Translation of one more poem of William Henry Davies
வருத்தமும், ஆனந்தமும்!
உன்னை வேண்டுகிறேன் வருத்தமே! விரைவில்
என்னை விட்டு விலகு; உனக்கு ரசனை குறைவு!
நான்கு பாடல் நீ தந்தால், நின் சகோதரி ஆனந்தம்,
நன்கு தந்திடுவாள் பத்துப் பாடல்கள், நிறைவாய்!
ஒரு மணி நேரம் அருகில் நீ இருந்தாலே போதும்;
ஒரு செயலும் செய்யாமல், சென்றுவிடும் நேரம்!
அந்த நாள் முடிவிலே தெரியும், பயனில்லை என;
வந்த கொடுமைகளே நிறைந்திடும், மனம் எண்ண!
நல்ல எண்ண அலைகளை, சிலையாய், ஓவியமாய்,
நல்ல பாட்டாகப் படைக்க, நீ தயங்குகிறாய்! ஆனால்,
ஆனந்தம், காட்டுத் தீ போல விரைவாய்ச் சுழன்று,
முன்னமே எண்ணிய செயல்களை, முடிக்கிறாளே!
உன் பெருமூச்சு மென்மையே; கண்ணீர் இனிப்பே!
உன் உதவிக் கரம் நீட்டி, எண்ணியவை நிறைவேற,
உதவ முடியாது என்றால், வேறு உதவி செய்வாயா?
உதவ, சகோதரி ஆனந்தம், இங்கு வந்திட விடுவாயா?
இனிய வருத்தமே! விரைவில் என்னை விட்டு விலகு;
இனிய நான்கு பாடல்களையே நீ அளிப்பாய், அதனால்!
ஒளிரும் உடன்பிறப்பு ஆனந்தம், இங்கே வரவிடுவாய்;
மிளிரும் பத்துப் பாடல்கள் அவள் அளிப்பாள், அதனால்!
Sadness and Joy
I PRAY you, Sadness, leave me soon,
In sweet invention thou art poor!
Thy sister, Joy can make ten songs
While thou art making four.
One hour with thee is sweet enough;
But when we find the whole day gone
And no created thing is left --
We mourn the evil done.
Thou art too slow to shape thy thoughts
In stone, on canvas, or in song;
But Joy, being full of active heat,
Must do some deed ere long.
Thy sighs are gentle, sweet thy tears;
But if thou canst not help a man
To prove in substance what he feels
Then give me Joy, who can.
Therefore sweet Sadness, leave me soon,
Let thy bright sister, Joy, come more;
For she can make ten lovely songs
While thou art making four.
:cheer2: