SRI VENKATESA PURAANAM
11b. “வாசுதேவன் நானே!”
அந்நிய ஆடவனைக் கண்ட தும் தோழியர்
சொன்னார்கள், “திரும்பிச் செல்வோம்!” என.
“தெரிந்து கொண்டு வாருங்கள் அவன் யார் என!”
“யார் நீங்கள்? இங்கு என்ன வேலை? கூறுவீர்!”
நடந்தான் ஸ்ரீநிவாசன் பத்மாவதியை நோக்கி
தடுக்க முடியவில்லை தோழிப் பெண்களால்!
“ஆடவருக்கு நுழைய அனுமதி இல்லையா?
அறியாமல் வந்து நுழைந்துவிட்டேன் இங்கு!
கண்டேன் வனத்தில் மத யானை ஒன்றை!
கண்டதும் யானை ஓடலானது வேகமாக!
காட்டுக்குள் செல்லவில்லை அந்த யானை;
நாட்டுக்குள் நுழைந்தது; நந்தவனம் வந்தது !
கன்னியரைத் துன்புறுத்துமோ என்று அஞ்சி
கணை ஒன்றை எய்து விரட்டினேன் அதை.
பூரணச் சந்திரன் போன்ற முகம் கொண்ட
ஆரணங்குடன் பேச விரும்பி வந்தேன்.”
“யானை திரிந்தால் தெரிந்திருக்கும் எமக்கும்!
யார் நீர்? எதற்கு வந்துள்ளீர்? உண்மை கூறும்.”
“வசிப்பது சேஷாச்சலம்; சிந்து புத்திரர் குலம்;
வசுதேவர் தந்தையார்; தேவகி தாயார் ஆவார்.
பஞ்ச பாண்டவர்களுக்கு ஆப்த நண்பன் நான்;
கொஞ்சப் பெயர்களா நான் சொல்லுவதற்கு?”
“பித்தம் தலைக்கு ஏறி விட்டது உமக்கு!
வைத்தியரைப் போய்ப் பாரும் உடனே!
உத்தியான வனத்தில் பெண்களிடம் வந்து
எத்தன் வேடமா போடுகின்றீர்கள் நீங்கள்?
பைத்தியக்காரன்! யசோதை கிருஷ்ணனாம்!
வைத்தியம் செய்து கொள்ளும் விரைவாக.
ஜோலியைப் பார்த்துக் கொண்டு செல்வீர்!”
கேலி பேசினார் பத்மாவதியின் தோழியர்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
#11b. “I am VAsudEvan!”
When the girls saw a strange young man in their garden, they insisted that they should go back to the palace immediately. But PadmAvati told her friends,”Go and find out all about that young man!”
Her friends approached SrinivAsan and asked him, “Who are you? What brings you here now?” He did not reply to those girls but kept walking nearer to PadmAvati. No one could stop his progress.
“I did not know that men are forbidden from entering this garden. I entered since I did not know that rule. I saw a mad elephant in the forest. It started running towards this city instead of running into the forest. It then entered this garden.
I was afraid that it might harm you the young girls here and shot an arrow on it. It ran away leaving me here. Now I wish to talk to the pretty girl who has a face resembling the silvery full moon !” SrinivAsan walked nearer to PadmAvati.
“If there were really a mad elephant on rampage, we would have known it already. Tell us the truth. Who are you and why are you here?” PadmAvati’s friends would not spare the young man so easily!
SrinivaAsan answered earnestly.” I live in SeshAchalam. I belong to the Sindu Puthra kulam. My father is Vasudevar and my mother is Devaki. I am a close friend of the PAndavAs. I have so many names that I do not know which one to tell you !”
“You are raving mad sir! Go and get treated by a qualified physician soon. You enter the private garden of the princess and pretend to be innocent. A mad prince indeed! The son of Vasudeva and Devaki! Go and mind your own business now. But don’t forget go and get treated first. ”
The girls made fun of SrinivAsan.
11b. “வாசுதேவன் நானே!”
அந்நிய ஆடவனைக் கண்ட தும் தோழியர்
சொன்னார்கள், “திரும்பிச் செல்வோம்!” என.
“தெரிந்து கொண்டு வாருங்கள் அவன் யார் என!”
“யார் நீங்கள்? இங்கு என்ன வேலை? கூறுவீர்!”
நடந்தான் ஸ்ரீநிவாசன் பத்மாவதியை நோக்கி
தடுக்க முடியவில்லை தோழிப் பெண்களால்!
“ஆடவருக்கு நுழைய அனுமதி இல்லையா?
அறியாமல் வந்து நுழைந்துவிட்டேன் இங்கு!
கண்டேன் வனத்தில் மத யானை ஒன்றை!
கண்டதும் யானை ஓடலானது வேகமாக!
காட்டுக்குள் செல்லவில்லை அந்த யானை;
நாட்டுக்குள் நுழைந்தது; நந்தவனம் வந்தது !
கன்னியரைத் துன்புறுத்துமோ என்று அஞ்சி
கணை ஒன்றை எய்து விரட்டினேன் அதை.
பூரணச் சந்திரன் போன்ற முகம் கொண்ட
ஆரணங்குடன் பேச விரும்பி வந்தேன்.”
“யானை திரிந்தால் தெரிந்திருக்கும் எமக்கும்!
யார் நீர்? எதற்கு வந்துள்ளீர்? உண்மை கூறும்.”
“வசிப்பது சேஷாச்சலம்; சிந்து புத்திரர் குலம்;
வசுதேவர் தந்தையார்; தேவகி தாயார் ஆவார்.
பஞ்ச பாண்டவர்களுக்கு ஆப்த நண்பன் நான்;
கொஞ்சப் பெயர்களா நான் சொல்லுவதற்கு?”
“பித்தம் தலைக்கு ஏறி விட்டது உமக்கு!
வைத்தியரைப் போய்ப் பாரும் உடனே!
உத்தியான வனத்தில் பெண்களிடம் வந்து
எத்தன் வேடமா போடுகின்றீர்கள் நீங்கள்?
பைத்தியக்காரன்! யசோதை கிருஷ்ணனாம்!
வைத்தியம் செய்து கொள்ளும் விரைவாக.
ஜோலியைப் பார்த்துக் கொண்டு செல்வீர்!”
கேலி பேசினார் பத்மாவதியின் தோழியர்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
#11b. “I am VAsudEvan!”
When the girls saw a strange young man in their garden, they insisted that they should go back to the palace immediately. But PadmAvati told her friends,”Go and find out all about that young man!”
Her friends approached SrinivAsan and asked him, “Who are you? What brings you here now?” He did not reply to those girls but kept walking nearer to PadmAvati. No one could stop his progress.
“I did not know that men are forbidden from entering this garden. I entered since I did not know that rule. I saw a mad elephant in the forest. It started running towards this city instead of running into the forest. It then entered this garden.
I was afraid that it might harm you the young girls here and shot an arrow on it. It ran away leaving me here. Now I wish to talk to the pretty girl who has a face resembling the silvery full moon !” SrinivAsan walked nearer to PadmAvati.
“If there were really a mad elephant on rampage, we would have known it already. Tell us the truth. Who are you and why are you here?” PadmAvati’s friends would not spare the young man so easily!
SrinivaAsan answered earnestly.” I live in SeshAchalam. I belong to the Sindu Puthra kulam. My father is Vasudevar and my mother is Devaki. I am a close friend of the PAndavAs. I have so many names that I do not know which one to tell you !”
“You are raving mad sir! Go and get treated by a qualified physician soon. You enter the private garden of the princess and pretend to be innocent. A mad prince indeed! The son of Vasudeva and Devaki! Go and mind your own business now. But don’t forget go and get treated first. ”
The girls made fun of SrinivAsan.