My Collections

[P.J.]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

நவக்கிரக நரசிம்மர்கள்

நவக்கிரக நரசிம்மர்கள்


ஆந்திர மாநிலம் அகோபிலத்தில் 9 நரசிம்மர்கள் குடி கொண்டுள்ளனர். இவர்களை வழிபட்டால் நவக்கிரக தோஷங்கள் விலகும்.


சூரியன்- பார்க்கவ நரசிம்மர்;
சந்திரன்- காரஞ்ச நரசிம்மர்;
செவ்வாய்- ஜ்வாலா நரசிம்மர்;
புதன்- பாவன நரசிம்மர்;
குரு- அகோபில நரசிம்மர்;
சுக்கிரன்- மாலோல நரசிம்மர்;
சனி- யோகானந்த நரசிம்மர்;

ராகு- வராக நரசிம்மர்;
கேது- சக்ரவட நரசிம்மர்

என 9 நரசிம்மர்கள் அகோபிலத்தில் அருள்புரிகின்றனர்.


நரசிம்மர் கருடனுக்கு கொடுத்த 9 காட்சிகள்

நரசிம்மர் கோவில் கொண்டுள்ள சிறப்பான தலங்கள் நாட்டின் பல பகுதிகளிலும் உள்ளன. அதில் ஆந்திர மாநிலத்திலுள்ள அகோபிலம் முக்கியமான இடத்தை வகிக்கிறது. நரசிம்ம அவதாரம் நிகழ்ந்த தலம் இதுதான். இரண்யன் ஆண்ட இடம், பிரகலாதன் வாழ்ந்த இல்லம், கல்வி கற்ற இடம் போன்றவை இங்கு உள்ளன.


இரண்யன் வதை நடைபெற்ற அரண்மனையில் நரசிம்மர் வெளிப்பட்ட தூண் உக்கிர ஸ்தம்பம் என்னும் பெயரில் இன்றும் உள்ளது. திருமாலின் நரசிம்ம அவதாரத்தைத் தரிசிக்க விரும்புவதாக கருடன் கேட்க, பகவான் அகோபிலத்தில் ஒன்பது நரசிம்ம வடிவங்களில் கருடனுக்குக் காட்சி கொடுத்தார்.


கருட பகவான் அந்த நரசிம்ம மூர்த்தங்களைப் பூஜித்து வழிபட்டார். புகழ் பெற்ற இந்த அகோபிலம் தலம் அமைந்துள்ள மலைப்பகுதி ஆதிசேஷன் போன்ற தோற்றத்தில் அமைந்துள்ளது. இம்மலைத் தொடரின் ஒரு பக்கம் திருமலை அமைந்திருக்க, இன்னொரு பக்கம் ஸ்ரீசைலம் விளங்குகிறது. கருடன் வழிபட்ட ஒன்பது நரசிம்ம மூர்த்தங்களும் சுயம்பு வடிவங்களே! அவை வருமாறு:-


1. அகோபில நரசிம்மர்: உக்ரமூர்த்தியான இவர் மலைமீது எழுந்தருளியுள்ளார். புராதனப் பெருமாள் இவரே.


2. பார்க்கவ நரசிம்மர்: மலையடிவாரத்திலிருந்து இரண்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளார். ராமரால் வழிபடப்பட்டவர் இவர். (பார்க்கவன் என்பது ராமபிரானின் திருப் பெயர்களுள் ஒன்று.)


3. யோகானந்த நரசிம்மர்: மலைமீது, தென்கிழக்கு திசையில் நான்கு கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளார். உக்கிரமாக அவதரித்த நரசிம்மர் இங்கே யோக நிலையில் அமர்ந்துள் ளார். பிரகலாதனுக்கு பாடம் கற்பித்த மூர்த்தி இவர்.


4. சத்ரவத நரசிம்மர்: கீழ் அகோபிலத்திலிருந்து நான்கு கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளார். குடை வடிவில் அமைந்துள்ள கோவிலில் பத்மபீடத்தில் அமர்ந்த வண்ணம் காட்சி தருகிறார் நரசிம்மர். அரிய வகை கருங்கல்லாலான திருவடிவம்.


5. க்ரோத (வராக) நரசிம்மர்: பாபநாசினி நதிக்கரையின் கிழக்கில் லட்சுமி நரசிம்மரும் வராக நரசிம்மரும் கோவில் கொண்டுள்ள னர். இரட்டை நரசிம்மர் தலம் எனும் பெயரு டைய இவ்விடத்திலிருந்து பார்த்தால் வேதகிரி, கருடாத்ரி மலைகளுக்கிடையேயான பள்ளத் தாக்கு தெரியும். வராக குண்டத்திலிருந்து பாபநாசினி நதி ஓடி வருவதையும் காணலாம்.


6. கராஞ்ச (சாரங்க) நரசிம்மர்: மேல் அகோபிலத்திலிருந்து ஒரு கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளார். கராஞ்ச மரத்தடியில் கோவில் கொண்டு, கையில் வில்லேந்தியுள்ளதால் இப்பெயர் பெற்றார்.


7. மாலோல நரசிம்மர்: "மா' என்றால் லட்சுமி. "லோலன்' என்றால் பிரியமுடையவன். நரசிம்மரின் உக்கிரத்தை லட்சுமி தணித்த படியால், லட்சுமிப்பிரியனான பெருமாள் பிராட்டியை மடியில் அமர்த்தியபடி லட்சுமி நரசிம்மராகக் காட்சி கொடுக்கிறார். அகோபிலத்திலிருந்து இரண்டு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் கோவில் கொண்டுள்ளார்.


8. பாவன நரசிம்மர்: பவனி நதிக்கரையில் கோவில் கொண்டதால் இப்பெயர் பெற்றார். அகோபிலத்திலிருந்து ஆறு கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள இத்தலத்தில் வருடாந்திர உற்சவம் மிகச் சிறப்பாக நடக்கும்.


9. ஜ்வாலா நரசிம்மர்: மேரு மலையில் வீற்றுள்ளார். இரண்யனை வதைத்தவர் இவரே. வதைத்த இடமும் இதுவென்கின்றனர். இந்த நரசிம்மரைத் தரிசிக்க மிகக் குறுகிய வழியில் செல்ல வேண்டும். எட்டு கைகளுடனும், நான்கு கைகளுடனும் இரண்டு நரசிம்மர் திருவடிவங்கள் உள்ளன.


மேலும் ஆந்திர மாநிலத்தில் கிருஷ்ணா நதிக்கரையில் நாகார்ஜூனா அணைக்கும் விஜயவாடா நீர்த்தேக்கத்திற்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் புகழ்பெற்ற ஐந்து நரசிம்மர் ஆலயங்கள் உள்ளன.
மங்களகிரி லட்சுமி நரசிம்மர், வாடப்பள்ளி நரசிம்மர், வேதாத்திடை யோக நரசிம்மர், மட்டப்பள்ளி லட்சுமி நரசிம்மர், ஜ்வாலா நரசிம்மர் எனப்படும் சாளக்கிரம வீரலட்சுமி நரசிம்மர் ஆகிய தலங்களே அவை.


Source: SRIVAISHNAVAM

 

[P.J.]

உங்களுக்கு பழமும் கொடுத்து அடியும் வாங்&

மகான்கள் இயற்கையை நேசித்தும் அதோடு இசைந்தும் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். ரமண மகரிஷியின் வாழ்வில் நடந்த ஒரு சிறு நிகழ்வை பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

ஒரு நாள் ஆசிரமத்தில் ஓய்வாக அமர்ந்திருந்தார் பகவன். திடீரென 'தொப் தொப்' என்ற சத்தம் கேட்டது. உடனே அருகில் இருந்த பணியாளரிடம் "மாங்காய் பரிக்கிரார்களோ" என்று வினவினார்.

அவரும் "ஆமாம் சுவாமி" என்றார். "மரத்தின் மேல் ஏறி மெதுவாக பரஈக்கச் சொல்லுங்கள்" என்றார் பகவான். ஆனால் சிறுதுநேரம் கழித்து மீண்டும் மீண்டும் சப்தம் அதிகமாக கேட்டது.

ரமண மகரிஷி எழுந்து வெளியே சென்று "போதும் நிறுத்துங்கள், மரத்தை கொம்பால் அடிக்காமல் உங்களால் பறிக்க முடியாதா? உங்களுக்கு பழமும் கொடுத்து அடியும் வாங்கிக்கொள்ள வேண்டுமா இந்த மரங்கள்?" என்று மிகுந்த கோபத்துடன் உரக்க சப்தமிட்டார்.

ஆசிரம விஷயங்களில் சுவாமி தலையிடுவது இதுவே முதல் முறையாகும். இயற்கையை எவ்வளவு நேசித்தார் என்றால் மரத்திற்கு வலிக்கும் என உணர்ந்திருப்பார்!


-நன்றி: "ரமண மணம்"

Source:Bala Krishnan
Periyava Thunai

 

[P.J.]

திருச்செந்தூரின் அதிசயமாக திகழ்வது நாழ&#

திருச்செந்தூரின் அதிசயமாக திகழ்வது நாழிக்கிணறு ஆகும்.

திருச்செந்தூரின் அதிசயமாக திகழ்வது நாழிக்கிணறு ஆகும். நாழிக்கிணறு கடலுக்கு மிக அருகாமையில் உள்ளது. ஆனால், இந்த கிணற்றின் தண்ணீர், நல்ல தண்ணீராக உள்ளது. திருச்செந்தூருக்கு வரும் அனைத்து பக்தர்களும் கடலில் நீராடிவிட்டு, பின்பு இந்த கிணற்று நீரில் நீராடிய பிறகே முருகனைத் தரிசிக்கச் செல்கிறார்கள். இந்த செயலுக்குப் பின்னால் உள்ள புராண வரலாறு மிகவும் சுவாரஸ்யமானது.

அசுர இனத்தைச் சார்ந்தவர்களான தாரகாசூரனும், சூரபத்மனும்
இறையருள் பெற்று தேவர்களை அடிமைப்படுத்தினர். வடக்கே தாரகாசூரனும், தெற்கே சூரபத்மனும் மக்களைக் கொடுமைப்படுத்தி ஆட்சி செய்தனர். தேவர்கள் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க முருகன் தாரகாசூரனை வீழ்த்திவிட்டார். தெற்கே சூரபத்மனை வீழ்த்த திருச்செந்தூருக்கு வருகை புரிந்தார். முருகனின் மயில் வாகனமாக இந்திரன் விளங்கினார்.

சூரபத்மனோடு ஐந்து நாட்கள் கடும் போர் நடந்தது. இந்தப் போரில் சூரபத்மனின் படைகளும், அவனது சகோதரர்களும் அழிக்கப்பட்டனர். போரின் ஆறாம் நாள் அன்று சூரபத்மன் மட்டும் தனியாக போருக்கு வந்தான். தனது சக்திகள் முழுவதையும் பயன்படுத்திப் போர் புரிந்தான். ஆனால், முருகனின் சக்திக்கு முன்னால், அவனால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. இறுதியில் கடலுக்கடியில் உள்ள தனது அரண்மனையில் ஒளிந்து கொண்டான். பின்பு மாமரமாக உருமாறித் தாக்கினான். கார்த்திகேயன் தனது வேலால் மரத்தை இரண்டாகப் பிளந்தார். பத்மாசூரன் உருமாறிய மாமரத்தின் ஒரு பகுதி சேவலாகவும், மற்றொன்று மயிலாகவும் மாறியது. இதற்குப் பின்பே முருகன்,சேவல் கொடியுடனும், மயில் வாகனத்தோடும் காட்சி புரிந்தார்.

போர் முடிந்த பின்பு, தனது படை வீரர்களுக்கு தீராத தாகம் ஏற்படவே, முருகன் தனது வேலால் கிணறு ஒன்றினை உருவாக்கினார். அக்கிணறே நாழிக்கிணறு ஆகும். 14அடி சுற்றளவு கொண்ட இந்த சதுரமான கிணறு அதிசயத்தினுள் ஓர் அதிசயம். இந்த கிணற்றின் நீர் உப்பாகவும் கருகிய நிறத்தில் இருக்கும். இந்த கிணற்றின் உள்ளேயே மற்றொரு கிணறு உள்ளது. ஒரு அடி மட்டுமே உள்ள இந்த கிணற்றின் நீர் தெளிவாகவும் மிகவும் சுவையானதாகவும் இருக்கும். ஒரே கிணற்றுப் பகுதியில் இருவேறு சுவை கொண்ட கிணறு அமைந்தது அதிசயத்தினுள் அதிசயம் ஆகும்.

????? ?????????? ?????: ???????????????? ???????? ???????? ??????????? ?????.

 

[P.J.]

கடமையை செய்வதைவிட உயர்ந்த தர்மம் வேறு எத

கடமையை செய்வதைவிட உயர்ந்த தர்மம் வேறு எதுவும் இல்லை.

வேதங்களை நன்கு கற்ற கெளசிகன், தவம் செய்ய காட்டுக்குச் சென்றான். பல வருடங்கள் தவம் செய்தான். அவனுடைய தவத்திற்கான பலன் கிட்டும் நாளும் வந்தது.

அப்பொழுது, கொக்கு ஒன்று அவன் தலைக்கு மேல் பறந்து சென்றது. கொக்கின் வாயிலிருந்து உமிழ் நீர் வழிந்து, கெளசிகனின் தலை மேல் விழுந்தது. கண்ணைத் திறந்து கொக்கை கோபத்தோடு முறைத்துப் பார்த்தான். அக்கணமே, கொக்கு எரிந்து சாம்பலானது. தவத்தின் மூலமாக தனக்கு கிட்டிய அபரிமிதமான சக்தியை எண்ணி கெளசிகன், மிகவும் மகிழ்ச்சியும், பெருமிதமும் அடைந்தான்.

பல வருடங்கள் தொடர்ந்து தவம் செய்தமையால் மிகுந்த பசியோடு இருந்தான். உணவிற்காக, காட்டை விட்டு வெளியேறி அருகிலுள்ள கிராமத்தை அடைந்தான். ஒரு வீட்டின் முன் நின்றிருந்த பெண்மணியிடம், உணவளிக்க யாசித்தான்.

"தயவு செய்து இந்த திண்ணையில் அமருங்கள். உணவு கொண்டு வருகிறேன்" என்று சொல்லி அந்த பெண்மணி வீட்டினுள் சென்றாள்.

அப்பொழுதுதான் வெளியில் சென்றிருந்த அவளின் கணவனும் வீடு திரும்பி இருந்தான். கணவனுக்கு செய்ய வேண்டிய பணிவிடைகளை மேற்கொண்ட அந்த பெண்மணி, பசியோடு இருந்த கணவனுக்கு மிகுந்த சிரத்தையுடன் உணவு பரிமாறினாள். கணவன் சாப்பிட்டு முடித்தபோதுதான் வெளியில் காத்திருந்த ரிஷியின் ஞாபகம் வந்தது. உணவை எடுத்துக்கொண்டு வாசலுக்கு விரைந்தாள்.

உணவு வர தாமதமானதால் கோபத்தின் வசப்பட்ட கெளசிகன், தன் தவ வலிமையை அந்த பெண்மணிக்கு காட்ட எண்ணி, அவளை எரித்து விடுவதுபோல் கோபமாக பார்த்தான். அவள் சிரித்தவாறே, "கொக்கென்று நினைத்தாயோ கொங்கணவா! (என்னையும் அந்த கொக்கைப் போல் எரித்து விடலாம் என்று நினைத்தாயோ)" என்றாள்.

கெளசிகன் பேச்சிழந்தான்.

அவள் தொடர்ந்து கூறினாள், "நான் ஒரு இல்லத்தரசி. என் கணவருக்கு தேவையானவற்றை, அவர் கூறுமுன்பே, அவர் மனம் கோணாதவாறு செய்து முடிப்பது எனது கடமையாகும். அந்த கடமையை முடித்துவிட்டுதான், நான் வேறு எந்த செயலிலும் ஈடுபடமுடியும். நீவிர், பெரிய ரிஷியாக இருக்கலாம். ஆனால், இல்லதரசியான எனக்கு, குடும்பத்தை கவனிப்பதே முதற்கண் கடமையாகும். அதை தவிர்த்து வேறு எந்த வேலையும் செய்வது தர்மமாகாது" என்றாள்.

கெளசிகன் குழப்பமடைந்தான். இந்த பெண் ஏன் எரிந்து சாம்பலாகவில்லை? அது மட்டுமல்ல, நான் கொக்கை எரித்தது, இவளுக்கு எப்படி தெரிந்தது?. நான் பல வருடம் கஷ்டபட்டு காட்டில் தவமிருந்து பெற்ற சக்தியை, இவள் வீட்டிலிருந்தபடியே, தன்னுடைய கடமையை செய்ததின் மூலம் அடைந்ததெப்படி?, கேள்வி மேல் கேள்வி, கெளசிகன் மனதை குடைந்தது.

கெளசிகன் மனதில் ஓடிய எண்ணங்களை, அவன் முகத்தைப் பார்த்தே அறிந்த அவள், "வேதங்களை கற்றும், பல வருடம் தவமிருந்தும், தர்மம் எது என்பதை, நீவிர் அறியவில்லை. உடனே, மிதிலைக்குச் செல்லுங்கள். அங்கு, தர்ம வியாதர் என்று ஒரு உயர்ந்த மனிதர் உள்ளார். அவரிடம், தர்மத்தின் நுணுக்கங்களை அறிந்து கொள்ளுங்கள்" என்று சொல்லி வீட்டினுள் சென்றாள்.
மிதிலைக்கு சென்று தர்ம வியாதரை பற்றி விசாரித்தான். தர்ம வியாதர், வேதங்களை கரைத்து குடித்த பண்டிதராக இருப்பார் என்று எண்ணியிருந்த கெளசிகனுக்கு, அவர் ஒரு கசாப்புக் கடைக்காரர் என்று தெரிந்தபோது மேலும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. வேண்டா வெறுப்பாக அவர் கடைக்கு சென்று அவர் முன் நின்றான்.


"வாருங்கள், ரிஷி அவர்களே. தங்களை, அந்தக் கிராமத்து பெண்மணிதானே இங்கு அனுப்பி வைத்தாள்?" தர்ம வியாதர் கேட்டதும், கெளசிகன் மேலும் ஆச்சரியமடைந்தான்.

கெளசிகனைடம், "சற்று பொறுங்கள். கடையில் மீதியுள்ள இறைச்சியையும் விற்றுவிட்டு, பேச வருகிறேன்" என்று தர்ம வியாதர் கூறினார்.

அரை மணி நேரம் ஆயிற்று. இறைச்சி முழுவதும் விற்றவுடன், கடையை மூடிவிட்டு, கெளசிகனை அழைத்துக்கொண்டு, தர்ம வியாதர் தன் இல்லத்திற்கு விரைந்தார்.

தர்ம வியாதர், வீட்டினுள் நுழைந்தவுடன், தன் வயதான பெற்றோருக்கு செய்ய வேண்டிய அனைத்து உதவிகளையும் செய்துவிட்டு, அவர்கள் உணவு உண்டு ஓய்வு எடுக்க சென்றவுடன், கெளசிகனிடம் வந்தார்.

"அன்பிற்குரிய ரிஷி அவர்களே! என் தொழிலைக் அறிந்தவுடன் தங்கள் முகத்தில் தென்பட்ட ஏமாற்றத்தை நான் அறிவேன். என்ன செய்வது, இது என் மூதாதையர்கள் வழிவழியாக செய்துவரும் தொழில். அதனால் நானும் அதை செய்கிறேன். ஆனாலும், நான் மிருகங்களைக் கொல்வதில்லை. இறந்த மிருகங்களை சேகரித்து, அவற்றின் மாமிசத்தை விற்பதன் மூலம், அவற்றை இறைவனுக்கு அர்பணிக்கிறேன்”.

“இல்லறத்தில் இருப்பவன் கடைபிடிக்க வேண்டிய உண்ணாவிரதம் மற்றும் பிரம்மச்சரிய விரதத்தை அனுஷ்ட்டிக்கிறேன்”.

“என்னுடைய செயலாலும், வாக்காலும், சிந்தையாலும்கூட யாருக்கும் தீங்கு நினைப்பதில்லை. யாரேனும் எனக்கு தீங்கிழைத்தாலும், பதிலுக்கு நான் எதுவும் செய்வதில்லை”.
“நான் அறிந்தும், அறியாமலும் செய்த அனைத்து செயல்களுக்கும் கடவுளிடம் மன்னிப்பு கோருகிறேன்”.

“எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, என் தாய், தந்தையரை கவனித்துக் கொள்கிறேன். அவர்களே எனக்கு கடவுள். அவர்களே எனக்கு வேதமும், வேள்வியும் ஆவர். வயதான காலத்தில் எந்த காரணத்திற்காகவும், அவர்கள் என்னை கடிந்து கொண்டாலும், அவர்கள் மகிழ்ச்சிக்கு பாதகமில்லாமல் நடந்து வருகிறேன். எப்பொழுதும் அவர்களிடம், மரியாதையாகவே உரையாடுவேன். நான் பெற்றுள்ள அனைத்து நல்லனவற்றுக்கும், அவர்களது ஆசிர்வாதமே காரணம்”.

“ஆனால், உங்கள் விஷயத்தில், உங்கள் பெற்றோரை வயதான காலத்தில் தனியே தவிக்க விட்டுவிட்டு, நீங்கள் தவம் செய்ய காட்டுக்கு சென்று விட்டீர்கள். கண் பார்வை இழந்த நிலையில், உங்கள் பெற்றோர், தினப்படி பொழுதை கழிக்கவே போராடி வருகின்றனர். ஊருக்கு உடனே திரும்பி சென்று, உங்கள் கடமையை முதலில் செய்யுங்கள். அதுவே உயர்ந்த தர்மம்."

தர்ம வியாதர், தன் நீண்ட உரையை முடித்துக் கொண்டார்.
வெட்கப்பட்ட கெளசிகன், தன் ஊருக்கு திரும்பினான்.

பின்னாளில் இவர்தான் "கொங்கணவர்" எனும் பெயரில் சித்தராக போற்றப்பட்டார்.
இவரின் ஜீவசமாதி வைத்தீஸ்வரன் கோயிலில் உள்ளதாக ஐதீகம். தன்வன்த்ரி (மருத்துவ சக்தி) அங்கு இவர் ஆவாஹனம் செய்துள்ளதாகவும் கூறுவர்.


கடமையை செய்வதைவிட உயர்ந்த தர்மம் வேறு எதுவும் இல்லை.


Source:Natraj Kalyan

 

[P.J.]

ஐந்து பெற்றால் அரசனும் ஆண்டி ஆவான்

ஐந்து பெற்றால் அரசனும் ஆண்டி ஆவான்


1. ஆடம்பரமாய் வாழும் தாய்.


2. பொறுப்பில்லாமல் வாழும் தந்தை.


3. ஒழுக்கமற்ற மனைவி.


4. ஏமாற்றுவதும்; துரோகமும் செய்யக்கூடிய உடன்
பிறந்தோர்.


5. சொல் பேச்சு கேளாத பிடிவாதமுடைய பிள்ளைகள்.


இவர்களை கொண்டிருப்பவன், அரசனே ஆனாலும் கூட அவனது வாழ்க்கை வேகமாய் அழிவை நோக்கி போகும் என்பது இதன் விளக்கம்.



Source: dinakaran daily newspaper

 

[P.J.]

மாலை 6 மணிக்கு சாப்பிடக்கூடாது.. ஏன்?

மாலை 6 மணிக்கு சாப்பிடக்கூடாது.. ஏன்?

கருக்கல் வேளை வந்திருச்சு! இப்போது சாப்பிடாதே, வாசல்படியில் உட்காராதே என்று அக்கால பெரியவர்கள் சொல்வார்கள். ஏன் தெரியுமா? மாலை 6 மணிக்கு தான், நரசிம்மரால் வதம் செய்யப்பட்டான் இரணியன். அவனை மேலே எங்கேயும் வைத்துக் கொல்ல முடியாது, கீழே நல்ல இடங்களில் வைத்தும் கொல்ல முடியாது. எனவே இரண்டும் கெட்டானாக வாசல்படிக்கு தூக்கி வந்து அமர்ந்த நரசிம்மர், வயிற்றைக் கிழித்து குடலை சாப்பிட ஆரம்பித்து விட்டார். சர்வ சாதுவான ஸ்ரீமன் நாராயணனே, இப்படி செய்கிறார் என்றால், அவருக்கு எவ்வளவு கோபம் இருந்திருக்கும் என்று சொல்லத் தேவையில்லை. இந்த காரணத்தால், மாலையில் சாப்பிடும் உணவு நரமாமிசத்துக்கு சமமாகக் கருதப்படுகிறது.


வாசல்படியில் உட்கார்ந்தால் ஆயுள் குறையும் என்பதும் ஒரு கருத்து.
மேலும்.. இரவு உணவை, 9 மணிக்குள் சாப்பிட்டுவிடுவது மிகவும் நல்லது. இரவு உணவை பாலில்தான் முடிக்க வேண்டும். பாலுக்குப் பிறகு எதையும் சாப்பிடக்கூடாது. பகல் உணவில் திடம் அதிகமாகவும் திரவம் குறைவாகவும் இருக்க வேண்டும். இரவு உணவில் திடம் குறைந்தும் திரவம் அதிகமாகவும் இருக்க வேண்டும். கிழங்கு போன்ற கனமான பொருட்களை இரவில் தனித்துப் பயன்படுத்தக் கூடாது. அதை சீக்கிரமே ஜீரணிக்க உதவும் பொருட்களோடு சேர்த்து சாப்பிட வேண்டும். தூங்குவதற்கு 3 மணி நேரம் முன்பே உணவு உண்பது கொள்வது நல்லது.


Why should we restrict food at 6 pm? | ???? 6 ??????? ???????????????.. ????

 

[P.J.]

விதியையும் வெல்லலாம்.

விதியையும் வெல்லலாம்.
-----------------------------------------------
நாரத மாமுனிவர் ஸ்ரீநாராயணனின் அடியார் மட்டுமல்ல ஜோதிட கலை,சகல் கலைகளையும் கற்ற மாமேதைஅவர் வீதி வழியாக நடந்து சென்று கொண்டியிருந்த போது அழகான சின்ன குடிசை வீட்டிலியிருந்து இளம்தம்பதியினர் அவரை அழைத்து ,”தங்களுக்கு நீண்ட காலமாக குழந்தை பாக்கியம் இல்லை அதனால் தங்களின் ஜாதகத்தை பார்த்து குழந்தை பாக்கியம் உண்டா என சொல்லுங்கள்”என்றனர்.


நாரதர் அவர்களின் இருவரின் ஜாதகங்களை கணித்து பார்த்த போது அவர்களுக்கு குழந்தை பாக்கியமே இருக்க வாய்ப்பில்லை என அறிந்துகொண்டார் இருந்தாலும் அவர்கள் மனம் புண்படக்கூடாது என்பதற்காக “தம்பதியினரே மன்னிக்கவும்,தற்போது உங்கள் ஜாதகத்தை கணித்து கூறமுடியாத நிலைமையில் உள்ளேன் அடுத்தமுறை இந்த வழியாக செல்லும் போது அவசியம் கணித்து கூறுகிறேன்”என்றார்.



சில வருடங்களுக்கு பின் நாரதர் அந்த வழியாக நடந்துகொண்டு சென்றபோது அந்த குடிசை வீட்டிலிருந்து குழந்தைகளின் சிரிப்பொலி இவர் காதில் ஒலித்தது.அந்த வீட்டுக்குள் இவர் நுழைந்தவுடன் குழந்தைகளுடன் இருந்த தம்பதியினர் இவரை அன்போடு வரவேற்று உபசரித்தனர்.


நாரதர்”தம்பதியினரே நான் வந்து சென்றபோது உங்கள் இல்லத்தில் என்ன சம்பவம் நடந்தது”,”அய்யா நீங்கள் வந்து சென்ற மறு மாதம் கடுமையான மழை பெய்தது அப்போது வயதான பெண் துறவி எங்கள் வீட்டுக்கு மிகுந்த குளிருடன் வந்தார்.அவர் குளிர் காய தனல் இல்லாவிட்டால் உயிர்பிழைப்பதே சிரமம் என்ற நிலையில்,எல்லா விறகுகளும் ஈரமாக இருந்ததால் நானும் என் மனைவியும் கட்டியிருந்த உடைகளை கழட்டி நெருப்பு உண்டாக்கி அவரை காப்பாற்றினோம்”அவர் எங்கள் இல்லத்தை விட்டு போகும்போது நீங்கள் அனைத்து செல்வத்துடன் நன்றாக வாழ்வீர்கள் என வாழ்த்திவிட்டு சென்றார்”என்றனர்.


நாரதர் அவர்களிடம்”தம்பதியினரே உங்கள் விதியின் படி உங்களுக்கு குழந்தை பாக்கியம் இல்லாவிட்டாலும் உங்களின் நல்ல செயல்கள் குழந்தை பாக்கியத்தை கொடுத்திருக்கிறது நீங்கள் நீடுழி வாழ்க என வாழ்த்திவிட்டு சென்றார்..


நாம் விதியால் எவ்வளவு சிரமங்களை அனுபவித்தாலும் எப்போதும் நல்ல சிந்தனை,நல்ல எண்ண்ங்கள்,,தன்னலமற்ற அன்பு,பிரதிபலன் எதிர்பார்க்காத உதவி ,எல்லோரிடமும் பாசமாக இருந்தாலே போதும் விதியையும் கண்டிப்பாக வெல்லலாம்.


அன்புடன் பட்டுக்கோட்டை ஜோதிடர் சுப்பிரமணியன்.

 

[P.J.]

Sahadeva ---- Embodiment of Knowledge

Sahadeva ---- Embodiment of Knowledge


Pandu, father of Pandavas had a premonition of his death . He told his sons that ' years of celibacy and meditation in the forest has given me great knowledge which is embedded in my body. When I die, eat my flesh and you will be blessed with all great knowledge . That shall be your true inheritance '.
After Pandu's death, his body was cremated and hence his sons could not follow the wish of their father . Suddenly Sahadeva noticed that ants carrying a tiny piece of his father's body and he suddenly took it and put in his mouth. Instantly , he knew everything of the past and even of future events. He ran to his mother and his brothers to tell about everything and suddenly a stranger stopped him and advised him to keep quiet and never to reveal what he knew. He realized that the stranger was none other than Krishna , God on earth. Sahadeva had no choice but to keep quiet , knowing everything but never able to tell to anyone.

Later Sahadeva put together various occult sciences that helped to predict future . Even today , a secretive man who never reveals anything despite having full knowledge of a situation is colloquially referred as a ' Sahadeva '.


Sage of Kanchi

Chandra Subramaniam

 

[P.J.]

பூஜையின் போது கற்பூரம் கொளுத்துவது ஏன்?

பூஜையின் போது கற்பூரம் கொளுத்துவது ஏன்?

நவம்பர் 08,2011

பொதுவாக பூஜையின் போதும், ஆரத்தி எடுக்கும்போதும் கற்பூரம் கொளுத்தி சுற்றிப் போடுவது வழக்கம். அவ்வாறு கற்பூரம் கொளுத்தும் போது உருவாகும் புகை சென்று சேரும் இடமெல்லாம் மனிதனுக்கு நன்மை ஏற்படுத்தக் கூடிய பாசிடிவ் சக்தி உருவாகிறது. அந்த சக்தி நோய்க்கிருமிகளை அழித்து விடுகிறது. அதனால் நமக்கு ஆரோக்கியமான உடல் நலம் கிடைக்கிறது. கூடவே இறையருளையும் பெற முடிகிறது.

கற்பூரம் கடைசிவரை எரிந்து போகும். எதுவுமே மிஞ்சாது. அதுபோல மனிதன் இறந்த பிறகும் இதே நிலைமைதான். எஞ்சும் சாம்பல் கூட தண்ணீரில் கரைக்கப்பட்டு விடுகிறது. இந்த தத்துவத்தை உணர்த்தவே கோயில்களில் தீபாராதனை காட்டுகிறார்கள். எனவே நம்மை இறைவனுக்கு அர்ப்பணிப்போம் என்பதை எடுத்துக் காட்டவே தீபாராதனை செய்யப்படுகிறது. மேலும் கற்பூர தீபாராதனைக்குப் பிறகு பிரசாதமாக கொடுக்க அதில் எதுவுமே மிஞ்சாது. இதரவகை வழிபாடுகள் மூலம் நைவேத்தியம் மிஞ்சும். அதை பிரசாதமாக கொடுப்பதற்கு வழி உண்டு. கற்பூரம் தன்னைத்தானே அழித்துக்கொண்டு ஒளி கொடுப்பதைப்போல நாமும் மற்றவர்களுக்காக நம்மை அர்ப்பணித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதை எடுத்துக்காட்டும் வகையிலும் இந்த தீபாராதனை செய்யப்படுகிறது.

Karpoora Deepam | ???????? ???? ???????? ??????????? ????

 

[P.J.]

மகாபாரத போர் அதில் அனைத்து வீரர்களுக்கு

மகாபாரத போர் அதில் அனைத்து வீரர்களுக்கும் உணவளித்தது தமிழகம்

மே 18,2012

மகாபாரதத்தில் பஞ்சபாண்டவர்களுக்கும், துரியோதனன் முதலிய நூற்றுவருக்கும் இடையே பெரும்போர் நடந்தபோது இருதரப்புப் படைகளுக்கும் உணவு வழங்கி உதவியவன் சேரமான் உதியஞ் சேரலாதன் என்ற சேரமாமன்னன். அவன் இவ்வாறு உணவு வழங்கியதால், பெருஞ்சோற்று உதியஞ் சேரலாதன் என்றே சரித்திரத்தில் அவனது திருப்பெயர் விளங்குகிறது. புறநானூறு என்ற சங்ககால நூலின் இரண்டாவது பாடலில் அந்த மாமன்னனைப் புலவர் முரஞ்சியூர் முடிநாகராயர் பாடினார்.


பாண்டவ-கவுரவ யுத்தத்தின் போது சேரமாமன்னன் உதியஞ் சேரலாதன் இருபடைகளுக்கும் சோறு வழங்கிய செய்தியை புலவர் வியந்து குறிப்பிடுகிறார். புறநானூற்றுப் புலவர் தெரிவிக்கும் இந்தச் செய்தியை சிலப்பதிகாரம் உறுதி செய்கிறது. மதுரை மாநகரம் கண்ணகியின் கோபத்தால் அக்கினிக்கு இரையான பிறகும் கண்ணகியின் கோபம் தீரவில்லை. அவள் வருத்தத்துடன் அமர்ந்திருந்தபோது, பாண்டிய மன்னனின் குலதெய்வமான மதுராபதி என்ற குலதெய்வம் கண்ணகியின் பின்பக்கமாக வந்து நின்றது. நீ யார்? என்று கண்ணகி கேட்டாள். அவளுக்குத் தன்னைப் பற்றி தெரிவித்த மதுராபதி தெய்வம் மேலும் சில செய்திகளைக் கூறியது. பாண்டியன், கோவலன் இருவரும் தவறு செய்யாதவர்கள். ஆனால், இருவருக்கும் முன் செய்த தீவினையின் விளைவாக ஏற்பட்ட பழி ஒன்று உண்டு என்று மதுராபதி தெய்வம் கூறியது. பிறகு உயர்குடிப் பிறந்த மன்னர்கள் தவறான காரியத்தைச் செய்யமாட்டார்கள் என்பதைச் சில உதாரணங்களுடன் அந்த தெய்வம் விவரித்தது. தன் கையைத் தானே வெட்டிக்கொண்டு நீதி தவறாத நேர்மையாளன் என்று புகழ்பெற்ற பொற்கைப் பாண்டியன், ஒரு புறாவுக்காக தான் துலாக்கோல் ஏறிய சோழ மன்னன் சிபி, கன்றை இழந்த பசுவுக்கு நேர்ந்த துன்பத்தைப் போக்கி நீதி செய்த மற்றொரு சோழமன்னனாகிய மனு, பாரதப்பெரும் போரில் இரு தரப்புப் படைகளுக்கும் சோறு அளித்த சேரமன்னன் உதியஞ் சேரலாதன் என்று ஒரு பட்டியலையே மதுராபதி தெய்வம் எடுத்து உரைக்கின்றது.


சிலப்பதிகாரம், மதுரைக்காண்டம், கட்டுரைக் காதை பகுதியில் பெருஞ்சோறு பயந்த திருந்து வேல் தடக்கை என்ற அடிகளில் சேரமன்னன் சோறு வழங்கிய செய்தி சொல்லப்படுகிறது. இதே செய்தியை, வஞ்சிக்காண்டம், வாழ்த்துக் காதை பகுதியில் இளங்கோ அடிகள் மீண்டும் குறிப்பிடுகிறார். தோழிப் பெண்கள் மன்னர்களைப் போற்றி புகழ்ந்து ஆடுகிறார்கள்; பாடுகிறார்கள். இதிலும் மகாபாரத யுத்தத்தில் இரு தரப்பு படைகளுக்கும் சேரமாமன்னன் பெருஞ்சோறு அளித்த செய்தி பதிவு செய்யப்படுகிறது. இந்தியாவின் வடக்கே ஒரு பகுதியில் ஒரு பெரும்போர் நடக்கிறது. அதற்கு தெற்கே தமிழ்நாட்டிலிருந்து சோறு வழங்கப்படுகிறது. இந்த வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க செய்தி, இந்தியப் பண்பாட்டின் பழமையை மிகச்சரியாக எடுத்துக்காட்டுகிறது.

Temple News | News | Dinamalar Temple | ??????? ???? ????????!.. ????? ??????? ?????????????? ?????????? ??????? ?????? ?????????

 

[P.J.]

Viswamithra and Arundathi

Viswamithra and Arundathi

Once for a Sradha in Vasishta’s home , Viswamitrhra was invited as a Brahmin. However he put a condition that he would come provided 1008 vegetables are cooked.

Arundathi, the wife of Vasishta agreed . On the day of Sradha she served, Plantain, colocasia(Chembu), Banana pseudo stem(Vazhai thandu), lab lab beans(Avarai kkai), cluster beans, snake gourd, Agathi leaf,bitter gourd, amaranthus stem, jack fruit and pirandai(bone vine or adamant creeper).

When Viswamithra asked how they are 1008 vegetables,Arundathi told that bitter gourd is equal to 100 vegetables, the jack is equal to 600 vegetables and pirandai is equivalent to 300 vegetables.So these 3 become equivalent to 1000 vegetables and along with eight other vegetables they constitute 1008 vegetables.

Viswamithra agreed with her and blessed her.



Raja thatha's blogs: Sage Viswamithra

?????????? ???? ?r?ddha Ceremony Rule | ??????? - Satsang

 

[P.J.]

நமது மனசு

நமது மனசு

ஒரு அரசனுக்கு தீடிரென இரண்டு கண்களும் குருடாகிவிடுகிறது.. அதை குணப்படுத்த மலைஉச்சியில் உள்ள சஞ்சீவிலையில் உள்ள மூலிகையை கொண்டு வந்து பிழிந்தால் தான் முடியும்..


அதறக்கு மலையடிவாரத்தில் உள்ள தேவதை வழிகாட்டினால்தான முடியும்..

அந்த அரசனுக்கு மூன்று குமாரர்கள்..

அதில் முதலாமவன் கொண்டுவருகிறேன் என கிளம்புகிறான்.. தேவதை வழிகாட்ட ஒர் நிபந்தனை விதிக்கிறது..


”நான் உன்பின்னால் வருவேன்..நான் இடது பக்கம் திரும்பு என்றால்இடது பக்கம் திரும்ப வேண்டும்..வலது பக்கம் திரும்பவேண்டும்.வலதுபக்கம் திரும்ப வேண்டும்…நீ நடப்பதை நிறுத்தக்கூடாது..நடந்து கொண்டே இருக்கவேண்டும்..எது நடந்தாலும் பின்னால் திரும்பிக்க பார்க்ககூடாது.”.எனகிறது..


முதாலாமவன் நடந்து செல்ல தேவதை வழிகாட்டிச்சென்றது.. தீடிரென பின்னால்வரும்தேவதையின் சலங்கை ஒலி கேட்கவில்லை .. என்னாயிற்று..என தன்னையறியாமல் முதாலமவன் திரும்பி பார்க்கிறான்.. நிபந்தனையை மீறிவிட்டான்.. கற்சிலையாகிவிடுகிறான்.


அடுத்து இரண்டாமவன் கிளம்புகிறான்..

கிட்டத்ட்ட நிபந்னைகளுக்கு உட்ப்பட்டு பாதிதூரம் வந்துவிடுகிறான்.. தீடிரென சிரிப்பு ஒலிகேட்கிறது.
ஆர்வம் மிகுதியால் திரும்பிபார்க்கிறான்.. அவனும் கற்ச்சிலையாகி விடுகிறான்..



மூன்றாமவன் அடுத்து வருகிறான். இவனுக்கும் இதே நிபந்தனையுடன் தேவதை முன் வருகிறது..
இவனும் பின் வரும் சத்தம் நின்று போனாலும் முன்னே செல்கிறான்..பின்னால் அலறல் சத்தம்.. சிரிப்பொலி.. இவைகளுக்கெல்லாம் திரும்பாமல் முன்னே செல்கிறான் வெற்றியும் பெற்று மூலிகையும் கை பற்றுகிறான்..


பின்னால் வரும் தேவதைதான் நமது மனசு. நிபந்தனையை விதித்துவிட்டு செயல் உறுதியை தடுக்க எல்லா முயற்ச்சியையும் செய்யும். _அதை புறக்கணிப்பதில் நம் வெற்றி அடங்கி உள்ளது..

Source:Ganesh Sankar

 

[P.J.]

சந்ததிக்காக..... இதை செய்யுங்க!

சந்ததிக்காக..... இதை செய்யுங்க!

மார்ச் 10,2014

இதிகாசங்களும், சாஸ்திரங்களும் மனித வாழ்வை செம்மைப்படுத்த, பல நல்ல வழிகளை சொல்லி, வழி காட்டுகின்றன. அவற்றின்படி நம்மால் நடக்க முடிகிறதோ இல்லையோ, அதன்படி நடந்தவர்கள், நன்மையே அடைந்துள்ளனர் என்பதை, நாம் தெரிந்து கொள்வதன் மூலம், நம் வாழ்வை நெறிபடுத்திக் கொள்ளலாம். காசியில், தர்மபாலன் என்ற அந்தணர் இருந்தார். பெயருக்கு ஏற்றார் போல, நற்குணங்கள், நிறைந்தவர். அவரது மகன் தட்சசீலத்தில் இருந்த ஒரு வித்யாலயாவில், கல்வி கற்றுக் கொண்டிருந்தான். ஒருசமயம், குருகுலத்தில், குருவின் மகன், சிறு வயதிலேயே இறந்து விட்டான். அதுகுறித்து, மாணவர்கள் வருந்திப் பேசிக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது, எங்கள் வம்சத்தில் இப்படி யாரும் சிறு வயதில் இறந்ததில்லை... என்றான் தர்மபாலனுடைய மகன். இந்த விஷயத்தை, மாணவர்கள், குருவிடம் சொல்ல, அவர், அவனை அழைத்து விவரம் கேட்டார். அதற்கு அவன், எங்கள் பரம்பரையில், ஏழு தலைமுறைகளாக அனைவருமே முதுமையடைந்து தான் இறந்திருக்கின்றனர். சிறு வயதில் யாருமே இறந்ததில்லை... என்றான். அது எப்படி சாத்தியமாகும் என்று நினைத்த குரு, இதன் உண்மையை அறிந்து கொள்வதற்காக, ஆட்டு எலும்புகளை ஒரு பையில் சேகரித்து, காசியில் இருக்கும் தர்மபாலனின் வீட்டுக்கு சென்றார்.


அங்கு தர்மபாலனிடம், உங்கள் பையன் திடீரென இறந்து விட்டான். இதோ பாருங்கள் அவன் எலும்புகள்... என்று சொல்லி, ஆட்டு எலும்புகளை காட்டினார். இதைக் கேட்ட தர்மபாலன் சிறிதும் கலங்காமல், சிரித்தபடியே, இவை என் பையனின் எலும்புகளாக இருக்க முடியாது; அவன் கண்டிப்பாக இறந்திருக்க மாட்டான். காரணம், எங்கள் பரம்பரையில், ஏழு தலைமுறைகளாக யாருமே, சிறு வயதில் இறந்தது கிடையாது... என்றார். குருநாதர், ஆச்சர்யம் அடைந்து, உண்மையை சொல்லி, உங்கள் பிள்ளையும் இதையே தான் கூறினான். இது எப்படி சாத்தியம்? எனக் கேட்டார். தர்மபாலன் சொன்னார்: இதில், வியப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை. நாங்கள் தர்மத்தின்படி நடக்கிறோம்; தீயவர்களுடன் சேர்வது இல்லை, நல்லவர்களைப் பிரிப்பது இல்லை. பொய் சொல்ல மாட்டோம்; துறவிகள், அந்தணர்கள் மற்றும் ஏழைகள், பிச்சை கேட்போர், யாத்திரிகர்கள் ஆகியோருக்கெல்லாம், முழு மனதோடு, இனிமையாக பேசி, உணவு அளிக்கிறோம். நாங்கள் செய்யும் இத்தகைய நன்மைகள் தான், எங்களை வாழ வைக்கின்றன. அதன் காரணமாகவே, எங்கள் பரம்பரையில் யாரும், சிறு வயதில் இறப்பதில்லை. - இவ்வாறு அவர் கூறினார். உண்மையை உணர்ந்த குரு, தன் செயலை எண்ணி வருந்தியபடி, ஊர் திரும்பினார் என்பது கதை. நமக்காக இல்லாவிட்டாலும், நம் சந்ததிகளின் நன்மையை நினைத்தாவது, முடிந்தவரை, நல்லதை செய்ய முயற்சிப்போம்.

Temple News | News | Dinamalar Temple | ???????????..... ??? ?????????!

 

[P.J.]

Who is your friend

Who is your friend


How do you judge a person? How do you comment on someone’s character or nature? Ask the person, “Who is your friend?” or “Whom do you mix with?” That alone can make a big difference. You could be a very spiritual person. But if you mix in a bad company, you are bound to get evil vibrations. The reverse is also true.

Example #1:
In Ramayana, Lord Rama and his brother Lakshmana were walking in the forest in search for Sita. Lakshmana all of a sudden felt frustrated and told his brother that he wanted to stop the search for Sita since a long time had elapsed and there was no hope. Rama smiled and knew why that was happening. After sometime Lakshmana told his brother that he deeply regretted of what he said earlier. He felt positive again and wanted to continue looking for Sita. Rama smiled and told Lakshmana that he felt frustrated since they were walking through an area where demons lived. So Lakshmana got some negative vibrations which made him feel frustrated.

The above example proves that even a highly spiritual person can change due to bad, evil vibrations.
Example #2:
Vibhishan was a very good person. He was chanting Lord Rama names all the time. But Vibhishan was surrounded by evils. His brother was a wicked person and Vibhishan was surrounded by demons. Hence, he was getting bad vibrations. But when Hanuman visited Vibhishan, Vibhishan got some positive vibrations. Shri Hanuman encouraged Vibhishan to leave his brother’s kingdom and merge with God i.e. Lord Rama. Vibhishan took Hanuman’s valuable advice and left his brother to merge with God.
The above example signifies the importance of being in a company of a good person.



Source: saibabanews

 

[P.J.]

சம்மணமிட்டு சாப்பிட சொல்வது ஏன்?

சம்மணமிட்டு சாப்பிட சொல்வது ஏன்?


தமிழக கலாச்சாரங்களில்முக்கியமானது சம்மணமிட்டு அமர்ந்து சாப்பிடுவது. இப்போதெல்லாம் டைனிங் டேபிள் வீட்டுக்கு வாங்குவது ஒரு அத்தியாவசிய தேவை போல் ஆகிவிட்டது.


விருந்தினர்களை அதில் உட்காரவைத்து பரிமாறுவதுதான் நாகரீகம் சௌகரியம் என ஆகிவிட்டது ... .முன்பெல்லாம் வாழை இலையில் தரையில் பரிமாறுவதுதான் கெளரவம்..ஆனால் இப்போது டைனிங் டேபிள்....இது சரியா தவறா ?!!



முதலில் முன்னோர்கள் இப்படி சம்மணமிட்டு சாப்பிட்டதின் நோக்கமென்ன?

சாப்பிடும் பொழுதாவது நாம் காலை மடக்கி அமர்ந்து தான் சாப்பிட வேண்டும்.


சாப்பிடும் பொழுது காலைத்தொங்க வைத்து அமர்வதனால் ரத்த ஓட்டம் வயிற்றுப் பகுதிக்குச் செல்லாமல் காலுக்கே அதிகமாகச் செல்கிறது. எனவே ஜீரணம் தாமதமாகிறது. காலை மடக்கி சுக ஆசனத்தில் அமர்ந்து சாப்பிட்டால் சாப்பிட, சாப்பிட, சாப்பாடு ஜீரணமாகிவிடும்.


ஏனென்றால் கீழே ரத்த ஓட்டம் செல்லாமல் முழு சக்தியும் வயிற்றுப் பகுதிக்குச் செல்லும் பொழுது நமக்கு ஜீரணம் நன்றாக நடைபெறுகிறது.எனவே தான் சம்மணமிட்டு அமர்ந்து சாப்பிடும் படி வலியுறுத்த பட்டது.


Source; Vikatan Emagazine

 

[P.J.]

இறந்தவர்கள் வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன&a

இறந்தவர்கள் வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும்

இறந்தவர்கள் வீட்டிற்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும் என்று சொல்வதற்கு காரணம்..!

ஒருவர் இறந்த பிறகு அவர் சடலத்திலிருந்து கண்ணுக்கு தெரியாத ஏராளமான விஷ கிருமிகள் விஷ அணுக்கள் வெளியேறும். சடலத்தை தொடவோ, நெருங்கவோ செய்யும் போது இந்த விஷ உயிர்கள் நமது உடலிலும் உடையிலும் ஒட்டிக் கொள்ள வாய்ப்புள்ளது.


இவைகளை உடனடியாக அப்புறப்படுத்தினால் தான் நமக்கு பாதிப்புகள் வராது. பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று அசட்டையாக இருந்தால் நமக்கோ நம்மை தொடுகின்ற குழந்தைகளுக்கோ நிச்சயம் பாதிப்பு வரும். அதனால் தான் சாவுக்கு சென்று வந்தவுடன் குளிக்க வேண்டும் என்றார்கள்.

இதற்கு வேறொரு காரணமும் இருக்கிறது. இறந்தவர் நமக்கு வேண்டப்பட்டவராக இருக்கலாம். நம் அன்பிற்கு பாத்திரமானவர்களாகவும் இருக்கலாம்.அவர்களின் நிரந்தர பிரிவு நம் மனதை வாட்டி வதைக்கும். மனம் வாடும் போது உடலும் சோர்ந்து விடும். அந்த நேரத்தில் குளிர்ச்சையான நீர் உடலை தொடுவதினால் சிறிது மலர்ச்சி ஏற்பட்டு மனதிற்கு ஓரளவு தெம்பும், தைரியமும் கிடைக்கும்.


இந்த உண்மைகளை எல்லாம் நமது ஜனங்களிடம் வெட்ட வெளிச்சமாக சொன்னால் அசட்டை செய்து விடுவார்கள் என்று கருதி நமது முன்னோர்கள் ஆவிகளின் பெயரை சொல்லி குளிக்க வைத்தார்கள். நல்லதிற்காக பொய் சொன்னால் தப்பில்லை என்பது அவர்கள் கொள்கை.



Sourceuradsifm

 

[P.J.]

இல்லத்து நித்ய பூஜையில் நாம் கவனிக்க வேண

இல்லத்து நித்ய பூஜையில் நாம் கவனிக்க வேண்டிய சில குறிப்பிட்ட விசேஷங்கள்

* கூடுமான வரையில் விக்ரஹங்களை இல்லத்தில் வைத்து பூஜிப்பதைத் தவிர்க்கவும். படங்கள் போதுமானது.

* அதே மாதிரி கடையில் இப்பொழுது கிடைக்கும் அல்லது பலரால் இலவசமாக சரமாரியாக அளிக்கப்படும் யந்திரங்களை இஷ்டத்திற்கு வீட்டில் வைத்துக் கொள்ளக் கூடாது. யந்திரங்கள் மிகவும் மகிமையானவை. அவற்றை பூஜிக்கும் விதானமே தனி. அதற்கு நிறைய வழிமுறைகள் உள்ளன. நம்மால் எல்லோராலும் வழிபட சாத்தியமாகாமல் போகலாம். அந்த தோஷம் நமக்கு வேண்டாம்


*சந்தனம் அரைத்தபின், சந்தனத்தை கட்டை விரல் சேர்க்காமல் எடுக்க வேண்டும். அரைத்தப் பிறகு சந்தனக் கட்டையும், அடிக் கல்லையும் ஒன்றாக ஒன்றின் மேல் ஒன்றை வைக்கக் கூடாது. தனித்தனியாக வைக்க வேண்டும்.


* பூஜையில் பெண்கள் சந்தனம் அரைத்துக் கொடுக்கக் கூடாது. ஆண்கள் விளக்கேற்றுவதும், விளக்கை மலையேற்றுவதையும் தவிர்க்க வேண்டும்.


* பூஜை செய்கின்றேன் என்று இல்லத்து மற்ற வேலைகளைப் புறக்கணித்தோ,உதாசீனப்படுத்தியோமணிக்கணக்கில் பூஜையில் ஈடுபடத் தேவையில்லை. பக்தியும், சிரத்தையும் மடி ஆசாரமும்தான் முக்கியம்.



பட்டமங்கலம் ஜோதிடம்

 

[P.J.]

ஆண்களுக்கு எட்டு பெண்களுக்கு ஐந்து!

ஆண்களுக்கு எட்டு பெண்களுக்கு ஐந்து!

மே 23,2015

கோயிலுக்குள் கொடிமரம் முன்பு தான் சாஷ்டாங்கமாக வணங்க வேண்டும். கொடிமரத்தின் முன்னே ஆண்கள் தலை, மோவாய், இருகைகள், இருதோள்கள், இரு முழந்தாள்கள் என எட்டுஉறுப்புகள் நிலத்தில் படுமாறும், பெண்கள் தலை, இருகைகள், இரு முழங்கால்கள் என ஐந்து உறுப்புகள் நிலத்தில் படுமாறும் வணங்க வேண்டும். ஆண்கள் வழிபடுவது அஷ்டாங்க நமஸ்காரம் என்றும், பெண்கள் வழிபடுவது பஞ்சாங்கநமஸ்காரம் என்றும் கூறப்படும். அஷ்டம் என்றால் எட்டு. பஞ்ச என்றால் ஐந்து.


Temple News | ?????????? ????? ??????????? ?????!

 

[P.J.]

Intersting story about Jackfruits -- reason behind thick hard spike skin.

Intersting story about Jackfruits -- reason behind thick hard spike skin.

Once Bhima pretended to have fever and requested Draupadi to massage his feet . He took large fruits and covered them with a bed sheet. Without removing the bed sheet, Draupadi massaged thinking it to be the firm limbs of Bhima. When Bhima started laughing , Drupadi realized her folly and cursed the fruit in anger. She cursed the fruits to be no more smooth and to be covered with hard thick spikes . This is the reason for the spikes in jack fruits , according to a folk lore.

Sree Krisha Saranam !!!!!

Sage of Kanchi

Chandra Subramaniam

 

[P.J.]

The Legend of King Mahabali – An Interesting Tale from Bhagavadam

The Legend of King Mahabali – An Interesting Tale from Bhagavadam

June 6, 2015





Grandson of Prahlada, devotee of Vishnu. Though a king of Rakshasas, he ruled with righteousness and the welfare of the subjects at heart. Mahabali conquered the world, but is mostly known for the charity he had done to lord Vaamana, in the following event.


In Mahabali’s extensive hall of sacrifice, there were the recitation of Vedas, and the “jam auspicious sounds of music of the instruments. Shukracharya was officiating as the head-priest at the hundredth horse sacrifice.

The saints, Gandharavas and the subjects from the three worlds had come in large numbers to witness the sacrifice. At one place there were heaps of pearls and precious stones from which gifts were given. At another place cows and jewelry were distributed as gifts. Adorned with clothes made of goldthread, Mahabali sat with his wife Vindhyavali before the holy fire and performed Homa. Shukracharya approached Mahabali and whispered, “0 king Mahabali, it is time to complete the sacrifice. You have to be very careful now. Who can guess the deceitful ways of the Devas? They may even send Vishnu to this hall of sacrifice. Mahabali said, “O preceptor, is that so? Then advise me how I should conduct myself if Vishnu himself comes here.” Shukracharya said, “Listen, this is my advice. If Vishnu comes and asks for any gift, deny it cleverly. Plead your inability to give anything to the Almighty and All-powerful and send him away.”


Mahabali was not pleased with this advice





Even as they were talking, the hall of sacrifice filled with murmurs of ‘Make way, make way.’ Every one moved aside and made way for the new guest. Mahabali and his queen stood up eagerly and looked towards the entrance gate. A little bachelor of about eight years was making his way towards them. His face was shining with a smile. He held an umbrella over his head. A plait of hair was hanging at the back of his head. He wore the sacred thread on his bare body the lower part of which was covered with cloth made of fiber. His hands held the staff of an ascetic and a water jug. There was deerskin under his armpit. He wore the mark of sandal wood paste on his forehead. It looked as though he had combined all branches of knowledge in his young body. He was taking his steps towards Mahabali. Everyone saw what was happening in silence.



The young ascetic addressed Mahabali and said, “O King Mahabali, let auspicious things happen to you.” Mahabali, his queen Vindhyavali, their son Bana and the rest were struck with wonder and went on admiring his stature for a time.


The young ascetic continued speaking and said, “King of the Daityas, this is splendid sacrifice. I can judge what a righteous man you are from the flames rising to the skies from the place of sacrifice; from the kind of eatables served to people at this festivity; from the gifts of pearls and precious stones given in charity; from lakhs and lakhs of admiring subjects who have gathered here out of love and from the chanting of the Vedas. You must give me a gift suitable to this superb sacrifice.”


Mahabali felt elated and proud. He turned to his queen and said, “Vindhyavali, how pleasant and meaningful are the words of this little ascetic! We are indeed fortunate to set our eyes on this jewel of learning. Bring holy water in a golden jug. Let us wash his feet and earn merit.” Vindhyavali brought a jug full of water. Mahabali and his queen washed the feet of the young ascetic, offered flowers and sandalwood paste and worshipped him. Then Mahabali made him sit on a precious seat and spoke to him, “Great man, though you are young and short, your learning has made you shine above all others. Who are you? Your handsome body is a feast to the eyes. Your words are sweet like honey. What can I do for you? What can I give you? Ask whatever you desire, or everything that I have. I shall give anything that you ask.”


The young ascetic said “0 king of Danavas I came here to ask you for a gift only because I know you will give all I ask, as you are the lord of the three worlds. I am the son of Kashyapa and my name is Vamanamurthy. I am a bachelor and so I do not need either kingdom or wealth. I have been just initiated into the knowledge of Brahman and started wearing the sacred thread. I am yet to give my gurudakshina to my preceptor. My preceptor Bhardwaj needs a few paces of land to perform the religious rites of ‘Agnihotra’. Therefore I ask you to give me only three paces of land to be measured by my feet. That will satisfy me.”


Mahabali burst with laughter on hearing Vamana’s request. He said, “One who asks me for anything should not feel the need to ask for gifts from anyone else later.


Even if you ask for one of the kingdoms under my authority, I shall grant it. I feel ashamed to give you this little bit of land. What do you gain from this? At least ask for more land.”


Vamanamurthy said, “0 king, my work will be fulfilled with the grant of my request. Therefore make me the gift of the three paces of land that I ask.” Mahabali replied, ‘Well, let me fulfil your desire. Wait till I bring the golden jug containing water from the hermitage” and went inside the hermitage. At once Shukracharya followed Mahabali into the hermitage and said, ‘What is this foolishness, king? Without consulting any one you have promised to give charity to the young ascetic. Do you know who this boy really is? He is the friend of the Devas. It is Vishnu in the form of Vaamana who has come here as your enemy!”


Mahabali said calmly, “Is that so, guru deva? Has Narayana, to please whom saints and wise men perform austerities for years, come on his own to ask for charity from me? Has he become Vaamana only to take gift from me? I am indeed fortunate that Narayana has come to my place to take a gift from me. This could only be due to the merit earned by me in my previous life.”


But Shukracharya said, “King Mahabali, you feel proud only because of your ignorance. At least now, be wise and take my advice. It is not a sin to go back on one’s word in self-defense. So do not give what he asks. If you do not take my advice, it will bring about the ruin of yourself and the Danavas. As soon as he takes the gift from you, Sri Hari will undo you just as he undid Hiranyakashipu.”


Mahabali replied, ‘Guru Deva, charity given regardless of the hardships is the best.


Sri Hari asks, I am prepared to give even my head. Can there be greater glory former than giving when Sri Hari’s hand is spread out to receive the gift? Please do not stop me from giving.”


Having spoken thus, Mahabali walked straight to Vaamana with the golden jug full of water. He addressed Vamanamurthy and said, “Deva, I am ready to give; extend your hand and receive it.” Vaamana stretched his hands under the hand of Mahabali. Mahabali placed his hand with tulasi leaves upon Vamana’s hands, while Vindhyavali poured water from the golden jug as the priest’s chanted verses symbolic of the act of giving. At once the heavenly drums began to sound from all directions of the earth. Heavens rained petals of flowers on Mahabali and Vaamana.





Vamanamurthy was not short now. He grew from height to height. People wondered at the sudden growth. He now measured from his first foot all the empire of Mahabali on earth and the under-world. He then measured Mahabali’s empire in Heaven with his second step and asked Mahabali where he should take his third measure.


Danavas who witnessed this could not be silent spectators. They had aspired to occupy the other worlds and rule them under the over lordship of Mahabali. They became mad with anger. With uplifted weapons they came to attack Vaamana. There were frightening sounds every- where. Mahabali who stood with folded hands stopped them and said, “Danavas, get back. Vaamana is Vishnu, Lord of the World. You defeated Devas once with His blessing. He is now with Devas. Therefore it is natural that they should win against you.” Hearing these words, Danavas stepped back.


Banasura became unhappy seeing his father’s condition. He addressed Vamanamurthy and said: “Lord of the World, my father gave you what you asked in charity. He has not offended you in any way. You asked for three paces of land in the guise of a short ascetic. Is it fair for you to measure the land with your extra- ordinary feet now? My father has given away the whole of his empire to you.


What is left with him now to give you further? You who should have been impartial, have taken sides with the Devas and have done injustice to us.”


Then Vaamana turned to Mahabali and said: “0 King Mahabali, this is only a test of your vow to give charity. You did not hesitate to give what I asked even in the middle of your difficulties. You never regretted your charity even though I claimed all your empire. You never felt unhappy when you were bound to your vow. You did not feel sorry even though your kith and kin deserted you. Though your preceptor Shukracharya cursed you, you did not give up your truthfulness. Who has your patience? You have earned a higher place than the Devas by your fame. Be immortal! Now ask me for any boon that you want.”


Mahabali said, “0 Lord of the World, I am not pained at being defeated by you. The pride of insolence is bad. You have taught Danavas swollen with insolence a good lesson. I can tolerate all this but not the disgrace of having to eat my words as one whom could not fulfil his vow to give charity. Please place your third step on my head and be pleased to accept it in fulfillment of my promised gift.”


Vaamana agreed to Mahabali’s request. Having received Sri Hari’s foot on his head, Mahabali was discharged of his debt. People who witnessed this shouted, “King of devotees, soldier of charity, emperor Mahabali, honored of the world.” Tears of joy flowed down their eyes.


Vaamana gave the three worlds he had received as gift to Indra, Vaamana addressed Mahabali in the presence of all and said, “Dana vendra, I give you the Kingdom of Sutala in the underworld. I shall give you one more boon. I shall protect your fort as Janaardanah and keep watch over your fort and defeat your enemies. You may ask one more boon.”


Mahabali said, “0 Lord, as the protector of my fort you have given me the privilege of seeing you every day. For such a privilege even Rudra, Brahma and Lakshmi are not entitled. What else is there for me to ask? But since you want me to ask for a boon, I do so. Though I go to Sutala in the under -world, I cannot forget the subjects of my erstwhile kingdom on earth. Therefore let me be blessed to see the happiness of my subjects at least once a year.


“Vaamana granted his request and said: “The auspicious day on which you gave me charity will be celebrated as a festival on earth every year in future. On that day the whole earth will be the kingdom of Mahabali. People will worship you during day and light lamps at night as a symbol of their ideals and joy.”


Having spoken thus, Vaamana departed with Brahma. Pious Mahabali went to Sutala along with Prahlada and other kith and kin. He constructed a beautiful temple there for Janaardanah. Sri Hari took his stand as Janaardanah, as the guardian and protector of Mahabali’s fort and palace.


The pious king Mahabali pleased the Lord of the World by his act of charity and became endeared to the world by that act and his kingdom on earth became a land of plenty on account of his charity. God was pleased by his act and became the guardian and protector of Mahabali’s palace.





The day on which Mahabali gave charity to Vamanamurthy fell on the first day of the bright fortnight of Kartika, the month during which the Festival of Lights is celebrated. The next day after the Festival of Lights, celebrated on the New Moon day in the month of Ashwayuja, is called Mahabalipadyami’. Hindus celebrate the day as a sacred festival. It is believed that gifts given on that day are dear to Mahabali and God. Men and women smear their bodies with oil and bathe, and wear new clothes on that day. In the central hall of every home, they draw beautiful figures with powder of rice in different colors and worship Mahabali and his wife Vindhyavali. They build seven forts out of clay or cowdung and worship king Mahabali. At night the thresholds of every home and temple are lighted with lamps in rows. Mahabali’s kingdom is remembered and people shout with joy, “Let the ideal kingdom of Mahabali dawn at the earliest on earth.”






The Legend of King Mahabali - An Interesting Tale from Bhagavadam - TemplePurohit.com - Your Spiritual Stream | Get Divine Blessings

 

[P.J.]

திருநீறு அணிவதால் ஏற்படும் நன்மைகள் என்&

திருநீறு அணிவதால் ஏற்படும் நன்மைகள் என்ன.?-- ஓரு அறிவியல் பூர்வ உண்மை.!




அறுகம்புல்லை உண்ணுகின்ற பசுமாட்டின் சாணத்தை எடுத்து உருண்டை ஆக்கி வெயிலில் காயவைக்க வேண்டும். பின் இதனை உமியினால் மூடி புடம் போட்டு எடுக்க வேண்டும். இப்போது இந்த உருண்டைகள் வெந்து நீறாகி இருக்கும். இதுவே உண்மையான திருநீறாகும்.



இது நல்ல அதிர்வுகளை மட்டும் உள்வாங்கும் திறன் கொண்டது. எம்மைச் சுற்றி அதிர்வுகள் இருக்கின்றன என்பது யாவரும் அறிந்ததே. எம்மை அறியாமலே அதிர்வுகளின் மத்தியில்த் தான் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றோம். எமது உடலானது இவ் அதிர்வுகளை ஏற்றுக் கொள்ளுகின்றது.



திருநீறானது நல்ல அதிர்வுகளை ஏற்றுக் கொள்ளும் தன்மை வாய்ந்தது. அந்தவகையில் உடலின் முக்கிய பாகங்களில் திருநீறு இட்டுக் கொள்ளும் வழக்கம் இந்துமதத்தவர்களிடம் காணப்படுகின்றது.

இதைவிட மனித உடலிலே நெற்றி முக்கிய பாகமாகக் கருதப்படுகின்றது. அந்த நெற்றியிலேயே வெப்பம் அதிகமாகவும் வெளியிடப்படுகின்றது, உள் இழுக்வும்படுகின்றது. சூரியக்கதிர்களின் சக்தியை இழுத்து சரியான முறையில் உள்ளனுப்பும் அற்புதமான தொழிலை திருநீறு செய்யும் அதனாலேயே திருநீறை நெற்றியில் இடுவார்கள்.


தனது உடலிலே சாம்பல் சத்துக் குறைந்துவிட்டால், இலங்கை போன்ற வெப்பமான நாடுகளில் வளரும் கோழி இனங்கள் சாம்பலிலே விழுந்து குளிப்பதைக் கண்டிருப்பீர்கள். புறவை இனமே தன் தேவை தெரிந்து சாம்பலை நாடுகின்றதல்லவா!


அதே போல்த்தான் மனிதனும் தன் மூட்டுவலி தோற்றுவிக்கும் இடங்களில் நீர்த்தன்மையை உறிஞ்சவல்ல திருநீற்றை அணிகின்றான்.


பசுமாட்டுச்சாணத்தை எரித்து திருநீறு செய்கின்றார்கள். மாடு அறுகம்புல் போன்ற பலவகையான புல்வகைகளை உண்டு தனது உடலைத் தேற்றிச் சாணம் போடும். அச்சாணம் தீயிலிடப்படும் போது ஏற்படும் இரசாயண மாற்றங்கள் உடலுக்கு மருத்துவத்தன்மையைக் கொடுக்கின்றது.


இதைவிட இரு புருவங்களுக்கும் இடையிலுள்ள பகுதியில் மிக நுண்ணிய நரம்பு அதிர்வலைகளை உள்ளன. அதனால் அந்த இடத்தைப் பயன்படுத்தி மனவசியம் இலகுவாகச் செய்யமுடியும். அதனாலேயே மனவசியத்தைத் தடுக்க அந்த இடத்தில் திருநீறு, சந்தனம் போன்றவை இடப்படுகின்றன.


சந்தனம் நெற்றியில் வெளியிடப்படும் வெப்பத்தை நீக்குகின்றது. அதிகமான வெப்பம் கூடிய நாடுகளில் ஞாபகங்கள் முதலில் பதியப்படல், திட்டமிடல் போன்றவற்றிற்குத் தொழிற்படுகின்ற நெற்றிப்பகுதியிலுள்ள மூளையின் புறணி (frontal cortex) என்னும் இடத்தில் அணியப்படும் சந்தனமானது வெப்பம் மிகுதியால் ஏற்படும் மூளைச்சோர்வை நீக்குகின்றது.


சந்தனம் இரு புருவங்களுக்கும் இடையில் இடுகின்ற போது, முளையின் பின்பகுதியில் ஞாபகங்கள் பதிவுசெய்து வைத்திருக்கும் மூளை பின்புற மேடு (Hippocampus) என்னும் இடத்திற்கு ஞாபகங்களை சிறப்பான முறையில் அனுப்புவதற்கு இந்த மூளையின் புறணி சிறப்பான முறையில் தொழிற்படும்.


உடலுக்குக் குளிர்ச்சியூட்டும் சந்தனத்தை நெற்றியிலும் உடலின் பல பாகங்களிலும் இந்து சமயத்தவர் அணிந்திருக்கும் காட்சி நகைச்சுவையாகப் பார்வைக்குத் தோன்றினாலும் அற்புதமான காரணமும் அதில் உண்டு பார்த்தீர்களா!


நெற்றியின் இரு புருவங்களுக்கும் இடையிலுள்ள நெற்றிப் பொட்டிலே பட்டும்படாமலும் சுண்டுவிரலை நேராகப்பிடித்தால் மனதில் ஒருவகை உணர்வு தோன்றும். அந்த உணர்வை அப்படியே வைத்துத் தியானம் செய்தால் மனஒருமைப்பாடு தோன்றும், சிந்தனை தெளிவுபெறும், எதையும் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளும் நிலை தோன்றும்.


அந்த நெற்றிப் பொட்டு குளிர்ச்சியுடன் இருக்க வேண்டாமா? இதற்குச் சந்தனம் சரியான மருந்து.
இந்த உண்மைகளைச் சாதாரணமாகக் கூறி விளங்கவைக்க முடியாத மக்களுக்கு நிலையில்லா வாழ்வின் நிலையை உணர்த்தி திருநீற்றை உடலில் அணிய வைத்திருக்கின்றார்கள். மதத்தைக் காட்டி விஞ்ஞான விளக்கத்தை மறைத்துக் கூறிய விளக்கங்களினால் மதம் வென்றது விளக்கம் மறைந்தது.


விபூதி இட்டுக் கொள்ளும் இடங்களும், பலன்களும்

1. புருவ மத்தியில்(ஆக்ஞா சக்கரம்) வாழ்வின் ஞானத்தை ஈர்த்துக் கொள்ளலாம்.


2.தொண்டைக்குழி(விசுத்தி சக்கரம்) நமது சக்தியை அதிகரித்துக் கொள்ளலாம்.


3.நெஞ்சுக்கூட்டின் மையப்பகுதி தெய்வீக அன்பைப் பெறலாம். மேலும், பூதியை எடுக்கும் போது, மோதிரவிரலால் எடுப்பது மிகவும் சிறந்தது. ஏனென்றால், நம் உடலிலேயே மிகவும் பவித்ரமான பாகம் என்று அதைச் சொல்லலாம். நம் வாழ்வையே கட்டுப்படுத்தும் சூட்சுமம் அங்கு உள்ளது.


vThinkTank (???????? ???????? ???????? ???????? ????.?? ???...)

 

[P.J.]

தெய்வ நாமம் எல்லாவிதமான பாவங்களையும் போ&

தெய்வ நாமம் எல்லாவிதமான பாவங்களையும் போக்கும்

7-6-2015

இறைவனின் திருநாமங்களை வாய்விட்டு உரக்கச் சொல்ல வேண்டும். அவ்வாறு சொல்வதன் பலன் அளவிட முடியாது என, தெய்வீக நூல்கள் சொல்கின்றன.


ராவண சம்ஹாரத்திற்கு பின், அகத்தியரின் ஆலோசனைப்படி, வைகாசி மாதம் பவுர்ணமி அன்று, அசுவமேத யாகம் செய்ய தீர்மானித்தார் ஸ்ரீராமர். அதற்காக, கறுத்த காது, வெளுத்த உடல், சிவந்த வாய், மஞ்சள் நிற வால் ஆகியவைகளுடன் கூடிய உயர் ரக குதிரை தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
ஸ்ரீராமரின் உத்தரவுப்படி அக்குதிரை, திக்விஜயத்திற்காக புறப்பட்டது.

சத்ருக்னன், அவரது பிள்ளை புஷ்கரன் மற்றும் ஆஞ்சநேயர் போன்றோர் பாதுகாவலர்களாக குதிரையை பின் தொடர்ந்தனர்.

அன்னை காமாட்சியை நேரில் தரிசித்த சுமதன் எனும் அரசரின் நாடு, சியவன முனிவரின் ஆசிரமம், புருஷோத்தம ஷேத்திரம், சக்கராங்க நகரம், தேஜப்புரம் எனும் பல பகுதிகளின் வழியாக நடைபெற்ற அவர்களின் பயணம், ஹேமகூடம் என்ற இடத்தை அடைந்ததும், அசையாமல் அப்படியே நின்றது குதிரை.

சேனை வீரர்கள் அதை பலவாறாக இழுத்துப் பார்த்தனர்; நகரவில்லை.

ஆஞ்சநேயர் தன் வாலால் சுற்றி, பலம் கொண்ட மட்டும் குதிரையை இழுத்தார். அப்போதும், குதிரை அசையவில்லை.

'இங்கே ஏதோ அதிசயம் இருக்க வேண்டும்; அதனால் தான் குதிரை நகர மறுக்கிறது...' என்று சுற்றிலும் தேடிப் பார்த்தனர். அவர்களின் பார்வையில், சவுனகர் முனிவரின் ஆசிரமம் தென்பட்டது. அனைவரும் அவரிடம் சென்று, நடந்ததை கூறினர்.

'குதிரையின் காதுகளில் விழும்படி, அனைவரும் ராம நாமத்தை உரக்கக் கூறுங்கள்...' என்றார் முனிவர். அதன்படி அனைவரும் குதிரை நின்ற இடத்தை சுற்றி வந்து, ராம நாமத்தை உரக்கச் கூறினர்.

அடுத்த நொடி, அவ்விடத்தில், ராட்சஷன் போல் தோற்றமளித்த ஒருவன் வெளிப்பட்டு, 'நான் கவுட தேசத்தை சேர்ந்த அந்தணன்; காவிரிக் கரையில் ஜெபம் செய்து, அதன் மூலம் கிடைத்த புண்ணியத்தின் பலனால் சொர்க்கம் சென்றேன்.

'வழியில்அப்சரஸ் பெண்கள் பணி விடைகள் செய்ய, ஏராளமான முனிவர்கள் தவம் செய்தபடி இருந்தனர். அவர்களை பார்த்த நான், சொர்க்கம் போகும் ஆணவத்தில், அவர்களை பழித்து பேசினேன். அதன் விளைவாகவே, இந்த ராட்சச ஜென்மம் வாய்த்தது.

'ராம நாமம் கேட்டால், சாப விமோசனம் பெறலாம் என்பதை அறிந்து, ஸ்ரீராமரின் அசுவமேத குதிரையை நிறுத்தினேன். நீங்கள் ராம நாமம் கூறியதும், விமோசனம் பெற்றேன்...' என்று சொல்லி, ராட்சஷன் வடிவம் நீங்கி, பழைய உருவம் அடைந்து சொர்க்கம் சென்றான்.

தெய்வ நாமம் எல்லாவிதமான பாவங்களையும் போக்கும்; தினமும் சில நிமிடங்களாவது இறை நாமத்தை சொல்வது, நமக்கும், நம் சந்ததிகளுக்கும் நன்மையை தரும்!

பி.என்.பரசுராமன்

திருமந்திரம்!
மனையுள் இருந்தாலும் மாதவர் ஒப்பர்
நினைவுள் இருந்தவர் நேரத்துள் நிற்பர்
பனையுள் இருந்த பருந்தது போல
நினையாதவர்க்கு இல்லை நீள் இன்பம் தானே!

கருத்து: இல்லத்தில் இருந்தாலும், தெய்வ சிந்தனையுடன் தங்கள் கடமையைச் செய்பவர்கள், மாதவம் செய்யும் துறவிகளுக்கு ஒப்பாவர். எப்போதும், தெய்வ சிந்தனையுடன் தவம் செய்யும் துறவிகள், ஈசனின் அன்புக்குப் பாத்திரமாவர். பனை மரத்தின் மீது இருந்தாலும், கீழே கிடக்கும் இரையிலேயே கவனத்தைப் பதிக்கும் பருந்தைப் போல, உலக இன்பங்களிலேயே ஈர்க்கப்பட்டு, தெய்வத்தை மறந்தவர்களுக்கு இன்பம் இருக்காது.

????? ??????????, ???????! | ??????? | Varamalar | tamil weekly supplements

 

[P.J.]

Believe in god

BELIEVE IN GOD


In a mother’s womb were two babies. One asked the other: “Do you believe in life after delivery?”The other replied, “Why, of course. There has to be something after delivery. Maybe we are here to prepare ourselves for what we will be later.”


“Nonsense” said the first. “There is no life after delivery. What kind of life would that be?”
The second said, “I don’t know, but there will be more light than here. Maybe we will walk with our legs and eat from our mouths. Maybe we will have other senses that we can’t understand now.”


The first replied, “That is absurd. Walking is impossible. And eating with our mouths? Ridiculous! The umbilical cord supplies nutrition and everything we need. But the umbilical cord is so short. Life after delivery is to be logically excluded.”


The second insisted, “Well I think there is something and maybe it’s different than it is here. Maybe we won’t need this physical cord anymore.”


The first replied, “Nonsense. And moreover if there is life, then why has no one has ever come back from there?


Delivery is the end of life, and in the after-delivery there is nothing but darkness and silence and oblivion. It takes us nowhere.”


“Well, I don’t know,” said the second, “but certainly we will meet Mother and she will take care of us.”
The first replied “Mother? You actually believe in Mother? That’s laughable. If Mother exists then where is She now?”


The second said, “She is all around us. We are surrounded by her. We are of Her. It is in Her that we live. Without Her this world would not and could not exist.”


Said the first: “Well I don’t see Her, so it is only logical that She doesn’t exist.”


To which the second replied, “Sometimes, when you’re in silence and you focus and you really listen, you can perceive Her presence, and you can hear Her loving voice, calling down from above.”


This material body is an entrapment, a cage for the soul. After the physical death, there is life, the spiritual life. We go back home, back to Krishna, back to Godhead.


Lord Krishna says in Bhagavad-gita 5.6 “That supreme abode of Mine is not illumined by the sun or moon, nor by fire or electricity. Those who reach it never return to this material world.”


In Bhagavad-gita 18.65 Lord Krishna says, “Always think of Me, become My devotee, worship Me and offer your homage unto Me. Thus you will come to Me without fail. I promise you this because you are My very dear friend.”



So in this story, the first child is 'ignorance' personified and the second child is 'full knowledge' personified.





Source: Nalini Gopalan

Velukkudi Sri Krishnan Fan Club

 

[P.J.]

சடங்கின் போது, ஏன் பூணூலை இடம், வலம் தோள்க&#29

சடங்கின் போது, ஏன் பூணூலை இடம், வலம் தோள்களில் மாற்றிக்கொண்டே இருக்கிறோம்? -

June 7

மஹா பெரியவா

தெய்வ காரியங்களுக்கு பக்தி வேண்டும். பித்ரு காரியங்களுக்கு சிரத்தை வேண்டும். பக்தியோடு செய்வது யக்ஞம் ; சிரத்தையோடு செய்வது சிராத்தம். தெய்வகாரியங்களைப் பண்ணும்போது சிகையை நன்றாக முடிந்து கொண்டு, யக்ஞோபவீதம் (பூணூல்) இடது தோளில் இருக்கும்படியாக, சிரத்தையோடு செய்ய வேண்டும்.

இதற்காகத்தான் சிகை, யக்ஞோபவீதம் இரண்டும் இருக்கின்றன. சந்நியாசிகளுக்கு இவை இரண்டும் இல்லை. பித்ரு காரியத்தையும், பல தேவதைகளின் உபாஸனையையும் விட்டுவிட்டு, நேரே பரமாத்ம உபாஸனையை எந்தவிதமான லௌகிக அபேக்ஷையும் இன்றிச் செய்பவர்கள் அவர்கள். நேராகவே கடவுளிடம் போகிற பிற மதஸ்தர்களுக்கும் சிகை, யக்ஞோபவீதம் இல்லை.

ஏன் இப்படித் தேவர்களுக்கு இடது தோளில் பூணூலோடும், பித்ருக்களுக்கு வலது தோளில் பூணூலோடும் காரியம் பண்ணி வேண்டும் என்று சொல்கிறேன்:

கிழக்கு முகமாக இருந்து கொண்டே காரியங்களைச் செய்ய வேண்டும். வடக்கு தேவர்களிடம் போகிற திசை, உத்தராயனம் என்பது அதுதான். உத்தரம் என்றால் வடக்கு. தெற்குதான் பித்ருக்கள் இருக்கும் பக்கம். ' தென்புலத்தார் ' என்று திருவள்ளுவர்கூடச் சொல்கிறாரல்லவா ? தக்ஷிணம் என்றால் தெற்கு. தக்ஷிணாயனம் என்பது பித்ரு லோக மார்க்கம்..... ' உத்தராயணம் ' என்பதில் மூன்று சுழி ' ண ' போட்டும், ' தக்ஷிணாயனம் ' என்னும்போது இரண்டு சுழி ' ன ' என்பது ' ண ' வாக மாறிவிடும். இது வியாகரண விதி. தற்காலத்தில் மனம் போனபடி பத்திரிகைகளில் எழுதுவதால் இதைச் சொல்ல நேர்ந்தது.

உத்தராயண தேவ மார்க்கத்தையும், தக்ஷிணாயன பித்ரு மார்க்கத்தையும் பற்றிப் பகவான் கீதையில் சொல்லியிருக்கிறார். நாம் கிழக்குமுகமாக இருந்துகொண்டு பித்ரு காரியம் பண்ணும்போது, எந்தத் தோள் தெற்குப் பக்கமாக இருக்கிறது? வலது தோள்தான். அதனால்தான் பித்ரு காரியத்தில் யக்ஞோபவீதம் அந்தத் தோளின்மேல் இருக்கும்படியாகப் போட்டுக்கொள்ள வேண்டும் என்பது.

" பிரதக்ஷணம் பண்ணுவது " என்கிறோமே, இதற்குக் கூட தக்ஷிண (தெற்கு) திசையை நோக்கி என்றுதான் அர்த்தம். முக்காலே மூன்றுவாசிக் கோயில்களில் ராஜகோபுரம் கிழக்குப் பார்த்தான் இருக்கும். அதற்குள் நுழைந்து நாம் பிரதக்ஷிணம் ஆரம்பிக்கும்போது, முதலில் தெற்குப் பார்க்கத்தான் போவோம்.

இதே மாதிரி, நாம் கிழக்குமுகமாக இருந்துகொண்டு தேவகாரியம் பண்ணும்போது, தேவர்களின் திசையான வடக்கு திசையைப் பார்க்க இருப்பது நம்முடைய இடது தோள்தான்.

அதனால்தான், தேவ காரியங்களில் பூணூல் இடது தோள்மேல் இருக்க வேண்டும் என்பது.



Source:Sage of Kanchi

Varagooran Narayanan
​

 

[P.J.]

15 Great thoughts by Chanakya

15 Great thoughts by Chanakya






1) "Learn from the mistakes of others... you can't live long enough to make them all yourselves!!"

2)"A person should not be too honest. Straight trees are cut first and Honest people are screwed first."

3)"Even if a snake is not poisonous, it should pretend to be venomous."

4)"There is some self-interest behind every friendship. There is no friendship without self-interests. This is a bitter truth."


5)" Before you start some work, always ask yourself three questions - Why am I doing it, What the results might be and Will I be successful. Only when you think deeply and find satisfactory answers to these questions, go ahead."


6)"As soon as the fear approaches near, attack and destroy it."


7)"The world's biggest power is the youth and beauty of a woman."


8)"Once you start a working on something, don't be afraid of failure and don't abandon it. People who work sincerely are the happiest."


9)"The fragrance of flowers spreads only in the direction of the wind. But the goodness of a person spreads in all direction."


10)"God is not present in idols. Your feelings are your god. The soul is your temple."


11) "A man is great by deeds, not by birth."


12) "Never make friends with people who are above or below you in status. Such friendships will never give you any happiness."


13) "Treat your kid like a darling for the first five years. For the next five years, scold them. By the time they turn sixteen, treat them like a friend. Your grown up children are your best friends."


14) "Books are as useful to a stupid person as a mirror is useful to a blind person."


15) "Education is the Best Friend. An Educated Person is Respected Everywhere. Education beats the Beauty and the Youth."


[MOST THOUGHTS ARE APPLICABLE AT ALL TIMES, HOWEVER, SOME QUOTES PERTAIN TO CIRCUMSTANCES THAT MANIFEST AT INTERVALS OF TIME.]

Good Thoughts, Great Thoughts by Chanakya, Chanakya Quotes