Why are we here?

[sangom]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

Sorry Sri.Sangom Sir! After the first paragraph I am not able to proceed further. Since I basically started from a totally different outlook, your further explanations do not seem to fit. I request you to contribute more from my point of view, please. That is, the question why are we here comes after realising how microscopically small we are....

Cheers!

Shri Raghy,

I feel there is not much of deviation in my (long) post from answering your query. I will try to explain:

The question arises because we think we are here for some purpose; it does not matter how and in what circumstances it arose. It leads to the assumption of superiority for man as your words, "Indeed human race is superior over most of the other living things.", indicate --para 1 of my post

One important existing source for an answer to this question is religion. I tried to explain what religion/s teach about the purpose of Man's existence. --para-2

My view that there is no "special" purpose of man's existence here, that he is just a part of an elaborate set-up the various members of which are uniquely empowered and Man cannot take any "special" place here. --paras-2 to 6

The question as such viz., "Why we are here?" has no relevance and what is relevant is, "Why all this creation is here". There is no answer and nobody has so far given a convincing answer. --para-7

Arguments supporting the above.--paras-8 and 9

Our ancients also were probably viewing human life as part of the natural state with no great special aspects till the idea of transmigration, karma, etc., entered into the minds. --paras 10 to 16

Vedanta led to alienation of Man from his natural settings to something esoteric and unattainable and even what little conformity was there before, got reduced from the hindu thinking.--paras 17 to 18

Instead of bothering about the highly abstruse metaphysics and equally misleading religious idea of "gaining liberation" through religion, people should take to leading honest lives and give less and less imporatance to religion. --paraas 19

My conclusion - Man should live in harmony with nature. Last para

I might have written in some detail but sincerely feel that I have not strayed away from the main point. Anyway, if you are not satisfied, I can only say, "I am sorry.".

But from your new post I find one strange contradiction. The question arose in your mind when you saw the Hubble photographs, were overwhelmed by the insignificance of the Earth in the cosmic setting but at the end of it all, still claim that, "Indeed human race is superior over most of the other living things." I don't know whether you are sure that there are no "living beings" outside in any of the Hubble Photos or outside of them even, and whether you are sure that even if there are some, we as the human race is superior to all of them or most of them. Indeed this is the superiority which I meant when I said, "this question arises because we unknowingly tend to assume a superiority for Man over all other living things."

 

[Nara]

...
My view that there is no "special" purpose of man's existence here, that he is just a part of an elaborate set-up the various members of which are uniquely empowered and Man cannot take any "special" place here.

My conclusion - Man should live in harmony with nature. Last para

Dear Shri sangom, much thanks to you from me for both what you say and the way you say it. Much appreciated, best regards

 

[[email protected]]

To All: If you are interested in 84laks species I am ready answer your q. s.r.k.

 

[sangom]

Dear Shri sangom, much thanks to you from me for both what you say and the way you say it. Much appreciated, best regards

Shri Nara,

Appreciation from an academic like you means a lot for an ordinary person like me. Thank you.

 

[Raghy]

I wrote -

"Indeed human race is superior over most of the other living things."

Sri.Sangom Sir,

Greetings. I blew it big time, didn't I?:loco: I was only thinking about the life in this planet, only thinking about life around us, life we could control (for our own selfish benefits). So, not really superior.

I request you to ignore my above statement, please. (I was too tired; didn't focus very well).

Still my initial query stands though. (you don't have to be sorry). The query 'Why are we here?' ned not come from superiority feeling at all; need not be inferior feeling either.

I don't really believe in Creation theory. Every living thing is so different; for the 6 billion plus population, there are 6 billion plus individual persons! Just the diiferences alone is enough to negate the creation theory.

But, it is scary to think that we may be here for no purpose at all. One may think, "now that we are here, let's make it worth the while for everyone around us" - but, that is beside the point. Then again, since we are not created per se, there can't be a purpose ear marked for the individuals.

I see your conclusion. But is there any other viable option? Humans may try to outwit the nature for a short period; but, nature will catch up soon.

I think, there may be more to this discussion.

Cheers!

 

[sangom]

...Still my initial query stands though. (you don't have to be sorry). The query 'Why are we here?' ned not come from superiority feeling at all; need not be inferior feeling either.

Dear Shri Raghy,

Yes, I concede, this query need not necessarily arise due to a feeling of superiority. In my view mankind has not yet found the correct answer. Richard Dawkins' hypotheses may be the correct ones but till such time there are incontrovertible evidence, we have to say that we don't know why we are here. But many peoples' thoughts on this persisting have problem have given us, directly or indirectly, all the religions and philosophies, I feel.

 

[Visalakshi Ramani]

பிறவிப்பயன்.







இறைவன் அளித்த இச்சிறந்த உடலின்
பிறவிப்பயன் என்ன என்று அறிவீரா?
மறைகள் புகழும் இறைவன் அவனை, இப்
பிறவியிலேயே அறிந்து கொள்வதே!

கயிலாயத்துறை காஞ்சன வண்ணனை
கணப்பொழுதேனும் காணாத கண்கள்,
மயில் தோகையில் மாண்புடன் விளங்கும்
பயனில்லாத கண்களைப் போன்றவே!

திருவுடன் கூடி உலகினைக் காக்கும்
திருமால் பெருமை கேளாத செவிகள்,
கம்மல், கடுக்கன், தோடு, ஜிமிக்கி என
கல் நகையணியும் வெறும் காதுகளே!

வனமாலை அணியும் மனம் கவர் கள்வன்
புனைந்த மாலையைப் பெற்று நுகராத,
இரு துவாரம் உடைய நாசியோ, காற்றை
இழுத்து விடுகின்ற இருமான் துருத்தியே.

கமல மலர் அமர்ந்து கருணை பொழியும்
கமலக் கண்ணியைப் பாடிப் பரவாத நாவு,
குவளை மலரிடை அமர்ந்து இரைச்சலிடும்
தவளையின் நீள் நாவுக்கு ஒப்பானதே!

எண் குணத்தானை மனத்தில் நினைத்து
எட்டு அங்கமும் நிலம்பட வணங்காத,
மண்டிய கர்வம் கொண்டவன் தலை
முண்டாசையே தாங்கும் மூளையை அல்ல!

கண் முன் அழகனாய் காட்சி அளிக்கும்
ஷண்முகன் திருவடி வணங்காத கைகள்,
இயக்கமும் இரத்தமும் இழந்து போன
குயவன் செய்த மண் கைகளை போன்றவே!

திருவருள் தேடி அவன் திருவடி நாடி
தீர்த்த யாத்திரை செல்லாத கால்கள்,
விண் முட்ட ஓங்கி வளர்ந்து நிற்கும்
மண்ணில் இருக்கும் மரத்தின் வேர்களே!

தாளாத காதலுடன் அவன் துதி கேட்டு
இளகாத நெஞ்சம் இரும்பு நெஞ்சமே!
கண்ணீர் மல்கி கனியாத மனங்கள்
மண்ணில் வாழ் விலங்குகள் மனமே!

பிறவிப்பயனை அறிந்தோம் இன்று,
பிறவிப் பயனுக்கு முயல்வோம் இன்றே!
“அரிது அரிது மானிடராய்ப் பிறத்தல்,”
அரிதிலும் அரிது விடுதலை அடைதல்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.



P.S.


Instead of wondering and wandering aimlessly


"why we are here?" let us think about


"what we can do / have to do, now that we are already here."

 

[Visalakshi Ramani]

A selected portion of my poem "A prayer"

"I knew not then, “Why I was born”?
Nor did I wonder, ” Why I was me”!
I knew not then, that I was born,
To strive and find the real ME!

To realize the glory of SELF,
And reunite with HIMSELF;
After eons of painful separation,
In the forms of various creations."

Becoming one with God ( to escape the miserable cycle of birth and death)
has been the ideal of all great saints, sages and seekers.

How we have to achieve it, is the real question to be answered.

 

[Brahmanyan]

Why are we here?

I do not know the answer for the question why I am here . Neither do I know who am I. I do not know how I was caught in the repeated cycle of birth and death. My senses, mind and intellect, and the limited faculties provided to my by nature could not comprehend the magnitude of the great power that is called God.
But the search is on, perhaps it will take many more births before I find an answer or no answer.

Brahmanyan,
Bangalore

 

[R. Ramanujan]

same feeling here sir. im myself searching for answers. whats the purpose of our birth? for which thing god sent us on earth and why? how can we achieve or go abt that task in perfectionism in this complex world?

 

[Brahmanyan]

same feeling here sir. im myself searching for answers. whats the purpose of our birth? for which thing god sent us on earth and why? how can we achieve or go abt that task in perfectionism in this complex world?

Dear Sri Ramanujan,

Wonderful thoughts that pass through our mind when we seek peace and tranquility.

It is said the life itself is the purpose of this birth. Things happen as per the prearranged course in life, that we call fate or nemesis. We will find we have limited or no control on most of the things that we face in life. But we must accept that every living being (non-living also) has a purpose in creation, like the pieces in a jigsaw puzzle, the finished picture is known to the creator only.

We can find the purity of perfection in the newly born child only. As I grew older I am covered by all the muck and inhibitions that I gathered because of my negative tendencies, like anger, jealousy,falsehood, hatred etc.

As for me I try to live as a good human being first. I Try to reduce the suffering of less fortunate by words and deeds within my limited means, which certainly gives me satisfaction and happiness.

Regards,
Brahmanyan.

 

[Visalakshi Ramani]

Dear friends,

God is too great to be comprehended by any one and His Maya is too powerful to be crossed.

But He, if He wishes to do so, can reveal Himself in His true glory.

Unless He wishes to to do so, we can never ever understand Him.

So we should strive with total faith, Hope and Sraddha until He is moved to take pity on us- His helpless children.

with warm regards,
Mrs.V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

ஈசன் பெருமை!





மிக மிகப் பெரியவன் ஆயினும் உவந்து,
மிக மிகச் சிறியதையும் ஏற்பான் அவன்.
பாமரர், தாழ்ந்தவர் எனும்படியோ,
பண்டிதர், உயர்ந்தவர் எனும்படியோ,

ஆண் மகன், பெண் மகள் எனும்படியோ,
அறிஞன், அறிவிலி எனும்படியோ,
ஆண்டவன் பாரான் பேதங்களையே;
அனைவரும் சமமே அவன் பார்வையிலே!

நாம் அனைவரும் அவன் குழந்தைகளே;
நாம் மறந்தாலும், இதை அவன் மறவான்!
மண்ணில் புரண்ட மகனைக் குளிப்பாட்டும்,
மாதாவைப் போல, நம் பாவம் களைவான்.

ஓரடி வைத்து நாம் அவனை நெருங்கினால்,
நூறடி வைத்து அவன் நம்மை நெருங்குவான்.
மகிமைகள் புரியும் அவனை நெருங்க நெருங்க;
தகுதிக்கேற்றபடி அவன் தன்னைக் காட்டுவான்.

எறும்பு ஊரக் கல்லும் தேயும் என்பார்;
எறும்புகள் போல நாம் எத்தனை எடுத்து,
அக்கறையுடன் தின்றாலும், தீராத ஒரு
சர்க்கரைக் குன்று அவன், குணக் குன்றும் கூட!

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

முக்திக்கு வழி!





இறைவன் காண்பதற்கு மிக அரியவன்,
இறைவன் அடைவதற்கும் மிக அரியவன்;
இறையருள் இன்றி எந்த முயற்சிகளும்,
இயலாது செய்வதற்கு, எந்த மனிதனாலும்!

விக்கித்து நின்று, இப்படிக் கூறும் நாம்,
முக்திக்கு முயற்சி செய்வதும் இல்லை.
இறைவன் மிகவும் அரியவன் ஆயினும்,
அடைவது இயலும், நாம் முயன்றால்!

உணவு, உடைகள், உறையுள் என்பவை,
உலகில் மனிதரின் தேவைகள் என்பார்.
இது பற்றிச் சற்றுச் சிந்தித்தால் புரியும்,
எது உயிர் வாழ மிகவும் தேவை என்பது!

உணவே இல்லாமலும் கூட ஒரு மனிதன்,
உணர்வுடன் இருப்பான் நீண்ட நாட்கள்.
உழைத்திடும் உடைகளும் உறுதியாகவே,
கிழிந்து, நைந்து கீழே விழும் வரையில்.

உறையுள் என்பது வெறும் பகல் கனவே,
தெருவில் உறங்கும் பல மனிதருக்கே.
இவை அன்றித் தேவை ஓர் உயிர் வாழ,
சுவை மிகு நீரும், சுத்தமான காற்றுமே!

நீர் நம் உடலுக்கு அவசியம் ஆயினும்,
நீர் அருந்தாமல் வாழ இயலும் பல நாள்;
காற்றுத்தான் மனிதனின் பிராண சக்தி;
காற்று இன்றி எத்தனை நேரம் வாழஇயலும்?

மூழ்கிய நீரில் மனிதன் ஒருவன், தன்
மூச்சு காற்றுக்குத் தவிப்பது போலவே,
பக்தியுடன் பரமனை எண்ணிப் பரிதவித்தால்,
முக்தி அளிப்பான் நமக்கு அவன் நிச்சயம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

மிக அருகினிலும், மிகத் தொலைவிலினும்!







முதுகும் முதுகும் ஒட்டி நிற்கும் இருவர் ,
முகம் கண்டு எப்படிப் பேச முடியும்?
எதிர் எதிரே வந்து நிற்க விரும்பினால்,
எண்ணி ஓர் அடி பின் வாங்கினாலே போதும்.

“முன் வைத்த காலைப் பின் வையேன்” என,
முரண்டு பிடித்து முன் நோக்கிச் சென்றால்;
முழு உலகையுமே சுற்றி வர முயன்றால்;
முகமன் கூறலாம் அதன் பாதிச் சுற்றிலே.

நினைத்துப் பார்த்தால் அதிசயம், உண்மை;
அனைத்துப் பொருட்களையும் விடவும் நம்
அருகில் இருப்பவன் நாம் காண இயலாத,
சிறு வடிவுடைய அந்த ஆண்டவன் தானே!

கை அளவு இதயத்தில் கட்டை விரல் உயரத்தில்,
மையத்தில் அமர்ந்து, ஆட்சி செய்கிறான் அவன்.
குருதி கொப்பளிக்கும் நம் இருதயமே அவன்,
விரும்பி அமரும் ஒரு இரத்தின சிம்மாசனம்.

சூரியன், சந்திரன், மின்னும் தாரகைகளை,
சீரிய முறையில் கண்ணால் காண முடியுது.
மழையை, மின்னல் கீற்றினை காண முடியுது;
மாதவனை மட்டும் ஏன் காண முடியவில்லை?

விரித்த வலை போன்றே நம் ஐம் பொறிகள்,
விரிந்து பரந்து வெளியே செல்கின்றன.
திருப்பி அவற்றை உள்ளே செலுத்தினால்,
திவ்ய மங்களனை நாம் உணர முடியும்.

மிக மிக அருகில் அவன் இருந்த போதிலும்,
மிக மிகத் தொலைவில் இருப்பது போல,
உணர்வது தவறான பயண திசையினால்!
உள்முகம் சென்றால் உணர்வோம் அவனை.

பாதையை மாற்றுவோம் உள்முகம் நோக்கி,
பயணத்தைத் தொடர்வோம் இறைவனை நோக்கி,
பரந்த உலகில் மாறாத சிறந்த பயன் என்று,
பரந்தாமனை விடவும் வேறு என்ன உண்டு?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Raghy]

Why are we here?

I do not know the answer for the question why I am here . Neither do I know who am I. I do not know how I was caught in the repeated cycle of birth and death. My senses, mind and intellect, and the limited faculties provided to my by nature could not comprehend the magnitude of the great power that is called God.
But the search is on, perhaps it will take many more births before I find an answer or no answer.

Brahmanyan,
Bangalore

Sri. Brahmanyan Sir,

Greetings. With all due respect, how does one know one was caught in the repeated cycle of birth and death, please? There were isolated incidents reported of someone 'remembering' his/her past life. Would that be evidence enough to ascertain cycle of birth and death for everyone? If someone remembers in the isolated cases, why everyone is not remembering about his/her past life? If a God is involved in all these things, why there is suffering under God's watch? Many questions pop out.

Cheers!

 

[Visalakshi Ramani]

உருவமும், பிறவியும்!





ஒவ்வொரு பிறவியில், ஒவ்வொரு உருவம்;
ஒவ்வொரு வடிவம், ஒவ்வொரு அறிவு.

ஏன் இந்த மாற்றம்? ஏன் இந்த ஏற்றம்?
ஏன் இந்த வடிவம்? ஏன் இந்த அறிவு?

நாம் செய்யும் செயல்களைக் கண்டும்,
நாம் எண்ணும் எண்ணங்களைக் கொண்டும்,

இறைவன் வகுக்கிறான் நம் அடுத்த பிறவியை,
உடலை, அறிவை; நம் வடிவை, செயலை.

இசையை விரும்பிக் கற்க நினைப்பவன்,
இசைக் குடும்பத்தில் வந்து பிறக்கிறான்.

ஈசனை அறியும் ஞானம் விழைபவன்,
யோகியர் சுற்றத்தில் வந்து பிறக்கிறான்.

“உண்ணுவதே தொழில்!”, என்று இருப்பவன்,
ஊன் வளர்க்கும் ஒரு விலங்காய்ப் பிறக்கிறான்.

“உடல் போகமே என் யோகமே!”, என்று திரிபவன்,
கடைத்தேற முடியா இழி பிறவி எய்துகிறான்.

வஞ்சக நெஞ்சகம் கொண்டு வாழ்ந்தவன்,
நெஞ்சுரம் இல்லா நரியாய்ப் பிறக்கிறான்.

எச்சிலை உண்டு வாழ்ந்து மகிழ்ந்தவன்,
மிச்சம் இல்லாதுண்ணும் காக்கை ஆகிறான்.

ஒருவர் சொத்தை ஏய்த்துப் பறித்தவன்,
கரையான் புற்றில் பாம்பாய் வாழ்கிறான்.

பணத்தைச் சேர்த்துப் புதைத்து வைத்தவன்,
புதையல் காக்கும் பெரும் பூதமாக ஆகிறான்.

மனித நேயத்துடன், மனிதனாக வாழ்பவனே,
மனிதனாகப் பிறக்கும் வாய்ப்புப் பெறுகிறான்!

வையத்து வாழ்வாங்கு வாழ்பவர் வானுறையும்
தெய்வத்துள் வைக்கப்படுவர் அல்லவா?

இப்பிறவியில் மனிதராய் பிறந்துள்ள நாம்,
மறுபிறவியில் தெய்வமாக மாற முயலுவோம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.


Dear Mr. Raghy,
Please read my poem titled "Marathiyum oru varame"
Forgetting the previous births and the past lives is the greatest boon God has bestowed on us. Imagine what will happen if you remember all the previous births and the all the incidents of your past lives!
God forbid!!
with warm regards,
Mrs.V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

தனித்திரு! பசித்திரு! விழித்திரு!





உலக வாழ்வில் முன்னேற விரும்புவோர்களின்,
உன்னதத்துக்கு உள்ளன மூன்று மந்திரங்கள்;

ஆட்டு மந்தையில் ஒருவனாகாதே – “தனித்திரு!”
அறிவுப் பசியை என்றும் ஒழியாதே – “பசித்திரு!”

எது வந்த போதிலும் எதிர்கொள்ள வேண்டி,
எப்போதும் விழிப்புடனேயே இரு – “விழித்திரு!”

தனித் தன்மையுடனும், அறிவுப் பசியுடனும்,
விழிப்புடனும் இருந்தாலும், மிகவும் தேவை

கொஞ்சம் தனிமை, பசி, உறங்கா விழிப்பு!
விஞ்சும் நம் வாழ்வு, இவற்றால் சிறப்புற்று!

தனித்து இருக்கும்போது மட்டுமே ஒரு
மனிதனின் பல மன அலைகள் அடங்கும்;

உலகத்தில் ஓசைகளில் இருந்து விலகி,
உள்முகமாக அவன் பயணிக்க முடியும்.

உள்முகமாகச் செல்லும் போது தான் அவன்
உள்ளம் தெளியும், உண்மைகள் துலங்கும்.

உய்யும் வழிகள் புரியும்; தானும் உய்ந்து
உலகையும் முயன்று உய்விக்க முடியும்.

அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமுதமும் விஷமே!
அளவுடன் உண்டு ஆரோக்கியம் பேணினால்,

அழகுற அமையும் செய்யும் செயல்களும்,
அழகிய தவமும், உய்யும் முயற்சிகளும்.

இல்லம் துறந்து வனம் சென்று, தவம்
இல்லதினரால் புரிய முடியாது அன்றோ?

ஓசைகள் ஒடுங்கிய நேரத்தில் அவர்கள்,
ஓசை இல்லாமல் தவம் செய்ய வேண்டும்.

இந்த மூன்று தாரக மந்திரங்களையும்,
சொந்தம் செய்து கொண்டால் போதும்!

மனிதப் பிறவியின் மாயங்கள் விலகிப்
புனிதமான வாழ்வு நாம் வாழ்ந்திடலாம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

தவத்தில் வெல்லலாம்!





கல்லை மலை மேலே ஏற்றுவது கடினம்,
கல் நழுவிக் கீழே விழுவது எளிது;
உலகில் எல்லா முயற்சிகளும் இங்ஙனமே,
உயர்வது கடினம், நழுவுதல் எளிது.

ஆத்ம தரிசனத்தை விரும்புகின்றவர்,
தவம், தியானம் செய்வது வழக்கம்;
ஆத்மத் தேடலில் பலவிதமான,
தடங்கல்கள் நாடி வருவதும் வழக்கம்!

தடைபட்ட யோகம் என்ன ஆகும்?
தடுக்கப்பட்ட இடத்திலேயே நிற்குமா?
முழுவதும் நழுவிக் கீழே விழுந்து விடுமா?
குழப்புகின்ற கேள்விதான் என்றுமே!

கண்ணன் என்ன சொன்னான் பார்போம்.
பண்ணின தவம் என்றுமே வீணாகாது;
விட்ட இடத்திலிருந்தே மீண்டும் ஒருவர்,
தொட்டுத் தவத்தைத் தொடரலாம் என்றான்.

தடைபட்ட தவத்தினர் மீண்டும், மீண்டும்
தவமுடையோர் இல்லத்திலேயே வந்து
தவறாமல் பிறப்பார்! தடைபட்ட தனது
தவத்தைத் தொடர்ந்து, முடிவில் வெல்லுவார்.

பாதிக் கிணறு தாண்டினால், எவரும்
நீரில் விழுந்து விடுவார் நிச்சயமாக;
பாதி யோகத்தில் தடைபட்டவரோ எனில்,
மீதியைத் தொடருவார், மீண்டும் பிறந்து!

அரைகுறை முயற்சியேதான் என்றாலும்,
அதுவும் ஒருவருடைய சாதனையே.
விடாமல் தொடர்ந்தால் வெற்றி நிச்சயம்,
விமலன் அருட்பார்வை கிடைப்பதாலே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி



Cancel reply

 

[Brahmanyan]

Sri. Brahmanyan Sir,

Greetings. With all due respect, how does one know one was caught in the repeated cycle of birth and death, please? There were isolated incidents reported of someone 'remembering' his/her past life. Would that be evidence enough to ascertain cycle of birth and death for everyone? If someone remembers in the isolated cases, why everyone is not remembering about his/her past life? If a God is involved in all these things, why there is suffering under God's watch? Many questions pop out.

Cheers!

Dear Sri "Raghy",

Yes, you are correct. I admit that I do not have answers for your questions. But I am convinced that I have limited, or no control over the happenings around me. It was that famous Persian Philosopher, Mathematician, astronomer and Poet Omar ibn Ibrahim Al-Nisaburi Khayyami popularly known as Omar Khayyam who said in his famous Rubaiyat :

" The Moving Finger writes,and having writ,
Moves on: nor all your Piety nor Wit,
Shall lure it back to cancel half a line.
Nor all your Tears, Wash out a word of it".

Regards,
Brahmanyan,
Bangalore.

 

[Visalakshi Ramani]

The same meaning has been power packed by Thiruvalluvar in his Thirukkural in just seven simple words!

380.

ஊழிற் பெருவலி யாவுள மற்றொன்று

சூழினுந் தான்முந் துறும்.

 

[SALEM]

To Smt VRji very good poem, just your saying every human being should go a inward journey for get rid of births and deths.greetings. s.r.k.

 

[Visalakshi Ramani]

Dear Salem,

Thank you! You understood the theme correctly.

All the truths about Self, God and their relationship lie within us.

But we keep looking for them in the outside world.

No wonder we never find them!

with warm regards,
V.R.

 

[Visalakshi Ramani]

புலன்களும், பொறிகளும்.





புலன் என்பது நல்ல வயல் வெளி.
புலப்படும் பொருட்களை எல்லாம்
வளரச் செய்யும் ஒரு வயல் வெளி;
மலரச் செய்யும் ஒரு மண் வெளி.

“வெளி”யினில் ஒலியை வைத்தான்.
“வளி”யினில் உணர்வை வைத்தான்.
“ஒளி”யினில் வடிவம் வைத்தான்.
ஓடையில் சுவையை வைத்தான்.

மண்ணிலே மணத்தை வைத்தான்.
மனதிலே ஆசைகள் வைத்தான்.
எண்ண எண்ணத் தொலையாத,
இன்பங்கள் உலகில் வைத்தான்.

உணர்வுக்கு உடலை, ஓசைக்கு செவியை,
மணத்திற்கு நாசியை, சுவைக்கு நாவை,
வடிவுக்கு கண்களைத் தந்து, ஆக்கினான்
வடிகட்டிய முட்டாள்களாக நம்மை.

எலியைப் பிடிக்கும் பொறியைப் போல,
எமக்குள் வைத்தான் ஐந்து பொறிகளை.
புலியின் பலம் கொண்டவைகள் அவை;
புரட்டிப் புரட்டிப் போடுகின்றன நம்மை!

ஒளியைக் கண்டு உவந்து வந்து, அந்த
ஒளியிலேயே மடியும் விட்டில் பூச்சி!
இசைக்கு மயங்கி நெருங்கும் மானோ,
இசைக்கும் வேடனுக்கு இசைந்த உணவு!

சுவைக்கு மயங்கி வரும் மீனோ, அதன்
சுவை கண்டவருக்கு உணவாகிவிடும்!
சுகத்தில் மயங்கி வரும் யானையோ
சுதந்திரத்தை இழந்து சிறைப்படும்.

ஒரு பொறியாலே உயிர் போகும் எனில்,
ஐம்பொறி வசப்பட்ட நம் கதி என்ன?
நினைக்க நினைக்க மனம் தான் பதறி,
நனைக்கும் பெருகும் கண்ணீர் அருவி!

கண்ணொரு பக்கம், நாவொரு பக்கம்,
காதொரு பக்கம், உடல் ஒரு பக்கம்,
அறிவொரு பக்கம், மனமொரு பக்கம்,
தறி கெட்டு ஓடும் குதிரைகள் ஆனால்….

ஐம் புலன்கள் இருந்து என்ன பயன்?
ஐம் பொறிகள் இருந்து என்ன பயன்?
எல்லாம் தந்தும், எதுவும் பயனின்றி,
செல்லாக் காசாய் நம்மை ஆக்கி வைத்ததேன்?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.


Cancel reply

 

[Visalakshi Ramani]

சாதனையின் வகைகள்!







உலகில் உள்ள பொருட்கள் எல்லாம்,
பலவகை பட்டு இருப்பது போலவே;
சாதனை முயற்சிகளும் மனிதரிடம்,
பேதங்களுடனே தான் காணப்படும்.

முதலில் நிற்பவன் வெறும் தரைமீதும்,
அடுத்து வருபவன் அவன் தோள் மீதும்,
நிற்பது போன்றே சாதனை சிறப்புறும்,
அடுத்து அடுத்து வரும் பிறவிகளில்!

தம் தம் குணங்களுக்கு ஏற்பவே,
புரிவார் சாதனைகளை, மனிதர்கள்.
தம் தம் முயற்சிகளுக்கு ஏற்பவே,
பெறுவார் வெற்றியும், தோல்வியும்.

பறவை ஒன்று தன் கூரிய அலகில்,
பழத்தைப் பற்றிப் பறக்கையிலே;
பழம் நழுவி விழுவது போலே சிலர்
நழுவுவார் தங்கள் முயற்சிகளில்.

மரத்துக்கு மரம் தாவி குதிக்கையில்,
கிடைத்த பழத்தை தவற விட்டு விட்ட,
குரங்கைப் போலே சில மனிதர்கள்,
படைத்த சாதனையைப் பறி கொடுப்பர்.

சிறந்த சாதனை எது என்று தெரியுமா?
சிறிய எறும்பு போல், களைப்படையாமல்,
சீரான வேகத்துடன், மாறாத நோக்குடன்,
சிந்தாமல், சிதறாமல் செய்யும் சாதனையே .

“சாதனை சித்தர்கள்” அநேகர் அடைவர்;
சித்தியைப் பல வேறு சிரமங்கள் பட்டு.
“கிருபா சித்தர்கள்” அடைவர் சித்தியை;
சிரமம் இன்றி , முற்றும் இறை அருளாலே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.



Cancel reply