• This forum contains old posts that have been closed. New threads and replies may not be made here. Please navigate to the relevant forum to create a new thread or post a reply.
  • Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

M.S. an interesting assessment

Status
Not open for further replies.

kunjuppu

Active member
this from my ever favourite jeyamohan's blogspot.

this letter written byr amachandra sharma..such an interesting heartwarming honest yet superiorest assessment of M.S.

are folks born divine? or do we divine them through our writings?


MS GNB et al

எப்போதும் இல்லாத ஒரு உணர்வெழுச்சியை தந்த ஒரு கட்டுரை இது. எம்.எஸ்.என்ற ஒரு மாபெரும் உருவகத்தை அதன் திரைகளை விலக்கி பார்க்கவைத்த ஒரு உணர்வை தந்தது. நீங்கள் இப்புத்தகத்தை படிக்கக்கூடும் என்றோ இது குறித்து எழுதுவீர்கள் என்றோ சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை

.இதில் எனக்கு பிம்பங்கள் உடையும் நிகழ்வுகள் ஏதும் இல்லை ஏனெனில், எம்.எஸ்.குறித்து நான் முன்பு அறிந்த விஷயங்கள்தான் இப்புத்தகத்தில் இருப்பவை.
சிறுவயது முதல் எம்.எஸ்.ஸின் இசையை கேட்டு வளரும் ஒரு சூழ்நிலையிலேயே நான் இருந்திருக்கிறேன். அவரைக்குறித்து முதலில் அறியவந்தபோதும், அது ஒரு பெரிய விஷயமாகத்தோன்றவில்லை. “சரி, இப்போ என்ன அதுக்கு” என்ற கேள்வியே எழுந்தது. லோகிததாஸின் கட்டுரைகளில் நீங்கள் உரையாடியபோது எழுதிய வரிகள் தான் என்னுடைய தரப்பும். இருவருக்கும் இடையில் ஒரு மாபெரும் இசை உருவத்தை கண்டுகொள்ளும் சாத்தியம் வந்தபின் மற்றவிஷயங்கள் இரண்டாம் பட்சமாக கூட இல்லாமல் போய்விடுகின்றன.

எம்.எஸ். என்ற ஒரு உருவகத்தின் மீது எனக்கு மட்டற்ற மரியாதை உண்டெங்கிலும், அவரது இசையிலும், பல செயல்பாடுகளிலும் எனக்கு ஒப்புதல் இருந்ததில்லை. இப்போதும் அப்படியே. தன் வாழ்நாள் முழுவதும் அவர் தன்னை ஒரு அதீத தமிழ் பிராமணப்பெண்ணாக காட்டிக்கொள்வதிலேயே சிக்கியிருந்தார். அவரது அந்த பிம்பத்தை உதற அவர் ஒருபோதும் தயாராக இல்லை. சமூகரீதியில் இழிவானதென்று கட்டமைக்கப்பட்ட ஒரு குலத்தில் பிறந்து இன்று திருப்பதியில் சிலையாக இருக்கும் ஒரு பேறு பெற்றமைக்கு அவரது உழைப்பும் அதற்காக முழுமுயற்சியுடன் பின்னனியில் அசுரத்தனமாக உழைத்த சதாசிவம் என்ற ஒரு ப்ரொபகாண்டிஸ்டின் பெருமுயற்சியுமே காரணம்.

ஜன்மனா ஜாயதே சூத்ர: சம்ஸ்காராத் பாவேத் த்விஜா என்று என் ஆசான் சொல்வார். பிறக்கும்போது எவனுமே சூத்திரனாகத்தான் (சூத்திரனைப்போலத்தான் – இப்படியும் சொல்கிறார்கள்) பிறக்கிறான். எந்த குலத்தில் பிறந்திருந்தாலும், அவரது சம்ஸ்காரங்களைக்கொண்டுதான் அவர் பிராமணனன் ஆகிறான் என்று. எம்.எஸ். தற்காலத்தில் இதற்கு ஒரு மிகச்சிறந்த உதாரணம். எனவே அவரை ஒரு பிராமணராக கட்டமைத்துக்கொள்வதில் அவருக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை.

ஆனாலும், தற்காலத்து ஒரு இழிவாக பார்க்கப்பட்ட ஒரு குலத்தைச் சார்ந்தவர் தன்னை மேல்நிறுத்திக்கொள்ளவேண்டும் என்றால், ஒரு பிராமணராக தன்னை அடையாளப்படுத்திக்கொள்ளவேண்டியதுதான் வழி என்றால் அதை நான் வெறுக்கிறேன். ஏன் பிராமணர் அல்லாத ஒருவர் மேன்மை அடைய இயலாது என்ற ஒரு சமூகக்கட்டமைப்புத்தானே இதற்குக்காரணம். இதன் காரணமாக எம்.எஸ்.ஸை நான் சமூகட்டமைப்பை உடைத்து வெளியேறாத ஒரு பெண்ணாகத்தான் பார்க்கிறேன். தன்வரையில் தன்னை காப்பாற்றிக்கொள்ளவும், மேன்மை படுத்திக்கொள்ளவும் மட்டுமே சிந்திக்கத்தெரிந்த ஒரு சிறிய மனமாகத்தான் தோன்றுகிறது. அதுவும், சதாசிவம்,கல்கி, ராஜாஜி போன்றவர்களின் பேராதரவு இல்லையென்றால் ஐக்கிய நாடுகள் சபைவரை செல்வதென்பது நிச்சயம் சாத்தியமில்லாதது.

இசையுலகில் பெரும் ஜாம்பவான்களாகத் திகழ்ந்த பலர் பிராமணர் அல்லாதோரே. இந்த விதத்தில் யேசுதாஸ் சற்றே எனக்கு ஆறுதலளிக்கிறார். அவர் தொடக்கத்தில் தன்னை ஒரு ஹிந்துவாக அடையாளப்படுத்திக்கொள்ள முயன்றாலும், அவர் கடைசியில் யேசுதாஸாகவே தொடர்வது எனக்கு மிகவும் சந்தோஷமானவிஷயமாகவே இருக்கிறது. ஏனெனில், ஜாதியோ, மதமோ, உண்மையில் இசைஅறிந்தவருக்கு ஒரு பெரிய விஷயமே இல்லை.

லோகித்தாஸ்-ஜெ உரையாடலில் வரும் ஹிஸ்ஹைனஸ் அப்துல்லாவில் வரும் காட்சி காட்டும் உண்மை அதுதான். இல்லையென்றால், உஸ்தாத்களும், பண்டிட்களும் அடித்துக்கொண்டல்லவா இருக்கவேண்டும்?
நமக்குள் இருக்கும் மிருகத்திற்குத்தான் ஜாதிகளும், மதங்களும் தேவை. நமக்குள் இருக்கும் கடவுளுக்கல்ல. எந்த இசை நமக்குள்ளிருக்கும் கடவுளோடு உரையாட வருகிறதோ அதுவே சிறந்த இசை என்று சொல்வேன். அப்போது சமூக கற்பிதங்கள் அதை கட்டுப்படுத்துவதில்லை. இதுவும் லோகிததாஸ் கூறியதுபோல “ஒரு ரசிகனின் பலவீனங்களை பயன்படுத்திக்கொள்ளாத ஒரு கலையாக இருந்தால்” அது சரி. இல்லையென்றால் தவறு. மிகவும் எளிய வாய்ப்பாடு மட்டுமே. என்வரையில் லோகியை எனக்கு மிகவும் ..மிகவும் ..நெருக்கமாக உணர்கிறேன். அவரது பல கருத்துக்களை நான் என்னோடு மிக எளிதில் பொருத்திக்கொள்ள முடிகிறது. அவரது படங்களை விரட்டிப்பிடித்தாவது பார்த்துவிடுவேன். என்ன ஒரு மனிதன் சார்.

எம்.எஸ்.க்கும் ஜி.என்.பி க்கும் இடையிலான உறவு குறித்தும், எம்.எல்.வி யுடன் ஜி.என்.பி. யின் உறவு குறித்தும் நீங்கள் எழுதிய சில விமரிசனங்கள் மீது எனக்கு சில வகையில் ஒப்புதல் இல்லை. எம்.எஸ். தனது சமூக கட்டமைப்புகளை உடைத்து வந்தபோதும், அவரது சமூகக்கட்டமைப்பில் அக்காலத்தில் இருந்த ஒரு வழக்கமாக, ஒரு பெரிய மனிதரோடு தன்னை இணைத்துக்கொள்ளும், தன் வாழ்வை கெட்டிப்படுத்திக்கொள்ளும் ஒரு செயலை செய்திருக்கிறார். இது அக்காலத்தில் அந்த குலத்தவருக்கு விதிக்கப்பட்ட சாபம். அதை தாண்ட சற்றும் அவர் முயற்சிக்கவில்லை. முதலில் ஜி.என்.பி யுடன் காதலில் இருந்தவர், பின் சதாசிவம் என்ற தந்தை-கணவரின் சிறகுகளடியில் தஞ்சம் புகுந்தார். அப்போதும் ஜி.என்.பி யுடனான அவரது உறவு அவருக்கு மிகவும் பலவீனமானதாகவே இருந்திருக்கிறது. ஆனால், இந்த உறவை ஜி.என்.பி பயன்படுத்திக்கொண்டார் என்ற சொல் மிகவும் கடுமையானது என்றே கருதுகிறேன்.

ஜி.என்.பி என்ற ஒரு மனிதரின் ஆழ அகலங்களை சரியாக புரிந்துகொள்ள நாம் எப்போதுமே முயற்சிக்கவில்லை. ஜி.என்.பி யின் காரணமாக மேடைகளை விட்டு ஓடிப்போனவர்கள், பிழைப்பை மாற்றிக்கொண்டவர்கள் அதிகம். ஒரு சூராவளிபோல இசையுலகை ஆக்ரமித்த பெரும் சக்தி அவர். அவர் சரீரம், சாரீரம் இரண்டும் கண்டு கவரப்படாதவர்கள் மிக மிக குறைவு. அவரை சதாசிவம் போன்றவர்கள், மட்டம்தட்ட எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் ஏராளம். ஜி.என்.பி யால் புகழ் குறைந்த மாற்றுக்குழுவால் (செம்மங்குடி முதலானோர்) பெரிதும் முன்னெடுக்கப்பட்ட ஆயுதமாக எம்.எஸ். இருந்திருக்கிறார். அவருக்கும் அது மிகவும் தேவைப்பட்டிருக்கலாம்.

ஆனாலும், ஜி.என்.பி தாந்த்ரீக முறைகளை கற்று, சாக்த வழிபாட்டு முறைகளை பெரிதும் கடைபிடித்த ஒருவர். தன்னுடலையே கண்ணாடியில் உற்று நோக்கி வழிபடுபவர். பெண்கள் அவரது பலவீனம் அல்ல, அவர்தான் பெண்களின் பலவீனம். இதை நான் தவறாக பார்க்கவில்லை. அவரது மனசாட்சிக்குத் நிச்சயம் தெரியும் அவர் என்ன செய்கிறார் என்று, இல்லையா? ஒரு ஸ்த்ரீ லோலன் என்பதுபோல அவரை சித்தரிப்பது ஒருதலை பட்சமானது மற்றும் எம்.எஸ். தரப்பை நியாயப்படுத்துவதற்காக கூறப்படுவது என்று நினைக்கிறேன். ஜி.என்.பி பற்றி ஓரளவுக்கு அறிந்திருந்தாலும், எனது நண்பர் அவர் குறித்து மிகப்பெரிய அளவில் ஆராய்ச்சிகள் செய்திருக்கிறார். அதுகுறித்து உரையாடி பல விஷயங்களை அறிந்திருக்கிறேன்.

(எனக்கு ஜி.என்.பி மிகவும் பிடித்த இசைக்கலைஞர். ஆனால் அந்த காரணத்தால் அவரை நான் உயர்த்திப்பிடிக்க முயற்சிக்கவில்லை. அவர் இசையை அறிய முற்பட்டபோது, அவரது பிரம்மாண்டம் கண்டு திகைத்து நிற்கிறேன். வெறும், இசைக்காரணங்களால் மட்டுமே. முதல்முறை அவர் சிறப்பாக பாடிய ஒரு பாடலை நானும் பாட நேர்ந்தபோது, யானை நடந்த கால்தடத்தில் சிறு எறும்பு ஊர்வதுபோல உணர்ந்தேன். இது ஜி.என்.பி. குறித்த எனது பிம்பம் உடைந்ததால் வரும் மறுப்புக்கடிதம் என்று எண்ணவேண்டாம். நீங்கள் குறிப்பிடாத அவரது மற்றபல பலவீனங்களும் அறிந்தும் ரசிக்க முடிகிறது)

இசைக்காரணிகளால் எம்.எஸ்.ஸை அளவிட முற்ப்பட்டால், அவரது ஞானம் அப்படி ஒன்றும் விசேஷமானதல்ல. ஆனால் அவரது குரல் மிக மிக அருமையானது. மிகவும் ரசிக்கக்கூடியது. இசையில் ஞானம், குரல் இரண்டும் அலகுகள் என்று எடுத்துக்கொண்டால், சாஸ்திரீய இசையில் மனோதர்மம் என்றழைக்கக்கூடிய ஞானத்திற்கு முதலிடம். அதுதான் முதலில் மதிப்பிடப்படும். குரலுக்கு இரண்டாமிடம்தான். இதனால், எம்.எஸ்.க்கு ஞானமில்லை என்று சொல்லவரவில்லை. அவரது ஞானத்தைவிட அவரது குரல்தான் மெலெழுந்து நிற்கிறது. அவரது மனோதர்மமும், கணக்கு வழக்குகளும், அதேசமயத்தில் வாழ்ந்த எம்.எல்.வி, டி.கே.பி,வசந்த கோகிலம் போன்றவர்களோடு ஒப்பிட்டால் சற்று குறைவே. அதை அவரது குரல் ஈடு கட்டியது.
பக்தியை பரப்புவது சாஸ்திரீய இசையின் பணியல்லை. அதற்கு பல்வேறு வடிவங்கள் உள்ளது. கர்னாடக இசை முற்றிலும் மேலான வேறு தளத்தில் இயங்குவது. பக்தி கீதம் அல்ல அது. அதை பக்தியின் பரிணாமத்தில் இயங்கவைத்த பெரும்பணி எம்.எஸ். ஆல் சாத்தியமானது.

ஆனாலும் அது தேவையில்லாதது மட்டுமல்ல, தவறானதும் கூட. எம்.எஸ். எப்போதுமே, பக்தி பாவத்தை முன்னெடுத்துவந்தவர். ஒரு எளிய ஆத்மசமர்ப்பண பாவத்தை எம்.எஸ். முன்வைத்தவர். இசை என்னைப்பொருத்தவரை ஒரு முடிவிலி. இசையை இசையாக அல்லாமல் வேறு பாவங்களில் ஒரு குறுகிய வட்டத்திற்குள் திணிக்கும் பணியை பக்தி கீதங்கள் செய்யும்.எனவே, சாஸ்திரீய இசைக்காரணங்களுக்காக இவரை நான் பெரிய அளவில் எடுத்துக்கொள்வதில்லை. இது பலருக்கு கோபமூட்டுவதாக இருக்கலாம். ஆனால் என்வரையில் இதுதான் எனது மதிப்பீடு. இதில் மாற்றிக்கொள்ள எதுவும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

சாஸ்திரீய இசையில் குரலுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தரவேண்டிய அவசியமும் இல்லை. மனோதர்மத்தை வெளிப்படுத்தும் குரல் இருந்தாலே போதுமானது. நல்ல குரல்வளம் இருப்பது ஒரு மேலதிக நன்மை. அவ்வளவே. குரல் அதிமுக்கியம் என்று சொன்னால் , மதுரை மணி,சோமு, எம்.டி, ராமநாதன், முசிறி போன்றவர்கள் பாட்டையெல்லாம் காதுகொடுத்து கேட்கமுடியுமா?

எம்.எஸ். ஒரு சாதாரண பெரிய இசையறிவில்லாத மனிதனை இசைக்குள் கொண்டுவர செய்த தொண்டு மிக அதிகம். இதைவிட அதிகமாக யேசுதாஸ் செய்திருக்கிறார். அவரது பங்களிப்பு மிக மிக அதிகம். கர்நாடக இசைக்குள் யேசுதாஸ் வழியாக வந்தவர்கள் மிக மிக அதிகம். எம்.எஸ் ஸை விட. இருவரின் தாக்கமும் இந்த சமூகத்தில் கிட்டத்தட்ட ஒன்று என்று நினைக்கிறேன். நிச்சயம் எம்.எஸ். இசையுலகில் புரட்சி செய்த ஒரு பினாமினன் அல்ல. ஒரு அழகான கனவு. சமூக ரீதியிலும், அவரது சமூகம் விதித்த கட்டுக்களை உடைத்தவரும் அல்ல. இரண்டாம் தாரமாக வாழ்க்கைபட்ட ஒரு சராசரி வாழ்க்கைத்தான். இவர் பிரபலமானதற்கான காரணங்கள் பல இருக்கலாம். ஆனால் பிரபலம் என்பது வேறு நிஜம் என்பது வேறுதானே? பாப்கார்ன் இந்தியாவில் அதிகம் விற்பதால் அது அரிசியை, கோதுமையை விட சிறந்ததாகிவிடுமா என்ன?

ராமச்சந்திர ஷர்மா
 
this from my ever favourite jeyamohan's blogspot.

this letter written byr amachandra sharma..such an interesting heartwarming honest yet superiorest assessment of M.S.

are folks born divine? or do we divine them through our writings?


MS GNB et al

எப்போதும் இல்லாத ஒரு உணர்வெழுச்சியை தந்த ஒரு கட்டுரை இது. எம்.எஸ்.என்ற ஒரு மாபெரும் உருவகத்தை அதன் திரைகளை விலக்கி பார்க்கவைத்த ஒரு உணர்வை தந்தது. நீங்கள் இப்புத்தகத்தை படிக்கக்கூடும் என்றோ இது குறித்து எழுதுவீர்கள் என்றோ சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை

.இதில் எனக்கு பிம்பங்கள் உடையும் நிகழ்வுகள் ஏதும் இல்லை ஏனெனில், எம்.எஸ்.குறித்து நான் முன்பு அறிந்த விஷயங்கள்தான் இப்புத்தகத்தில் இருப்பவை.
சிறுவயது முதல் எம்.எஸ்.ஸின் இசையை கேட்டு வளரும் ஒரு சூழ்நிலையிலேயே நான் இருந்திருக்கிறேன். அவரைக்குறித்து முதலில் அறியவந்தபோதும், அது ஒரு பெரிய விஷயமாகத்தோன்றவில்லை. “சரி, இப்போ என்ன அதுக்கு” என்ற கேள்வியே எழுந்தது. லோகிததாஸின் கட்டுரைகளில் நீங்கள் உரையாடியபோது எழுதிய வரிகள் தான் என்னுடைய தரப்பும். இருவருக்கும் இடையில் ஒரு மாபெரும் இசை உருவத்தை கண்டுகொள்ளும் சாத்தியம் வந்தபின் மற்றவிஷயங்கள் இரண்டாம் பட்சமாக கூட இல்லாமல் போய்விடுகின்றன.

எம்.எஸ். என்ற ஒரு உருவகத்தின் மீது எனக்கு மட்டற்ற மரியாதை உண்டெங்கிலும், அவரது இசையிலும், பல செயல்பாடுகளிலும் எனக்கு ஒப்புதல் இருந்ததில்லை. இப்போதும் அப்படியே. தன் வாழ்நாள் முழுவதும் அவர் தன்னை ஒரு அதீத தமிழ் பிராமணப்பெண்ணாக காட்டிக்கொள்வதிலேயே சிக்கியிருந்தார். அவரது அந்த பிம்பத்தை உதற அவர் ஒருபோதும் தயாராக இல்லை. சமூகரீதியில் இழிவானதென்று கட்டமைக்கப்பட்ட ஒரு குலத்தில் பிறந்து இன்று திருப்பதியில் சிலையாக இருக்கும் ஒரு பேறு பெற்றமைக்கு அவரது உழைப்பும் அதற்காக முழுமுயற்சியுடன் பின்னனியில் அசுரத்தனமாக உழைத்த சதாசிவம் என்ற ஒரு ப்ரொபகாண்டிஸ்டின் பெருமுயற்சியுமே காரணம்.

ஜன்மனா ஜாயதே சூத்ர: சம்ஸ்காராத் பாவேத் த்விஜா என்று என் ஆசான் சொல்வார். பிறக்கும்போது எவனுமே சூத்திரனாகத்தான் (சூத்திரனைப்போலத்தான் – இப்படியும் சொல்கிறார்கள்) பிறக்கிறான். எந்த குலத்தில் பிறந்திருந்தாலும், அவரது சம்ஸ்காரங்களைக்கொண்டுதான் அவர் பிராமணனன் ஆகிறான் என்று. எம்.எஸ். தற்காலத்தில் இதற்கு ஒரு மிகச்சிறந்த உதாரணம். எனவே அவரை ஒரு பிராமணராக கட்டமைத்துக்கொள்வதில் அவருக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை.

ஆனாலும், தற்காலத்து ஒரு இழிவாக பார்க்கப்பட்ட ஒரு குலத்தைச் சார்ந்தவர் தன்னை மேல்நிறுத்திக்கொள்ளவேண்டும் என்றால், ஒரு பிராமணராக தன்னை அடையாளப்படுத்திக்கொள்ளவேண்டியதுதான் வழி என்றால் அதை நான் வெறுக்கிறேன். ஏன் பிராமணர் அல்லாத ஒருவர் மேன்மை அடைய இயலாது என்ற ஒரு சமூகக்கட்டமைப்புத்தானே இதற்குக்காரணம். இதன் காரணமாக எம்.எஸ்.ஸை நான் சமூகட்டமைப்பை உடைத்து வெளியேறாத ஒரு பெண்ணாகத்தான் பார்க்கிறேன். தன்வரையில் தன்னை காப்பாற்றிக்கொள்ளவும், மேன்மை படுத்திக்கொள்ளவும் மட்டுமே சிந்திக்கத்தெரிந்த ஒரு சிறிய மனமாகத்தான் தோன்றுகிறது. அதுவும், சதாசிவம்,கல்கி, ராஜாஜி போன்றவர்களின் பேராதரவு இல்லையென்றால் ஐக்கிய நாடுகள் சபைவரை செல்வதென்பது நிச்சயம் சாத்தியமில்லாதது.

இசையுலகில் பெரும் ஜாம்பவான்களாகத் திகழ்ந்த பலர் பிராமணர் அல்லாதோரே. இந்த விதத்தில் யேசுதாஸ் சற்றே எனக்கு ஆறுதலளிக்கிறார். அவர் தொடக்கத்தில் தன்னை ஒரு ஹிந்துவாக அடையாளப்படுத்திக்கொள்ள முயன்றாலும், அவர் கடைசியில் யேசுதாஸாகவே தொடர்வது எனக்கு மிகவும் சந்தோஷமானவிஷயமாகவே இருக்கிறது. ஏனெனில், ஜாதியோ, மதமோ, உண்மையில் இசைஅறிந்தவருக்கு ஒரு பெரிய விஷயமே இல்லை.

லோகித்தாஸ்-ஜெ உரையாடலில் வரும் ஹிஸ்ஹைனஸ் அப்துல்லாவில் வரும் காட்சி காட்டும் உண்மை அதுதான். இல்லையென்றால், உஸ்தாத்களும், பண்டிட்களும் அடித்துக்கொண்டல்லவா இருக்கவேண்டும்?
நமக்குள் இருக்கும் மிருகத்திற்குத்தான் ஜாதிகளும், மதங்களும் தேவை. நமக்குள் இருக்கும் கடவுளுக்கல்ல. எந்த இசை நமக்குள்ளிருக்கும் கடவுளோடு உரையாட வருகிறதோ அதுவே சிறந்த இசை என்று சொல்வேன். அப்போது சமூக கற்பிதங்கள் அதை கட்டுப்படுத்துவதில்லை. இதுவும் லோகிததாஸ் கூறியதுபோல “ஒரு ரசிகனின் பலவீனங்களை பயன்படுத்திக்கொள்ளாத ஒரு கலையாக இருந்தால்” அது சரி. இல்லையென்றால் தவறு. மிகவும் எளிய வாய்ப்பாடு மட்டுமே. என்வரையில் லோகியை எனக்கு மிகவும் ..மிகவும் ..நெருக்கமாக உணர்கிறேன். அவரது பல கருத்துக்களை நான் என்னோடு மிக எளிதில் பொருத்திக்கொள்ள முடிகிறது. அவரது படங்களை விரட்டிப்பிடித்தாவது பார்த்துவிடுவேன். என்ன ஒரு மனிதன் சார்.

எம்.எஸ்.க்கும் ஜி.என்.பி க்கும் இடையிலான உறவு குறித்தும், எம்.எல்.வி யுடன் ஜி.என்.பி. யின் உறவு குறித்தும் நீங்கள் எழுதிய சில விமரிசனங்கள் மீது எனக்கு சில வகையில் ஒப்புதல் இல்லை. எம்.எஸ். தனது சமூக கட்டமைப்புகளை உடைத்து வந்தபோதும், அவரது சமூகக்கட்டமைப்பில் அக்காலத்தில் இருந்த ஒரு வழக்கமாக, ஒரு பெரிய மனிதரோடு தன்னை இணைத்துக்கொள்ளும், தன் வாழ்வை கெட்டிப்படுத்திக்கொள்ளும் ஒரு செயலை செய்திருக்கிறார். இது அக்காலத்தில் அந்த குலத்தவருக்கு விதிக்கப்பட்ட சாபம். அதை தாண்ட சற்றும் அவர் முயற்சிக்கவில்லை. முதலில் ஜி.என்.பி யுடன் காதலில் இருந்தவர், பின் சதாசிவம் என்ற தந்தை-கணவரின் சிறகுகளடியில் தஞ்சம் புகுந்தார். அப்போதும் ஜி.என்.பி யுடனான அவரது உறவு அவருக்கு மிகவும் பலவீனமானதாகவே இருந்திருக்கிறது. ஆனால், இந்த உறவை ஜி.என்.பி பயன்படுத்திக்கொண்டார் என்ற சொல் மிகவும் கடுமையானது என்றே கருதுகிறேன்.

ஜி.என்.பி என்ற ஒரு மனிதரின் ஆழ அகலங்களை சரியாக புரிந்துகொள்ள நாம் எப்போதுமே முயற்சிக்கவில்லை. ஜி.என்.பி யின் காரணமாக மேடைகளை விட்டு ஓடிப்போனவர்கள், பிழைப்பை மாற்றிக்கொண்டவர்கள் அதிகம். ஒரு சூராவளிபோல இசையுலகை ஆக்ரமித்த பெரும் சக்தி அவர். அவர் சரீரம், சாரீரம் இரண்டும் கண்டு கவரப்படாதவர்கள் மிக மிக குறைவு. அவரை சதாசிவம் போன்றவர்கள், மட்டம்தட்ட எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் ஏராளம். ஜி.என்.பி யால் புகழ் குறைந்த மாற்றுக்குழுவால் (செம்மங்குடி முதலானோர்) பெரிதும் முன்னெடுக்கப்பட்ட ஆயுதமாக எம்.எஸ். இருந்திருக்கிறார். அவருக்கும் அது மிகவும் தேவைப்பட்டிருக்கலாம்.

ஆனாலும், ஜி.என்.பி தாந்த்ரீக முறைகளை கற்று, சாக்த வழிபாட்டு முறைகளை பெரிதும் கடைபிடித்த ஒருவர். தன்னுடலையே கண்ணாடியில் உற்று நோக்கி வழிபடுபவர். பெண்கள் அவரது பலவீனம் அல்ல, அவர்தான் பெண்களின் பலவீனம். இதை நான் தவறாக பார்க்கவில்லை. அவரது மனசாட்சிக்குத் நிச்சயம் தெரியும் அவர் என்ன செய்கிறார் என்று, இல்லையா? ஒரு ஸ்த்ரீ லோலன் என்பதுபோல அவரை சித்தரிப்பது ஒருதலை பட்சமானது மற்றும் எம்.எஸ். தரப்பை நியாயப்படுத்துவதற்காக கூறப்படுவது என்று நினைக்கிறேன். ஜி.என்.பி பற்றி ஓரளவுக்கு அறிந்திருந்தாலும், எனது நண்பர் அவர் குறித்து மிகப்பெரிய அளவில் ஆராய்ச்சிகள் செய்திருக்கிறார். அதுகுறித்து உரையாடி பல விஷயங்களை அறிந்திருக்கிறேன்.

(எனக்கு ஜி.என்.பி மிகவும் பிடித்த இசைக்கலைஞர். ஆனால் அந்த காரணத்தால் அவரை நான் உயர்த்திப்பிடிக்க முயற்சிக்கவில்லை. அவர் இசையை அறிய முற்பட்டபோது, அவரது பிரம்மாண்டம் கண்டு திகைத்து நிற்கிறேன். வெறும், இசைக்காரணங்களால் மட்டுமே. முதல்முறை அவர் சிறப்பாக பாடிய ஒரு பாடலை நானும் பாட நேர்ந்தபோது, யானை நடந்த கால்தடத்தில் சிறு எறும்பு ஊர்வதுபோல உணர்ந்தேன். இது ஜி.என்.பி. குறித்த எனது பிம்பம் உடைந்ததால் வரும் மறுப்புக்கடிதம் என்று எண்ணவேண்டாம். நீங்கள் குறிப்பிடாத அவரது மற்றபல பலவீனங்களும் அறிந்தும் ரசிக்க முடிகிறது)

இசைக்காரணிகளால் எம்.எஸ்.ஸை அளவிட முற்ப்பட்டால், அவரது ஞானம் அப்படி ஒன்றும் விசேஷமானதல்ல. ஆனால் அவரது குரல் மிக மிக அருமையானது. மிகவும் ரசிக்கக்கூடியது. இசையில் ஞானம், குரல் இரண்டும் அலகுகள் என்று எடுத்துக்கொண்டால், சாஸ்திரீய இசையில் மனோதர்மம் என்றழைக்கக்கூடிய ஞானத்திற்கு முதலிடம். அதுதான் முதலில் மதிப்பிடப்படும். குரலுக்கு இரண்டாமிடம்தான். இதனால், எம்.எஸ்.க்கு ஞானமில்லை என்று சொல்லவரவில்லை. அவரது ஞானத்தைவிட அவரது குரல்தான் மெலெழுந்து நிற்கிறது. அவரது மனோதர்மமும், கணக்கு வழக்குகளும், அதேசமயத்தில் வாழ்ந்த எம்.எல்.வி, டி.கே.பி,வசந்த கோகிலம் போன்றவர்களோடு ஒப்பிட்டால் சற்று குறைவே. அதை அவரது குரல் ஈடு கட்டியது.
பக்தியை பரப்புவது சாஸ்திரீய இசையின் பணியல்லை. அதற்கு பல்வேறு வடிவங்கள் உள்ளது. கர்னாடக இசை முற்றிலும் மேலான வேறு தளத்தில் இயங்குவது. பக்தி கீதம் அல்ல அது. அதை பக்தியின் பரிணாமத்தில் இயங்கவைத்த பெரும்பணி எம்.எஸ். ஆல் சாத்தியமானது.

ஆனாலும் அது தேவையில்லாதது மட்டுமல்ல, தவறானதும் கூட. எம்.எஸ். எப்போதுமே, பக்தி பாவத்தை முன்னெடுத்துவந்தவர். ஒரு எளிய ஆத்மசமர்ப்பண பாவத்தை எம்.எஸ். முன்வைத்தவர். இசை என்னைப்பொருத்தவரை ஒரு முடிவிலி. இசையை இசையாக அல்லாமல் வேறு பாவங்களில் ஒரு குறுகிய வட்டத்திற்குள் திணிக்கும் பணியை பக்தி கீதங்கள் செய்யும்.எனவே, சாஸ்திரீய இசைக்காரணங்களுக்காக இவரை நான் பெரிய அளவில் எடுத்துக்கொள்வதில்லை. இது பலருக்கு கோபமூட்டுவதாக இருக்கலாம். ஆனால் என்வரையில் இதுதான் எனது மதிப்பீடு. இதில் மாற்றிக்கொள்ள எதுவும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

சாஸ்திரீய இசையில் குரலுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தரவேண்டிய அவசியமும் இல்லை. மனோதர்மத்தை வெளிப்படுத்தும் குரல் இருந்தாலே போதுமானது. நல்ல குரல்வளம் இருப்பது ஒரு மேலதிக நன்மை. அவ்வளவே. குரல் அதிமுக்கியம் என்று சொன்னால் , மதுரை மணி,சோமு, எம்.டி, ராமநாதன், முசிறி போன்றவர்கள் பாட்டையெல்லாம் காதுகொடுத்து கேட்கமுடியுமா?

எம்.எஸ். ஒரு சாதாரண பெரிய இசையறிவில்லாத மனிதனை இசைக்குள் கொண்டுவர செய்த தொண்டு மிக அதிகம். இதைவிட அதிகமாக யேசுதாஸ் செய்திருக்கிறார். அவரது பங்களிப்பு மிக மிக அதிகம். கர்நாடக இசைக்குள் யேசுதாஸ் வழியாக வந்தவர்கள் மிக மிக அதிகம். எம்.எஸ் ஸை விட. இருவரின் தாக்கமும் இந்த சமூகத்தில் கிட்டத்தட்ட ஒன்று என்று நினைக்கிறேன். நிச்சயம் எம்.எஸ். இசையுலகில் புரட்சி செய்த ஒரு பினாமினன் அல்ல. ஒரு அழகான கனவு. சமூக ரீதியிலும், அவரது சமூகம் விதித்த கட்டுக்களை உடைத்தவரும் அல்ல. இரண்டாம் தாரமாக வாழ்க்கைபட்ட ஒரு சராசரி வாழ்க்கைத்தான். இவர் பிரபலமானதற்கான காரணங்கள் பல இருக்கலாம். ஆனால் பிரபலம் என்பது வேறு நிஜம் என்பது வேறுதானே? பாப்கார்ன் இந்தியாவில் அதிகம் விற்பதால் அது அரிசியை, கோதுமையை விட சிறந்ததாகிவிடுமா என்ன?

ராமச்சந்திர ஷர்மா

Dear Kunjuppu,

I also tend to agree with much of what Shri Ramachandra Sarma has written. I have heard that MS' biological father was a pure-bred tabra jamindar-cum-vakil and it was this which propelled her to become as brahministic as possible. Her love affair with GNB is also somewhat well-known. But as you well know, our tabra community has several "holy cows" and one such holy cow is MS. I have also heard that Sadasivam's first wife was alive when he married MS and brought her home; is this true as per your knowledge?

Much help was given by no less a person than Chandrasekhara saraswathy of Kanchi mutt in projecting MS; so did Chengalipuram as also Chemmankudi who wanted to ascend the Carnatic Music empire of Chennai as its emperor. The rumour here in TVM is that he was instrumental in the decline of GNB's fortunes in the musical world and the latter took to Tantric ways, in order to safeguard himself from esoteric evils of certain kind.

All in all, Carnatic Music (CM) field was polluted from the very high brahminical standards of Chembai, Musiri, Ariyakudi, Tiger, Maharajapuram, Karaikkudi etc. And it is doubtful whether CM will ever again regain that lost glory of its own.

This is a point worth the attention of all tabras, I feel.
 


Dear Kunjuppu,

I also tend to agree with much of what Shri Ramachandra Sarma has written. I have heard that MS' biological father was a pure-bred tabra jamindar-cum-vakil and it was this which propelled her to become as brahministic as possible. Her love affair with GNB is also somewhat well-known. But as you well know, our tabra community has several "holy cows" and one such holy cow is MS. I have also heard that Sadasivam's first wife was alive when he married MS and brought her home; is this true as per your knowledge?

Much help was given by no less a person than Chandrasekhara saraswathy of Kanchi mutt in projecting MS; so did Chengalipuram as also Chemmankudi who wanted to ascend the Carnatic Music empire of Chennai as its emperor. The rumour here in TVM is that he was instrumental in the decline of GNB's fortunes in the musical world and the latter took to Tantric ways, in order to safeguard himself from esoteric evils of certain kind.

All in all, Carnatic Music (CM) field was polluted from the very high brahminical standards of Chembai, Musiri, Ariyakudi, Tiger, Maharajapuram, Karaikkudi etc. And it is doubtful whether CM will ever again regain that lost glory of its own.

This is a point worth the attention of all tabras, I feel.

dear sangom,

am under the impression that sadasivam was already a widower. even rajaji wouldn't dare the sensibilities and sensitivities of the orthodox by bringing MS under sadasivam umbrella, while wife #1 lived.

i have seen GNB live once in T Nagar, incidentally a free kalyana kutcheri. handsome fair skinned man with vaira kadukkans. he was a great chum of my relative palghat rama bhagavathar :) and one branch of my family was close to him.

times have changed..what do you think of sharma's view that jesudoss did more to bring in adherents to carnatic music. if so, it would be in kerala. right? because i dont carnatic music was ever so much know south of trichur.
 
dear sangom,

am under the impression that sadasivam was already a widower. even rajaji wouldn't dare the sensibilities and sensitivities of the orthodox by bringing MS under sadasivam umbrella, while wife #1 lived.

i have seen GNB live once in T Nagar, incidentally a free kalyana kutcheri. handsome fair skinned man with vaira kadukkans. he was a great chum of my relative palghat rama bhagavathar :) and one branch of my family was close to him.

times have changed..what do you think of sharma's view that jesudoss did more to bring in adherents to carnatic music. if so, it would be in kerala. right? because i dont carnatic music was ever so much know south of trichur.

What I have heard about Sadasivam's brahmin wife (apeethakuchaambal, as per Jeyamohan's blog) is that when Sadasivam & MS got married and came home as legal husband and wife, the body of Apeethakuchaambal was hanging from a rope. (The person who told me this is no more now.) As the blog itself states, it seems there were so many rumours in those days, but sadasivam & MS came out completely unscathed thanks to the help from Kalki Krishnamurthy, Rajaji, etc.

GNB came to TVPM as the principal of the first Music academy installed by the royal house at the behest of the queen mother with the help of Muthiah bhagavathar. Chemmankudi replaced him and GNB who 'impressed' the queen mother became the next principal. The rumour mills have got it that Chemmankudi thought it was a great affront to him and so there was no love lost between GNB and Chemmankudi.

Jesudas was tutored in this academy and Chemmankudi even gave him a place to stay, in his palatial house. Chembai gave him the respectability of a bhagavathar. But I do not know why and how Chembai behaved in such an unorthodox fashion by promoting Jesudas, a Christian (mleccha according to our scriptures) and two shudras (jayan & vijayan) before KJY. But for this lapse on the part of Chembai, KJY would have been only one of the many playback singers of Malayalam cinema.

But KJY does not seem to be unduly beholden to those who made him what he is today.
 
Born in the temple town of Madurai on September 16th, 1916, to veena player Shanmukhavadivu (her initials M.S. record the birth place and mother's name), little Kunjamma, brother Sakthivel and sister Vadivambal grew up surrounded and filled by music.Her Grandmother Akkammal was a violinist. Their tiny home was close to the Meenakshi temple. Her lawyer-father lived a few streets away. In the faded photograph which hangs inher home today, his soft look and sensitive features bear an unmistakable resemblance to his 'Rajathippa' (princess darling). That is how he called his pet daughter.


Sadasivam had two daughters named Radha and Vijaya from his first wife, Smt. Apithakuchambal. In July 1936, Sadasivam met M.S. Subbulakshmi, who subscribed to his ideological and political views. The two eventually married on July 10, 1940 after his first wife died.
Kalki Sadasivam - Wikipedia, the free encyclopedia

At the time M.S. met Sadasivam, he was a fairly well-known figure in the Madras Congresscircle, he was also a protege of Rajaji. He was a tall personable man with a can-do attitude.He was also married and the father of two children. Such was the man who was to changeM.S.'s life for forever. With his wide connections in the journalistic and political world, hebecame instrumental in the continued success of her already flourishing career. Thecourtship lasted for four years and had its up and downs. Friends recall that at times M.S.seemed like backing out of the relationship, because of Sadasivam's possessiveness. But such spells did not last long and she was a contented happy woman when the couple were married in Thiruneermalai, in 1940.
Sadasivam had children from his previous marriage that M.S. treated as if they were her own children. They were named Radha, Vijaya. M.S and Sadasivam also raised Radha who frequently sang with M.S. in concert while Vijaya played the Tanpura.

Every saint had a past, every sinner will have a future. We all do things in private, and we will be ashamed of doing it in public.

Implying a certain kind of moral looseness, salacious is often used to describe nasty gossip, obscene reports and steamy tales. Salacious things are usually not fit for general public consumption.

Finally, what does M.S. have to say about her own music? I am including a beautiful piece of M.S.'s acceptance speech on August 31, 1974, while receiving the Ramon Magasaysay Award,in Manila. Smt. Subbulakshmi spoke of Indian music as being 'oriented solely to the end ofdevine communion'.She added: "If I have done something in this respect, it is entirely due to the Grace of the Almighty who has chosen my humble self as a tool".
 
Last edited by a moderator:
thanks sangom.

i was picking jmo's blogs at random and this came up...and thought due to the brilliant tamil and the topic discussed, it was of interest.

:)

my dad's favourite was ncv but too bad TB took her young. MS ofcourse I had heard only her once in person during a cousin's wedding to india cements family. i think they were family friends.

what was awful, was that it was a kalyana kutcheri, and the guests behaved like any other - MS or not :(

along with me in the front row, only about half a dozen people. not knowing carnatic music, i was there mainly to savour her presence. wonder what MS must have thought of it all, but too polite to say. one of a kind - MS
 
Last edited:

Dear friends,

M S was undoubtedly a 'gandharva' lady with a mesmerizing voice. Who could sing so melodiously even at 80+ years?

It is not necessary to postmortem her private life. Just listen to the divine music and enjoy, if possible! Thanks. :)
 

Dear friends,

M S was undoubtedly a 'gandharva' lady with a mesmerizing voice. Who could sing so melodiously even at 80+ years?

It is not necessary to postmortem her private life. Just listen to the divine music and enjoy, if possible! Thanks. :)

dear raji,

if i were to be viewed as guilty of the same, i do apologize. the intention was more to look at the multifaceted life/career of MS without implying any blemish to the lady, because in my view, she has no blemish. hope this explains.
 

Dear friends,

M S was undoubtedly a 'gandharva' lady with a mesmerizing voice. Who could sing so melodiously even at 80+ years?

It is not necessary to postmortem her private life. Just listen to the divine music and enjoy, if possible! Thanks. :)

Appreciate the post. May be your presence in other threads in G D would have a salubrious effect and cut down the usual rhetoric and improve the longevity of peaceful co-existence of warring clans.
 
thanks sangom.

i was picking jmo's blogs at random and this came up...and thought due to the brilliant tamil and the topic discussed, it was of interest.

:)

my dad's favourite was ncv but too bad TB took her young. MS ofcourse I had heard only her once in person during a cousin's wedding to india cements family. i think they were family friends.

what was awful, was that it was a kalyana kutcheri, and the guests behaved like any other - MS or not :(

along with me in the front row, only about half a dozen people. not knowing carnatic music, i was there mainly to savour her presence. wonder what MS must have thought of it all, but too polite to say. one of a kind - MS

Dear Kunjuppu,

I think T.J.S. George, Jeyamohan, and finally yourself have done a good thing in bringing to the notice of this forum certain facts about the life and times of MS. Of course, this being a tabra forum, it is usually a blind sort of devotion to certain already established icons and equally animal-like hatred and scorn for some other icons and personalities (hope you know what I mean); the average tabra mind and intellect has not grown beyond this blind adulation and equally blind hatred level. In Kerala there is no holy cow like this and the Kerala society has been, by and large, one of iconoclasts. Having grown up amidst Kerala people and having had deep liking for the communist ideologies of another era, I feel there is absolutely no harm in discussing the not-so-ideal aspects of MS or Sadasivam or anyone else.

As regards MS' brahminness, I know one real incident. It looks that Chengalipuram Anantharama Dikshitar took a more than ordinary fascination for MS or her so-called "divine" music, with the result that he commented, during one of his religious 'pravachanams' here in Trivandrum that "MS is the only pativratai brahmin lady in this world!!". The crowd which had a good number of local womenfolk became extremely thin from the next day onwards and then Dikshitar perhaps realized his blunder. Though he could not do anything to assuage the feelings of the hurt audience, the pravachanam became a wash-out. I think Anantharama Dikshitar did not come to Trivandrum after that incident.

MS' music was definitely good but it was nowhere near MDR's scholarship. That is my considered view.
 
............ MS' music was definitely good but it was nowhere near MDR's scholarship. That is my considered view.

OMG! Sangom Sir! I can never think of comparing those two voices. You may feel that M S amma's voice is not divine but

many of us, singers, think so. There was a group of the Music Academy-front-row-VVIP's, who were clapping even when

Sri. MDR belched, thinking that it was his new 'sangathi'!! For those who have NOT seen / heard Sri. M D R, here is a sample:

M. D. Ramanathan - thillana
 
... if i were to be viewed as guilty of the same, i do apologize. the intention was more to look at the multifaceted life/career of MS without implying any blemish to the lady, because in my view, she has no blemish. hope this explains.
Thank you Kunjuppu Sir!

I don't find anything wrong if a lady of Smt. M S S's caliber claims adoration.

If S R K, Kamal and Rajini could become next to Gods why not Smt M S S?? :D

P.S: I am sure you will be aware of a color known as 'M S Blue'! :thumb:
 

A special news for Kunjuppu Sir!

After bagging the National Award for her portrayal of Silk Smitha, the eighties' Tamil cinema siren, in The Dirty Picture,

Vidya will be cast as the central character in a film about the life of a Tamil woman who attains global stardom as the

doyen of classical music.

article-2275800-176FEC8D000005DC-519_306x423.jpg
article-2275800-176FECA8000005DC-978_306x423.jpg


Read more here
 
Thank you Kunjuppu Sir!

I don't find anything wrong if a lady of Smt. M S S's caliber claims adoration.

If S R K, Kamal and Rajini could become next to Gods why not Smt M S S?? :D

P.S: I am sure you will be aware of a color known as 'M S Blue'! :thumb:

Dear RR ji,

Gods don't sing..Gandharvas do!LOL
 

Dear Renu,

When I can't tolerate to SEE SRK even for a minute, I can't think of listening if he sings! :lol:
 

A special news for Kunjuppu Sir!

After bagging the National Award for her portrayal of Silk Smitha, the eighties' Tamil cinema siren, in The Dirty Picture,

Vidya will be cast as the central character in a film about the life of a Tamil woman who attains global stardom as the

doyen of classical music.

article-2275800-176FEC8D000005DC-519_306x423.jpg
article-2275800-176FECA8000005DC-978_306x423.jpg


Read more here


Aiyooooooooooooooo!

MS was way more beautiful than VB

Why are you putting an old pic of MS??
why dont you put her young pic...she was beautiful.

220px-Ms_subbulakshmi.jpg
 

Dear Renu,

When I can't tolerate to SEE SRK even for a minute, I can't think of listening if he sings! :lol:

RR ji,

Kamal sings fairly well and I read that recently Rajini recorded some Hindi song.

BTW SRK can sing...he sang a little of Kuch Kuch Hota Hai song during the Bday party of Msia's ex PM Dr Mahathir Mohammad.

Watch his actions in 2.06 min..


[video=youtube_share;GLy28z9p0QM]http://youtu.be/GLy28z9p0QM[/video]
 

OMG! Sangom Sir! I can never think of comparing those two voices. You may feel that M S amma's voice is not divine but

many of us, singers, think so. There was a group of the Music Academy-front-row-VVIP's, who were clapping even when

Sri. MDR belched, thinking that it was his new 'sangathi'!! For those who have NOT seen / heard Sri. M D R, here is a sample:

M. D. Ramanathan - thillana

You're right. She was just a "singer" not a musician.

Different people appreciate different kinds and standards of music just as they do in the case of beauty. I always felt MS' voice was a shrill cry and nothing more; towards the end, even this shrill cry became somewhat full of low frequencies. But people can go overboard with their chosen icons, because they are driven by mass psychology but not intellect.

It requires a particular level to understand and appreciate the music of MDR, Madurai Somu, Chembai etc.
 
sangom, i tend to agree with you, re discussions. i think there is a level of maturity, to have an intellectual curiosity to discuss a person. that a person is to be admired and appreciated, can still be done, without venerating the person. it is after all, the human in you, that makes one great, and not the supposed divine. anyway that is what i think.

humans have only different aspects. as i am more blemished than most, i do not consider anyone, especially someone whom i love like MS to be blemished, and not that it matters. but every human has so many different postures facets personalities..and for public figures, when it is public news, and over the distance of time, when all the parties have passed on, i personally see no harm in discussing, particularly in the finer context of the impact of carnatic music as rendered by the many doyens. the ramachandra sharma think KJJ did more to popularize carnatic music, i do not agree, for today, across tamil nadu, across castes, MS bajagovindam begins the day. ...enough of this ..another time.

btw this is not quite different, from the behaviour of the followers of 'he who must not be named (HWMNBN)'. HWMNBN is often treated as god and his words cannot be questioned or discussed. that is the level of ignorance and slavish following, the supposed reformer is treated by his adulants today. you can imagine when i queried something about the HWMNBN's questionable aspect, and the epithets i received :)? not unlike what i have been getting here :). except those goons are more 'professional' at it, with over 100 years of experience, as taught by the master himself, a big dada of ripe antibrahmin epithets. :)

i think at the extremes, they are alike. being able to civilly discuss, disagree, agree and above all move on without grudge...i think that is what i am (:)) and would like forum members to behave the same. reminds me of the song 'why cant a woman be like a man'..in 'my fair lady'. except here the wording must be changed to, 'why cant the others be like me' :)

so till that time arrives, we will leave the 'bimbams' alone. thank you.

without comments...i had posted this long time ago over another discussion, and nobody had any objection then..this was from one of her movies i believe, and i liked this more than many many formal pix with stuffed shirts. :). this is MY favourite MS picture ...

if there is an overwhelming objection, the public can ask praveen to remove the 'offending' piece :)

<pic removed due to sentimental reasons>
 
Last edited by a moderator:
sangom, i tend to agree with you, re discussions. i think there is a level of maturity, to have an intellectual curiosity to discuss a person. that a person is to be admired and appreciated, can still be done, without venerating the person. it is after all, the human in you, that makes one great, and not the supposed divine. anyway that is what i think.

btw this is not quite different, from the behaviour of the followers of 'he who must not be named (HWMNBN)'. HWMNBN is often treated as god and his words cannot be questioned or discussed. that is the level of ignorance and slavish following, the supposed reformer is treated by his adulants today. you can imagine when i queried something about the HWMNBN's questionable aspect, and the epithets i received :)? not unlike what i have been getting here :). except those goons are more 'professional' at it, with over 100 years of experience, as taught by the master himself, a big dada of ripe antibrahmin epithets. :)

i think at the extremes, they are alike. being able to civilly discuss, disagree, agree and above all move on without grudge...i think that is what i am (:)) and would like forum members to behave the same. reminds me of the song 'why cant a woman be like a man'..in 'my fair lady'. except here 'why cant the others be like me' :)

so till that time arrives, we will leave the 'bimbams' alone. thank you.

without comments...i had posted this long time ago over another discussion, and nobody had any objection then..this was from one of her movies i believe, and i liked this more than many many formal pix with stuffed shirts. :). this is MY favourite MS picture ...

if there is an overwhelming objection, the public can ask praveen to remove the 'offending' piece :)


Dear Kunjuppu,

I like that image. It does not diminish my rating about MS as a singer. And I tend to appreciate her more, in a way of talking, after I read jemo's blog re. george's book. Probably she could think far ahead of her mother or elder sister; may be sadasivam, the lover, with his worldly knowledge helped her to think, we may not know for sure. And she was phenomenally successful in throwing powder (கண்ணில் பொடி தூவறது) over many tabra eyes and attained brahministic halo.

That makes me think; if MS, from the devaraTiyal lineage could graduate to confirmed brahminic position of adulation, why can't any NB girl marrying a tabra boy attain the same level of brahminic acceptability? May be the husband in such cases will have to do some careful background work, like what Sadasivam did, give charity to brahminic trusts, get media coverage etc., and create a public image. Will it not work?

BTW, was there any male counterpart of MS - either in the musical world or in any other field? If so, that example should be helpful to Tabra girls marrying NB boys.

 
Last edited by a moderator:

I still wonder why Sangom Sir is worried so much about the caste of M S amma!

And, I hear for the first time that

MS's voice was a shrill cry and nothing more

Some time back one of our friends gave a similar comment to Smt. Nithyasree! :dizzy:
 
Appreciate the post. May be your presence in other threads in G D would have a salubrious effect and cut down the usual rhetoric and improve the longevity of peaceful co-existence of warring clans.
I have no hope Sir! :sad:
 
Dear Renu,

M S amma was a natural beauty! Here is a pic for you:

images


My mom S M amma had a similar face too at that age! :thumb:
 

I still wonder why Sangom Sir is worried so much about the caste of M S amma!

And, I hear for the first time that



Some time back one of our friends gave a similar comment to Smt. Nithyasree! :dizzy:

I do not know which post or portion/s thereof gave you the above impression. I am not "worried" about MS' caste but I am really concerned that DKP was unable to get the same standing in the world of CM though - according to me DKP's music was definitely of a higher standard. To that extent, the brahmanification of herself by MS through various direct and indirect means needs to be commented upon.

That said, human hearing itself is a mysterious and probably miraculous thing. You don't hear MS as I hear her. No two persons hear the same thing. For example my wife used to hold MLV as very great once upon a time; same about Maharajapuram Santhanam; I used to say that both are average only and MLV was more a show of her personality than the music she had command over. Today, after so many years she (my wife) has a different set of preferences though still different from mine.

Nithyasree is simply shouting at the top of her voice but at the other extreme I find BMK with his voice modulation also very unmusical and merely a video scene at best - no audio. The voice has to be such that the music gets imprinted automatically in your psyche. Even the best musicians can do this only at certain times.
 
Status
Not open for further replies.

Latest ads

Back
Top