எண்ண அலைகள்....

[Raji Ram]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 382

காலையும், மாலையும்!

காலை நேரம் இல்லாத பிரிவுத் துன்பம், மயங்குகிற
மாலை நேரம் வந்து சஞ்சலம் கொள்ள வைக்கிறது!

'காலைப் பொழுதுக்கு நான் செய்த நன்மை என்ன?
மாலைப் பொழுதுக்கு நான் செய்த தீமை என்ன?' என,

வியந்து போய்க் காதலர் கேட்பதாகத் திருவள்ளுவர்,
நயமான ஒரு குறட்பாவை நமக்கு அளித்திருக்கிறார்.

'காலைக்குச் செய்தநன்று என்கொல் எவன்கொல்யான்
மாலைக்குச் செய்த பகை', என்பதே அக் குறட்பாவாகும்.

காதல் நோய் பற்றி நன்கு ஆராய்ந்து, மிக அருமையாக,
காதல் நோய் வருத்தும் விதத்தை, நமக்கு உரைக்கிறார்!

காலையில் அரும்பாகத் தோன்றி, பகல் நேரம் வளர்ந்து,
மாலையில் மலருவது காதல் நோய். இது அவர் முடிவு!

'காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி
மாலை மலரும்இந் நோய்'. இது குறட்பா.

காலைப் பொழுதில் வருத்தாத காதல் நோய், காதலரை
மாலைப் பொழுதில் வருத்துவது, வினோதமான ஒன்று!

 

[Raji Ram]

​..............
காலைப் பொழுதில் வருத்தாத காதல் நோய், காதலரை
மாலைப் பொழுதில் வருத்துவது, வினோதமான ஒன்று!

திருமதி. ஜிக்கி பாடிய இனிய பாடல், 'மயக்கும் மாலைப் பொழுதே நீ போ! போ!' என்று ஆரம்பமாகும்.

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 383

வாட்டுகின்ற மாலை நேரம்!

தணல் போலச் சுடுகின்ற மாலைப் பொழுதுக்கு தூதாக,
குழல் ஓசையை ஆயன் எழுப்பும்போது, தலைவி, அதை,

தன்னைக் கொல்ல வருகின்ற படையின் ஓசையாகவே
தான் கருதுவதாகச் சொல்லுகின்றாள்; இதோ குறட்பா:

'அழல்போலும் மாலைக்குத் தூதாகி ஆயன்
குழல்போலும் கொல்லும் படை'. உண்மை!

மதி மயக்கித் தன்னை வருத்தும் மாலை நேரம், ஊரார்
மதி மயக்குவதாக, தலைவி மனதில் எண்ணுகின்றாள்!

'பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு
மாலை படர்தரும் போழ்து'. இதுவே குறட்பா.

பொருளை ஈட்டக் கணவன் சென்றிட, மாயாத தன் உயிர்,
மருளும் மாலை நேரம் மாய்ந்து போகிறது, என்கிறாள்!

'பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை
மாயுமென் மாயா உயிர்', என்று வருந்துகிறாள்.

மயக்கி மருட்டும் மாலை நேரம் வந்தவுடன், நினைவுகள்
மயக்க, மனம் நிலை கொள்ளாது தவிக்கிறாள் தலைவி!

:flame: . . . :sad:

 

[Raji Ram]

உறுப்பு நலன் அழிதல்.

பிரிவாற்றாமையால், தலைவி மாலை நேரம் மயங்குகிறாள். அது மட்டுமின்றி,

அவள் உடல் உறுப்புகள் நலம் இழந்து வாடிப் போகின்றன. இதையே தன் அடுத்த

அதிகாரத்தில் உரைத்துள்ளார், திருவள்ளுவர்.

hwell:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 384

பசந்த கண்கள்!

மலர்களே இவள் கண்களைக் கண்டு நாணும் என்று
பலர் கூறிப் புகழ்ந்து, வியந்த தலைவியின் கண்கள்,

பிரிவுத் துன்பத்தை, வெகு தூரம் சென்றவன் அளிக்க,
அரிய அழகை இழந்து, வெளிர் நிறமாயின. அதனால்,

அன்று மலர்கள் கண்டு நாணிய அழகு மிகுந்த கண்கள்,
இன்று மலர்களைக் கண்டு நாணி இருக்கின்றனவாம்!

'சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி
நறுமலர் நாணின கண்', என்பது அந்தக் குறள்.

ஒளிரும் கண்கள் பசலை நிறமாகி, நீரைப் பொழிவதால்,
ஒளிக்காது, காதலன் அன்பு காட்டாததைக் கூறுகின்றன!

'நயந்தவர் நல்காமை சொல்லுவ போலும்
பசந்து பனிவாரும் கண்', என்பது குறட்பா.

தலைவனின் பிரிவால், ஒளிரும் நெற்றியின் பசலையைத்
தலைவியின் கண்களின் பசலை கண்டு, வருந்துகின்றது!

'கண்ணின் பசப்போ பருவரல் எய்தின்றே
ஒண்ணுதல் செய்தது கண்டு'. இது குறள்.

ஒவ்வொரு கணமும், தலைவன் பிரிவையே நினைத்து,
ஒவ்வொரு அங்கமும் தலைவிக்கு, ஒளி இழக்கின்றன!

out: . . . :sad:

 

[Raji Ram]

தோள்களின் பூரிப்பு...

நாயக நாயகியரின் தோள்களின் அழகை வர்ணிக்காத புலவர்களே இல்லை எனலாம். கம்பரும்,

தன் காவியத் தலைவனை வர்ணிக்க, 'தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்', என்று எழுதுகின்றார்.

தலைவனைப் பிரிந்த துயரால், தலைவியின் தோள்கள் பூரிப்பு இழந்து, மெலிந்து, தம் அழகையும்

இழக்கின்றன. இதை, ஐந்து குறட்பாக்களில் குறிப்பிட்டுள்ளார், திருவள்ளுவர்.

. . . :flame:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 385

மெலிந்த தோள்கள்...

தலைவனை மணந்த நாளில் பூரிப்பால் திரண்டு இருந்த
தலைவின் தோள்கள், பிரிவால் மெலிந்து போகின்றன.

மெலிந்து தன் தோள்கள் பூரிப்பை இழந்ததே, தலைவன்
பிரிந்து சென்றதைப் பறைசாற்றத்தானோ, என்கின்றாள்.

'தணந்தமை சால அறிவிப்ப போலும்
மணந்தநாள் வீங்கிய தோள்'. இது குறள்.

இளம் பருவத்தால் பூரித்து விளங்கிய அவளது தோள்கள்
இளைத்து, முந்தைய அளவு குறைந்து, அழகு குலைந்து

வாடிவிட்டன; வளையல்களும் மெலிந்த கரங்களிலிருந்து
ஓடிக் கீழே விழுகின்றன. இவை தலைவன் பிரிவால்தான்!

'பணைநீங்கிப் பைந்தொடி சோரும் துணைநீங்கித்
தொல்கவின் வாடிய தோள்', என்பது அவள் நிலை.

வாடிய அவளது தோள்களும், கழன்று விழும் வளைகளும்,
கொடிய அவனது கொடுமையை ஊருக்கு உரைத்துவிடும்!

'கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியொடு
தொல்கவின் வாடிய தோள்', என அஞ்சுகிறாள்!

தலைவனைப் பிரிந்து, இளமையின் அழகை இழக்கின்றாள்
தலைவி; அதை எண்ணி எண்ணி வருத்தம் கொள்கின்றாள்!

:sad:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 386

மேலும் வருத்தம்.

தன் தலைவன் பிரிவால் இளமை அழகு இழந்து, அவள்
தன் நிலையை எண்ணி, மனம் வருந்தி, வாடுகின்றாள்.

அவள் தோள்கள் மெலிந்து போவதையும், கரங்களில்
அவள் அணிந்த வளைகள் கழன்று கீழே விழுவதையும்

கண்டு, ஊரார், அவளுடைய தலைவன் இரக்கமற்றவன்
என்று இயம்பக் கேட்டு, தன் இதயம் நொந்து போகிறாள்.

'தொடியொடு தோள்நெகிழ நோவல் அவரைக்
கொடியார் எனக்கூறல் நொந்து'. இது குறட்பா.

நெஞ்சிடம் அவள் கேட்க ஆரம்பிக்கின்றாள், இவ்வாறு!
'நெஞ்சே! இரக்கமின்றி என்னைப் பிரிந்து சென்றுவிட்ட

கொடுமைக்காரரிடம், என் தோள்கள் வாடிய துன்பத்தை
எடுத்துச் சொல்லி, அதனால் பெருமைப்பட மாட்டாயோ?'

'பாடு பெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கென்
வாடுதோள் பூசல் உரைத்து'. இதுதான் வினா.

தன் நிலைமையைக் குறித்து வருந்திய நோகும் தலைவி,
தன் நெஞ்சிடமே பேசி, தன் துயர் குறைக்க முனைகிறாள்!

... :ballchain:

 

[Raji Ram]

.........ஓராண்டு நிறைவு.........
:cheer2:...........................:cheer2:

என் நினைவில் எளிதில் வைக்கவே,

என் தேர்வு அந்தத் தேதியாய் ஆனது!


10 - 10 - 10 என்பது மறக்க முடியாது!

10 முறைகள் யோசித்தே சேர்ந்தேன்,


சகோதரி பரிந்துரைத்த இவ்விடத்தில்.

சரியான முடிவே என மகிழ்கின்றேன்!


பாராட்டும் பண்புள்ள நண்பர்கள் உண்டு;

பாராமுகமாகச் செல்பவர் சிலர் உண்டு!


வண்ண வண்ண மனிதர்கள் உலகிலே;

எண்ண அலைகளில் வருவார் எளிதிலே!


பயணக் க(வி)தைகளில் என்னுடன் வந்து,

பயண அனுபவம் பெற்றவருண்டு இங்கு!


புதுக் கவிதைக்கும் பாராட்டுத் தெரிவித்து,

புது ஊக்கம் தந்த பல உள்ளங்கள் உண்டு!


'ஓ அமெரிக்கா!' என வியந்தபோது, தமது

ஓடும் நினைவுகளைக் கூறியவர் உண்டு!


கசப்பு இல்லாது, அறுசுவை கிடையாதே!

கசப்பு அனுபவங்கள் கொஞ்சம் பெற்றேன்!


குணம் நாடிக் குற்றமும் நாடி, மிகை நாட,

மனம் எனக்கு நிறைவையே பெறுகின்றது!


என் எழுத்துக்களைப் பகிர வாய்ப்பு அளித்த,

என் எழுத்துக்களைப் படித்து ஊக்கமும் தந்த,


அனைத்து அன்பு நெஞ்சங்களுக்கும் நன்றி;

நினைத்து ஆனந்திக்கிறேன், ஓர் ஆண்டை!


உலகம் உய்ய வேண்டும்,
ராஜி ராம் ray2:

 

[Raji Ram]

தன் வினாக்களை தன் மனத்திடம் கேட்க முயலும் தலைவி, மேலும் தன் மனத்துடன் பேச ஆரம்பிக்கின்றாள்.

தனக்குத் தானே அவள் பேசுவதை, அடுத்த அதிகாரக் குறட்பாக்களாக அமைத்துள்ளார் திருவள்ளுவர்.

. . . :blah:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 387

என் நெஞ்சமே!

தன் காதல் நோயைத் தீர்க்க முடியாத தலைவி, வருந்தித்
தன் நெஞ்சிடம் ஒரு மருந்து உரைக்குமாறு கேட்கின்றாள்.

'மருந்து எதை உண்டாலும் தீராத இந்நோய்க்கு, நெஞ்சே,
மருந்து ஒன்றினை நினைத்து, நீயே சொல்ல மாட்டாயோ?'

'நினைத்தொன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்தொன்றும்
எவ்வநோய் தீர்க்கும் மருந்து', என்பது அவளது வினாவாகும்.

தன் தலைவன் தன்னை மறந்து பிரிந்து சென்றதால், மேலும்
தன் ஐயத்தைத் தன் நெஞ்சிடம் கேட்க, அவள் விழைகிறாள்.

'காதலைச் சிறிதும் மதிக்காது பிரிந்தவனைப் பற்றி எண்ணி,
நோதலைக் கொள்வது பேதைமை; வாழி நெஞ்சே!'. குறள்,

'காதல் அவரிலர் ஆகநீ நோவது
பேதைமை வாழிஎன் நெஞ்சு'.

'இந்த நோயைத் தந்தவனுக்கே பரிவு இல்லாதபோது, நெஞ்சே
அந்தத் தலைவனை எண்ணி நீ கலங்குவது ஏன்?' என்கிறாள்.

'இருந்துள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துள்ளல்
பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல்'. இது குறள்.

தன் வருத்தங்களைத் தன் நெஞ்சிடமே சொல்லி, தனிமையில்,
தன் புலம்பலைத் தொடர்கின்றாள், தலைவனின் பிரிவினில்!

out: . . . :sad:

 

[Raji Ram]

Picasa கற்பித்த பாடம்!

ஆல்பங்கள் செய்ய விழையும் எனக்கு,
ஆவென வியக்க, ஒரு நிகழ்வு வந்தது!

படமெடுத்த நிலவை ஆல்பத்திலே இட,
படத்தில் வெளிச்சம் அதிகம் தெரிந்திட,

மென்பொருள் Picasa வின் உதவியால்,
மேன்மையாக்க, உடனே முனைந்தேன்.

படத்தின் Exposure ஐக் குறைத்துவிட்டு,
படத்தைப் பார்த்து மிக அதிசயித்தேன்!

பளிச்சென நிலவின் கறைகள் தெரிய,
பளிச்சென நினைவில் எண்ண அலை!

வெளிச்சம் நமது அன்புக்கு ஒப்பானால்,
வெளிச்சம் மறைக்கும் கறைகள் போல்,

அன்பு மறைக்கும் மனிதரின் குறைகள்!
அன்பு கொண்டு, மறப்போம் குறைகள்!

இன்று கற்றுக்கொண்டது நல்ல பாடம்,
என்றும் நிலைத்திட மனமும் வேண்டும்!

10 - 10 - 11

:decision: . . . :angel:

 

[Raji Ram]

அன்பே ஒளி!

அன்பே ஒளி! மன இருட்டு நீக்கி,
பண்பைத் தந்திடும் ஞான ஒளி!

அன்பு ஒளியை ஓங்கச் செய்ய,
அன்பு நம்மையும் நாடி வரும்!

பிறரிடம் காட்டும் நல்ல தன்மை,
பிறர் காட்டுவர் நமக்கு, உண்மை!

ஒளி வளர்த்தி, இருள் விலக்கி,
ஒளி மய வாழ்வைப் பெறுவோம்!

அன்பு வாழ்க! :grouphug: . . . :hail:

 

[Raji Ram]

எண்ண அலைகள் எங்கோ ஓடியதில், வள்ளுவரை மறந்தேன்!

இதோ, மீண்டும் போற்றுவதைத் தொடர்கிறேன்! :typing: . . . :hail:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 388

நெஞ்சே, கேளாய்!

தன் மன நிலைகளை, தலைவி இன்னும் பகிர்ந்துகொள்ள,
தன் நெஞ்சையே நாடுகின்றாள்; மேலும் உரைக்கின்றாள்!

'அடுத்த முறை தலைவனிடம் செல்லும்போது, கண்களையும்
எடுத்துச் செல், நெஞ்சே! இல்லையெனில், அவை என்னையே

உண்டுவிடும் போல இருக்கின்றது!', என்று தனது நெஞ்சிடம்
கண்டுகொண்ட தன் நிலையை விளக்குகின்றாள், தலைவி.

'கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத்
தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று', என்பது அந்தக் குறள்.

'நாம் விரும்பினாலும், நம்மை விரும்பாது அவர் இருப்பதால்,
நம்மை அவர் வெறுத்தார் என்று, காதலை விட முடியுமோ?'

'செற்றார் எனக்கை விடலுண்டோ நெஞ்சேயாம்
உற்றால் உறாஅ தவர்', என்பது அவளது ஐயமாம்!

'அன்புடன் கூடி மகிழும் காதலனைக் கண்டால் நீ, ஊடலை
என்றும் செய்வது அறியாய், நெஞ்சே! இப்போது காட்டுவது

பொய்யான கோபம்தான்!', என்று கோபமுறும் தன் நெஞ்சின்
பொய்யான தன்மையை, உணர்ந்து கொள்கிறாள் தலைவி!

'கலந்துணர்த்தும் காதலர்க் கண்டால் புலந்துணராய்
பொய்க்காய்வு காய்திஎன் நெஞ்சு', என்பது குறட்பா.

தன்னை மறந்து, பிரிந்து, தலைவன் சென்றுவிட்டாலும், தன்
சிந்தை முழுதும் அவனை வைத்துக்கொண்டு, மாய்கிறாள்!

:ballchain: . . .

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 389

தேடும் பேதை நெஞ்சே!

தலைவன் பிரிந்து சென்ற பின்னும், தனது நெஞ்சு
தலைவன் நினைவில் இருப்பதால், உரைக்கிறாள்,

'இரக்கம் இன்றிப் பிரிந்தவனை எண்ணி ஏங்கியும்,
இரக்கம் இல்லாதவனிடம் போகும், பேதை நெஞ்சு!'

'பரிந்தவர் நல்காரென்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்
பின்செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு', இது குறள்.

'என் உள்ளத்திலேயே காதலர் குடி இருக்க, நெஞ்சே
எவரிடம் சென்று அவரை நினைத்துத் தேடுகின்றாய்?'

என்று நெஞ்சிடம் வினவி, தன் உள்ளத்திலே அவனை
நன்கு சிறைப் பிடித்து வைத்திருப்பதை உரைக்கிறாள்.

'உள்ளத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ
யாருழைச் சேறிஎன் நெஞ்சு', என வினா.

தன் மேனியில் எழில் குலைந்து போவதற்கும், தலைவி
தன் நெஞ்சமே காரணம் என்பதை அறிந்துகொள்கிறாள்.

தன்னைச் சேராமல் பிரிந்து சென்ற அவனை, நெஞ்சத்தில்
தான் வைத்திருப்பதால், தன் எழில் இன்னும் அழிகின்றது.

'துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமா
இன்னும் இழத்தும் கவின்', என அவள் முடிவு!

தன் நெஞ்சில் தலைவன் நினைவுகளைக் கொள்கிறாள்;
தன் நெஞ்சசைப் பேதை என்று அவள் முடிவு செய்கிறாள்!

:decision:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 390

கட்டுப்பாடு இல்லாதது!

மனக் கட்டுப்பாடுகளை தகர்க்கும் தன்மை கொண்டது,
மனம் விரும்பியதால் வரும் காதல் தரும் நோய் என்பது!

எத்தனை மறைக்க முயன்றாலும், அந்தக் காதல் நோய்,
எத்தகைய அடக்கத்தையும் மீறிடும் தன்மை உடையது.

'மறைக்க முடியும் என் காதலை; ஆனால், தும்மல் எனது
குறிப்பை மீறுவது போல, வெளிவருகிறதே!', என்கிறாள்.

'மறைப்பேன்மன் காமத்தை யானோ குறிப்பின்றித்
தும்மல்போல் தோன்றி விடும்', என்பது குறட்பா.

மனம் தனக்கு மிகவும் உறுதி என்ற தன்னம்பிக்கையை
தினம் கொண்டிருப்பவள் எனினும், காதல் நோயானது,

அவள் மறைப்பதையும் மீறிக்கொண்டு, பலர் நிறைந்த
அவையில் வெளிப்பட்டு விடுகிறது! அவள் கூறுவதாக,

'நிறையுடையேன் என்பேன்மன் யானோவென் காமம்
மறையிறந்து மன்று படும்', என்ற குறட்பா இருக்கிறது.

நிறைவாக மனதை ஆக்கிரமிக்கும் காதல், காதலியின்
நிறைவான மன உறுதியையே குலைத்துவிடுகின்றது!

:drum:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 391

காதல் நோயின் தன்மை.

தலைவன் தன்னை விட்டுப் பிரிந்து சென்றாலும், அந்தத்
தலைவி மனதில், அவன் நினைவே நிறைந்திருக்கிறது!

தன்னைப் பிரிந்தாலும், அந்தத் தலைவன் பின் செல்லா
மன அடக்கம், காதல் நோய் உற்றவர் அறிவதே இல்லை.

'செற்றார்பின் செல்லாப் பெருந்தகைமை காமநோய்
உற்றார் அறிவதொன்று அன்று', என்பது அந்தக் குறள்.

தன்னை வெறுத்துப் பிரிந்ததையும் பொறுத்துக்கொண்டு,
தன் மனம் தலைவன் பின்னே செல்வதால், தன்னுடைய

காதல் நோய் என்ன தன்மை உடையதோ என அறியாது,
காதல் நோயுற்ற தலைவி மிக வியப்பு அடைகின்றாள்.

'செற்றவர் பின்சேறல் வேண்டி அளித்தரோ
எற்றென்னை உற்ற துயர்', என்பது குறள்.

காதல் நோயின் தன்மை அறியாது வியந்து போகிறாள்,
காதல் வயப்பட்டு, அவன் பிரிவால் வருந்துகிற தலைவி.

:sad:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 392

தலைவன் வருவானா?

தனக்குத் தலைவனுடைய பிரிவு தந்த மாற்றங்களை
கணக்குச் செய்கின்றாள், மனம் வருந்தும் தலைவி!

அவர் வருவார் வருவார் என, வழி பார்த்து இருந்ததால்,
அவள் விழிகள் ஒளி இழந்து, கூர்மை போனது! அவன்

விட்டுச் சென்ற நாட்களைச் சுவரில் குறித்து வைத்து,
தொட்டுத் தொட்டுப் பார்த்து, விரல்களும் தேய்ந்தன!

'வாளற்றுப் புற்கென்ற கண்ணும் அவர்சென்ற
நாளொற்றித் தேய்ந்த விரல்'. இதுவே குறள்.

தான் தன் உயிரை விடாது இருப்பதற்குக் காரணத்தை,
தானே கூறுகிறாள், மனம் சஞ்சலப்படும் தலைவி; அது

வெற்றி பெறுவோம் என்னும் ஊக்கமே துணையாக வர,
வெற்றியை நாடிச் சென்ற தலைவனின் வரவுக்காகவே!

'உரன்நசைஇ உள்ளம் துணையாகச் சென்றார்
வரல்நசைஇ இன்னும் உளேன்', என விளக்கம்.

தலைவன் என்று திரும்புவானோ என்று ஏங்கித் தவித்து,
தலைவி நாட்களை எண்ணிக் கொண்டு வாழ்கின்றாள்!

out:

 

[Raji Ram]

மீண்டும் பசலை பற்றி நினைவு!

தன் மேனி பசலை நிறம் அடைவதைப் பலவாறு சொல்லிய தலைவி, மீண்டும் தன் தலைவனின் வரவே அதை நீக்கிடும்

எனவும் அறிகின்றாள். மேலும் ஒரு நாள் பொழுது, ஏழு நாட்கள் போல நீண்டு போவதையும் உணர்கின்றாள். :hug:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 393

தேவை அவன் வரவு!

தலைவி, தன் தலைவன் திரும்பியதும், தன்னுடைய
நிலை என்ன ஆகும் என்று எண்ணி இருக்கின்றாள்.

பிரிவினால் வந்த பசலை நிறம் அவன் வந்ததும்தான்,
பிரியும் தன் உடலிலிருந்து என்றும் எண்ணுகின்றாள்.

'கண்ணார என் கணவனைக் காண்பேனாக; அவனைக்
கண்டாலே என் மென் தோளின் பசலை நிறம் நீங்கும்!'

'காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ணாரக் கண்டபின்
நீங்குமென் மென்தோள் பசப்பு', இது அவள் நினைப்பு!

நெடும் தொலைவு சென்ற தலைவன் வரவை எண்ணி,
கொடும் அவலத்துடன் காத்து இருப்பவருக்கு, மனதில்

ஒரு நாள் பொழுது கழிந்து செல்வதே, நீண்டு போகும்
ஏழு நாட்கள் போலத் தோன்றும். இதைத் தெரிவிப்பது,

'ஒருநாள் எழுநாள்போல் செல்லும்சேண் சென்றார்
வருநாள்வைத்து ஏங்கு பவர்க்கு', என்கிற குறட்பா.

காக்கும் காலம் மிகவும் நீண்டு செல்லுவதால், அவள்
ஏக்கம் கொண்டு, அவனது வரவை எதிர்பார்க்கிறாள்!
:welcome:

 

[Dr. Anandi Ramakrishnan]

.........ஓராண்டு நிறைவு.........
:cheer2:...........................:cheer2:

என் நினைவில் எளிதில் வைக்கவே,

என் தேர்வு அந்தத் தேதியாய் ஆனது!


10 - 10 - 10 என்பது மறக்க முடியாது!

10 முறைகள் யோசித்தே சேர்ந்தேன்,


சகோதரி பரிந்துரைத்த இவ்விடத்தில்.

சரியான முடிவே என மகிழ்கின்றேன்!


பாராட்டும் பண்புள்ள நண்பர்கள் உண்டு;

பாராமுகமாகச் செல்பவர் சிலர் உண்டு!


வண்ண வண்ண மனிதர்கள் உலகிலே;

எண்ண அலைகளில் வருவார் எளிதிலே!


பயணக் க(வி)தைகளில் என்னுடன் வந்து,

பயண அனுபவம் பெற்றவருண்டு இங்கு!


புதுக் கவிதைக்கும் பாராட்டுத் தெரிவித்து,

புது ஊக்கம் தந்த பல உள்ளங்கள் உண்டு!


'ஓ அமெரிக்கா!' என வியந்தபோது, தமது

ஓடும் நினைவுகளைக் கூறியவர் உண்டு!


கசப்பு இல்லாது, அறுசுவை கிடையாதே!

கசப்பு அனுபவங்கள் கொஞ்சம் பெற்றேன்!


குணம் நாடிக் குற்றமும் நாடி, மிகை நாட,

மனம் எனக்கு நிறைவையே பெறுகின்றது!


என் எழுத்துக்களைப் பகிர வாய்ப்பு அளித்த,

என் எழுத்துக்களைப் படித்து ஊக்கமும் தந்த,


அனைத்து அன்பு நெஞ்சங்களுக்கும் நன்றி;

நினைத்து ஆனந்திக்கிறேன், ஓர் ஆண்டை!


உலகம் உய்ய வேண்டும்,
ராஜி ராம் ray2:

Great work, good effort, fantastic words, simple and sweet flow and above all a magnanimous heart to accept all the comment positively... Keep going respected Raji Madam.. I am very happy to be associated with you.. May God Bless You Always... Give you all the strength to move ahead always.. with respects Anandi

 

[Raji Ram]

Thank your dear Anandi for your affectionate words. As I always say - தங்கள் ஊக்கம் எந்தன் ஆக்கம்!

(your encouragement is my wealth) Raji Ram

 

[Raji Ram]

அடுத்த அதிகாரத்தில்...

தலைவன், தலைவி இருவரின் மனங்களிலும், எந்த ஆதாரமும் இன்றி, சில குறிப்புக்களைக் கண்டு,

எண்ண அலைகள் ஓடுகின்றன. அவற்றை வடிக்கின்றார் திருவள்ளுவர், அடுத்த அதிகாரத்தில்.

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 394

மறைக்க முடியாது!

என்ன மறைக்கப் பார்த்தாலும், அவளுடைய உள்ளத்தின்
எண்ண அலைகளை, அவளது கண்களால் அறிகின்றான்.

மறைத்திட எத்தனை முயன்றாலும், அதையும் மீறிவிட்டு,
மறையாது வெளிப்படும் ஒரு குறிப்பு உண்டு; அவளுடைய

அழகிய மையுண்ட கண்கள் தெரிவிப்பது என்னவெனில்,
பழகிய அவன் பிரிவதை விரும்பாத காதல் என்பதேயாம்!

'கரப்பினுங் கையிகந் தொல்லாநின் உண்கண்
உரைக்கல் உறுவதொன்று உண்டு'. மிக நன்று!

கண்களுக்கு நிறைவாக இருக்கின்ற, தன் தலைவியின்
கண்களின் குறிப்பு அறிந்தவன், அழகை வியக்கின்றான்.

கண் நிறைந்து, மூங்கில்போல் தோள்கள் உள்ளவளுக்கு,
பெண்மையின் பண்பு இருப்பதே பேரழகாகும், என்கிறான்.

'கண்நிறைந்த காரிகைக் காம்பேர்தோட் பேதைக்குப்
பெண்நிறைந்த நீர்மை பெரிது', என்பது அவன் முடிவு!

அன்பு உருவான தன் தலைவியின் சின்னக் குறிப்புகளைக்
கண்டு, அவளின் பெண்மைத் தன்மையும் போற்றுகிறான்!

. . . :hail: