• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Abirami Andhadhi

Status
Not open for further replies.
திரு அபிராமிப் பட்டர் சோழ நாட்டில், 18 வது நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், அந்தணர் குலத்தில் பிறந்தவர். திருக்கடவூரில் வாழ்ந்தவர்.

இவர் தமிழ் மொழி, வடமொழிப் புலமையும், நல்ல ஒழுக்கமும், இறை பக்தியும் கொண்டு இலங்கினார். தம் குல தெய்வமான அபிராமி அம்மையிடம் அளவற்ற பக்தி கொண்டவர். அவள் அருளைப் பரிபூரணமாகப் பெற்றவர்.

நல்லவர்களை உலகம் நிம்மதியாக வாழவிடுமா? பொறாமையால் பீடிக்கப்பட்ட சில அந்தணர்கள் இவரைப் பற்றி குறை கூறித் திரிந்தனர். சரபோஜி மகாராஜா ஒரு தை அமாவாசை அன்று திருக்கடவூர் கோவிலுக்கு வந்தார்.

கோள் கூறுபவர்களுடைய கூற்றை ஆராயவேண்டி, பட்டரிடம் அரசன் அன்றைய திதியைக் கேட்டான். அம்மையின் அருள் ஒளி உள்ளத்தில் நிறைத்து வைத்திருந்த பட்டர் பௌர்ணமி திதி என்ற பதில் அளித்து விட்டார். அமாவாசையைப் பௌர்ணமி என்ற கூறக் கேட்ட மன்னன் அளவற்ற கோபம் கொண்டான்.

அரசன் தனக்கு தண்டனை தருமுன்னர் தானே தனக்கு தண்டனை அளித்துக் கொள்ள எண்ணினார் பட்டர்.

ஒரு நெருப்பு குண்டம் அமைத்து அதற்கு மேல் நூ று கயிறுகளால் தாங்கப்படும் உறியை அமைத்து அதன் மீது அமர்ந்து கொண்டு நூறு அந்தாதிப் பாடல்களைப் பாடினார்.

ஒவ்வொரு பாடல் முடிந்ததும் ஒவ்வொரு கயிறாக வெட்டினார். அவர் 79 வது பாடல் ஆகிய 'விழிக்கே அருள் உண்டு' என்ற பாடலின் முடிவில் தேவி தன் காதணியைச் சுழற்றி வீசவே, வானில் பூரண நிலவின் ஒளி வீசியது!

எஞ்சிய பாடல்களையும் பாடுமாறு அன்னை பணிக்கவே, பட்டரும் நூறு பாடல்களையும் பாடி முடித்தார். தன் தவற்றை உணர்ந்த மன்னன் மன்னிப்புக் கோரி, அவரை வணங்கி, அவருக்கு 'அபிராமிப் பட்டர்' என்ற பட்டதையும் வழங்கினான்.

கணபதி துதியையும், நூற்பயனையும் சேர்த்து 102 பாடல்கள் கொண்ட இந்தத் தொகுதியைத் தினமும் ஒன்று என்று காண்போம்.

அபிராமி அன்னையையும், அபிராமிப் பட்டரையும் வணங்கி இத்தொடரைத் தொடங்குகின்றேன்.

உங்கள் உண்மையுள்ள,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
காப்பு.

தார் அமர் கொன்றையும் சண்பக மாலையும் சாத்தும் தில்லை
ஊரர்தம் பாகத்து உமை மைந்தனே, உலகு ஏழும் பெற்ற
சீர் அபிராமி அந்தாதி எப்போதும் என் சிந்தையுள்ளே
கார் அமர் மேனி கணபதியே நிற்கக் கட்டுரையே.


கொன்றைப் பூவையும், சண்பக மாலையையும் சூடியுள்ள, தில்லை ஈசனின் இடது பாகத்தில் இடம் பிடித்துள்ள உமையின் மகனே! கரிய நிறத் திருமேனி கணபதியே! ஏழு உலகங்களையும் காக்கும் புகழ் வாய்ந்த அபிராமி அன்னையின் மீது யான் பாடத் தொடங்கும் அந்தாதி, என் உள்ளத்துள் என்றும் நிலை பெற்று விளங்க அருள் புரிவாய்.
 
1 . என் விழுத்துணை அவளே.

உதிக்கின்ற செங்கதிர் உச்சித் திலகம், உணர்வுடையோர்
மதிக்கின்ற மாணிக்கம், மாதுளம்போது, மலர்க்கமலை
துதிக்கின்ற மின்கொடி, மென்கொடி குங்குமத் தோயம் என்ன
விதிக்கின்ற மேனி அபிராமி என் விழுத் துணையே.


உதிக்கின்ற சூரியனும், நெற்றியின் உச்சியில் இட்ட திலகமும், நன்மதி உடையோர் மதிக்கின்ற மாணிக்கமும், மாதுளை அரும்பும், மின்னல் கொடியும், நறுமணக் குங்குமமும் போன்
று தொன்று தொட்டுப் போற்றப்படுகின்ற திருமேனியை உடைய அபிராமி அன்னையே எனக்கு சிறந்த துணை ஆவாள்.
 
# 2 எல்லாம் அவளே!

துணையும், தொழும் தெய்வமும், பெற்ற தாயும், சுருதிகளின்

பணையும் கொழுந்தும், பதி கொண்ட வேரும் பனிமலர் பூங்
கணையும், கறுப்புச் சிலையும், மென் பாசாங்குசமும், கையில்
அணையும் திரிபுர சுந்தரி ஆவது அறிந்தனமே.

நமக்குத் துணையாகவும், குல தெய்வமாகவும், பெற்ற அன்னையாகவும், வேதங்களின் கிளையாகவும், கொழுந்தாகவும், அடி வேராகவும் விளங்குபவள், குளிர்ந்த மலர்க் கணைகளும், கரும்பு வில்லும், அங்குச பாசமும் கைகளில் ஏந்திய திரிபுரசுந்தரியே என்று அறிந்துகொள்வோம்.
 
# 3 . அறிந்ததும், செறிந்ததும்;

அறிந்தேன் எவரும் அறியா மறையை; அறிந்து கொண்டு
செறிந்தேன், உனது திருவடிக்கே; திருவே வெருவிப்
பிரிந்தேன், நின் அன்பர் பெருமை எண்ணாத கரும நெஞ்சால்
மறிந்தே விழும் நரகுக்கு உறவாகிய மனிதரையே.


என் அன்னையே! எவரும் அறியாத மறையின் பொருளை உன் அருளால் அறிந்து கொண்டேன். அதன் பயனாக, உன் அன்பர்களின் பெருமையை மதிக்காத தீ வினையாளர்களை
விட்டு விலகி விட்டேன்.
உன் திருவடிகளிலேயே நான் தஞ்சம் புகுந்து விட்டேன்.
 
Dear all

In the very first sloka itself, we can find the similarities between LS and this. The word starting with "Sinduraruna vigraham" and here as "Udhikindra sengadhir". Also in this single sloka itself battar refers that devi has been worshipped by both lakshmi and saraswathi (Unarvudoyor adikkindra manickam refers to saraswathi), (Malar kamalai thudhikindra refers to lakshmi). Similarly the word "Madhulam podhu" refers to the petal of "Madhulam flower"; but it also gives meaning that "Maadhu+ulam" (heart of an lady) (The heart of a lady will be filled with lakhs and lakhs of colours which changes always and bright and colourful). If we take the second meaning, it shows us that the colour of devi is also like that which cannot be defined like that of a lady's heart.

In ways of yoga, ambal is in teh colour of rising sun in the chakra mooladhara. When the yogis rise her upwards (Unarvudoyor madikkindra), she turns into the colour of manickam and enters into the next chakra. When she enters into the hrudhayakamala, she takes the colour of lightning. In this same colour she is passing manipooraka to anaghadha chakra (In Manipporaga chakra, the name itself of ambal is "Minnal mohini". When enters in visuddhi she mingles with swami and hence the colour of kunguma. Shiva will be in pure white and ambal will be pure red. In the combined thejas all the other colours are getting dimmed. In this same way, she stood in ajna chakra as mingled form, where we should think of her as fully lightened in the combo of soorya, chandra and agni. So only in this song bhattar refers like these all colours.

Also we should note that all the things mentioned here as "mangala vasthus" (Things of high quality and status), which means that the thejas of devi remains in all the high quality things (indirectly in the minds of high quality people).

When we want to get something done by a person, what we will do in the initial stage? we will analyse whether the person is able to do that. Then only we will reach the person and convey our wish. So only in the introductory song itself, bhattar conveys all the high qualities of ambal and also her proud that she is even worshipped by both lakshmi and saraswathi.

Pranams
 
Dear Mr. Durgadasan,

You live up to your name!

I invite you to give the spiritual significances of the stanzas or if you don't mind

you can continue the thread-since you are a better qualified person for the job.

Either way it is O.K. for me.

Looking forward to your reply,


with warm regards,
Visalakshi Ramani.
:pray2:
 
#4. என் மதியில் எழுந்தருள்வாய்.

மனிதரும், தேவரும், மாயாமுனிவரும் வந்து, சென்னி
குனிதரும் சேவடிக் கோமளமே! கொன்றைவார் சடைமேல்
பனிதரும் திங்களும், பாம்பும், பகீரதியும், படைத்த
புனிதரும் நீயும் என் புந்தி எந்நாளும் பொருந்துகவே .

மனிதர்களும், தேவர்களும், சாகாத வரம் பெற்ற முனிவர்களும் வந்து சிரம் தாழ்த்தி வணங்கும் சிவந்த திரு அடிகள் வாய்ந்த மெல்லியலாளே! கொன்றை மலர் சூடிய சடையின் மேல், இளம் பிறையையும், பாம்பையும், கங்கையையும் ஏந்தி அருளும் தூயவரான எந்தை சிவபிரானும் நீயும் என் அறிவுடன் எந்நாளும் மாறாது இணைந்து இருக்க வேண்டுகின்றேன்.
 
The similarities among Lalitha Sahasranaamam, Soundarya Lahari and Abhirami Anthaathi evoke great wonder. However the authors Lord Hayagriva, Adi Sankara Bhagavathpaaada and Abhirami Bhattar all individually being great Devi Upaasakaas in their own way, have given us these great religious treasures for Paaraayanam. Many thanks to Mrs. Visalakshi Ramani for presenting Abhirami anthaathi with meaning!
 
5. திருவடிப் பேறு.

பொருந்திய முப்புரை, செப்பு உரைசெய்யும் புணர்முலையால்
வருந்திய வஞ்சி மருங்குல் மனோன்மணி, வார் சடையோன்
அருந்திய நஞ்சு அமுது ஆக்கிய அம்பிகை அம்புயமேல்
திருந்திய சுந்தரி, அந்தரி பாதம் என் சென்னியதே.

மூவுலகங்களின் சிறப்புக்கள் எல்லாம் பெற்றவளும்; செப்புப் போன்ற அழகிய நகில்களின் பாரத்தால் துவளும் கொடி போன்ற இடையை உடைய மனோன்மணியும்; சிவபிரான் அருந்திய நஞ்சையே அமிர்தமாக மாற்றிய உமாதேவியும்; ஞானப் பெருவெளியாக விளங்கும் பேரழகியும் ஆன அபிராமி அன்னையின் திருவடிகள் என் தலை மீது பதிந்து உள்ளன.
 
dear Mr.Kahanam,

All the three great works mentioned by you are about One and the same Devi.

No wonder they are very much alike.

My father always used to utter"Durga, Lakshmi, Saraswathi' in that order.

As a child I used to wonder why not the names of other Gods line VinAyakA,

MurugA and VisnU.

But it is always the mother who is moved to compassion very fast and the father

invariably follows her.

I always cry when I sing Abhirami Anthaathi, when I reach the slokaas # 80+

because of the deep meanings hidden in them.

thank you for your feedback!

with warm regards,
V.R.
 
Respected sir,
It is a great opportunity to read MEANING OF ABRIAMI ANTHATHI BY MADAM. VISALAKSHI RAMANI AND mR.DURGA DASAN
SIMIARLY WE EXPECT SAME . It is excellent .Similarily we expect narayeenayam
rathna, Dubai
 
Dear Ms. Rathna,

NArAyanEyam, Devi MahAtmyam, KanakadhArA SththOthram are all in my list.

But I will be more than happy if any one else wishes to start any of these threads!

I request Mr. Durga Dasan (on all our behalves) to continue to reveal the secret

and sacred meanings of the divine AbhirAmi anthAthi.

with warm regards,
Visalakshi Ramani.

 
# 6. நினைவும் நீயே, செயலும் நீயே!

சென்னியது உன்பொன் திருவடித் தாமரை, சிந்தையுள்ளே
மன்னியது உன் திருமந்திரம், சிந்தூர வண்ணப் பெண்ணே
முன்னிய நின்னடியாருடன் கூடி முறை முறையே

பன்னியது என்றும் உந்தன் பரமாகம பத்ததியே.

சிவந்த திருமேனியை உடைய தேவியே, உன் பொற்றாமரைத் திருவடிகளை என் தலை மீது அணிந்துள்ளேன். உன் மூல மந்திரம் என் உள்ளத்திலே நிலைத்துள்ளது. உன் ஆகம நெறிகளை உன் தொண்டர்களுடன் கூடி நான் பின்பற்றுகின்றேன்.
 
7. ஆவியின் அடைக்கலம் நீ.

ததி உறு மத்தின் சுழலும் என் ஆவி, தளர்வு இலது ஓர்
கதி உறு வண்ணம் கருத்து கண்டாய் கமலாலயனும்
மதி உறு வேணி மகிழ்நனும், மாலும், வணங்கி என்றும்
துதி உறு சேவடியாய்! சிந்துரானான சுந்தரியே.


தாமரையில் உறையும் பிரமனும், இளம் பிறை அணிந்த சிவபிரானும், திருமாலும் பணியும் சிவந்த திருவடிகளை உடைய தேவியே! சிந்தூரம் விளங்கும் அழகியே! தயிர் கடையும் மத்தைப் போல என் உயிர் பிறப்பு, இறப்பு என்னும் சுழல்களில் சிக்காமல் இருக்க அருள் புரிவாய்.
 
Pujyashri Visalakshmi mam,

Pranams

I am not a regular visitor nowadays as am unable to access the site from my workplace. That is the only reason. I also thought that it would become an interruption among your posts and flow and may also makes the reader to confuse. But now decided mam, will follow your posts and write some meanings of my knowledge as I am doing a research in this abirami andhadhi meanings. Please dont mistake me as I interrupts often in this similar thread itself. Thanks a lot. I dont have facility to type in even google transliteration as I lack the keyfonts. So will post in english only...
 
2. In the first song, bhattar has just introduced us the name only as "ABIRAMI". In this second song, he gives some more intro about her to us. In this song the order goes like this "Thunai, Deivam, Petra thaai". God is superior than friend. We can think the order of "Maatha, pitha, guru and god" and also think that the order in this song is of a wrong kind. But why it has been said like this. A friend is just a friend. A god is also like that only. But the mother (that too specifically "Petra thaai") is a good friend and also god for the child and she turns like that according to the scenario, which she finds just by looking the face of her child. She is the one whom should be worshipped by the child in all the circumstances. Only she should be all for the child. So only, bhattar gave importance to the mother and also introduces Abirami as our mother.

She herself is the vedas. She is the branches and roots of vedas. Why is this info mixed here when stating her as mother? This is actually to explain us that Veda is also our mother "VEDHA MAATHA", who protects us from adharma. She is noother than our ambal who is filled with compassion.

Ok. When we wants to introduce someone, how we will introduce? we will praise his talents, his capabilities, his wealth, etc. But what actually the people infront of them looks for. They will see only the looks of the person. If bhattar introduces ambal as "Bhairavi, panjami, Vanjar uyiravi unnum uyar chandi kali" like this, will we accept??? So, he introduces us ambal as if she is standing infront of us. She has been mentioned as "thripura sundari" holding sugarcane and 5 flower arrows.

See again the wordings of bhattar. When introducing about the person, we should not get afraid of him. If he simply states that she is holding bow and arrows, our human mind will not accept her as mother. So he insists them as "Poonganai" (Floral arrows"). Even that is also not enough. Again he states that "Pani malar poonganai" (Floral arrows dipped in ice).

Where is she? She is actually in Kailash. A mountain filled with ice glaciers. In ice, the flowers will not get faded. But we should also know that in Ice, flowers won't enlarge (Even in our house, we can watch during the season of dec-jan, the amount of flowers will be reduced and the size will also be small. They all remain as "MOKKU"). But here bhattar states that she is having 5 flowers dipped with ice. This shows the grace of ambal. Even the paasangusam also he mentions that as "Men paasangusam". We all should initially know that they are not actually weapons to destroy.

5 arrows- Our 5 indriyas
Sugarcane bow- Ou mind
Paasam- Ragam
Angusam- Krodha dvesha

She has conquered all these silly things and hold them in her hands to protect us.

Pranams
 
அன்புள்ள ஐயா,

உங்கள் பெயரே போதும் உங்கள் தகுதியைத் தெரிவிப்பதற்கு!
உள்ளன்போடு பலமுறை அழைத்தபோதும் நீங்கள் எழுதவில்லை!

அம்மன் அருள் கூட
க் கிடைத்துவிடும் போலும் இந்த
ஐயன் அருள் கிடைக்காதோ என்று கூட வருந்தினேன்.

நல்ல விஷயங்களை யார் வேண்டுமானாலும் சொல்லலாம்!
நன்கு தெரிந்தவர் சொன்னால் பலன் மிகவும் அதிகம் அல்லவா?

இப்போதேனும் மனம் கனிந்தீரே நன்றிகள் பல நூறு.
இது உங்கள் பகுதி! எப்போது வேண்டுமானா
லும் எழுதலாம்.

வணங்கி வரவேற்கின்றேன் உங்களை இந்தப்பகுதிக்கு.

உங்கள் உண்மையுள்ள
விசாலாக்ஷி ரமணி.
:pray:
 
8. சிந்தையில் சேவடி.

சுந்தரி, எந்தைத் துணைவி, என் பாசத் தொடரை எல்லாம்
வந்தரி சிந்தூர வண்ணத்தினாள், மகிடன் தலை மேல்
அந்தரி, நீலி, அழியாத கன்னிகை, ஆரணத்தோன்
கந்தரி, கைத் தலத்தாள் மலர்த்தாள் என் கருத்தனவே.


திரிபுர சுந்தரி, என் பிரானின் மனைவி, என் பந்த பாசங்களை அகற்றும் சிவந்த மேனியள், மகிடனின் தலைமீது நிற்பவள், நீலி, நித்திய கன்னிகை, பிரமன் கபாலத்தைத் தாங்கிய திருக்கரம் உடையவள், அவள் மலர்ப் பாதங்கள் என் மனதில் நிலைத்துள்ளன.
 
3. "Arinden"

After the formal introduction, bhattar says that he has found the total knowledge of all the shrutis (vedas). A word which he use here must be noted (Evarum ariyaa maraiyai), it means noone has known that in proper terms. Infact vedas are perfectly called as "Marai" in tamil (meaning not directly visible, detectable, understandable, etc.). But bhattar here says that he has found that knowledge too. How he obtained that? In the next verses he said that also. By keeping his head on the holyfeets of devi and also by avoiding the persons who does not know about the mother filled with grace. In this song, he called devi as "Thiruve". It means her feets are the lakshmi and saraswathi (he got the complete knowledge and also he said amba as thiruve"). He also concludes that he was even afraid of the persons who re not the devotees of divine mother as their freindship will lead to the hell for him.

What indirectly is the message conveyed in this song? You may get the ocean of knowledge and wealth. But without the friendship of true devotees (sathsang), you cannot reach higher position. Infact if you act against this, what bhattar mentioned in this song only will happen.

One more thing to note is, bhattar clearly said that he has obtained all the knowledge. But after that what he is telling. (Serindhen- which means he just get clarified). What he gets clarified? That is the divine mother is the only goddess and she is the vedic mother. She is the knowledge and wealth. She has to be worshipped. Only with the true devotees you should mingle all these details he gets clarified after obtaining the clear knowledge.

Pranams
 
dear Mr. Durga Dasan,
Thank you on behalf of all the members of this Forum, for coming forward to disclose the secret and sacred meanings of abhirAmi anthAdhi - which are the divine products of your research on that work.
with warm regards,
V.R.
 
9. காட்சி கொடு!

கருத்தன எந்தை தன் கண்ணன, வண்ண கனக வெற்பின்
பெருத்தன, பால் அழும் பிள்ளைக்கு நல்கின, பேரருள் கூர்
திருத்தன பாரமும், ஆரமும், செங்கைச் சிலையும், அம்பும்,
முருத்தன மூரலும், நீயும், அம்மே வந்து என்முன் நிற்கவே.


சிவபிரானின் கண்களிலும் கருத்தினிலும் நிறைந்த; மேருவினைப் போன்று பெருத்த ஸ்தனங்களால் சம்பந்தருக்கு ஞானப் பால் அளித்துப் பேரருள் புரிந்த ; முத்து மாலையும், கரும்பு வில்லும், மலர்க் கணைகளும், அழகிய புன்முறுவலும் பொருந்திய தேவியே! நீ என் முன் வா!
 
10. எப்போதும் வணங்குவேன்.

நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் நடந்தும் நினைப்பது உன்னை,
என்றும் வணங்குவது உன் மலர்த்தாள் எழுதாமறையின்
ஒன்றும் அரும் பொருளே அருளே உமையே இமயத்து
அன்றும் பிறந்தவளே அழியா முக்தி ஆனந்தமே.

எழுதப் படாத வேதங்களின் அரிய பொருளே! அருள் மயமானவளே! இமயத்தில் பிறந்த உமையே!
அழியாத முக்தியின் இன்பமே! நான் நிற்கும் போதும், அமர்ந்து இருக்கும் போது, உறங்கும் போதும், நடக்கும் போதும் உன்னையே எண்ணுகின்றேன். வணங்குகின்றேன்.
 
"Manidharum Devarum"

In this song, bhattar gives the order of Humans, devas and

sages. Why these sages comes after the devas? This is mainly

the order of knowledge. Humans are having least knowledge

than devas and sages are having more knowledge than devas.

Sometimes sages are considered even equal to god. Also

whenever we thinks of devi, we should think of some sages too

(Hayagreevar, Agasthyar, Lobamudhra devi, Maarkandeyar,

etc.). So they are considered to be superior than devas and

normal humans. All of them are worshipping the feets of devi.

Here bhattar teaches us "how to worship the god?". (Kuni

tharum), you have to bend so that your head should touch the

feets of god (Shashtanga). Like that only even the great

people like sages are worshipping the feets of amba. The word

"komalam" means lotus and gold. Here both these meanings are

applicable. In this song, the line "komalame kondrai vaar

sadai mel" gives us two different meanings.

1. "kunitharum sevadi komalame kondrai vaar sadai mel"

Without breaking when taking this sentence, it means that

even lord shiva is holding the holy feets of amba, which is

always worshipped by sages, devas and humans.

2. If we break that to, Kunitharum sevadi komalame, and then

kondrai vaar sadai mel, the usual meaning comes.

I consider personally this as an important song, because in

this song the prabhava of swami has been hiddenly said more

than that of ambal. Let we see that also.

Bhattar has not frankly said that you come with your husband.

He has stressed some more points about swami too. When saying

about devi, he has praised the feets of devi (thiruvadi).

When saying about shiva, he has praised about his head

(thirumudi). Usually, when we are praising a female goddess

we praise them as "Kesaadhi paadhandha varnanai" (starting

from head to leg) and vice-versa for male deities. We can see

that in soundarya lahari also. But here bhattar goes in the

opposite manner. It means, he has clearly established that

there is no difference at all between swami and ambal. We

should never consider them as two separate deities. Wherever

he finds place, he confirms his statement that he is badly in

need of grace of both swami and ambal.

One main point to note here which says the grace of swami

even a step above ambal is "Everyone are worshipping the

lotus feet of ambal". BUt, Moon , ganges, kondrai flower and

snake are all there residing in the head of shri parameswara.

It means all of their legs are there in the heads of swami.

This shows how simple swami is and how much grace he gives is

devotees. He is even ready to take them in his head and show

a step higher than him.

Also the word "pani tharum". Shiva-shakthi are residing in

kailash only. (Ice mountain). Whether moon got the ice from

there or because of the presence of moon, the place got ice?

It is mainly because of the grace of swami, chandra is

providing ice.

Observe the controversies shown in this song and the

capability of swami:

See chandran is showering ice and infront of that everything

will be turned to ice. But,ganges is also there in the same

place. She is running from there. In presence of cold

weather, water will become ice and stagnant and will not run.

But, here both are doing their jobs irrespective of the

environment. How is it possible? It is because of the grace

of swami.

Also note that snake is the enemy of moon. (Snake kethu will

engulp moon during chandra grahana according to myth). But

here moon is also free and snake is also quiet.

Swami is controlling all these bedhabedhams (differences).

Usage of words by bhattar is like nectar. Check with the word

"padaitha". It means "having" or "created". Here also, both

these meanings are applicable. Only god has created ganges and moon and they are residing in his head itself.

Finally bhattar is requesting devi that she should come along with her such a nice divine husband and reside in his mind forever.
 
Dear Mr. Durgadasan,

Thanks a million for the detailed explanation of the AbhirAmi anthAthi slOkAs.

I will summarize the valiant points and preserve for my future use.

May God bless you with everything good in life!

with warm regards and best wishes,
V.R.
 
Status
Not open for further replies.

Latest posts

Latest ads

Back
Top