A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

#081. மறதியும் வரமே!

நினைக்க தெரிந்த மனிதனுக்கு, மறதியும் ஒரு வரமே!
மறக்க தெரிந்த மனதும், நம் இறைவன் அளித்த வரமே!
எத்தனை எத்தனை பிறவிகள்; எத்தனை எத்தனை உறவுகள்!
எத்தனை எத்தனை பிரிவுகள்; எத்தனை எத்தனை துயரங்கள்!

பாரில் புழு, பூச்சி, வண்டுகளாக வாழ்ந்ததும்,
நீரில் மீன், சுறா, ஆமைகளாக மிதந்ததும்,
விண்ணில் பற்பல பறவைகளாய்ப் பறந்ததும்,
மண்ணில் பற்பல மிருகங்களாய்ப் பிறந்ததும்,

வீட்டில் பல்லி, பூனை, நாய் என உலவியதும்,
காட்டில் பாம்பு, மயில், குயில், மான் எனவும்,
கரடி, நரி, புலி, சிங்கம் எனவும் அலைந்ததும்,
பேரிடி போல் பிளிரும் யானையாய்த் திரிந்ததும்,

பித்தனைப் போலக் குரங்காய்க் குதித்ததும்,
எத்தனை எத்தனையோ பிறவிகள் எடுத்ததும்,
அத்தனையும் முற்றிலும் மறப்பது என்றால்,
எத்தனை நன்மை நம் மனதிற்கு, எண்ணுவீர்!

பிறந்து, அலைந்து, திரிந்து, அல்லாடி,
இறக்கும்வரை துன்புற்றுத் திண்டாடி,
உணவுக்காக, உலகில் நாயாய்ப் பேயாய்,
உழன்றது அனைத்தும் நம் உணர்வில் நின்றால்…

ஒரு நொடியேனும் மன நிம்மதி இருக்குமா?
ஒரு நாளேனும் நாம் உயிர் வாழ முடியுமா?
இறைவன் கொடுத்த வரங்களில் எல்லாம்,
மறதிச் செல்வமே மிகச் சிறந்த வரம்!

முற்பிறவி நினைவுகளைப் போக்கிய இறையை,
இப்பிறவி பயனுற மலர்த்தாள் பணிவோம்!
நல்லதைக் கொண்டும், அல்லதைக் களைந்தும்,
பல்லாண்டுகள் நாம் பண்புடன் வாழ்வோம்.

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#081. A BOON IN DISGUISE!

To the man who is capable of thinking process, forgetfulness is a real boon! Our numerous births as various creatures…
our numerous relationships of the past…
our numerous separations from our loved ones…
our numerous sufferings in different forms…

If we were to remember them all, what will be the state of our mind? Being born as a lizard, a cat, a dog living in the houses of human beings; being born as a snake, a deer, a peacock, a cuckoo, a bear, a fox, a tiger, a lion and an elephant roaming in the wilderness; jumping as a crazy monkey; if we were to remember them all… what will be the state of our mind?

If we remembered how we struggled for food competing with the other animals, and roamed to find a place to hide and sleep away from the scorching sun and pouring rain, can we have a moment of peace of mind?

The best blessing that God had showered on humanity is the ability to forget. Let us worship Him for His greatness and mercy. Let us remember only the good and forget all the bad in this birth and live a simple, humble and peaceful life.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#082. அஷ்ட வக்ரன்

வேத விற்பன்னரான உத்தாலகரிடம்
வேதம் பயின்ற ஒரு சீடர் கஹோளர்;
நியம நிஷ்டைகளில் சிறந்த போதிலும்,
திறமை குறைந்தவர் வேதப் பயிற்சியில்.

சீலம், பக்தி, நற்குணம் பெற்றிருந்ததால்,
சீலவதி குருவின் மகளையே மணந்தார்.
வேத பாடத்தின்போது அருகே அமர்வாள்
மாதரில் சிறந்த குருவின் மகள் சுஜாதை.

கருவில் உருவான குழந்தையும் கூட,
கருவிலேயே வேதம் கேட்டுப் படித்தது;
தந்தையின் தவறுகளைக் கேட்டு வருந்தி,
விந்தையாய் எட்டுக் கோணல் அடைந்தது!

அஷ்ட வக்கிரன் என்று பெயர் பெற்றவன்,
கஷ்டமான வேத, வேதாந்தங்களைத் தன்
பாலப் பருவத்திலேயே நன்கு பயின்றதால்
பால சூரியனைப் போலவே திகழ்ந்தான்.

மிதிலையில் நிகழ்ந்த பெரிய யாகத்துக்கு
மிதப்புடன் சென்றவனைத் தடுத்தான்,
தோற்றத்தை மட்டும் கண்டு ஏமாந்த,
ஏற்றத்தை அறியாத அறிவிலி சேவகன்.

“வெளித் தோற்றம் அறிவுக்குப் பிரமாணமா?
வெளி வடிவம் பருத்து, உள்ளே பஞ்சு ஆனால்?
முதிர்ச்சி என்பது வெறும் வயதினால் அல்ல;
முதிர்ச்சி என்பது ஞானத்தாலேயே உண்டு.”

வாத நிபுணன் வந்தியைத் தன்னுடைய
வாதத்தால் வென்ற அஷ்டவக்கிரன், தன்
தந்தையை நீரில் மூழ்கடித்துக் கொன்ற அந்த
வந்திக்கும் அதே கதியை ஏற்படுத்தினான்.

தோற்றத்தைக் கண்டு ஒரு மனிதனின்
ஏற்றத்தை நாம் எடை போட வேண்டாம்.
தோற்றங்கள் நம்மை ஏமாற்றிவிடலாம்;
ஏற்றங்களை நாம் உணருதல் வேண்டும்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#082. ASTAVAKRAN.

This is the story of the JnAni Ashtavakran. His father was originally a disciple of his grandfather who was a famous Guru. The guru married his lovely daughter SujAthA to his disciple – since he was a good man and excelled in the other duties assigned to him.

The father was not very proficient in the Vedas. Whenever he committed a mistake in reciting the Veda, the baby in the womb of his wife, would bend and get distorted. So when the baby was born, he had eight distortions in his body and was named as Astavakran.

He became proficient in Vedas and sAsthrAs at a very early age. He shone like a Sun God with his JnAnam and accomplishments.

He visited Janaka MahArAjA’s court with his friend. The dwara pAlakan (palace guard) refused entry to this distorted man. Ashtavakran told him that JnAnam of a person did not depend on the age or the appearance of the person.

He won over a proud pundit called Vandhi, in a debate. Vandhi had won over many other pundits earlier and caused them to be drowned in a river – when they failed in their debates.

Astavakra gave the same punishment to Vandhi and avenged his father’s untimely death caused by Vandhi.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்
சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்
#083. ஆசைகள் அறுமின்
“ஆசை தான் துன்பத்துக்கு காரணம்”,
ஆர் தான் அறியார் இதை எனினும்,
ஆசையை அறுத்தவர் யார் உள்ளார்?
அலைந்து தேட வேண்டும் உலகில்!

ஆசைகள் நிரம்பிய மனமானது, ஒரு
ஓட்டைக் குடம்; என்றுமே நிறையாது!
ஆசைகளை நிறைவேற்ற முயன்றால்,
ஓங்கும் அவை, நெய் இட்ட நெருப்பாக!

மத யானைகள் போல் வலம் வருகின்ற,
மனதின் ஆசைகளை அடக்கத் தேவை,
விவேகம் என்ற ஒரு கூரிய அங்குசம்;
வைராக்கியம் எனும் ஒரு இரும்புச் சங்கிலி.

ஆசை கொண்ட மனத் தராசின் முள்,
ஈசனை விட்டு விலகியே நிற்கும்;
ஆசை, செய்த தவத்தைக் கெடுக்கும்;
ஆசை, வளர்த்த பக்தியை அழிக்கும்.

பிறவிப் பிணி என்னும் முள் மரத்தின்,
மறுக்க முடியாத வித்துக்கள் ஆசைகளே!
அஞ்சி அகன்றிடுவீர் ஆசைகளில் இருந்து;
வஞ்சித்து வாழ்வை அழித்திடும் அவைகள்.

துன்பத்துக்கு இனிய முகமன் கூறி,
துன்பக் கடலில் நம்மைத் தள்ளும் ஆசை;
இன்பத்துக்கு விடை கொடுத்து அனுப்பி,
இன்பத்தை விலக்கி வைக்கும் ஆசை.

ஆசைகள் குறைந்து அழியும் போது,
லேசாகிவிடும் மனிதனின் மனது;
லேசாகிய மனமே உயர எழும்பும்;
ஈசனை நாடும்; பிறவியை நீக்கும்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#083. KILL YOUR DESIRES.

Desires are the root causes of all our troubles. Everyone knows this fact and yet nobody is really free from desires. A mind filled with desires is a pot with a hole. It can never be filled up! When we try to fulfill our desires, they do not get extinguished but they grow into a big roaring flame.

A mind filled with desires is a wild elephant let loose on a rampage! To control a mind torn by desires, we need a sharp ‘ankusam’ called Vivekam (power of discretion) and a strong chain called VairAgyam (sense of detachment).

A mind filled with desires turns away from God. Desires destroy devotion and a person’s righteous conduct. Desires are the seeds of the thorny tree called samsaaram (worldly life) taking a person through endless cycle of births and deaths.

Desires loot a person’s equanimity and and push him deeper into sorrow. A mind free from desires becomes as light as a feather. It can rise high, seek God and liberate the person from the cycle of births and deaths.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#084. கர்வ பங்கம்

கர்வம் மேலோங்கினால், அதை
சர்வ வியாபி கண்ணன் அழிப்பான்.
பதிவிரதை நானே என்ற கர்வத்தைச்
சதி திரௌபதி விடுத்த கதையே இது .

அஞ்ஞாத வாசத்துக்கு முன்னர்,
மெய்ஞானி ஆன மாயக் கண்ணன்
சொன்னான் அப்பாண்டவர்களிடம்,
“இன்னொரு இடம் போவோம் நாம்.”

காம்ய ஏரிக்கு அருகே ஒரு
ரம்யமான இடத்தில் வந்து
தங்கினார்கள் மூன்று நாட்கள்,
பொங்கும் புதிய உணர்வுடனே.

அழகியதொரு ஆஸ்ரமம்; அதன்
அழகிய பூந்தோட்டத்தில் ஒரு
பழுத்த மாங்கனியைக் கண்டனர்,
பழக்காலமாக இல்லாத போதிலும்.

விரும்பிய திரௌபதிக்கு, கனியை
விரும்பித் தந்தான் அர்ஜுனன்.
“என்ன காரியம் செய்தீர் நீர்?”
என்றே பதைத்தான் கண்ணன்.

“கடும் தவ முனிவர் ஒருவர்
பெறும் உணவு தினம் இக்கனியே.
சபிப்பாரோ அன்றி எரிப்பாரோ?
அபிப்பிராயம் அவருக்கு எதுவோ?

மனத்தில் உள்ள எண்ணங்களை,
மறைக்காமல் வெளியே கூறினால்,
மாங்கனி எழும்பி முன் போலவே
மரத்திலேயே இணைந்து விடும்.”

“அரசனாகி நான் மீண்டும் நிறைய
அறச் செயல்கள் புரிய வேண்டும்”
தருமன் இதைச் சொன்னதும் கனி
தலை அளவுக்கு உயர்ந்து நின்றது.

“மார்பைப் பிளந்து சத்தியமாக
மாள வைத்து, துரியோதனனின்
தொடையைக் கதையால் பிளந்து
முடிப்பேன் சபதத்தை, பீமன் நான்!”

“கர்ணனைக் கொல்வதே என்
வர்ணிக்க முடியாத ஆக்ரஹம்.”
அர்ஜுனன் சொன்னபோது, கனி
மரக் கிளையின் வெகு அருகில்.

“பட்டத்து இளவரசன் ஆவேன் நான்,
இஷ்டத்துடன் அன்னையைக் காப்பேன்.”
“அண்ணனுக்கு சாமரம் வீசிக்கொண்டு,
அண்மையிலேயே இருப்பேன் நான்.”

அழகிய இரட்டையரின் சொற்கள்;
கனியோ கிளையின் காம்பருகே!
“அழ வைத்தவர்களின் அழிவினைக்
கண்டு நான் சிரிப்பேன்!” திரௌபதி.

உயர்ந்திருந்த கனி, மீண்டும்
தயங்காமல் மண்ணில் விழுந்தது.
வேறு வழி இல்லாமல், அப்போது
கூறினாள் அவள் உண்மையினை.

“யாகத்தில் கர்ணனைக் கண்டு,
வீரனிவன் குந்தி மகனானால்,
யாருக்கும் வாய்க்காத வலிய
ஆறு வீரருக்கு மனைவி நான்!”

விக்கித்துப் போயினர் அவள்
வீரக் கணவன்மார்கள் ஐவரும்.
“இவளா சதி? இவளா பதிவிரதை?”
அவள் கர்வம் மறைந்து போனது!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

#084. GARVA BANGAM.

When pAndavAs were about to begin their ‘ajnAtha vAsam’ (living is secrecy for one whole year) Dhroupathi had become very proud of her fame as a ‘pathi vrathai’ (a very chaste wife). KrishnA wanted to deflate her pride and played this subtle drama.

They had moved to a new place and saw an Ashram and a beautiful garden. A single ripe mango was hanging from a tree – even though is was not the mango season!

Arjuna gave it to Dhroupathi since she wanted to eat it. Krishna got agitated – as it was the only daily food of a great rishi, who owned the ashram.

He said that if everyone spoke the thought in their mind truthfully the mango would get stuck to the tree once again.

Dharman, the eldest of the five PANdavas said that he wanted to perform many charities and good deeds after becoming the lawful king once again.

Bheeman said that he would make his vow come true by killing DhuryOdhanan (the eldest of the one hundred Kouravas) by busting open his thigh with his mace and ripping open his chest with his nails.

Arjunan said that his only wish was to kill KarNan. Nakulan said that he would become the crown prince and take good care of his mother. SahadEvan said that he would be with Dharman – fanning him with ChAmaram. The mango had risen slowly and was very close to its stalk.

Dhroupadhi said that she would laugh at the destruction of all those who had caused her sorrow and shame. Since the five men had told the truth, the fruit had risen very close to its stalk! But Dhroupadhis statement made the mango fruit fall to the ground! Then she was forced to reveal her inner most thought truthfylly.

When she had seen KarNan in the yAgasAlA, she had wished that, if he too were one of Kunthi Devi’s sons, she could have married six of the greatest men on earth – a privilege no woman had ever enjoyed on the earth!

Her husbands stood shocked and rooted to the spot. Her pride as a pathi vratha vanished into thin air in no time!

 

[Visalakshi Ramani]

#085. தேவையைக் குறையுங்கள்

செறிந்த அறிவினன் ஆத்மா ஆயினும்,
சிறந்த உடலின்றி இயங்க இயலாதவன்;
துரத்தும் கரும வினைகளை அழிக்கவும்,
துறந்த மனதுடன் சித்திக்கு முயலவும்;

கடமை உணர்வுடன் உடலைப் பேணுவீர்!
உடலே ஆத்மா குடியிருக்கும் கோவில்;
“சுவர் இருந்தால் தான் சித்திரம் எழுத”,
உடல் இருந்தால் தான் முக்திக்கு முயல!

ஊனுடன் உயிர் கலந்து வாழ்ந்திட,
தேவைகள் சில நாம் பூர்த்தி செய்வோம்;
தேனும், பாலும் எனத் தம் தேவைகளை,
வானளவாக வளர்த்த வேண்டாம்.

எத்தனை பொருட்கள் தேவை என்போமா,
அத்தனை பொருட்களின் வசத்தில் சிக்குவோம்;
எத்தனை பொருட்கள் தேவை இல்லையோ,
அத்தனைக்கத்தனை விடுதலை அடைவோம்.

“அகழ்வாரை தாங்கும்” பூமி இருக்க,
அகன்ற கட்டில் , மெத்தைகள் எதற்கு?
திண்ணென்று இரு நீள் கரங்கள் இருக்க,
திண்டினைத் தேடி, நாடுவது எதற்கு?

கனி, காய்கறிகள் பசி தீர்க்கும் எனில்,
இனிக்கும் உணவினைத் தேடுவது எதற்கு?
பருத்தி ஆடைகளே மானம் மறைப்பதால்,
பகட்டான ஜரிகை பட்டாடைகள் எதற்கு?

புன்னகையால் முகம் பொலிவுடன் இருக்க,
பொன்னகையைத் தேடி போவது எதற்கு?
சின்ன இல்லத்தில், சீரிய வாழ்வு என்னாமல்
மின்னலைத் தொட்டிடும் மாளிகைகள் எதற்கு?

தன் தலைமுறை வாழ வழி செய்தாலும்,
பின் ஏழு தலைமுறைக்கு சேர்ப்பது எதற்கு?
பளபளக்கும் பேருந்து பயணம் இருக்க,
குளுகுளு வண்டிகளை வாங்குவது எதற்கு?

“மரத்தை வைத்தவன் தண்ணீர் ஊற்றுவான்”
மற்ற உயிரினங்கள் முற்றும் நம்புகின்றன,
மனிதன் மட்டும் “இன்னமும் வேண்டும்”, என
மாளாத் துயரைத் தேடிச் செல்கிறான்.

தேவையைக் குறைத்துக் கொள்ளுங்கள்,
சேவையை பெருக்கிப் பாருங்கள்;
தனக்கென வாழ்பவனுக்கு தன்னிறைவில்லை,
தனக்கென வாழாதான் தன்னிறைவடைகிறான்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

#085. MINIMIZE YOUR NEEDS.

Atman is pure knowledge and bliss, but it can function only through a body!
To get out of the karma, the endless cycle of births and deaths and attain liberation, Atman has to do sAdhanA using the physical body.

So everyone of us must take adequate care of our physical body. It is the living temple of the God residing within. To keep the body and soul together, we need certain bare necessities in life.

We don’t have to make the list of our requirements a very long one! The more the number of things we depend on for our happiness, the more bonded we become. The more things we willingly give up, the more liberated we become.

When the firm, clean ground is a good enough bed, why do we go for cots and super comfort beds? When our arms can serve well as warm pillows, why do we go for sponge pillows?

When raw fruit and a simple meal is enough to sustain us, why do we go in search of fancy food, with fancy names and fancy tastes and flavors?

When the simple cotton clothes are enough for our modesty, why do we go for silk and brocade dresses?

When a hearty smile is enough to light up the face and make it beautiful, why do we buy jewels made of gold, platinum and diamonds?

When a small clean house is enough to live in, why do we build sprawling houses?

Even after amassing enough wealth to last for 7 generations, why do we still run after money all the time?

When the public transports are good enough for our travel, why do we need A.C cars?

All the other creatures depend on nature to provide for their needs. Only man has an insatiable desire for everything in life and loses his equanimity, peace of mind and ruins his precious health.

Minimize your needs! Maximize your services rendered to the others. A selfish man is never really happy and a selfless-man is never really sad.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#086. அபகீர்த்தி

நேரம் நன்றாக இல்லாத பொழுது
நேராக நம்மிடம் வரும் அபகீர்த்தி!
கண்ணனையே பீடித்த அபகீர்த்தி,
மண்ணில் நம்மை விட்டு விடுமா?

சத்ரஜித் சூரியனின் சீரிய பக்தன்,
பக்தியுடன் பூஜித்தவனுக்கு, ஒரு
சூரியனை நிகர்த்த ஒளி வீசுகின்ற
சீரிய ச்யமந்தக மணி, சூரியன் பரிசு.

மணி பூஜிக்கப்படும் இடத்தில்,
மாயாவிகள் நுழைய மாட்டார்.
பஞ்சம், அகால மரணம், கவலை,
கொஞ்சமும் நெருங்க முடியாது.

மன்னன் உக்கிரசேனனுக்கு, அதைக்
கண்ணன் தருமாறு பணித்தபோதும்,
சத்ரஜித் மறுத்து, கண்ணனைத் தன்
சத்ருவாக எண்ணத் தொடங்கினான்.

வேட்டைக்குச் செல்லும் தம்பி பிரசேனன்,
காட்டுக்குள் மணியை அணிந்து செல்லவே,
சிங்கம் ஒன்று அவனைக் கொன்று விட்டு,
பொங்கும் ஒளி வீசும் மணியினை எடுத்துக்

கொண்டு செல்லுகையில், அச் சிங்கத்தைக்
கொன்று ஜாம்பவான், மின்னும் மணியைச்
செல்ல மகனுக்கு அளித்திட விரும்பியே
செல்லலானான் தன் குகைக்கு உள்ளே.

மணித் திருடன் கண்ணனே என்று
மண்ணில் உள்ளோர் நினைத்தனர்.
தன் நற்பெயரைக் காக்க வேண்டி,
தானே தேடிச் சென்றான் கண்ணன்.

சிங்கத்தின் அடிச் சுவடுகளையும்,
சிங்கத்தைக் கொன்ற அக் கரடியின்
அடிச் சுவடுகளையும் தொடர்ந்தவன்,
கடின குகையில் கண்டான் மணியை.

கரடிக்கும், கண்ணனுக்கும் கடும்போர்,
இரவு பகல் என விடாமல் தொடர்ந்தது
இருபத்தி எட்டு நாட்கள்! ஜாம்பவான்
இறுதியில் உணர்ந்தான் கண்ணன் யாரென!

மன்னிக்கும் படிப் பலமுறை வேண்டி,
மணியையும் அளித்தான்; தன்னுடைய
பெண்ணையும் அளித்து வாழ்த்தினான்!
மண்ணில் அப கீர்த்தி யாரைவிட்டது?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#086. Apakeerthi

When a person’s time is not favorable, he would be accused of actions which he had never performed. This is the story of how Krishna was branded as a thief by his own loyal people.

Sathrajith was a devotee of Lord Sun. The Sun God was very pleased with him and presented him the Syamanthaka mani – a gem as brilliant as the Sum himself.

The gem would ward off all evil powers, famine, ill health accidents etc. Krishna wanted it to be presented to the king UgrasEnan, but Sathrajith refused to do so!

Later his brother PrasEnan wore the gem round his neck and went for hunting. A lion killed him and took away the gem. Jambavan killed the lion and gave the gem to his son to play with.

Everybody thought that krishnan was the gem-thief. He set out looking for the gem to clear His name. He followed the tracks of the lion and the bear and went into the cave where JAmbavAn lived. They both fought for 28 days continuously.

Finally JAmbavAn realized that Krishna was none other than RAmA. He presented the gem Syamanthaka as well his daughter JAmbavathy to KrishnA.

Krishnan’s name finally got cleared.

 

[Visalakshi Ramani]

#087. வேறுபாடு, இடர்ப்பாடு

ஐந்து விரல்களும் ஒரே நபரின் கையில்
ஐந்து விதமாக இருப்பதைப் போன்றே,
மனிதர்களிலும் உண்டு பலவகைகள்
மனிதர்கள் ஒரே குடும்பத்தவராயினும்!

அனைத்துப் பொருட்களும் ஒரு போலவும்,
அனைத்து மனிதர்களும் ஒரு போலவும்
அமைந்திருந்தால், நம் வாழ்வில் எவ்விதச்
சுவையும், அழகும் இல்லாது போய்விடும்!

வித விதமான பொருட்களே வாழ்வில்
வித விதமான சுவைகளைச் சேர்க்கும்;
பழையதையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தால்,
பழகப் பழகப் பால்போல் புளிக்கும்-ஆனால்

மற்றவர்களிடமிருந்து முற்றிலும் ஒருவர்
மாறுபட்டாலோ அன்றி வேறுபட்டாலோ,
விளையும் அனர்த்தம் விரும்பாவிடினும்;
விதியாலும் அதை மாற்றிவிட முடியாது!

தன்னிலும் வேறுபட்டவரைக் கண்டால்,
தாங்கவே முடியாது சக மனிதர்களால்.
மாறுபட்டவர்கள் படும் பாட்டையோ
மாளாது நாவினால் சொல்லிச் சொல்லி!

பட்டப் பெயர்கள் பலப்பல சூட்டப்படும்;
திட்டும், உதையும் தாராளமாகக் கிட்டும்;
கல்லால் அடித்துக் கூடச் சிலர் விரட்டுவர்;
சொல்லால் அடித்தும் நிம்மதியைக் கெடுப்பர்.

புதுக் கருத்துக்களைக் கண்டு, விண்டவர்கள்
பொதுவாக எங்கும் வரவேற்கப்படுவதில்லை!
கருத்துக்கள் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்படும்;
கருத்தினை உரைத்தவர்களும் அதன் கூடவே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#087. DIFFER AND SUFFER.

The five fingers in the same hand are different from one another. In the same way the members of the same family differ from one another in as many ways as possible.

If all things look the same and if all people look alike, life will be very boring indeed! Variety adds to the spice of life, while familiarity breeds contempt.

At the same time, if a person differs from the others too much, he will rather be maltreated as a freak than be respected as a unique person! As a rule, humans can not tolerate any one who thinks or behaves differently.

The person who differs from the others usually suffers. It can be rightly said, “The more he differs from the others, the more he suffers at the hands of the others”.

He will be branded, called pet names or nicknames, ridiculed and humiliated. In the olden days they used to be stoned, lashed or poisoned. Thankfully such things do not happen in the modern times.

A new concept, a new theory or a new postulate put forward by person who thinks differently, is given an ice-cold-reception! People resists changes – even those which make life better.

They fight any new concept tooth and nail. They would not accept anything new – unless and until it is proved established beyond the slightest doubt!

All the famous thinkers and philosophers have suffered thus in the hands of the common men thus – prior to the acceptance of their principles!

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#088. பொறாமைத் தீ

கச்யபரின் பல மனைவிகளில் இருவர்,
கத்ரு, வினதா என்னும் சகோதரிகள்.

கணவனின் அன்பைப் பெறவேண்டியே
கண நேரமும் வீணாக்காமல் முயலுவர்.

பலமுறை கத்ரு விரும்பி விழைந்தது,
பலமுள்ள புதல்வர்கள் ஓராயிரம் பேர்.

விரும்பியபடியே அவள் அடைந்தாள்,
வீரம், பலம் மிகுந்த ஆயிரம் நாகங்களை.

வினதா விரும்பியதோ இரு மகன்கள்;
வீரமும், வெற்றியும் கொண்டவர்கள்.

பிறந்தன அழகிய இரண்டு முட்டைகள்,
பிறகு மாறி விடும் இரண்டு மகன்களாக!

ஐநூறு ஆண்டுகள் தவம் கிடந்தாள், பல
ஐயங்களை மனதில் கொண்ட வினதா.

பொரியவில்லை அங்கே முட்டைகள்.
வெளியே வரவில்லை இரு மகன்களும் .

பொறுமை இழந்தவள், ஒரு முட்டையை
பொரியும் முன்பே உடைத்து விட்டாள்.

பாதி உடல் மட்டுமே உருவாகி இருந்த
பாலனைக் கண்டு, மனம் பதைத்தாள்.

ஆக்கப் பொறுத்தவள் ஆகிய அன்னை
ஆறப் பொறுக்கவில்லை, கொடுமையே!

பாதி உடலுடன் இருக்கும் அருணனை,
சாரதி ஆக்கிக் கொண்டான், சூரியன்.

அல்லும் பகலும் இரத்தில் ஏறிச்
செல்லுவதற்கு கால்கள் வேண்டாமே!

போயின மேலும் ஐநூறு ஆண்டுகள்;
தாயின் தவமும் பலித்தது அங்கே.

ஆயிரம் சூரியர்களின் ஒளியுடனே,
அருமை மகன் கருடன் தோன்றினான்.

சேய்கள் நாக, அருண, கருடர்கள்
தாய்கள் வேறானாலும் சகோதரரே.

ஒரு தந்தை மகன்களான போதும்
ஒருவருக்கொருவர் ஜன்மப் பகை.

மகளிர் கொண்டது பொறாமைத் தீ;
மகன்கள் கொண்டதோ பகைமைத் தீ!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

089. THE FIRE CALLED JEALOUSY.

Kadru and Vinatha were two of the many sisters married to the same rushi. They were jealous of each other and were always trying to win their husband’s love and affection.

Kadru wanted a thousand strong sons. So she got 1000 famous nAgAs as her sons.

Vinata wanted two very strong and distinguished sons. She gave birth to two eggs. Five hundred years had passed by but nothing emerged from the eggs.

Vinata lost her patience and broke open one of the eggs,. She was sorry to find the half formed body of her son. He had only the upper parts of his body developed!

He was named as Arunan. The sun God made Arunan his saarathi. Sun is always on the move and the saarathi never needed to get down from the chariot.

Another 500 years rolled by and Garudan emerged from the other egg. He was more brilliant than even the Sun God.

The mothers were two sisters and jealous of each other. Their sons were half brothers but became ‘janma virOdhis'( sworn enemies for life).

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#089. உடலும், உள்ளமும்

ஒரு சந்நியாசி, உலகைத் துறந்தவர்.
அருகில் வீட்டில் ஒரு இளம் பெண்;
அழகிய அவளை நாடி வருவார்,
அல்லும் பகலும் பலவித ஆண்கள்.

துறவிக்கு கோபம் பெண்ணின் மீது,
“பரத்தையின் வாழ்வும் ஒரு வாழ்வா?
சுமக்க முடியாத பாவம் செய்பவள்,
சுழல்வாள் ஒரு நாள் நரக வேதனையில்!”

பெண்ணோ துறவியை மிகவும் மதித்தாள்;
கண்கண்ட கடவுளாக அவரை மதித்தாள்.
செய்யும் தொழிலை மனமார வெறுத்து,
செய்தாள் பிரார்த்தனை தினம் மனமுருகி.

துறவிக்கு கிடைத்தது ஒரு புதுப் பணி!
வந்து போகும் ஒவ்வொரு ஆணுக்கும்,
ஒரு சிறு கல்லை எடுத்து வைத்ததில்,
ஒரு சிறு கல்மலையே குவிந்துவிட்டது!

ஒரே இரவில் இறந்து போயினர் இருவரும்.
துறவியின் ஆத்மா கொடிய நரகத்திற்கும்,
பரத்தையின் ஆத்மா இனிய சுவர்கத்துக்கும்,
பறந்து சென்றன பாருங்கள் அங்கே அதிசயம்!

“ஈனப் பிறவிக்கு அளித்தீர் சுவர்கம்,
இறை அடியவனுக்கு இந்த நரகமா?”
துறவியின் கேள்விக்கு கிடைத்தது,
இறுமாப்பு அகற்றும் ஒரு சிறந்த விடை.

“பதிதை ஆனாலும், பாவம் செய்தாலும்,
பரமனையே எண்ணிக் கண்ணீர் உகுத்தாள்.
துறவி நீர் ஆயினும், துறவையே துறந்தீர்;
வரும் ஆண்களையே நீர் கண்காணித்தீர்!

உடலால் பாவம் செய்தவள் நீத்த உடலை,
உடனே நாய், நரிகள் தின்பதைப் பாரும்!
உடலால் உயர்ந்த உங்கள் உடலுக்கு,
உடனே மாலை மரியாதைகள் பாரும்!

உள்ளத்தால் உயர்ந்தவளுக்கு சுவர்கம்;
உள்ளத்தில் கள்ளம் கொண்டவர்க்கு நரகம்;
இதுவே இறைவனின் நியதியும் ஆகும்;
இதுவே இறைவனின் நீதியும் ஆகும்!”

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#089. THE BODY AND THE MIND

There lived a sanyasi (hermit) in a small village. By the rarest coincidence a pretty young girl – who sold her virtue – lived in a house nearby. Men of all ages used to visit her day and night. The sanyasi was very unhappy with the girl’s profession and would often think, “Having committed sins all her life, she will burn in the fires of the hell”.

But the girl respected the sanyasi – asif he were a living God. She was quite unhappy with her profession but had no other means of livelihood. She spent all her spare time in prayers and in shedding tears of remorse.

Now the sanyasi found a new occupation to keep himself busy! He would keep aside a small pebble for every man who visited the girl. Soon he had gathered quite an impressive heap of pebbles.

Both of them died on the same night – again by another rare coincidence! The Atman of the girl flew up to the heaven while the Atman of the sanyasi was dragged to the hell.

The Atman of the sanyasi was seething with anger and demanded an answer for his question. “Why was the Atman of the girl who sold her body taken to the Heaven, while his Atman was being dragged to the hell despite he fact that, he had led a pure life of an ascetic? Was there no justice in the after-life?”

He was given the best possible answer which blasted his ego and anger into nothingness.

“She was a fallen woman no doubt! She committed sin through her body but her mind was always set on God and she had washed off all her sins through her sincere tears.

You had renounced the world. Yet you spent all your time in watching the men who visited her house. Your mind had given up prayers and penance and was preoccupied entirely in storing pebbles for every man who visited her.

The mortal remains of the girl who sinned through her body is being devoured by dogs and jackals. But your mortal remains are being garlanded and given honorable last rites.

The one who is pure in heart goes to the heaven and the one with a corrupted heart must go to the hell. This is God’s justice and this is His judgment, which we carry out here!”

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#090. அமரத்துவம்

நாகங்களும், வீரன் கருடனும்
ஜனித்தது ஒரு முனிவருக்கே!
நண்பர்கள் அல்லவே அவர்கள்;
ஜன்மப் பகைவர்கள் ஆவார்கள்.

அந்நியத் தாயிடம் அடிமையாகத்
தன் தாய் இருப்பதைக் கண்ட கருடன்,
விடுதலை பெறும் வழிமுறைகளைக்
கொடுக்குமாறு வேண்டிக் கொண்டான்.

“அமரத்துவம் வேண்டும் எங்களுக்கு!
அமிர்தம் தர வேண்டும் அதற்காக!
அமிர்தம் கொண்டுவந்து கொடுத்தால்,
அன்னையின் அடிமைத்தனம் போகும்”.

நாகங்களின் கோரிக்கைக் கேட்டு,
வேகமாகக் கிளம்பினான் கருடன்;
வானவர் நாட்டினை அடைந்து,
வான் புகழ் அமுதம் கொண்டுவர.

எத்தனைக் கட்டுக் காவல்கள்?
எத்தனை பாதுகாப்பு அரண்கள்?
அத்தனையும் தாண்டி கருடன்,
அமிர்தத்தை அடைந்துவிட்டான்!

திரும்பும் வழியில் கண்டான், தான்
விரும்பும் விஷ்ணு மூர்த்தியை.
உடனே செய்து கொண்டனர் ஒரு
உடன் படிக்கை, அவ்விருவரும்.

அமிர்தம் அருந்தாமலேயே கருடன்
அமரன் ஆகலாம், இறை அருளால்;
இறைவனின் இனிய வாகனமாக
இருப்பான் கருடன் இனிமேலே.

தொடர்ந்து சென்ற கருடனைத்
தொடர்ந்தவன் அந்த தேவேந்திரன்,
“அமிர்தத்தை அளித்து நாகங்களை
அமரர்கள் ஆக்குவது மிகத் தவறு.

நாகங்கள் அருந்துமுன் அமிர்தத்தை,
நான் எடுத்துச் சென்றுவிடவேண்டும்!
உதவி புரிந்தால், உனக்கு உகந்த
உணவாக நாகங்களை ஆக்குவேன்!”

அமுதத்தை பெறுவதற்கு நாகங்கள்
ஆவலாய்க் காத்து நின்று இருந்தன.
“உண்ணும் முன் நீங்கள் அனைவரும்
திண்ணமாக நீராடி வர வேண்டும்!”

நீராடச் சென்று விட்டன நாகங்கள்;
நிமிட நேரத்தில் வந்த இந்திரன்
அமிர்த கலசத்தை மீட்டுகொண்டு,
அமரர் உலகம் விரைந்து சென்றான்.

தாயின் அடிமைத்தளை போயிற்று,
தானும் அமரத்துவம் பெற்றான் கருடன்.
விஷ்ணுவின் இனிய வாகனம் ஆனான்;
விரும்பி உண்ணும் உணவு நாகங்களே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#090. IMMORTALITY

NAgAs and Garudan were born to the same Rishi but they became sworn enemies. Garudan’s mother Vinata became the slave of Kadru – her own sister and the mother of all the NAgAs. Garudan wanted to know the conditions for liberating of his mother from slavery.

The NAgAs wanted the Amrutham (Nectar) from Swargam (Heaven) as they all wanted to become immortal. Garuda flew to the Swargam, overcame all the difficulties, got through all the protective arrangements and obtained the Amrutham.

While he was returning he met Lord Vishnu on the way and they both made a mutually beneficial pact.

GarudA would become immortal even without drinking the Amrutham. In turn he would become the holy vAhanam (vehicle) of Lord Vishnu.

He proceeded further and found Indra following him. Indra said that the Amrutham should not be given to the NAgAs as it would make them immortal and invincible.

Indra asked Garudan to help him take away the amrutham before the nAgAs could taste it. In return Indran promised that he would make the snakes the favorite food of Garudan.

Garudan brought the amrutham to the NAgAs who were waiting for it very eagerly. He commanded them to take a bath and become pure before tasting the amrutham. As soon as the NAgAs went to bathe, Indra swooped in and took away amrutham to swarggam.

Garuda became both immortal and the vAhanam (vehicle) of Lord vishnU and his favorite food consists of live snakes.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#091. வர்ண ஜாலங்கள்

வானவில்லின் வர்ண ஜாலங்கள்
வானத்தை அலங்கரிப்பது போன்றே,
வர்ணங்களின் பொருளும், ஜாலமும்
வாழ்க்கையை நன்கு அலங்கரிக்கும்.

“வெள்ளை மனம் கொண்ட ஒரு
பிள்ளை” என்போம்; அவர்கள்
மாசில்லாத மனத்தினர் என்பதை
நேசத்துடன் பிறருக்குத் தெரிவிக்க.

கரிய நிறம் கொண்ட மனமோ
கொடுமைகள் நிறைந்த ஒன்று;
ராமாயணக் கூனியையும் மற்றும்
ராட்சதக் கம்சனையும் போன்று.

நீல வானமும் நீலக் கடல்களும்
நிம்மதியை நமக்குத் தந்தாலும்,
நீல வர்ணப் படங்களோ மன
நிம்மதியையே அழித்துவிடும்.

மஞ்சள் வர்ணம் மிக மங்களகரம்;
மஞ்சள் முகமோ மயக்கும் அழகு!
திருமண அழைப்பு அதே நிறம் – மேலும்
திவாலாகும் மனிதனின் அறிவிப்பும்!

பச்சை வர்ணம் காணக் குளுமை:
பச்சை மண் ஒரு பிறந்த குழந்தை!
பச்சை பச்சையாகப் பேசுகின்றவரைப்
பார்த்தாலே நாம் விலகிச் செல்வோம்.

சிவந்த முகமும், செவ்விழிகளும்,
சீற்றத்தையே வெளிக் காட்டினாலும்,
சிவந்த கரங்கள் காட்டும் உலகுக்குச்
சிறந்த உழைப்பை, சீரிய ஈகையை.

செம்மண்ணின் அரிய நிறமோ – உள்ளம்
செம்மைப் பட்டவர் உடுத்திக் கொள்வது.
பூமியை முற்றும் துறந்தோரும் மற்றும்
பூமியின் பொறுமை கை வந்தோரும்!

கோபத்தின் நிறம் சிவப்பு என்றால்,
தியாகத்தின் நிறமே சிறந்த காவி;
காவியும், வெள்ளையுமாகத் தோன்றும்
கோவில் சுவர் அழகுக்கு ஈடு ஏது?

வர்ணங்களுக்கு உண்டு நமது தினசரி
வாழ்வில் பங்கு என்பதை அறிவோம்;
வர்ண மயமான வாழ்க்கையை நாம்
வாழ்ந்து நலம் பல அடைவோம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

#091. THE SPECTRUM OF COLORS.

A rainbow decorates the sky and makes it look beautiful. In the same way a spectrum of colors add beauty and attractiveness to our daily life.

A person with a pure heart is said to have a heart as-white-as a swan. Evil persons like the Kamsan of MahAbAratA and MandarA of RAmAyanA are said to have hearts as-black-as the pitch darkness.

Blue sky and blue sea bring peace of mind to the beholder and makes him calm and composed. But a blue film is said to destroy the mental peace of a person and disturb him very badly.

Yellow is the color of auspiciousness. A face washed with the yellow turmeric powder glows like gold. Wedding invitations used to be printed in yellow papers. So too the declaration of bankruptcy of a person.

Green color has a cooling effect. Growing plants and newborn babies can give people the same amount of joy – since they grow everyday and excite our minds. We avoid persons who give a green-signal for vulgar and lewd talk without any inhibitions.

Redness of the face and reddened eyes denote the terrible anger in a person. But the reddened hand denoted the hardwork done by the person and his liberality indonating to the others.

Red ocher is the color of clay. It is the color worn by sanyAsis – who have conquered their minds and renounced the world. It is the color of ThyAgam and vairAgyam. The temple walls painted with red ocher and white colors have an unparalleled beauty.

Colors play an important part in our everyday life and in our moods. Color can display a mood and it can also create a mood. Any interior decorator will lend authenticity to this statement!

Let us use colors wisely and make the most of their beneficial effects.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#092. நாரத கானம்

நாரத கானம் மூன்று உலகங்களிலும்,
மாறாப் புகழ் பெற்றது என அறிவோம்.

நாரதரும் தோல்வியினைத் தழுவி,
நாணமடைந்ததையும் அறிவோமா?

பால அனுமனுக்குப் பல வரங்கள்
பல தேவர்கள் உவந்து அளித்தனர்.

அனைத்து வேத வேதாந்தங்களிலும்,
அனைத்து வித சாஸ்திரங்களிலும்,

அனைத்து வகைக் கலைகளிலும்,
அளவிட முடியாத நிபுணத்துவம்!

நாரதருக்கும் உண்டு குறும்பு!
பிரம்மச்சாரி அல்லவா அவர்?

பெருமைகளை உணராமல், அனுமனை
வெறும் ஒரு குரங்காகவே எண்ணினார்.

ஆசிகள் வேண்டி அனுமன் பணிந்திட,
கீதங்கள் பாடுமாறு அவனைப் பணித்தார்.

அனுமனின் கானத்தில் மயங்கியவர்,
ஆனந்தத்தில் கண்களை மூடி அமரவே,

கல்லும் கனிந்து உருகிவிட்டதால்,
கல்லே பெரும் வெள்ளாமாகி விட்டது.

உருகிய கல்லில் நாரதர் வீணையும்,
அருகினிலே அங்கே மிதக்கலானது.

“போதும் போதும்” என்றார் நாரதர்,
கீதத்தை நிறுத்தினான் அனுமன்.

உருகிய கல் மீண்டும் உறைந்துபோய்,
அரிய வீணையைப் பற்றிக்கொண்டது.

“எடுத்தால் வரவில்லையே வீணை!
அடுத்தது நான் என்ன செய்யட்டும்?”

மீண்டும் பாடும்படி அனுமனை
வேண்டிக் கேட்டார் நாரத முனிவர்.

தேனினும் இனிய கானத்தினால்
தேன்போல் இளகியது கற்பாறை.

விரைந்து வீணையை மீட்ட நாரதர்,
மறைந்தே போனார் ஒருநொடியில்!

பெருமைகளை முழுவதும் அறியாமல்,
சிறுமைப் படுத்தலாகாது ஒருவரையும்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#092. NAARADHA GAANAM

NAradha was famous for his musical talents in all the three worlds. BAla HanumAn was blessed by the Gods with the knowledge of all the sAsthras and Arts. NAradha still considered HanumAn as nothing more than a mere monkey!

One day NAradha wanted to listen to HanumAn’s music. As HanumAn sang NAradha sat with his eyes closed and was listening with rapt attention.

HanumAn’s music was so great and enthralling that the stones melted like ice cubes and NAradha’s veena started floating it the molten rocks.

When NAradha bade HanumAn to stop singing he promptly stopped. The molten rocks froze again and the veena got stuck in the rock.

NAradha tried to retrieve it but without any success. He requested HanumAn to sing one more time. When the stones started melting, he promptly retrieved his Veena and speedily disappeared!

We should never belittle anyone without knowing their true greatness

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#093. தாங்கும் கரங்கள்

முன்னேறுவதில் உண்டு இருவகை;
முற்றிலும் அவை முரண்பட்டவை.

தட்டிக் கொடுப்பது அதில் ஒரு வகை;
தடுத்து நிறுத்துவது அதில் மறு வகை.

உரமிட்டால் நன்கு வளரும் பயிராய்
ஊக்கப் படுத்தினால் வளருவர் சிலர்.

வெட்டி விட்டால் வளரும் செடி போல
வேகத்தடை வைத்தால் வளருவர் சிலர்.

தானாக அனைத்தும் செய்ய இயலாதார்,
தாங்கும் கரங்களை நாடுவர் எப்போதும்.

தடைகளே வேகத்தை அதிகரிப்பதனால்
தடைகளை விரும்பி வரவேற்பர் சிலர்.

ஆடுகிற மாட்டை ஆடிக் கறக்கணும்;
பாடுகிற மாட்டைப் பாடிக் கறக்கணும்!

தடுத்தால் வளருபவராக இருந்தால்,
தாங்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

தாங்கினால் வளருபவராக இருந்தால்
தயவு செய்து அவர்களைத் தடுக்காதீர்!

நமக்கு வேண்டியது வளர்ச்சிதானே?
நமக்கு இரு வழிகளும் நல்லவையே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#093. SUPPORT OR SUPPRESS!

People meet with two different kinds of treatments. Some are offered unconditional support while the others are suppressed or offered speed breakers in their paths.

Some people are like the plants that grow well with fertilizers.They grow well with the support of the family members. A few others are like the plants who show rapid and impressive growth when pruned regularly.

The person who is not self sufficient needs the support of the others around him. The water coming out of a pinched hose reaches farther with greater speed. In the same way some people reach greater heights when offered resistance.

There is a proverb:”Different strokes for different folks!”

If the person needs support we must not deny him support. If he grows well despite our support let him do so!

Both the methods are good, since our aim is increased growth ratio in either case.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#094. “சர்ப்ப! சர்ப்ப!”

பிரம்மஹத்தி பீடித்ததால் இந்திரன்,
பிரமை பிடித்தவன் போல ஆனான்!
ஒளி இழந்து, அவமானம் அடைந்து,
ஒளிந்து கொண்டான் வெட்கத்தினால்.

எங்கு சென்றான் என்றே யாராலும்
எண்ணிப் பார்க்கவே முடியவில்லை.
அரசன் இல்லாமல் ராஜ்ஜியம் ஏது? புது
அரசனைத் தேடிக் கண்டு பிடித்தார்கள்!

வீரனும்; நல்ல சீலமும், புகழும் பெற்ற
சூரனும்; ஆகிய நஹுஷனே அவன்.
“மண்ணுலகின் சிறந்த அரசனையே,
விண்ணுலகின் அரசன் ஆக்குவோம்!”

புதிய பதவியை ஏற்க பயந்தவனுக்கு,
போதிய தைரியம் கூறினர், மேலும்
தத்தம் தவப் பயன்களை எல்லாம்
தத்தம் செய்து விட்டனர் விண்ணோர்.

“கண்ணில் படும் அந்நியர்களுடைய
மன்னிய தேஜசும், பிற சிறப்புக்களும்
வந்து அடையும் புதிய இந்திரனையே!”
வரமும் அளித்துவிட்டனர் அவர்கள்.

புண்ணியம் தீரும்வரை புனிதனாகவும்
புண்ணியம் தீர்ந்தபின் மனிதனாகவும்
மாறினான் மன்னன் நஹுஷ இந்திரன்!
கோரினான் சசியைத் தன் மனைவியாக!

பாவியின் விருப்பத்தைக் கேட்டவுடன்,
பதறிப் போனாள் அந்தப் பதிவிரதை.
குல குருவிடம் சரணம் அடைந்தாள்,
“குலப் பெண்ணைக் காப்பாற்றும்” என.

“கால விசேஷத்தால் தோன்றும் துன்பம்
கால விளம்பத்தால் நீங்கி விடும்” என
தைரியம் கூறிய குலகுரு, “சசிதேவியின்
வைரி அழியும் நேரமும் வந்தது” என்றார்.

மானஸரோவரில் தாமரைத் தண்டில்,
மறைந்து தவம் செய்திருந்த இந்திரன்,
“மறை முனிகள் சுமக்கும் பல்லக்கில் ஏறி
மாண்புடன் வந்தால் உன்னை மணப்பேன்”

என்று நஹுஷனிடம் நாடகமாடும்படித்
தன் மனைவி சசிதேவியைப் பணித்தான்.
பாவம் பழுத்து விட்டது நஹுஷனுக்கு;
சாபம் கிடைக்கும் நேரம் வந்து விட்டது!

சப்த ரிஷிகள் சுமக்கும் பல்லக்கில் ஏறி,
சசி தேவியைக் காணும் ஆவல் உந்த,
சல்லாபிக்க வந்தவன், ஆத்திரத்தில்
“சர்ப்ப! சர்ப்ப!” என்று அதட்டியபடியே,

அகத்தியரை காலால் உதைத்தபோது,
அவன் பாவமூட்டை நிறைந்து விடவே,
‘சர்ப்ப!’ என விரையச் சொன்னவனை,
சர்ப்பமாகும்படி அகத்தியர் சபித்தார்.

மலைப் பாம்பாக மாறியவன், கீழே
தலைக் குப்புற விழுந்தான் மண்ணில்.
நிலை மாறி பழைய வடிவம் பெறவே
பல நூறாண்டுகள் காத்தும் கிடந்தான்.

“நிலை உயரும் போதும் மனிதன் தன்
நிலைமை மாறலாகாது” என்றறிவோம்,
“பதவியைத் தந்தவர்களாலேயே அதே
பதவி பறிக்கப்படும்” என்றுணர்வோம்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#094. “SARPA! SARPA!”

Indra accumulated Brahmahathi dOsham, lost his glory and fame and went into hiding. No one knew where he was hiding.

The swargam (Heaven) had no king and the Devas decided to find a new King. So they approached Nahushan who had earned a good reputation as a lawful and reputable king on earth.

Nahushan was scared to assume the new role as Indran. The Devas gave him courage and many blessings besides. They blessed that he would absorb the tejas, glory and greatness of the persons, whom he comes across.

He was a good king till all his good karmAs got finally exhausted. Then he turned out to be a perfect villain. When he set his eyes on IndrAni, he demanded that she should come and live with him, as he was the new Indran.

IndrAni fluttered like an injured bird to hear such scary demands and sought asylum in Guru Bruhaspati. He advised her to demand for some more time to make up her mind.

She did as she was advised. She went in search of Indran – who was hiding inside lotus stem in the lake MAnasarOvar and had assumed the size of an atom!

He advised her to pretend as if she would agree to Nahushan’s demands on one condition- that Nahushan must arrive to her palace in a palanquin carried by the Sapta Rishis.

Nahushan was overwhelmed that he would get a ride which no one has ever thought about till then! He set out on the palanquin.His desire to meet Indrani was so great that he kicked Agasthya Maharishi and commanded,”Sarpa! sarpa!” bidding him to hurry up.

His stock of sins became complete and AgasthyA cursed him to fall down to earth as a sarpa! He fell headlong as a giant python and had to wait for a very long period for S’Apa vimOchanam and get rid of his curse.

When we reach greater heights we must continue to remain humble and simple. The power and position invested on one person by another is likely to be withdrawn at any time – without any warning.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#095. தொடரும் வகையில்…

தாய் தந்தையருக்குத் தருவதற்குத்
தாமதம் செய்யும் அவர் மகன்கள்,
தாம் பெற்ற செல்வங்களுக்கு மட்டும்
தங்கு தடை இன்றி அளிப்பது ஏன்?

தம்மை வாரிசுகளாகப் பெற்றவரைவிடத்
தம் வாரிசுகளிடம் அதிக அக்கறை ஏன்?
விடுகதை போலத் தோற்றம் அளித்ததை,
விடாமல் ஒரு நாள் நான் ஆராய்ந்தேன்!

ஓடும் ஒரு பெரு நதியைப் போலவே
ஓடவேண்டும் சந்ததிகளும் என்றே,
கடவுள் வகுத்த நியதியே இந்தக்
காரணம் கூற இயலாத பண்பு!

தனக்குத் தந்தவருக்கே தானும் தந்தால்,
கணக்குத் தீர்ந்து, முடிந்து போகுமே!
கணக்குத் தொடர நாம் விரும்பினால்,
கணக்கைத் தீர்த்துவிடக் கூடாது!

தந்தை தன் மகனுக்கு என்றும், அவன்
தன்னுடைய மகனுக்கு என்றும் ஒரு
சங்கிலித் தொடர்போலத் தொடருவதே
இங்கிதமான வாழ்க்கை முறை ஆம்.

இறைவன் அறிவான் நல்ல வழிகளை,
இயல்பை அமைப்பான் தகுந்தபடியே.
செய்தவனுக்குத் தெரியாதா மீண்டும்
செய்ய வேண்டியது என்ன என்று?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#095. IN CONTINUATION…

I have observed a strange trait among men and women. Sons and daughters seem to
hesitate to spend money for their parents while they never hesitate to fulfill the whims and fancies of their own children!

Why do they appear to care for their children more than their parents – to whom they are children? One fine day this riddle which was bothering me was solved in a flash and the answer dawned on me!

The generations must continue and flow on freely like a river. God has given this strange mentality to us just to ensure such a free flow.

If we return the favors we had received to the person who gave them to us, our account will be settled once for all and it will get cancelled.

So if the account should continue we must NOT return the favors to the givers but pass them on to the next generation. Whatever kindness, support, gifts and blessings we had received from our parents we must pass on to our children.

They must likewise pass on to the their children and so on and so forth. When this process continues, we get the lovely chain where each generation form a link.

God knows better than any of us how to keep things moving perpetually. So He has set the minds of the humans accordingly and made sure that the gift of love continues from generation to generation.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#096. பண்டமாற்று

ஒரே கண்ணன் வேறு வேறான
இரு வடிவங்களையும் எடுப்பான்.
பகைவர்களுக்குச் சுடும் சூரியன்;
பாசமுள்ளவர்களுக்குச் சந்திரன்.

பங்கிடாமல் உண்பது என்னும்
பழக்கமே இல்லையே அவனுக்கு!
வெண்ணை, பால், தயிர், பழங்கள்
கண்ணனுக்கு எல்லாம் ஒன்றே.

பழக்காரி ஒருத்தி வந்தது கண்டு,
குழந்தைக் கை நிறைய தானியம்
அன்புடன் தந்த பின் பழம் கேட்டான்.
தன்னுடைய நல்ல நண்பர்களுக்கு!

தாமரைக் கண்ணனைக் கண்டதும்
தாய் போன்ற பழக்காரி, தன்னுடைய
கூடைப் பழங்களை எல்லாம் மழலைக்
கூட்டத்திற்கே கொடுத்து விட்டாள்.

தானியம் இட்ட அவள் கூடையில்
தானியம் காணப் படவே இல்லை!
மாயாஜாலம் போலக் கூடை நிறைய
முத்து, ரத்தினங்களையே கண்டாள்!

“மனம் போல வாழ்வு” என்பார் சிலர்,
“மனம் போல மாங்கல்யம்” என்பார் பலர்,
“மனம் போல ஏற்றம்” என்பதையும் கூட
மாயவனே அன்று நிலை நாட்டி விட்டான்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#096. KRISHNA’S BARTER.

Krishna plays two extremely different roles. He scorches His enemies like the hot Sun. He blesses His devotees like the cool Moon.

He never eats anything by himself. He must share everything with his good friends – be it milk or butter or fruits!

One day Krishna saw a fruit vendor. He gave her a handful of grains and asked for fruits for His group of friends. The woman was so happy to get a glimpse of the lovely lotus-eyed Krishna, that she gave away the entire basketful of fruits to his young friends.

When she looked into her basket she was wonderstruck! The handful of grains were gone but the basket was filled with precious gems and pearls – as if by a mAyA jAlam!

There are two wise sayings: “The blessings a person receives depends on the purity of his mind”. “The marital happiness in a person depends of the mental purity of that person”.

Krishna had proved that, “The greatness of a person is also due to the mental purity of that person”.

What a wonderful barter of precious gems for a few fruits given with love!

 

[Visalakshi Ramani]

Posting will be resumed ASAP!

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#097. இருளும், ஒளியும்

இயற்கையில் விந்தைகள் பல உண்டு;
இருளும், ஒளியும் இணைந்து இருப்பதும்,
இயற்கையின் விந்தைகளில் ஒன்றாகும்;
இது நாம் தினமும் காணும் ஒன்றாகும்!

ஒளியை உலகுக்கு அளிக்கும் அழகிய
விளக்கின் அடியில் இருள் மண்டும்;
விளக்கின் அடியில் உள்ள அந்த இடம்,
விளக்கின் ஒளியை அறிவதே இல்லை!

உயர்வால் ஒருவர் ஒளிர்ந்தாலும், அவர்
உயர்வின் ஒளியை, தொலைவில் இருந்து
பார்ப்பவர் மட்டுமே அறிந்து கொள்வார்;
பக்கலில் இருப்பவர் என்றும் அறிகிலார்!

பழகப் பழகப் பாலும் புளிக்கும் என்பார்,
நிழலாய் அருகில் இணைந்து உள்ளோரை,
விரும்பும் எண்ணம் விலகி மெல்லவே
அரும்பத் தொடங்கும் ஒரு வித வெறுப்பு.

அதிகப் பழக்கத்தால் அங்கு பிறக்கும்
அலட்சியம் மிகுந்த ஒரு மனோபாவனை.
நெருங்கி இருப்பதாலேயே ஒரு இகழ்ச்சி,
நெடுந்தொலைவில் இருப்பின் புகழ்ச்சி!

தன்னுடன் இருந்து தினமும் காத்திடும்
தனையனை காட்டிலும், தொலைவிலிருந்து
என்றோ வந்து கண்டு செல்லும் தனையனை
அன்றோ விரும்பிக் கொண்டாடுகின்றனர்!

உள்ளதை உள்ளபடிக் காண வேண்டும்;
நல்லதை எப்போதும் ஏற்க வேண்டும்;
திறமை நம் அருகில் இருப்பதினாலேயே,
சிறுமைப் படுத்தி அதனை இகழ வேண்டாம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

#097. THE LIGHT AND THE DARKNESS.

It is one of Nature’s puzzles that light and darkness always coexist! It is a very common phenomenon we watch everyday.

A lit lamp gives out bright light to the world, but the area under the lamp never gets the light. It is always in darkness.

It is the same when a person reaches a great height by his constant efforts. The whole world will see him and appreciate him but not those who live nearby. It is true that Familiarity breeds contempt.

A person develops hatred towards the one who serves him most – while remaining quietly in the background. A strange concept prevails – that any known person can not be really great!

Parents cherish their children who live far way and visit them occasionally more than those who are with them, taking good care of them. We all know the story of the prodigal son.

We must not belittle persons just because they happen to live near to us. We must learn to see the things and persons in their true greatness and appreciate them.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#098. தீப் பார்வை

தானே கொல்ல விரும்பாவிடில், கண்ணன்
தன் பக்தர்கள் மூலம் கொல்வான், தீயோரை!

தீப் பார்வையால் யவனன் எனும் தீயோனைத்
தீர்த்துக் கட்டிய முசுகுந்தனின் கதை இது.

துவாரகையை நிர்மாணித்த கண்ணன்,
யாவருமே கண்டு அதிசயிக்கும்படியாக,

தன் யோக வலிமையால் குடியேற்றினான்
தன் குடிமக்களை, அந்தப் புதிய நகரத்தில்.

பின்னர் நிராயுத பாணியாகவே நடந்தான்,
அண்ணன் பலராமனுடன், மதுராவிலிருந்து.

யவனன் என்னும் கண்ணனின் வைரியும்,
தனியன் ஆகவே அவனைத் தொடர்ந்தான்.

வேகம் அதிகரித்துக் கண்ணன் விரைந்தால்,
வேகமாகவே யவனனும் பின் தொடர்ந்தான்.

ஒரு குகையில் நுழைந்து விட்டான் கண்ணன்;
இருள் குகையில் யவனனும் பின் நுழைந்தான்.

உறங்கும் ஒரு மனிதனிக் கண்டு, அவன்
உறக்கம் கெடுமாறு அவனை எழுப்பினான்.

எழுந்தவன் விழித்த தீப் பார்வை பட்டு,
எரிந்து சாம்பல் ஆகிவிட்டான் யவனன்.

உறங்கியவனே மன்னன் முசுகுந்தன்.
உலகம் அறியும் மாந்தாதாவின் மகன்.

தேவர்களின் சேனைக்கு அதிபதியாகத்
தேவர்களுக்காகப் போர் செய்து ஓய்ந்தவன்.

வேண்டி அவன் பெற்ற வரம் இது ஒன்றே.
வேண்டும் வரையில் உறங்கவேண்டும்.

உறங்குபவனை எழுப்பி எவரேனும்
உபத்திரவித்தால், சாம்பலாகிவிடுவர்.

உறக்கம் கெட்டுத் தனக்கு உதவிய அந்த
உத்தமனுக்கு வரம் அளித்தார் கண்ணனும்.

மறு பிறவியில் அந்தணத் தவசீலனாகி,
மாறா வைகுண்டப் பதவி அடையுமாறு!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#098. FIERY GLANCE.

Whenever Krishna did not want to kill a person by Himself, He would get him killed by someone else. Krishna got DwArakA constructed and transported all his people into the unapproachable city by his Yoga shakthi. He then left MathurA along with BalrAm.

His enemy Yavana saw that Krishna was unarmed and followed Him closely. Krishna increased his speed and the Yavana did likewise. Finally Krishna entered a cave and hid Himself. The Yavana also entered the cave and saw a man fast asleep.

He thought that KrishnA was pretending to be fast sleep and woke the man up by kicking on him. The moment that man opened his eyes, the Yavana got reduced to mere ashes. The man who was asleep was Muchukundhan – the son of MAndhAthA.

He had led the army of Devas against the army of Asuras. On their victory DevAs wanted to confer on him a boon. He said that he was very tired and wanted to sleep to his heart’s delight. The boon was granted that any one who disturbs his sleep will be burned to ashes.

Krishna blessed Muchukundhan that he would be born as a holy and austere brahmin in his birth and attain Moksha.

NEVER DISTURB A PERSON'S DEEP SLEEP! IT IS A SIN.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#099. பழிக்குப் பழி?

முதுமையில் பெற்றோரைத் துறந்துவிடும்,
மக்களை எண்ணி நான் வியந்தது உண்டு!
"எப்படி முடிகின்றது ஈவு இரக்கமின்றி,
இப்படி எல்லாம் செய்வதற்கு?" என்று!

ஒரு நாள் மனத்தில் பொறி தட்டியது;
ஒரு வகைப் பழி வாங்குதலோ இதுவும்,
சிறு வயதில் தன்னைத் தனியே விட்டுப்
பொருள் ஈட்டச் சென்ற பெற்றோர்களை?

“சிறியோர் காப்பகத்தில் விட்டுச் சென்றோரை,
முதியோர் காப்பகத்தில் விட்டால் என்ன தவறு?
பொருள் கருதியே அவர்கள் அதைச் செய்தனர்,
பொருள் கருதியே நாமும் அதைச் செய்வோமே!”

இளமையில் வறுமையும், வளமற்ற வாழ்வும்,
முதுமையில் தனிமையும், ஜனமற்ற வாழ்வும்,
இரண்டுமே மிகப் பெரிய தண்டனைகளே,
இவ்வுலகில் வாழும் மனிதர்களுக்கு.

பொருள் இல்லார்க்கு இவ்வுலகம் இல்லை;
அருள் இல்லார்க்கு எவ்வுலகமும் இல்லை!
பொருளும் வேண்டும், அருளும் வேண்டும்;
பொருளும் வேண்டும், குடும்பமும் வேண்டும்!

குடும்பத்துக்கு என்றும், மற்றும் தன் இனிய
குழந்தைகளுக்கு என்றும், தன் நேரத்தை
இனிமையாகப் பகிர்ந்து அளித்து வந்தால்,
இனிமை ஆகிவிடும் நமது வாழ்க்கையே.

ஒரு கண் போலக் குடும்பத்தையும் மற்றும்,
ஒரு கண் போலப் பணிகளையும் பாவித்தால்
இளமையில் வறுமையும் வரவே வராது;
முதுமையில் தனிமையும் வரவே வராது.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#099. Sweet revenge?

I have always felt surprised and hurt when I see the aged parents forsaken by their children. How on earth can they be so cruel?

Was this a kind of revenge by the children on their parents – who had left them in the day care, in order to work and earn more money?

The same reason is valid now too. Both the spouses have to go out to earn money and the aged parents are unnecessary responsibilities!

The worst punishments in the word are poverty in one’s youth and loneliness in one’s old age.

To live a decent life man needs money. But without a trace of humanity in him, a man is no more a human! We need the money and the family i.e the man-power.

So if we work out a successful formula and devote time both for the family and for the career, neither of them will suffer nor feel neglected.

When neither of these are neglected, we will never lack money in our youth nor man-power in old age!

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#100. வரப் பரீட்சை

செல்வத்தைப் பெற வேண்டிப் பலர்
தெய்வங்களை ஆராதிக்கின்றனர்.
செல்வம் பெற்ற அவர்களே பிறகு
தெய்வங்களை மறந்துவிடுகின்றனர்.

விருகன் என்னும் அசுரன் மிகவும்
விரும்பி விழைந்ததோர் அற்புதசக்தி.
எவர் தலை மீது கையைக் காட்டினாலும்,
அவர் வெந்து சாம்பலாகிவிட வேண்டும்!

“யாரை நான் உபாசனை செய்வது?”
நாரதரை அணுகியவன் கேட்டான்.
“விரைவில் மன மகிழ்ந்து, வேண்டும்
வரம் தருபவர், பாரில் பரமசிவனே”.

கேதார க்ஷேத்திரத்துக்கு விரைந்து
போனான் விருகாசுரன், அன்றைக்கே!
தன் தசைகளை வெட்டி இட்டு, ஒரு
தன்னிகரில்லா ஹோமம் செய்தான்.

ஆறு நாட்கள் கழிந்த பின்னரும்,
ஆண்டவன் அவனுக்கு இரங்கி
வரவோ, அன்றி அவன் கேட்ட வரம்
தரவோ இல்லை! நொந்து போனான்.

ஏழாம் நாள் தன் தலையையே வெட்ட
எத்தனிகையில் தோன்றினார் ஈசன்.
“வினோதமான வரமே இது, எனினும்
விரும்பும் வரம் தந்தோம்” என்றார்.

‘இருக்க இடம் கொடுத்தவரிடம்
படுக்கப் பாய் கேட்பது’ போலவே
வரத்தை சோதிக்க விரும்பியவன்
வரம் தந்த ஈசனையே நாடினான்.

‘அனர்த்தம் விளையுமே’ என்று
அஞ்சியே சிவன் ஓடத் தொடங்க,
‘விட்டேனா பார்’ என்றே கருவிய
விருகனும் பின் தொடர்ந்தான்.

ரட்சிக்கும் கடவுளையே யாரால்
ரட்சிக்க முடியும்? நாம் அறியோம்!
ஓட்டப் பந்தயத்தைப் பார்த்து விட்ட
ஓங்கி வளர்ந்த வாமன ரூபனும்

அழகிய பிரம்மச்சாரியாக அங்கே
அவர்கள் முன்னே தோன்றினான்.
“இவன் சொல்வதையா நம்புகின்றாய்?
இவன் பிசாசுக் கூட்டத்தின் தலைவன்!

சோதித்துப் பார்போம் நாம் இப்போதே!
சொல்வது பொய்யாகிவிட்டால், நாமே
இவனைக் கொன்று விடுவோம். நீயும்
இப்போதுன் தலைமேல் கையை வை.”

இந்த வார்த்தை ஜாலத்தில் மயங்கி,
அந்தக் கணமே தன் தலை மீது தானே
கையை வைத்ததுதான் தாமதம்!
மெய்யாகவே எரிந்து போய்விட்டான்.

தவம் செய்வார்கள் வரங்கள் பெற;
வரங்கள் பெறுவது வாழ்விப்பதற்கா?
தானும் கெட்டு, அடுத்தவனையும்
தான் துன்புறுத்துவதற்காகவா?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#100. A STRANGE BOON.

People do Tapas (penance) seeking various riches and powers. But after receiving those, they forget the God who had bestowed those things on them and they slight Him!

Asuran Vrugan wanted an unique power. If he showed his hand over the head of anybody, that person must get reduced to mere ashes!

He sought the advice of NAradha asto which of the Gods was easy to please and would readily give boons. NAradha said that Siva was easy to please and quick in giving boons.

VrugAsuran went to KEdhAra kshEthram (The place called KEdhAram) and started s severe penance. He offered the flesh cut off from his body and performed Homam for six days. Lord Siva did not appear!

On the seventh day he wanted to offer his head in the Homam. When he was about to cut off his head, Siva appeared. Though the boon was strange, Siva blessed him with that strange power all the same.

There is a saying in Tamil ” The person allowed to rest on the veranda will demand a mat and a pillow”. Vrugan wanted to test the power of the boon on Siva Himself.

Siva wanted to avoid the unpleasant consequences and started running away. Vrugan followed him with his hand outstretched and held up. They ran through all the worlds. Lord Vishnu watched this running race and appeared in front of them as a young brahmachari.

He told Vrugan,”Don’t believe the words of Siva. He is the God of spirits and ghosts. We will test His boon. If it does not work, we will kill him! Now put your hand over your own head”.

Vrugan was so overwhelmed at the prospect of killing Siva that he put his hand over his head to test the boon. He got reduced to ash in no time.

Why do people perform strict penance and get rare powers? Is it to help others or to destroy others and get destroyed in that process?

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#101. இருவகைத் துயில்கள்

உறங்குவதில் உண்டு இரு வகைகள்;
அறி துயில், அசல் துயில் என்ற இரண்டு.
பார்ப்பதற்கு ஒருபோலத் தோன்றினாலும்,
பலப்பல வேறுபாடுகள் உண்டு இவற்றில்!

திருமாலின் அறி துயில், உலகளாவிய
பெருமை பெற்றது என்பதை அறிவோம்;
திருமாலுக்குச் சற்றும் சளைக்காமல்,
பெறுவார் அறி துயில் மனிதருள் பலர்!

உறங்குவர் விழித்த கண்களோடு சிலர்;
உறங்குவர் வாயை மூடாமலேயே சிலர்;
சிம்ம கர்ச்சனையோடு சிலர் உறங்குவர்;
சிந்தித்தால் இவைகள் அறிதுயில் அல்ல!

வெளியே நடப்பவைகளை நன்கு அறிந்தும்,
வெளிப் பார்வைக்கு நன்கு உறங்குவதுபோல்,
பாசாங்கு செய்வதே அறிதுயில் ஆகும்;
பாடு படுத்தினாலும் அவர் கண் திறவார்!

தூங்குபவரை எழுப்பிவிடலாம்; ஆனால்
தூங்குவது போல் நடிப்பவரை அல்லவே!
பாசாங்கும் நல்ல பயன் அளித்திடும்,
பேசாமலே நாம் இருக்க விரும்பினால்!

தூங்கும் ஒரு சிங்கத்தை இடருவதும்,
தொங்கும் ஒரு புலி வாலை இழுப்பதும்,
அறி துயில் கொண்ட ஒருவரைச் சென்று
அறியாமல் நாம் எழுப்புவதும் சரி சமமே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

#101. THE REAL AND THE FEIGNED

There are two kinds of sleep – the real and the feigned. They both may appear to be the same but they definitely are not the same.

The feigned sleep of Lord Vishnu is world famous. Many men can challenge Lord Vishnu with respect to their feigned sleep.

Some people sleep with their eyes wide open. Some others sleep with their mouths wide open. A few others roar like caged lions in their sleep. But none of these is feigned sleep.

Feigned sleep is one in which the person appears to be asleep while he is fully aware of everything happening around him. It is difficult to wake up such a person, since he is not really asleep in the first place.

We can wake up a person who is really asleep but not the one who feigns sleep, in order to avoid unwanted interactions.

Waking up such a person will have the same consequences as stumbling on a sleeping lion or pulling the tail of tiger.

 

[Visalakshi Ramani]

சிந்தனை தந்த இந்திர ஜாலம்

#102. ஜட பரதன்

பரதன் என்ற பெயர் படைத்த
அரசன், மகான் ரிஷபரின் மகன்.
பாரத வர்ஷம் என்னும் அழகிய
காரணப் பெயர், இவராலேயே!

மனைவி, மக்கள் மோட்சத் தடை
என நினைத்து, அவர்களை விடுத்து,
அனைத்தையும் துறந்து வாழ்ந்தார்,
அழகிய சக்ரநதியின் கரையினிலே.

ஒரு நாள் கண்டார், ஒரு பெண் மான்
அருகினில் ஆற்று நீர் பருகுவதை.
பூரண கர்ப்பிணியான அந்த மானும்
நீர் வேட்கையைத் தீர்க்கும்போதே,

விழுந்தது செவிகளில், சிம்ம கர்ஜனை!
விழுந்தது நழுவி நீரில், அதன் கர்ப்பம்!
தாவிய பெண்மான் கரையிலேயே விழ,
ஆவி பிரிந்தது அந்த அழகிய மானின்.

நீரில் அடித்துச் செல்லப்படுகின்ற,
சீரிய கர்ப்பத்தைத் துரத்திச் சென்று,
வீரியத்துடன் மீட்ட பரதன், அதன்
காரியங்கள் அனைத்தையும் செய்ய,

தாயும் ஆகித் தந்தையுமாகிப் பேணி
தவ நியமங்களைத் துறந்துவிட்டான்.
மனம் முழுவதும் மான்குட்டி மீதே!
தினமும் விரும்பிய முக்தி மீதல்ல.

இறுதி நினைவுகள் மான் மீதே இருக்க,
பிறவி எடுத்தார், ஒரு மானாகவே!
பக்தியும், ஞானமும் மறையவில்லை,
முக்தியின் ஆசையும் குறையவில்லை.

தனியாகவே அம் மான் வாழ்ந்து வந்தது,
தவச் சீலரின் ஒருவர் ஆசிரமத்தருகே!
இலை, தழை, புல்லைத் தின்ற மான்
இயற்கை எய்தியது, நீர் நிலையிலேயே!

தவச் சீலரான அந்தணர் ஒருவருக்குத்
தவறாமல் சென்று பிறந்தான் பரதன்.
பாச வலைக்கு அஞ்சி வெருண்டதால்,
மோசம் போகாமல் காத்துக்கொண்டான்.

குருடன் போலவும், ஒரு பித்தனாகவும்,
செவிடன் போலவும், உன்மத்தனாகவும்,
கிடைத்ததை உண்டு, நிலத்தில் உறங்கி,
கிடைத்ததை அணிந்து, ஜடபரதன் ஆனான்.

இறுதி நினைவுகளே முடிவு செய்யும்,
மறுபிறவி நம்முடையது என்ன என்று!
இறை நினைவினில் திளைத்திருந்தால்,
இறையுடன் கலந்திடும் வாய்ப்பு உண்டு!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

#102. JAdA BHARATHAN

Bharathan, the son of King Rishaban, was a famous king of ancient India. India is named as Bharatha kaNdam in honor of this king. He wished to obtain Mokhsham (Liberation). He thought that his love for the members of his family would disturb his spiritual achievements. He left his palace and stared living hermit’s life near the banks of river Chakra.

One day he watched a female deer drinking water in the river. It was bulging with its baby in the womb. Suddenly the roar of a lion was heard. The terrified deer jumped to the river bank but its fetus fell in the river and was being carried away by the stream. The female deer collapsed and died. Bharathan saved the little baby deer from the river and took care of it.

Slowly his mind and concentration were completely absorbed by the deer and his spiritual practices took a back seat. His mind was dwelling on the deer when he gave up his spirit and so he was reborn as a deer.

The deer remembered its bakthi (devotion to God) and desire for mukthi (liberation). But it could not strive in spiritual practices as now it was merely a deer.

The lived by itself, eating dried leaves and grass, near the ashram of a rushi.

The deer died in the river and was reborn in the family of brahmins. He was afraid to move closely with anyone – fearing that he might get caught in the net of affection and waste one more lifetime.

He ate whatever he could get hold of and slept on the bare ground. He wore dirty clothes and behaved like a mentally challenged person and soon came to be called as Jada Bharathan.

The thoughts prevailing in one’s mind when his spirit leaves his body determines his next birth. It will be a safe bet to keep one’s mind always focused on God as this might give us a chance to merge with Him.

 

[naithru]

superb!!

 

[Visalakshi Ramani]

Shall I tell you a public secret sir?
I DO NOT belong to any group anywhere!
Neither in the family Nor in the forum.
Two groups joined us and we came out of those oup.
Two more groups joined us and later removed us!
I DO NOT have any social network a/c.
I believe that "He travels fastest who travels alone!"
And no one anywhere is really alone right?
We have the ONE SUPREME GOD + two halves of the day + Trinity the three expressions of the Supreme + FOUR seasons and the FIVE Great elements wherever we go.