• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

A poem a day to keep all agonies away!

# 56. AFFECTION AND ANIMOSITY.


As far as 'Mukthi' is concerned 'bakthi'' and 'dwEsham' are equal, in all respects.

They look like opposite words, but they are the two sides of the same coin!

Extreme love culminates in 'bhakti' and extreme hatred in 'dwEsham'.

Which of these is superior? Bhakti to krishnA or dwEsham to Him?

Bhakti in a hundred births is equal to the dwEsham in three births!

This is true according to the time scale of KrishnA.

We remember the person whom we love now and then; but we remember the

person whom we hate - like a constant fire kept alive in the mind.

Krishna does not bother about the emotions accompanying our thoughts - since He

is beyond rAgA and dwEshA. When we fulfill the time requirement, He showers His

blessings on us.

Isn't it strange that Bhayam and BhEthi work in the same way as Affection and

love in winning MOkshA?
 
It is an unusual Bhakthan! Maya makes him think like that as much as same Maya has made Arjuna haughty! Ultimately, "Ellaam Kannanae" should dawn! Regards!
 
#81. இறைவன் எனும் படைப்பாளி!





இறைவன் என்னும் படைப்பாளி, என்றும்
இனியவற்றையே உலகில் படைத்திடுவான்.
ஐந்தறிவுள்ள உயிர்கள் அனைத்தும், அவன்
தந்த உடலை நிறைவுடன் ஏற்றுக் கொள்ளும்.

ஆறறிவு பெற்ற மனிதர்கள் மட்டும் தான்,
அவன் படைப்பிலே குறை காண்கின்றனர் .
உருவை மாற்றி அமைக்கும் முயற்சிகளில், தம்
பொருளையும் மன நிறைவையும், இழக்கின்றனர்!

நல்ல உருவமும், நல்ல உறுப்புகளும் பெற்று,
நன்றாகவே காட்சி அளித்திட்ட போதிலும்;
நானிலத்தில் தனித் தன்மையுடன் திகழ,
நான்கு திசைகளில் ஓடி ஓடித் தேடிடுவார்!

முகத்தின் அமைப்பையே மாற்றிவிட்டு,
அகத்தில் பெரு மகிழ்ச்சி கொள்ளலாமா?
தொங்கும் தோலை இறுக்கித் தைத்து,
தோற்றத்தைப் பொலிவுறச் செய்யலாமா?

கூரிய மூக்கைச் சிறியதாய் ஆக்கலாமா?
பெரியதாகச் சிறிய கண்களை ஆக்கலாமா?
மற்ற பல உறுப்புக்களையும் தம் உடலில்
மாற்றி மாற்றி அமைத்துக் கொள்ளலாமா?

பாலைவனத் தலையிலும் நன்றாகப்
பயிர் பண்ணலாமா அடர்ந்த கூந்தலை?
பணம் படுத்தும் பாடுகளே இவைகள்!
பண்பு மேம்படப் படும் பாடுகள் அல்ல!

தம்மிடம் இல்லாதவையே அழகியவை என
நம்பிடும் இவர்கள் செல்வமும் விரயமே!
இப்படியே எண்ணங்கள் இருக்கும் போது,
எப்படியும் மன நிறைவும் வருவதில்லையே!

இறைவனை விடவும் சிறியவர்கள் நாம்;
இறையினும் சிறந்த படைப்பாளிகளா?
இந்த உண்மையை நன்கு உணர்ந்தால்,
இந்த வாழ்க்கை மிக இனிமையாகுமே!

வாழ்க வளமுடன்,
 விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
# 81.GOD THE CREATOR.


All the living creatures accept the body given by God without any complexes-except Mankind.

Men and women are never satisfied with their natural assets and always wish to improve their looks.

He/she spends a lot of time and money in these vain pursuits and loses their peace of mind also in addition to money.

People want to reshape their face, nose, lips, eyes, have face-lifts and try to grow hair on bald heads.

They believe that beauty is what they don't have and that they can buy it with money.

Can a man be a better creator than God?
 
# 57.The gift of KrishnA.


The word KrishnA goes with the adjectives Kindness and Sweetness. No one can dislike Him at all! He blesses His devotees and punishes His enemies. The result of both the actions are one and the same! It is merging with Him for ever and ever.

When the elephant King GajEndrA offered a lotus flower to KrishnA, a wicked crocodile caught hold of its leg and they struggled for a long time. When the elephant called out Lord's name as "AdhimOlamE" He rushed to the spot on Garuda VAhanA and killed the crocodile. Both Gajendra and the crocodile were restored to their original glory by Lord.

KamsA wanted to kill KrishnA with the help of an elephant KuvalayApEdA- which was as big as a mountain. But KrishnA broke its tusks and presented the rare pearls found in it to RAdhA. He killed the elephant and the two wrestlers ChAnUrA and MallA. All the three were liberated.

There are nine forms of bhakthi and all the nine are equally good in taking us nearer to God and uniting us with Him.
 
The Lord shows "MaRakkarunai" to liberate His Devotees who came for that purpose only in the guise of His enemies! As they were constantly thinking of Him to destroy Him, the Lord in one stroke was able to give them Moksha!
 
#82. நினைப்பதும், நடப்பதும்!



நினைப்பது ஒன்று, நடப்பது ஒன்று என்று,
நித்தமும் பலமுறை நாம் சொல்வது உண்டு.
நினைத்தது எல்லாம் நடந்தது என்றால்,
நினைக்கவே மாட்டோம், நாம் இறைவனை!

நடந்ததையே நாம் நினைத்துக்கொண்டிருந்தால்,
நடக்க வேண்டியவற்றை மறந்தே போவோம்.
நல்லது எது, அல்லாதது எது, என்று அறிவான்,
நம்மையும் விட நன்றாகவே, நம் இறைவன்.

ஜுரம் வந்த குழந்தைக்கு மருந்துகளை,
நேரம் தவறாமல் தாய் தருவதில்லையா?
குழந்தை கேட்கும் என்று காத்திருப்பாளா?
குழந்தை கேட்பதெல்லாம் கொடுத்திருப்பாளா?

கேட்கும் கெட்டதைக் கொடுத்து விடுவதா ?
கேட்காத நல்லதைக் கொடுத்து விடுவதா?
தாய்க்குத் தெரியும் குழந்தையின் தேவைகள்.
தலைவன் அறிவான், நம் அனைவரின் தேவைகள்.

கேட்டும் கொடாதவர் சிறியோர் ஆவர் ;
கேளாமலே கொடுப்பார் சீரிய பெரியோர் .
பெரியவனாகவும், வலியவனாகவும்;
அரியவனாகவும், எளியவனாகவும்;

தாயுமாகித் தந்தையுமாகி, நம்மை
தாங்கி நிற்கும் தன்னிகர் அற்றவன்,
தருவான் என்றும் நமக்கு நல்லதையே.
தர மாட்டான் நாம் கேட்பதெல்லாமே!

தாயை நம்பும் சேய் போல் நாமும்,
தயாபரனை நம்புவோம் முழுமையாக.
“நம்பினார் கெடுவதில்லை!” இது நமக்கு,
நான்கு மறைகள் தரும் உத்தரவாதம்!

வாழ்க வளமுடன்,
 விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
# 82.

Man proposes and God disposes.



If a man gets everything he wants, he will forget God. If he remembers

everything he wanted but did not get, he won't be able to go with his life.

God knows what is best for us and gives us exactly that.

A mother gives medicines to a child suffering from fever. She won't wait

till the child asks for it. At the same time she won't give everything the

child wants to eat. She will give only what is best for the child.

God is our mother. He knows what is best for us - better than we do! He

will give us the best and not all what we seek from Him.

We have to trust in Him with a whole heart as a child does its mother.
 
# 58.
KArana VArana Kannan.



He is the cause of this world;

He is a beautiful VAranam;

He is pretty and dark colored;

So He is a beautiful VAranam.

He has became a kunjaram by eating butter, curd and milk to His heart's delight.

We can spend hours at a stretch, watching a magnificent elephant.

The magnificent KAranan will steal our hearts and intellect!

All calves are pretty, even that of an elephant. but the only real beautiful person is our Krishnan.

Decorated with silk clothes after having his bath, He will go and play in mud and sand.

When bathed clean, the elephant will shower itself with dirt and mud.

His words form the Aranam;

He is a karpaga VAranam;

He is the srushti KAranam;

His blessings are to be sought;

He is the only pari pooranan;

He is the all powerful NAranan;

He is the root of everything;

He wears a garland of 1000 names;

We may seek and search all over the world,
but we will not find another KArana VArana Krishnan.
 
Dear Mr. Kahanam,

Yes. 'Karunai' can be of two extremely different types...

The 'arakkarunai' and the 'marakkarunai'.

In the history of the world, always the number of people who deserved

'marakarunai' had exceeded the number of those who deserved

'arakkarunai' by several hundred thousand times. It is no different now!

with warm regards,
V.R.
 
#83. பண்டிதரும், பாகவதமும்!





பண்டிதர் வந்தார் ஒரு நாட்டு அரசனிடம்,
“பாகவதம் சொல்வேன் கேளும்” என்றார்;
மேலும் கீழும் ஆராய்ந்தபின் மன்னன்,
“மேலும் படித்து விட்டு வாரும்” என்றான்.

திகைத்து நின்ற பண்டிதரும் பின்பு,
திரும்பி வந்தார் தன் இல்லத்துக்கு.
மறுமுறை அமர்ந்து படித்தார் பாகவதம்;
மறுபடி நடந்து சென்றார் மன்னனிடம்.

இம்முறையும் அவ்வாறே நடந்தது!
இன்னதென்று அறியாமல் கலங்கிய
பண்டிதர், தன் இல்லம் திரும்பி வந்தார்;
படிக்கலானார் மீண்டும் அதே பாகவதம்.

படிக்கப் படிக்கப் ஒரு பொறி தட்டியது.
“பரமன் அருளே மிகப் பெரிய செல்வம்;
இனிச் செல்லேன் ஒரு அரசனையும் நாடி,
இன்று அறிந்தேன் மேலானது எது என்று!”

மன்னன் அறிந்தான் அப்பண்டிதரின்,
மனத்தில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றங்களை;
மண்டியிட்டு வணங்கி வேண்டினான்,
“மறுப்புச் சொல்லாமல் என் குரு ஆவீர்!”

பாகவதம் படித்துப் புரிந்து கொண்ட ஒரு
பண்டிதர் வெறும் பொருளைத் தேடுவரோ?
அருட் செல்வம் அவரிடம் குவிந்திருக்க,
பொருட்செல்வம் அவனியில் நாடுவரோ?

வாழ்க வளமுடன்,
 விசாலாக்ஷி ரமணி.



 
# 83. The Pundit and the BAgavatham.



A pundit went to a King and offered to teach him BAgavatham. The king told the

pundit to read it one more time and come back. When the pundit went for a second

time the same thing was repeated. The Guru got badly shaken.

He sat and started reading the BAgavatham again. It flashed in his mind that God is

the greatest wealth. Why should he run after the temporary earthly wealth when he

already possesses the divine wealth of bhakthi and gnaanam?

Since the pundit did not come back, the king guessed the changes in his views and

ideas. The king came to him with due respects and gifts and begged the guru to

accept him as a disciple.
 
# 59. BRAHMAM AND MAYA.





The sum total of all power is Brahmam;
The expression of the power is MAYA.

The Energy stored is Brahmam;
The Energy spent is MAYA.

The Immovable power is Brahmam;
The Power in motion is MAYA.

If a fire can be equated to Brahmam;
Its capacity to burn is equated to MAYA.

If a prism can be equated to Brahmam;
Its spectrum can be equated to MAYA.

If Srushti kAranam is Brahmam;
Then Srushti kAriyam is MAYA.

What lies beyond our sight is Brahmam;
Everything within our eye sight is MAYA.

That which remains aloof is Brahmam;
That which expresses itself is MAYA.

That which is neither born nor destroyed is Brahmam;
That which is born and gets destroyed is MAYA.

Brahmam and MAYA are mixed like milk and water.
Only a Parama hamsA can separate the two,
In the same way a hamsA separates milk and water.
 
#84. “உன் அண்ணன்.”





உருவமும், அருவமும் ஆக விளங்கும்
கருநிறக் கண்ணன், கார்மேக வண்ணன்;
வருவான் அவனை விரும்பி அழைத்தால்,
சிறுவன் ஜடிலனின் கதை இதை உணர்த்துமே!

பண்டைய நாட்களில் பள்ளிகள் குறைவு;
எண்ணிவிடலாம் ஒரு கை விரல்களால்!
படிப்பதென்றால் பல காத தூரம் தனியே
நடந்து சென்றிட வேண்டும் மாணவர்கள்.

காட்டு வழியே தன்னந் தனியே தினம்,
காட்டு விலங்குகளின் பீதியில் செல்லும்,
சிறுவன் ஜடிலன் தன் ஏழைத் தாயிடம்,
மறுகியவாறே ஒருநாள் உரைத்தான்,

“கள்ளிக் காட்டைக் கண்டாலே அச்சம்.
பள்ளி செல்லவோ மிகவும் விருப்பம்.
எனக்குத் துணையாக யார் வருவார்கள்?
எனக்கு ஒரு பதில் கூறுங்கள் அம்மா!”

“கண்ணன் இருக்கும் போது நமக்கு
என்ன பயம் சொல், என் கண்ணே” என்ற
தாயிடம் கேட்டான் “யார் அந்தக் கண்ணன்?”
தாய் சொன்னாள், “அவன் உன் அண்ணன்.”

பாதி வழியில் சிம்ம கர்ச்சனை கேட்டு,
பீதியில் உறைந்த சிறுவன் ஜடிலன்,
“கண்ணா! கண்ணா! உடனே வா! என்
அண்ணா! அண்ணா!” என்று ஓலமிட,

மனத்தை மயக்கும் மோகனச் சிரிப்புடன்,
முன்னே வந்து நின்ற அழகிய சிறுவன்,
“வா தம்பி! நாம் பள்ளிக்கு போவோம்” என
வழி காட்டி நடந்தான் ஜடிலன் முன்னே.

பள்ளியை அடைந்ததும் ஜடிலனிடம்,
“பள்ளி விட்டதும் கூப்பிடு, வருவேன்” எனப்
பகர்ந்து மறைந்தவன் யார் என்பதை அந்தப்
பாலகன் அறியான், நாம் அறிவோமே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
 
# 84. Elder brother.



Krishna can assume a shape (uruvam) and he can also be without a form (aruvam)

as He wishes to do. He will appear in person - if we call out with faith and trust.

Jadilan was a young boy who had to go his school through a forest - since there

were very few schools in ancient time.

He would get frightened by the various growls and sounds of animals on his way. He

wanted some one to take him to school safely.

His mother told him to call out for Krishna. The boy demanded to know who that

Krishna was. The mother said that he is Jadilan's elder brother.

The next day the boy got frightened by the growl of a lion and called out for Krishna,

his elder bother.

A beautiful boy with a divine smile appeared before Jadilan and escorted him to the

school. He promised to come back in the evening to take Jadilan back home.

Jadilan did not know who the new boy was, but we all know who He was!

 
# 60. The Theory of Evolution.



Scientists postulated the theory of Creation and Evolution.

God had enacted it in his dasa avatArs.

The theory states that the first form of live appeared in water. It was followed by the amphibians - which can live in water and on land. Then came the land living animals followed by human beings.

To protect the VEdAs God appeared as a giant Fish - a water living organism.

To support the Mandhara giri during Amrutha mathanam, He aasumed the form of a giant tortoise- an amphibian which can live on land and in water.

To recover the earth from under water, He became VarAhA Moorthi - a land living animal.

The next avatAr was the half lion and half man- Narahari.

This was followed by the vAmana avatAr, where He is a short boy. The following avatArs were full grown powerful men namely Parasu RAmA, Raghu RAmA, BalarAmA and KrisnhnA.

What scientists have proved with great difficulties, God has demonstrated by his avatArs so easily.

He is the greatest of all great scientists and great GnAnis.
 
#85. இடைப்பெண்.


அந்தண குரு ஒருவருக்குத் தவறாமல் பால்
அனுதினம் வழங்கும் ஒரு சிறு இடைப்பெண்;
ஆற்றைத் தாண்டி வரவேண்டி இருந்ததால்,
ஏற்றுக்கொண்ட நேரத்துக்கு வருவதே இல்லை!

ஒரு நாள் கூறினார் அந்த குரு அவளிடம்,
“சம்சாரக் கடலையே நம்மால் தாண்ட முடியும்;
ஒரு ஆற்றை உன்னால் தாண்ட முடியாதா?
சரசரவென்று நீ நீர்மேல் நடந்து வருவாய்!”

குருவிடம் முழு நம்பிக்கை கொண்ட பெண்
மறுநாள் முதல் விரைந்து வரலானாள்;
குரு கேட்டார் அப்பெண்ணிடம், “இப்போது
வருகின்றாயே நேரத்தோடு! எப்படி?” என்று.

“நீங்கள் சொன்னபடியே வருகின்றேன் ஐயா;
நீரைக் கடக்க நான் ஓடத்துக்கு நிற்பதில்லை!
ஓடத்துக்கு நின்றால் பொழுது ஆகிவிடும்;
நடந்து வருவதால் எனக்கு நேரம் மிச்சம்”

விக்கித்துப் போன குரு அவளிடம்,
“விரைந்து நடந்து காட்டு” என்று கூற,
விறு விறு என்று நீர் மேல் நடந்தாள்
வியத்தகு நம்பிக்கையுடன் அந்தப் பெண்.

திரும்பிப் பார்த்தவள் திகைத்து நின்றாள்.
தூக்கிய வஸ்திரத்துடன், நீரின் மேலே
நடக்க முடியாமல் நிற்கும் குருவினை.
நாவில் மட்டும் பகவான் நாமங்கள்!

“உங்கள் கடவுளின்மேல், குருவாகிய
உங்களுக்கே நம்பிக்கை இல்லையா?
நனைந்து விடுமோ வஸ்திரம் என்று
நினைந்து அஞ்சுகின்றீரே!” என்றாள்!

நினைத்தது நடக்கும், கேட்டது கிடைக்கும்,
மனத்தில் முழுதாக நம்பினால் மட்டுமே!
போதனை அனைவருக்கும் செய்யும் குரு
போதனை அன்று சிறுமியிடம் பெற்றார்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
# 85.The milk vendor.


A famous guru bought milk from a young girl who lived across a river. Everyday she would come late, as she has to wait for the boatman to cross the river.

The Guru asked her one day, when the people can cross the ocean of SamsArA, why she could not cross a mere river, just by walking on it!

From the next day the girl started coming very early. The Guru asked her the reason. She said that she did not wait for the boat man any more but just walked across the river as told by him.

They both set out to walk on the river. The girl turned back and found the Guru with his garment rolled up so that it would not get wet.

She wondered aloud whether he lacked the confidence in his own words and was afraid that his clothes would get wet?

On that day, the Guru learnt a valuable lesson from that poor, innocent and ignorant milk vending girl.
 
# 61.NArAyana nAmam.


The utterance of the name 'nArAyanA' will rid us of all sins and bless us with everything good in life!

ajAmilan was a brahmin by birth but he gave up all the practices of a brahmin. His load of sin would have delivered him into narakam, but by uttering the name of NArAyanA his sins were absolved and he escaped punishment in narakam.

One day ajAmilA went to the forest to bring the things needed by his father. He met a woman of dubious virtue and fell in love with her. He gave up his old practices and started living with her. They got many children. The youngest and the most favorite son was named as NArAyanA.

On his death bed ajAmilA got frightened by the sight of the kinkarAs - the servants of YamA. He called out for his son NArAyanA who was playing outside. Immediately the Vishnu dhoothAs arrived and a heated argument ensued.

The kinkarAs listed all the sins of the man. Vishnu dhoothAs argued that the moment he uttered Lord's name all his sins were absolved. Finally Vishnu dhoothAs won the argument and ajAmilA escped narakam.

When the kinkarAs reported the incident to yamA, he advised them to keep away from Vishnu bhakthAs.
Just as fire destroys dried leaves and medicine destroys diseases the name of NArAyanA will destroy all the sins of a hundred thousand janmAs.
 
#86. எண்ணைக்கிண்ணம்


தானே சிறந்த பக்தன் என்று
தாளாத மமதை கொண்டுவிட்ட,
தேவரிஷி நாரதரின் கர்வத்தை
தேவன் பங்கம் செய்த கதை இது!

“தன்னுடைய ஒரு சிறந்த பக்தன்
மன்னுலகில் உண்டு” என்றான்;
மூவுலகும் வலம் வரும் தேவ
முனிவரிடம் தாமரைக் கண்ணன்.

“என்னிலும் சிறந்த பக்தனா?” என
எள்ளி நகையாடிய முனிவரிடம்,
“நீயே சென்று கண்டு வா” என்று
நீல வண்ணன் ஆணை இட்டான்.

அந்த மனிதனோ ஒரு விவசாயி.
எந்த நேரமும் வேலைகள் தான்!
உதயத்தில் ஒரே ஒரு முறையும்,
உறங்குமுன் ஒரே ஒரு முறையும்,

ஹரி நாமத்தைக் கூறி வந்தான்.
பரிதவித்து உருகிவிடவில்லை.
தன்னைப் போல் இடைவிடாது
தலைவனை எண்ணவுமில்லை!

“ஒரு நாள் பொழுது முழுவதிலும்
இரு முறையே ஹரி எனக் கூறும்
இவனா உங்கள் சிறந்த பக்தன்?”
இறைவனிடம் கேட்டார் முனிவர்.

சிந்திய புன்னகையுடன் கண்ணன்,
சிந்தாமல் அவர் கொண்டு செல்ல,
தந்தான் சிறு கிண்ணம் ஒன்றை,
முன்பே எண்ணையால் நிறைத்து!

உலகை வலம் வந்தவரிடம்,
“உண்மையாகவே என்னை நீர்
எத்தனை முறை நினைத்தீர்?
என்னிடம் கூற வேண்டும்” என,

“ஒரு முறை கூட எண்ணவில்லை;
ஒருமித்த என்னுடைய கவனம்
எண்ணைக் கிண்ணத்தை மட்டுமே
எண்ணியபடி இருந்ததால், இறைவா!”

“வேலை வந்தவுடனேயே உமக்கு
வேளை இல்லை என்னை எண்ண!
வேளை தவறாமல் அவன் இருமுறை
வேலைகளிடையே எண்ணுகின்றானே!”

நாரதரின் பெருமையும், கர்வமும்
நாணமாக மாறிவிடக் கூறினார்,
“சஞ்சாரி ஆகிய என்னை விடவும்
சம்சாரி ஆகிய அவனே சிறந்தவன்!”

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி.



 
# 86.NAradA's pride.


NAradA became proud of his incessant Bhakti towards Lord Vishnu. The Lord always punctures the bloated pride in his own subtle ways.

He told NAradA to visit one His best bhaktAs in the world. That man was a farmer. He would work all day long like a dog. He would utter the name of Hari just twice a day - once when he woke up from his sleep and again when he retired at night.

NAradA was amused that this man could be one of the best bhaktAs of Lord Vishnu.
Lord handed over to NAradAa cup filled with oil to its brim and told him to go round the world once, without spilling even a drop of the oil.

When he returned after a while, the Lord asked him, how many times he chanted the name of Hari. NAradA spoke the truth that his mind was so much preoccupied with oil cup that he did not utter the name of God even once.

Lord posed a question to him.

"If you can't remember me for an instance when entrusted with a tiny chore, how great is the man who in spite of living in the world with all the burden of samsArA remembers me at least twice day?"

NAradA admitted that the 'samsAri' farmer was indeed a better baktA than the 'sanchAri' nAradA.
 
# 62. BHAKTA PRAHLAD.

.





Lotus flower may bloom in a slushy pond but we can't do pUjA to the lotus-eyed Lord, without that flower.

PrahlAd was the son of Hiranya kasipu who proclaimed himself to be the God.

Even while PrahlAd was in his mother's garbam, the child developed staunch and unwavering bhakti towards Lord VishnU.

It never diminished or wavered even when PrahlAd was subjected to dire threats and severe punishments for uttering the name

of Sri Hari.

When he was asked to drink the deadly poison, he never begged for mercy nor was he frightened to drink it.

He was pushed down from the top of a mountain. The king's royal elephant was ordered to trample on his head.

He was tied to a rock and thrown into the sea. He was pushed into a pit of roaring flames, by the orders of his foolish and

jealous father. He never cried or shouted. The only word he spoke was the name of Sri Hari.

We know that saving Hari's devotees was the responsibility of Hari himself!

Just to prove that PrahlAd's words were true, the God - to get a glimpse of whom dEvAs wait for a long time -

appeared as narahari from a mere stone pillar.

A precious gem may be thrown in the mud; but that does not diminish its value.

A pearl may grow in an unsightly shell; but it does not make it less precious.

A lotus flower may bloom in mud; but that does not defile it.

We all think that it is the best flower to be offered to God.

PrahlAd may be the son of a sinful king but that does not diminish his fame in any way!
 
Last edited:
#87. பார்வதி தேவி


முருகனும் கண்ணனைப் போன்றே
குறும்புகள் பல செய்பவன்தானே!

ஒரு முறை சிறு பூனை ஒன்றின்
ஒரு கன்னத்தை அவன் கீறி விட,

ஓலமிட்டபடியே ஓடிச் சென்று
ஒளிந்து கொண்டது அந்தப் பூனை.

அன்னையின் கன்னத்திலும் அதே
அடையாளத்தைக் கண்ட முருகன்,

“என்ன ஆயிற்று என் அன்னையே?
என்னிடம் கூறுங்கள்” என்று மன்றாட,

“உன்னால்தான் ஆயிற்று இப்படி”
என்றாள் அகில உலக நாயகியும்!

“அன்னையை நான் கீறுவேனோ?
என்ன இது வீண் பழி என் மேல்?” என,

“இன்று நீ ஒரு சிறு பூனையின்
கன்னத்தைக் கீறவில்லையா?”

“அது எப்படித் தங்கள் மீது அம்மா?
எதுவுமே எனக்குப் புரியவில்லையே!”

“உலகின் பொருட்கள் அனைத்திலும்
உள் உறைந்து தாங்குவது நான்தான்!

எதை யார் எப்படி வருத்தினாலும்,
அது என்னையே வந்து சேரும் !”

இறை வேறு, பொருள் வேறு, என்ற
குறைவான அறிவைப் போக்குவோம்!

பார்க்கும் பொருட்கள் அனைத்துமே
பார்வதி தேவியின் பல உருவங்களே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
# 87.PArvathi DEvi.


Lord Muruga is as mischievous as Lord Krishna in His childhood. One day he scratches the face of a cat. Later He finds the same nail marks on the face of His mother PArvathi DEvi.

He wonders who had scratched Her face and inflicted the nail marks.
PArvathi DEvi says it was the mark of the scratch inflicted by Murugan, on the cat, in the morning.

She says that She dwells in every single thing seen in the cosmos and the good or bad done to any living being will invariably be transferred to Her.

Let us realize that the World and God are not two different entities.
The world is the manifestation of God.
 
# 63. ABHIMANAM AND AVAMANAM. (PRIDE AND SHAME).



A new born child has no dEha abhimAnam. As it grows up it develops the concepts of ' I ' and 'Mine' and starts to identify itself with its body.

To realise ones true Self, the Atman, one should lose completely one's dEha abhimAnam.

One who has realized his Self will be completely free of dEha abhimAnam and will stop identifying himself with his body.

The young girls of Gokulam, went for a bath and krishnA destroyed their dEha abhimAnam by stealing their clothes.

When KrishnA ordered them to come out of water, with their hands held in anjali over their heads, the girls broke down completely and wept bitterly, with a sense of shame.

krishnA made them realize that they were all Atmans and not just female bodies. The gave up their dEha abhimAn and immediately and attained GnAnam.

A parama hamsa forgets that he has a 'sthoola sareeram'. He dwells in Atma anubhavam and merges with God. He forgets all about his body and does not know whether or not he is dressed.

Only a person who has abhimAnan can suffer from avamAnam. If there is no abhimAnam there is no avamAnam also!
 

Share this page

Share this page

Latest posts

Latest ads

Follow us on Social Media

Back
Top