்பூவுலகில் அவதரித்தது எதற்கு எனில், ஆத்மாக்களை அடிமை கொண்டு ரக்ஷிக்கவே. யசோதையின் உடன் பிறந்தவரான கும்பனின் மகளாக அவதரித்த நீளாதேவி (நப்பின்னை) கண்ணனின் மனைவி. அவளுடைய அவய அழகிலும், ஆத்ம குணங்களிலும் ஈடுபட்டு கண்ணன் தனது அவதார காரியத்தை மறந்திருந்தான். பொறுமைக்கு பெயர்போன பூமிப்பிராட்டியின் அவதாரமாகிற ஆண்டாள் தன் குழந்தைகளை (ஜீவாத்மாக்களை) கண்ணன் ஆட்கொள்ளாதது கண்டு வருத்தமுறுகிறாள். மலைக்குகையில் வாழும் சிங்கத்தை உபாயம் அறிந்தவர்கள் கட்டி வசப்படுத்துமாப்போலே இந்த யசோதை இளஞ்சிங்கத்தை தான் சூடிக் களைந்த மாலைகளாலே கட்டி வசப்படுத்தி விட்டாள். அவனுக்கு அவன் அவதாரமெடுத்த காரியத்தை உணர்த்தி நம்மையெல்லாம் ஆட்கொள்ள வைக்கிறாள் ஆண்டாள். அந்த ஆண்டாளுக்கு நாமெல்லாரும் ‘ஒழிவில் காலமெல்லாம்’ அடிமை செய்ய வேண்டும் என்கிறார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர்.

இரண்டாவது மற்றும் மூன்றாவது தனியங்கள்
ஸ்ரீ உய்யக்கொண்டார் அருளிச்செய்தது

அன்ன வயற்புதுவை ஆண்டாள் அரங்கற்குப்
பன்னு திருப்பாவைப் பல்பதியம்
இன்னிசையால் பாடிக்கொடுத்தாள் நற்பாமாலை
பூமாலை சூடிக் கொடுத்தாளைச் சொல்லு.

சூடிக் கொடுத்தாள் சுடர்க் கொடியே தொல்பாவை
பாடி அருளவல்ல பல்வளையாய
நாடி நீ வேங்கடவற்கு என்னை விதி என்ற இம்மாற்றம்
நாங்கடவா வண்ணமே நல்கு.

‘மென்னடை யன்னம் பரந்துவிளையாடும் வில்லிபுத்தூர்’ என்ற ஆண்டாளின் திருவாக்கையே இங்கு உய்யக்கொண்டார் தனது முதல் தனியனில் முதலடியாகப் பயன்படுத்துகிறார்.

அன்னங்கள் விளையாடித் திரியும் வளங்கள் நிறைந்த வயல்களையுடைய ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் என்னும் திவ்ய தேசத்தில் பிறந்தவளும், திருவரங்கத்திலே திருமகள் கேள்வனாக உறையும் திருவரங்கனுக்கு மிகச்சிறந்த இனிய இசையுடன் கூடிய (பதியம் – வடமொழில் பத்யம் என்பது இங்கு தமிழில் பதியம் ஆகியிருக்கிறது) திருப்பாவையாகிற முப்பது பாடல்களை பாமாலைகளாக பாடிக் கொடுத்தவளும், தான் சூடிக் களைந்த பூமாலைகளை அந்த அரங்கன் சூடி அநுபவிக்கக் கொடுத்தவளும் ஆன ஆண்டாளை வாய்படைத்த பயனாக நெஞ்சே சொல்லு என்று நெஞ்சுக்கு உபதேசிக்கிறார் ஸ்ரீ உய்யக்கொண்டார்.

ஸ்ரீ பராசர பட்டர் தனது காலக்ஷேபத்தின் போது அடிக்கடி சொல்லுவாராம்: ‘தினமும் திருப்பாவையை அநுசந்திக்க வேணும்’ என்று. ஒருமுறை, சம்சாரி ஒருவர் எழுந்திருந்து கேட்டாராம்: ‘சம்சாரத்தில் உழலும் எம்மைப் போல்வாருக்கு முப்பது பாசுரங்கள் சேவிப்பதற்கு கால அவகாசம் கிடைத்தல் அரிது. என்ன செய்யலாம்?’

‘முப்பது பாசுரங்கள் சேவிக்க இயலாது என்றால் கடைசி இரண்டு பாசுரங்களையாவது சேவியுங்கள்’.

‘அதற்கும் நேரமில்லையென்றால்?’

‘ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம் என்று சொல்லுங்கள். அதுவும் முடியவில்லை என்றால் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் ஆண்டாள் என்று ஒருத்தி இருந்தாள். அவள் பெருமாளுக்கு திருப்பாவை பாடினாள் என்றாவது மனதிலே நினையுங்கள். அந்த நினைவு உங்களை நல்லகதிக்கு அழைத்துச் செல்லும்’

அன்று உய்யக்கொண்டார் ‘சூடிக் கொடுத்தாளை சொல்லு’ என்று சொன்னதும் இதையே தான் போலும்.

ஆண்டாளை இரண்டாவது தனியனில் ‘சுடர்க்கொடி’ என்று விளிக்கிறார் உய்யக்கொண்டார். காரணம் யாதெனில் ஆண்டான் சூடிக் களைந்ததை அடிமைகள் விரும்பி அணிவார்கள். அப்படியல்லாமல் இவள் சூடிக் களைந்ததை ஆண்டவன் உகப்புடன் அணிந்து கொண்ட பெருமை பெற்றவள். அதனாலேயே ஒளிவீசும் (ஞானஒளி) பொற்கொடி போன்றவள். சுடர் என்றால் புகழ். ஆண்டவனையே தான் சூடிக்கொடுத்த பூமாலைகளால் ஆண்டவள் என்ற புகழ் படைத்தவள்.

தொல்பாவை என்பது தொன்று தொட்டு அநுசரிக்கப்பட்டு வரும் பழமையான பாவை நோன்பு. திருப்பாவை என்பதையே தொல்பாவை என்கிறார் என்றும் கொள்ளலாம். திருப்பாவையின் பழமை என்னவென்றால் வேதங்களைப்போல அது அநாதிகாலமாக இருந்து வருகை. வேதங்கள் மறைந்த போது அவற்றை பகவான் தன் திருவுள்ளத்தில் வைத்திருந்து வெளியிட்டான். அதேபோல திருவாய்மொழியும் மறைந்த போது ஆழ்வார் திருப்பவளத்திலிருந்து வெளியானது. வேதங்களைப்போல திருப்பாவையும் நித்யமானது. சப்தங்களெல்லாம் உச்சரிக்கப்பட்டு மறைந்து முன்போலவே தோன்றும். அதுபோலவே திருப்பாவையாகிற இந்த வேதாந்த நூலும் சப்தமாகையாலே மறைந்து ஆண்டாள் திருவாக்கின் மூலம் வெளிப்பட்டது. இத்தகைய திருப்பாவையைப் பாடி உலக மக்கள் உய்யும்படி பரம காருண்யம் செய்ததால் ‘அருளவல்ல’ என்கிறார்.

பற்பல வளையல்களைத் தரித்தவளே! (திருப்பாவை பாடியது செயற்கரிய செயலாகையாலே திருமேனி பூரித்து வளையல்கள் எல்லாம் தொங்கிற்றாம்) என்ன கருணை உனக்கு இந்தப் பூவுலக மக்களின் மேல்? மானிடர்க்கு அடிமைப்படாமல், இந்த ஆத்மாவானது அந்த வேங்கடவனுக்கே உரித்தானது என்று நீ ஆராய்ந்து உரைத்ததை நாங்கள் தாண்டிச் செல்லாமல் – அதாவது மீறி நடக்காமல் தப்பாமல் பின்பற்றும்படி அருள் புரிவாயாக!

இந்த உலகத்தில் உள்ள ஆத்மாக்கள் எல்லாமே அந்த இறைவனுக்கு உரித்தானதவை. அதனாலன்றோ நீ காமதேவனிடம் மாநிடவர்க்கு என்று ஆக்காமல், ‘வேங்கடவற்கு என்னை பத்னி ஆகும்படி செய்’ என்று வேண்டியது. அதை மறந்து மாயையில் சிக்கித் தவித்து சம்சாரத்தில் தத்தளிக்கும் நாங்களும் அந்த வேங்கடவனுடன் நீ கூடியபடியே கூட வேண்டும் என்ற கருணையினால் இந்தத் திருப்பாவையைப் பாடி அருளியிருக்கிறாய். உனக்குண்டான பகவத் ப்ரேமம் எங்களுக்கும் உண்டாகும்படி நீயே அருள வல்லவள் ஆகையினாலே எங்களுக்கு அவ்வாறே அருள வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கிறார்.

ஸ்ரீஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்.....!!!

(நாளை முதல் திருப்பாவை தொடரும்...)

 

[praveen]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 20

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 20th Pasuram Kuthuvilakkeria (முப்பத்து மூவர்) - Today Let us have the blessing of Sri Andal :

பாடல் 20
முப்பத்து மூவர் அமரர்க்கு முன்சென்று
கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே! துயிலெழாய்!
செப்பமுடையாய் திறலுடையாய் செற்றார்க்கு
வெப்பம் கொடுக்கும் விமலா! துயிலெழாய்!
செப்பன்ன மென்முலைச் செவ்வாய் சிறுமருங்குல்
நப்பின்னை நங்காய்! திருவே! துயிலெழாய்
உக்கமும் தட்டொளியும் தந்துன் மணாளனை
இப்போதே எம்மை நீராட்டலோர் எம்பாவாய்.

பொருள்: முப்பத்து மூன்று கோடி தேவர்கள் இருந்தாலும், அவர்களுக்கெல்லாம் முன்னதாகச் சென்று பக்தர்களின் துயர் துடைக்கும் கலியுக தெய்வமே! நீ எழுவாயாக! நேர்மையானவனே! ஆற்றல் மிக்கவனே! பகைவர்களுக்கு வியர்வை பெருக்கெடுக்கும்படி செய்யும் தூயவனே! துயில் எழுவாயாக. பொற்கலசம் போன்ற மென்மையான ஸ்தனங்களும், பவளச் செவ்வாயும், சிற்றிடையும் கொண்ட நப்பின்னை பிராட்டியே! லட்சுமிக்கு நிகரானவளே! துயில் எழுவாயாக. எங்களுக்கு விசிறி, கண்ணாடி ஆகியவற்றையும், உன் கணவனாகிய கண்ணனையும் தந்து இப்போதே எங்களை அருள்மழையில் நனையச் செய்வாயாக.
விளக்கம்: கண்ணனின் திருக்குணங்களையும், நப்பின்னையின் அழகையும் வர்ணிக்கிறார்கள் ஆயர்குலப் பெண்கள். கண்ணன் கடவுள். அவள் எல்லோருக்கும் பொதுவானவன், அவன் நப்பின்னைக்கு மட்டும் சொந்தமானவன் என்று எடுத்துக் கொள்ள முடியாது என்பதால் அவனையும் கேட்கிறார்கள். உக்கமும் தட்டொளியும் ஆகிய விசிறியையும், கண்ணாடியையும் ஏன் கேட்கிறார்கள். விசிறினால் காற்று வரும். வீசுபவனுக்கு மட்டுமல்ல, அருகிலுள்ளவனுக்கும் சேர்த்து! நம் செயல்பாடுகள் நமக்கு மட்டுமின்றி பிறருக்கும் பயன் தருவதாக அமைய வேண்டும் என்பது இதன் உட்கருத்து. கண்ணாடி உருவத்தைக் காட்டும். ஆனால், உருவத்தில் ஒட்டியுள்ள அழகையோ, அழுக்கையோ தன்னில் ஒட்டிக்கொள்ளாது. வாழ்க்கை என்றால் பட்டும் படாமலும், இந்த உடல் ஒரு வாடகை வீடு, இதை எந்த நேரமும் காலி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்துடனும் இருக்க வேண்டும் என்பதை விளக்குகிறது. ஆண்டாளின் கவித்திறமையில் ஒளிந்துள்ள மறைபொருளுக்கு ஈடேது!

Muppathu moovar amararkku mum chendru
Kappam thavirkkum kaliye ! thuyilezhaai
Cheppamudaiyay thiraludaiyay !chettrarkku
Veppam kodukkum vimala ! thuyilezhay
Cheppenna menmulai chevvay sirumarungul
Nappinnai nangai thiruve thuyilezhaay
Ukkamum thattoliyum thandhun manalanai
Ippodhe emmai neerattelor empavai

In the 20th verse, the waking up effort continues, why is the Lord asleep ? Why is Nappinnai too not awake ? There is obviously more meaning to this whole business of waking up. Waking up the Lord is found not just in the thiruppavai but is a practice in all temples, the idea is that the devotee’s enthusiasm to see the Lord makes him/her wake up really really early ; much before even the Lord does. And the devotee also does not want the Lord to wake up and wait for the devotees right ? think about it – we will go into the deeper meanings of waking up some other time. May be next year in version 2.0 of this work.
The girls begin the praise of Lord Sri Krishna as a King to whom other Kings also subservient, as one who gives the shivers to His enemies, Lord Wake up ! They then turn their attention to Nappinnai and address her as the very beautiful well endowed one, please wake up, please give oil, mirror and other things essential for a bath to your husband and send him out, so that we all may be bathed in His glory.

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 21

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 21st Pasuram Ettrak Kalangall (ஏற்ற கலங்கள்) - Today Being Vaikunda Ekadesi Readers are blessed by Shri Parthasarathy while reading the 21sr Pasuram of Thiruppavai.

பாடல் 21

ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால்சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே! அறிவுறாய்
ஊற்றமுடையாய்! பெரியாய் உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே! துயிலெழாய்
மாற்றார் உனக்கு வலிதொலைந்துன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்துன் அடிபணியு மாபோலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்

பொருள்: கறக்கும் நேரமெல்லாம் பாத்திரங்கள் நிரம்பி வழியும் வகையில் பாலைச் சுரக்கும் வள்ளல் தன்மை கொண்ட பசுக் களுக்கு உரிமையாளரான நந்தகோபனின் மகனே! கண்ணனே! நீ எழுவாயாக. வேதங் களால் போற்றப் படும் வலிமையானவனே! அந்த வேதங்களாலும் அறிய முடியாத பெரியவனே! உலகிற்கே ஒளிகாட்டும் சுடரே! துயில் எழுவாயாக! உன்னை எதிர்த்தவர்களெல்லாம் வலிமையிழந்து, உன் வாசலில் உன் பாதத்தில் விழ காத்துக் கிடப்பது போல, நாங்களும் உன் திருவடியைப் புகழ்ந்து பாட காத்திருக்கிறோம். எங்கள் வேண்டுகோளை ஏற்பாயாக.

விளக்கம்: "மன்னாதி மன்னர்களெல்லாம் உன் காலில் விழ காத்துக் கிடப்பது உன்னிடமுள்ள பயத்தால்! ஆனால், நாங்கள் அவர்களைப் போல பயந்த சுபாவம் உள்ளவர்கள் அல்ல! நாங்கள் வா என்று அழைத்தால் நீ வந்தாக வேண்டும். வர மறுத்தால், உன்னை எங்கள் அன்பென்னும் கயிறால் கட்டிப் போட்டு விடுவோம். அப்போது, நீ தப்பவே முடியாது என்கிறார்கள் ஆயர்குலப் பெண்கள். ஆம்...ஆண்டாள் மாலைக்குள் புதைந்து கிடந்த ஒரு தலைமுடியால் அவனைக் கட்டிப் போட்டு விட்டாளே! அந்த ரங்கநாதன் அவளிடம் வசமாக சிக்கிக் கொண்டானே! இதுதான் பக்தியின் உச்சநிலை. பகவானிடம் நம்மை அர்ப்பணித்து விட்டால், அவன் நம்மிடமிருந்து தப்பி ஓடமுடியாது என்பது இப்பாடலின் உட்கருத்து.

Ettrak Kalangall edhirpongi meedhalippa
Maatradhe paal soriyum vallal perumpasukkall
Aattrap padaithaan magane ! Arivuraay
Oottramudaiyay ! periyaay ! ulaginil
Thottramaay nindra chudare thuyilezhay
Maatrar unakku vali tholaindhu un vaasarkann
Aattradhu vandhu unnadi paniyumam pole
Pottri yam vandhom pugazhndhelor empavai.

The girls are getting closer to waking up Sri Krishna, the glory of the Lord is infinite, cannot be contained in few descriptions and in every verse there is a reference to that greatness, Oh Son of the Nandagopan who is the owner of magnificent cows that yield milk in torrents, Oh learned one, Oh one who protects all people of the world, Please wake up ! Your enemies lose all their courage on seeing your valour and seek refuge at your feet, likewise we your ardent devotees, sing your glory and praise and offer our worship at your feet.

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 22

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 22nd Pasuram Anganmagyalath (அங்கண்மா) - Today Let us have the blessing of Sri Krishna while reading this pasuram:

பாடல் 22

அங்கண்மா ஞாலத்தரசர் அபிமான
பங்கமாய் வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே
சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம்
கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரை பூப்போல
செங்கண் சிறுகச்சிறதே யெம்மேல் விழியாவோ?
திங்களும் ஆதித் தியனும் எழுந்தாற்போல்
அங்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல்
எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: இறைவனின் கடைக்கண் பார்வை பட்டால் போதும். சாபங்கள் கருகிப்போகும். எப்படி அவனது பார்வையை நம் மீது திருப்புவது. மிக எளிதாக ஆண்டாள் பாடிய திருப்பாவையின் பாடல்களையும் மார்கழியில் மட்டுமல்ல! எந்நாளும் பக்தியுடன் படித்தால் போதுமே! அதற்கு அவகாசமில்லையா! அவள் சொல்லியிருக்கிறாளே! இந்த பாவையில் கோவிந்தா, விக்ரமா போன்ற எளிய பதங்களை... அவற்றைச் சொன்னாலே போதுமே! அவனது பார்வை பட்டுவிடும்.

பொருள்: கண்ணா! எங்களை விட உயர்ந்த வீரர்கள் இருக்கிறார்களா என தங்களைப் பற்றி பெருமையடித்துக் கொண்டவர்களும், இந்த பரந்த பூமியை ஆட்சி செய்தவர்
களுமான அரசர்கள் மிகுந்த பணிவுடன் உன் பள்ளி கொண்டுள்ள கட்டிலைச் சுற்றிலும், சத்சங்கத்துக்கு வந்த பக்தர்கள் போல் காத்து நிற்கிறார்கள். அவர்களைப் போல் நாங்களும் உன் அருகில் நிற்கிறோம். எங்கள் மீது, கிண்கிணி என ஒலிக்கும் சிறுமணியின் வாய்போலவும், தாமரைப்பூ மெதுவாக மலர்வது போலவும், உன் சிவந்த தாமரைக் கண்களை சிறுகச் சிறுக திறந்து விழிக்கமாட்டாயா? சந்திரனும், சூரியனும் உதித்தது போல, அந்தக் கண்களைக் கொண்டு எங்களைப் பார்ப்பாயானால், எங்கள் மீதுள்ள எல்லா பாவங்களும் சாபங்களும் தீர்ந்து விடுமே!

Anganmagyalath arasar abhimana
Bangamay vandhu nin palllikattir keezhe
Sangamirippar pol vandhu thalaippeydhom
Kinnkini vaych cheydha thamaraip poo pole
Chengann chiri chiridhe em mel vizhiyavo
Thingalum adithiyanum ezhundhar pol
Angann irandunkondu engal mel nokkudiyel
Engal mel saapam izhindhelor empavai.

Having woken up Nappinnai and persuaded her to help them and join in the worship in the previous verse, the girls now proceed to wake up the Lord and sing His Praise. As the first step to waking up the girls beseech the Lord to gently open His eyes. Oh Lord, the Kings of many lands shed their arrogance, and gather at your threshold to pay their respects to you, likewise we too have gathered before you, to wake you up gently, like the beautiful red lotus flower blossoming, will you so ever gently open your eyes and look at us ? When you open both your bright eyes, it looks as if the Sun and the Moon are shining at the same time, but if you look at us with both your eyes, we will be absolved of all our sins and sorrow and be filled abundantly with your grace.

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 23

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 23rd Pasuram Maari Malai muzhanjil (மாரி மலைமுழஞ்சில்) - Today Let us have the blessing of Sri Narasimhar @ YanaiMalai located in Madurai near Othakadai. In this Pasuram Andal says we need to worship the God with pure mind and without any indulges:
பாடல் 23

மாரி மலைமுழஞ்சில் மன்னிக்கிடத்துறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரி மயிர்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கப் புறப்பட்டு
போதருமா போலே நீ பூவைப்பூ வண்ணா! உன்
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்திருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: எதிரே இருப்பவன் கடவுள் என்பதற்காக வீட்டைக் கொடு, பொருளைக் கொடு, நகையைக் கொடு, வாகனத்தைக் கொடு...என நம் கோரிக்கைகளை ஆண்டவன் முன்னால் வைக்கக்கூடாது. அவை நமக்கு அமைய வேண்டுமென்ற விதியிருந்தால், நம் உழைப்பைப் பொறுத்து அவை இறைவனால் நமக்குத் தரப்பட்டு விடும். எனவே, நியாயமான கோரிக்கைகளையே இறைவனிடம் சொல்ல வேண்டும். இதைத்தான் ஆயர்குலப் பெண் கள் நாங்கள் கேட்பது நியாயம் எனத் தெரிந்தால் மட்டும் அதைக் கொடு எனக் கேட்கிறார்கள். அவர்கள் கேட்டது என்ன? அந்தக் கண்ணனையே கேட்டார்கள். அவனோடு கலந்து விட்டால் சோறு எதற்கு? வாகனம் எதற்கு? இதர வசதிகள் எதற்கு? அதற்கெல்லாம் மேலான பேரின்பமல்லவா கிடைக்கும். அதனால் அவனையே கேட்டார்கள் ஆயர்குலப் பெண்கள்.

பொருள்: மழைக்காலத்தில் மலையிலுள்ள குகையில் உறங்கும் பெருமை மிக்க சிங்கம் விழிக்கிறது. அதன் கண்களில் நெருப்பு பொறி பறக்கிறது. நாற்புறமும் நடமாடி பிடரி மயிரை சிலிர்த்து, பெருமையுடன் நிமிர்ந்து கர்ஜனையுடன் வெளியே கிளம்புகிறது. அதுபோல, காயாம்பூ நிறத்தையுடைய கண்ணனே! நீயும் வீரநடை போட்டு உன் கோயிலில் இருந்து வெளியேறி, இங்கே வந்து அருள் செய். வேலைப்பாடுகளைக் கொண்ட மிகச்சிறந்த சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து, நாங்கள் எதற்காக இங்கே வந்தோம் என்பதை அறிந்து, அந்த கோரிக்கைகளைப் பரிசீலனை செய்து நிறைவேற்றி அருள வேண்டுகிறோம்.

Maari Malai muzhanjil mannik kidanthurangum
Seeriya singam arivuttru thee vizhitthu
Veary mayir ponga eppaadum porndhuthari
Moori nimirndhu muzhangip purappattu
Podharuma pole nee poovai poovannna ! Un
Kovil nindrangane pondharulli koppudaiya
Seeriya singasanaththirundhu yam vandha
Kaariyam aarayndharulelor empavai

The Lord has woken up ! and when the almighty wakes up the world knows about it ! The girls' request is finally answered and Sri Andal here in this 23rd verse becomes ecstatic describing the Lord’s waking up. The Lord of the world is likened to the Lord of the Jungle, like a magnificent Lion who earlier sleeping with his mate inside a cave in the mountains, wakes up from sleep and stirs to action as if spitting fire and shaking his fiery mane vigorously, scattering the scent symbolizing his presence all over the place, stretching his body and coming out of the cave with a fierce loud roar. Oh Lord whose skin is the colour of a dark flower, we request and desire that you please go from your temple to the majestic throne in the shaded courtyard and enquire from us our wishes and fulfill them.
Please note that Andal has not yet spelt out her desire to the Lord. She began performing the Nonbu (worship) describing how it is to be done (pure mind, no indulgences, offerings of flowers and prayers through the lord’s songs, praise and chanting of His names through our lips and the all enveloping thoughts of the Lord in our minds) also informs that by doing this worship, the rains and prosperity will bestow on the land and the people who live in that land(1-5). She then gathers the ten girls waking each one of them patiently, alluding to many signs of the dawn and conveying the objective of worshipping the Lord by referring to many of his virtues and acts of valour(6-15). She reaches the temple, similarly wakes up nandagopan and yashoda, enlists the support of Nappinnai (16- 21) and now has the Lord also awake(22-23). Throughout these verses the glory of the Lord, his acts of greatness are referenced in many different forms, but there is yet to reference to a specific request to God for any favour.
======

 

[tmrrajan]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 23

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 23rd Pasuram Maari Malai muzhanjil (மாரி மலைமுழஞ்சில்) - Today Let us have the blessing of Sri Narasimhar @ YanaiMalai located in Madurai near Othakadai. In this Pasuram Andal says we need to worship the God with pure mind and without any indulges:
பாடல் 23

மாரி மலைமுழஞ்சில் மன்னிக்கிடத்துறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரி மயிர்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கப் புறப்பட்டு
போதருமா போலே நீ பூவைப்பூ வண்ணா! உன்
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்திருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: எதிரே இருப்பவன் கடவுள் என்பதற்காக வீட்டைக் கொடு, பொருளைக் கொடு, நகையைக் கொடு, வாகனத்தைக் கொடு...என நம் கோரிக்கைகளை ஆண்டவன் முன்னால் வைக்கக்கூடாது. அவை நமக்கு அமைய வேண்டுமென்ற விதியிருந்தால், நம் உழைப்பைப் பொறுத்து அவை இறைவனால் நமக்குத் தரப்பட்டு விடும். எனவே, நியாயமான கோரிக்கைகளையே இறைவனிடம் சொல்ல வேண்டும். இதைத்தான் ஆயர்குலப் பெண் கள் நாங்கள் கேட்பது நியாயம் எனத் தெரிந்தால் மட்டும் அதைக் கொடு எனக் கேட்கிறார்கள். அவர்கள் கேட்டது என்ன? அந்தக் கண்ணனையே கேட்டார்கள். அவனோடு கலந்து விட்டால் சோறு எதற்கு? வாகனம் எதற்கு? இதர வசதிகள் எதற்கு? அதற்கெல்லாம் மேலான பேரின்பமல்லவா கிடைக்கும். அதனால் அவனையே கேட்டார்கள் ஆயர்குலப் பெண்கள்.

பொருள்: மழைக்காலத்தில் மலையிலுள்ள குகையில் உறங்கும் பெருமை மிக்க சிங்கம் விழிக்கிறது. அதன் கண்களில் நெருப்பு பொறி பறக்கிறது. நாற்புறமும் நடமாடி பிடரி மயிரை சிலிர்த்து, பெருமையுடன் நிமிர்ந்து கர்ஜனையுடன் வெளியே கிளம்புகிறது. அதுபோல, காயாம்பூ நிறத்தையுடைய கண்ணனே! நீயும் வீரநடை போட்டு உன் கோயிலில் இருந்து வெளியேறி, இங்கே வந்து அருள் செய். வேலைப்பாடுகளைக் கொண்ட மிகச்சிறந்த சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து, நாங்கள் எதற்காக இங்கே வந்தோம் என்பதை அறிந்து, அந்த கோரிக்கைகளைப் பரிசீலனை செய்து நிறைவேற்றி அருள வேண்டுகிறோம்.

Maari Malai muzhanjil mannik kidanthurangum
Seeriya singam arivuttru thee vizhitthu
Veary mayir ponga eppaadum porndhuthari
Moori nimirndhu muzhangip purappattu
Podharuma pole nee poovai poovannna ! Un
Kovil nindrangane pondharulli koppudaiya
Seeriya singasanaththirundhu yam vandha
Kaariyam aarayndharulelor empavai

The Lord has woken up ! and when the almighty wakes up the world knows about it ! The girls' request is finally answered and Sri Andal here in this 23rd verse becomes ecstatic describing the Lord’s waking up. The Lord of the world is likened to the Lord of the Jungle, like a magnificent Lion who earlier sleeping with his mate inside a cave in the mountains, wakes up from sleep and stirs to action as if spitting fire and shaking his fiery mane vigorously, scattering the scent symbolizing his presence all over the place, stretching his body and coming out of the cave with a fierce loud roar. Oh Lord whose skin is the colour of a dark flower, we request and desire that you please go from your temple to the majestic throne in the shaded courtyard and enquire from us our wishes and fulfill them.
Please note that Andal has not yet spelt out her desire to the Lord. She began performing the Nonbu (worship) describing how it is to be done (pure mind, no indulgences, offerings of flowers and prayers through the lord’s songs, praise and chanting of His names through our lips and the all enveloping thoughts of the Lord in our minds) also informs that by doing this worship, the rains and prosperity will bestow on the land and the people who live in that land(1-5). She then gathers the ten girls waking each one of them patiently, alluding to many signs of the dawn and conveying the objective of worshipping the Lord by referring to many of his virtues and acts of valour(6-15). She reaches the temple, similarly wakes up nandagopan and yashoda, enlists the support of Nappinnai (16- 21) and now has the Lord also awake(22-23). Throughout these verses the glory of the Lord, his acts of greatness are referenced in many different forms, but there is yet to reference to a specific request to God for any favour.
======

Sir if possible please send the Pasurams the previous night

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 24

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 24th Pasuram Andri ivvulagam (அன்று இவ்வுலகம்) - this 24th verse is a wonderful verse that is fully devoted to rhythmically singing the Lord’s praise referring to his various victories

பாடல் 24
அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடிபோற்றி
சென்றங்கு தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல்போற்றி
கொன்றடச்சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி
குன்று குடையாய் எடுத்தாய் குணம் போற்றி
வென்று பகைகெடுக்கும் நின்கையில் வேல் போற்றி
என்றென்றுன் சேவகமே ஏத்திப் பறைகொள்வான்
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: இந்த பாசுரம் மிக முக்கியமானது. இதை தினமும் நாம் பாராயணம் செய்யலாம். இதை "போற்றிப் பாசுரம் என்பர். இந்த பாசுரத்தை குழந்தைகளுக்கு கற்றுக்கொடுத்து, கண்ணன் பாலகனாக இருந்த போது நிகழ்த்திய வீரச்செயல்களை அவர்களுக்கு எடுத்துச் சொல்ல வேண்டும். இதன் மூலம் அவர்கள் தைரியத்தை வளர்த்துக் கொள்வார்கள்.

பொருள்: மகாபலி இந்த உலகத்தை கைப்பற்றிய காலத்தில், அதை மூன்றடிகளால் அளந்து உன்னுடையது என்று உணர்த்தியவனே! உன் திருவடிகளுக்கு வணக்கம். ராமாவதாரம் எடுத்த போது, சீதையை மீட்க தெற்கிலுள்ள இலங்கைக்கு சென்று ராவணனை வெற்றி கொண்டவனே! உன் வீரத்துக்கு நமஸ்காரம். சக்கர வடிவில் வந்த சகடன் எனற அசுரனை ஒரே உதையில் வீழ்த்தியவனே! உன் புகழுக்கு வந்தனம்.கன்று வடிவில் வந்த வத்சாசுரனை தடியாகக் கருதி, அவனை விளாமர வடிவில் வந்த கபித்தாசுரன் மீது எறிந்து அழித்தவனே! உன் கால்களில் அணிந்த வீரக்கழலுக்கு மங்களம் உண்டாகட்டும். கோவர்த்தனகிரியை குடையாக்கி ஆயர்குலத்தவரை இந்திரன் அனுப்பிய மழையில் இருந்து காத்தவனே! உன் இரக்க குணத்துக்கு தலை வணங்குகிறோம்.பகைவர்கள் எவ்வளவு பலவான்களாயினும் அவர்களை உன் கையிலுள்ள வேலால் அழித்தவனே! அந்த வேலாயுதத்துக்கு நமஸ்காரம். உன் வீரச்செயல்களைப் பாடி, உன்னருளைப் பெறுவதற்கு, இப்போது நாங்கள் வந்துள்ளோம். எங்கள் மீது இரக்கம் காட்ட வேண்டுகிறோம்.

Andri ivvulagam alandhay ! adi pottri
Sendranguth thennilangai chettray ! thirall pottri
Pondrach chagadamudathaai ! pugazh pottri
Kandru kunila verindhaay! Kazhal pottri
Kundruk kudaiyai edutthay ! gunam pottri
Vendru pagai kedukkum nin kaiyyil vel pottri
Endrendrum un sevakame aethi parai kolvaan
Indru yaam vandhom irangelor empavai.

The Lord has woken up, is majestically seated on His throne, Sri Andal and he band of girls are having their eyeful of the lord, standing in front of Him finally and what does she do ? Does she go ahead and list her demands of boons ? No wonderstuck by the glory and beauty of the Lord, she starts singing His praise ; this 24th verse is a wonderful verse that is fully devoted to rhythmically singing the Lord’s praise referring to his various victories.
Once you measured the whole world ! Praise to thee and your feet You went downsouth to Lanka and destroyed the demon there Praise thee valour! You destroyed a demon who came in the form of a cart ! praise your fame !In one stroke you vanquished two demons in the form of a calf ! praise to thee You picked up Govardhanagiri hill to protect your people from the rain ! Praise your kindness. Praise to the sharp spear in your hands that kills your enemies We come here to praise your valour and offer our worship - Hear our pleas and bless us with your grace

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 25

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 25th Pasuram Orutthi maganaay (ஒருத்தி மகனாய்) –Let’s pray to Lord who will bestow grace and fulfill our desires

பாடல் 25
ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓரிரவில்
ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளர
தரிக்கிலா னாகித்தான் தீங்கு நினைந்த
கருத்தைப் பிழைப்பித்து கஞ்சன் வயிற்றில்
நெருப்பென்ன நின்ற நெடுமாலே! உன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறைதருதி யாகில்
திருத்தக்க செல்வமும் சேவகமும் யாம்பாடி
வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: பக்தன் பக்தி செலுத்தும் போது, இறைவன் அவனுக்கு சேவகனாகி விடுகிறான். தனது உயிருக்குயிரான பக்தன் பிரகலாதனுக்கும் அவனது தந்தை இரணியனுக்கும் வாதம் நடக்கிறது. "உன் நாராயணன் எங்கே இருக்கிறான்? என்று இரணியன் கேட்க, பெருமாளுக்கு கை, கால் உதறி விடுகிறது. உடனே உலகிலுள்ள எல்லா ஜீவன்களுக்குள்ளும் அவன் சென்று விட்டான். ஒரு அணுவைக் கூட அவன் பாக்கி வைக்கவில்லை. பிரகலாதன் என்ன பதில் சொன்னாலும் அதற்குள் இருந்து வெளிப்பட வேண்டுமே என்ற பயத்தில் அவன் இருந்தான். அவன் "தூண் என்று சொல்லவே, அதற்குள்ளும் மறைந்திருந்த பகவான், நரசிம்மமாய் வெளிப்பட்டார். பக்தனுக்கு அவர் செய்த சேவையைப் பார்த்தீர்களா! தன்னிடம் பக்தி செலுத்திய பாண்டவர்களுக்காக அமாவாசை நேரத்தையே மாற்றிய தயாள குணம் படைத்த வரல்லவா! இவற்றையெல்லாம் படித்தாலே நாம் அவனை அடைந்து விடலாம் என்பது இப்பாடலின் உட்கருத்து.

பொருள்: தேவகியின் மைந்தனாக நள்ளிரவில் பிறந்தவனே! அன்று இரவே யசோதையிடம் ஒளிந்து வளர்வதற்காகச் சென்றவனே! அவ்வாறு மறைந்து வளர்வதைப் பொறுக்க முடியாத கம்சன் உன்னை அழிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தான். அந்த கருத்து அழியும் வகையில், அவனது வயிற்றில் பயத்தால் ஏற்படும் நெருப்பை விளைவித்த உயர்ந்த குணங்களையுடைய திருமாலே! உனது அருளை யாசித்து நாங்கள் வந்தோம். அந்த அருளைத் தந்தாயானால், உனது விரும்பத்தக்க செல்வச்சிறப்பையும், பக்தர்களுக்காக நீ செய்த பணிகளையும் பாராட்டி நாங்கள் பாடுவோம். உனது பெருமையைப் பாடுவதால், துன்பங்கள் நீங்கி இன்பமாய் மகிழ்ந்திருப்போம்.

Orutthi maganaayp pirandhu oriravil
Orutthi maganaay olitthu valara
Tharikkillanagith thaan theengu ninaittha
Karutthai pizhaippitthuk kanjan vayittril
Neruppenna nindra nedumaale ! unnai
Aruththithu vandom parai tharudiyaagil
Thiruthakka selvamum sevakamum yaam paadi
Varuthamum theerndhu magizhndelor empavai

Andal continues singing the Lord’s praise. Krishna, you were born to one woman (Devaki), but had to be hidden and brought up as the son of another woman (Yashoda) . the demon Kamsan who came to know about this sought to harm you in many ways, but you creator terror in his mind and made his stomach burn like a raging fire. We are here to sing about your Glory and if you bestow grace on us and fulfill our wishes we will rejoice and be rid of all our sorrows and be happy ever. This is the second of the five verses that sing the praise of the Lord after he wakes up. In all these five verses the worship is so powerful invoking the great qualities of the Lord with appropriate references and reiterating the fact ad desire that the Lord will bestow grace and fulfill the desires, but not mentioning the desire till the very end.

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 26

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 26th Pasuram Maale Manivanna (மாலே மணிவண்ணா!) - Today Let us have the blessing of Shri Andal and Rangamannar in Sayana Kolam :

பாடல் 26

மாலே மணிவண்ணா! மார்கழி நீராடுவான்
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டுவன கேட்டியேல்
ஞாலத்தை யெல்லாம் நடுங்க முரல்வன
பாலன்ன வண்ணத்துன் பாஞ்ச சன்னியமே
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பாடு உடையனவே
சாலப் பெரும்பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே
கோல விளக்கே கொடியே விதானமே
ஆலின் இலையாய்! அருளேலோர் எம்பாவாய்.

பொருள்: பக்தர்களிடம் மிகுந்த அன்பு கொண்டவனே! நீலக்கல் நிறத்தவனே! பெரிய கடலில் ஆலிலையில் மிதப்பவனே! பெரியவர்களால் வழிவழியாக மேற் கொள்ளப்படும் மார்கழி நோன் பிற்கு, உல கத்தையே அதிர வைக்கும் ஒலியையும், பால் சாதம் போன்ற நிறத்தையும், உன் சங்காகிய பாஞ்சஜன்யத்தைப் போன்றதுமான வலம்புரி சங்குகளையும், பெரிய முரசுகளையும், பல்லாண்டு பாடும் பெரியோரையும், மங்கள தீபங்களையும், கொடிகளையும் தந்து, இந்த நோன்பை நிறைவேற்றுவதற்குரிய இடத்தையும் அளித்து அருள் செய்ய வேண்டும்.

விளக்கம்: பாஞ்சஜன்யம் என்னும் சங்கை திருமால் ஏந்தியிருக்கிறார். இந்த சங்கின் கதையைக் கேளுங்கள். பஞ்சசன் என்ற அசுரன் சாந்தீபனி என்ற முனிவரின் மகனைக் கொன்று விட்டு, கடலில் போய் மறைந்து கொண்டான். கிருஷ்ணர் அவரிடம் மாணவராகச் சேர்ந்தார். குருதட்சணையாக தன் மகனைக் கொன்ற அசுரனை பழிவாங்க வேண்டும் என சாந்தீபனி முனிவர் உத்தரவிட்டார். கிருஷ்ணரும் பஞ்சசனைக் கொன்று அவனைச் சங்காக மாற்றி தனது கையில் வைத்துக் கொண்டார். அசுரசங்கு என்பதால் தான் குரு÷க்ஷத்திரக்களத்தில் அதை ஊதும்போதெல்லாம் அதன் பேரொலி கேட்டு எதிரிப்படைகள் நடுங்கின.

Maale Manivanna ! margazhi neeraduvaan
Melaiyar seyvanagall venduvana kettiyel
Gyanathey ellam nadunga muralvana
Palanna vannnathu un panchajanniyame
Polvana sangankal poyppadudaiyanave
Salapperum paraiye pallandu isaippare
Kola vilakke kodiye vithaname
Aalin ilaiyaay ! arulelor empavai

Oh Lord, who is in the color of deep blue pearl, let us recount the purity that devotees have observed for the Margazhi nonbu, we salute your Conch Panchajanyam that is milk while hued, which can make a sound that can make the whole world tremble and that has huge spaces inside. Oh beautiful Lord, you were so nonchalantly resting on a peepul leaf in the flooded ocean during pralaya, holding your devotees, and your grace and the lamps and the flags all protected in your fold, Bestow your grace on us.
Andal’s cup of joy is overflowing, she has woken up the Lord, who has now settled down to the worship and andal is at His feet, singing His praise in verse after verse and is feeling very satisfied that her Nonbu is close to fulfillment, she is ready for some celebration. In the next verse (Koodarai vellum seer Govinda) she describes the celebration and some treats. So you can prepare to make as Prasadam some wonderful “chakkarai pongal” tomorrow

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 27

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 27th Koodarai vellum seer (கூடாரை வெல்லும்சீர்) – Today Let us have the blessing of Shri Rangammanar and Andal in Thirumanakolam:

பாடல் 27
கூடாரை வெல்லும்சீர்க் கோவிந்தா! உன்தன்னைப்
பாடிப்பறை கொண்டு யாம்பெறு சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாக
சூடகமே தோள்வளையே தோடே செவிப்பூவே
பாடகமே என்றனைய பல்கலனும் யாமணிவோம்
ஆடை உடுப்போம் அதன்பின்னே பாற்சோறு
மூடநெய் பெய்து முழங்கை வழிவார
கூடி யிருந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: "கூடாரை வெல்லும் என்ற சொற்றொடரில் இருந்து "கூடாரவல்லி என்ற வார்த்தை பிறந்தது. இப்போது பெருமாள் கோயில்களிலும், வைணவர்களின் வீடுகளிலும் கூடாரவல்லி விழா கொண்டாடப்படும். இன்று அக்கார அடிசில் எனப்படும் உணவு பிரசித்தம். சாப்பாட்டின் மீது நெய் மிதக்கும். சர்க்கரைப் பொங்கல் போன்ற இந்த உணவின் சுவை அலாதியானது. விரதத்தின் ஆரம்பத்தில் நெய், பால் ஆகியவற்றைத் துறந்த ஆயர்குலப் பெண்கள், இப்போது கண்ணனின் தரிசனம் கிடைத்த மகிழ்ச்சியில் இனிப்பான இந்த உணவை சாப்பிடுகிறார்கள். பால்சோறு என்பது பாற்கடலையும் குறிக்கும். ""கண்ணா! உன் தரிசனம் கிடைத்து விட்டது. நாங்கள் நீ பள்ளிகொள்ளும் பாற்கடலில் இருப்பது போல் உணர்கிறோம். இதுவே நித்யசுகம். இந்த சுகத்தை எங்களுக்கு நிரந்தரமாகக் கொடு, என வேண்டுகிறார்கள்.

பொருள்: எதிரிகளை வெற்றிகொள்ளும் சிறப்புமிக்க கோவிந்தனே! உன்னை நாங்கள் பாடி அருள் பெற வந்தோம். அருட்செல்வத்துடன் இவ்வுலக வாழ்விற்கான பொருட்செல்வமும் தருவாயாக! அது இருந்தால் தானே நாடு புகழ்கிறது. கையில் அணியும் சூடகம், தோளில் அணியும் பாஹுவலயம், காதில் அணியும் தோடு, கர்ணப்பூ, காலில் அணியும் பாடகம் ஆகிய அணிகலன்களை எங்களுக்குக் கொடு. புத்தாடைகளை வழங்கு. பின்னர் விரதத்தை நிறைவு செய்யும் வகையில், கூட்டமாக உன்னுடன் அமர்ந்து கையில் நெய் வழிய பால்சோறு உண்போம்.

Koodarai vellum seer Govinda ! Undrannai
Paadi parai kondu yaam perum sammanam
Naadu pugazhum parisinaal nandraga
Soodagame tholvalaiye thode sevippoove
Padagame yendranaiya palkalanum yaam anivom
Aadai yuduppom adhan pinne paar soru
Mooda neiy peydhu muzhankai vazhivara
Koodiyirundhu kulirndhelor empavai

Sri Andal has in the early verses described the rigors of the Nonbu as not decorating themselves and not eating ghee and other delicacies to enable focus on the Lord. Now that She is in front of the Lord, she addresses the Lord as one who wins over those who are not willing to join Him or vanquishes those who are not following the righteous path and sings, we are singing your praise and seek from your hands gifts that the nation will be enamored of. We seek from Your hands lovely garlands and ear rings and many other ornaments ; then lovely garments. We will adorn ourselves when these are given by your hands or you adorn us yourselves. Our beautification is for you to see and enjoy. And after adorning ourselves we will eat paal soru ie rice cooked in milk and ghee as your prasadam and the delicacy will be so full of ghee that the ghee will flow down our elbow as we eat. And being unison with you, in your company, partaking of the gifts and the food that you give us, we remain together and happy and blissful

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 28

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 28th Karavaigall pin chendru (கறவைகள் பின்சென்று) – Today let us have the blessing of Shri Venkateswara Swamyvaru – Kurai Ondrum Illadha Govindhan:

பாடல் 28
கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்
அறிவொன்றும் இல்லாத ஆயர்குலத்து உன்றன்னை
பிறவி பெறுந்தனை புண்ணியம் யாமுடையோம்
குறைவொன்றும் இல்லாத கோவிந்தா! உன்தன்னோடு
உறவேல் நமக்கிங்கு ஒழிக்க ஒழியாது
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன்தன்னை
சிறுபேர் அழைத்தனவும் சீறி யருளாதே
இறைவா! நீ தாராய் பறையேலோர் எம்பாவாய்.

விளக்கம்: "குறையொன்றுமில்லாத கோவிந்தா என்ற வார்த்தையைப் படிக்கும் போது, கண்ணனுக்கு ஏதோ குறை இருந்தது போலவும், இப்போது தீர்ந்து விட் டது போலவும் தோற்ற மளிக்கிறது. அவனுக்கு என்ன குறை? ராமாவதாரத்தில், ராமபட்டாபிஷேகம் நடந்த போது, இந்திர லோகத்தில் எட்டு திசை காவலர்கள் பட்டாபிஷேகம் நடத்தியது போல, அயோத்தியில் வசிஷ்டர், வாமதேவர், ஜாபாலி, காஷ்யபர், காத்யாயனர், ஸுயஜ் ஞர், கவுதமர், விஜயர் என்ற எட்டு முனிவர்கள் என்று வால்மீகி ஏதோ ஆர்வத்தில் எழுதிவிட் டார். ராமனுக்கு இது ஒரு குறை. இந்திரனை ஜெயித்து இந்திரஜித் என்று பட்டம் பெற்றவனை நாம் நம் தம்பியை வைத்துஜெயித்தோம். அப்படிப் பட்ட கீழான இந்திரனுடன் நம்மை வால்மீகி ஒப்பிட்டு விட்டாரே! அது மட்டுமல்ல, அவன் கவுதமரின் மனைவி அகலிகையுடன் தப்பாக நடந்தவனாயிற்றே! அவனோடு நம்மை ஒப்பிடலாமா? என்ற குறை இருந்ததாம். கிருஷ்ணாவதாரத்தில், அந்த இந்திரன் தனக்கு செய்த பூஜையை ஆயர்கள் நிறுத்தியதால் சீற்றமடைந்து மழை பெய்யச் செய்தான். கோவர்த்தனகிரியை தூக்கி மக்களைக் காத்த கண்ணனின் காலில் அந்த இந்திரன் விழுந்தான். ராமாவதாரத்தில் ஏற்பட்ட குறை கிருஷ்ணாவதாரத்தில் நீங்கிவிட்டதால், ஆயர்குலப்பெண்கள் அவரை இப்படி வர்ணித்தார்கள்.

பொருள்: குறையே இல்லாத கோவிந்தனே! நாங்கள் பசுக்களின் பின்னால் சென்று அவற்றை மேய்த்து, தயிர்ச்சாதம் உண்பவர்கள். எங்களுக்கு அறிவென்பதே இல்லை. ஆனால், ஒன்றே ஒன்று மட்டும் எங்களுக்குத் தெரியும். உன்னை தலைவனாக அடைந்ததால் எங்களுக்கு வைகுந்தம் உறுதியென்பதை பிறவிப்பயனாக அடைந்திருக்கிறோம் என்பதே அது. உன்னோடு எங்களுக்குள்ள உறவைப் பிரிக்க யாராலும் முடியாது. விரதம் இருக்கும் முறை பற்றியெல்லாம் அறியாத பிள்ளைகள் நாங்கள்! அதுபோல் கண்ணா! மணிவண்ணா! கருணாகரா! என்றெல்லாம் உன்னிடமுள்ள உரிமையின் காரணமாக ஒருமையில் அழைத்தோம். அதற்காக கோபித்துக் கொள்ளாதே. எங்கள் இறைவனே! எங்கள் நோன்பை ஏற்று அருள் தருவாயாக.

Karavaigall pin chendru Kaanam serndhunnbom
Arivondrum illadha aaykkulathu un drannaip
Piravi perundhanaip punniyam yaamudaiyom
Kuraivondrum illadha Govinda ! undrannodu
Uravel namakkingu ozhikka vozhiyadhu
Ariyadha pillaiygalom anbinal undrannaich
Chiruper azhaiththanavum seeriyaruladhe
Iraiva nee thaaraay paraiyelor empavai

Sri Andal is at the verge of asking her boon for which she performed the month-long nonbu, she has seen the Lord, got His attention, sung his praise to her heart’s content , asked for some gifts, got ready to celebrate. She now feels it is the right time to also reiterate the context, reintroduce them and also ask for forgiveness before asking for the real boon.

So she goes on to say we are the simple cowherds who drive the cattle to the forest and thus earn our daily bread, we are without much intelligence, but have been wonderfully fortunate to be born in this clan and be in your midst, You are the truly blemishless Govinda, the bonds and relationship that we have with you cannot ever be broken, We are small girls and it is possible that out of our enthusiasm and deep love for you, we might have taken liberties with you and in calling your name in singular, so please pardon and forgive us. Oh Lord, please grant us the “parai” boon that we seek.

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 29.

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 29th pasuram Chittran sirukale (சிற்றஞ்சிறுகாலே) – Today let us have the blessing of Shri Andal :

பாடல் 29
சிற்றஞ்சிறுகாலே வந்துன்னைச் சேவித்துன்
பொற்றாமரையடியே போற்றும் பொருள்கேளாய்!
பெற்றம் மேய்த்துண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
குற்றேவல் எங்களைக் கொள்ளாமற் போகாது
இற்றைப் பறைகொள்வான் அன்றுகாண் கோவிந்தா!
எற்றைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும் உன்தன்னோடு
உற்றோமே யாவோம் உனக்கேநாம் ஆட்செய்வோம்
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்றேலோர் எம்பாவாய்.

பொருள்: கண்ணா! அதிகாலையில் உன் பொன்போன்ற தாமரை பாதங்களை வணங்க வந்திருக்கிறோம். அதற்கான காரணத்தைக் கேள்! பசுக்களை மேய்த்துப் பிழைக்கும் ஆயர்குலத்தில் பிறந்த நீ, எங்களது இந்த சிறு விரதத்தைக் கண்டுகொள்ளாமல் விட்டுவிடாதே! நீ தரும் சிறு பொருட்களுக்காக (அணிகலன் முதலானவை) இந்த விரதத்தை மேற்கொள்ளவில்லை. என்றும், ஏழுபிறவிகளிலும் நீ எங்கள் குலத்தில் பிறக்க வேண்டும். எங்களை உன் உறவினர்களாக ஏற்க வேண்டும். உனக்கு மட்டுமே சேவை செய்யும் பாக்கியத்தை தரவேண்டும். இது தவிர மற்ற விருப்பங்களைஎல்லாம் நீயே அழித்து விடு.
விளக்கம்:
விடியற்காலையில் எல்லோரும் வந்து, உன்னை சேவித்து, உன் திருவடித் தாமரைகளை போற்றிக்கொண்டு எங்களுக்கு வேண்டியதைக் கூறுகிறோம். நீ அதற்கு செவிசாய்க்க வேண்டும். மாடு கன்றுகளை மேய்த்து, அதில் வரும் வருவாயைக் கொண்டு உண்டு பிழைக்கிறோம். அப்படிவாழும் எங்கள் குலத்தைப் பார்த்தும், இந்தக் குலத்தில் வந்து பிறந்தாய். ஆதலால் நாங்கள் செய்யும் குற்றேவல்களை நீ ஏற்றுக்கொள்ளாமல் போகக்கூடாது. நாங்கள் பறையைக் கேட்டோம் என்பதற்காக, பெரிதும் ஒலிக்கின்ற பறையைக் கொண்டுவந்து கொடுக்கின்றார்கள். அறிவென்றுமில்லாத எங்கள் குலத்தில் பிறந்ததால், நாங்கள் கேட்கும் பறை என்ற சொல் உனக்குத் தெரியாமல் போயிற்றா? "கோவிந்தா' எத்தனை பிறவி எடுத்தாலும், ஏழேழ் பிறவியிலும் உனக்கு உற்றார் உறவினராகவே ஆகவேண்டும். உனக்கே கைங்கர்யம் செய்ய வேண்டும். ஏதேனும் ஒரு நேரத்தில் எங்களுடைய மனம் வேறுவழியில் சென்றால், செல்லாமல் தடுத்து திருப்பி உன் கைங்கர்யத்திலே ஈடுபடுத்திக்கொள்ள வேண்டும். கோபியர்கள் பல பாடல்களில் கேட்டுக்கொள்ள வந்த "பறை' என்ற சொல்லின் பொருளை, அந்தரங்கக் கைங்கர்யம் என்று வெளியிட்டார்கள்.

இந்தப் பாசுரம் "துவராபதி' என்கிற "துவாரகை' திவ்ய தேசத்தைக் குறிப்பிடுகிறது

Chittran sirukale vandhunnaich sevitthu un
Pottramarai adiye pottrum porull kelaay
Pettram meytthunnum kulathil pirandhu nee
Kuttreval engalai kolllamall pogadhu
Ittrai parai kollvaan indru kaan Govinda
Ettraikkum ezheazh piravikkum undrannodu
Vuttrome yavom unakke naam aatcheyvom
Mattrai nam kamangal mattrelor empavai.

Thus Andal finally gets down to asking for her boon. This is the most famous of the verses of the Thiruppavai and this verse and the next one are often recited in isolation often in the daily prayers of most people. This is indeed a very powerful plea and shows the intensity of the devotion that Sri Andal had for Krishna.

So Andal says to the Lord, let me tell you the objective of why we come to you in this early early morning, bow at your lotus feet and sing your praise ! Born alongwith us in the cowherd community who look after the cows to earn a living, you cannot refuse to take our worship or bestow your grace on us. What we have come for us not to just get your grace and boons today alone. What we seek is this – Forever and forever, in the next seven times seven births that we may take we should be privileged to have a relationship with you in all your avatars and we should be beholden and offer worship only to You and note other. You should give us this as a boon and also ensure that any other desires of ours other than this are removed from our minds.
So this is the final boon – that we should worship and serve the Lord without any other thought or desire in our minds, not just for today but for ever and ever. Unwavering, unquestioning, totally dedicated faith in Krishna at all times and occasions is what should rule our minds

 

[praveen]

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து – திருப்பாவை – 30.

Dear Bhaktas, Today My posting in on the 30th pasuram Vanga Kadal (வங்கக்கடல்) – Today let us have the blessing of Shri Andal

En Desam Divyadesam thanks all the well-wishers for your encouragement and support all the days of Margazhi….Tomorrow onwards will continue with Dinam oru Divyaprabandham series… :

பாடல் 30
வங்கக்கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை
திங்கள் திருமுகத்து சேயிழையார் சென்றிறைஞ்சி
அங்கப் பறைகொண்ட வாற்றை அணி புதுவை
பைங்கமலத் தண்தெரியல் பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன
சங்கத்தமிழ்மாலை முப்பதும் தப்பாமே
இங்குஇப் பரிசுரைப்பார் ஈரிரண்டு மால்வரைத்தோள்
செங்கண் திருமுகத்து செல்வத்திருமாலால்
எங்கும் திருவருள் பெற்று இன்புறுவர் எம்பாவாய்.

பொருள்: அலைகள் நிறைந்த பாற்கடலைக் கடைந்த மாதவனும், கேசி என்ற அரக்கனைக் கொன்ற கேசவனுமான கண்ணனை, சந்திரனைப் போன்ற அழகு முகம் கொண்ட அணிகலன் அணிந்த பெண்கள் சிரமப்பட்டு தரிசித்து, பாவை விரத பலன் பெற்ற விபரத்தை ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரில் பிறந்த, குளிர்ந்த தாமரை போன்ற முகத்தையுடைய பெரியாழ்வாரின் பெண்ணான ஆண்டாள், இனிய தமிழில் முப்பது பாடல் பாடி பாமாலை தொடுத்திருக்கிறாள். இதனை படிப்பவர்கள், உயர்ந்த தோள்களை யுடையவனும், அழகிய கண்களைக் கொண்ட திருமுகத்தை உடையவனும், செல்வத்துக்கு அதிபதியுமான திருமாலின் ஆசியுடன் எங்கு சென்றாலும் செல்வச்செழிப்பு பெற்று இன்பமுடன் வாழ்வர்.

விளக்கம்: இங்கே "வங்கக் கடல் கடைந்த"வனை 'மாதவன்' என்று கோதை அழைக்கக் காரணம், திருப்பாற்கடலைக் கடைந்தபோது தோன்றிய திருமகளை தன் திருமார்பில் தரித்துக் கொண்ட அம்மாயப்பிரானை 'மாதவன்' என்றழைப்பது பொருத்தமாகிறது என்பதால்.
'கேசவன்' என்ற திருநாமம் பரமனது பரத்துவத்தை உணர்த்துகிறது. கேசவனில் உள்ள 'க' சப்தம் பிரம்மனையும், 'சவன்' ஈஸ்வரனையும் குறிக்கின்றன. அதாவது, பிரம்மனும், சிவனும் திருமாலுக்குள் அடக்கம் என்பதைச் சொல்கிறது.
'பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன' என்று அறிவிப்பதன் மூலம், தன் தந்தையே தன் ஆச்சார்யன் என்பதை உணர்த்துகிறாள் கோதை .
'செல்வத் திருமால்' பரமன் ஆன ஸ்ரீநிவாசன், அளவிட முடியாத ஐசுவர்யங்களையும், அடியார்கள் பால் பேரன்பும், கருணையும் உடையவன், த்வய மந்த்ரத்தின் பூர்வப் பகுதியின் 'ஸ்ரீமத்' சப்தம் 'மாதவன்' என்று வரும் பாசுரத்தின் முதலடியிலும், உத்தரப் பகுதியினுடையது 'செல்வத் திருமால்' என்று வரும் கடைசி அடியிலும் வெளிப்படுவது சிறப்பு !
'எங்கும் திருவருள் பெற்று" என்பது இம்மையிலும், மறுமையிலும் அவன் திருவருளை வேண்டுவதைக் குறிக்கிறது.

Vangak Kadal kadaintha Madhavanaik Kesavanai
Thingal thirumugatthuch cheyizhaiyar sendrirainji
Angap parai konda vaatrai anipuduvai p
Painkamalath than theriyal pattarpiran Kodhai sonna
Sangath thamizh maalai muppadum thappame
Ingip parisuraippar eerirandu maal varaith tholl
Senkann thirumugaththu selvath thirumaalal
Engum thiruvarul pettru inburuvar empavai

Sri Andal has actually completed her Nonbu with the previous verse and this verse is more in the form of a “phalasruthi” – a last verse that describes the benefits that will accrue to a person who devotion follows the work or recites these verses.
The Lord Madhava, who churned the oceans for the devas, one who killed the demon Kesi, one whose face is like the moon and one who is worshipped by the women on the cowherd clan who are dressed with fine ornaments, was worshipped by Sri Andal of Srivilliputtur thru these garland of thirty tamil verses that are greatly enjoyable. All devotees who worship the Lord whose four shoulders are strong, whose eyes are bright red and who is the embodiment of all riches with these verses with similar zeal, will forever obtain the grace and blessings of the Lord and be supremely happy.

Thus we come to the conclusion of Thiruppavai. It is said that the Thiruppavai can be chanted on all days, not just during Margazhi although chanting this during Margazhi does have a distinct charm. If you cannot recite the entire thiruppavai every day, you could do well to include these last two verses in your daily prayer.

I am thankful to the Lord for His Grace to help me complete this work and let me end with the verses that sing the glory of Andal who wrote the Thiruppavai.

 

[pc mallika]

will you please send tamil upanyasams which should have dowload facility.

 

[govind_k]

will you please send tamil upanyasams which should have dowload facility.

Which one do you want in Tamil Upanyasam ?
You can mail me @ [email protected]

 

[NATARAJAN PARTHASARATHY]

தனியன்கள் என்பவை பிற்காலத்தில் வந்த ஆச்சார்யப் பெருமக்களால் சாதிக்கப்பட்டவை. ஆண்டாளின் திருப்பாவைக்கு மூன்று தனியன்கள் உண்டு.

முதலாவது தனியன் ஸ்ரீ பராசர பட்டர் சாதித்தது

நீளாதுங்க ஸ்தநகிரி தடீஸப்தமுத்போத்ய க்ருஷ்ணம்
பாரார்த்யம் ஸ்வம்ச்ருதி சதசைரஸ்ஸித்த மத்யாபயந்தீ -
ஸ்வோச்சிஷ்டாயாம் ஸ்ரஜிநிகளிதம் பலாத்க்ருத்புங்க்தே கோதாதஸ்யை நம்இதமிதம் பூயஏவாஸ்து பூய:

நீளாதேவியின் அம்சமான நப்பின்னைப் பிராட்டியின் உயர்ந்து திருமார்பிலே உறங்குகின்றவனும், தான் சூடிக் கொடுத்த மாலையாலே கட்டுப்பட்டவனும் ஆன கிருஷ்ணனுக்கு அவனுடைய பாரதந்த்ர்யத்தை (அதாவது ஆத்மாக்கள் அவனிட்ட வழக்காயிருந்து அவனுக்கே பயன்படுவதை) உணர்த்தி எம்மை அடிமைகொள்ள வேணும் என்று நிர்பந்தித்த ஆண்டாளை நமஸ்கரிக்கிறேன் என்று இந்தத் தனியனை சமர்ப்பிக்கிறார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர்.

திருமால் கண்ணனாய் இப்பூவுலகில் அவதரித்தது எதற்கு எனில், ஆத்மாக்களை அடிமை கொண்டு ரக்ஷிக்கவே. யசோதையின் உடன் பிறந்தவரான கும்பனின் மகளாக அவதரித்த நீளாதேவி (நப்பின்னை) கண்ணனின் மனைவி. அவளுடைய அவய அழகிலும், ஆத்ம குணங்களிலும் ஈடுபட்டு கண்ணன் தனது அவதார காரியத்தை மறந்திருந்தான். பொறுமைக்கு பெயர்போன பூமிப்பிராட்டியின் அவதாரமாகிற ஆண்டாள் தன் குழந்தைகளை (ஜீவாத்மாக்களை) கண்ணன் ஆட்கொள்ளாதது கண்டு வருத்தமுறுகிறாள். மலைக்குகையில் வாழும் சிங்கத்தை உபாயம் அறிந்தவர்கள் கட்டி வசப்படுத்துமாப்போலே இந்த யசோதை இளஞ்சிங்கத்தை தான் சூடிக் களைந்த மாலைகளாலே கட்டி வசப்படுத்தி விட்டாள். அவனுக்கு அவன் அவதாரமெடுத்த காரியத்தை உணர்த்தி நம்மையெல்லாம் ஆட்கொள்ள வைக்கிறாள் ஆண்டாள். அந்த ஆண்டாளுக்கு நாமெல்லாரும் ‘ஒழிவில் காலமெல்லாம்’ அடிமை செய்ய வேண்டும் என்கிறார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர்.

இரண்டாவது மற்றும் மூன்றாவது தனியங்கள்
ஸ்ரீ உய்யக்கொண்டார் அருளிச்செய்தது

அன்ன வயற்புதுவை ஆண்டாள் அரங்கற்குப்
பன்னு திருப்பாவைப் பல்பதியம்
இன்னிசையால் பாடிக்கொடுத்தாள் நற்பாமாலை
பூமாலை சூடிக் கொடுத்தாளைச் சொல்லு.

சூடிக் கொடுத்தாள் சுடர்க் கொடியே தொல்பாவை
பாடி அருளவல்ல பல்வளையாய
நாடி நீ வேங்கடவற்கு என்னை விதி என்ற இம்மாற்றம்
நாங்கடவா வண்ணமே நல்கு.

‘மென்னடை யன்னம் பரந்துவிளையாடும் வில்லிபுத்தூர்’ என்ற ஆண்டாளின் திருவாக்கையே இங்கு உய்யக்கொண்டார் தனது முதல் தனியனில் முதலடியாகப் பயன்படுத்துகிறார்.

அன்னங்கள் விளையாடித் திரியும் வளங்கள் நிறைந்த வயல்களையுடைய ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் என்னும் திவ்ய தேசத்தில் பிறந்தவளும், திருவரங்கத்திலே திருமகள் கேள்வனாக உறையும் திருவரங்கனுக்கு மிகச்சிறந்த இனிய இசையுடன் கூடிய (பதியம் – வடமொழில் பத்யம் என்பது இங்கு தமிழில் பதியம் ஆகியிருக்கிறது) திருப்பாவையாகிற முப்பது பாடல்களை பாமாலைகளாக பாடிக் கொடுத்தவளும், தான் சூடிக் களைந்த பூமாலைகளை அந்த அரங்கன் சூடி அநுபவிக்கக் கொடுத்தவளும் ஆன ஆண்டாளை வாய்படைத்த பயனாக நெஞ்சே சொல்லு என்று நெஞ்சுக்கு உபதேசிக்கிறார் ஸ்ரீ உய்யக்கொண்டார்.

ஸ்ரீ பராசர பட்டர் தனது காலக்ஷேபத்தின் போது அடிக்கடி சொல்லுவாராம்: ‘தினமும் திருப்பாவையை அநுசந்திக்க வேணும்’ என்று. ஒருமுறை, சம்சாரி ஒருவர் எழுந்திருந்து கேட்டாராம்: ‘சம்சாரத்தில் உழலும் எம்மைப் போல்வாருக்கு முப்பது பாசுரங்கள் சேவிப்பதற்கு கால அவகாசம் கிடைத்தல் அரிது. என்ன செய்யலாம்?’

‘முப்பது பாசுரங்கள் சேவிக்க இயலாது என்றால் கடைசி இரண்டு பாசுரங்களையாவது சேவியுங்கள்’.

‘அதற்கும் நேரமில்லையென்றால்?’

‘ஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம் என்று சொல்லுங்கள். அதுவும் முடியவில்லை என்றால் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் ஆண்டாள் என்று ஒருத்தி இருந்தாள். அவள் பெருமாளுக்கு திருப்பாவை பாடினாள் என்றாவது மனதிலே நினையுங்கள். அந்த நினைவு உங்களை நல்லகதிக்கு அழைத்துச் செல்லும்’

அன்று உய்யக்கொண்டார் ‘சூடிக் கொடுத்தாளை சொல்லு’ என்று சொன்னதும் இதையே தான் போலும்.

ஆண்டாளை இரண்டாவது தனியனில் ‘சுடர்க்கொடி’ என்று விளிக்கிறார் உய்யக்கொண்டார். காரணம் யாதெனில் ஆண்டான் சூடிக் களைந்ததை அடிமைகள் விரும்பி அணிவார்கள். அப்படியல்லாமல் இவள் சூடிக் களைந்ததை ஆண்டவன் உகப்புடன் அணிந்து கொண்ட பெருமை பெற்றவள். அதனாலேயே ஒளிவீசும் (ஞானஒளி) பொற்கொடி போன்றவள். சுடர் என்றால் புகழ். ஆண்டவனையே தான் சூடிக்கொடுத்த பூமாலைகளால் ஆண்டவள் என்ற புகழ் படைத்தவள்.

தொல்பாவை என்பது தொன்று தொட்டு அநுசரிக்கப்பட்டு வரும் பழமையான பாவை நோன்பு. திருப்பாவை என்பதையே தொல்பாவை என்கிறார் என்றும் கொள்ளலாம். திருப்பாவையின் பழமை என்னவென்றால் வேதங்களைப்போல அது அநாதிகாலமாக இருந்து வருகை. வேதங்கள் மறைந்த போது அவற்றை பகவான் தன் திருவுள்ளத்தில் வைத்திருந்து வெளியிட்டான். அதேபோல திருவாய்மொழியும் மறைந்த போது ஆழ்வார் திருப்பவளத்திலிருந்து வெளியானது. வேதங்களைப்போல திருப்பாவையும் நித்யமானது. சப்தங்களெல்லாம் உச்சரிக்கப்பட்டு மறைந்து முன்போலவே தோன்றும். அதுபோலவே திருப்பாவையாகிற இந்த வேதாந்த நூலும் சப்தமாகையாலே மறைந்து ஆண்டாள் திருவாக்கின் மூலம் வெளிப்பட்டது. இத்தகைய திருப்பாவையைப் பாடி உலக மக்கள் உய்யும்படி பரம காருண்யம் செய்ததால் ‘அருளவல்ல’ என்கிறார்.

பற்பல வளையல்களைத் தரித்தவளே! (திருப்பாவை பாடியது செயற்கரிய செயலாகையாலே திருமேனி பூரித்து வளையல்கள் எல்லாம் தொங்கிற்றாம்) என்ன கருணை உனக்கு இந்தப் பூவுலக மக்களின் மேல்? மானிடர்க்கு அடிமைப்படாமல், இந்த ஆத்மாவானது அந்த வேங்கடவனுக்கே உரித்தானது என்று நீ ஆராய்ந்து உரைத்ததை நாங்கள் தாண்டிச் செல்லாமல் – அதாவது மீறி நடக்காமல் தப்பாமல் பின்பற்றும்படி அருள் புரிவாயாக!

இந்த உலகத்தில் உள்ள ஆத்மாக்கள் எல்லாமே அந்த இறைவனுக்கு உரித்தானதவை. அதனாலன்றோ நீ காமதேவனிடம் மாநிடவர்க்கு என்று ஆக்காமல், ‘வேங்கடவற்கு என்னை பத்னி ஆகும்படி செய்’ என்று வேண்டியது. அதை மறந்து மாயையில் சிக்கித் தவித்து சம்சாரத்தில் தத்தளிக்கும் நாங்களும் அந்த வேங்கடவனுடன் நீ கூடியபடியே கூட வேண்டும் என்ற கருணையினால் இந்தத் திருப்பாவையைப் பாடி அருளியிருக்கிறாய். உனக்குண்டான பகவத் ப்ரேமம் எங்களுக்கும் உண்டாகும்படி நீயே அருள வல்லவள் ஆகையினாலே எங்களுக்கு அவ்வாறே அருள வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கிறார்.

ஸ்ரீஆண்டாள் திருவடிகளே சரணம்.....!!!

(நாளை முதல் திருப்பாவை தொடரும்...)

View attachment 11209

What about Thiruvempaavai? why omission&discrimination. both go together without exception.