எண்ண அலைகள்....

[Raji Ram]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 395

மறைந்த பொருள்!

தன் தலைவியின் தோற்றத்தில் மறைந்துள்ள பொருள்
என்ன என்று, தேடி அறிந்துகொள்கின்றான் தலைவன்.

நல்ல மணி மாலையில் ஒளிந்துள்ள நூலைப் போல,
மெல்லிய அவளழகில், மயக்கும் குறிப்பு இருக்கிறது!

'மணியில் திகழ்தரு நூல்போல் மடந்தை
அணியில் திகழ்வதொன் றுண்டு'. நன்று!

பூவின் அரும்பில் வாசம் மறைந்து உள்ளது போலவே,
பூவையின் புன்சிரிப்பு அரும்பில், குறிப்பு ஒன்றுள்ளது.

'முகைமொக்குள் உள்ளது நாற்றம்போல் பேதை
நகைமொக்குள் உள்ளதொன் றுண்டு'. இது குறள்.

வளைகளை அழகுற அணிந்தவளின் கள்ளக் குறிப்பில்,
துளைக்கும் என் துன்பம் தீர மருந்து ஒன்று இருக்கிறது!

'செறிதொடி செய்திறந்த கள்ளம் உறுதுயர்
தீர்க்கும் மருந்தொன் றுடைத்து', என்கிறான்.

தன் தலைவியினது சின்னச் சின்னச் செய்கைகளால்,
தன் மீது அவள் கொண்ட பேரன்பை உணருகின்றான்!

:decision:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 396

பிரிவுத் துயர் வந்து தாக்கினால், தலைவியின் மேனி,
விரிவான பசலை நிறத்தை உடனே பெற்றுவிடுகிறது!

நாட்கள் செல்லச் செல்ல அது பெரிதும் வெளிப்பட்டு,
நாயகன் பிரிவை மிகத் துல்லியமாக அறிவிக்கிறது!

'ஒரு நாள் பிரிவே, நேற்றுச் சென்ற காதலரால்; அது,
ஏழு நாட்களின் பிரிவு தருகிற பசலை நிறம் தந்ததே!'

'நெருநற்றுச் சென்றார்எம் காதலர் யாமும்
எழுநாளேம் மேனி பசந்து'. அவள் வாக்கு!

தலைவனுடன் தான் செல்ல விரும்புவதை, அவனின்
தலைவி தனது சில செய்கைகளால் தெரிவிக்கிறாள்!

பிரிவுத் துன்பத்தால் கழலும் வளை, மெலியும் தோள்,
பிறகு அடிகள் என்று நோக்கி, அதை உணர்த்துகிறாள்.

'தொடிநோக்கி மென்தோளும் நோக்கி அடிநோக்கி
அஃதாண்டு அவள்செய் தது'. இதுவே அந்தக் குறள்.

சின்னச் சின்னக் குறிப்புக்கள் கொண்டு தனது மனதை,
மெல்ல மெல்ல வெளிப்படுத்துகிறாள், அந்த மடந்தை!

. . .

 

[Raji Ram]

விரைவில் வள்ளுவரைப் போற்றுதல் தொடரும்!
தலைவனுக்கும், தலைவிக்கும் கொஞ்சம் ஓய்வு! :couch2:

 

[Raji Ram]

அடுத்த அதிகாரத்தில்...

காதலின் தன்மையும், காதலர் மனதில் எழும் எண்ணங்களும் அடுத்த அதிகாரத்தில்

அழகாக வடிக்கப்படுகின்றன, திருவள்ளுவரால்.

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 397

காதலின் தன்மை.

காதலின் தன்மையை மீண்டும் ஒப்புமையுடன் கூறிவிட்டு,
காதல் மிகுந்தால், ஊடதல் கூடாது என்கிறார், வள்ளுவர்!

காதல் வயப்பட்டவர், ஒருவரை ஒருவர் எண்ணிக் களிப்பர்;
காதலரைக் கண்டு மகிழ்வர்; இந்த இரண்டு தன்மைகளும்

மயக்கும் மதுவுக்குக் கிடையாது என்று தெரிவிக்கின்றார்,
மயக்கும் காதல் பற்றி எழுதுகிற குறளில், திருவள்ளுவர்.

'உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும்
கள்ளுக்கில் காமத்திற்கு உண்டு'. நன்று!

காதல் கொண்டு மயங்குபவர், அன்பு மிகுந்து வரும்போது,
ஊடல் செய்வதை மறந்துவிட வேண்டும் என்கிறார், அவர்.

தினை போலச் சிறிய அளவிலும் ஊடுதல் கூடாது, தமக்குப்
பனை போலப் பெரிய அளவில் காதல் வருகின்ற பொழுது.

'தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத்துணையும்
காமம் நிறைய வரின்'. இதுவே அதைக் கூறுகின்ற குறட்பா.

காதல் பற்றிய தன்மைகளை ஆராய்ந்து, மிக நுணுக்கமாகக்
காதல் பற்றிய விளக்கம் பல அளிக்கின்றார், வள்ளுவத்தில்!

 

[Raji Ram]

You seem to enjoy this thread very much, dear Bushu.

Thanks for your encouragement! Raji :thumb:

 

[Raji Ram]

கண்கள்...

காதல் வளர, கண்கள் வகிப்பது மிக முக்கியப் பங்கு. சிலருக்கு முதல் பார்வையிலேயே காதல் மலரும்!

ஆனால், காதல் வயப்பட்ட எல்லோரும் செய்வது, தினமும் ஒருவரை ஒருவர் கண்டு மகிழ்வது.

இன்று, கணினி மயமாகிவிட்ட உலகில், நேரில் செல்லாமலேயே கண்டு மகிழ முடிகின்றது!

திரை இசையில் மிகவும் பிரபலமான பாடல் 'உன்னைக் காணாத கண்ணும் கண்ணல்ல!'

தேன் குரலில் அந்தப் பாடல்:

unnei kaanadha kannum kannalla..... - YouTube

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 398

மீண்டும் கண்கள்!

தலைவன் தலைவியை மறந்து, வேறென்ன செய்தாலும்,
தலைவியின் கண்கள் அவனைக் காணவே விரும்பிடும்!

அவளைப் பேணாது, அவன் விரும்பியவையே செய்யினும்,
அவள் கண்கள், அவனைக் காணாது அமைதி கொள்ளாது!

'பேணாது பெட்பவே செய்யினும் கொண்கனைக்
காணாது அமையல கண்'. கூறுவது ஒரு பெண்.

இன்னும் தன் கண்களின் நிலையை வெளிப்படுத்த, அவள்
இன்னும் ஓர் ஒப்புமையைச் சொல்லுகின்றாள், தெளிவாக.

கண்களில் மை எழுதும்போது, அந்த எழுதும் கோலைக்
கண்கள் பார்ப்பதே கிடையாது; அதைப் பார்க்க இயலாது!

தன்னைப் பிரிந்து சென்ற தலைவனிடம் கோபம் கொண்டு,
தன் மன நிலை வெளிப்படுத்தக் காத்திருக்கிறாள்! ஆனால்,

தலைவியின் கண்கள், கணவனைக் கண்ட உடனே, கோப
நிலை மாறி, அவன் பிரிந்த குற்றத்தைக் காண்பது இல்லை!

'எழுதுங்கால் கோல்காணாக் கண்ணேபோல் கொண்கன்
பழிகாணேன் கண்ட இடத்து'. இது அவள் காதலின் சிறப்பு!

கண்ணாரக் கணவனைக் கண்டு மகிழ விரும்பும் தலைவி,
கண்போல அவனைப் போற்ற விழைவது, தெளிவாகின்றது!

:hug:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 399

குற்றம் காண முடியாதவன்.

தன்னைப் பிரிவுத் துயரிலே ஆழ்த்தி, விட்டுச் சென்றது,
தன் தலைவனின் பெரிய குற்றம் என எண்ணினாலும்,

அவனைக் காணும்போது அதை மறந்து போகின்றாள்,
அவனைக் கண்ணாகப் போற்றும் தலைவி. அவனைக்

காணும்போது அவனுடைய குற்றம் காண்பதில்லை;
காணாதபோது குற்றம் தவிர மற்றது காண்பதில்லை!

'காணுங்கால் காணேன் தவறாய காணாக்கால்
காணேன் தவறல் லவை'. இதுவே அந்தக் குறள்.

மேன்மையான காதலைப் பற்றிச் சொல்ல, வள்ளுவர்,
மென்மையான மலரை அதற்கு ஒப்புமை கூறுகின்றார்.

மென்மையான மலரை விட மென்மை, காதல் இன்பம்;
மென்மையாக அதை நுகருவோர், மிகச் சிலரே ஆவார்!

'மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலரதன்
செவ்வி தலைப்படு வார்'. என்கின்றார்.

உண்மைக் காதலுக்கு, குற்றங்களை மறக்கும் தன்மை.
மென்மையான மலரைவிடக் காதல் இன்பம் மென்மை!

:first:

 

[Raji Ram]

மீண்டும் நெஞ்சுடன் உரையாடல்!

தன் நெஞ்சம் தன் தலைவனிடமே சென்றுகொண்டு இருப்பதால், தலைவி, மீண்டும் தன் நெஞ்சுடன் உரையாடத்

துவங்குகின்றாள். தன் நெஞ்சுடன் அவள் உரையாடுவதை, ஒரு முழு அதிகாரமாக அமைக்கின்றார், திருவள்ளுவர்.

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 400

நெஞ்சோடு மீண்டும் பேச்சு!

மீண்டும் தனது துன்பங்களைத் தலைவி எண்ணிக்கொண்டு,
மீண்டும் தனது நெஞ்சுடன் பேசுவதற்கு ஆரம்பிக்கின்றாள்.

'நெஞ்சே! நம்மை நினைக்காமல் இருக்கத் துணையாக, அவர்
நெஞ்சு இருப்பதைக் கண்டும், எதற்காக எனக்குத் துணையாக

இல்லாது, நீ அவரையே நினைத்து அவர் பின் செல்லுகிறாய்?'
இவ்வாறு கேள்வியை அவள் கேட்கின்றாள், தன் நெஞ்சிடம்.

'அவர்நெஞ்சு அவர்க்காதல் கண்டும் எவன்நெஞ்சே
நீயெமக்கு ஆகா தது', என்பதே அவளுடைய வினா.

'நம்மிடம் அன்பு காட்டாதவர் என்று அறிந்தும், அவர் மீண்டும்
நம்மிடம் வெறுப்பு காட்டார் என நம்பிக்கொண்டு, அவரிடமே

செல்லுகின்றாய் நெஞ்சே!', என்று தன் நெஞ்சிடம் தலைவி
சொல்லுகின்றாள்; தலைவனையே நினைத்திருக்கின்றாள்!

கூறுகிறாள், 'உறாஅ தவர்க்கண்ட கண்ணும் அவரைச்
செறாஅரெனச் சேறிஎன் நெஞ்சு', என்ற தன் வியப்பை!

தன்னைத் தலைவன் மறந்து போய்விட்டதாக எண்ணினாலும்,
தன்னால் அவனை மறக்கவே இயலாது, அவள் தவிக்கின்றாள்!

:ballchain:

 

[MRKUMAR]

wish you all a happy Deepavali

 

[Raji Ram]

Thank you Kumar Sir for your good wishes, meant for all the readers of this thread.

We reciprocate the good wishes to you and your near & dear ones. :grouphug:

Raji Ram

 

[Raji Ram]

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 401

என்றும் துன்பம்தானோ?

துன்பம் வந்து அழிந்தோரை, நண்பர் பிரிந்து விடுவர்!
துன்பம் வந்த பொழுது, தனது நெஞ்சு தன்னை விட்டுத்

தலைவனையே நாடிச் செல்வதால், அந்த நெஞ்சிடம்
தலைவி இந்தக் கேள்வியைக் கேட்கிறாள். 'நெஞ்சே!

என்னை விட்டு, தலைவனையே நீ நாடுவது, நண்பர்கள்
துன்பத்தால் கெட்டார்க்கு இல்லை என்று சொல்லவோ?'

'கெட்டார்க்கு நட்டாரில் என்பதோ நெஞ்சேநீ
பெட்டாங்கு அவர்பின் செலல்', எனக் கேள்வி.

துன்பம் என்பது அவளுக்குத் தொடர்கதை போலவாம்!
துன்பம் தலைவன் பிரிவதால் வந்துவிடுகிறது; ஆனால்

அவனைப் பார்த்த பின்னும், தன்னை மீண்டும் பிரிவான்
அவன் என்ற அச்சத்தால், துன்பம் தொடர்ந்து வருகிறது!

'பெறாஅமை அஞ்சும் பெறின்பிரி வஞ்சும்
அறாஅ இடும்பைத்தென் நெஞ்சு'. இது குறள்.

எந்தக் கணமும் தலைவனை மறவாது நினைத்திருந்து,
இந்த வகைத் துன்பத்தைத் தலைவி அனுபவிக்கின்றாள்.

out:

 

[Raji Ram]

ஒரு சந்தேகம்!

காதல் வாழ்க்கை மனித இனத்திற்குத் தேவைதான்! ஆனால், திருவள்ளுவர் வர்ணிக்கும்படி, ஒரு பெண்

தன் தலைவனையே எண்ணிக்கொண்டு துன்பம் அனுபவித்தால், வாழ்வில் வேறு என்னதான் அவள் சாதிப்பாள்?

hwell:

 

[Subhalakshmi]

Valluvar sonnadhu, perhaps for a newly married bride, in her innocence has been portrayed, which you captured well..

 

[Raji Ram]

Valluvar sonnadhu, perhaps for a newly married bride, in her innocence has been portrayed....

You should add 'of his times' too!! Now a days, newly married bride goes for work and
her DH may be happy to go on an official tour to save his 'home work'.. :car: . . . eace:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 402

தலைவியின் நெஞ்சம்!

தனிமையிலே இருந்து தலைவன் பிரிவை நினைப்பதால்,
இனிய அவள் நெஞ்சே அவளைத் தின்பதுபோல் உள்ளது!

'தனியே இருந்து நினைத்தக்கால் என்னைத்
தினிய இருந்ததென் நெஞ்சு', என்கின்றாள்.

நாணமே பெண்மைக்குச் சிறப்பைத் தருவதாகும். தலைவி,
'நாணத்தையும் மறந்துவிடுகிறேன் நான், என் தலைவனை

மறக்க முடியாமல், அவனையே நினைத்து வாடிப் போகின்ற
சிறப்பிலா என் மட நெஞ்சத்துடன் சேர்வதால்', என்கின்றாள்.

'நாணும் மறந்தேன் அவர்மறக் கல்லாவென்
மாணா மடநெஞ்சிற் பட்டு', என்பது குறட்பா.

'பிரிந்து சென்ற தலைவனை இகழ்வது, தனக்கே இழிவு என
அறிந்துகொண்டதால், அவருடைய பெருமை மட்டுமே எனது

உயிர்க் காதல் நெஞ்சு எண்ணும்', என்று தன் நெஞ்சைப் பற்றி
உயர்வாகத் தலைவி சொல்லுவதுபோல வருகின்றது குறட்பா.

'எள்ளின் இளிவாமென் றெண்ணி அவர்திறம்
உள்ளும் உயிர்க்காதல் நெஞ்சு'. இது குறட்பா.

தலைவி, உயரிய தன் குணங்களை இழப்பதை அறிகின்றாள்;
தலைவனின் உயரிய பண்புகளை மட்டுமே நினைக்கின்றாள்.

:high5:

 

[Subhalakshmi]

You should add 'of his times' too!! Now a days, newly married bride goes for work and
her DH may be happy to go on an official tour to save his 'home work'.. :car: . . . eace:

With times changed, I heard parents and the groom prefer a girl who is willing to work in any case, I was referring to the young bride of olden times..

 

[Raji Ram]

I like your interactions, Bushu! Only three more chapters are left in ThirukkuraL.

Soon, I will miss writing my posts captioned வள்ளுவரைப் போற்றுவோம்... :typing:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 403

நெஞ்சம் துணை இல்லையே!

தலைவியின் நெஞ்சம் பிரிவுத் துன்பத்தைத் தாங்காது
தலைவனையே எண்ணி நொந்து போய்விடுகின்றது!

நெஞ்சம் அவளது துன்ப வேளையில் துணையில்லாது
வஞ்சம் செய்துவிட்டால், அவள் நிலை என்னவாகும்?

நெஞ்சமே துணை, ஒருவருக்குத் துன்பம் வந்தபோது;
நெஞ்சமே துணை வராவிட்டால், வேறு யார் வருவார்?

'துன்பத்திற்கு யாரே துணையாவார் தாமுடைய
நெஞ்சத் துணையல் வழி', என்பது அந்தக் குறள்.

தலைவியின் நெஞ்சே அவளிடம் இல்லாது, எப்போதும்
தலைவனையே நாடி, அவனிடமே சென்று விடுகின்றது.

நமக்குரிய நெஞ்சே, இணங்கி உறவாக இல்லாதபோது,
நமக்கு அயலவர் உறவினராக இருக்க, எப்படி வருவார்?

'தஞ்சம் தமரல்லர் ஏதிலார் தாமுடைய
நெஞ்சம் தமரல் வழி', என்பது குறட்பா.

தன் தலைவன் பிரிவைத் தாங்க மாட்டாது, துணையாகத்
தன் நெஞ்சும் இல்லாததால், தலைவி அல்லல்படுகிறாள்!

:ballchain:

 

[Raji Ram]

உப்பும் தேவை!

உணவு முழுதுமே இனிப்பாக இருந்தால், திகட்டிவிடும். சிறிது உப்பும் அதில் தேவை.

அதுபோல, காதல் வாழ்வில் ஊடல் தேவை என்பதை அழகாகத் திருவள்ளுவர்

அடுத்த அதிகாரத்தில் உணர்த்துகின்றார்.

:hungry:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 404

ஊடல் வேண்டும்!

ஊடலின் தேவையை மிக அழகாக எடுத்துரைக்க ஒரு
உயர்ந்த அதிகாரத்தை அமைக்கின்றார், திருவள்ளுவர்.

உப்பில்லாப் பண்டம் குப்பையில் என அறிவோம். அந்த
உப்பு அளவாக இருந்தாலே ருசி; அதிகரிக்கவே கூடாது.

ஊடலும் அதுபோலவே, அளவுடன் இருத்தல் வேண்டும்;
ஊடலின் நேரம் நீண்டால் அது இன்பமே தராது போகும்!

'உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது
மிக்கற்றால் நீள விடல்', எனக் குறள்!

ஊடல் புரிந்து பிணங்கியிருப்பவரிடம், அன்பு செலுத்திக்
கூடாமல் விலகி இருத்தல், ஏற்கனவே வாடியுள்ள ஒரு

கொடியை, பராமரித்துப் போற்றி வளர்க்காமல், அதன்
அடிப் பாகத்தை அறுப்பதைப் போன்ற செயலே ஆகும்!

'ஊடி யவரை உணராமை வாடிய
வள்ளி முதலரிந் தற்று'. இது குறள்.

வளமான காதல் வாழ்க்கை வாழத் தேவையானவை,
அளவான ஊடல் நேரங்களே என்பதனை அறிவோம்!

out: . . . :hug:

 

[Raji Ram]

வள்ளுவரைப் போற்றுவோம் ..... 405

ஊடலின் தன்மை.

ஊடல் நேரங்கள் மிகவும் தேவையாகும், இளமையில்
காதல் கொள்ளுகின்ற தலைவனுக்கும், தலைவிக்கும்.

பண்புகளில் சிறந்தவருக்கு அழகு சேர்ப்பது, பூப்போன்ற
கண்களுடைய மங்கையின் உள்ளத்தில் வரும் ஊடலே!

'நலத்தகை நல்லவர்க்கு ஏஎர் புலத்தகை
பூவன்ன கண்ணார் அகத்து'. இது குறட்பா.

மிகப் பழுத்து, அழுகும் நிலைக்கு வந்த பழமும், வளராத,
மிக இளம் பருவத்தின் பிஞ்சும், பயன் தருவதே இல்லை.

அது போல, பெரிய பிணக்கும், சிறிய பிணக்கும் இல்லாத
ஒரு காதல் வாழ்க்கையும் கூட, பயன் தருவதே இல்லை!

'துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம்
கனியும் கருக்காயும் அற்று'. இது குறள்.

இந்த ஊடல் எப்போது இன்பம் தரும் என்பதை, அழகிய
இந்தக் குறட்பாவில் வள்ளுவர் வடித்துத் தருகின்றார்.

இனிய ருசி தருவது, நிழலின் அருகிலுள்ள குளிர் நீரே;
இனிமை தருவது, அன்புள்ளவரிடம் கொண்ட ஊடலே!

இதைக் கூறுவது, 'நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும்
வீழுநர் கண்ணே இனிது', என்ற இக் குறட்பாவாகும்.

ஊடலின் சிறந்த தன்மைகளை வள்ளுவத்தில் கண்டு,
காதலின் சிறப்பு நிறைந்த வாழ்வை வாழ்வது நன்று!

:dance: