• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

My Collections

Status
Not open for further replies.
அனுமனை வணங்குவதால்

அனுமனை வணங்குவதால்

10624739_272514762957814_8139609350307702666_n.jpg



புத்திர் பலம் யசோ தைர்யம் நிர்பயத்வம் அரோகதா
அஜாட்யம் வாக்படுத்வம் ச ஹனூமத் ஸ்மரணாத் பவேத்


அனுமனை வணங்குவதால் கிடைக்கும் பயன்களைப் பேசும் இந்த சுலோகம் பிரபலமானது.

இந்த சுலோகத்தைப் பொருளுணர்ந்து சொன்னாலே போதும் ஒருவித மனவலிமை பெருகுவதை உணரமுடியும். நல்லவை செய்வதற்கு எவையெல்லாம் தேவையோ அவையெல்லாம் அனுமனை நினைப்பதால் கிடைக்கும் என்று இந்த சுலோகம் கூறுகிறது.



புத்திர் பலம் - அறிவில் வலிமை
யசோ - புகழ்
தைர்யம் - துணிவு
நிர்பயத்வம் - பயமின்மை
அரோகதா - நோயின்மை
அஜாட்யம் - ஊக்கம்
வாக் படுத்வம் - பேச்சு வலிமை
ச - இவையெல்லாம்
ஹனூமத் ஸ்மரணாத் - அனுமனை நினைப்பதால்
பவேத் - பிறக்கின்றன.


அறிவுக்கூர்மை, புகழ், துணிவு, பயமின்மை, நோயின்மை, ஊக்கம், பேச்சுத்திறன் போன்றவை அனுமனை நினைத்தவுடன் கிடைக்கின்றன!




Source: Hindukkalin Prasad
 
பகவத் கீதையில் பகவான் சொன்னவை

பகவத் கீதையில் பகவான் சொன்னவை


பரித்ராணாய ஸாதூநாம் விநாஸாய ச துஷ்க்ருதாம்
தர்மஸம்ஸ்தாபநார்தாய ஸம்பவாமி யுகே யுகே

ஸாதூநாம் பரித்ராணாய-நல்லோரைக் காக்கவும்,

துஷ்க்ருதாம் விநாஸாய ச-தீயன செய்வோரை அழிக்கவும்,

தர்ம ஸம்ஸ்தாபநார்தாய-அறத்தை நிலை நிறுத்தவும்,

யுகே யுகே ஸம்பவாமி-நான் யுகந்தோறும் பிறக்கிறேன்.

பொருள் : நல்லோரைக் காக்கவும், தீயன செய்வோரை அழிக்கவும், அறத்தை நிலை நிறுத்தவும் நான் யுகந்தோறும் பிறக்கிறேன்.

களை யெடுத்தலும் நல்ல செடிகளுக்கு உரம் போடுதலும் சேர்ந்து அமைவது சிறந்த கிருஷியாகும். உலகில் கெட்டவர்களுடைய கூட்டம் பெருகிவிட்டால் அவர்களுக்கிடையில் தர்மம் தலையெடுக்காது. ஆகையால் யுத்தம், கொள்ளை நோய், பஞ்சம் இவைகள் வாயிலாக பகவான் அவர்களுக்குத் துன்பத்தை யூட்டுகிறார். துன்பம் ஒன்றே மக்களைச் சீர்திருத்துதற்கு உற்ற உபாயம். மரணத்தின் வாயிலாக அவர்களில் பெரும்பான்மையோரை ஒதுக்கித் தள்ளுதலும் அவசியமாகிறது.









Source: Hindukkalin Prasad
 
Inner Significance of Suprapatham

Inner Significance of Suprapatham


Suprabhatam (Sanskrit: सुप्रभातम, Telugu: సుప్రభాతం, "auspicious dawn") is a name given to Sanskrit hymns recited in the morning to awaken the Lord.

It was the age old custom in India to wake up the kings in the palaces with auspicious music, songs and praises by minstrels and bards. In the same way, at early dawn, the devotees throng to have the vision of the Universal Form
vishwarupa darsana of the Lord.




The idea of awakening the deity in the morning traces its origins to Tamil bhakti literature. These were called திருப்பள்ளியெழுச்சி, Thiruppalliyelucci (literally, the auspicious awakening). Numerous poems were composed by saints on Vishnu and Shiva, the most popular being Thondaradippodi Alvar's poem on Sri Ranganatha (Vishnu) and Manikkavacakar's poem on Shiva. Acharyas who come from the lineage of Ramanuja, adapted this form into Sanskrit in later times. In Sanskrit, the Suprabhātakāvya finds its first (1.23.2) in the Bālakāṇḍa of Vālmīki's Rāmāyaṇa, where Viśvāmitra calls out to Rāma to wake up

The Veṅkaṭeśasuprabhātam was composed around 1430 A.D. by Prativādibhayaṅkara Śrī Anantācārya (also known as Annangaracharyar, and P B Annan), the Rāmānujācārya of Kanchipuram.[SUP]

[/SUP]The poet was a disciple of Swami Manavala Mamuni, who composed Sri Ranganatha Suprabhatam. Sri Venkatesa Suprabhatam consists of four parts: Suprabhatam, Sri Venkatesa Stothram, Prapatti, and Mangalasasanam. Lakshmi Narayana deity, Sri-Bhu Devi sametha Padmanabha Swamy deity and 12 divya salagrama silas once worshiped by him are now with Prativada Bhayankaram Raghavacharyulu 15th generation from Sri Annan Swamy. These are now being worshiped daily at Divya Salagrama Kshetram in Vijayawada, Andhra Pradesh.



Does the deity that keeps constant vigil over our affairs require awak ening? No devotee thinks that the blowing of the conch, or hymns of awakening (suprabhatams) Have made the deity sit up from sleep. By this ritual, it is our own awakening, our own enlightenment prabodha that we are praying for. We're invoking the sleeping powers in ourselves to wake up and go.

"In whatever direction you turn, you will see God coming to meet you: nothing is void of Him; He Himself fills all His work."

As the highest deity to the Vaishnavas, Vishnu is expressed symbolically in his mythological form as Anantasayin, reclining on the serpent of eternity called Ananta or Sesha.

He is floating on the cosmic waters from which reality is manifested. A lotus grows from his navel, symbolising his creative potential, and on the lotus sits Brahma ready to bring about creation at Vishnu's command. After his active phase, Vishnu returns to his snake bed and is united with Yoganidra.

Yoga nidra is one of the practices of pratyahara where the awareness is internalized. Literally, yoga nidra means 'psychic sleep' i.e. sleep with full awareness to one of the deepest states of mediation experiencing the ultimate awakening to one's true nature.

Yoga nidra: in Sanskrit : yoga means oneness of body and soul, and nidra means sleep. But yoga nidra does not mean sleep; it is constant awareness of the inner Self or conscious samadhi


God is ever awake, and the idea of awaking Him is to “become partners with God in carrying out His Divine Providence, for He uses us to help that in need." Rabindranath Tagore (1861 ~ 1941) explains, "God loves to see in me, not his servant, but himself that serves all."

















http://www.srimatham.com/uploads/5/5/4/9/5549439/rational_for_temples.pdf
Venkatesha Suprabhatam : definition of Venkatesha Suprabhatam and synonyms of Venkatesha Suprabhatam (English)

Good morning meaning in Hindi - GOOD MORNING in Hindi - Definition and Translation - HinKhoj


Yahoo answers

Suprabhatam - Wikipedia, the free encyclopedia

Venkatesha Suprabhatam : definition of Venkatesha Suprabhatam and synonyms of Venkatesha Suprabhatam (English)
 
நவராத்திரி பற்றி பாரதியார்


நவராத்திரி பற்றி பாரதியார்



durgapujapanel_beautiful.jpg


சக்திதாசன் என்று தம்மை அழைத்துக் கொண்ட மகாகவி பாரதியார் அன்னை பராசக்தியைப் போற்றும் உன்னதத் திருவிழாவான நவராத்திரியைக் கொண்டாடுவதில் மிகவும் விருப்பமுடையவராக இருந்தார்.


நவராத்திரித் திருநாளின் மகத்துவம் பற்றிய அவரது சிறு கட்டுரை –


ஒன்பதிரவு பராசக்தியைப் பூஜை செய்கிறோம். லக்ஷ்மி என்றும், சரஸ்வதி என்றும், பார்வதி என்றும் மூன்று மூர்த்தியாக நிற்பது பராசக்தி. இவ்வுலகத்தை ஆக்கல், அழித்தல், காத்தல் என மூன்று தொழில் நடத்துவது.
ஹிமாசலம் தொடங்கி குமரி முனை வரை வேதத்தை நம்பும் கூட்டத்தார் எல்லாம் இந்தப் பூஜை செய்கிறோம். ஏழைகளாக இருப்போர் பராசக்திக்கு மலரையும், நீரையும், உள்ளத்தையும் கொடுத்து வலிமை பெறுகிறார்கள். செல்வமுடையோர் விருந்துகளும், விழாக்களும் செய்கின்றனர்.


மஹாளய அமாவாசை கழிந்தது.



இருளும், ஒளியும் மாறிவருவது இவ்வுலக இயற்கை. பகலிலே பெரும்பாலும் ஒளியுண்டு, மேகங்கள் வந்து சூரியனை மறைத்தாலொழிய. சில சமயங்களில் கிரகணம் பிடிக்கும். அதையும் தவிர்த்து விட்டால், இரவிலே தான் ஒளியின் வேறுபாடுகளும் மறைவுகளும் அதிகப்படுகின்றன. பகல் தெளிந்த அறிவு. இரவென்பது மயக்கம். பகலாவது விழிப்பு. இரவு என்பது தூக்கம். பகலாவது நல்லுயிர் கொண்டு வாழ்தல்.

இரவு லயம்.


சக்தி. நல்ல வல்லெழுத்துச் சேர்ந்த மொழி. விக்ரமாதித்யனும், காளிதாஸனும் வணங்கிய தெய்வம். உலகத்தார் இந்தப் பராசக்தியை நல்ல மழையருள் புரியும் சரத்காலத்தின் முதல் ஒன்பதிரவும் வணங்கி பூஜைகள் செய்யவேண்டும் என்பது பூர்வீகர் ஏற்பாடு. மிகப் பயனுடைய காரியம். மேலான வழி.
ஆக்கல், அழித்தல், காத்தல் என்ற முத்தொழிலும் எப்போதும் நடக்கின்றன. லோக சம்ரக்ஷணை எப்போதும் செய்யப் படுகிறது. எப்போதுமே ஆராதனை செய்யவேண்டும். சரத்காலத் தொடக்கத்திலே பேரருளைக் கண்டு விசேஷ விழா நடத்துகிறோம். தவம், கல்வி, தெய்வத்தைச் சரண்புகுதல் இம்மூன்றும் கர்மயோகம் என்று பதஞ்சலி முனிவர் சொல்லுகின்றார். லௌகீகக் கவலைகளிலே இம்மூன்று தொழிலையும் எப்போதும் செய்துகொண்டிருக்க முடியாமல் தடுக்கப் படும் சாமான்ய ஜனங்கள் நவராத்திரி ஒன்பது நாள் இரவும் பகலும் மேற்கூறிய மூவகை நெறியில் நிலை பெறும் வண்ணமான விதிகள் ஆகமங்களிலே கூறப்பட்டன. ஒன்பது நாளும் தியானம், தவம், கல்வி இவற்றிலே செலவிடத் திறமையில்லாதோர் கடைசி ஒன்பதாம் நாள் மாத்திரமேனும் விரதம் காக்கவேண்டும். இந்தப் பூஜையின் பொருள் மிகவும் தெளிந்தது.


சக்தியால் உலகம் வாழ்கிறது.
நாம் வாழ்வை விரும்புகிறோம்.
ஆதலால் நாம் சக்தியை வேண்டுகிறோம்.


(நன்றி: பாரதியார் சிந்தனைச் செல்வம் (தொகுப்பு: கங்கா ராமமூர்த்தி, பாரதி காவலர் கே ராமமூர்த்தி), ஸ்ரீராம் டிரஸ்ட் வெளியீடு, 1988.



ஒருமுறை நவராத்திரியின்போது, தன் மகள் தங்கம்மாவும், அவள் தோழிகளும் கேட்டுக் கொண்டதற்கிணங்க, அன்னை பராசக்தியின் பேரில் “நவராத்திரிப் பாட்டு” என்ற அழகிய பாடலை எழுதிக் கொடுத்தார். அந்தப் பாடல் -



உஜ்ஜயினீ நித்ய கல்யாணீ
ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி (உஜ்ஜயினீ)
உஜ்ஜய காரண சங்கர தேவி
உமா ஸரஸ்வதி ஸ்ரீமாதா ஸா (உஜ்ஜயினீ)
வாழி புனைந்து மஹேசுர தேவன்
தோழி, பதங்கள் பணிந்து துணிந்தனம் (உஜ்ஜயினீ)
சத்ய யுகத்தை அகத்திலிருத்தி
திறத்தை நமக்கருளிச் செய்யும் உத்தமி (உஜ்ஜயினீ)


“உஜ்ஜயினீ” என்ற தேவியின் திருப்பெயரின் பொருள் “மேன்மேலும் வெற்றி பெறுபவள்” என்பது. வெற்றி தருபவள் என்றும் கொள்ளலாம். அன்னை காளீயின் அருள் பெற்ற விக்கிரமாதித்தன் (குப்த வம்சத்து அரசன்), தான் புதிதாக அமைத்த தலைநகரத்திற்கு அன்னையின் இப்பெயரைச் சூட்டினான். மத்தியப் பிரதேசத்தில் க்ஷிப்ரா நதிக்கரையில் இருக்கும் பழம்பெருமை வாய்ந்த “”உஜ்ஜைன்” என்ற இந்த நகரம் 52 சக்தி பீடங்களிலும், 12 ஜ்யோதிர்லிங்கத் தலங்களிலும் ஒன்றாக வைத்து எண்ணப் படும் பெருமை வாய்ந்தது.
இரண்டாம் அடியில் வரும் “உஜ்ஜய” என்ற சொல்லுக்கு உத்பத்தி, சிருஷ்டி என்றும் பொருள் கொள்ளலாம். எல்லா சிருஷ்டிக்கும் காரணனான சங்கரனின் தேவி என்று தேவியைப் புகழ்கிறார்.



“ஸா” என்பதன் பொருள் “அவள்” (சம்ஸ்க்ருதத்தில்). இப்படி எழுவாய்ச் சொல்லிலேயே சம்ஸ்க்ருதத்தைப் பயன்படுத்தி இருப்பது சிறப்பு, தமிழ் மணிப்ரவாள நடையில் அபூர்வம். அது மட்டுமல்ல “ஸா” என்பது பரதேவதையின் பெயர்களில் ஒன்றான மந்த்ர அக்ஷரமும் கூட.


“மஹேசுர தேவன் தோழி” என்பதும் அழகிய சொல்லாட்சி. சத்ய யுகத்தை நிலைநிறுத்தும் திறன் வேண்டி பாடல் முடிகிறது.



அனைவருக்கும் நவராத்திரி வாழ்த்துக்கள்.

?????????? ????? ????????? | ???????????
 
Nava-vidha bhakti (ninefold devotion)

Nava-vidha bhakti (ninefold devotion)



Ram delivers his discourse on nava-vidha bhakti (ninefold devotion) to Shabari,[SUP]

[/SUP]
Such pure devotion is expressed in nine ways, .

First is satsang or association with love-intoxicated devotees and righteous people.

The second is to develop a taste for hearing My nectar-like stories.

The third is service to the guru (...)

Fourth is to sing My kirtan (communal chorus) (...) Japa or repetition of My Holy name and chanting My bhajans are

The fifth expression (...) To follow scriptural injunctions always,

to practice control of the senses, nobility of character and selfless service, these are expressions of the sixth mode of bhakti.

Seeing Me manifested everywhere in this world and worshipping My saints more than myself is the seventh mode of bhakti.

To find no fault with anyone and to be contented with one's lot is the eighth mode of bhakti.

Unreserved surrender with total faith in My strength is the ninth and highest stage.

Shabari, anyone who practices one of these nine modes of My bhakti pleases Me most and reaches Me without fail. That which is most difficult for the greatest yogis was easily attained by you, Shabari, because of your sincere devotion.[SUP]




Shabari - Wikipedia, the free encyclopedia
[/SUP]

 
A great hero and the result of his one single lie

A great hero and the result of his one single lie


Durvasa thought that he had conquered everything. He said: “I have conquered anger, I have conquered passion, I have conquered everything. There is nothing left for me to conquer.

Then one day, when he was meditating, a fly came and sat on his shoulder. Durvasa flew into a rage. He, who was so powerful, became very angry with the fly and said: “I have the power to destroy the world. How dare you sit on my shoulder!”


The fly flew away and took the help of Lord Shiva. Lord Shiva came to him and said, “Durvasa, you have conquered everything, yet a fly can sit on your shoulder and you become angry!”


Durvasa was most powerful. He had spiritual power and occult power, but he had never conquered his anger. In the Mahabharata there are many authentic stories of his cursing people in season and out of season. His blessings, too, were very irrational. At times he used to bless people, but very often it was more of curse. His very blessing was a curse.


Now the mother of the great hero of the Gita, Arjuna, was Kunti. Kunti came of a royal family and when she was young and unmarried, a virgin, it happened that Durvasa came to her father’s palace and she served him. Durvasa was so pleased with her that he immediately said: “I shall grant you a boon.”


She said, “Thank you. I will be so happy.”


“All right. The boon is that soon you will be the mother of a great hero.” This was the blessing! Kunti was unmarried, and this was his boon!


She said, “Now I am unmarried, how can I become the mother of someone?”


But poor Kunti had a child. As it was illegitimate, she placed the child into a casket and threw it into a river. The river flowed by and took the baby into the hands of an ordinary, common person, a charioteer named Adhirat. Adhirat brought up the child, Karna. He grew up to be the great Karna, as powerful as Arjuna. Finally Arjuna and Karna had to fight against each other on the battlefield of Kurukshetra.


Karna was one of the greatest heroes in those days but he did not know who his mother was. When the battle of Kurukshetra was taking place, Kunti came to him at the last moment crying: “My son, you are fighting against another of my sons. I want both you and Arjuna as well as my other sons to stay together.”


Karna said, “Now it is too late. I cannot do that. You have five sons and, if you consider me as your sixth son, then I tell you that when the battle is over you will have your five sons.”


“How?” she cried.


“Either Arjuna will kill me, or I shall kill Arjuna. I will not touch the rest of the brothers. The world knows that you have five sons and you will keep your five sons.”


We know that in the Kurukshetra war Karna was killed by Arjuna. He was killed because he once told a lie about his caste. Adhirat, who brought him up, was not a Kshatriya (warrior), so Karna was not considered to be of Kshatriya origin. For this reason the great archers and others did not want to teach him. They said, “You do not come from a Kshatriya family. We cannot teach you. You come from a low caste.”


Finally he went to Parashuram, one of India’s greatest archers and, when Parashuram asked him his caste, he said: “I come from a Kshatriya family.”


Parashuram believed him and taught him archery, so Karna became a great warrior. Then it happened that one afternoon, while Parashuram was taking a siesta with his head resting on Karna’s lap, Karna was stung by a scorpion. Karna’s whole thigh began to bleed profusely but he thought that, as his master was fast asleep, he would wake him if he made a noise. So he kept quiet and he didn’t kill the scorpion. After a while his master awoke and saw the situation.


He said, “You didn’t kill the scorpion. You have told me a lie! A Kshatriya cannot tolerate this kind of thing. Your thigh is bleeding profusely and, if you were a Kshatriya, you would have killed the scorpion immediately. But you are not a Kshatriya. You come of the Sudra caste. You are a man of service. You can never be a Kshatriya, you can never be a warrior. You have told me a lie. At the time of your need, your deepest need, you will forget the secret of applying your greatest weapon.”


Now we see how this happened in the Battle of Kurukshetra when Karna was fighting against Arjuna. Karna had the most powerful weapon which nobody on earth could overcome. He thought that he would utilise it only against Arjuna in the battlefield and not against anybody else. He said: “I shall use this weapon only against Arjuna.”


But in the battlefield, Ghatothkach, a son of Bhima, Arjuna’s brother, was killing hundreds of warriors on Karna’s side. He started coming closer to Karna and, when he was about to kill Karna, Karna said: “Now I have this powerful weapon given to me by Parashuram. With this I can kill anybody on earth. Why do I not use it?” So he used it and he killed Bhima’s son. Then when he came to fight Arjuna he was powerless and was killed by Arjuna. You see how Parashuram’s prophecy came true. You also see how Karna’s prophecy came true. Five sons of Kunti remained alive.


A great hero and the result of his one single lie | Sri Chinmoy Library
 
Power of Lord Rama's name

Power of Lord Rama's name

Lord Hanuman is called as the “Chiranjeevi” (the Immortal).In India, Lord Hanuman is revered by one and all.One can see huge crowds thronging the Hanuman temples across the country on Saturdays.This is to appease Hanumanji and propitiate the Sani Bhagwan, who as per legend, runs scared of Hanumanji.

It is said that whenever you recite the hymn – Sriram jayaram jaya jaya ram, Lord Hanuman will be quick to come to the aid of the person chanting it.The devotion of Lord Hanuman to Lord Ram and Seeta Maiyya is of course legendary.Children dote on the intrepid Hanuman who attempted to swallow the Sun thinking it was a fruit.Many people wear Hanuman taweez (a kind of metal object) to ward off evil.Why do we pray to Hanumanji ? We pray to him for giving us physical and mental strength,to ward off the negative/evil influences from our lives,to obliterate our timidity/cowardice and to sharpen our intellect.When we pray to Lord Hanuman with a pure heart and an unshakeable faith, he is sure to come to our rescue.Hanumanji is known to have stormed the Ashok van in Lanka (where Seeta Maiyya was held captive by Ravan).The Ashok van was a place with such a high security that even air could not enter.That is why – we say that Hanumanji is the one who can make the “asathya” (impossible) into “sathya” (that which is possible).

The devotion of Lord Hanuman to Sri ram is unparalleled .After Lord Ram succeeded in the battle against Ravan, on return to Ayodhya, the Lord bestowed gifts to everyone to celebrate the victory.However, he offered himself as a gift to Hanumanji. Lord Rama told Hanuman, "Whatever you have done for me is simply immeasurable. I will be forever indebted to you. I bless that you gain immortality and be a "chiranjeev". People who bow before me will also have to bow before you, Hanuman.Wherever the glory of Rama is being spoken about, in all those places, the glory of Hanuman will also be spoken about.


It is often believed that Lord Hanuman can convert the “asathya” (impossible) to “sathya”(possible).That is very aptly conveyed in the following shloka :


Sarva kalyana thadharam Sarvabath Ganamarudham
Abhara karunamurthim Anjaneyam namayaham
Asathya sadagam swamin Asathyam dava kimvada
Ramadhoota krupasindho Mathkaryam sadaya prabho.



Hanuman chalisa is best recited in the mornings and evenings.While reciting the same, it is better to maintain personal hygiene.In the mornings, the hymn can be recited just after taking a bath. In the evenings, one can wash the hands and legs and face and then sit down for reciting the chalisa. It just takes less than 10 minutes to recite this hymn. Many children and adults can recite the Hanuman Chalisa by heart.Isn’t that great?

According to Wikipedia, Tulsi Das went to meet the then Emperor Aurangzeb in Delhi after having had a vision of God Sri Rama in Gokula, the birth place of God Sri Krishna. The Emperor challenged Tulsi Das to show Sri Rama to him. When Tulsi Das replied that it is not possible without true devotion to Rama, he was imprisoned by Aurangzeb. In the prison, Tulsi Das is supposed to have written the beautiful verses of the Hanuman Chalisa.

When he completed the Hanuman Chalisa in prison, it is said that an army of monkeys menaced the city of Delhi. The king unsuccessfully tried to control the monkeys with his forces. Finally, the Emperor is supposed to have realized that the monkey menace was a manifestation of the wrath of Hanuman, the Monkey God. He released Tulsi Das and urged him to intervene in this grave matter and it is said that the monkeys stopped their mischiefs immediately after Tulsi's release.


Tulsi Das says in the Chalisa that whoever chants it full devotion to Hanuman, will have Hanuman's grace. Amongst the Hindus of Northern India, it is a very popular belief that chanting the Hanuman Chalisa invokes Hanuman's divine intervention in grave problems, including those concerning evil spirits and this belief is based on the claim made in the Chalisa itself.

Remember how Hanumanji helped Lord Rama to overcome all obstacles and win over Ravana ? In a likewise manner, it is believed that Lord Hanuman comes to the rescue of those who pray to him sincerely with like-minded devotion.

So, friends, believe in the miraculous powers of Lord Hanuman, have complete faith in him and experience the change within ! Do not forget ! Continue to chant the Hanuman Chalisa without fail.



Please read more from here:

Why is the Hanuman Chalisa so powerful ! by G. Venkatesh
 
அம்பாளின் மஹிமை

அம்பாளின் மஹிமை


வாகர்த்தாவிவ ஸம்ப்ருக்தௌ வாகர்த்த ப்ரதிபத்தயே |
ஜகத: பிதரௌ வந்தே பார்வதீ பரமேஸ்வரௌ ||


காளிதாசன் தன்னுடைய ரகுவர்மச காவ்யத்தை எழுத ஆரம்பிப்பதற்கு முன்னர் உலகின் தாயும் தந்தையுமானவர்களும், சொல்லும், பொருளும் போன்று பிளீக்க முடியாதவர்களும் லோகத்தின் மங்களமான தம்பதியுமான பார்வதீ பரமேச்வரர்களை நமஸ்கரிக்கின்றேன், என்று மங்கள ஸ்லோகத்தில் கூறுகின்றான்.


உலகத்தின் தாயும் தந்தையுமாகிய அந்த பார்வதீ பரமேஸ்வரர்களின் மஹிமைகளை வார்த்தைகளால் வடித்துக் கூற இயலாது. அதிலும் அந்தப் பரமேஸ்வரனையே மங்களமாக்குகின்ற ஸர்வமங்களையான அந்தப் பரமேஸ்வரியின் மஹிமைகள் பற்றிச் சிந்திப்பதே நமக்கு மிகுந்த மனமகிழ்வைக் கொடுக்கும்.

ஞானசம்பந்த பெருமான், தமது தேவாரத்தில் “பெண்ணில் நல்லாளொடும் பெருந்தகை யிருந்ததே” என்று அம்பாளை “பெண்ணில் நல்லாள்” என்று குறிப்பிடுகின்றார்.


எக்காலத்திலும் எல்லாரிடத்திலும் பூரணமான தாய்மையுணர்வு அம்பாளின் ஹ்ருதயத்தில் பொங்கி வழிகின்றது. தன்னால் படைக்கப்பட்ட எல்லா ஜீவராசிகளிடத்திலும் தன்னுடைய கருணையை மழையாகப் பொழிவிக்கின்றாள் அந்தப் பராசக்தி.

அந்த அம்பாளின் மஹிமைகளும் வர்ணனைக்கு அப்பாற்பட்டதாக உள்ளது. அவளுடைய கருணையானது ஸாகரம் போன்று பரந்து அதுவும் வர்ணனைக்கு அப்பாற்பட்டதாக உள்ளது. அம்பாளைப் பற்றி அபிராமி பட்டர்,
உதிக்கின்ற செங்கதிர் உச்சித்திலகம் உணர்வுடையோர்
மதிக்கின்ற மாணிக்கம் மாதுளம்போது மலர்க்கமலை
துதிக்கின்ற மின்கொடி மென்கடிக் குங்கும தோயமென்ன
விதிக்கின்ற மேனி அபிராமி எந்தன் விழுத்துணையே!
என்று கூறுகின்றார்.


அம்மா! என்று தன்னுடைய சிறு குழந்தையானது அன்புடன் ஓடிவரும் போது அதனுடைய தாயானவள் எவ்வாறு தாயுள்ளத்துடன் தன்னுடைய குழந்தையை வாரியெடுத்து உச்சி முகர்கின்றாளோ, அது போன்று ஜகன்மாதாவான அம்பாளையும் நாம் ஒரு முறையாவது “அம்மா!” என்று உளங்கனிந்த அன்புடன் அழைத்துவிட்டால் நம்முடைய இடர் களைய அவள் ஓடிவருகின்றாள்.


தன்னிடம் அன்பு செலுத்தாத பிள்ளையிடம் கூட ஓர் அன்னை அன்பு செலுத்துவதைப் போன்று நாம் அவளை நினைக்காவிட்டாலும் நம்மிடையே அவள் இன்றளவும் கருணை மழையைப் பொழிந்து கொண்டிருக்கின்றாள். அதனால்தான் நாம் இன்றளவும் இம்மண்ணில் ஜீவித்துக் கொண்டிருக்கின்றோம். நாம் மறந்தாலும் நம்முடைய தாய் நம்மை மறவாமல் இருக்கின்றாள். ஆனால் பெற்ற தாயினை மறப்பது என்பது பரிஹாரமே இல்லாத மஹாபாபமாகும். பெற்ற தாயினை மறப்பதே இவ்வளவு பெரிய பாபத்தினைத் தருமானால் ஜகன்மாதாவான அந்த அம்பாளை மறப்பது தகுமா? அவள் நம்மிடம் எதையும் எதிர்பார்ப்பதில்லை. ஒன்றைத் தவிர அது சற்றும் கலக்கமுறாத தூய அன்பு!


அந்த பராசக்தியான அம்பாள் ஜகத்பிதாவான பரமேஸ்வரனின் பத்நியாக இருந்து கொண்டு நம்மனைவர்க்கும் தாயாக இருந்து கொண்டு இந்த உலகத்தினை நடத்துகின்றாள்.


அபிராமிபட்டர் கூறுகிறார்:

“துணையும் தொழுந்தெய்வமும் பெற்றதாயும் சுருதிகளின்
பணையும், கொழுந்தும், பதிகொண்ட வேரும் பனி மலர்ப்பூங்
கணையும், கரும்புச்சிலையும், மென்பாசாங்குசமும் கையில்
அணையும் திரிபுரசுந்தரீ ஆவது அறிந்தனமே!
என்று,


மேலும் அந்தப் பரமேஸ்வரனின் பிரிக்கமுடியாத சக்தியாக விளங்குகின்றாள். ஆதிசங்கர பகவத்பாதர் ஸௌந்தர்ய லஹரியில் அம்பாளைப் பற்றிக் கூறும் போது.


“சிவ சக்த்யா யுக்தோ யதி பவதி சக்த: ப்ரபவிதும்
ந சேதேவம் தேவோ ந கலு குசல: ஸ்பந்திது-மபி |
அதஸ் - த்வா- மாராத்யாம் ஹரி - ஹர விரிஞ்சாதிபி - ரபி
ப்ரணந்தும் ஸ்தோதும் வா கதமக்ருத புண்ய: ப்ரபவதி ||


பரமேஸ்வரன் அம்பாளுடன் பிரியாமல் இணைந்திருப்பதனால் தான் இந்த உலகினை இயக்க சக்தியுடையவர் ஆகின்றார். அவ்வாறு இல்லாவிட்டால் அவர் அசைவதற்குக் கூடத் திறமையற்றவர் ஆகிவிடுவார். எனவே ப்ரஹ்ம, விஷ்ணு ருத்ரர்களால் பூஜிக்கப்பட்ட உன்னை வணங்குவதற்கோ, அல்லது துதிப்பதற்கோ கூட புண்யம் செய்தவனால் மட்டுமே முடியும்! என்று கூறுகின்றார்.


அம்பாளைப் பற்றி நினைப்பதற்கும், அவளைத் துதிப்பதற்கும் அவளுடைய அருள் இருந்தாலன்றி முடியாது.
அம்பாளைப் பற்றி நம்மால் எவ்வாறு அறிய முடியும்? ஆனால் ஜகன்மாதாவான அந்தப் பரமேஸ்வரியே தன்னுடைய கருணை விழிகளால் நம்முடைய அஞ்ஞானம் என்னும் இருளைப் போக்கி ஞானம் என்ற வெளிச்சத்தினால் தன்னை அறியுமாறு செய்கின்றாள். தாமரையை விடவும்ம் மென்மையான அந்த அம்பாளின் திருவடிகளை இடைவிடாது ஆராதிப்பதே நம்மைத் துன்பமில்லாத சிவானந்த வெள்ளத்தில் ஆழ்த்தும்.


அத்தகைய அந்த அம்பாளின் பாதத் தாமரைகள் எவ்வாறு விளங்குகின்றன?

அவித்யானாம் அந்தஸ்திமிர-மிஹிர-த்வீப-நகரீ
ஜடானாம் சைதன்ய-ஸ்தபக-மகரந்த-ஸ்ருதிஜரீ
தரித்ராணாம் சிந்தாமணிகுணநிகா ஜன்மஜலதௌ
நிமக்னானாம் தம்ஷ்ட்ரா முரரிபு-வராஹஸ்ய பவதி


அம்பாளுடைய திருவடித் தாமரைகள் அவித்யை உடைய உள்ளத்தினர்க்கு, இருளினை நீக்கும் சூர்யனுடைய உதயத்தீவின் நகரத்தினைப் போன்றும், விவேகமற்றவர்களுக்கு ஞானமாகிய கற்பக விருக்ஷத்தின் பூங்கொத்திலிருந்து பரவிச்செல்லும் மகரந்தம் போலவும், ஏழைகளுக்கு நினைத்ததை அளிக்கும் சிந்தாமணிக் குவியலாகவும், பிறவிக்கடலில் மூழ்கியவர்களை மீட்டெடுக்கும் வராஹமூர்த்தியின் கோரைப்பற்கள் போன்றும் விளங்குகின்றது என்று ஸௌந்தர்ய லஹரீ கூறுகின்றது.


அத்தகைய அம்பாளின் திருவடிகளே நம்மை உய்விக்க வல்லது. இதை அபிராமிபட்டர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்.


“சென்னியது உன்பொற் திருவடித்தாமரை சிந்தையுள்ளே
மன்னியது உன்திரு மந்திரம் சிந்தூர வண்ணப் பெண்ணே!
முன்னிய நின் அடியாருடன் கூடி, முறை முறையே
பன்னியது என்றும் உன்தன் பரமாகம பத்ததியே!


எனவே பரமேஸ்வர பத்நியும், கணபதி, ஸ்கந்தன் ஆகியோரின் குறும்புகளால் மகிழ்வடையும் அன்னையும், நம்மை பிறவிப் பெருங்கடலிலிருந்து மீட்டெடுப்பவளும், நித்ய சுமங்கலியும், கருணைக்கடலாகியவளுமான அந்த அம்பாளின் திருவடிகளில் சரணமடைவதே நம்முடைய பிறவிப்பயனை அடைய வழிவகுக்கும்.


மனிதரும், தேவரும், மாயா முனிவரும் வந்து சென்னிக்
குனிதரும் சேவடிக் கோமளமே! கொன்றை வார்சடைமேல்
பனிதரும், திங்களும் பாம்பும் பகீரதியும் படைத்த
புனிதரும் நீயுமென்புந்தி எந்நாளும் பொருந்துகவே!

-அபிராமி பட்டர்


aanmigam: ????????? ?????
 
Valmiki

Valmiki


valmiki.jpg




Maharshi Valmiki, the author of the great Indian epic

Ramayana , was a Hindu sage who lived around the beginning of the first millennium B.C. He is referred to as the 'adikavi', the original creator of the Hindu 'sloka' - a verse form in which most of the great epics such as Ramayana, Mahabharata, Puranas , and other works are composed. How Valmiki Got His Name

He was a Brahman by birth belonging to the lineage of Bhrigu. Fate consigned him to a family of robbers which brought him up. Accidental contact with the Saptarsis - the Seven Sages and with the sage Narada changed his life. By the repetition of Ramanama or the name of Ram, he attained the supreme state of a 'maharshi' or great sage. Since a 'valmika' or an anthill had grown over his body during his long period of austerities and poised state of penance, he came to be known as Valmiki. The Epic Vision

When the mythical sage Narada came to his hermitage, Valmiki who received him with due honor, posed a question - who was an ideal man? The reply came from Narada in the form of Samkshepa Ramayana which formed the foundation on which the magnificent 24,000 verse edifice was built by Valmiki. Then, immersed deep into this story, Valmiki left for the river Tamasa with his disciple Bharadwaj. The pleasant and placid river reminded the seer of the mature and modest quality of his hero. He visualized a pure and pious man's mind reflected in the deep waters. In the next instant he witnessed a heartless hunter mercilessly killing a male bird that was in love with its mate. The piteous wailing of the distressed female moved the heart of the sage so much that he spontaneously uttered a curse on the hunter. However, this curse came out of his mouth in the form of a 'sloka', a perfectly metrical composition, which surprised the sage himself: "No - You shall not command any respect in society for a long time as you have shot dead an innocent bird engrossed in love". The sage had turned into a poet.
Lord Brahma's Command

His powerful emotions found equally powerful medium for their manifestation. It was a spontaneous outburst of his inner voice motivated by divine will. When he returned to his hermitage, Brahma (the fourfaced God, the creator), appeared to him and commanded him to compose an epic poem on the story of Ram as he had heard it from the great sage Narada, in his newly discovered metre. He also gave him the boon of the visions of all the incidents and the revelation of all the secrets connected with the story. Accordingly, Valmiki composed the epic, named it The Ramayana - the way or the conduct or the lifestory of Ram - the story of Ram's march in search of truth and righteousness.

A contemporary of the heroes of the Ramayana, Maharshi Valmiki gives very little information about himself since he was a sage who had completely dedicated his life to contemplation on God and service to humanity. History has no account of his life except that he figures briefly and modestly on two occasions in the course of the epic he wrote:
Valmiki's Cameo in Ramayana

He is one of the first sages whose hermitage Ram visits along with his wife and brother on his way to Chitrakoot after leaving Ayuodhya. Valmiki welcomes them with love, affection and reverence and utters just one word 'asyatam' (be seated). He feels honored when Ram accepts his request and sits a while.

The other occasion is when Ram banishes Sita, it is Valmiki that shelters her and rears up her twin sons Luv and Kush. When they recite the epic poem in his royal court, Ram invites Valmiki and requests him to bring Sita along so she can prove her chastity before the elders and sages. Valmiki is offended yet keeps his composure and says Sita would comply with Ram's wishes for he is her husband. While presenting Sita in the Mandapa (prayer hall) Valmiki utters words that highlight the penance and perseverance which Valmiki practiced his entire life.
In His Own Words

"I am the tenth son of the sage Prachetas. You belong to the great dynasty of Raghu. I do not remember to have uttered any lie so far in my life. I say that these two boys are your sons. I performed penance for thousands of years. I shall not accept the fruit of all my penance if there is any blemish in Maithili (Sita). I never entertained any ignoble thought, I never wronged any person, and I never spoke any vulgar word - I shall derive the benefit thereof only if Maithili is void of sin."
A True Sage

Valmiki was truly a Maharshi. I Panduranga Rao describes Valmiki in these words: "He was purity, penance, benevolence and meditation personified and the sole object of his dedication and contemplation was Man, a man leaves his selfish existence and lives for others identifying himself with the composite culture of the cosmic creation." The only work available of the great sage-poet, The Ramayana, has established the poet's timeless fame.


Valmiki - The Great Sage & Author of The Ramayana
 
ஏகாதசி விரதங்களும், பலன்களும்

ஏகாதசி விரதங்களும், பலன்களும்

cd3ac3f5-8098-40f7-8401-c32e7000e92f_S_secvpf.gif



ஏகாதசி என்பது ஒவ்வொரு பக்தர்களுக்கும் ஏகாந்த தினமாகவே உள்ளது. மோட்சத்தை அளிக்கும் விரதத்தை கடைபிடிக்க வழி ஏற்படுத்தியிருக்கும் ஏகாதசியால் ஏகாந்தம் ஏற்படாமல் எப்படி இருக்கும். அமாவாசை, பவுர்ணமிக்கு அடுத்த 11 நாட்களில் ஒரு ஏகாதசி என்ற கணக்கில் ஆண்டுக்கு 24 அல்லது 25 ஏகாதசிகள் வருகின்றன.

இதில் வளர்பிறையில் ஒரு ஏகாதசியும், தேய்பிறையில் ஒரு ஏகாதசியும் வரும். ஆண்டு முழுவதும் வரும் ஏகாதசிகளுக்கு ஒவ்வொரு பெயர்களும் அந்தந்த ஏகாதசி தினங்களில் இருக்கும் விரதங்களால் பக்தர்களுக்கு கிடைக்கப் பெறும் நன்மை பயக்கும் பலன்களும் பலவாறு வகுத்து கூறப்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொரு ஏகாதசியும் ஒவ்வொரு பலனை வழங்கினாலும் வைகுண்ட பதவிக்கும் வழிவகுக்கும் என்பதே சிறப்பு வாய்ந்ததாகும்.

• சித்திரை மாத வளர்பிறை ஏகாதசி காமதா ஏகாதசி என்றும், தேய்பிறையில் வரும் ஏகாதசி பாப மோகினி ஏகாதசி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த இரு ஏகாதசியிலும் விரதம் இருப்பவர்களுக்கு அவர்கள் விரும்பிய அனைத்து பேறுகளும் கிடைக்கப்பெறும்.

• வைகாசி மாத வளர்பிறை தினத்தில் வரும் ஏகாதசி மோகினி ஏகாதசி என்றும், தேய்பிறை ஏகாதசி வருதித் ஏகாதசி என்றும் கூறப்படுகிறது. இந்த ஏகாதசி காலங்களில் விரதம் இருப்பவர்கள் அனைத்து இமயமலை சென்று பத்ரிநாத்தை தரிசனம் செய்து வந்ததற்கான பலனை பெறுவார்கள் என்று நம்பப்படுகிறது.

• ஆனி மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை ஏகாதசி நிர்ஜலா ஏகாதசி என்றும், தேய்பிறையில் வரும் ஏகாதசி அபார ஏகாதசி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த ஏகாதசிகளில் தங்கள் விரதத்தை மேற்கொள்பவர்கள் சொர்க்கத்தை அடைவார்கள்.

• ஆடி மாதத்து வளர்பிறை ஏகாதசி சயனி என்றும் தேய்பிறை ஏகாதசி ஏகாதசி யோகினி என்றும் பெயர் பெற்றுள்ளது. இந்த ஏகாதசிகளில் விரதம் அனுஷ்டிப்பவர்களுக்கு அன்னதானம் வழங்கியதற்கு நிகராக பலன்கள் கிடைக்கப்பெறும்.

• ஆவணி மாத வளர்பிறை ஏகாதசியானது புத்ரஜா என்றும், தேய்பிறை ஏகாதசியானது காமிகா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த ஏகாதசி தினங்களில் விரதம் இருந்தால் மக்கட்பேறு கிடைக்கப்பெறுவார்கள்.

• புரட்டாசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி பத்மநாபா என்றும். தேய்பிறை ஏகாதசி அஜா என்றும் பெயர் பெற்றது. இந்த ஏகாதசியில் விரதம் இருந்தால் குடும்ப ஒற்றுடை வளரும்.




?????? ???????????, ????????? || ekadasi vratham benefits
 
எது உண்மை

எது உண்மை


நாம் ஒன்றை ஆராய்ச்சி செய்தால் நமக்கு இரண்டு விதமான அறிவு, உண்மை கிடைக்கும். முதலாவது, எது சரியானது என்ற அறிவு. இரண்டாவது, எது சரியில்லாதது என்ற அறிவு.
சரி எது, தவறு எது என்று விளங்கும் உண்மை எது , பொய் எது என்று விளங்கும்.
சத், அசத் என்று அதை கீதை கூறுகிறது.


அரை இருட்டில் சற்று தூரத்தில் கிடப்பது பாம்பா, கயிறா என்று தெரியவில்லை. சற்று நெருங்கி சென்று ஆராய்கிறோம். பாம்பு அல்ல, கயிறு தான் என்று தெரிகிறது. பாம்பு பொய், கயிறு நிஜம்.


எது சத்தியமானது என்று எப்படி அறிந்து கொள்வது ?



சத்யமான ஒன்றிற்கு ஏதாவது குணாதிசயம் இருக்கிறதா ? இப்படி இப்படி இருந்தால் அது உண்மையானது, சத்தியமானது என்று அறிந்து கொள்ளும்படி ஏதாவது கோட்பாடு இருக்கிறதா என்றால் – இருக்கிறது என்கிறது கீதை. அது மட்டும் அல்ல, ஒரு பெரிய பட்டியலே தருகிறது….


முதலாவதாக…எது மற்றொன்றை சார்ந்து இருக்கிறதோ, அது நிரந்தரமானது, உண்மையானது அல்ல. இரண்டு பொருள்கள் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்து இருந்தால் அவை இரண்டுமே நிரந்தரமானவை அல்ல.
எப்படி ? கிருஷ்ணன் சொல்கிறான்.


நாம் உணரும் இன்பமும் துன்பமும் இரண்டு காரணங்களால் நிகழ்கின்றன.



ஒன்று புறக் காரணம் – சூடு, குளிர், உணவு, சுடு சொல் போன்ற புறக் காரணங்கள். இரண்டாவது, நம் மனம் என்ற அகக் காரணம்.

ஒரு உணவை ஒருவன் “ஐயோ காரம்” என்கிறான். அதே உணவை மற்றொருவன் ” என்ன இது உப்பு உறைப்பு இல்லாமல் இருக்கிறது ” என்கிறான். உணவு ஒன்று தான். சுவை மாறுபடுகிறது.


எது உண்மை ? காரமா ? காரம் இல்லாத தன்மையா ?


புலன்களும், புலன்களால் நுகரப்படும் இன்ப துன்பங்களும் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்தவை. எனவே இரண்டும் உண்மையானவை அல்ல.


அனைத்து உறவுகளும் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்தவை தானே ?


அர்ஜுனனின் தயக்கம் எல்லாம் உறவுகளை எப்படி கொல்வது என்பதில்தான் அடங்கி இருக்கிறது. அதை விளக்க வந்த கிருஷ்ணன், அதை மட்டும் விளக்க வில்லை, அதையும் தாண்டி உறவுகள் மட்டும் பொய் அல்ல வேறு எது எல்லாம் பொய் என்று சொல்கிறான். கீதை காலத்தை தாண்டி நிற்பதற்கு
அதுவும் ஒரு காரணம்.


எது ஒன்று, எதையும் சாராமல் தனித்து நிற்கிறதோ அதுவே உண்மையானது, நிரந்தரமானது.

??? ????? | ?????? ???? ????????????? ??????? ????????????? ???? ????????????? ??????? ???????
 
அர்ச்சனை என்ற சொல்லின் பொருள்;
-------------------------------------------------------------------
அர்ச்சனை என்ற சொல் அர்ச்சா என்ற சொல்லில் இருந்து வந்ததாகும். அர்ச்சா என்றால் சிலை என பொருள். இந்த சொல்லில் இருந்தே அர்ச்சனை, அர்ச்சித்தல், அர்ச்சித்தர் என்ற சொற்கள் வந்தன. அர்ச்சித்தர் என்றாலும் சிலை என்றே பொருள்படும்.
ஆண்டவனுக்கு செய்யப்படும் ஆறுவகை உபசாரங்களுள் அர்ச்சனையே முக்கியத்துவம் பெறுகிறது.
ஆறுவகை உபசாரங்கள்..,
*அபிஷேகம்: தண்ணீர், பால், தேன், தயிர், பன்னீர், இளநீர் மற்றும் பல பொருட்களால் செய்யப்படுவது.
*அலங்காரம்: பட்டு பீதாம்பரத்தாலும், பொன்னாலும், மலர் மாலைகளாலும், தங்க நகைகளாலும், வைர வைடூரியங்களாலும் அழகுபடுத்துவதாகும்.
*அர்ச்சனை: பூக்களாலும், பழங்களால் செய்யப்படுவது.
*நைவேத்தியம்: பல்வேறு உணவு வகைகள், பால், பழம் முதலியவற்றை படைப்பது.
*ஆராதனை: தூபம் காட்டுதல், தீபம் காட்டுதல்.
* உற்சவம்: பெரு விழா நடத்தி மூர்த்தியை வலமாக வீதிகளில் கொண்டு செல்லுதல்.

அன்புடன் பட்டுக்கோட்டை ஜோதிடர் சுப்பிரமணியன்
 
இறந்த வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக&

இறந்த வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும்


இறந்தவர்கள் வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும் என்று சொல்வதற்கு காரணம்
ஒருவர் இறந்த பிறகு அவர் சடலத்திலிருந்து கண்ணுக்கு தெரியாத ஏராளமான விஷ கிருமிகள் விஷ அணுக்கள் வெளியேறும்.
சடலத்தை தொடவோ, நெருங்கவோ செய்யும் போது இந்த விஷ உயிர்கள் நமது உடலிலும் உடையிலும் ஒட்டிக் கொள்ள வாய்ப்புள்ளது.

இவைகளை உடனடியாக அப்புறப்படுத்தினால் தான் நமக்கு பாதிப்புகள் வராது. பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று அசட்டையாக இருந்தால் நமக்கோ நம்மை தொடுகின்ற குழந்தைகளுக்கோ நிச்சயம் பாதிப்பு வரும். அதனால் தான் சாவுக்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும் என்றார்கள்.

இதற்கு வேறொரு காரணமும் இருக்கிறது. இறந்தவர் நமக்கு வேண்டப்பட்டவராக இருக்கலாம். நம் அன்பிற்கு பாத்திரமானவர்களாகவும் இருக்கலாம்.அவர்களின் நிரந்தர பிரிவு நம் மனதை வாட்டி வதைக்கும். மனம் வாடும் போது உடலும் சோர்ந்து விடும். அந்த நேரத்தில் குளிர்ச்சையான நீர் உடலை தொடுவதினால் சிறிது மலர்ச்சி ஏற்பட்டு மனதிற்கு ஓரளவு தெம்பும், தைரியமும் கிடைக்கும்.

இந்த உண்மைகளை எல்லாம் நமது ஜனங்களிடம் வெட்ட வெளிச்சமாக சொன்னால் அசட்டை செய்து விடுவார்கள் என்று கருதி நமது முன்னோர்கள் ஆவிகளின் பெயரை சொல்லி குளிக்க வைத்தார்கள். நல்லதிற்காக பொய் சொன்னால் தப்பில்லை என்பது அவர்கள் கொள்கை.


aanmigam: ????? ?????????? ?????? ????????? ??????? ???????? ????? ?????????? ??????
 
ஓராண்டு கோயிலுக்குச் செல்லலாகாது " -மூடந&

ஓராண்டு கோயிலுக்குச் செல்லலாகாது " -மூடநம்பிக்கை

ஸ்ரீ அகஸ்தியர் விஜயம் மாத இதழ் நவம்பர் 2002ல் இருந்து

தவறான வழக்கம் சந்ததிகளைத் துன்பத்தில் ஆழ்த்தி விடும் ...!

எவரேனும் இறந்துவிட்டால் அக்குடும்பத்தினர் ஒரு ...வருடத்திற்குக் கோலம் போட கூடாது , மலைத் தலத்திற்கும் போகக் கூடாது , பண்டிகைகளை கொண்டாடக் கூடாது என்ற தவறான வழக்கங்கள் தற்போது நிலவி வருகின்றது .

இறப்பு நேரிட்ட நாளிலேயே கூட அக்குடும்பத்தினர் கோயிலுக்குச் சென்று வழிபடுவதிலும் ,வீட்டில் கோலம் இடுவதிலும் எவ்விதத் தவறும் இல்லை , சாஸ்திர முரண்பாடும் கிடையாது .

இடைச் செருகலாக வந்த இத்தவறான வழக்கமே பல குடும்பத்தவர்களை ஒரு வருட காலம் கோயிலுக்குச் செல்ல விடாமல் தடுப்பதோடு ,அக்குடும்பத்தினருக்கு எவ்வித ஆலய வழிபாட்டுப் பலாபலன்களையும் வரவிடாது ஓராண்டிற்குத் தடுப்பதால் அக்குடும்பத்தினரின் பல துன்பங்களுக்கு நிவர்த்தி கிட்டாமல் போவதுடன் ஆன்மீகத் தற்காப்பு சக்தியும் குறைந்து பலத்த பிரச்சனைகளும் தோன்றி சந்ததிகளை அலைக்கழித்துவிடும் !

இந்த ஒரு வருடத்திலும் பண்டிகைகள் கொண்டாடுவதிலும் எவ்விதத் தவறும் இல்லை . பண்டிகைகளினால் வரும் புண்ய சக்தி சேகரிப்பையும் இழத்தலும் தவிர்க்கப்படும் .

அவ்வாறு துக்கத்தை ஒரு வருடகாலம் அனுஷ்ஷப்பதனால் டீ.வி , சினிமா , செய்தித்தாள் படித்தல் , புது ஆடைகள் , ஸ்வீட்டுகள் , காபி , டீ , ருசிகர உணவுகள் , கேளிக்கைகளை ஒரு வருட காலம் எவரேனும் ஒத்தி வைகிறார்களா ? இறைவனா ஓராண்டு தன்னைக் காணலாகாது என்று விதிப்பார் ???

இறைப் பகுத்தறிவுடன் சிந்தியுங்கள் ! துன்பங்கள் மலை மலையாய்ப் பெருகும் கலியுகத்தில் ,அதுவும் பல பூஜைகளும் , வேத சக்திகளும் வெகு வேகமாக மறைந்து வரும் கலியுகத்தில் , " ஓராண்டு கோயிலுக்குச் செல்லலாகாது " என்ற அறியாமையினால் தோன்றிய தவறான எண்ணத்தைக் கட்டாயம் சமுதாயத்தில் இருந்து அகற்றியே ஆக வேண்டும் .

--- ஸ்ரீ அகஸ்தியர் விஜயம் மாத இதழ் மார்ச் 2002

aanmigam: ??????? ???????????? ??????????? " -????????????
 
பஞ்ச பட்சி சாஸ்திரம்

பஞ்ச பட்சி சாஸ்திரம்

ஆய கலைகள் என போற்றப்படும் 64 -கலைகளை யும் விட மேன்மை பெற்ற கலைகளாக விளங்குவது நான்கு கலைகள் ஆகும் அதுவே சரகலை:பஞ்சபட்சி: கெவுளி சாஸ்திரம்: கொக்கோகம்: என்ற நான்கு வித சித்தர் கலைகள் ஆகும்.

இந்த அபூர்வ சாஸ்த்திரங்களை யோகிகள்"ஞானிகள்" முனிவர்கள்"சித்தர்களும் பல்லாயிரம் வருடங்களாக மிகவும் இரகசியமாக பயன்படுத்தியும் பாதுகாத்தும் பயிற்சி அளித்தும் வந்துள்ளனர்....

இவைகளை பல வருடம் தம்முடனே இருந்து தொண்டுகள் செய்து குருவின் திருப்பாதமே கதி என இருந்து வரும் விசுவாசமுள்ள சீடனுக்கு மட்டும் இக் கலைகளின் அரிய இரகசியங்களை உபதேசித்து வந்துள்ளனர்.

இதில் பஞ்சபட்சி சாஸ்திரம் எனப்படும் மகத்துவம் வாய்ந்த இக்கலை ஆதியில் எம்பெருமான் ஈசன் அன்னை மகாசக்தி உமையவளுக்கு உபதேசித்த அபூர்வ கலையாகும்.

தமிழ்க் கடவுளாகிய சுப்பிரமணியர் சூரபத்மனுடன் போரிட்டு அவனை வெல்ல முடியாமல் போகவே அவனை சம்ஹாரம் செய்யும் பொருட்டு தாயாகிய மகாசக்தியால் சுப்பிரமணியருக்கு உபதேசித்த உன்னத கலையாகும் "பஞ்ச பட்சி சாஸ்திரம்" இதனையே சூரனை வதம்செய்ய முருகனுக்கு அன்னை மகாசக்தி வேல் கொடுத்ததாக சொல்வர்.

சூரனை வதம் செய்து வெகு காலம் சென்ற பின்பு குருமுனி யாகிய அகத்திய முனிவருக்கு முருகப் பெருமான் பஞ்ச பட்சி சாஸ்த்திரத்தை உபதேசம் செய்தார்.


அகத்தியரும் மற்ற சித்தர்களுக்கு உபதேசித்தார் இக்கலையைப் பயின்ற சித்தர்களும் தம்மிடம் உள்ள உண்மையான சீடர்களுக்கு மட்டும் குருவழி உபதேசம் அளித்து வந்துள்ளனர்.


பஞ்ச பட்சி சாஸ்திரம் என்பது ஜோதிடக்கலையிலும் மேலான மிகவும் துல்லியமான ஒரு காலக்கணிதம் ஆகும்.இது பஞ்ச பூத சக்திகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு இயங்குவது ஆகும்.

நவக்கிரகங்கள்,பன்னிரு இராசிகள்,இருபத்தேழு நட்சத்திரங்கள் ஆக மொத்தம் - 48- இவை அனைத்தையும் ஐந்து பட்சிக்குள் (பறவைகள்)அடக்குவதே இதன் சூட்சும இரகசியமாகும்.

பஞ்சபூதம் எனப்படும் நிலம்,நீர்,நெருப்பு,காற்று,ஆகாயம் எனப்படும் ஐந்து வித மாபெரும் பிரபஞ்ச சக்திகளை பஞ்சபட்சி எனப்படும் வல்லூறு,ஆந்தை,காகம்,கோழி,மயில்,என ஐந்து வித பறவைகளாக மாற்றி அமைத்து இக்கலையை உருவாக்கியது இறைவனின் வல்லமையாகும்.

சரம் தெரிந்தவனிடம் சரசமாடாதே
பட்சி தெரிந்தவனிடம் பகைகொள்ளாதே
பல்லி சொல்பவனிடம் பதில் பேசாதே
என்பது பெரியோர் வாக்குவாகும்.

மேற்கண்டபடி பஞ்சபட்சி தெரிந்தவனை பகைத்துக் கொண்டால் பகைத்தவனை எளிதில் சாய்க்கும் வல்லமை அவனுக்கு உண்டு என்பதால்தான்.இன்றும் தென் தமிழகத்தில் இக்கலையின் இரகசியம் அறிந்த ஆசான்கள் ஒரு சிலர் மட்டுமே உள்ளனர்.இக்கலையினைப் பயன் படுத்தி சேவல் சண்டை, ஆட்டுகிடா சண்டை,சிலம்பம் ,பிரச்சனை வழக்குகள்,போன்றவற்றில் தன்னைச் சார்ந்தவர்களை மட்டும் வெற்றி பெற வைத்து வருகின்றனர்.

அதே சமயம் பஞ்சபட்சி கலையின் சூட்சும சக்தியைப் பயன்படுத்தி வாழ்வில் மிகவும் தாழ்ந்த நிலையில் உள்ள ஒருவரை வாழ்வில் மிகவும் உச்ச நிலையில் உயர்த்தி பணம்,பதவி,புகழ், ஆகிய வற்றை எளிதில் அடைய வைக்க முடியும்.மேலும் பஞ்சபட்சி நுட்பத்தினை அறிந்தவன் ஜெகத்தை ஆள்வான்,அவனை எவரும் வெல்ல முடியாது என்பது அறுதியிட்ட உண்மையாகும்.

இக்கலையை பயன்படுத்தி மாந்திரீக அஷ்ட கர்மம் ஆடலாம்,செய்தொழில்,காரியங்கள்,வாழ்க்கையில் முன்னேற புதுவித திட்டங்கள் போன்றவற்றை உடனே நடைமுறைக்கு கொண்டு வரவும், தொட்ட காரியங்கள் அனைத்திலும் வெற்றி பெறவும் முடியும்.மேலும்

நவக்கிரகங்களின் இயக்கத்தை கட்டுப்படுத்தும் வல்லமை இக்கலைக்கு உண்டு.நாள் ,திதி ,நட்சத்திரம் ,யோகம் ,கரணம் ,நேரம் ,லக்கினம் ,போன்ற அனைத்து தோஷங்களும் பஞ்சபட்சியினைக் கட்டுப் படுத்த இயலாது.

இன்று இத் தெய்வீகக் கலையின் அதிசூட்சும இரகசியங்கள் அறிந்த ஆசான்கள் வெகுசிலர் மட்டும் தான் உள்ளனர்.

உண்மையான மெய்குருவிடம் சென்று பணிந்து இக்கலையை கற்கும் ஒருவனை பஞ்சபூத சக்திகள் துணை நின்று காக்கும்.அவன் வாழ்வில் மேன்மை பெற்று சீரும் சிறப்புடன் வாழ வகை செய்யும்.அதே சமயம் இக்கலையின் மூலமாக சத்ருக்களை துன்புறுத்தவோ,அழிக்கவோ நினைத்தால் ஏழு ஜென்ம பாவ வினைகள் வந்து சேரும்.

எனவே இந்த தெய்வீகக் கலையினை குருவின் வழியில் சென்று கற்று சித்திபெற்று தான் வாழ்வில் வளம் பெறுவதுடன், தன்னைச்சுற்றி உள்ளோரையும் வாழ்வில் வளம் பெறச்செய்யலாம்.


சித்தர்கள் இயற்றிய பஞ்சபட்சி சாஸ்திரம் பற்றிய நூல்கள் அனைத்தும் பூட்டு மட்டுமே,இவற்றின் "திறவுகோல்"ஒரு சில ஆசான்களிடம் மட்டுமே உள்ளது.அதில் குறிப்பிடப்படும் குருகுலமாக எமது "சித்தர் வேதா குருகுலம்"மட்டுமே இன்று உள்ளது.மேலும் இதன் வெளிவராத பல உண்மை இரகசியங்கள் இங்கு பயிற்றுவிக்கப் படுகின்றது.என்பது மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கது.

1 -இன்றைய நடைமுறையில் உள்ள பஞ்சபட்சி சாஸ்த்திர நூல்கள் அனைத்தும் ஒரு மூலநூலைப் பார்த்து பிரதி எடுக்கப் பட்டவை என்ற உண்மை விளக்கம்.

2 -"பஞ்சபட்சி வசிய சித்தி" முறை இரகசியம்.இதனை சித்தி செய்தால் மட்டுமே பஞ்சபட்சி எனப்படும் இந்த பஞ்சபூத சாஸ்த்திரம் நமக்கு கட்டுப் பட்டு பூரணமாக வேலை செய்யும்.

3 -"நங்கிலி" என்னும் மூலிகையின் உண்மை இரகசியம். இதன் தெளிவான நேரடி விளக்கம்.

4 -"பஞ்சபட்சி திறவுகோல் இரகசியம்" இந்த இரகசியத் திறவு கோல் மூலமாகத்தான் சித்தர்கள் பஞ்சபட்சி சாஸ்த்திரத்தின் அந்தர நாழிகை,ஜாமம் கணக்கிடும் முறை,எதிரி பட்சியை கணிப்பது, படுபட்சி அறிவது,வளர்பிறையில்,தேய்பிறையில் பட்சிகள் ஜாமம் மாறும் இரகசியம், போன்றவை களை கணித்தார்கள்.இந்த திறவுகோல் இதுவரை எந்த ஒரு சித்தர் நூலிலும் மற்றும் ஓலைச்சுவடி களிலும் பதிவு செய்யப்பட வில்லை.சித்தர் குருகுல பாரம்பரிய முறையில் நேரடி உபதேசமாக மட்டுமே கொடுக்கப்பட்டு வரப்படுகின்றது.

5 - "சிதம்பர இரகசியம்" என்னும் பஞ்சாட்சர மாறல் இரகசிய பிரயோக முறை விளக்கங்கள்.

6 -பஞ்ச பட்சி சாஸ்த்திர முறையில் அஷ்ட கர்ம பிரயோக முறை இரகசிய விளக்கங்கள்.வசியம்,மோகனம்,தம்பனம், ஆகர்ஷணம்,வித்துவேசனம், போன்றவைகளை அனுபவ முறையில் பிரயோகிக்கும் வழி முறைகள்.

"குருவும் தாரமும் வாய்ப்பது இறைவன் செயல்" என்பதற்கிணங்க சித்தர் கலைகளில் உள்ள சூட்சும இரகசியங்களை கற்பிக்கும் குரு கிடைக்க இறைவனின் பேரருள் வேண்டும்.

தொட்டுக் காட்டாத வித்தை
சுட்டுப் போட்டாலும் வராது என்பதற்கிணங்க
இக்கலையின் அதிநுட்ப இரகசியங்களை குருமுறையில் கற்றுக்கொள்ளலாம்.ஜோதிடர்கள் மற்றும் மாந்திரீகம் தொழில் புரிவோருக்கும் சித்தர் கலை ஆர்வலர்களுக்கும் இக்கலையினைக் கற்க ஒரு அரிய வாய்ப்பு.


aanmigam: ???? ????? ?????????
 
திருமண அழைப்பிதழ்களை கையிற் கொடுக்காமல&#

திருமண அழைப்பிதழ்களை கையிற் கொடுக்காமல் தாம்பூலத்தட்டுகளில் வைத்துக் கொடுப்பது எதனால்?

திருமணவழைப்பிதழ்கள் மட்டுமல்ல.

ஒருவர் இன்னொருவரிடம்...
பொருளொன்றை கடனாகக்கொடுக்கையில்
தட்டில் வைத்துத்தான் கொடுப்பார்கள்.

அரிசி, நெல் முதலானவற்றை
கொடுக்கையில் முறத்தில் வைத்துத்தான் கொடுப்பார்கள்.
பணமாயிருந்தால் தட்டு.

இது எதனாலென்றால்,
கொடுப்பவரும் வாங்குபவரும் பொருளாதார அளவில்
மேல்கீழாய் இருந்தாலும்
அந்த வேற்றுமை மனதிலில்லை என்பதை காட்டுவற்காகவே.

வெறுமனே கையால் கொடுத்தால்,
கொடுப்பவர்கை மேலும்
வாங்குபவர்கை கீழுமிருக்கும்.

இப்படிப்பட்ட ஏற்றத்தாழ்வுகள்
நம்மவர்களின் மனதுள் தோன்றக்கூடாதென்பதற்காகவே
எப்பொருளை கொடுத்தாலும்
தட்டில் வைத்துக்கொடுப்பதை பழக்கமாகக்கொண்டிருந்தனர்
நம் முன்னோர்கள்.

இதே முறைதான் ஒருவரை அழைப்பதிலும் இன்றுவரை கடைபிடிக்கப்படுகிறது.


# அழைப்பிதழ் கொடுக்கப்போகும்போது
கூடவே தாம்பூலத்தட்டையும் எடுத்துச்செல்லுங்கள்

aanmigam: ?????? ????????????? ?????? ??????????? ??????????????????? ???????? ????????? ???????
 
"சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம் அஸ்து"

"சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம் அஸ்து"

சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம் என்ற பெயரை பார்த்தவுடன் ஸ்ரீ வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் கீதை கருத்துக்கள் பற்றி சொல்லும்போது அளித்த விளக்கம் ஞாபகத்துக்கு வந்தது.

மோட்ஷத்தை அடைய வேண்டுமானால் தர்மம் (புண்ணியம்) செய் என கண்ணன் அர்ச்சுனனுக்கு சொல்கிறான். அப்போது அர்ச்சுனன் "தர்மம் செய்தால் அதன் பலம் எனக்கு கிட்டிவிடுமே, அப்புறம் நான் மோட்சத்துக்கு போவது எப்படி?" என்று கேட்டான். அப்படியானால் தர்மம் செய்யாதே என கண்ணன் சொன்னான். தர்மம் செய்யாமலிருந்தால் மோட்ஷம் போக முடியாதே என்றான் அர்ச்சுனன்.

சிலர் நினைக்கக் கூடும் 'இதென்ன கண்ணன் முன்னுக்குப் பின் முரணாகப் பேசுகிறானே, தர்மம் செய் என்கிறான், பின் செய்யாதே என்கிறான்'....

கண்ணன் அர்ச்சுனனுக்கு உபதேசிக்கிறான். மோட்ஷத்தை கொடுப்பவன் நானே. மோட்சத்துக்கு உன்னை அனுப்ப வேண்டுமானால், எனக்குப் பிடித்ததை நீ செய்யவேண்டும். ஆனால் அதை உன்பொருட்டு செய்யக்கூடாது. அதாவது தர்மத்தை செய், ஆனால் 'நான் செய்கிறேன்' என்ற நினைப்பில்லாமல் செய். தர்மத்தை செய் ஆனால் அதன் பலத்தை என்னிடம் விட்டுவிடு.

இதுவே "சர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம் அஸ்து"


aanmigam: ?????? ???????????????? ?????"
 
""நாராயணன் என்றால் என்ன அர்த்தம்?''

""நாராயணன் என்றால் என்ன அர்த்தம்?''

."நாரம்' என்றால் "தண்ணீர்'. "அயனன்' என்றால் "சயனித்திருப்பவன்'. கடலிலே சயனம் கொண்டவன் அல்லவா? அதனால் நாராயணன் என்ற பெயர் ஏற்பட காரணமாயிற்று.


aanmigam: ???????? ??????? ???? ?????????''
 
டாட்டூ... யோசிக்க வேண்டிய விஷயங்கள்!

டாட்டூ... யோசிக்க வேண்டிய விஷயங்கள்!


tatoo.jpg

சமீபத்துல ஒரு பெண் 'நான் லவ்ல இருந்தப்ப என் பாய் ஃபிரண்டோட பெயரை டாட்டூ குத்திக்கிட்டேன். கொஞ்ச நாள்லயே லவ் பிரேக் ஆயிடுச்சு. இப்ப எங்க வீட்டுல மாப்பிள்ளைப் பார்த்துட்டு இருக்காங்க. அதனால இந்த டாட்டூவை அழிச்சிடுங்க'னு சொன்னா. ஆனா, அந்தப் பெண் குத்தியிருந்தது, அழிக்கவே முடியாத நிரந்தர டாட்டூ. இதை அழிக்க முடியாது. உங்களைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போறவர்கிட்ட பொறுமையா எடுத்துச் சொல்லி புரிய வைங்க. வேற வழியில்லைனு சொல்லி அனுப்பி வைச்சோம்.

சிலர் நாங்க காட்டுற டிசைன் பிடிச்சுப்போய் அதையே குத்திக்குவாங்க, சிலர் புது டிசைன்தான் வேணும்னு அடம்பிடிப்பாங்க. சிலரோ, அவங்களுக்குப் பிடிச்ச பிரபலம் வரைஞ்சிருந்ததை வரைய சொல்லுவாங்க. சிலர் இந்த டாட்டூ வரைஞ்ச நேரம், என் பிசினஸ் படுத்திடுச்சு. அதிர்ஷ்டம் இல்லை... அழிச்சிடுங்’கனு சொல்லுவாங்க.

இப்ப பெண்களுக்குனு புதுசா சில விஷயங்கள் வந்துருக்கு. லிப்ஸ்டிக் பதிலா, உதட்டுல டாட்டூ வரைஞ்சுக்கலாம். ஒரு முறை வரைஞ்சிட்டா, நிரந்தரமா அப்படியே இருக்கும். லிப்ஸ்டிக் போட்டுக்க வேண்டிய அவசியமே இருக்காது. அதே மாதிரி ஐ லைனருக்கும் ஒரு ‘மை’ வந்திருக்கு. அப்படியே கண்ணுல நிரந்தரமா இருக்கும்.

ஆனா, சிலரோட தோலில் இந்த டாட்டூ மை பட்டால் அலர்ஜியாகிடும். அதனால அவரவர் தோலின் தன்மைக்கு ஏத்த மாதிரி தேர்ந்தேடுத்துக் கொள்வது ரொம்ப முக்கியம். காய்கறி, பழங்களிருந்து தயாரிக்கிற மை வகைத்தான் நல்லது. அது சருமத்துக்கு எந்தப் பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தாது. பார்க்கவும் அழகாயிருக்கும். கலர் டாட்டூ பெரும்பாலும் யாரும் போட்டுக்க விரும்பறதில்லை.

டாட்டூ குத்தனும்னு ஆசைப்படுறவங்களுக்கு நாங்க சொல்றது ஒண்ணே... ஒண்ணுதான். உங்களுக்குப் பிடிச்சிருந்தா மட்டும் டாட்டூ வரைஞ்சுக்குங்க. உங்க நண்பர் குத்தியிருக்கார். அதனால நானும் குத்திக்கனும்னு வராதீங்க. முதல் முறைக் குத்தும்போது அழிக்ககூடிய டாட்டூக்களைக் குத்திக்குங்க. ஏன்னா காலம் முழுக்கப் பிடிக்காத ஒண்ணை உடம்புல சுமந்துட்டு இருக்க முடியாது பாருங்க!

-அஷ்வின்


??????... ??????? ??????? ?????????!
 
Charan Das

Charan Das

by Swami Sivananda
(A Bania Saint)

Charan Das was a famous Bania saint of Delhi. Banias are always greedy. They are the Shylocks of India. God lives at a long distance from them because their minds are on the money in the iron safe. But some rare spiritual gems like Charan Das came out from amongst these people also to elevate the community. Charan Das became so famous for his sanctity and miraculous powers that even the Moghul Emperor, Shahjahan was attracted towards him.

One day Shahjahan sent a few baskets of filth covered with a coating of sweetmeats on the top just to test Charan Das. Charan Das knew beforehand through Divya Drishti the mentality of Shahjahan. He asked the servant who had brought the basket to remove the cover. The filth was all turned into beautiful, delicious sweetmeats of different varieties. All these were distributed amongst the people. Charan Das sent back one basket to Shahjahan as Prasad. Shahjahan was quite astonished. He felt he had never tasted sweetmeats of this kind. He at once sent for Charan Das. He paid Charan Das due respects and gave him a free plot of land.

Bhakti-Sagar is a valuable book written by Charan Das. It is in Hindi. The people of U. P. like this book very much.


Charan Das

 
வழிபாட்டில் எலுமிச்சம்பழத்திற்கு முக்&#2

வழிபாட்டில் எலுமிச்சம்பழத்திற்கு முக்கியத்துவம் ஏன்?


1939429_762566523805001_6505233340224690921_n.jpg



இறைவனுக்கு நம்மால் இயன்றவற்றை பக்தியுடன் அளிப்பதே பூஜை. ஆண்டவனுக்கு நாம் செலுத்தும் நன்றிக்கடனானது அவருக்கு மட்டும் இல்லாமல் அனைத்து ஜீவராசிகளையும் சென்றடைந்து பயன் அளிக்கிறது.நாம் நமது சக்திக்கு ஏற்றவாறு பக்தியுடன் அளிக்கும் அனைத்து பொருட்களையும் இறைவன் அன்புடன் ஏற்கிறார்.

ஆகமங்களில் ஒவ்வொரு தெய்வ வடிவங்களுக்கும் அவர்களுக்கு உரிய சிறப்பான மலர்,பழங்கள்,மந்திரங்கள்,வஸ்திரங்கள்,எந்த நாட்களில் செய்ய வேண்டும் என மிகச் சிறப்பாக வகுத்துக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் ஒரு சில அனைத்து தெய்வங்களுக்கும் பொதுவானதாக உள்ளது. புஷ்பங்களைத் தொடுத்து மாலையாக அணிவிப்பதைப் போல சில சிறப்பான பழங்களையும் மாலையாகக் கட்டி கடவுளுக்கு அர்ப்பணிப்பதை ஆகமங்கள் ஆமோதிக்கின்றன.அவற்றில் முக்கியமான ஒன்று தான் எலுமிச்சம்பழம்.

தீயவற்றைப் போக்கி நன்மையை அளிக்கக்கூடிய மிகப் பெரிய மருந்து இது.வெற்றியின் அடையாளமாகவும் வீரத்தின் அடையாளமாகவும் எலுமிச்சம்பழம் உள்ளது.

காளி, மாரி, துர்கா போன்ற வீரத்தை வெளிப்படுத்தி நம்மைக் காக்கும் தெய்வங்களுக்கு இவை மிக உகந்தது. எனினும் மற்ற தெய்வங்களுக்கும் இவற்றை அளிக்கலாம். இவ்வகையில் எலுமிச்சம்பழத்தை மாலையாகக் கடவுளுக்கு அளிப்பதினால் அந்தப் பழத்தின் சிறந்த மஞ்சள் நிறத்தினாலும் தன்மையாலும் நாம் நமது காரியங்களில் வெற்றியடையலாம் என்பது உறுதி.அக்காலங்களில் நாம் நமது பிரார்த்தனையைத் தெரிவிக்க வேண்டுமெனில் அவர்களாகவே தங்களின் பிரார்த்தனைகளை சங்கல்பித்துக்கொண்டு பூவையோ பழங்களையோ தொடுத்து கடவுளுக்கு அளித்து நன்மைகளைப் பெற்றார்கள். முயன்றவரை நாமும் நம் கைகளால் பூவையோ,பழங்களையோ மாலையாகத் தொடுத்து இறைவனுக்குப் படைத்து பயனடைவோம்.



Source:My blog- K Hariharan
 
பௌணர்மியில் கிரிவலம் வருவதின் நோக்கம்?

பௌணர்மியில் கிரிவலம் வருவதின் நோக்கம்?
------------------------------------------------------------------------------------
கிரி என்றால் மலை.வலம் என்றால் சுற்றுதல்.கிரிவலம் என்பதற்கு மலையை சுற்றுவது என்பது பொருளாகும்.ஜோதிடத்தில் சந்திரன் மனதுக்கு காரகன் ஆக கூறப்பட்டுள்ளது.வளர்பிறை சந்திரன் முழுப்பலத்தையும் பெறுவது பௌணர்மியில்தான் அதுமில்லாமல் அதன் ஒளி மலை மீது பட்டு சிதறும்போது பலமடங்கு சக்தி வாய்ந்தாக மாறுகிறது.


நிலவின் ஒளிக்கு சில அபூர்வ ஆற்றல்கள் உண்டு. பயிர், செடி, கொடி, மூலிகைகள் செழிப்பாக வளர்வதற்கு தேவையான சக்தியை அது தரும்.மலைமீது இருக்கு மூலிகைகளின் மீது பட்டு அதன் வழியாக வரும் காற்றை சுவாசித்தால் நாம் பெறும் நன்மையை சொல்ல வேண்டுமா என்ன?



கிரிவலம் வருவதால் மனக்குழங்கள் நீங்கி உள்ளம் தெளிவாகும்.சிந்தனையும் செயலும் மேன்படும்.எதையும் செய்து முடிக்கும் தைரியத்தையும்,வல்லமையையும் கொடுக்கும்.நாம் தகுதியும்,வாழ்வும் மேன்படும்.


அன்புடன் பட்டுக்கோட்டை ஜோதிடர் சுப்பிரமணியன்
 
கருட மகிமை

கருட மகிமை


7485eb34-5fa0-4b58-b6db-5afeca327a5e_S_secvpf.gif



கருடனின் பார்வைகள் எட்டு வகைப்படும்.


1. விசாலா- மந்தகாசமான பார்வை

2. கல்யாணி- மான்போல் சுழலும் பர்வை

3. தாரா-குறுக்குப் பார்வை

4. மதுரா-அன்பையும் அருளையும் பொழியும் பார்வை

5. போகவதி-தூக்க கலக்கமான பார்வை

6. அவந்தீ-பக்கமாக பார்ப்பது

7. விஜயா-கணவன் மனைவி இடையே நேசத்தை வளர்க்கக் கூடியது

8. அயோத்தியா-வெற்றியைத் தோற்றுவிப்பது.

இதனால்தான் வைணவ ஆலயங்களில் கருடனை தரிசித்துக் கொண்டு பெருமாளை சேவிப்பதை சம்பிரதாயமாக வைத்திருக்கிறார்கள்.


???? ????? || garuda
 
The Legend of Brahmadatta

The Legend of Brahmadatta


Once there was a highly righteous kingly sage who is the brainchild of Brahma, whose ascesis is of higher order, who has never flouted the rules of rituals or his vows, and who revered the knowers of virtue by name Kusha.

That great-souled Kusha begot four selfsame and mighty sons, namely Kusumba, Kushanaabha, Asuurtarajasa, or also called Adhuurtarajasa, and Vasu through the princess of Vidarbha, which princess is of noble birth and an eligible wife of Kusha. With an aspiration that his sons shall uphold the principles of Kshatriya-s, Kusha spoke to them who are brilliant, highly enthusiastic, virtue abiding, and the advocators of truth saying, ‘establish your rulership, sons, and achieve righteousness abundantly.’


On hearing the words of Kusha those four sons that are the formidable ones in the world and the best men among people initiated to build four cities. Great-resplendent Kushamba built the city named Kaushambii for his part, and for his part the virtue-souled Kushanaabha built a city named Mahodaya. Oh, Rama, noble-minded Asuurtarajasa built a city named Dharmaaranya, and king Vasu built a city in the name of Girivraja.


[…]
The virtue-souled kingly saint Kushanaabha gave birth to a hundred daughters with unexcelled beauty through a celestial female called Ghritaachi. Those girls when attained youthfulness they are lovely and on an occasion they have gone to gardens and moved there about like one lightning with a hundred streaks during rainy season, and while those girls that are decorated with select ornaments are singing, dancing and playing musical instruments, they got into a fantastic felicity. On their coming to parklands those girls whose all limbs are pretty and whose looks are unparalleled on earth, they looked like stars amid clouds within the cloudy thickets of garden bushes.


On seeing them who are flourishing with all their aspects together with comeliness and ripeness, the all-pervading Air-god, Vayu, spoke this word to them. ‘I have a desire for you all, hence leaving off the notions pertaining to human beings you all become my wives, thereby you too will acquire longevity like divinities. Teenage is always transitory, expressly in humans, but on marrying me you will achieve undiminished youthfulness and forever you can be youthful like immortal females.’ Thus Air-god said to those girls.


On hearing that proposal of Vayu, the Air-god whose strives are unimpeded, then those hundred girls spoke this sentence laughing off his proposal. ‘We are aware that you inspirit all the living beings from inside, oh, the ablest divinity, we are also aware of your uniqueness. But, what for you are dishonouring all of us. We are the daughters of Kushanaabha, oh, best divinity, and we are all capable of displacing you from your realm, but oh, god, we are restraining ourselves in doing so only to conserve our ascetic values. That time shall never come, oh, god with sordid thinking, when we, at our liberty, may look up for our grooms overlooking our veracious father. Our father is indeed our lord and for us he is the ultimate god too. To whomever we are offered by our father in marriage he alone becomes our husband.’ So said hundred girls to Air-god.


On hearing their sentence of rejection, Vayu, the Air-god whose impact is powerful, very angrily entered into all of the limbs of those girls only to disfigure them. Those girls whom Air-god disfigured in that way have entered palace-chambers of the king, but they have entered diffidently, embarrassedly, and tearfully.
That king on seeing his dear and attractive daughters as disfigured and despondent girls he is highly perturbed and said this.


‘Oh, daughters, what all is this? Who disregarded probity? Who disfigured you all? Let it be said! Why you gesticulate saying nothing.’ asking thus that king sighed and quietened down waiting for a reply.


* * *
On hearing that sentence of scholarly Kushanaabha those hundred girls touched his feet with their foreheads and spoke to him.


‘The all-pervasive Air-god desired to dishonour us, oh, king, resorting to improper approach and overlooking virtuous conduct. Our father is there and we are not independent, you be safe, hence oh, Air-god, you may request our father to know whether he gives us to you or not.’ Thus we have told the Air-god, but… Though we all have spoken to him thus, that Air-god who is bound by venality refused to take notice of our words and he has harmed us a lot.’ Thus those girls informed their father.


On listening their words that highly virtuous and highly resplendent king spoke to the hundred girls with unsurpassed virtue.


‘Forgiving is the duty of imperturbable and you have done it. Excellent. Oh, daughters, coursing through your unity my family’s prestige is also kept up. Forgiveness is an adornment to women, as a matter of fact, even for men, and this matter called ‘forgiving’ that which is there, it is an impracticable affair. That too, in respect of divinities. And the kind of forgiveness you all possess uniformly, that is further laudable. Grace is altruism, grace is ritualism, oh, my daughters, grace is glory, grace is virtue, and this universe is verily abiding in graciousness alone for grace itself is the truth, isn’t it!’ Thus king Kushanaabha said to his daughters and sent them away.


On leaving those girls, oh, Rama, that king whose valour matches that of gods and who is an expert in thinking strategies started to think with his ministers on the topics like, as to how his daughters are to be espoused to, to which country they are to be sent, at which time marriage shall happen, and to which matching bridegroom the marriage is to be proposed, and so on.


During that time a great-resplendent sage named Cuulii is there, who is propitious in his demeanour and who holds his semen upward, and who has achieved high ascetic practise strictly according to Vedic canons. While that sage is in the practise of asceticism a celestial female served him at the place of his ascesis, safety be with you oh, Rama, she is Somada by her name, the daughter of Urmila. Even she is obedient in his respect, and dedicating herself in ministering to him she stayed there righteously. After some time that sage Cuulii has become satisfied with her service. When her service is fructified, oh, Rama, that sage benevolently spoke to her saying, ‘I am perfectly pleased with your service, let good betide you, what cherish of yours I have to fulfil.’

Perceiving that the sage is contented that female celestial Soamda who is aware of making good sentences is highly delighted and spoke with her melodious voice to that pedantic sage.


‘Vedic splendour is flourishing in you when you have become one with Brahma, oh, supreme ascetic, I may please be endowed with a righteous son whose ascetic spirituality may embody the spirituality enunciated in Veda-s. I am unmarried and nobody’s wife, safe you be, and as I took shelter under your kindness it will be apt of you to endow me a son with your faculty of asceticism.’ So said Somada to sage Cuulii.


That Brahma-sage Cuulina benignantly bestowed her with a unique and Brahma-like son who is renowned as Brahmadatta, as well as his own brainchild.


King Brahmadatta endued with superb grandeur ruled from a city called Kaampilya as with Indra ruling the heaven. The most righteous king Kushanaabha then made up his mind, oh, Rama of Kakutstha, to espouse his hundred daughters to Brahmadatta.


Inviting Brahmadatta that great-resplendent lord of the land, namely the king Kushanaabha, married his hundred daughters to him, pleasing highly in his heart of hearts. As with the tradition of marriage king Brahmadatta who vies with lord of gods, namely Indra, in succession took the palm of each of the hundred girls into his palm.
By mere touch of hand of Brahmadatta alone, their misshape and desperation are evanished, and all of those hundred maidens beamed bright as they are retouched with utmost elegance.


On seeing his daughters getting release from the effect of Air-god Kushanaabha became highly joyful, and he took great delight time and again as and when he looked at them. Later when the marriage is complete king Kushanaabha bade farewell to king Brahmadatta along with his wives, his own hundred daughters, and along with the groups of religious teachers.


Somada, the celestial female and the mother of Brahmadatta, is gladdened to see her son Brahmadatta, for the worthwhile deed done by him in removing the blemish caused by the Air-god to the girls, or in bringing those worthwhile girls as her daughter-in-laws. She is further gladdened while her feet are traditionally and repeatedly touched by a hundred daughter-in-laws in succession, coupled with her own raising of each of the daughter-in-law to embrace for a hundred times. Thus Somada has gone on caressing each of her hundred daughter-in-laws, and in doing so she is gladdened to do so over and over again, she is gladdened. She thus praised Kushanaabha for giving his gemlike daughters as her daughter-in-laws and blessed the daughter-in-laws.



* * *
When Brahmadatta has married and left, oh, Raghava, king Kushanaabha he embarked on Vedic-ritual called putra kaameSTHi in order to beget a son because is sonless. During the performance of the ritual, supremely generous Kusha, the brainchild of Brahma and the father of Kushanaabha, spoke to the king Kushanaabha. ‘Oh, son, there will be a highly virtuous and selfsame son of yours, known as Gaadhi, and through him you also will get everlasting renown in the world.’ Thus Kusha said to Kushanaabha. Saying so, oh, Rama, Kushanaabha’s father Kusa entered the sky and journeyed to the time-honoured abode of Brahma.


Then after some time that highly intellectual Kushanaabha begot a supremely righteous son known by the name Gaadhi.


RAMAYANA, 1.32-4


The Legend of Brahmadatta | kathA
 
Status
Not open for further replies.

Latest posts

Latest ads

Back
Top