A poem a day to keep all agonies away!

[agopal]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

# 1. யார் சிறந்தவர் ?









கரிய இருட்டில் பறக்கும் மின்மினி,
கர்வத்துடன் கூறியது,” என்னைப் போல
உலகுக்கு, ஒளி கொடுப்பவர் யாருள்ளார்?
உலகம் என்ன ஆகும் நான் இல்லாவிடில்?”

விண்ணில் தோன்றிய தாரகைகள்,
விழுந்து விழுந்து நகைக்கலாயின;
“எங்கள் ஒளியின் முன் நீ நிச்சயம்
மங்கி நிற்பாய்! ஏன் வீண் பெருமை?”

இப்போது நகைத்தது வானத்து நிலா;
“இங்கே நான் வந்தபின்னர் உங்களை
எங்கே எங்கே எனத் தேட வேண்டும்!
என்று தான் உணர்வீர் உண்மையினை?”

உதித்தான் செங்கதிரவன் கீழ் வானத்தில்,
மிதித்தான் நிலவின் மங்கிய ஒளியினை,
பெருமைகள் பேசிய மின்மினி, தாரகை,
போன இடம் எதுவோ தெரியவில்லை!

உள்ளது என்னிடம் இளமையும், செல்வமும்,
அழகும் என்று அலட்டிக்கொள்ள வேண்டாம்!
உள்ளார் உலகில் பலர், உன்னைவிடவும்
அழகு, இளமை, செல்வம் அதிகம் உள்ளவர்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

The sun does not thine there, nor the moon and the stars, nor these lightnings, and much less this fire. When he shines, everything shines after him; by his light all this is lighted. --Mundaka Upanishad 2.2.10

 

[Visalakshi Ramani]

Very True! Everything shines since He makes them shine!

 

[Visalakshi Ramani]

#186. பொய் சொன்ன வாய்

பெருந்தனக்காரர் நியமித்தார் ஒருவனை
பொறுப்பாகத் தன் சொத்தைப் பாதுகாக்க.

பெருந்தனக்காரருக்கு பல வேலைகள் - பலப்
பெரு நகரங்களுக்குச் சென்று வர வேண்டும்.

பொறுப்பாளனை முழுவதும் நம்பி விட்டார்
சிறப்பாகத் தன் பணிகளை செய்வான் என.

சிறப்பாகவே செய்தான் தன் பணிகளை அவன்;
சிறிது சிறிதாக எண்ணலானான் வேறுவிதமாக.

'தன் பொறுப்பில் உள்ளவை அனைத்தும் தனது' என!
'தான் ஒரு வேலையாள்' என்பதையும் மறந்து விட்டான்.

"என்னுடையது இந்த வீடு; என்னுடையது தோட்டம்!
என்னுடையது இந்த கிணறு, என்னுடையது குளம்!"

எஜமானனின் உத்தரவுகளை அவன் மீறலானான்;
எஜமானன் தானே என்று நம்பியதால் வந்த வினை!

'மீன் பிடிக்கக் கூடாது!' என்ற குளத்தில் அவன் சென்று
மீன் பிடித்தான் மிகுந்த உற்சாகத்துடன் தினம் தினம்.

தலயாத்திரை சென்ற எஜமானன் வீடு திரும்பினார்;
தலை எழுத்து மாறிவிட்டது அந்த உதவியாளனுக்கு!

சினம் தலைக்கேறிவிட்டது அந்த எஜமானனுக்கு;
கணக்குத் தீர்த்து அனுப்பி விட்டார் அவனை உடனே.

"சொத்து முழுவது தன்னுடையது" என்றவனுக்கு
செப்புத் தவலையும் கூட மிஞ்சவில்லை அறிவீர்!

வேலையும் போனது! அத்துடன் அன்று வரை
வேளைக்கு உண்ட அறுசுவை உணவும் போனது!

சும்மாவா சொன்னார்கள் நம் பெரியோர்கள்?
கம்மங் கூழும் கிடைக்காது பொய்யர்களுக்கு!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#186. The lips that utter lies...

A rich man had employed an assistant to manage his properties and business while he would have to go on long tours. He was a busy man and trusted his able assistant completely.

The assistant was quite smart and did his assigned duties quite well. But as days rolled by, he started to imagine himself to be the real owner of everything under his care. He forgot that he was merely a caretaker and not the real owner of those properties.

To anyone who talked to him he would say without batting an eyelid, "This house is mine. So also this beautiful garden and the well and the pond seen in the garden."

His master had forbidden him from fishing in the pond. But he started fishing in it everyday- defying the orders of his master.

His master returned one day without prior notice. He flew into a rage after seeing that his instruction was disobeyed by his assistant. He fired the assistant and sent him away.

The poor assistant lost his job and had no savings of his own. He had to leave the palatial mansion and become care of the highway by a stroke of misfortune.

All the tasty meals he used to enjoy were taken away from him rudely in one moment.
It is said that "The lips that utter lies will not get to taste good food"

 

[Visalakshi Ramani]

#187. கருணைக்குத் தாய்க்குலம்

கற்பதும், கற்பிப்பதும் கடமையாக இருந்தது
முற்காலத்தில் அந்தண குலத்தினருக்கு.

வாழ்ந்தனர் வறுமையிலும் செம்மையுடன்;
வாழ்ந்தனர் வறுமையிலும் பெருமையுடன்;

சீலகுரு ஒரு ஏழையாக இருந்தால் என்ன ?
சீடர்கள் இருக்கலாமே செல்வந்தர்களாக!

ஏழை அந்தணரின் சீடன் ஒரு பரமலோபி.
ஏராளமான செல்வம்; ஜவுளி வியாபாரம்.

பாகவதப் புத்தகத்தைப் பாதுகாக்க முடியும்
பங்காகத் துணியில் உறை போட்டுவிட்டால்.

சீடனிடம் சென்றார் பாடம் சொல்லும் குரு.
"சீட்டித் துணி சிறியது வேண்டும்!" என்றார்.

கல்லில் நார் உரிப்பது எளிது - இது போன்ற
செல்வந்தர்களிடம் உதவி பெறுவது எளிதா ?

"தங்களுக்கு இல்லை என்பேனோ குருவே?
தங்களுக்கு அளிப்பேன் தகுந்த வஸ்திரம்.

நினைவு படுத்திக் கொண்டே இருங்கள்;
நிச்சயம் தருவேன் என்றாவது ஒருநாள்! "

வாடிய முகத்துடன் வீடு திரும்பினார் குரு;
தேடி வந்த வஸ்திரம் கிடைக்கவில்லையே!

சீடனின் மனைவி ஒரு செல்வச் சீமாட்டி;
சீலமும், பண்பும் நிறைந்த பெண்மணி.

சிறுவனை அனுப்பிக் குருவை அழைத்தாள்;
பொறுமையாகக் கேட்டாள் அவ்விவரங்களை.

"கவலை இன்றி செல்லுங்கள் உமது இல்லம்;
காலையில் வந்து சேரும் அழகிய வஸ்திரம்!"

வீடு திரும்பினான் இரவில் ஜவுளி வியாபாரி;
விதித்தாள் மனைவி ஒரு விசேஷ நிபந்தனை.

"வேண்டும் எனக்கு விலையுயர்ந்த வஸ்திரங்கள்;
வேண்டும் எனக்கு அவைகள் இன்றே இப்போதே"

காலையில் தருவதாக அவன் கூறிய போதிலும்
காதில் போட்டுக் கொள்ளவில்லை அந்தச் சீமாட்டி.

வந்த குருவைச் சமாளிக்கலாம் - தலையணை
மந்திர குருவை சமாளிப்பது எளிதா கூறுவீர்?

விரைந்தான் ஜவுளி வியாபாரி தன் கடைக்கு;
விரைந்தான் வஸ்திரங்களுடன் தன் வீட்டுக்கு;

சீமாட்டி அனுப்பினாள் அழகிய வஸ்திரங்களை
சீட்டித் துண்டு வேண்டி வந்த அந்தண குருவுக்கு.

"எது வேண்டும் என்றாலும் என்னிடம் கேளுங்கள்
அது வந்து சேரும் உங்கள் இல்லம்" என்றாள் அவள்

அன்றும் சரி; இன்றும் சரி; என்றும் சரி - ஒன்றை
அன்னையிடம் கேட்டால் அது உடனே கிடைக்கும்

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#187. "Mercy is thy name a Mother"?

In ancient India Brahmins were entrusted with learning and teaching the others. Most of the Gurus were very poor but they were contented and well respected. They believed in "Simple Living and High Thinking"

A Guru might be poor but his disciples might be rich men. So one of the disciples of this Guru was a rich cloth merchant rolling in money. But he was as miserly as he was rich. It was difficult to get anything out of him.

The Guru's book of BhAgavatham was falling apart. Books were very precious in those days when printing was still unknown. So the Guru decided to protect his book by covering it with a piece of strong cloth. He went to is rich disciple and requested for a piece of cloth to cover his book.

The disciple spoke words oozing honey but would not give his the cloth his Guru needed. He promised the Guru to give it to him sometime in the future - provided the Guru kept reminding him of his promise regularly! The Guru felt crestfallen and went back.

The merchant's wife was a very kind and good natured lady. She sent for the Guru and learned all that happened . She told the Guru, "Revered sir! Please go home. The cloth will be delivered to you at your door steps tomorrow."

When the merchant came home on that night she made a strange request. She wanted two of the finest cloths he had in his shop. The merchant promised to give them to her the next day. But she wanted them then and there.

The merchant had no choice but to go to his shop and fetch the cloths. He could dodge the request of his spiritual Guru, but could he dodge the request of his lovely wife?

The cloths was delivered to the Guru the very next day. The merchant's wife sent a message to the Guru,"Sir! In future if you need anything at all just let me know. It will be sent to your home promptly."

It is a universal truth that we can get whatever we want by asking the mother rather than the father.

"Mercy is thy name a Mother?"

 

[Visalakshi Ramani]

மகேந்திர காண்டம்

விரிஞ்சன்மால் தேவ ராலும் வெலற்கரும் விறலோன் ஆகிப்

பெருஞ்சுரர் பதமும் வேத ஒழுக்கமும் பிறவும் மாற்றி

அருஞ்சிறை அவர்க்குச்செய்த அவுணர்கோன் ஆவிகொள்வான்

பரஞ்சுடர் உருவாய் வந்த குமரனைப் பணிதல் செய்வாம்.

Kandapuraanam

Mahendra Kaandam

kandapuraanam3.wordpress.com

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#188. அரசனின் அத்வைதம்

"சர்வம் பிரம்ம மயம்" என்றார் குருநாதர்;
"சகலமும், சகலரும் சரி சமம்!" என்றானது.

வெகுவாக மகிழ்ந்தான் இது கேட்ட அரசன்;
வெகு நாளாக விரும்பினான் ஒரு சேடியை.

மறுத்தாள் சேடி பிடிவாதமாக - தன்னை
மற்றொரு அரசியாக்க வேண்டும் என்றாள்.

பழம் நழுவிப் பாலில் விழுந்தது போலானது!
அழகிய அத்வைதம் அரசனுக்கு உதவிடும்!

உற்சாகமாகச் சென்றான் அந்தப்புரத்துக்கு;
கற்புடைய அரசியிடம் கூறினான் இவ்வாறு!

" அனைத்தும் பிரம்மம்; அனைவரும் பிரம்மம்;
இனிய இச்சேடி இனி ஆவாள் ஓர் அரசியாக!"

இடியுண்ட நாகம் போல நடுங்கினாள் அரசி!
அடி மடியில் கை வைத்தது போலானதே இது!

குருவிடம் சரண் புகுந்தாள் வருத்தத்துடன்,
"அருள் புரிந்து காப்பீர் வந்தது சோதனை!" என

"மதியீனருக்குச் சாதகம் ஆகும் அத்வைதம்;
அதிலிருந்து விடுவிப்போம் அரசனை நாம்;

உணவு பரிமாறும் போது நீ வைத்து விடு
உணவுடன் ஒரு உருண்டைச் சாணம் "என

மறுநாள் உண்ண அமர்ந்தனர் இருவரும்;
மண் சட்டியில் இருந்தது சாண உருண்டை!

சீறிச் சினந்து எழுந்து விட்ட அரசனிடம்
கூறினார் குரு, "இதுவும் அத்வைதம்!"என

கோபம் திரும்பியது தன் குருவின் மீது;
"கோச் சாணத்தை நீரே தின்னலாமே!

அத்வைதவாதி என்று பீற்றிக் கொள்வீரே!
சத்தமின்றி சாணத்தை உண்பீர்!" என்றான்.

பன்றியாக உருமாறினார் உத்தம குரு.
பன்றி விழுங்கியது சாணத்தை விரும்பி.

மாறினார் மீண்டும் அரசனின் குருவாக;
கூறியபடி உண்டுவிட்டார் குரு சாணத்தை!

குனிந்தான் தலை அரை வேக்காட்டு அரசன்;
இனிச் செய்யான் இது போன்ற செயல்களை;

அரசி அரசி தான்; அவள் சேடி சேடி தான்;
அரசன் உணர்ந்து கொண்டான் இதனை.

நன்றி செலுத்தினாள் அந்தப் பட்டத்தரசி.
பன்றியாக மாறி அறிவு புகட்டிய குருவுக்கு.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#188. The King's Adwaitham

King's Guru taught him the Principle of Adwaitham. "Sarvam Brahma mayam. All are equal since all are brahmam". The king liked this concept that all are equal very much.

He had been infatuated by the beautiful maid of his queen. But she would accept his advances only if he made her another queen. Now this teaching had opened a new avenue for the king!

He went to the Queen's quarters and said with great enthusiasm, " My Guru said that we are all brahmam. So we are all equal in every way. So henceforth this beautiful maid will become another queen to me!"

The Queen quivered on hearing this announcement. What could be worse than sharing her husband and her royal position with one of her maid servants?

She surrendered to the wise Guru and begged him to help her in this problem. The Guru said, "I know that a half-baked mind would use the Principle of Adwaitham for his own personal gains. Do not worry oh Queen!

Together we can help the king to come out of his delusion. When you serve food for us tomorrow, please keep a chunk of cow dung in a small mud cup along with the king's food."

The queen did as she was told by the Guru. The king saw the chunk of cow dung in his plate and went into a rage . The Guru pacified him by saying, "This is also Adhwitham. Why do you flare up thus?'"

Now the king's anger turned on the Guru and he roared in anger,' You claim to be an Adhwaitha-vaathi . So you can go ahead and enjoy eating the cow dung"

The Guru transformed himself into a pig. The pig ate the cow dung with great relish. The pig now changed back into the Guru. So the Guru had eaten the cow dung .

The king hung his head in shame. He realised that The queen would always be a queen and her maid would always remain a maid. He would not commit such blunders in the future.

The queen remained forever grateful to the wise Guru for saving her from a danger.

 

[Visalakshi Ramani]

Today's link:

Kandapuraanam

Por puri Kaandam

kandapuraanam4.wordpress.com

போர்புரி காண்டம்
நாரணன் என்னுந் தேவும் நான்முகத் தவனு முக்கண்
பூரணன் தானும் ஆகிப் புவிபடைத் தளித்து மாற்றி
ஆரண முடிவுந் தேறா அநாதியாய் உயிர்கட் கெல்லாம்
காரணன் ஆய மேலோன் கழலிணை கருத்துள் வைப்பாம்.

 

[Visalakshi Ramani]

#189. குருடர்கள் கண்ட யானை

இறைவனை முன்னிட்டு விதண்டா வாதம்
இன்று நேற்றல்ல என்றென்றும் நடப்பது.

"தான் கண்டதே சரி" என்று கூறுவர் - மேலும்
"தன் இறைவனே உயர்ந்தவன்" என்றும் கூட

முதல்வன் ஒருவனே என்றாலும் - அவனை
முழுமையாக காணாததின் விளைவே இது!

விழைந்தனர் நான்கு குருடர்கள் ஒரு நன்னாள்
அழகிய அரசனின் பட்டத்து யானையைக் காண.

பாகன் மிகவும் நல்லவன்; பரிவு கொண்டவன்;
பார்க்க அனுமதித்தான் பட்டத்து யானையை.

முதல் குருடன் தடவினான் யானையின் கால்களை;
முதல் குருடன் கூறினான், "யானை தூண் போன்றது!"

இரண்டாம் குருடன் தடவினான் அதன் துதிக்கையை;
இரண்டாமவன் கூறினான், "யானை உலக்கை போன்றது"

மூன்றாம் குருடன் தடவினான் யானையின் வயிற்றை;
மூன்றாமவன் கூறினான்," யானை பானை போன்றது"

நான்காம் குருடன் தடவினான் யானையின் காதுகளை;
நான்காமவன் கூறினான், " யானை முறம் போன்றது"

தான் கூறுவதே சரி என்று சாதித்தனர் நால்வருமே!
தோன்றியது அங்கு வலிய வாய்ச் சண்டை ஒன்று!

பாகன் தலையிட்டான் வளரந்த பிரச்சனையில்;
புகட்டினான் நல்லறிவினை போரிடும் குருடருக்கு ;

"கண்டீர் நீர் யானையின் ஓர் உறுப்பை மட்டுமே!
சண்டையிட்டீர் அதன் முழு உருவை அறியாமல்.

தூண், உலக்கை, பானை, முறம் என்ற பலவும் - நீர்
காண்கின்ற யானையில் அமைந்துள்ளதை அறிவீர்!"

பக்தர்களும் இது போன்றே சண்டை இடுகின்றனர்
பரம்பொருளை முழுதுமாக அறிந்து கொள்ளாமல்!

கண்டதை விண்டு சண்டை போடுபவர்கள் யார்?
கண்டது சிறு துளியே என்ற உண்மை அறியாதவர்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#189. Four Blind men and an elephant

Futile arguments about God have always existed in the history of human race. People blindly discuss about one another's God and claim that their own god is superior to the God worshipped by everyone else!

"God is One" but since they can not understand God as a whole, they indulge in petty fights and futile arguments depending on what little they know about God!

One fine day four blind men decided to 'see' the majestic royal elephant using their sense-of-touch. The mahoot was a kind man and allowed the blind men to explore the elephant with their hands.

The first blind man felt the strong pillar-like leg of the elephant. Immediately he declared that an elephant looked like a pillar.

The second blind man felt the trunk of the elephant. He declared immediately that an elephant looked like a huge pounding pestle.

The third blind man felt the huge belly of the elephant and declared the elephant looked like a huge pot. The fourth blind man felt the large ears of the elephant and declared that an elephant looked like winnows.

Each of them claimed that his impressions was right and all the others were wrong. Soon a verbal fight endued there. The mahoot intervened in the argument and told them thus:

"Each of you is right partly but wrong on the whole. The elephant has all the parts you describe and much more. None of you have explored the elephant in full and so your knowledge is very limited."

Devotees do pretty much the same thing while thy discuss about Gods. They argue using their limited knowledge and vision and forget that God is much more than what they all can comprehend working together!

 

[Visalakshi Ramani]

Today's link

தேவ காண்டம்

மாயையின் வலியோன் ஆகி மான்முத லோரை வென்றே
ஆயிரத் தோரெட் டண்டம் அரசு செய் துகம்நூ றெட்டுக்
காயம தழிவின் றாகிக் கடவுளர்க் கலக்கண் செய்த
தீயசூர் முதலைச் செற்ற குமரன்தாள் சென்னி வைப்பாம்.

Kandapuraanam

Deva Kaandam

kandapuraanam5.wordpress.com

 

[Visalakshi Ramani]

#190. நாயினும் கடையேன்

கடைத்தேறும் வழியைக் காண்பிக்கத் தேவை
கடவுளை உணர்ந்து கொண்ட ஓர் உத்தம குரு.

சென்றான் ஒரு மனிதன் ஒரு குருவை நாடி;
சொன்னான் தான் பணிவு கொண்டவன் என.

தெரியும் பணிவு கொண்டவனைப் பார்த்தாலே!
பரிந்து எடுத்துச் சொல்லவும் வேண்டுமோ?

குரு அறிந்து கொண்டார் அவனை உள்ளபடி;
குரு பணித்தார் அவனிடம் ஒரு நிபந்தனையை.

"உன்னிலும் தாழ்ந்த ஒரு பொருளை கொணர்க.
உன் பணிவு அப்போது தெரிந்து விடும் எனக்கு."

தன்னிலும் தாழ்ந்த பொருளைத் தேடிச் சென்றான்;
ஒன்றுமே கிடைக்கவில்லை எவ்வளவு தேடியும்.

தன் மலத்தைக் கண்டான் அவன் அப்போது!
"தன் மலம் தன்னை விடத் தாழ்ந்தது அல்லவா?"

எடுக்கச் சென்றான் அவன் தன் மலத்தை;
தடுத்துப் பேசியது அந்த மலம் அவனிடம்!

"பாவியே மீண்டும் ஒருமுறை தொடாதே என்னை!
பால் பணியாரமாக இருந்தேன் நான் முன்னாளில்.

தேவருக்குப் படைக்கலாம்; விரும்பி உண்ணலாம்;
தேன் போன்ற சுவையுடனும், பால் நிறத்துடனும்.

உரு மாறினேன் உன்னால் உண்ணப் பட்டதால்!
எருவாக மாறினேன் நான் உன் சகவாசத்தால்!

மீண்டும் தொடுவாயானால் எதுவாக ஆவேனோ?
தீண்டாதே என்னை மீண்டும் ஒருமுறை! " என்றது

சாட்டையால் அடித்ததை போல உணர்ந்தான் அவன்
நாட்டியது மலம் உண்மையான பணிவை அவனிடம்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#190. Worse than a dog!

To come out the shackles of the worldly bondage in a human life, one needs a spiritual guru. He must be one who had realized the truth - to be able to liberate the others who come to him asking for help.

So one man decided to seek liberation with the help of a mahan guru. The man went to the guru with great humility and said, " I am very humble. I know that I worse than a dog. Kindly liberate me from the worldly bondages."

The guru knew that one who was humble need not proclaim it - since he would also appear to be humble. However he told the man thus, "Go and fetch something which is lower in esteem than yourself. I shall accept you as my disciple."

The man went looking around for anything which was lower in esteem than himself. But strangely he could not find a single thing which was lower than him. Finally he spotted his own feces and decided that certainly it must be lower than himself.

He bent down to pick it up and was startled when his feces spoke to him in a harsh tone, "Do not touch me again you miserable creature. I was a heavenly sweet suitable for divine offerings until you ate me. Now I have become a foul smelling and repulsive product - thanks to your association. If you associate with me one more time, I shudder to think what might become of me. So do not touch me again!"

The man felt as if he was struck with a whip and realised where he really stood in the rungs of humility.

 

[Visalakshi Ramani]

Today's link:

தக்க காண்டம்

துய்யதோர் மறைக ளாலும் துதித்திடற் கரிய செவ்வேள்
செய்ய பே ரடிகள் வாழ்க சேவலும் மயிலும் வாழ்க
வெய்ய சூர் மார்பு கீண்ட வேற்படை வாழ்க அன்னான்
பொய்யில் சீர் அடியார் வாழ்க வாழ்க இப்புவனம் எல்லாம்.

Kandapuraanam

Daksha Kaandam

kandapuraanam6.wordpress.com

 

[Visalakshi Ramani]

#191. உபவாசமும் விசுவாசமும்

கடக்க விரும்பினார் வியாசர் யமுனை நதியை;
கடக்க விரும்பினர் கோபியர் யமுனை நதியை.

காணவில்லை ஓடக்காரன் ஒருவனைக் கூட அன்று!
கடப்பது எப்படி சுழித்தோடும் யமுனை ஆற்றினை ?

விசனத்துடன் இருந்த கோபியரிடம் கூறினார்
வியாசர், "அழைத்துச் செல்வேன் அக்கரைக்கு!

மிகவும் பசியாக இருக்கிறது இன்று எனக்கு;
மிதமாகப் புசிப்பதற்கு ஏதேனும் உள்ளதா?" என

தந்தனர் தம்மிடம் இருந்த பால் , வெண்ணையை;
தந்தவற்றைப் புசித்துத் தம் பசி ஆறினார் வியாசர்.

"கடந்து செல்ல வழி விடு யமுனை ஆறே - நான்
கடின உபவாசம் இருந்தது உண்மை என்றால்!" என

பிளவு தோன்றி வழிவிட்டது யமுனை ஆற்றில்;
விளைவு விரைந்து ஆற்றைக் கடந்து விட்டனர்.

வியப்புற்றனர் கோபியர் இதனை எண்ணி எண்ணி
"வியாசரின் உபவாசம் மெய்யா அன்றிப் பொய்யா?"

'புசித்தது தான் அல்ல! தன்னுள் உறையும் அந்தர்யாமி!'
விசுவாசம் மெய்யாக்கி விட்டது வியாசரின் சொற்களை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

#191. The fasting while feasting!

One day, Sage VyAsa wanted to cross the river Yamina. The gopis also waiting to cross the Yamuna river. But not a single boatman was to be seen on that day. The gopis were getting distressed by the delay.

VyAsa spoke to the and said,"I shall help you to cross the river. But I am very hungry now. Can you give me something to eat?'

The gopis gave the Sage VyAsa the milk, cream and butter which they had with them. VyAsa ate till his hunger was appeased. He now spoke to the river Yamuna and said,

"If it is true that I have been fasting all day today, you must make way for us to cross you without any harm!"

Lo and behold! The river opened up and showed them a narrow path to pass through it. They all hurried across the river by walking. But the gopis were getting confused thinking about the words spoken by the sage.

He has feasted on the milk, cream and butter given by them. Yet he spoke of fasting and the river Yamuna also obeyed him - making his words absolutely true. HOW?

Those innocent girls were ignorant of this fact. Even though the sage appeared to have eaten what they had offered him, those were actually eaten by the antharyAmi who resides in every living jeeva.

It was this firm belief that made the words spoken by the sage absolute truth!

 

[Visalakshi Ramani]

Today's link:

Bhagavathy Bhaagavatam – An Introduction

பிரார்த்தனை

எந்த தேவியை வணங்கியதால் மும்மூர்த்திகள்
சொந்தப் பணியாற்றும் வல்லமை பெற்றனரோ;

எந்த ஆதி பராசக்தியின் வடிவம் எப்போதும்,
எல்லோருக்கும் தியானத்துக்கு உகந்ததோ;

எந்தப் பராசக்தியைத் தத்துவ ஞானிகள் கூடி
இந்த உலகத்தின் காரணம் என்கிறார்களோ;

அந்தப் பராசக்தியை; உலகின் அன்னையை;
அனைத்தையும் தருபவளை; வணங்குகிறேன்.

எந்த மகாசக்தி குழந்தையின் விளையாட்டாகவே
இந்த உலகைப் படைத்துக் காத்து அழிக்கிறாளோ;

எந்த தாக்ஷாயணி மலையரசன் மகளாக வந்து
சொந்த முயற்சியால் சிவனை அடைந்தாளோ;

எந்த தேவியைத் தன் துணைவியாக உடலிலும்,
பாதங்களை இதயத்திலும் சிவன் சுமக்கிறாரோ:

அந்த தேவியே, உலகத்தின் ஒரே அன்னையே,
இந்த உலகைத் தீமைகளிலிருந்து காக்கட்டும்.

Bhagavathy Bhaagavatam

bhagavathybhaagavatam.wordpress.com

 

[Visalakshi Ramani]

Bhagavathy Bhaagavatam – An Introduction

பிரார்த்தனை எந்த தேவியை வணங்கியதால் மும்மூர்த்திகள் சொந்தப் பணியாற்றும் வல்லமை பெற்றனரோ; எந்த ஆதி பராசக்தியின் வடிவம் எப்போதும், எல்லோருக்கும் தியானத்துக்கு உகந்ததோ; எந்தப் பராசக்தியைத் தத்த…

bhagavathybhaagavatam.wordpress.com

 

[agopal]

#190. Worse than a dog!

To come out the shackles of the worldly bondage in a human life, one needs a spiritual guru. He must be one who had realized the truth - to be able to liberate the others who come to him asking for help.

So one man decided to seek liberation with the help of a mahan guru. The man went to the guru with great humility and said, " I am very humble. I know that I worse than a dog. Kindly liberate me from the worldly bondages."

The guru knew that one who was humble need not proclaim it - since he would also appear to be humble. However he told the man thus, "Go and fetch something which is lower in esteem than yourself. I shall accept you as my disciple."

The man went looking around for anything which was lower in esteem than himself. But strangely he could not find a single thing which was lower than him. Finally he spotted his own feces and decided that certainly it must be lower than himself.

He bent down to pick it up and was startled when his feces spoke to him in a harsh tone, "Do not touch me again you miserable creature. I was a heavenly sweet suitable for divine offerings until you ate me. Now I have become a foul smelling and repulsive product - thanks to your association. If you associate with me one more time, I shudder to think what might become of me. So do not touch me again!"

The man felt as if he was struck with a whip and realised where he really stood in the rungs of humility.

தூணில் இருப்பவர், துரும்பில் இருப்பவர், மலத்தில் இல்லையோ?
மனிதனின் உணவு, பன்றி உணவை விட சிறந்ததோ?
பின் தேவ உணவு, மனித உணவை விட சிறந்தது அல்லவா?

பால் பணியாரமும், தக்காளியும், வெண்டக்காயும், வாழைப்பழமும், கருஞ்ஜீரகமும், அவுரிநெல்லியும்,
பன்றி உணவாவதை தவிர்க்க முடியுமோ?

 

[Visalakshi Ramani]

பெருமானின் அருட் பிரசாதமும் கூட
தரமற்ற மனிதன் கரம் பட்டு விட்டால்
உரு மாறி, நிறம் மாறி, மணம் மாறி,
எருவாவதைக் கருவாகக் கொண்டது
அரிய ராமகிருஷ்ண பரமஹம்ஸரின்
சிறிய.... ஆனால் சீரிய இக் கவிதை.

 

[agopal]

பெருமானின் அருட் பிரசாதமும் கூட
தரமற்ற மனிதன் கரம் பட்டு விட்டால்
உரு மாறி, நிறம் மாறி, மணம் மாறி,
எருவாவதைக் கருவாகக் கொண்டது
அரிய ராமகிருஷ்ண பரமஹம்ஸரின்
சிறிய.... ஆனால் சீரிய இக் கவிதை.

மிக தரமுள்ள மனிதன் உட்கோண்ட திவ்ய கோவில் பிரசாதமும்,
தரமற்ற மனிதன் உண்ட கசப்புமிக்க பாகற் கறியும்,
அடையும் நிலை ஒன்றே என்று அறிவோம்,
பிறக்கும் முன் மலநீர் உட்கொண்ட சேயும் தரமுள்ள மேதையாகலாம்,
பிறப்பது பாற்கடலாயினும் முதலில் உதித்தது ஹாலஹாலமும், அலக்ஷ்மியும் அல்லவா?

தரமற்ற அனைத்தையும் தரத்தை நோக்கி செலுத்தும் தேவர்களும்,
தரமுள்ள அனைத்தையும் கீழ் தள்ளும் அசுரற்களும்,
இன்றும் உண்டு இவ்வுலகில்,

உண்டோ உருவம் அவர்கட்கு?

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்....?

 

[Visalakshi Ramani]

மெய்ப்பொருள் காண்க!

 

[Visalakshi Ramani]

The human excreta, as in this story, does not object when it gets eaten by a dog or a pig but it does not want to be even touched by a man! That shows how great a man is in the eyes of his own body waste!
The above post has some very great original ideas hidden in it.

Corollary 1:
Drink Morargin (the first and fresh sample of urine collected and recycled in the early morning)
and eat your own excreta - if you want to become a genius!
( By extrapolation all the pigs and the street dogs must have become great geniuses long ago!)

Corollary 2.
The fetus floats in the feces and the urine of its mother when in her womb.
Science says fetus is in the uterus, the feces in the large intestines and the urine in the bladder.

Corollary 3.
The fetus feeds on the excreta of its mother.
But Science says the fetus gets all its nutrition through the umbilical cord from its mother.

Corollary 4.
The Devas make the bad things into good things. Actually the Devas hand down the bad things to the maanavas and dhaananvas and keep the best things for themselves.

Amruta mathanam gave only the Goddess of Intoxication vAruNi to the asuras whie the Devas managed to take possession of all the wonderful things that emerged from the Ocean of milk.
Indra distributed his brahmahathhi dosham to the Women, Trees, Water and Earth.

Corollary 5
The asuras are supposed to தரமுள்ள அனைத்தையும் கீழ் தள்ளும் அசுரற்களும்,
They themselves get the worst of every deal made with the Devas and could do nothing better!

The degree of the EGO is reflected when one cannot even accept the concept that
MAN might be the lowliest among all living creatures - considering his selfishness, his bias, his hatred, his jealousy, his vengeance, his treachery, his butchery and his short sightedness.

To top everything else, he does all these in spite of the supreme intelligence conferred on him by the All powerful Supreme God!

What a shame on the humans!