• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

MahAperiyavA's teachings and messages

Status
Not open for further replies.
சிந்தனைக்குச் சில.....

சிந்தனைக்குச் சில.....

தேங்காய் உடைப்பதன் தத்துவம்
ஆன்மாக்களிடம் ஆணவம், கன்மம், மாயை
என்ர மும்மலங்கள் உள்ளன. தேங்காயின்மீது
உள்ள பச்சை மட்டை மாயா மலம், உரித்து
எடுக்கின்ற நார் கன்ம மலம், உடைத்து எடுக்கும்
ஓடு ஆணவ மலம்.

இவை மூன்றும் அகன்றால்
சித்த சுத்தி என்ற வெண் பருப்பு தோன்றும். நம்
மும்மலங்களை அகற்று என்பதை குறிப்பால்
உணர்த்துவதே தேங்காய் உடைக்கும் செயல்.

நீரில் உண்டாகும் பூக்கள், வில்வம், துளசி
வெள்ளி, தங்கம் இவற்றால் செய்யப்பட்ட பூக்கள்
இவை பழைமையானதாக இருந்தாலும் பூஜைக்கு
உகந்தவையே.புண்ணிய தீர்த்தங்களும் இதுபோல்
நாள் பட்டவையாக இருப்பினும் அபிஷேகத்துக்கு
உகந்தவையே.

காசிக்கு ஸமமான தலங்கள்.


திருவெண்காடு, திருவையாறு, திரு மயிலாடுதுறை,
திருவிடைமருதூர், திரு வாஞ்சியம்.

ருத்ராக்ஷம் என்றால் என்ன.
...

த்ரிபுர ஸம்ஹாரத்திற்காக சிவன் அகோரம் என்ற
அஸ்திரத்தை ஸ்மரித்துப் பின் கண் திறந்தார்
அப்போது அவர் முக்கண்ணிலிருந்து தோன்றிய
நீர்த்துளிகளே ருத்ராக்ஷமாக மாறியது என்று
கூறப்படுகிறது. ருத்ராக்ஷத்தை பக்தியுடன்
அணிய வேண்டும். ருத்ராக்ஷம் அணிந்தவர் சிவனின்
ப்ரதிபிம்பம் ஆவார்.

ருத்ராக்ஷத்தின் மேல் பாகம்
ப்ரஹ்மாவாகவும், நடுப்பக்கம் சிவனும், அடிப்பக்கம்
விஷ்ணுவும் தங்கியிருப்பதாக ஐதீகம். பொன்,
வெள்ளியில் கோர்த்துக் கட்டி அணியலாம்.இதனைக்
கண்ணால் கண்டாலே பாவங்கள் விலகும். சிவ சக்தி
ப்ரீதிக்கு ஆளாகலாம்.


Source: Sage of Kanchi

Saraswathi Thyagarajan
 
தெய்வீகத் தருணங்கள் – ஸ்ரீ மஹா பெரியவாளை&#2965

தெய்வீகத் தருணங்கள் – ஸ்ரீ மஹா பெரியவாளைக் காணோம்!

Posted by Dr.Thothathri Venugopal in பெரியவா


ப்ரும்மஸ்ரீ வேதபுரி சாஸ்திரிகளின் ‘தாயுமான மகான்’ புத்தகத்திலிருந்து



அப்போது எனக்கு பதினைந்து வயதிருக்கலாம்…ஒரு முறை மேனாவில் போகும்போது ஸ்ரீ மகா பெரியவா என்னிடம் “கொஞ்ச நேரம் பொறுத்து மேனாவைத் திறந்து பார். நான் இருக்கேனான்னு கண்டுபிடி”, என்றார்.

“உனக்கு என்ன தோன்றுகிறதோ செய்”, என்று சொல்லிவிட்டு மேனாவின் கதவை மூடிக்கொண்டார். சிறிது நேரம் ஆன பிறகு மேனாவைத் திறந்து பார்த்தேன். ஸ்ரீ மஹா பெரியாவாளைக் காணவில்லை. மேனாவை மூடி விட்டு அழுதேன்.

பல்லக்கு தூக்குபவர்களில் ஒருவர் ஸ்ரீ குஞ்சு என்பவர். அவர், “ஏன் சாமி அழறே?” என்று கேட்டார். “உங்களுக்கு புத்தி இருக்கா? வெறும் பல்லக்கை தூக்கிச் செல்கிறீர்களே? ஸ்ரீ மகா பெரியவாளைக் காணோம்” என்று அழுது கொண்டே கேட்டேன். அதற்கு அவர் “ஸ்ரீ மகா பெரியவா சாமான்யப்பட்டவர் இல்லை. உனக்கு நாளடைவில்தான் ஸ்ரீ மகா பெரியவாளின் அருமை தெரியும்” என்றார்.

சில நேரங்களுக்குப் பிறகு ஸ்ரீ மகா பெரியவா மேனாவிலிருந்து என்னைக் கூப்பிட்டார். “நீ திறந்து பார்த்து பார்த்த போது நான் இருந்தேனா?” என்று கேட்டார். “நான் பார்த்தேன். நீங்கள் இல்லை. நான் உட்கார்ந்து அழுதேன்” என்றேன். “சரி, அவன் (ஸ்ரீ குஞ்சு) என்ன சொன்னான்? என்று கேட்டார். நான், “ ‘உனக்கு நாளடைவில் புரியும்’ என்று சொன்னார்”, என்று கூறினேன்.

ஸ்ரீ மகா பெரியவாளும் ஆமோதிப்பது போல் தலை ஆட்டினார்.


https://drmathtvg.wordpress.com/2014/06/22/தெய்வீகத்-தருணங்கள்-ஸ்/
 
"கொழந்தை சாப்ட்டாலே என்னோட ஓதட்டு புண் ச&


"கொழந்தை சாப்ட்டாலே என்னோட ஓதட்டு புண் செரியாப் போய்டும்..."


பல வர்ஷங்களுக்கு முன்னால், ஒருமுறை நல்ல பனிக்காலம். பெரியவாளின் உதடுகள் ஒரே வெடிப்பாக வெடித்திருந்தது. பேசக்கூட முடியாமல் வேதனை இருந்தாலும் எதுவுமே காட்டிக்கொள்ளாமல் எப்போதும் போல வருபவர்களிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். அம்மாதிரி உதடு வெடிக்கும்போது, அடிக்கடி வெண்ணை தடவிக் கொண்டே இருந்தால்,வெடிப்பு சரியாகிவிடும். ஆனால், பெரியவா கடைகளில் விற்கும் வெண்ணையை தடவிக் கொள்ள மாட்டார். என்ன பண்ணுவது?


ஒரு பாட்டி ரொம்ப அக்கறையோடு ஐந்து சேர் பசும்பால் வாங்கி, காய்ச்சி, உறைக்குத்தி தயிராக்கி அதை கடைந்து வெண்ணை எடுத்து, கொண்டுவந்து பெரியவாளிடம் குடுத்தாள்.

"பெரியவா.......ஒதடு ரொம்ப பாளம் பாளமா வெடிச்சிருக்கு. ரொம்ப மடியா வெண்ணைகடைஞ்சு எடுத்துண்டு வந்திருக்கேன்...பெரியவா ஒதட்டுல தடவிக்கணும்"..என்று வினயத்தோடு ப்ரார்த்தனை பண்ணிக்கொண்டாள்.

பெரியவாளுக்கு வெண்ணையை கண்டதுமே தான் த்வாபர யுகத்தில் அடித்த கூத்து ஞாபகம் வந்துவிடுமாதலால், ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டார். பெரியவா மட்டும் சந்தோஷப்படவில்லை.......இன்னொரு ஜோடிக் கண்களும் அந்த வெண்ணையை காதலோடு பார்த்தன!

அப்போது தர்சனத்துக்கு வந்திருந்த ஒரு சின்னக் குழந்தை ஓடிவந்து பெரியவாளிடம் வெண்ணைக்காக குஞ்சுக்கையை நீட்டியது! சாக்ஷாத் பால கோபாலனே கேட்டது போல் அங்கிருந்தவர்களுக்கு தோன்றியது. கேட்காமலேயே மோக்ஷபர்யந்தம் [தன்னையே] குடுத்துவிடும் அந்த மஹா மஹா மாதா அப்படியே அத்தனை வெண்ணையையும் தூக்கி அந்த குழந்தையிடம் குடுத்துவிட்டார்!

இதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த பாரிஷதர்களுக்கு கொஞ்சம் முகம் சுருங்கியது! "ரொம்ப சரி...கொழந்தை கேட்டா, ஏதோ ஒரு எலுமிச்சங்காய் சைஸில் உருட்டிக் குடுத்தா போறாதா என்ன? அப்டியே டப்பாவோடயா தூக்கி குடுக்கணும்?.. இப்போ ஒதட்டுல தடவிக்க ஏது வெண்ணை?.."

அவர்கள் உள்ளத்துக்குள் ஓடிய எண்ணங்களுக்கு பதில் வந்தது........

"ஏண்டா, முகம் தொங்கிப் போச்சு? கொழந்தை சாப்ட்டாலே என்னோட ஓதட்டு புண் செரியாப் போய்டும்..." சிரித்தார்.

அன்று சாயங்காலமே, பெரியவாளுடைய உதட்டில் எல்லா பாளம் பாளமான வெடிப்பும் சுத்தமாக போய்விட்டிருந்தது! வெண்ணை கேட்ட பாலகோபாலன் அதை சாப்பிட்டுவிட்டான் போலிருக்கிறது!

சரீரம் எதுவானால் என்ன? உள்ளிருக்கும் ஆத்மா ஒன்றுதானே?

MAHAPERIYAVAR KANCHI
 
சநாதன தர்மமே சங்கரர் தரும் நெறி.

சநாதன தர்மமே சங்கரர் தரும் நெறி.

நாய்க்குக் கெட்ட பெயர் சூட்டித் தூக்கில் போடு (Give the dog a bad name and hang it) என்று ஆங்கிலத்தில் ஒரு வசனம் சொல்வார்கள். நாய் நன்றியறிதலும் விசுவாசமும் உள்ள பிராணி. அதைத் தூக்கில் போடுவதை யாறும் ஒப்புக் கொள்ள மாட்டார்கள். அதனால் அதற்கு ஒரு கெட்ட பெயரைக் கொடுத்துவிட்டு, எவனோ தூக்கில் போட்டான் போலிருக்கிறது.


நவீன நாகரீக சீர்திருத்தக்காரர்கள் நமது தர்ம சாஸ்திரங்களின் விஷயத்தில் இதையேதான் செய்கிறான். யுகாந்திரமாக, இந்தத் தேசத்துக்குப் பரம க்ஷேமத்தைச் செய்துவந்த அந்த தர்மங்களால் ஏதேதோ கொடுமைகள் நேர்ந்ததாகச் சொல்லி, கெட்ட பெயரை உண்டாக்கி, அவற்றை துக்கில் போடப் பார்க்கிறார்கள்.


நம் சனாதன சாஸ்திரங்கள் வரையரை செய்து தந்த சமூகப் பண்பாடு (வர்ண தர்மம்) கூடாது என்று சிலருக்குத் தோன்றுகிறது. எனவே, தர்ம சாஸ்திரங்களால் வாஸ்தவத்தில் ஏற்படாத கொடுமைகளை இவர்களாகக் கற்பித்துச் சொல்கிறார்கள். நம் தேசத்தில் இன்னின்னார்தான் இன்னின்ன காரியம் செய்யலாம் என்ற அதிகார பேதத்தால்

ஜனங்கள் பிரிந்து பிரிந்து போனார்கள். இதனால் ஹிந்து சமூகத்தில் ஒற்றுமை இல்லை.

இதனால்தான் நம்மை அன்னிய தேசத்தார் பல முறை ஜயிக்க முடிந்தது என்று சொல்கிறார்கள். இது துளிக்கூடச் சரியில்லை.


பொது எதிரி வந்தபோது நம் தேசத்து ராஜாக்களுக்குள் ஒற்றுமையில்லாமல் இருந்திருக்கலாம். ஆனால் ஜனங்களிடையே பரஸ்பரம் பேதம் இருந்து, அவர்கள் எதிரிக்கு உதவி செய்ததாகச் சொல்வதற்கு கொஞ்சம்கூட சாட்சியம் இல்லை. பேதங்கள் போகவேண்டும் என்று சொல்கிற இப்போதுதான் உண்மையில் பேதமும் துவேஷமும் உக்கிரமாக இருக்கின்றன. இதற்கு மாறாக, செனஜன்யத்தையே சமீப காலம்வரை கண்கூடாகப் பார்த்தோம். இரண்டு கிராமங்களுக்கிடையில் ஏதோ ஒரு வயல், வரப்பு, வாய்க்கால் அல்லது கோயில் பற்றிப் பாத்தியதை சண்டை வந்தால், அந்தந்த கிராமத்திலுள்ள அக்கிரகார ஜனங்களிலிருந்து சேரி மக்கள் வரையிலும் எல்லோரும் ஒரே கட்சியாகத்தான் நிற்பார்கள். இந்தக் கிராமத்தில் உள்ள ஒருவன் தன் ஜாதியைச் சேர்ந்த எதிரொளிக் கிராமத்தானோடு சேரவே மாட்டான். கிராமத்து விஷயமே இப்படி என்றால் தேசத்தின் விஷயத்தில் சொல்லவே வேண்டாம்.


சின்னச் சின்ன சமூகங்கள் தங்களுக்குள் கட்டுப்பட்டு ஒழுங்காக இருக்க முடிந்தது. அவரவருக்கும் தங்கள் சமூகத்தைப் பற்றிப் பெருமையே இருந்தது. அவரவரும் தங்கள் விவகாரங்களைக் கவனித்துக்கொள்ள தனித்தனி நாட்டான்மைகளை வைத்திருந்தார்கள். ஒருத்தன் தப்புத்தண்டா பண்ணிவிட்டால் நாட்டாண்மைக்காரர்கள் அவனைத் தங்கள் சமூகத்திலிருந்து பிரஷ்டமம் செய்து விடுவார்கள்.


அவரவருக்கும் தங்கள் சமூகத்தில் கெனரவ புத்தியும், மனமார்ந்த பிடிமானமும் இருந்ததால் பிரஷ்டம் செய்யப்படுவதைப் பெரிய அவமானமாக எண்ணினார்கள். இதுவே அவர்களைத் தப்புத் தண்டாவிலிருந்து தடுக்கும் பெரிய சக்தியாக இருந்தது. இப்போது எல்லா சமூகங்களையும் மனமார்ந்த பிடிமானத்தோடு சேர்த்துப் பிடித்து வைக்க எந்த ஸ்தாபனமும் இல்லை. கட்டுக்கடங்காத ஒரே பெரிய அமைப்பில் இது சாத்தியமும் இல்லை. விளைவு. குற்றங்கள் கூச்சமில்லாமல் நடக்கின்றன. போலீசின் வேலை அதிகமாகிக் கொண்டே இருக்கிறது. சாஸ்திரங்களை எதிர்க்கிறவர்கள் இதை எல்லாம் யோசிக்க வேண்டும்.


எதற்கும் எதிர்ப்பு இருக்கத்தான் செய்யும். அதுவே நல்லதும்கூட. எதிர்ப்பு இருந்தால்தான் நம் நிறை குறை வெளியாகும். நம்மை ரக்ஷித்துக் கொள்வதில் விழிப்பும் இருக்கும். ஆனால் எதிர்ப்பு என்ற பெயரில் இல்லாத கெடுதல்களைச் சொல்லி நல்லதைத் தூக்கில் போடக்கூடாது.


இல்லாததைச் சொல்வதற்கு இன்னோர் உதாரணம். நெற்றிக்கு இட்டுக் கொள்வது சிலருக்கு நாகரீகமாக இல்லை. நெற்றிக்கு இடுவதை ஜாதி அடையாளம் என்று கெட்ட பெயர் தந்து தூக்கில் போடப் பார்க்கிறார்கள்.


வாஸ்தவத்திலோ, விபூதி பூசுகிறவர்களில் பிராம்மணரிலிருந்து தீண்டாதவர்வரை சகல ஜாதியாரும் உள்ளனர். இப்படியே நாமம் போடுவதிலும் எல்லா ஜாதியாரும் இருக்கிறார்கள். எல்லாம் விஷ்ணு வடிவமான மண்ணில் தோன்றி மண்ணில் முடியவற்கு என்பதே திருமண். சரீரம் பஸ்மமான பின்னும் சாசுவதமாக இருக்கிற சிவமயமான பரமாத்மாவிற்கு அடையாளம் திருநீறு. இப்படிப்பட்ட தத்துவச் சின்னங்களை கெட்ட பெயர் சூட்டித் தூக்குபோடலாமா.


பழைய தர்மங்களை எல்லாம் முறிவுபடாமல் காப்பாற்றப் பிரயத்தனப்பட வேண்டும் என்று எங்களுக்கு ஸ்ரீ சங்கர பகவத்பாதாள் ஆக்ஞை இட்டிருக்கிறார்கள்.


அவர் பெயரை நான் வைத்துக் கொண்டிருப்பதால்தான் நீங்கள் இங்கு வருகிறீர்கள்.


அவருடைய ஆக்ஞையை உங்களுக்கும் தெரிவிக்க வேண்டியது என் கடமை. ஆக்ஞையைக் காரியத்தில் நிறைவேற்றுவதற்கும், நிறைவேற்றாததும் ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். சாஸ்திர வழக்கங்கள், லோக க்ஷேமம், ஆத்ம க்ஷேமம் இவற்றைக் கருதியே வருக்கப்பட்டவை என்பதையாவது உங்களுக்குப் புரிய வைக்கப் பார்க்கிறேன்.

????? ?????? ??????? ????? ???? : ( ??????????? ????? - ????? ????? ) : kamakoti.org:
 
ஒழுக்கமாக இருப்போமே!

ஒழுக்கமாக இருப்போமே!


* எந்த செயல் செய்தாலும் அதில் ஒழுங்குமுறையுடன் ஈடுபடுவது அவசியம்.

* வாழ்வில் ஒழுக்கம் இருந்து விட்டால், அது எல்லா விஷயத்திலும் பிரதிபலிக்கத் தொடங்கி விடும்.

* ஆசை வயப்பட்டு செய்யும் செயல்கள் மனிதனை பாவச் சேற்றில் தள்ளி விடும்.

* துன்ப சிந்தனையால், மனம் பாரமாகும் போது, ஞானம் என்னும் தண்ணீருக்குள் அமுக்கி விடுங்கள். மனம் லேசாகி விடும்.

* மனம் தூய்மை அடையவும், பாவம் நீங்கவும் ஒரே வழி தியானத்தில் ஈடுபடுவது தான்.


- காஞ்சிப்பெரியவர்


Indian Hindu Religion Philosophers and Spiritual Philosophy
 
தமிழ் வேத விசாரம்.

தமிழ் வேத விசாரம்.

சங்கரிப்பாட்டி என்று முதிய அம்மையார். பெரியவாளை தினமும் தரிசனம் செய்து கொண்டிருக்கவேண்டும் என்பதற்காகவே காஞ்சியில் தங்கியிருந்தார். ஒன்றிக்கட்டை.

ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் ஒரு அட்சரம் கூடத்தெரியாது. ஆனால் தமிழிலிருந்த வேதாந்த நூல்கள் பலவற்றைப் படித்துப் புரிந்துகொண்டிருந்தார். கைவல்ய நவனீதம், உள்ளது நாற்பது போன்ற நூல்கள் எல்லாம் மனப்பாடம்.

பெரியவாளுக்குப் பாட்டியைப்பற்றி நன்றாகத்தெரியும் தினமும் வரிசையில் நின்று, தீர்த்தப்பிரசாதம் வாங்கிக்கொண்டு போகிறவரைத் தெரியாமலிருக்குமா?

ஆனால், பாட்டியோடு நாலைந்து வார்த்தைகள் சேர்ந்தார்ப்போல் பேசினதில்லை. அபூர்வமாக, ‘இன்னிக்கு கார்த்திகை சோமவாரம், உபவாசம்தானே?’ என்பது போன்ற விசாரணைகள் மட்டுமே..

ஒருநாள் பிற்பகலில் சங்கரிப்பாட்டி, மடத்துக்கு வந்தார். பெரியவாளைச் சுற்றி ஏழெட்டுப் பேர்கள் மட்டுமே. பாட்டி மெல்ல நமஸ்கரித்து எழுந்ததும், ஜாடை காட்டி உட்காரச் சொன்னார்கள்.

பாட்டிக்கே திகைப்பு. அடக்க ஒடுக்கமாக உட்கார்ந்து கொண்டார்.

“தமிழ்லே வேதாந்தம் படிச்சிருக்கேளே…சொல்லுங்கோ…இவாளெல்லாம் கேட்கட்டும்..”

பாட்டிக்குப் பரம சந்தோஷம். தனக்குத் தெரிந்த, படித்த நூல்களிலிருந்து பாடல்களைக் கூறி, விளக்கமும் கூறினார். பாட்டியின் வேதாந்த விசாரம் பிரமிக்க வைப்பதாக இருந்தது.
பெரியவாள், தாயுமானவர் பாடல்கள் சிலவற்றை எடுத்துக்கூறி, பாட்டி கூறிய தத்துவங்களுடன் இணைந்து போவதை விளக்கினார்கள்.

வெகுநேரம் ஆனபின், பெரியவாள் எழுந்துகொண்டே, “ஏதோ…இன்னிக்கு நல்ல பொழுதாகப் போச்சு…வேதாந்தம் புரிஞ்சுக்கிற மாதிரி சுலபமாகத்தான் இருக்கு” என்றார்கள்

எத்தனையோ மஹா மஹா பண்டிதர்களுடன் தத்துவ தர்க்கம் செய்த மஹாப்பெரியவாள், சங்கரிப் பாட்டிக்குக் கொடுத்த சர்டிஃபிகேட் இது!

பாட்டி மெல்ல எழுந்து நடந்தார்.

“எல்லாம் கனவு போல் தோன்றிற்று.. பெரியவா என்னோடு இத்தனை நேரம் வேதாந்த விஷயம் பேசினார்களா! பல ஆண்டுகளாகச் செய்து வந்த தவத்தின் பயன் கிடைத்து விட்டதா! இது போதும்….. இதுவே போதும்…”

அடுத்த மாதம் சங்கரிப்பாட்டி இல்லை!

தவத்தின் பயன் கிடைத்துவிட்ட பிறகு, மண் எதற்கு?

சங்கரன், காலகாலன். தெரிந்துதான் முன்கூட்டியே பலனைக் கொடுத்துவிட்டார்!


மூலம்--------மஹாபெரியவாள் தரிசன அனுபவங்கள்------ஆறாம் தொகுதி
சொன்னவர்------ஸ்ரீமடம் பாலு. மாமா.
பதிப்பகம்--------வானதி பதிப்பகம்.
தொகுப்பாசிரியர்-----டி.எஸ்.கொதண்டராம சர்மா.
 
Never judge people based on their oter Appearance

Never judge people based on their oter Appearance

மகான் கர்நாடாகாவில் 1979 - ம் வருடம் பாதயாத்திரை மேற்கொண்டு இருந்தார். பயணித்தப்பிறகு, மாலை நேரத்தில் ஓர் இடத்தில தங்குவது வழக்கம்.

அன்றும் வழக்கம்போல் காலையில் ஒரு குளத்தின் கரையில் அமர்ந்து, பக்தர்களுக்கு தரிசனம் கொடுத்து கொண்டு இருந்தார்.

அப்போது, மகானை பார்க்க இரு அந்தண இளைஞர்கள் அங்கே வந்தனர்.

தரக்குறைவான ஆடைகளுடன் , குளிக்காத தோற்றத்தோடும் , படிப்பு அறிவே கொஞ்சமும் இல்லாதவர்களை போல் காட்சியளித்த அவர்களை பார்த்த டாக்டர் ராமமூர்த்தி முகம் சுளித்தார்.

மகானை பார்க்க வரும்போது குளித்துவிட்டு, சுத்தமான அடைகளை அணிந்துகொண்டு வரவேண்டாமோ?

மகானை வழங்கி எழுந்த அவர்களை கணிவுடன் பார்த்து, மகான் கேட்டார்,

"அத்யயனம் முடிந்தாகி விட்டதா?

அவர்களும் தலையை ஆட்டினார்கள்.

"ரிக்வேதம்" சொல்லுங்கள்" என்று மகான் கட்டளை இட்டவுடன், அருவியிலிருந்து நீர் பெருக்கெடுத்து வந்தது போல், அவர்கள் வேதத்தை சொல்ல தொடங்கினார்கள்.

கண்களை மூடியவாறு மகான் அதை கேட்டு கொண்டிருந்தவர் - பிறகு அவராக கையமர்த்தியபின் தான் அவர்கள் வேதம் சொல்வதை நிறுத்தினார்கள்.

"எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?" - மகான் கேட்டார்.

இருபது மைல்களுக்கு அப்பால் இருந்த ஓர் இடத்தை சொன்னார்கள் இளைஞர்கள்.

"அங்கிருந்து எப்படி வந்தீர்கள்?

"நடந்துதான் வந்தோம்"

"திரும்பி போகும்போது?

"நடந்துதான் போகவேண்டும்"

மகானை பார்க்க இருபது மைல் தூரத்தை நடந்தே கடந்து வந்து இருகிறார்கள்.

உடம்பில் அழுக்கு ஏன் சேராது?

மடத்தின் மூலமாக அவர்களுக்கு புதிய ஆடைகளை கொடுத்து, உண்ண உணவு கொடுத்து அனுப்பினார், மகான்.

அவர்களை பற்றி தவறாக நினைத்துகொண்டிருந்த டாக்டரின் பக்கம் திரும்பினார் மகா பெரியவர்.

"மனிதனின் வெளிப்படையான தோற்றத்தை வைத்து, அவனது உண்மையான யோக்கியதை அறியாது மனதை குழப்பிக் கொள்ளக்கூடாது", என்றார்.


அவர் மனதில் என்ன நினைத்தார் என்று இவருக்கு எப்படி தெரியும்? டாக்டர் மெய்சிலிர்த்தார்...
 
"ஆஹா' என்று இருங்கள்

ஆஹா' என்று இருங்கள்

* பொழுது போக்கையே வாழ்க்கைப்
போக்காக, அதிலும் வழுக்கிவிடுகிற
போக்காக ஆக்கிக் கொள்ளாமல், எந்த அளவோடு ருசித்துவிட்டு நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டுமோ அப்படி நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

* எதற்கெடுத்தாலும் எரிந்து விழுந்து கொண்டோ, மூக்கைச் சிந்திப் போட்டுக் கொண்டோ
இல்லாமல், "ஆஹா' என்று எப்போதும் சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும்.

* அதிகமாகப் பொருள்களைத் தேடிப் போவதால்
வாழ்க்கைத் தரம் உயர்ந்துவிடாது. உண்மையில்
வாழ்க்கைத்தரம் என்பது தரமான வாழ்க்கை
மனநிறைவோடு இருப்பதுதான்.

* அனைவரும் தங்கள் தேவைகளைக் குறைத்துக் கொண்டு மனசினால் நிறைந்து, சுபிட்சமாக இருக்க வேண்டும். வசதி உள்ளவர்களும் எளிய வாழ்க்கை
நடத்துவது அவர்களுக்கும் நல்லது, மற்ற ஜன
சமூகத்துக்கும் நல்லது.

* வியாதிக்கு மருந்து மாதிரி, பசிக்கு உணவு ரொம்ப அளவாகத்தான் போட வேண்டும். பசியைத் தீர்த்துக் கொள்ளத்தான் உணவே, தவிர ருசியைத் தீர்க்க அல்ல.

-காஞ்சிப்பெரியவர்


Indian Hindu Religion Philosophers and Spiritual Philosophy
 
அருள்வாக்கு - யார் நல்ல வாய் உடையவர்?


அருள்வாக்கு - யார் நல்ல வாய் உடையவர்?




முகம் என்பது முழு மூஞ்சிக்கு மட்டுமில்லாமல் அதிலே உள்ள வாய்க்கும் பேர். ஸம்ஸ்கிருதத்தில் வாய்க்குத் தனியாக பேர் கிடையாது. அத்தனை பேர்களையும் சொல்கிறதாகவும், பேச்சுக்கே கருவியாகவும் இருக்கிற வாய்க்குத் தனிப்பேர் இல்லாமல் முகம் என்றேதான் அதையும் சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது.



வேடிக்கையாக, தமிழிலே வாய்க்கு வாய் என்று பேர் இருந்தாலும் முகத்துக்குப் பேரே இல்லை. முகம் என்பது ஸமஸ்கிருத வார்த்தை. மூஞ்சி என்பது பேச்சு வழக்கிலே மட்டுமுள்ள கொச்சைதான். இலக்கண - இலக்கிய வார்த்தை இல்லை. அதனாலே, அந்தக் காலத்தில் ஸம்ஸ்க்ருத கடிகையில் படிக்கும் வித்தியார்த்திகளும், தமிழ்ப் பள்ளிகளில் படிக்கும் மாணவர்களும் பரஸ்பரம் பரிஹாஸம் பண்ணிக் கொள்வார்களாம். இவன் அவனை முகம் இல்லாதவன் என்பானாம். அவன் இவனை வாய் இல்லாதவன் என்று திருப்புவானாம்.


பரிஹாஸமென்றாலும் இந்த நாள் மாதிரி ஒருத்தருக்கொருத்தர் பாஷா த்வேஷத்தில் ஏசிக்கொண்டார்களென்று அர்த்தமில்லை. Good & humoured banter என்கிறார்களே, அப்படி நல்லெண்ணத்தோடு சேர்ந்த ஹாஸ்ய உணர்ச்சியில் ஸ்வாதீன மாகக் கேலி பண்ணிக் கொள்வார்கள்.


முகம் என்றாலே வாய் என்று சொல்ல வந்தேன். ஸுமுகம், நல்ல வாய் என்றால் எது நல்ல வாய்? நல்ல விஷயங்களை, ஸத் வித்யைகளைச் சொல்கிற வாய்தான் நல்ல வாய். அதனால் நல்ல வித்வானுக்கு ஸுமுகர் என்று பேர் உண்டு. ஸுமுகர் என்றால் கற்றறிந்தவர். இந்த அர்த்தத்திலேயும் பிள்ளையார் ஸுமூகர். அவர் நல்ல வாயை உடைய மஹா வித்வான். ப்ரஹ்மணஸ்பதி, ப்ருஹஸ்பதி என்று வேதங்களில் சொல்லப்படும் மஹா மேதாவிக்கும் அவருக்கும் பேதம் கிடையாது. அவருடைய அநேக ரூப பேதங்களில் ‘வித்யா கணபதி’ என்றே ஒருத்தருண்டு.


21 கணபதி பேதங்களைச் சொல்லி, ஒவ்வொருத்தனுக்கும் ஒரு புஷ்பமாக 21 தினுஸு புஷ்பங்களை அர்ச்சனை பண்ணும்படியாக சதுர்த்தி பூஜா கல்பத்தில் விதித்திருக்கிறது. அதிலே வித்யா கணபதி என்ற பேரைச் சொல்லி அவருக்கு ரஸாள புஷ்பம் போடணும் என்று இருக்கிறது. ரஸாளம் (ரஸாளு என்று பொதுவாகச் சொல்கிறது) தான் மாம்பழங்களுக்குள்ளேயே பரம மதுரமாக இருக்கப்பட்ட தினுஸு வித்யை என்பது அப்படிப்பட்ட ஆத்ம மாம்பழம். யார் லோகத்தை முதலில் சுற்றிக்கொண்டு வருகிறார்களோ அவர்களுக்கு என்று நாரதர்\ கொடுத்த பழத்தை வைத்துப் பரமசிவன் பந்தயம் நடத்தி அதிலே விக்நேச்வரர் ஜயித்துப் பெற்றுக்கொண்ட ஞானப்பழம் அந்த மாம்பழம்தான்!


ஜகத்குரு காஞ்சி காமகோடி ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி சங்கராச்சார்ய ஸ்வாமிகள்

????????????: ??????????? - ???? ???? ???? ????????
 
தாத்தா, மாடு எனக்கு தறியா?

தாத்தா, மாடு எனக்கு தறியா?



KVK சாஸ்திரியை வளவனூரில் தெரியாதவரே கிடையாது. ஓய்வு ஊதியம் பெற்று அங்கே சொந்தமான வீடு, நிலம், மாடு, மனை என்று அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம். அந்தக் காலத்திலே Rs 136/- பென்ஷன் ரொம்ப பெரிய தொகை. மூன்று கட்டு வீடு, இரு பிள்ளைகள. ஒருவன் வருமான வரி இலாகாவில் பணி.

இன்னொருவர் ஏன் அக்காவின் கணவர், அப்பாவின் சொத்தே போதும் என்று அவரும் ஒய்வு பெற்று விட்டார். அவருக்கு ஒரு பிள்ளை, ஒரு பெண். வீட்டிலே வருவோரும், போவோருமாக ஒரு பெரிய ராஜ சமஸ்தனமாகவே இருக்கும். சிவ பூஜா விதிகளில் தேர்ச்சி பெற்றவர்.


ஒரு சமயம் பெரியவா, விழுப்புரத்தருகே உள்ளே எல்லீஸ் சத்திரம் என்ற ஊரில் கேம்ப். அன்று பிரதோஷம். சிறிய கிராமமானதால் கூட்டம் அதிகம் இல்லை. நான், ஏன் அக்கா, கே.வி.கே. சாஸ்திரி, அக்காவின் பையன் வித்யா சங்கர் பிரதோஷ பூஜைக்கு சென்றிருந்தோம். வழக்கம் போல பெரியவா, ருத்ராக்ஷம் முதலியவைகளை அணிந்து நேரே கைலாசத்திலிருந்து இறங்கி வந்த பரமேஸ்வரனைப் போல காட்சி. அனைவருக்கும் தரிசனம் ஆயிற்று.உத்தரவு பெற்று வீடு திரும்பலாம் என்று நாங்கள் பெரியவா உட்கார்ந்திருந்த கீத்து கொட்டகையில் நுழைந்தோம்.


“கிருஷ்ணசுவாமி, எப்படி இருக்கே?” ஏகாதசி புராணம் எல்லாம் நன்னா நடக்கிறதா?” என்றார் பெரியவா.
நாங்கள் அனைவரும் நமஸ்கரித்தோம். சிறுவன் போட்டனே ஒரு கேள்வி.


“பெரியவாளைப் பார்த்து “தாத்தா, நீ வெச்சிண்டு இருக்கேயே மாடு அது எனக்கு தறியா” என்றான்.
உடனே ஏன் சகோதரி, “அப்படி பேசப்படாது” என்று பிள்ளையை இழுக்க, பெரியவா கருணையுடன், “உனக்கு அந்த மாடு வேணுமா? தரேன் – ஆனா ஒரு கண்டிஷன்” என்றார்.


“நீ இப்போ என்ன படிக்கற?” என்று வினவினார்.
“மூணாம் கிளாஸ்” என்று உடனே பதில் வந்தது.
பெரியவா உடனே, “நீ ஐந்தாம் கிளாஸ் படித்திவிட்டு வா, நான் உனக்கு மாடு தருகிறேன்” என்றார்.
நாங்கள் ஸ்தம்பித்து நிற்கும் நிலையில் சங்கர் பெரியவாளை பார்த்து “சத்தியமாக?” என்று கேட்டான்.
பெரியவா, “குழந்தாய் நான் சொன்னா வார்த்தையை தவற மாட்டேன். நீ போய்விட்டு வா” என்று சிரித்துக்கொண்டே பிரசாதம் வழங்கினார்.


இரண்டு மூன்று வருடங்கள் ஓடி விட்டது. இப்போது சங்கர் ஆறாம் வகுப்பில் போர்ட் ஹைஸ்கூலில் படிக்கிறான். அப்போது பெரியவா மறுபடியும் வளவனூருக்கே வந்திருந்துந்தார். பெரியவாளை தரிசிக்க சென்றோம். வழக்கம்போல் குசலப்ப்ரச்னம் ஆன பிறகு, பெரியவா புன்முறுவல் பூத்தார். அதன் காரணம் எங்களுக்குப் புரியவில்லை.


திடீரென சங்கர் எல்லீஸ் சத்திர உரையாடலை ஞாபகப்படுத்தி, “இப்போது நான் ஆறாம் கிளாஸ் படிக்கிறேன். எனக்கு மாடு வேணும்” என்று கேட்டான். பெரியவா அதிர்ச்சி அடைந்தா மாதிரி பாவனையுடனே “என்ன படிக்கிற ஆறாம் கிளாஸா?” என்று கேட்டார்.


“ஆமாம்”
“அது சரி, அப்போ நான் என்ன சொன்னேன்?”
“அஞ்சாம் கிளாஸ் படித்துவிட்டு வந்தால் மாடு தறேன் என்று சொன்னேள். இப்போ நான் ஆறாம் கிளாஸ் படிக்கிறேன்” என்று நிறுத்தினான். நாங்கள் பயந்து விட்டோம்.
பெரியவா தொடர்ந்தார், “மறுபடியும் நான் என்ன சொன்னேன்?”
“அஞ்சாம் கிளாஸ் படித்து விட்டு வந்தால்…”
“நீ அஞ்சாம் கிளாஸ் படிச்சியா?”, பெரியவா கேட்டார்.


“எங்கம்மா எனக்கு டியூஷன் வெச்சு நாலாம் கிளாஸிலிருந்து ஆறாம் கிளாஸில் சேத்துட்டா, அப்போ நான் அஞ்சாம் கிளாஸ் படிச்சா மாதிரிதானே?”


“நீ அஞ்சாம் கிளாஸ் படிச்சுட்டு வந்தா நான் மாடு தரேன்னு சொன்னேன். நீ படிக்கலே. அதனாலே மாடு உம்மாச்சி கிட்டயே இருக்கும்” என்று கற்கண்டு பிரசாதம் குடுத்தார். மறுப்பு ஏதும் சொல்லாமல் “நீங்க சொல்வது சரி” என்று சங்கர் வீடு திரும்பினான்.


என்றோ நடக்க கூடிய ஒன்றை முன்னறிந்து கூறும் மஹா பெரியவா தீர்க்கதர்சி தானே?


??????, ???? ?????? ?????? « Sage of Kanchi
 
ஸ்ரீமடத்து பயில்வான்

ஸ்ரீமடத்து பயில்வான்



large_154009130.jpg



ஒரு சமயம் பயில்வான் ஒருவர் காஞ்சிப்பெரியவரைத் தரிசிக்க வரவேண்டும் என்ற தன்னுடைய விருப்பத்தை தெரிவித்திருந்தார். ஒரு பிடி எள்ளை அவரிடம் கொடுத்தால், அதை எண்ணெய்யாக்கி விடும் அளவுக்கு பலசாலி. காஞ்சிப்பெரியவரின் முன்னிலையில் தன் திறமையை வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவருக்கு இருந்தது. தன்னை விட வேறு திறமையான பயில்வான் இல்லை என்று அவர் கர்வமும் கொண்டிருந்தார். விஷயத்தை அறிந்த காஞ்சிப்பெரியவர் அவருக்கு தகுந்த பாடம் புகட்ட எண்ணினார்.

மணக்கால் கிருஷ்ண சாஸ்திரிகள் என்ற பக்தர் காஞ்சி மடத்திற்கு அடிக்கடி வந்து சொல்லக் கூடியவர். நல்ல உடற்கட்டும், உயரமும் கொண்ட சாஸ்திரிகள் பார்ப்பதற்கு பயில்வான் போலவே காட்சி தருவார். அவரை அழைத்த சுவாமிகள், ""இன்று முழுவதும் ஸ்ரீமடத்து வாசலிலேயே நிற்க வேண்டும்,'' என்று சாஸ்திரிகளுக்கு உத்தரவிட்டார். பெரியவரின் உத்தரவைக் கேட்ட சாஸ்திரிகளும், மற்ற மடத்து தொண்டர்களும் புரியாமல் விழித்தனர். இருந்தாலும், பெரியவரின் கட்டளைக்கு பணிந்து அன்று முழுவதும் சாஸ்திரிகள் வாசலிலேயே கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்தார். அன்றைய தினம் வருவதாகச் சொல்லியிருந்த பயில்வான் மடத்திற்கு வரவே இல்லை. மாலை நேரமும் வந்து விட்டது. பயில்வானின் நண்பர் ஒருவர் மெதுவாக மடத்திற்குள் நுழைந்தார்.


அவர் மடத்திலிருந்த சிஷ்யர்களிடம், "" வேதபண்டிதர்கள் மட்டும் தான் மடத்தில் இருப்பார்கள் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். ஆனால், மடத்து வாசலிலே பயில்வான்களும் இருப்பார்கள் என்பதை இன்று நேரிலேயே பார்க்கிறேன்,'' என்றவர், இன்னொரு தகவலையும் சிஷ்யர்களிடம் சொன்னார்.


"இன்று பெரியவரைப் பார்ப்பதற்கு வருவதாகச் சொன்னாரே பயில்வான்! அவரும் நானும் ஒன்றாகத்தான் வந்தோம். மடத்து வாசலுக்கு வந்ததும், அங்கே ஒரு பயில்வான் நிற்பதைப் பார்த்தார். என்ன நினைத்தாரோ தெரியவில்லை. என்னை மட்டும் உள்ளே அனுப்பி விட்டு அவர் ஏதோ ஒரு பயத்துடன் ஓடியே விட்டார்,'' என்றார். இதனைக் கேட்ட அனைவரும் சிரித்து மகிழ்ந்ததோடு, சுவாமிகளிடமும் இதைத் தெரிவித்தனர். அன்றுமுதல் மணக்கால் கிருஷ்ண சாஸ்திரிகளுக்கு "ஸ்ரீமடத்து பயில்வான் ' என்ற பெயரே நிலைத்துவிட்டது.


இன்னொரு அற்புதத்தையும் பெரியவர் செய்தார்.


Aanmeegam | Aanmeegam News | Aanmeegam Malar | Aanmeegam Stories | SPIRITUAL Stories | SPIRITUAL News | SPIRITUAL Thoughts
 
அம்பாள் இருக்க அஹம்பாவம் ஏன் ?

அம்பாள் இருக்க அஹம்பாவம் ஏன் ?

நாம் இதைச் சாதித்தோம், அதைச் சாதித்தோம் என்று அகம்பாவப்பட கொஞ்சம்கூட நியாயம் இல்லை. நாம் எதையும் சாதிப்பதற்கான புத்தியோ, தேக பலமோ எங்கிருந்து வந்தது?இந்த பிரபஞ்ச காரியங்கள் அனைத்தையும் செய்கிற ஒரு மஹா சக்தியிடமிருந்தே நம்முடைய, சக்தி எல்லாம் வந்திருக்கிறது. அது இல்லாவிட்டால் நம்மிடம் ஒரு சுவாசம்கூட இருக்கமுடியுமா. ஒருநாள், இதனை சாதித்ததாக எண்ணிக் கர்வப்படுகிற நம்மைவிட்டுச் சுவாசம் போய் விடுகிறது. அதைப் பிடித்து வைத்துக் கொள்கிற சாமர்த்தியம் நமக்குக் கொஞ்சம்கூட இல்லை. அப்போது நம் சக்தி எல்லாமும் சொப்பனம் மாதிரிப் போய்விடுகிறது.

கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்த்தாலும்கூட, சக்தி சமுத்திரமாக இருக்கப்பட்ட அம்பாளின் ஒரு சிறு துளி அநுக்கிரகத்திலேயே நடக்கிற காரியங்களை, நம்முடையதாக நினைத்து அகம்பாவப்படுவது அசட்டுத் தனம்தான் என்று தெரியும். எத்தனைக்கெத்தனை இந்த அநுபவத்தில் தெரிந்துகொண்டு அம்பாளுக்கு முன் ஒரு துரும்பு மாதிரி அடங்கிக் கிடக்கிறோமோ அத்தனைக்கத்தனை அவள் அநுக்கிரஹமும் நமக்குக் கிடைக்கும்.


??????? ?????? ????????? ??? ? : ( ??????????? ????? - ????? ????? ) : kamakoti.org:
 
காஞ்சி பெரியவர் ஆன்மிக சிந்தனைகள்

காஞ்சி பெரியவர் ஆன்மிக சிந்தனைகள்

நியாயவழி நடப்போம்

* நியாயம் என்றால் முறை என்று பொருள். எந்தச் செயலையும் முறையுடன் செய்ய வேண்டும். தவறினால் துன்பத்திற்கு ஆளாக நேரிடும்.

* மனதிற்கு தோன்றுவதை எல்லாம் செய்வது கூடாது. எல்லோருக்கும் சரியானதை மட்டும் செய்வதே நியாயம்.

* விருப்பு வெறுப்புடன் செய்யும் எந்த செயலும் நம்மை பாவத்தில் தள்ளிவிடும். அவரவர்க்குரிய கடமையை விருப்பு வெறுப்பின்றி செய்வது அவசியம்.

* விருப்பு வெறுப்பில்லாமல் செய்யும் செயல் அனைத்தும் அனைவருக்கும் பயனுள்ளதாக அமையும்.


- காஞ்சிப்பெரியவர்


Source; Sage of Kanchi
 
தியாகம் பற்றி காஞ்சி மகா பெரியவா சொல்லும

தியாகம் பற்றி காஞ்சி மகா பெரியவா சொல்லும் கதை

'கொடுக்க வேண்டும்'. அதுதான் தியாகம். அதைத்தான் வேதம் எங்கே பார்த்தாலும் வற்புறுத்துகிறது. எந்தக் கர்மாவாக இருந்தாலும் அதைச் செய்து முடிக்கும் போது , "நான் தான் கர்த்தா என்பதால் இதன் பிரயோஜனம் முழுதும் எனக்கே வந்துவிடப் போகிறதே ! அப்படி என் ஒருத்தனுக்கு மட்டும் பலன் கிடைத்துவிடக் கூடாது" என்கிற பரம தியாக புத்தியில்...'ந மம ' - எனதில்லை ,எனக்கில்லை ' என்று அதன் பலனை லோக க்ஷேமார்த்தம் தியாகம் பண்ணச் சொல்கிறது நம்முடைய மதம்.
மற்ற வஸ்துக்களைக் கொடுத்துவிட்டு , "நான் கொடுத்தேன்" என்ற எண்ணத்தை மட்டும் வைத்துக் கொண்டே இருந்தால், இந்த அகங்காரமானது தியாகத்தாலும் தானத்தாலும் கிடைக்கிறஆத்மாபி விருத்தியை அப்படியே ஏப்பம் விட்டு விடும்.

தியாகம் பண்ண வேண்டும். அதைவிட முக்கியமாக தியாகம் பண்ணினேன் என்கிற எண்ணத்தையும் தியாகம் பண்ணிவிட வேண்டும்.

'சோஷியல் சர்வீஸ் பண்ணுகிறேன்' என்று சொல்லிக் கொண்டு , வெளியில் ஏதேதோ பண்ணிக் கொண்டு அகங்காரத்தைக் கரைக்காமல் இருந்தால், இவனுக்கும் பிரயோஜனமில்லை; இவனுடைய ஸர்வீசால் லோகத்துக்கும் பிரயோஜனமிராது. தற்காலிகமாக ஏதோ நன்மை நடந்தது போல் படாடோபமாக தெரியலாம்; ஆனால், அது நின்று நிலைத்து விளங்காது.



Kanchi Maha Periavaa- My Guru: ???????
 
வாழ்க்கைக்கும் சாப்பாட்டுக்கும் சம்பந&#3

வாழ்க்கைக்கும் சாப்பாட்டுக்கும் சம்பந்தம்



மஹான் சாப்பிடுவது என்னவோ அவல்பொரிதான். எப்போதாவது கீரையை தமது மதிய உணவில் சேர்த்துக் கொள்வார் என்று மடத்து ஊழியர்கள் சொன்னது உண்டு. இருந்தாலும் சமையல் பக்குவத்தைப் பற்றி அவர் சொல்வதைக் கேட்டு பிரபல சமையல்காரர்களே மூக்கில் விரல் வைத்திருக்கிறார்கள்.

அவ்வப்போது மடத்திற்கு அரிசி, பருப்பு, உளுந்து என்று பக்தர்கள் மூட்டை மூட்டையாகக் கொண்டுவந்து கொடுப்பார்கள். ஒரு தடவை பக்தர் ஒருவர் தன் தோட்டத்தில் பயிரான கருணைக்கிழங்கை மூட்டையாகக் கொண்டு வந்து கொடுத்தார். மடத்தில் சிப்பந்திகள் மிகவும் திருப்தியாக அதை மசியல் செய்து எல்லோருக்கும் பரிமாறினார்கள். சாப்பிட்டவர்கள், முதலில் அதை எடுத்து வாயில் போட்ட பிறகு அதைத் தொடவே இல்லை. இலையில் மூலையில் அதை ஒதுக்கி வைத்து விட்டனர். ஏனெனில் கிழங்கு மசியல் நாக்கில் பட்டவுடன் அரிப்பு ஏற்பட்டு விட்டது. அதனால்தான் ஒதுக்கிவிட்டார்கள்.

இந்த ’மசியல் பகிஷ்காரம்’ மஹானின் காதுக்குப் போகாமல் இருக்குமா?

சமையல் செய்தவர்கள் மஹானின் முன்னால் கையைக் கட்டிக் கொண்டு விசாரணையை எதிர்பார்க்கும் குற்றவாளிகளைப் போல் நின்றுகொண்டு இருந்தார்கள்.

அவர்கள் எல்லோரும் பயந்தபடி ஏதும் நடக்கவில்லை. அமைதியான குரலில் மஹான் கேட்டார்:

“எப்படிச் சமையல் செய்தாய்?”

“கழுநீரில் நன்றாக அலசியபிறகு புளிவிட்டுக் கொதிக்க வைத்தேன்… இந்தக் கிழங்கு அதற்கெல்லாம் மசியவில்லை… அதனுடைய குணம் மாறவில்லை..” என்று பிரதம சமையல்காரர் குறைப்பட்டுக் கொண்டார்.

பெரியவா சிரித்தபடியே சொன்னார்:

“கருணைக்கிழங்கை வெந்நீரில் வேகவைக்கும்போது அதோடு வாழைத்தண்டை சிறிதாக நறுக்கிப் போட வேண்டும். இரண்டும் நன்றாக வேகும்போது, கருணையின் குணம் மாறிவிடும்” என்றார்.

மறுநாள் இந்த முறைப்படி சமைத்தபோது எல்லோரும் விரும்பி, கேட்டுச் சாப்பிட்டார்கள்.

சமையல் விஷயத்தில் மஹானின் இன்னொரு அனுபவம்.

பண்டிதர் ஒருவர் மஹானிடம் பேச வந்தார். அவரிடம் ஏதேதோ பேசிக்கொண்டு இருந்து விட்டு, மஹான் ’‘இட்லி’ என்று ஏன் பெயர் வந்தது?’ என்று கேட்டார்.

ஏதோ புதிய விளக்கம் தருவதாக நினைத்த அந்தப் பண்டிதர் சொன்னார்:

“இலையில் இட்லியைப் போட்டவுடன் அது காலியாகி விடுகிறது. இட்டு+இல்லை=இட்டிலை-இட்லி” என்றார்.

மஹான் சிரித்துக்கொண்டே அவரிடம் கேட்டார்:

“இலையில் இட்லி விழுந்ததும் எல்லோரும் அதை இல்லையின்னு ஆக்கிடும் சாத்தியம் நம்பும்படியாக இல்லையே. என்னை மாதிரி எத்தனையோ பேர் அதை இலையிலேயே வச்சிண்டு உட்கார்ந்து இருக்காளே, அதனால் நீங்கள் சொல்ற விளக்கம் சரியில்லை.”

”பெரியவா சொன்னா கேட்டுக்கிறேன்….”

“ஏதாவது நாம் சமைக்கிறோமுன்னா, அதுக்குக் கொஞ்சம் சிரமம் எடுத்துக்கணும் இல்லையா?”

“அடுப்புப் பக்கத்துலேயே நிக்கணும். கருகிப் போகாமப் பாத்துக்கணும். இல்லேன்னா பக்குவம் கெட்டுப் போகும் இல்லையா? இட்லியை எடுத்துக்கோங்கோ. அதை ஊத்தி வச்சுட்டு பத்து நிமிஷம் அதை மறந்து அந்தண்டை போய் வேறு வேலையைக் கவனிக்கலாம். தானாக வெந்து, பக்குவமாக இருக்கும். ஒன்றை வைத்துவிட்டுத் திரும்பிப் பாராமல் வருவதை இடுதல் என்கிறார்கள். ‘இடுகாடு, இடுமருந்து’ என்பது போல் இட்லி என்று பெயர் வந்திருக்கலாம்” என்று முடித்தார் எல்லாம் தெரிந்த ஞானியான மஹான்.

மிகப்பெரிய விஷயங்கள் மட்டுமல்லாமல் சிறு சிறு விஷயங்களுக்கும் அவர் அளிக்கும் விளக்கங்கள் எல்லோராலும் அங்கீகரிக்கப்பட்டன. சமையல் விஷயமாக அவர் சொன்ன கருத்துக்கள் காஞ்சிமடத்தில் இன்றும் உலா வருகின்றன.

ஒருநாள் மடத்து சமையல்காரர் ஒருவர், மடத்திற்கு சமையல் செய்ய பெருங்காயம் அதிகமாகத் தேவை என்று விண்ணப்பம் கொடுக்க, “சாம்பார், ரசம் வைக்கும்போது தனித்தனியாக பெருங்காயத்தை போடக்கூடாது. நீ பருப்பை சாம்பாருக்காக வேக வைக்கும்போது அதில் பெருங்காயத்தைப் போட்டுடு. அதே பருப்பு தானே சாம்பார், ரசம் வைக்க உதவுகிறது. அதில் பெருங்காய வாசனை இல்லாமலா போகும்? இப்படி செய்து பார். அதிகப் பெருங்காயம் தேவைப்படாது…” என்று மஹான் விளக்கமாகச் சொன்னார். இத்தனை நாள் சமையல் செய்யும் தனக்கு இந்த உத்தி தெரியவில்லையே என்று புலம்பினார் சமையல்காரர்.

இன்னொரு சம்பவம் - ‘ரசமான விவாதம்’ :

அதாவது குழம்புக்கும் ரசத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்?

“இரண்டிலுமே பருப்பு, புளி, உப்பு, சாம்பார்பொடி பெருங்காயம் தானே இருக்கு?”

அங்கிருந்த பக்தர்கள் “சாம்பாரை முதலிலும் ரசத்தை பின்னாலும் சாப்பிடுகிறோம், அதுதான் வித்தியாசம்” என்றார்கள்.

மஹான் பெரிதாகச் சிரித்தார்.

“குழம்பில் காய்கறி உண்டு. ரசத்தில் இல்லை. இதுதான் வித்தியாசம்” என்றார்.

இந்தக் குழம்பையும் ரசத்தையும் வைத்து அன்று ஒரு சிறிய பிரசங்கத்தையே எல்லோருக்கும் விளக்கமாகச் சொன்னாராம்.
அவர் சொன்னதன் கருத்து என்ன?

தான் என்னும் அகங்காரம் மனதில் இடம் பெற்று விட்டதால், நாம் குழம்பிப் போகிறோம். அதாவது சாம்பார் போல்… ஆனால் இது இல்லையென்றால் மனம் தெளிவாக இருக்கும் ரசம் போல. இவைகளை மறக்கக் கூடாதுங்கிறதுக்காகத்தான் தினமும் குழம்பு ரசம் வைக்கிறோம். நீங்கள் விருந்துக்குச் சென்றால் குழம்பு, ரசம், பாயசம், மோர் என்று வரிசைப்படி சாப்பிடுகிறோம் இல்லையா? இந்த உணவுக்கலாசாரம் வேறு எங்கேயும் இல்லை. மனிதன் பிறக்கும் போதே அவன் மனதில் ‘தான்’ என்னும் அகங்காரம் இடம் பிடித்து வருகிறது. அவன் பலவிதமான குழப்பத்தில் ஆள்வதால் அவன் மனம் குழம்புகிறது. இதைத்தான் முதலில் நாம் சாப்பிடும் ‘குழம்பு’ எடுத்துக் காட்டுகிறது. அது தெளிந்துவிட்டால் ரசம் போல் ஆகிவிடுகிறது. இவற்றை தொடர்வது இனிமை, ஆனந்தம் அவைதான் பாயசம் – மோர் – பட்சணம் – இதைப் போல் மனிதனின் வாழ்க்கைக்கும் சாப்பிடும் சாப்பாட்டுக்கும் பலவிதமான ஒற்றுமைகள் உண்டு.

மோர் தனித்தன்மை வாய்ந்தது. பிரம்மானந்தத்துடன் நம் மனம் லயிக்க இது உதவுகிறது. பாலிலிருந்து தயிர், வெண்ணை, நெய் மோர் என்று தொடராகப் பொருட்கள் நமக்குக் கிடைக்கின்றன. மோர்தான் கடைசி நிலை. அதிலிருந்து நீங்கள் எதையுமே எடுக்க முடியாது.

அதனால் தான் பரமாத்மாவைக் கலந்தபின், மேலே தொட ஏதும் இல்லை என்பதை மோர் தெளிவாக்குகிறது. அதாவது மோர் சாதம் முடிந்தால் இலையை விட்டு எழுந்திருக்க வேண்டாமா?” என்று அன்றைய தினம் நீண்ட பிரசங்கமே செய்து விட்டார் மஹான்.

நாம் தினமும் சாப்பிடும் சாப்பாட்டைப் பற்றிய விளக்கத்தை இதுவரை, இதைப்போல் யாரும் சொன்னதே இல்லை. இவர் சகலமும் தெரிந்தவர் என்பதற்கு இதைப் போல் எவ்வளவோ எடுத்துக்காட்டுகள், தெய்வீகத்தைத் தவிர அவருக்கு வேறு ஏதும் தெரியாது என்று நினைப்பவர்கள், மஹானை சரிவர அறியாதவராகத்தான் இருப்பார்கள்.

ஜெய ஜெய சங்கர! ஹர ஹர சங்கர!!
 
ஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் அருள் வாக்கு-சங்கடம&

ஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் அருள் வாக்கு

சங்கடம் யாருக்குத்தான் இல்லே.


உப்பு விக்கறவன் மழை பெய்யக்கூடாதேன்னு வேண்டிக்கிறான். குடியானவன் 'சாமி, மழை பெய்யணுமேன்னு' பிரார்த்திக்கிறான். பகவானுக்கும் தர்ம சங்கடம் தான். ஒரு பக்தன் இதைப் பாட்டாவே பாடி இருக்கான்.

ஏகா பார்யா ப்ரக்ருதி ரசலா சஞ்சலா ச த்விதீயா
புத்ரோ நங்கஸ் த்ரிபுவனஜயீ மன்மதோ துர்நிவார: I
சேஷ: சய்யா சயனமுத்திர் வாஹனம் பந்னகாரி:
ஸ்மாரம் ஸமாரம் ஸ்வர்க்ருஹ சரிதம் தாரு பூதோ முராரி: II

ஒரு சம்சாரம் சஞ்சல புத்தியுடையவள். ஓர் இடத்தில் நிரந்தரமாக வாசம் செய்யாதவள். இன்னொரு மனைவியான பூதேவி நடமாட்டமே இல்லாதவள். மன்மதன்னு ஒரு புத்திரன். தவம் செய்கிற பரமசிவன்மேல அம்புவிட்டு எரிஞ்சு போயிட்டான். பிரம்மான்னு ஒரு பிள்ளை, அவனும் பார்க்காததைப் பார்த்தேன்னு பொய் சாட்சியையும் தயார் பண்ணிண்டு வந்து சிவனாலே ஒரு தலையை பறி கொடுத்த அவமானம் மனசை வாட்டறது. அவனுக்கு வேதத்தைச் சொல்லிக்கொடுத்து தபஸ் பண்றவாளுக்கு வரத்தை தர அதிகாரத்தையும் கொடுத்தேன். இவன்பாட்டிலே வரத்தைக் கொடுத்துடறான். நான் அதனாலே பூலோகத்திலே போய் அவதாரம் எடுத்து ரொம்ப சிரமப்பட்டேன். நிம்மதியா படுக்காவாவது முடியறதா? படுக்கிற இடம் சமுத்திரம். படுக்கையானது பாம்புங்கறது என்னோட தலை விதி. சரி, எங்கேயாவது போயிட்டு வரலாம்னா எனக்கேற்பட்ட வாகனமான கருடன், பூமியிலே பாம்பைப் பாத்துட்டா என்னை அந்தரத்திலே விட்டுட்டு சர்'னு பூமியிலே பாஞ்சுடறது. இதெல்லாம் தாங்காம தான் பூரி ஜகன்னாத்திலே கட்டையா நிக்கறேன். பதினாலு வருஷம் காட்டிலே கஷ்டப்பட்டு சம்சாரத்தைத் தேடி அலைஞ்சு சமுத்திரத்திலே அணைகட்டி... அப்பப்பா!


எத்தனை கஷ்டங்கறது இதோட அர்த்தம். அதனாலே எந்த ஜன்மாவிலேயும் பாடம் இருக்கு. துஷ்டன்கிட்டேயும் ஏதாவது ஒரு நல்ல குணம் இருக்கும்.




Source: Sage of Kanchi

Ramachandran Venkatraman
 
Vilva Medicine

Vilva Medicine


பெரியவாளே கதி என்றிருக்கும் பல குடும்பங்களில் ஒன்றான ஒரு டெல்லி வாழ் குடும்பத்தில் மனைவிக்கு நெடுநாட்களாக ஏதோ உடலில் கோளாறு. என்ன சாப்பிட்டாலும் வாந்தி வந்து விடும். வெறும் ஹார்லிக்ஸை கரைத்துக் குடித்தபோது அதுவும் வாந்தியாக வெளியே வந்து அந்த அம்மா மயக்கம் அடைந்ததும், கணவர் பதறி அடித்துக் கொண்டு ஹாஸ்பிடலில் சேர்த்தார்.


இரவு முழுதும் I C U வில் இருந்தாள். நிஜமாகவே ரொம்ப ரொம்ப நல்ல டாக்டர் வந்து ” ஒங்க மனைவிக்கு உடல்ல எந்த கோளாறும்

இல்லே……இந்த டெஸ்ட் அந்த டெஸ்ட்…ன்னு அனாவச்யமா பணம் பிடுங்குவா …….அதுனால, இப்பவே டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிண்டு பேசாம ஆத்துக்கு போங்கோ” என்று சொன்னார். இவரும் பணத்தை செட்டில் பண்ணிவிட்டு மனைவியை பார்க்கச் சென்றார்.


அவள் சொன்னாள்…”நான் நேத்திக்கு ஆத்ல மயக்கமா விழுந்ததும், எனக்கு என் முன்னால பெரியவா நின்னுண்டு இருந்தா மாதிரி இருந்துது……..ஒனக்கு எல்லாம் செரியாயிடும்…..நாளைலேர்ந்து காலமே பல் தேச்சதும், ஒரு வில்வத்ல கொஞ்சம் விபூதி வெச்சு மொதல்ல சாப்டு….நாப்பத்தஞ்சு நாள்ல எல்லாம் செரியாப்போய்டும்….ன்னு சொன்னார்”


வீட்டுக்கு போன மறுநாளே விடிகாலை வில்வமும் விபூதியும் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். வாந்தி என்ற வார்த்தையையே மறந்து விட்டாள்.


சரியாக 43 ஆம் நாளில், ஏதோ ஞாபகமறதியால் வில்வம் சாப்பிடாமல், காப்பியைக் குடித்துவிட்டாள். அவ்வளவுதான்! சாயங்காலம் கணவர் ஆபீசிலிருந்து வந்ததும் வாந்தியும் ஆரம்பித்தது. ஆனால், இம்முறை அதில் ரத்தம் தெரிந்தது!


அரண்டு போய் டாக்டரிடம் காட்டி, T B யாக இருக்குமோ என்று கேட்டார். ஹாஸ்பிடல் போகும்போதே மனஸில் ” ப்ரபோ! ரெண்டு நாள் பாக்கி இருக்கறச்சே…வில்வம் சாப்டாம, காப்பி குடிச்சுட்டா……..தெரியாம பண்ணிட்டா…மன்னிச்சிடுங்கோ! அனுக்ரகம் பண்ணுங்கோ” என்று மன்றாடினார்.


டாக்டரும் TB இல்லை வெறும் பலஹீனம்தான் என்று சொல்லிவிட்டார்.


அன்று சாயங்காலம் வீட்டுக்கு வந்தபோது, ஆச்சர்யமாக அவர் மனைவி ரொம்ப ரொம்ப தெம்போடு அவரை வரவேற்றாள். அவள் சொன்னது……….”மத்யானம் பக்கத்தாத்து மாமி இங்க வந்தா…..நேத்திக்கு அவாத்து பிள்ளையோட கல்யாணம்
மெட்ராஸ்ல நடந்தப்புறம் இளையாத்தன்குடி போய் பெரியவாளை தர்சனம் பண்ணப் போனாளாம்……அப்போ மாமி பெரியவாகிட்ட, “நான் டெல்லிலேர்ந்து வரேன்…..எங்காத்துக்கு பக்கத்ல இருக்கற என் ஸ்நேகிதிக்கு ஏதோ உடம்பு படுத்திண்டே இருக்கு ………பெரியவாதான் அனுக்ரகம் பண்ணணும்” ன்னு சொன்னாளாம்.


அதுக்கு பெரியவா, ” என்னது! ஒன்னோட friend ஆ! பெரிய உபகாரியா? அடிக்கடி வாந்தி எடுக்கறாளாக்கும்?……எல்லாம் செரியாயிடும்” ன்னு சொல்லிட்டு, ப்ரஸாதம் குடுத்தாராம். மாமி அதை பிரிக்காம எங்கிட்ட குடுத்தா…….அதுல பெரியவா என்ன ப்ரஸாதம் குடுத்திருப்பார்…ன்னு சொல்லுங்கோ!” என்றாள்.


பக்தர் கல்கண்டு, திராக்ஷை, குங்குமம், விபூதி என்று சொன்னார். கொண்டு வந்து காட்டினால்…….ஒரு சின்ன இலையில், ரெண்டே ரெண்டு வில்வ இலைகள்!


45 நாட்களுக்கு ரெண்டு நாள் இருக்கும் போது மறந்துபோய் காப்பி
குடித்ததால், விட்டுப் போன ரெண்டு நாட்களுக்காக ரெண்டே ரெண்டு வில்வ இலைகள்!”

Vilva Medicine « Sage of Kanchi
 
வாழ்க்கைப் போராட்டத்தின் முடிவிலே

வாழ்க்கைப் போராட்டத்தின் முடிவிலே


வாழ்க்கைப் போராட்டத்தின் முடிவிலே ஒரு ஜீவாத்மா உயிருக்காகப் போராடிக் கொண்டு மனஸ் நாலா திசையிலும் அலை பாய்கிறபோது அல்லது ஸ்மரணை தப்பிக் கொண்டிருக்கிறபோது பக்கத்திலே இருக்கிறவர்கள் பகவந் நாமாவைக் கோஷிக்க வேண்டும்.

அப்படி இருந்தால் அது அந்த ஜீவாத்மாவை அதன் மூலமாக பரமாத்மாவிடம் இழுப்பதற்கு ரொம்பவும் சக்திகரமான (effective) வழியாக இருக்கும்.

ஒன்றைச் சுருக்கமாகச் சொன்னால் அது மனசில் பதியாமல் போய்விடலாம். அதையே சுவாரஸ்யமான கதையாகச் சொன்னால் நன்றாக மனசில் பதியும்.

சத்தியத்தைச் சொல், பிரியமானதைச் சொல்.

சத்தியத்தைப் பிரியமாகச் சொல்லமுடியவில்லை என்றால் அப்போது அப்படிப்பட்ட சத்தியத்தைச் சொல்லாதே.

கேட்கப் பிரியமாய் இருந்தாலும் அசத்தியத்தைச் சொல்லாதே.

எண்ணத்தைக் கட்டுப்படுத்துவது கஷ்டம். அது இப்போது நம்மால் முடியாமல் போனாலும் பாதகமில்லை.

ஆனால் எண்ணியதையெல்லாம் பேசிப் பேசி இப்போது செய்து வருகிற உற்பாதத்தை நாம் நிச்சயம் குறைக்கவேண்டும். பேச்சில் கணக்காய் இருக்கணும்.

வரவு செலவு என்பது பணம் ஒன்றில் மட்டுமில்லை. எல்லாவற்றிலும் உண்டு. நாம் வார்த்தையை அதிகம் விட்டால் எதிராளியிடம் வாங்கிக் கட்டிக் கொள்கிறோம். இதில் கூட வரவு - செலவு தான். நாம் வாயால் விட்டது செலவு. வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டது வரவு.



Source: Sage of Kanchi

Hari Haran
 
Paramacharyar’s 3 Commandments

Paramacharyar’s 3 Commandments

periyava_standing_dhandam.jpg





This is the English translation of my previous post “Maha Periyavalin 3 Kattalaigal” with more additional information.



I. Perform Sandyavandanam 3 times daily.

II. Do Sahasra Gayathri.

III. Observe Ekadasi Upavasam.

I. Sandyavandanam:


It is a MUST that you do Sandyavandanam daily 3 times without fail. If for any reason you could not perform any one time or so, keep an account of it and do it whenever possible in future – either the same day or next day or the day after or any day in future in day or night. The idea is it should NOT be omitted. ( As told by Sri Musiri Periyava ) He is one of the 4 who Maha Periyava mentioned in His own voice as Mahan.


I I. Sahasra Gayathri Japam:



Maha Periyava has elaborated the sanctity and importance of Gayathri japam many times. That too Sahasra Gayathri. He has given Upadesam to a retired devotee like this. “Keep doing Sahasra Gayathri daily. This is for your divinity or Aanmigam. Help illiterate people coming to post office to read and write and accept whatever they give you. That is enough for your livelihood”


This Upadesam is not only to him but also to every one of us. We should not be running after money all the time. Money is essential but only just. I used to tell my students that money is like a dog. If you chase it, it will go away and if you go away from it, it will chase you. A decent income is enough during our retired life. He has asked us to do Sahasra Gayathri at least on Sundays before retirement and daily after.


If we get 1 hour daily, avoid watching TV and perform Sahasra Gayathri, we get the punyam of following His order. You are wondering that it is easily said than done right? Let me give you a method.



Daily in the morning or evening make yourself free for 1 hour. Take bath, perform Sandyavandanam wearing Panchakachcham and settle in a secluded place on an aasanam, sit erect facing east, north or west and start.
It is said that our palm is comparable to Maha Meru. Each finger has 3 parts. Take the middle of right ring finger as 1, base as 2. Little finger 3,4 and 5 (base, middle and top), tip of ring finger is 6, tip of mid finger is 7, index finger 8,9 and 10 ( top, middle and base). Then the reverse ie 11, base of index finger to 20, middle of ring finger. Chant 1 Gayathri for 1 number. Total is 20 Gayathri. If you do like this, it is equivalent to doing Pradakshina of Maha Meru. (Aadi Parasakthi’s abode). Chant silently and properly without movement of lips or any sound. This is 1000 times more powerful than open chanting.



We have not seen Maha Meru. So let me give you a way out for this. Imagine Tiruvannamalai as Maha Meru.


1. Do namaskaaram in front of east Gopura vaasal.
2. Dharshan of Pillayar in south Gopura vasal.
3. Seshadri Swamigal dharshan.
4. Ramana Maharishi’s dharshan.
5. Yama linga dharshan.
6. Nandiemperuman dharshan.
7. Maha Vishnu dharshan.
8. Anjaneya Swami dharshan.
9. Girivala pathai.
10. Aadhi Annamalaiyar sannathi. ( Brahmma poojai seitha Lingam).
11. Namaskaaram to Aadhi Annamalaiyar.
12. North Girivala path. An old gopuram is seen.
13. Kubera Linga dharshan.
14. Idukku Pillayar.
15. Panchamuga dharshan.
16. Eesanya moolai. North east.
17. East Girivala path.
18. East Girivala path.
19. We are nearing the Gopura vasal.
20. Reaching East Gopura vasal.


Those who have done Girivalam can understand the above.



Now let us see what is breathing practice.



Our normal breathing should be abdominal breathing. Abdomen should move back and forth and not thorax. Keep one hand in abdomen and one on the chest. As you breath out, your abdomen hand should go in or backwards completely. During inhalation, that hand should move forward first and in deep inhalation, your hand on the chest should move forward. When you exhale, chest should go in first and then abdomen fully inwards. In normal breathing only abdomen should move and not the chest. In deep breathing both should move sequentially as explained. Understand? The placement of hand is only for practice. In due course you will get it automatically and without your knowledge you will breath abdominally. They have established that anything you practice for 21 days becomes a habit.


This is a bit different from Pranayama. As a doctor I advocate abdominal breathing to everyone. Diaphragm is the major muscle of respiration and by abdominal breathing, maximum air goes in and is good in many ways.
Now let’s come back to Girivalam.


1-20 Gayathri: Take a deep breath as mentioned above and start, simultaneously moving the thumb along the other fingers as mentioned, keeping your thought on the relevant places along the Girivala path and do Gayathri. Do as long as you can hold your breath. Usually upto 8 and then slowly exhale while chanting the next 2. Repeat from 11 to 20. (2 deep breaths). Initially you may take 3 or 4 and will improve with practice.


Now place an aasanam in front of you and keep 10 nel or beads or anything on top. After doing 20 as mentioned above, fold your left ring finger as 1. After completing 5 times ie all 5 fingers are folded the count is 100. Place 1 nel. Like this place 3 nel on left, 3 on top and 3 on the right. Now you will get the shape of a Lingam. Place the 10 th nel as Aavudai facing any direction other than south. Now 1000 Gathri is over. Chant another 8, do Neivethyam (offering), chant Rudram and complete it by doing Totakashtagam.
While doing Girivalam, instead of you going alone, you may take your family with you.


There are lots of benefits by this method. Let’s see what are they.



  1. They say that by thinking of Tiruvannamalai, you attain Moksha. Now we have done 50 pradakshinas.
  2. We have made our family members also benefit from this.
  3. You have performed deep abdominal breathing 100 times.
  4. Abdominal muscles will strengthen.
  5. Your tummy will reduce.
  6. As you sit erect with or without support, your back muscles will strengthen.
  7. This type of breathing will stimulate brain and keep your body, mind and brain healthy.
  8. As pancreas is in the upper abdomen at the back, doing abdominal breathing may stimulate it and control your diabetes as well. (Research needed on this)
  9. Your concentration power will sharpen.
  10. Above all you have had dharshan of Mahans, Deiva sannathis 50 times and the Giri itself- non other than Lord Siva.
  11. As I mentioned in the beginning, various points in the fingers represent various places along the path. It is common that our thoughts go astray many times if you start meditation. It may even go to the extent of cursing somebody whom we consider as enemy! In that event we can always quickly come back to the assigned place and continue our goal. In due course our concentration will be intact and this is a good exercise for that.
  12. This is 1 hour japam. At least in this 1 hour we will be in Satsang without any bad thoughts.


The benefits are much more.


I mentioned Tiruvannamalai as I am familiar. Used to do Girivalam on Pournami nights since young. Will write about it later. It is an example only. Each one may focus on any temple or kshetram or anything you are familiar with, Siva or Vishnu or any other God. The idea is to do Sahasra Gayathri, deep breathing and be in Satsangam. Mainly 3 in 1. It is important to do that as per Maha Periyava’s order for Logakshemam.


III. Ekadasi Upavasam:


Maha Periyava has mentioned a lot about Upavasam. Especially Ekadasi Upavasam. A recent American study shows that fasting reduces our cholesterol level!



Mahan has said ” Fast on Ekadasi and eat moderately on other days” We will NEVER get into trouble if we meticulously follow his order. Try fasting on Ekadasi. Then you will understand the benefits of it. First out tummy will start reducing. As our stomach Is conditioned to be small, the next day you cannot eat your normal amount of food and if you continue in the coming days to maintain the same amount of food intake, that is the best think to do for a healthy life style. Have to stop at first burp. Eat only when hungry. Eat slowly. Have a balanced food of moderate amount and enjoy it. Don’t eat anything in between meals except drinks. Drink water to thirst. If you practice like this, you won’t have the urge to eat this and that. This will help in spiritual advancement.



Diabetics also can fast. There is no need for anti diabetic medication on the fasting day. Nothing will happen. Use home blood sugar monitoring 2 or 3 times that day initially to assess your blood sugar response. If uncontrolled, limit your fasting. These are exceptions. Use your common sense in these matters. Normally only when food enters mouth, it stimulates L cells in the terminal ileum which in turn produces substances which stimulate insulin and other hormones. So during fasting insulin will not be released but need to monitor blood glucose and act accordingly. But other medications for hypertension may be taken.




On Ekadasi day one should be all the time thinking about divinity and Satsangam. That is essential. Should not sleep during day time. By practicing with passion and determination, one will see the change in the mindset and attitude. I practice all the three with His Blessings. Take only udhrini jalam during Sandyavandanam on that day if possible.

When have to drive long, should not fast. Have to use discretion on these days. The method of Girivalam, Gayathri and Meditation just occurred to me and I am 200% sure it is due to Maha Periyava’s Grace. I pray to Him to give me strength to continue this for ever. I consider all His devotees as my brothers and sisters. If you have any doubt in your health condition and need a second opinion, please feel free to ask me. I will be more than happy to assist you in any possible way. You may email me or call in person. I close with the statement ” Bhakthi is essential but Bhakthi without determination (vairagyam) is useless”


Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara.


Paramacharyar?s 3 Commandments « Sage of Kanchi
 
பெரிய பெரிய வியாதியெல்லாம் கூட, தான - தர்ம&#29

பெரிய பெரிய வியாதியெல்லாம் கூட, தான - தர்மங்கள் செய்தால் போய்விடும்


"பெரிய பெரிய வியாதியெல்லாம் கூட, தான - தர்மங்கள் செய்தால் போய்விடும் என்று சொல்லியிருக்கு

Source: Maha Periyavaal Darisana Anubhavangal
Part 6

"என் பெண்ணுக்கு இருதயத்தில் ஓட்டை இருக்கிறதாம். டாக்டர்கள் சொல்வதை கேட்டாலே குலை நடுங்குறது" என்று முறையிட்டார் பள்ளிக்கூட ஆசிரியர் ஒருவர்.

"அதாவது, ஹார்ட், ஹோலா இல்லை; அதில் ஹோல் இருக்கு என்கிறே?"

ஆசிரியருக்கு புரியவில்லை. கேள்வி கேட்டு பழக்கம். கேள்வி கேட்கப்பட்டு பழக்கம் இல்லை.

"ஹார்ட், W-H-O-L-E ஆக (முழுமையாக, பூரணமாக) இல்லை; அதில், H-O-L-E இருக்கு என்கிறே?"

ஆசிரியர் பெருமூச்சு விட்டார். (அவரை பெஞ்சு மேல் நிற்க சொல்லவில்லை, பெரியவா!)

"வேறே என்ன வேலை பண்றே?"

ஆசிரியர் விழித்தார். "நான் ஆசிரியத் தொழிலை தவிர வேறு வேலையும் செய்கிறேன்' என்பது பெரியவாளுக்கு எப்படி தெரியும்? "வேறு வேலை எதுவும் இல்லை" என்று சொல்லிவிட்டால் போகிறது! பெரியவாள் குடைந்து கொண்டா இருக்க போகிறார்கள்?

அந்த தெய்வ சந்தியில் பொய்சொல் வெளியே வர அஞ்சியது போலும்!

"தங்கம், வைரம்... வியாபாரம்..." என்று மென்று விழுங்கினார்.

பெரியவாள் கனிவுடன் சொன்னார்கள்:

"பெரிய பெரிய வியாதியெல்லாம் கூட, தான - தர்மங்கள் செய்தால் போய்விடும் என்று சொல்லியிருக்கு. இங்கே ஏழைகள் வந்து, கல்யாணத்துக்குத் திருமாங்கல்யம் கேட்கிறார்கள். நூற்றெட்டு திருமாங்கல்யம் செய்து வந்து கொடு. கேட்பவர்களுக்கு கொடுக்கலாம்..."

அடுத்த மாதமே நூற்றெட்டு திருமாங்கல்யம் கொண்டு வந்து சமர்பித்தார், ஆசிரியர் பணி செய்யும் தங்க வியாபாரி.

"Good - hearted ன்னு இங்கிலிஷ்லே சொல்லுவா. நீயும் உன் புத்திரியும் good - hearted!" என்றார்கள் பெரியவாள்.

அப்புறம், பெரியவாள் வாக்குக்கு மேலே என்ன மருந்து வேண்டும்?

தேவாமிர்தம் பருகியவனுக்கு பாயசம் எதற்கு?

ஆசிரியரின் பெண் சௌபாக்யவதியாக இருக்கிறாள் - whole hearted ஆக!



Source: Sage of Kanchi

Surya Narayan
 
“வந்த காரியம் முடிந்ததா?”

“வந்த காரியம் முடிந்ததா?”


shri-trc.jpg



“1988 வருடம்.பல ஊர்களுக்கு வங்கி அலுவல்நிமித்தமாக பலஊர்களுக்கு செல்லவேண்டிய நிலை.சென்னை திரும்பியதும் திடிரென்று அலர்ஜி பிராப்ளம் ஆரம்பித்துவிட்டது . சிறு அழுக்கு அல்லது சில காய்கள் பட்டாலோ தின்றாலோ உடம்பு முழுவதும் சிறு சிறு கொப்பளமாக கை கால் முகம் என்று வர ஆரம்பித்து அடிக்கடி விடுமுறை எடுக்கும் நிலை உடம்பு முழுவதும் அரிப்பு.எல்லா வைத்தியமும் பலனளிக்க வில்லை. கடைசியில் பரமாசாரியரிடம் வேண்டிக்கொண்டும் பலன் கிட்டி சரியாகவில்லை.சரி இதோடுதான் இனி வாழ்க்கை என்று முடிவும் செய்து விட்டேன் .


ஒருநாள் என் நண்பர் திரு . சீதாராமன் ஆடிட்டர் கர்னூல் வரையா பெரியவா சாதூர் மாஸ்யம் விரதம் ஆரம்பிக்கபோரா தரிசனம் செய்து விட்டு வரலாம் என்றார். கரும்புதின்ன கூலியா என்று உடனே சரி என்று சொல்லிவிட்டேன். மேலும் அவரிடம் நேரில் முறையிடலாம் என் நிலையைப் பற்றி என்று.

ரயலில் ஏகப்பட்ட சாமன்களோடு கர்னூல்போய் இறங்கி சைக்கிள் ரிக்ஷாவில் காய்கறி,அரிசி, மளிகை சாமான்களோடு பரமாச்சாரியார் இருக்கும் தேடி சென்றோம். ரிக்ஷாகாரர் ரேட்கூட பேசாமல் சந்தோஷமாக அழைத்துச் சென்றது இனிமையான நிகழ்வு.கருணாமூர்த்தி இருந்த இடமோ ஒரு ஜின்னிங் ஆலை. வசதிகள் மிகவும் குறைவு. ஆனால் அந்த ஆலை முதலாளி ஆச்சாரியாரிடம் இருந்த பக்தியின் காரணமாக 4 மதங்களுக்கு ஆலையை மூடிவைத்து இவர் தங்குவதற்கு ஏற்பாடு செய்து இருந்தார். சாமன்களை இறக்கி வைத்து விட்டு நாங்கள் வந்திருக்கும் விஷயத்தை அவரிடம் சொல்ல பாலு மாமாவிடம் சொன்னோம். அவரும் உள்ளே சென்று பரமசாரியரிடம் கணக்கர்கள் வந்த விஷயத்தை சொல்லி விட்டு வெளியே வந்தார்.எங்கள் இருவரையும் பார்த்து பெரியவா அனுஷ்ட்டானதுக்கு நதிக்கரபோகப்போறளாம் உங்க இரண்டு பேரையும் அங்கே வந்து ஸ்நானம் பண்ணீட்டு தரிசனத்துக்கு வரச்சொன்னா என்றார் .பாலு மாமா நாங்க ரயில்வே ஸ்டேஷன் ரெஸ்ட் ரூமிலேயே குளிசுட்டோம்ன்னு சொன்னோம் . அதெல்லாம் தெரியாது அங்கேதான் வந்து குளிக்கச்சொல்லி உத்தரவு ஆயிருக்குன்னு கண்டிப்ப சொல்லிட்டார்.



ஏதன் மத்யே எனக்கு பஞ்சு ஆலையில் அழுக்கு பட்டு ஒவ்வாமை வந்து உடம்பு
எல்லாம் சிகப்பு கொப்பளங்கள் வர ஆரம்பித்துவிட்டது. கையில் செட்சைன் மாத்திரையும் இல்லை . பக்கத்தில் மருந்தகமும் இல்லை. என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. சரி பெரியாவளை நம்பி வந்தாச்சு அவர் பாத்துக்கட்டும் என்றுஅவர் பேரில் பாரத்தை போட்டுவிட்டு அவருடன் அவர் பின்னாலேயே ஜெய ஜெய சங்கர என்று சொல்லிக்கொண்டு அவர் பின்னாலேயே சென்றோம்.வழி எல்லாம் எனக்கு வந்த வியாதியை போக்கச்சொல்லி பிரார்த்தனை செய்து கொண்டே சென்றேன்……..

நதிக்கரையை சென்றடைந்தோம். ஆற்றில் அப்படியொன்றும் நீர் பிரவாகமா ஓடவில்லை. வாய்கால் மாதிரி முன்று பிரிவாக ஜாலம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.பெரியவா ஆற்றில் இறங்கி நீராட ஆரம்பித்தார் . நானும் ஆற்றில் உடனே இறங்காமல்பெரியவா அனுஷ்டணம் முடித்த பின்பு ஸ்நானம் செய்யலாம் என்று காத்துக்கொண்டு இருந்தேன் .அப்போது பெரியவா என்னைப் பார்த்துவிட்டு பாலு மாமாவிடம் ஏதோ சொன்னார். பாலுமாமா கரை ஏறிவந்து என்னிடம் உன்னையும் பெரியவா
ஸ்நானம் செய்யச் சொல்லரா என்றார். எங்கே குளிப்பது நான் குளித்த ஜாலம் பெரியவா பக்கம் போகக்கூடாதே என்றேன்.



அவர் உடனே பெரியவா ஸ்நானம் செய்ற இடத்திலிருந்து கீழண்டே பத்து அடி தள்ளிப் போய் ஸ்நானம் பண்ணச் சொன்னா என்றார். நானும் ஆற்றில் இறங்கி அவர் சொன்ன இடத்தில் ஸ்நானம் செய்ய ஆரம்பித்தேன் .குளிக்கும் போதே உடம்பெல்லாம் சிகப்பாக தடிமன் உடம்பு பூராக இருந்தது. ஓடும் தண்ணீர் மேலே பட்டு உடம்பு எரிய ஆரம்பித்து.அப்படியும் விடவில்லை நன்றாக முங்கிக்குளித்தேன். அப்பொழுதான் பொறிதட்டினாற்போல் ஒரு விஷயம் புலப்பட்டது.. நான் குளிக்கும் ஜாலம் பெரியவா ஸ்நானம் பண்ணி அவர் மேல் பட்ட ஜலம்தான் என்மேலும் பட்டு ஓடிக்கொண்டு இருந்தது என்பதுதான்.


பெரியவாஅதற்குள் ஸ்நானத்தை முடித்து ஜபம் ஆரம்பிக்க கரை ஏறினார் .நானும் கரை ஏறினேன்.உடம்பில் இருந்த சிகப்பு தடிமன் கொஞ்சம் குறைந்து எரிச்சலும் மிகுதியாக இல்லை. கரையில் வந்து கொண்டுபோன உலர்ந்த வஸ்திரங்களை கட்டிக்கொண்டு மாத்யானீகம் பண்ண விபூதியை பூசிக்கொண்டேன் . அப்போது பாலு மாமா கிட்டே வந்துபெரியவா பூசிக்கொண்டு மிச்சம் இருந்த விபூதியை கொடுத்து இதை முகம் , கை, மார்பு தோள் எல்லா வற்றிலும் தடவிக்கச் சொன்னா பெரியவா என்றார். அவர் சொன்னது மாதிரியே செய்தேன் . பிறகு எல்லோரும் பஞ்சாலைக்கு வந்து பூஜையில்
கலந்துகொண்டோம்.



பின்பு பெரியவாளிடம் தீர்த்தப் பிரசாதம் வாங்க வந்தேன். அப்பொழுதான் கவனித்தேன் என் உடம்பில் ஒவ்வாமை துளி கூட இல்லாமல் அரிப்பும் இல்லாமல் இருந்தது.பெரியவா எனக்கு தீர்த்தம் கொடுத்துக்கொண்டே கேட்டார்கள் ” வந்த காரியம் முடிந்ததா” என்று.எனக்கு அப்போதுதான் உறைத்தது என் ஒவ்வாமை தீர்த்தது அவர்மேல் பட்டு என்மேல் பட்ட தண்ணீரும் அவர் கொடுத்த விபூதியும்தான் என்று . இத்தனைக்கும் அவரிடம் என் வியாதியைப் பற்றி சொல்லவே இல்லை.என் இருகண்களிலும் கண்ணீர் அப்படியே சாஷ்டாங்கமாக அவரின் பாதகமலங்களில் விழுந்து நமஸ்காரம் செய்து. பெரியவா கருணையால் எல்லாம் நல்ல படியாக முடிந்தது என்று கூறி விடை பெற்றுக்கொண்டு வந்தோம் .

நண்பர் சீதாராமனிடம் வரும்போது கேட்டேன் பெரியாகிட்டே நான் என் நிலையை பற்றி ஒன்றுமே சொல்லவில்லையே எப்படித் தெரியும் என் வியாதி. அவர் சொன்னார் ” தன்னோட சிஷ்யர்களோட கஷ்டங்கள் அவருக்குத்தான் முதல்லே தெரியும் நமக்கே அப்பறம்தான்.” என்றார் .அவளவுதான் அன்று போன ஒவ்வாமை வியாதி

அப்படியே கர்னூல் ஆற்றில் போய் விட்டது.இன்றுவரை அழுக்கிலேயே இருந்தாலும் கத்திரிக்காய், கருணைக்கிழங்கு சாப்பிட்டாலும் வரவே இல்லை, அவருடைய ஆராதனை நாளில் இதை எண்ணிப்பாக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

நமோ நமஸ்தே குருபாதுகாப்யாம்.”


******
The boy whose face is partially seen, forehead smeared with Holy Ash and who is seen engrossed looking at the Sarveshwaran is Sage of Kanchi Facebook group’s member Shri Ramaswamy Chandrasekaran. Thanks a bunch Shri TRC. I am simply stunned and frozen reading this treasure of an experience. Sarveshwara.

2013 January 07 « Sage of Kanchi

2013 January 07 « Sage of Kanchi
 
ம்ருத்யு வரமாட்டான்;திரும்பிப்போங்கள்

ம்ருத்யு வரமாட்டான்;திரும்பிப்போங்கள்


சொன்னவர்; ராயவரம் பாலு ஸ்ரீமடம்.



நெரூர் சதாசிவப் பிரும்மேந்திரர் அதிஷ்டானத்துக்கு, தரிசனத்துக்காகச் சென்றிருந்தார்கள், பெரியவாள்.
சதாசிவப் பிரும்மேந்திரரிடம், பெரியவாளுக்கு இருந்த பக்திக்கும், மரியாதைக்கும் எல்லையே காண முடியாது. பிரும்மேந்திரர் பெயரைச் சொன்னாலும், கேட்டாலும், உருகிப் போய்விடுவார்கள், பெரியவாள்.
அதிஷ்டானத்தில்,ஜபம் செய்வதற்கு உட்கார்ந்து விட்டார்கள், பெரியவாள். அதிஷ்டான அன்பர்களும், பெரியவாளுக்குக் கைங்கரியம் செய்யும் பணியாளர்களும், சற்றுத் தொலைவுக்குப் போய் நின்று கொண்டார்கள்.


பெரியவாள், அதிஷ்டானங்களுக்குள் சென்று ஜபம் செய்வதையோ, சந்யாஸ முறைப்படி வணங்குவதையோ யாரும் பார்க்கக்கூடாது என்பது,ஸ்ரீமடத்து சம்பிரதாயம். மானுட எல்லைகளுக்கு அப்பால் சென்று, தெய்வீகத்தின் நுழைவாயிலில் நிற்கும் அபூர்வ தருணங்கள், அவை.

இந்தக் கட்டுப்பாடு, பக்தர்களின் நலனை முன்னிட்டுத் தான் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்தது. நூறு வாட்ஸ் மின்விளக்கையே பார்த்துப் பழகிய கண்கள் எதிரில், லட்சம் வாட்ஸ் மின் ஒளியைப் பாய்ச்சினால், எப்படித் தாங்கமுடியும்? அந்தச் சமயம் பார்த்து வெகு அவசரமாக வந்தார். ஓர் அன்பர் – ரங்கசாமி. “பெரியவாளை உடனே தரிசனம் பண்ணனும். பிரசாதம் வாங்கிக்கொண்டு உடனே புறப்படணும்”. என்று, மனம் திறந்து தொண்டர்களிடம் முறையிட்டார்.


“சுவாமி, பெரியவாள், கதவை சார்த்திக்கொண்டு அதிஷ்டானத்துக்குள் ஜபம் செய்து கொண்டிருக்கா, இப்போ யாரும் அவாளைத் தரிசிக்க முடியாது. தியானம் கலைந்து பெரியவாள் தானாகவே வெளியே வந்தவுடன் முதன் முதலாக நீங்கள் தரிசனம் செய்து கொள்ளலாம்.”
வந்தவர், இலேசுபட்டவர் அல்லர்; ரொம்பவும் அமுக்கமான பேர்வழி!.


தொண்டர்களின் பேச்சைக் கேட்டு சமாதானம் அடைந்துவிட்டாற்போல, பாவனை செய்து கொண்டிருந்தார்.
தொண்டர்களின் சுதந்திரமான வாய்வீச்சு, அடக்குவாரின்றி வெள்ளமாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது. பேச்சு வெள்ளத்தில் மூழ்கித் திளைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள் அவர்கள். கண்ணிமைக்கும் பொழுதில், புதிதாக வந்த அன்பர் ரங்கசாமி அதிஷ்டானத்தின் கதவுகளைத் திறந்து கொண்டு, உள்ளே சென்றுவிட்டார்!


இந்தத் தடாலடித் திட்டத்தை யாரும் எதிர்பார்க்காததால் எல்லோரும் குழம்பிப் போய் நின்றார்கள்.
அந்த நேரத்தில் அதிஷ்டானத்திலிருந்து பெரியவாளின் குரல், அதுவரையில் சிஷ்யர்கள் கேட்டறியாத ஒரு கம்பீரத்வனியில் தெளிவாகக் கேட்டது.


“நீங்கள் ம்ருத்யுஞ்ஜய ஜப-ஹோமம் செய்ய வேண்டாம். உங்கள் வீட்டுக்கு ம்ருத்யு வரமாட்டான்;திரும்பிப் போங்கள்” அன்பர் ரங்கசாமி கதவை மூடிவிட்டு, சட்டென்று வெளியே வந்தார். அணுக்கத் தொண்டர்கள் அவரை மொய்த்துக்கொண்டு விட்டார்கள். ரங்கசாமி ஒரு கதையே சொன்னார்.



அவருடைய நெருங்கிய உறவினருக்கு, திடீரென்று நெஞ்சுவலி. பரிசோதனை செய்த டாக்டர்கள், “நாற்பத்தெட்டு மணி நேரம் போனால்தான்,உறுதியாக சொல்ல முடியும்” என்று சொல்லி விட்டார்கள். ஜோசியர், “உடனே ம்ருத்யுஞ்ஜய ஹோமம் செய்யுங்கள்” என்றார். உடனே போய், பெரியவாளிடம் தெரிவித்துப் பிரசாதம் வாங்கிக் கொண்டு வந்தால் நல்லது என்று ஒருவர் ஆலோசனை; வயதான மூதாட்டி ஒருவர், “பெரியவா, இதோ பக்கத்திலே, நெரூர்லே தானே இருக்கார். அவாகிட்ட சொல்லிவிடுங்கோ,அவா பார்த்துப்பா” என்று சொன்னதை எல்லோரும் ஏற்றுக்கொண்டார்கள். அதன்படி தான், அன்பர் ரங்கசாமி அவ்வளவு அவசரப்பட்டிருக்கிறார்.


அவருடைய அதிர்ஷ்டம் தெய்வமே அவருக்கு அருள்வாக்குக் கூறிவிட்டது!
ரங்கசாமி வீட்டுக்குள் நுழைந்தபோது அந்த நோயாளி உறவினர், படுக்கையில் உட்கார்ந்து புன்முறுவலித்துக் கொண்டிருந்தார்.


“ஆமாம், இன்னும் ஒரு நூறாண்டு அவருக்கு காரண்டி!”

???????? ??????????;????????????????? « Sage of Kanchi
 
Arul Vakku

காஞ்சி பெரியவர் ஆன்மிக சிந்தனைகள்


* உணவுக்கும், உணர்வுக்கும் தொடர்பு இருக்கிறது. உடல் நலத்தோடு உள்ளத்திற்கும் நன்மை செய்வதாக இருப்பதே நல்ல உணவு.

* மரக்கறி உணவு எளிதில் ஜீரணமாவதோடு, நற்பண்புகளையும் உருவாக்கத் துணை செய்கிறது.

* உலகில் அமைதி பரவ வேண்டுமானால், முதலில் மக்கள் மனதில் அமைதி நிலைக்க வழி காண வேண்டும்.

* வாரம் ஒருமுறையோ அல்லது 15 நாட்களுக்கு ஒருமுறையோ விரதம் இருப்பது அவசியம்.

* தூய்மையோடு மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும். எங்கு சென்றாலும் அங்கு நல்ல முறையில் மகிழ்ச்சியை உருவாக்க வேண்டும்.

* இறைவனிடம் நாம் பெற்றிருக்கும் மனம், வாக்கு, உடம்பு இவற்றால் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தும் தர்ம சிந்தனையுடன் இருக்க வேண்டும். குணத்தாலும், உடலாலும், ஆத்மாவை தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளும் முறையில் செயல்களைச் செய்ய வேண்டும்.


- காஞ்சிப்பெரியவா


Source: Sage of Kanchi
 
கடவுளிடம் சரணடைந்து விட்டால்: மஹாபெரியவ&

கடவுளிடம் சரணடைந்து விட்டால்: மஹாபெரியவா



பகவானை கருணைக்கடல் என்பர். கடலிலிருந்து எவ்வளவு தண்ணீர் எடுத்தாலும், கடல் தண்ணீர் குறைவதில்லை; அதுபோல், பகவான் யாருக்கு எவ்வளவு கருணை காட்டினாலும், அவனிடமுள்ள கருணை குறைவதில்லை. அவனது கருணையைப் பெற, அவனை வழிபடலாம் நாம். அதை விட, அவனையே சரணடைந்து விட்டால் போதும், காப்பாற்றுகிறான் அவன். அர்ஜுனனுக்கு இதைத்தான் சொன்னார் பகவான்... "அர்ஜுனா... என்னை சரணடைந்து விடு; உன்னை நான் காப்பாற்றுகிறேன்...' என்றார்.

இதை, சரணாகதி தத்துவம் என்கின்றனர். ராமாயணத்தில் இந்த சரணாகதி தத்துவம் உள்ளது. ராமனை சரணடைந்து உயிர் தப்பினான் காகாசுரன்; ராமனை சரணடைந்து ராஜ்ய சுகம் பெற்றான் விபீஷணன். இப்படியாக சரணாகதிக்கு ஏற்றம் உள்ளது. நம்மால் எதுவும் செய்து விட முடியாது.

அதனால், "பகவானே... நீதான் கதி. உன்னையே சரணடைகிறேன். நீ என்ன செய்கிறாயோ, அதை செய்... நான் ஏற்றுக் கொள்கிறேன்...' என்று பகவானை சரண டைந்து விட்டால், காப்பாற்றுவது அவன் கடமை. "எல்லாம் என் சாமர்த்தியம்; பகவானால் என்ன செய்ய முடியும்?' என்று வீம்பு பேசினால், தோற்பது நாம் தான்.

பனைமரம் நிமிர்ந்து நின்றாலும், பெருங்காற்று அடிக்கும்போது வேரோடு பெயர்ந்து விழுகிறது. அதே சமயம், நாணல் வளைந்து கொடுத்து, மீண்டும் நிமிர்ந்து நிற்கிறது. அதுபோல, பகவானிடம் வீராப்பு பேசி பயன் இல்லை; எல்லாவற்றையும் அவனிடம் ஒப்படைத்து, சரணாகதி ஆகிவிட்டால் போதும், அவன் காப்பாற்று வான்.
ஏனென்றால், அவன் கருணைக் கடல். ஒரு சின்ன தீபத்திலிருந்து ஆயிரம் தீபம் ஏற்றினாலும், சின்ன தீபத்தில் ஜோதி குறைவதில்லை. அது போல், பகவான் எவ்வளவு பேருக்கு கருணை காட்டினாலும், அவனிடமுள்ள கருணை குறைவதேயில்லை.

நாம் செய்ய வேண்டியது சரணாகதி ஒன்று தான். பக்தியுடன், "பகவானே... நீதான் கதி! என்னால் ஒன்றுமில்லை...' என்று சொல்லி, அவனை சரணடைந்து விட்டால் காப்பாற்றுவது அவன் கடமை.
சரணாகதி ஒன்று தான் பகவானின் கருணையைப் பெற வழி. ஞாபகமிருக்கட்டும்


Source: Sage of Kanchi

Halaya Sundaram Iyer
 
புண்ணிய நதிகள் ஏழு. அவற்றில் முதலாவது- கங&#302

புண்ணிய நதிகள் ஏழு. அவற்றில் முதலாவது- கங்கை; 7-வது நதி- காவிரி.

இந்த நதியில் பொன் எனும் உலோகமும் கலந்திருப்பதால், 'பொன்னி' என்றும் பெயர் உண்டு காவிரிக்கு!

புண்ணிய நதிகளான கங்கையையும் காவிரியையும் இணைத்தால், இந்தியாவில் தண்ணீர்ப் பிரச்னையே இருக்காது என்று சொல்லப்படுகிறது. ஆனால், இந்த இரண்டு நதிகளையும் என்றைக்கோ இணைத்து விட்டது புராணம்!

என்ன... ஆச்சரியமாக இருக்கிறதா?

துலா மாதம் எனப்படும் ஐப்பசியில், அதிகாலை வேளையில் எழுந்து வீட்டில் நீராடுவது நல்லது. நதியில் நீராடுவது மிகச் சிறப்பு. அதிலும் குறிப்பாக காவிரியில் அல்லது அதன் உற்பத்தி ஸ்தானமான தலைக்காவிரியில் நீராட வேண்டுமாம். முக்கியமாக, மயிலாடுதுறையில் உள்ள துலா கட்ட காவிரியில் நீராடுவது வெகு விசேஷம்!

துலா புராணப்படி, ஐப்பசி மாதத்தில்... காவிரியில் கங்காதேவியும் வாசம் செய்கிறாள்! ஐப்பசி மாதக் கடைசி நாளில், இங்கே நீராடுவதற்கு 'கடை முழுக்கு' என்று பெயர். இந்த நாளில், மயிலாடுதுறையில் உள்ள அனைத்து ஆலயங்களில் குடிகொண்டிருக்கும் மூர்த்திகளும் காவிரியில் எழுந்தருளி, தீர்த்தவாரி கண்டருளுவர்!

வான் நதியாம் கங்கையை பூமிக்கு அழைத்தான் பகீரதன்.

''எண்ணற்ற பாவங்களைச் செய்துவிட்டு, எல்லோரும் அதனை என்னிடம் கொண்டு வந்து சேர்ப்பார்கள். நான் வரமாட்டேன்'' என்று தயங்கி மறுத்தாள் கங்காதேவி.

உடனே பகீரதன், ''பாவம் செய்பவர்களை ஏன் சிந்திக்கிறாய்? எத்தனையோ மகான்கள் நீராடுவார்களே...'' என்று சொல்ல, பூமிக்கு வர சந்தோஷத்துடன் சம்மதித்தாளாம் கங்காதேவி! அதன்படியே வடக்கே குடிகொண்டாள். அதுமட்டுமா? தென்னக மக்களும் பயனுறும் வகையில், இங்கே... ஐப்பசி மாதம் முழுவதும் காவிரியில் வாசம் செய்கிறாள்!

இதையறிந்த பக்கத்து ஊர்க்காரர் ஒருவர்... பாவம், அவருக்கு கால் ஊனம்... கடைமுழுக்கு நாளன்று மிகவும் கஷ்டப்பட்டு நடந்து வந்தார். கடைமுழுக் கின் மறுநாள்தான் அவரால் துலா கட்டத்துக்கு வந்து சேர முடிந்தது. இதையறிந்து வருந்திய கங்காதேவி, அந்த நாளிலும் காவிரியில் இருந்தாள். இதனால், கடைமுழுக்குக்கு அடுத்த நாளை (கார்த்திகை முதல் நாள்) 'முடவன் முழுக்கு' என்பர்!

காஞ்சி பெரியவாள் ஒருமுறை மயிலாடுதுறையில் முகாமிட்டிருந்தார். காவிரி ஸ்நானம் செய்வதில் லயித்துப் போவார் ஸ்வாமிகள். இந்த வேளையில், கோயில் திருப்பணி விஷயமாக மடத்து ஊழியர் ஒருவரை அழைத்த ஸ்வாமிகள், ஊரில் உள்ள பிரமுகர் ஒருவரது பெயரைக் குறிப்பிட்டு, அவரிடம் ஆலயத்துக்கான கைங்கர்யத்தைச் செய்ய முடியுமா என்று கேட்டுவரும்படி பணித்தார்.


மடத்தில் இருந்து எந்தவொரு வேலையாக வெளியே கிளம்பினாலும், விநாயகருக்கு சூரைத்தேங்காய் உடைத்து வணங்கிவிட்டுச் செல்வதே வழக்கம். இதனை அந்த சிப்பந்தியிடம் நினைவுபடுத்தினார் ஸ்வாமிகள். அப்படியே செய்தார் ஊழியர்!

சிறிது நேரம் கழிந்தது. பிரமுகரைப் பார்த்து விட்டு வந்த மடத்தின் ஊழியர், ''போன காரியம் நிறைவேறவில்லை. அதுமட்டுமின்றி, விக்ன விநாயகருக்கு தேங்காய் உடைத்தேன்; அவர் விக்னத்தைப் போக்குவதற்கு பதிலாக விக்னத்தை உண்டு பண்ணி விட்டார்!'' என்று சொல்ல, மகாபெரியவாளின் முகம் மாறியது. எவருடனும் எதுவும் பேசாமல், அன்றைய பூஜை அனுஷ்டானங்களில் மூழ்கிப்போனார் ஸ்வாமிகள்.

அந்த ஊழியர் ஆடிப்போனார். 'எல்லோரிடமும் பேசுவது போல பெரியவாளிடம் பேசியது தவறுதானே?' என்று வருத்தப்பட்டார். 'குருநாதரின் மனம் நோகும்படி நடந்து கொண்டோமே...' என்று தவித்து மருகினார். சாப்பிடவும் முடியவில்லை; வேறு வேலைகளில் ஈடுபடவும் மனம் ஒத்துழைக்கவில்லை.

ஒருகட்டத்தில், விறுவிறுவென ஸ்வாமிகளிடம் சென்று, அவரை விழுந்து நமஸ்கரித்து மன்னிப்பு கேட்டார் ஊழியர். ஆனால் பெரியவாள், ''ஒரு தப்பும் செய்யலியே நீ? வருத்தப்படாதே! என்ன... 'விக்னத்தை களையறதுக்கு பதிலா உண்டு பண்ணிட்டார்'னு நீ சொன்னதுதான் தப்பு. இன்னொரு விஷயம்... நீ தேங்காயை உடைச்சதுமே, 'இந்த வேலை இந்த பிரமுகரால நடக்காது; வேற ஒரு பிரமுகரை அனுப்பி வைக்கிறேன்'னு பிள்ளையாரே சொல்லிட்டார். அப்படியிருக்க, விக்னத்தை உண்டுபண்ணிட்டதா சொல்லிட்டியே... அவ்ளோதான்!'' என்று மெள்ள புன்னகைத்தார் ஸ்வாமிகள்.

தெய்வத்திடம் நாம் வைக்கிற நியாயமான பிரார்த்தனை கள் ஒருநாளும் வீண் போகாது! நாம் எதிர்பார்த்த நேரத்தில், எதிர்பார்த்தபடி நடக்காவிட்டாலும்கூட, ஏதோவொரு நாளில்... நிறைவேறியே தீரும்! இதை உணர்ந்து, தெளிந்து வணங்கும் நாளெல்லாம் திருநாள்தான்!
 
Status
Not open for further replies.

Latest posts

Latest ads

Back
Top