-
Welcome to Tamil Brahmins forums.
You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!
If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.
MahAperiyavA's teachings and messages
- Thread starter Raji Ram
- Start date
- Status
P.J.
0
பத்ரம், பலம், தோயம்...புது விளக்கம்....
பத்ரம், பலம், தோயம்...புது விளக்கம்....
பகவான் கீதையில்
பத்ரம், புஷ்பம், பலம்,தோயம் யோ மே பக்த்யா ப்ரயச்சதி|
ததஹம் பக்த்யுபஹ்ருதம் அச்நாமி ப்ரயாத்மன: ||
என்று சொல்கிறார்
அச்நாமி என்றால் சாப்பிடுகிறேன்
என்று அர்த்தம்.
பூஜை செய்யும் பத்ரத்தை யாராவது
சாப்பிடுவாளா? ஆனால் வில்வம் துளஸி இரண்டையும்
சாப்பிடலாம். அவை மருந்தாகவும் பயன்படுகிறது.
புஷ்பங்களில் கதலீ புஷ்பம் வாழைப்பூ ஒன்றுதான்
சாப்பிடவும் பயன்படும். பழங்கள் எல்லாவற்றையும்
சாப்பிடுகிறோம்.
தோயம் என்றால் நீர்; இளநீர்தான் மிக
சுத்தமானது, கை கால் படாத ஒன்று;மதுரமானது;
இவற்றையெல்லாம் பக்தர்கள் சிரத்தையாகக் கொண்டு
கொடுத்திருக்கிறார்கள்.இவற்றைப் பார்த்தவுடன்
கீதையின் ஸ்லோகம் ஞாபகம் வந்தது. இவைகளைத்தான்
பகவான் குறிப்பிட்டுச் சொல்லியிருப்பார் என்று தோன்றியது
என்றார்கள்.
கீதையின் ஒரு ஸ்லோகத்துக்கு இப்படிப்பட்ட விளக்கத்தை
பெரியவாளைத்தவிர யாரால் கொடுக்கமுடியும்?
இப்படியாக கோதண்டராம சர்மாவின் அனுபவ தரிசனங்கள்
நான்காம் தொகுதியில் சென்னை தில்லைனாதன் நம்முடன்
பகிர்ந்து கொள்கிறார்.
ஜய ஜய சங்கரா....
Sage of Kanchi
Saraswathi Thyagarajan
பத்ரம், பலம், தோயம்...புது விளக்கம்....
பகவான் கீதையில்
பத்ரம், புஷ்பம், பலம்,தோயம் யோ மே பக்த்யா ப்ரயச்சதி|
ததஹம் பக்த்யுபஹ்ருதம் அச்நாமி ப்ரயாத்மன: ||
என்று சொல்கிறார்
அச்நாமி என்றால் சாப்பிடுகிறேன்
என்று அர்த்தம்.
பூஜை செய்யும் பத்ரத்தை யாராவது
சாப்பிடுவாளா? ஆனால் வில்வம் துளஸி இரண்டையும்
சாப்பிடலாம். அவை மருந்தாகவும் பயன்படுகிறது.
புஷ்பங்களில் கதலீ புஷ்பம் வாழைப்பூ ஒன்றுதான்
சாப்பிடவும் பயன்படும். பழங்கள் எல்லாவற்றையும்
சாப்பிடுகிறோம்.
தோயம் என்றால் நீர்; இளநீர்தான் மிக
சுத்தமானது, கை கால் படாத ஒன்று;மதுரமானது;
இவற்றையெல்லாம் பக்தர்கள் சிரத்தையாகக் கொண்டு
கொடுத்திருக்கிறார்கள்.இவற்றைப் பார்த்தவுடன்
கீதையின் ஸ்லோகம் ஞாபகம் வந்தது. இவைகளைத்தான்
பகவான் குறிப்பிட்டுச் சொல்லியிருப்பார் என்று தோன்றியது
என்றார்கள்.
கீதையின் ஒரு ஸ்லோகத்துக்கு இப்படிப்பட்ட விளக்கத்தை
பெரியவாளைத்தவிர யாரால் கொடுக்கமுடியும்?
இப்படியாக கோதண்டராம சர்மாவின் அனுபவ தரிசனங்கள்
நான்காம் தொகுதியில் சென்னை தில்லைனாதன் நம்முடன்
பகிர்ந்து கொள்கிறார்.
ஜய ஜய சங்கரா....
Sage of Kanchi
Saraswathi Thyagarajan
P.J.
0
Book on Mahamagam and Mahaperiyava
Book on Mahamagam and Mahaperiyava
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/23/book-on-mahamagam-and-mahaperiyava/
Book on Mahamagam and Mahaperiyava
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/23/book-on-mahamagam-and-mahaperiyava/
P.J.
0
Speech of HH Bala Periyava on HH Periyava's Peetarohanam
Speech of HH Bala Periyava on HH Periyava's Peetarohanam
https://www.youtube.com/watch?v=47U45es57r0&feature=youtu.be
Published on Mar 23, 2015
Peetarohana Jayanti celebrations of HH Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji celebrated on 22 March 2015 at Srimatam camp in Lakshmi-Kamakshi Temple, RA Puram, Chennai. Pujyashri Acharya Swamijis blessed the devotees with Anugraha Bhashanam.
Speech of HH Bala Periyava on HH Periyava's Peetarohanam
https://www.youtube.com/watch?v=47U45es57r0&feature=youtu.be
Published on Mar 23, 2015
Peetarohana Jayanti celebrations of HH Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji celebrated on 22 March 2015 at Srimatam camp in Lakshmi-Kamakshi Temple, RA Puram, Chennai. Pujyashri Acharya Swamijis blessed the devotees with Anugraha Bhashanam.
P.J.
0
Paramatma!
Paramatma!
Cause of the World, the in-dweller.
Functionally we have come to understand that there are two entities as Paramatma and Jeevatma.
This differentiation has been made in view of the practical world drama.
What do we see in this world?
Nature seems to impact upon the inanimate things of the world in many ways.
The Planets including the Earth are going around the Sun and the Moons are going around the Planets.
These changes cause Day and Night; the light and dark fortnights; seasons such as winter, autumn, summer, falls and seasonal changes like winds, rains; etc.
By the power of the Sun plants and animals grow. Put together these things make human life possible on Earth.
Amongst human beings and other life forms, the male and female together make procreation possible.
Then using their brains and power human beings are able to make many more changes and produce and grow food and materials.
Each one is born with varying degree of a variety of capabilities and powers.
Each person’s past good and bad actions seem to cause them to reap the good and bad returns on a very systematic basis!
Thus there are many things inter connected in a number of strings as though in an order the logic of which is not easily discernible!
There is one central power or authority which ensures this order which we call the Paramatma.
‘Param’ means the supreme, top and eminent. As He or it is the Cause of all existence and controlling power as well as the Indwelling reality, it is rightly named as the Paramatma!
(Source: Deivathin Kural Vol 4)
Sage of Kanchi
Venkatesan Ramadurai
Paramatma!
Cause of the World, the in-dweller.
Functionally we have come to understand that there are two entities as Paramatma and Jeevatma.
This differentiation has been made in view of the practical world drama.
What do we see in this world?
Nature seems to impact upon the inanimate things of the world in many ways.
The Planets including the Earth are going around the Sun and the Moons are going around the Planets.
These changes cause Day and Night; the light and dark fortnights; seasons such as winter, autumn, summer, falls and seasonal changes like winds, rains; etc.
By the power of the Sun plants and animals grow. Put together these things make human life possible on Earth.
Amongst human beings and other life forms, the male and female together make procreation possible.
Then using their brains and power human beings are able to make many more changes and produce and grow food and materials.
Each one is born with varying degree of a variety of capabilities and powers.
Each person’s past good and bad actions seem to cause them to reap the good and bad returns on a very systematic basis!
Thus there are many things inter connected in a number of strings as though in an order the logic of which is not easily discernible!
There is one central power or authority which ensures this order which we call the Paramatma.
‘Param’ means the supreme, top and eminent. As He or it is the Cause of all existence and controlling power as well as the Indwelling reality, it is rightly named as the Paramatma!
(Source: Deivathin Kural Vol 4)
Sage of Kanchi
Venkatesan Ramadurai
P.J.
0
Maha Periyaval's Magical Timepiece! – The TVS Bus Maduri to Pudukottai
Maha Periyaval's Magical Timepiece! – The TVS Bus Maduri to Pudukottai
Kanchi Paramacharya was once camping with his entourage in a choultry at Pudukottai, Tamilnadu, on his way to Tirunelveli. After completing the Chandramouleesvara puja on the night he reached there, Swamiji was seated before retiring for the night.
He called Nagarajan, a youth who was assisting and told him, "Appa, Nagu! I need to get up at three-thirty early morning tomorrow for my snAna. You remember it!"
The youth Nagu with great reverence replied, "As you order, Periyavaa! As you told me now, at exactly three-thirty in the morning, I shall sing the namAvali hara hara sankara... jaya jaya sankara."
Swamiji smiled as he understood Nagu's words. He asked him, "Since it won't be proper to say 'I shall wake you up at three-thirty Periyavaa', you said you will sing hara hara sankara... jaya jaya sankara!"
Worry caught hold of Nagu. There was not a single wall clock or alarm timepiece in that choultry.
The apprehension 'How could I wake up Periyavaa, if I wasn't awake at three-thirty?' took hold of him. He started chanting Vishnu Sahasranama silently, taking care that no sound escaped from him. Looking at his watch now and then, he was reciting the verses in repeated cycles.
When it was 3:30 exactly, Nagu got up, wiped his eyes, folded his hands, looked at Swamiji's room sang the hara hara sankara... jaya jaya sankara in a low voice. Within moments, the door opened. AcharyaL came out smiling, with the tejas of Lord Shiva himself and gave Nagu his suprapAda darshan. Only Nagu had the blessing to get this darshan on that day.
AcharyaL slowly walked up to the entrance of the choultry. Nagu rushed to make arrangements for the sage's bath. The choultry woke up gradually.
The next night, and the next, Nagu's pattern of staying awake, singing Vishnu Sahasra Namam and the hara hara sankara namavali continued.
On the fourth night when Nagu was doing his routine, tucking his watch at his waist, he fell asleep inadvertently. Suddenly he was awakened by a divine voice singing hara hara sankara... jaya jaya sankara. Jolted out of sleep, Nagu saw the smiling AcharyaL, his face replete with compassion.
Swamiji said with vAtsalya, "My child! It is exactly three-thirty now. Seems you slept because of tiresomeness. With a full day's service, it is natural you would have the strain." Smiling, Swamiji started walking slowly towards the entrance of the choultry. Nagu confirmed that the time was 3:30 from his watch at his waist.
He was wonderstruck and confused at the sage waking up at the right time. The divine voice singing the namavali echoed in his ears repeatedly. He hadn't heard such a song from the sage earlier.
It was eleven on the next night. Swamiji had retired. Nagu vowed to himself that he would stay awake at any cost the whole night. He had also brought water in a small brass pot, to wipe his eyes if he was overwhelmed by sleep.
The time was 2:30 in the night. Though he had managed until then, Nagu couldn't stay awake any further despite his best efforts, so he folded up sleeping on the floor.
The door opened. AcharyaL came out slowly. He saw the sleeping Nagu and the brass water pot on his side. He understood and laughed.
"hara hara sankara... jaya jaya sankara. Appa, Nagu wake up!" Swamiji called softly. Nagu got up, jolted to wakefulness and saw the smiling sage before him.
"Nagu, it is exactly three-thirty. Poor boy, you couldn't get up in time today also. Alright, arrange for my bath." Swamiji proceeded to the entrance as he did usually. Nagu wondered as he checked the time.
After the afternoon puja, Swamiji was seated alone. Nagu went and prostrated to him and stood nearby meekly without uttering a word.
Swamji began the conversation: "Appa Nagu, from your namaskaram it seems that you want to know something from me. What is it, ask me, don't feel shy."
Nagu hesitated and tried, "It is nothing, Periyavaa." Swamiji laughed. "I understand what your mind wants to ask me. When you couldn't stay awake with a watch on you, you are confused as to how Periyavaa could get up at the exact time, when he does not have any sort of timepiece! Right?"
Slightly emboldened, Nagu said, "Yes, Periyavaa. In spite of my best efforts, I somehow went sleeping at the time when I should have been awake. And you got up and awakened me at the exact time of three-thirty. I am ashamed Periyavaa. How does Periyavaa know the exact time..."
Swamiji interruped him and said, "You have the doubt that some karna yakshini tells me the time!" and laughed loudly.
"It was not that Periyavaa. Just a curiosity to know..." Nagu hesitated.
Swamiji continued: "No yakshini told the time in my ear. It was a bus that told me the time! The T.V.S. bus of Madurai T.V. Sundaram Iyengar's company. When I came out on the first morning after you awakened me with your namAvali, I noticed a bus pass by the choultry gate. On the next two mornings also a bus got past the choultry gate at three-thirty! On inquiry, I was told that it was the first bus of the T.V.S. company in the morning that arrives at Pudukottai from Madurai. There was not a second of difference in the exact time of three-thirty when the bus passed by the gate, day after day. People used to say that you can adjust your watch using the time of arrival of a T.V.S. bus at a particular place. I understood they were right! From the fourth morning, I got up as I heard the noise of the bus. There is no other secret in this, Nagu!" Swamiji laughed, absorbed in himself.
Source: Sakthi Vikatan issue dated Dec 04, 2006.
Sage of Kanchi
Jambunatha Iyer
Maha Periyaval's Magical Timepiece! – The TVS Bus Maduri to Pudukottai
Kanchi Paramacharya was once camping with his entourage in a choultry at Pudukottai, Tamilnadu, on his way to Tirunelveli. After completing the Chandramouleesvara puja on the night he reached there, Swamiji was seated before retiring for the night.
He called Nagarajan, a youth who was assisting and told him, "Appa, Nagu! I need to get up at three-thirty early morning tomorrow for my snAna. You remember it!"
The youth Nagu with great reverence replied, "As you order, Periyavaa! As you told me now, at exactly three-thirty in the morning, I shall sing the namAvali hara hara sankara... jaya jaya sankara."
Swamiji smiled as he understood Nagu's words. He asked him, "Since it won't be proper to say 'I shall wake you up at three-thirty Periyavaa', you said you will sing hara hara sankara... jaya jaya sankara!"
Worry caught hold of Nagu. There was not a single wall clock or alarm timepiece in that choultry.
The apprehension 'How could I wake up Periyavaa, if I wasn't awake at three-thirty?' took hold of him. He started chanting Vishnu Sahasranama silently, taking care that no sound escaped from him. Looking at his watch now and then, he was reciting the verses in repeated cycles.
When it was 3:30 exactly, Nagu got up, wiped his eyes, folded his hands, looked at Swamiji's room sang the hara hara sankara... jaya jaya sankara in a low voice. Within moments, the door opened. AcharyaL came out smiling, with the tejas of Lord Shiva himself and gave Nagu his suprapAda darshan. Only Nagu had the blessing to get this darshan on that day.
AcharyaL slowly walked up to the entrance of the choultry. Nagu rushed to make arrangements for the sage's bath. The choultry woke up gradually.
The next night, and the next, Nagu's pattern of staying awake, singing Vishnu Sahasra Namam and the hara hara sankara namavali continued.
On the fourth night when Nagu was doing his routine, tucking his watch at his waist, he fell asleep inadvertently. Suddenly he was awakened by a divine voice singing hara hara sankara... jaya jaya sankara. Jolted out of sleep, Nagu saw the smiling AcharyaL, his face replete with compassion.
Swamiji said with vAtsalya, "My child! It is exactly three-thirty now. Seems you slept because of tiresomeness. With a full day's service, it is natural you would have the strain." Smiling, Swamiji started walking slowly towards the entrance of the choultry. Nagu confirmed that the time was 3:30 from his watch at his waist.
He was wonderstruck and confused at the sage waking up at the right time. The divine voice singing the namavali echoed in his ears repeatedly. He hadn't heard such a song from the sage earlier.
It was eleven on the next night. Swamiji had retired. Nagu vowed to himself that he would stay awake at any cost the whole night. He had also brought water in a small brass pot, to wipe his eyes if he was overwhelmed by sleep.
The time was 2:30 in the night. Though he had managed until then, Nagu couldn't stay awake any further despite his best efforts, so he folded up sleeping on the floor.
The door opened. AcharyaL came out slowly. He saw the sleeping Nagu and the brass water pot on his side. He understood and laughed.
"hara hara sankara... jaya jaya sankara. Appa, Nagu wake up!" Swamiji called softly. Nagu got up, jolted to wakefulness and saw the smiling sage before him.
"Nagu, it is exactly three-thirty. Poor boy, you couldn't get up in time today also. Alright, arrange for my bath." Swamiji proceeded to the entrance as he did usually. Nagu wondered as he checked the time.
After the afternoon puja, Swamiji was seated alone. Nagu went and prostrated to him and stood nearby meekly without uttering a word.
Swamji began the conversation: "Appa Nagu, from your namaskaram it seems that you want to know something from me. What is it, ask me, don't feel shy."
Nagu hesitated and tried, "It is nothing, Periyavaa." Swamiji laughed. "I understand what your mind wants to ask me. When you couldn't stay awake with a watch on you, you are confused as to how Periyavaa could get up at the exact time, when he does not have any sort of timepiece! Right?"
Slightly emboldened, Nagu said, "Yes, Periyavaa. In spite of my best efforts, I somehow went sleeping at the time when I should have been awake. And you got up and awakened me at the exact time of three-thirty. I am ashamed Periyavaa. How does Periyavaa know the exact time..."
Swamiji interruped him and said, "You have the doubt that some karna yakshini tells me the time!" and laughed loudly.
"It was not that Periyavaa. Just a curiosity to know..." Nagu hesitated.
Swamiji continued: "No yakshini told the time in my ear. It was a bus that told me the time! The T.V.S. bus of Madurai T.V. Sundaram Iyengar's company. When I came out on the first morning after you awakened me with your namAvali, I noticed a bus pass by the choultry gate. On the next two mornings also a bus got past the choultry gate at three-thirty! On inquiry, I was told that it was the first bus of the T.V.S. company in the morning that arrives at Pudukottai from Madurai. There was not a second of difference in the exact time of three-thirty when the bus passed by the gate, day after day. People used to say that you can adjust your watch using the time of arrival of a T.V.S. bus at a particular place. I understood they were right! From the fourth morning, I got up as I heard the noise of the bus. There is no other secret in this, Nagu!" Swamiji laughed, absorbed in himself.
Source: Sakthi Vikatan issue dated Dec 04, 2006.
Sage of Kanchi
Jambunatha Iyer
P.J.
0
Veda Dharma Sastra Paripalana
[TABLE="width: 100%"]
[TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana
[/TD]
[TD="align: right"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
BANGALORE 11th Visesha Upanyasam by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 28th March 2015 at Residence of Mr. Sundar Raman No.25, Flat No.107, Suvrith Soprano Apartments, 1st Cross, MLA Layout, Kalena Agrahara, Baneerghatta Road, Bangalore – 560078.
Landmark: 2nd Bus Stop from Meenakshi Temple.
Upanyasam on "Ramayanamum Dharmopadheshamum" by Upanyasakar "Brahmmasri Bangalore S Rajagopala Ganapatigal" from 6:00 PM to 8:00 PM.
Sage of Kanchi
[TABLE="width: 100%"][TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana
[/TD]
[TD="align: right"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
BANGALORE 11th Visesha Upanyasam by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 28th March 2015 at Residence of Mr. Sundar Raman No.25, Flat No.107, Suvrith Soprano Apartments, 1st Cross, MLA Layout, Kalena Agrahara, Baneerghatta Road, Bangalore – 560078.
Landmark: 2nd Bus Stop from Meenakshi Temple.
Upanyasam on "Ramayanamum Dharmopadheshamum" by Upanyasakar "Brahmmasri Bangalore S Rajagopala Ganapatigal" from 6:00 PM to 8:00 PM.
Sage of Kanchi
P.J.
0
Veda Dharma Sastra Paripalana
[TABLE="width: 100%"]
[TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana[/TD]
[TD="align: right"] 12:06am Mar 25[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
2nd Year Shri Lakshmi Narasimaha Anugraha Trust "VEDA SAMELANAM" From 25th March 2015 to 31st March 2015.
Venue: G.K.SHETTY VIVEKANANDA VIDYALAYA, MTH ROAD, Ambadttur Chennai-53.
Sage of Kanchi
[TABLE="width: 100%"][TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana[/TD]
[TD="align: right"] 12:06am Mar 25[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
2nd Year Shri Lakshmi Narasimaha Anugraha Trust "VEDA SAMELANAM" From 25th March 2015 to 31st March 2015.
Venue: G.K.SHETTY VIVEKANANDA VIDYALAYA, MTH ROAD, Ambadttur Chennai-53.
 | Veda Dharma Sastra Paripalana 2nd Year Shri Lakshmi Narasimaha Anugraha Trust "VEDA SAMELANAM" From 25th March 2015 to 31st March ... |
Sage of Kanchi
P.J.
0
Peetarohana Jayanti Celebrated
Peetarohana Jayanti Celebrated
22 March 2015
The Peetarohana Jayanti of His Holiness Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji was celebrated on 22 March2015 - Sunday at Shrimatam Camp in Sri Lakshmi-Kamakshi Temple, RA Puram, Chennai.
Early in the morning, Veda Vidyarthis and Vaidiks from Veda Patashalas in Chennai chanted Sri Rudram -Chamakam .
Prasadams from various temples in Chennai were given to His Holiness. A Public Function was held in the evening in which Pujyashri Acharya Swamijis blessed the devotees with Anugraha Bhashanam. HH Pujyashri Shankara Vijayendra Saraswati Shankaracharya Swamiji performed Pushpabhishekam to HH Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji.?
Please view more from here
http://kamakoti.org/kamakoti/news/2015/PeetarohanaJayantiCelebrated.html
Peetarohana Jayanti Celebrated
22 March 2015
The Peetarohana Jayanti of His Holiness Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji was celebrated on 22 March2015 - Sunday at Shrimatam Camp in Sri Lakshmi-Kamakshi Temple, RA Puram, Chennai.
Early in the morning, Veda Vidyarthis and Vaidiks from Veda Patashalas in Chennai chanted Sri Rudram -Chamakam .
Prasadams from various temples in Chennai were given to His Holiness. A Public Function was held in the evening in which Pujyashri Acharya Swamijis blessed the devotees with Anugraha Bhashanam. HH Pujyashri Shankara Vijayendra Saraswati Shankaracharya Swamiji performed Pushpabhishekam to HH Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji.?
Please view more from here
http://kamakoti.org/kamakoti/news/2015/PeetarohanaJayantiCelebrated.html
P.J.
0
The Sins and the Punya
The Sins and the Punya
Nobody in this world desires to be a sinner. But we commit more of sinful acts only. All of us desire to have the fruits of virtuous deeds. But we do not engage ourselves in virtuous deeds. Arjuna asked the Lord ‘No one wants to commit a sin. But, Krishna, something prods him towards sin. What is that? Bhagavan tells him “That exactly is desire, my dear, desire’. We try to acquire it somehow or the other, we ignore considerations of Dharma and Adharma. If that desire is fulfilled do we get satisfied? No. When we pour ghee on fire, does the fire get extinguished? It grows into a bigger fire. In the same way when a desire is fulfilled another bigger desire comes up in the mind.
If that be so, can it be said that it is better if the desire is not fulfilled? That is not so either. If the desire is not fulfilled we get impatient. Just as a rubber ball that is thrown against a wall rebounds, the unfulfilled desire rebounds on us as anger and prods us into further sins. Next to desire it is anger that has been mentioned by the Lord in the Gita. This is also the result of desire. So the only way to avoid sinful acts is to destroy desire. How to do this? We cannot remain without indulging in activities. Even when the body is not engaged in work the mind is working. It is the nature of the mind to keep thinking about something or the other. All our activities of the body and mind are centered around our selfish desires. Due to this only they drive us more and more into sins. If that be so and if we consider whether we can remain inactive and keep quiet, human nature does not allow that. Thayumanavar Swamigal said, ‘Rare is the ability to still the mind and be in a state of inaction’. Even if the bodily activities are stopped a bit, the mental activity does not stop. In addition to being active itself, the mind prods the body also into action. It is not possible to stop the desires by any direct means. Activities too cannot be stopped. If so, is there no solution to this problem? Solution is there. In the state in which we are, it is not necessary to stop all activities. But the situation that we are acting for selfish ends should be changed and we should engage ourselves in activities that do not benefit us but are of benefit to the larger society and the world and for our spiritual elevation. If we develop a taste for such activities and engage in them more and more desires will keep decreasing, sins will decrease and virtue will grow. That is to say we should practice to engage ourselves in activities without desires. The activity that is performed without desire is a virtuous deed.
We commit sins in four different ways. Bad deeds indulged in by the body, speaking untruth, bad thoughts of the mind, not to speak of the sins committed with money. We should get into the habit of virtuous deeds with the same four agents with which we commit sins. We should gain merit by rendering bodily help to others, circumambulating the Lord and worshipping him. By chanting the Lord’s names, we should gain merit. You may say “The entire time is taken for earning money. There is no time for this’. Earning money is necessary for the householder but if we think of it, we will see that not all the time is spent for earning money. How much time is wasted on useless talk, ridiculing others, idle gazing, newspaper comments! All that can be spent in meditating on the Lord’s name. Even if a separate time cannot be set apart for this, it does not matter. While journeying to the office by bus or rail, we can mentally chant the Lord’s name. Not a paisa of what is earned by a lot of running about will go with the body. In the other world it is only the Lord’s name that is legal tender.
Mind is the Lord’s resting place. We have made it a dustbin. After cleaning it and installing the Lord in it we should sit in peace. Daily we should meditate like this at least for five minutes. This is a routine that should go on without interruption even if there is deluge, because this is the only thing that will come to our rescue when the world is deluged. Money must be used in the service of the poor and the Lord and merit gained. Sin has two powers. One is that it drives us into wrongs here and now. The result is that it prods us to commit the same wrong again tomorrow. For example the use of snuff has a bad effect at the time it is used and it also prods us to use it again. This is the effect of habit. This should be dimmed and by virtuous deeds we should add Punya.
It is Vasana (impressions of our mind) that draws us into sin again and again. But, it need not be feared. Those who were like us and even greater sinners than ourselves have become great devotees and Jnanis. What is great about the Lord if the sinner is not redeemed? It is because we are sinners that He has got the title ‘Pathitha Pavana’. We only give Him that greatness!. “Surrender unto me, I will release you from all sins” (Sarva Papebyo Mokshayishyami Ma Sucha) says Lord Krishna as a firm commitment to protect. Therefore, let us be courageous. If something is wound over something else, only by unwinding it fully it will become free. For the expiration of all the sin as much virtuous deeds need to be performed. In between, there should be no impatience and hurry. If we show hurry, the thing will get tied up in difficult knots. If, with faith in God, we patiently act by the ways of Dharma, He will definitely extend his helping hand.
All these religions have come up only for turning the mind, body and the tongue away from enjoyment with senses and get into the habit of turning of all these to Bhagavan. Every great person who came into this world and gave a religion did so only to redeem the jivas from the sins committed by them for sensual pleasures. The pleasure got through the sense organs as a result of sins, is only very temporary. The object of every religion is to release it from worldly bonds, saying, “Look, to be with the Paramathma is Permanent bliss’.
A.V. Devan Times: GURU SAMARPANAM - Issue # 9
The Sins and the Punya
Nobody in this world desires to be a sinner. But we commit more of sinful acts only. All of us desire to have the fruits of virtuous deeds. But we do not engage ourselves in virtuous deeds. Arjuna asked the Lord ‘No one wants to commit a sin. But, Krishna, something prods him towards sin. What is that? Bhagavan tells him “That exactly is desire, my dear, desire’. We try to acquire it somehow or the other, we ignore considerations of Dharma and Adharma. If that desire is fulfilled do we get satisfied? No. When we pour ghee on fire, does the fire get extinguished? It grows into a bigger fire. In the same way when a desire is fulfilled another bigger desire comes up in the mind.
If that be so, can it be said that it is better if the desire is not fulfilled? That is not so either. If the desire is not fulfilled we get impatient. Just as a rubber ball that is thrown against a wall rebounds, the unfulfilled desire rebounds on us as anger and prods us into further sins. Next to desire it is anger that has been mentioned by the Lord in the Gita. This is also the result of desire. So the only way to avoid sinful acts is to destroy desire. How to do this? We cannot remain without indulging in activities. Even when the body is not engaged in work the mind is working. It is the nature of the mind to keep thinking about something or the other. All our activities of the body and mind are centered around our selfish desires. Due to this only they drive us more and more into sins. If that be so and if we consider whether we can remain inactive and keep quiet, human nature does not allow that. Thayumanavar Swamigal said, ‘Rare is the ability to still the mind and be in a state of inaction’. Even if the bodily activities are stopped a bit, the mental activity does not stop. In addition to being active itself, the mind prods the body also into action. It is not possible to stop the desires by any direct means. Activities too cannot be stopped. If so, is there no solution to this problem? Solution is there. In the state in which we are, it is not necessary to stop all activities. But the situation that we are acting for selfish ends should be changed and we should engage ourselves in activities that do not benefit us but are of benefit to the larger society and the world and for our spiritual elevation. If we develop a taste for such activities and engage in them more and more desires will keep decreasing, sins will decrease and virtue will grow. That is to say we should practice to engage ourselves in activities without desires. The activity that is performed without desire is a virtuous deed.
We commit sins in four different ways. Bad deeds indulged in by the body, speaking untruth, bad thoughts of the mind, not to speak of the sins committed with money. We should get into the habit of virtuous deeds with the same four agents with which we commit sins. We should gain merit by rendering bodily help to others, circumambulating the Lord and worshipping him. By chanting the Lord’s names, we should gain merit. You may say “The entire time is taken for earning money. There is no time for this’. Earning money is necessary for the householder but if we think of it, we will see that not all the time is spent for earning money. How much time is wasted on useless talk, ridiculing others, idle gazing, newspaper comments! All that can be spent in meditating on the Lord’s name. Even if a separate time cannot be set apart for this, it does not matter. While journeying to the office by bus or rail, we can mentally chant the Lord’s name. Not a paisa of what is earned by a lot of running about will go with the body. In the other world it is only the Lord’s name that is legal tender.
Mind is the Lord’s resting place. We have made it a dustbin. After cleaning it and installing the Lord in it we should sit in peace. Daily we should meditate like this at least for five minutes. This is a routine that should go on without interruption even if there is deluge, because this is the only thing that will come to our rescue when the world is deluged. Money must be used in the service of the poor and the Lord and merit gained. Sin has two powers. One is that it drives us into wrongs here and now. The result is that it prods us to commit the same wrong again tomorrow. For example the use of snuff has a bad effect at the time it is used and it also prods us to use it again. This is the effect of habit. This should be dimmed and by virtuous deeds we should add Punya.
It is Vasana (impressions of our mind) that draws us into sin again and again. But, it need not be feared. Those who were like us and even greater sinners than ourselves have become great devotees and Jnanis. What is great about the Lord if the sinner is not redeemed? It is because we are sinners that He has got the title ‘Pathitha Pavana’. We only give Him that greatness!. “Surrender unto me, I will release you from all sins” (Sarva Papebyo Mokshayishyami Ma Sucha) says Lord Krishna as a firm commitment to protect. Therefore, let us be courageous. If something is wound over something else, only by unwinding it fully it will become free. For the expiration of all the sin as much virtuous deeds need to be performed. In between, there should be no impatience and hurry. If we show hurry, the thing will get tied up in difficult knots. If, with faith in God, we patiently act by the ways of Dharma, He will definitely extend his helping hand.
All these religions have come up only for turning the mind, body and the tongue away from enjoyment with senses and get into the habit of turning of all these to Bhagavan. Every great person who came into this world and gave a religion did so only to redeem the jivas from the sins committed by them for sensual pleasures. The pleasure got through the sense organs as a result of sins, is only very temporary. The object of every religion is to release it from worldly bonds, saying, “Look, to be with the Paramathma is Permanent bliss’.
A.V. Devan Times: GURU SAMARPANAM - Issue # 9
P.J.
0
Teaching of Adi Shankaracharya
Teaching of Adi Shankaracharya
Let us read Vedas daily,
Let us do rituals based on them,
Let the Gods be worshipped based on them,
Let us do work without attachment,
Let us drive away the crowd of sins,
Let us find the mistakes that we do in our life,
Let us cultivate knowledge of the soul,
Let us go away from our homes.(towards salvation)
Let us seek the company of good people,
Let us build up stable sense of devotion to God,
Let us know about states of mind like peace,
Let us forsake hard to do karmas,
Let us go near a wise teacher and give ourselves up,
Let us daily worship his slippers,
Let us meditate on the one lettered Brahmam,
Let us hear the sentences from Vedas.
Let us try to understand great sentences,
Let us try to understand the import of Vedas,
Let us not involve in to bad arguments,
Let us try to listen to the arguments of Vedas,
Let us try to think ?I am Brahmam?,
Let us daily forsake being proud,
Let us forsake the belief that ?I am the body?,
Let us not do arguments with learned people.
Let us treat the sickness of hunger,
Let us daily eat the medicine of food got as Bhiksha,
Let us not start pining for tasty food,
Let us become happy with what fate gives us,
Let us learn to tolerate heat and cold climate,
Let us not talk unnecessary words,
Let us start liking tolerance,
Let us leave out not being merciful.
Let us sit in a place of solitude,
Let us fix our mind in the ultimate truth of the soul,
Let us try to see the ultimate truth of the soul,
Let us try to see the world fully filled with that truth,
Let us destroy the effects of all karma done earlier,
Let us not get tied up with new Karmas,
Let us leave at this point all that is fated,
Let us all stay with the ultimate truth.
He who reads these pentet of verses daily,
Daily earns and saves stability in life,
He does not get affected by the intense,
Heat of the sorrow of life,
Because this thapas makes him wise.
Adi Shankaracharya
Sage of Kanchi
Jambunathan Iyer
Teaching of Adi Shankaracharya
Let us read Vedas daily,
Let us do rituals based on them,
Let the Gods be worshipped based on them,
Let us do work without attachment,
Let us drive away the crowd of sins,
Let us find the mistakes that we do in our life,
Let us cultivate knowledge of the soul,
Let us go away from our homes.(towards salvation)
Let us seek the company of good people,
Let us build up stable sense of devotion to God,
Let us know about states of mind like peace,
Let us forsake hard to do karmas,
Let us go near a wise teacher and give ourselves up,
Let us daily worship his slippers,
Let us meditate on the one lettered Brahmam,
Let us hear the sentences from Vedas.
Let us try to understand great sentences,
Let us try to understand the import of Vedas,
Let us not involve in to bad arguments,
Let us try to listen to the arguments of Vedas,
Let us try to think ?I am Brahmam?,
Let us daily forsake being proud,
Let us forsake the belief that ?I am the body?,
Let us not do arguments with learned people.
Let us treat the sickness of hunger,
Let us daily eat the medicine of food got as Bhiksha,
Let us not start pining for tasty food,
Let us become happy with what fate gives us,
Let us learn to tolerate heat and cold climate,
Let us not talk unnecessary words,
Let us start liking tolerance,
Let us leave out not being merciful.
Let us sit in a place of solitude,
Let us fix our mind in the ultimate truth of the soul,
Let us try to see the ultimate truth of the soul,
Let us try to see the world fully filled with that truth,
Let us destroy the effects of all karma done earlier,
Let us not get tied up with new Karmas,
Let us leave at this point all that is fated,
Let us all stay with the ultimate truth.
He who reads these pentet of verses daily,
Daily earns and saves stability in life,
He does not get affected by the intense,
Heat of the sorrow of life,
Because this thapas makes him wise.
Adi Shankaracharya
Sage of Kanchi
Jambunathan Iyer
P.J.
0
Vedas’ trident announcement
VEDAS’ TRIDENT ANNOUNCEMENT
Try and sprout the seeds of a tamarind tree.
If you open a sprouted tamarind seed, you will see its tree in the micro form.
Every seed potentially contains the future tree. The potential is in every seed. This can be seen in the seed of a tamarind.
In Mantras too there are 'Bija Aksharas'.
As the seed contains the future tree, the 'Bija Akshara', contains unlimited power in them.
On being chanted with one-pointed- concentration; that entire power can be grasped.
For all the brilliance, power and capabilities, of the entire known and unknown universe, has to be there in that Lord God!
None of these can be there without that.
That is the message of the Vedas, being broadcast, over all methods of communication.
Vedas' trident announcement is, "None of these things seen as this and this can come in to being without that root cause. That power of the root-cause is what is spread as all the exhibited world and universe. Where is that 'Moolam'? That, which is seeing all this from within and without, is that Atma only."
"...sarvadee sakshi bootham..."
(Source: Deivathin Kural, Vol. 2)
Source: Sage of Kanchi
Venkatesan Ramadurai
VEDAS’ TRIDENT ANNOUNCEMENT
Try and sprout the seeds of a tamarind tree.
If you open a sprouted tamarind seed, you will see its tree in the micro form.
Every seed potentially contains the future tree. The potential is in every seed. This can be seen in the seed of a tamarind.
In Mantras too there are 'Bija Aksharas'.
As the seed contains the future tree, the 'Bija Akshara', contains unlimited power in them.
On being chanted with one-pointed- concentration; that entire power can be grasped.
For all the brilliance, power and capabilities, of the entire known and unknown universe, has to be there in that Lord God!
None of these can be there without that.
That is the message of the Vedas, being broadcast, over all methods of communication.
Vedas' trident announcement is, "None of these things seen as this and this can come in to being without that root cause. That power of the root-cause is what is spread as all the exhibited world and universe. Where is that 'Moolam'? That, which is seeing all this from within and without, is that Atma only."
"...sarvadee sakshi bootham..."
(Source: Deivathin Kural, Vol. 2)
Source: Sage of Kanchi
Venkatesan Ramadurai
P.J.
0
ஸ்ரீராம நவமி
From Periva Forum
ஸ்ரீராம நவமி
"நன்மையும் செல்வமும் நாளும் நல்குமே
தின்மையும் பாவமும் சிதைத்து தேயுமே
சென்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருமே
இம்மையே இராமவென் றிரண்டெழுத்தினால்"
(கம்பராமாயணம்: - சிறப்புப் பாயிரம் 14)
ஸ்ரீ ராமநவமியன்று குழந்தைகள் முதல் பெரியவர்கள் வரை ஒவ்வொருவரும் கம்பராமாயணத்தில் ஸ்ரீ ராமாவதார கட்டத்தில் உள்ள கீழ்காணும் பாகங்களைப் பாராயணம் செய்ய வேண்டும்.
வேய்புனர் பூசமும் விண்ணுளோர்களும்
தூயகற் கடகமும் எழுந்து துள்ளவே.
சித்தரும் இயக்கரும் தெரிவைமார்களும்
வித்தக முனிவரும் விண்ணு ளோர்களும்
நித்தரும் முறைமுறை நெருங்கி யார்ப்புறத்
தத்துறல் ஒழிந்துநீள் தருமம் ஒங்கவே.
ஒருபகல் உலகெல்லாம் உதரத்துட் பொதிந்
தருமறைக் குணர்வரும் அவனை யஞ்சனக்
கருமுகிற் கொழுந்தெழில் காட்டுஞ் சோதியைத்
திருவுறப் பயந்தனள் திறங்ககொள் கோசலை.
(கம்ப ராமாயணம் : பாலகாண்டம் - திரு அவதாரப் படலம்)
இருபது வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள் ஸ்ரீ ராமநவமியன்று முழுவதும் பட்டினி (சித்த உபாவாஸ) விரதம் இருக்க வேண்டும்.
ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் பள்ளிச் சிறுவர்கள் முதல் முதியவர்கள் வரை எல்லோரும் ஏதாவது சிறிது கோயில் சந்நிதியிலோ, அல்லது பஜனை மடத்தின் முன்போ கூடி ஸ்ரீராம நாம மந்திரத்தை ஐந்து நிமிஷம் ஜபம் செய்து, பிறகு, "ஸ்ரீராம் ஜயராம் ஜய ஜய ராம்" என்னும் பதின்மூன்று அக்ஷரங்கள் கொண்ட மந்திரத்தை, ஒருவர் முதலில் சொல்ல, எல்லோரும் அதைப் பின்பற்றிச் சொல்லிக்கொண்டு, ஊரைச் சுற்றிக் வந்து, முதலில் ஆரம்பித்த இடத்தை அடைந்து, அங்கு பத்து நிமிஷம் பஜனை செய்து, பூர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
மறுநாள் காலை அதே இடத்தில் கூடி, ஸ்ரீ ராமாவதாரத்தில் (கம்ப ராமாயணத்தில்) ஸ்ரீ ராம பட்டாபிஷேகத்தை வர்ணிப்பதாக உள்ள கீழ்காணும் பாக்களைப் பாராயணம் செய்து, அல்லது ஸம்ஸ்கிருதம் படித்தவர்கள் எவரேனும் இருந்தால், அவரைக் கொண்டு வால்மீகி ராமாயணத்தில் உள்ள ஸ்ரீராம பட்டாபிஷேக ஸர்க்கத்தைப் பாராயணம் பண்ணும்படி செய்து, பத்து நிமிஷம் பஜனை செய்து, ஊர்ப் பொதுச் செலவில் ஏழை மக்களுக்கு அன்னம் பாலிக்க வேண்டும்.
மங்கள கீதம் பாட
மறையோலி முழங்க வல்வாய்ச்
சங்கினம் குமுறப் பாண்டில்
தண்ணுமை யொப்பத் தாவில்
பொங்குபல் லியங்கள் ஆர்ப்பப்
பூமழை பொழிய விண்ணோர்
எங்கள் நாயகனை வெவ்வேறு
எதிர் அபிடேகஞ் செய்தார்.
மாதவர் மறைவ வாளர்
மந்திரக் கிழவர் முற்று
மூதறி வாளர் உள்ளஞ்
சான்றவர் முதனீ ராட்டச்
சோதியான மகனு மற்றைத்
துணைவரும் அனுமன் தானும்
தீதிலா இலங்கை வேந்தும் - பின்
அபிடேகஞ் செய்தார்.
சித்தமொத் தனன்என் றோதுந்
திருநகர்ச் செல்வ மென்ன
உத்தமத் தொருவன் சென்னி
விளங்கிய உயர்பொன் மௌலி
ஒத்துமெய்க் குவமை கூர
ஒங்குமூ வுலகத் தோர்க்குந்
தத்தம் உச்சியின்மேல் வைத்தது
ஒத்தெனத் தளர்வு தீர்ந்தார்
(கம்ப ராமாயணம் : யுத்த காண்டம் திரு அபிடேகப் படலம்)
'ராம பிரானின் சிரத்தின் மேல் பொன்கிரீடம் விளங்கியது கண்டு, மூவுலகிலும் உள்ள மக்களும் தத்தம் சிரமேல் பொற்கிரீடம் வைக்கப்பட்டது போலவே எண்ணி மகிழ்ந்தார்கள் என்பது கடைசிச் செய்யுளின் கருத்து.
நாட்டில் உள்ள எல்லா மக்களிடையேயும் தெய்வ பக்தியும், நன்னடத்தையும் வேரூன்றி வளரவேண்டும் என்று எல்லோரும் ஸ்ரீ ராமநவமியன்றும், மறுநாள் புனர் பூஜையிலும், ஸ்ரீராம சந்திர மூர்த்தியைப் பிரார்த்தித்து கொள்ள வேண்டும்.
Sage of Kanchi
Bala Thiru
From Periva Forum
ஸ்ரீராம நவமி
"நன்மையும் செல்வமும் நாளும் நல்குமே
தின்மையும் பாவமும் சிதைத்து தேயுமே
சென்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருமே
இம்மையே இராமவென் றிரண்டெழுத்தினால்"
(கம்பராமாயணம்: - சிறப்புப் பாயிரம் 14)
ஸ்ரீ ராமநவமியன்று குழந்தைகள் முதல் பெரியவர்கள் வரை ஒவ்வொருவரும் கம்பராமாயணத்தில் ஸ்ரீ ராமாவதார கட்டத்தில் உள்ள கீழ்காணும் பாகங்களைப் பாராயணம் செய்ய வேண்டும்.
வேய்புனர் பூசமும் விண்ணுளோர்களும்
தூயகற் கடகமும் எழுந்து துள்ளவே.
சித்தரும் இயக்கரும் தெரிவைமார்களும்
வித்தக முனிவரும் விண்ணு ளோர்களும்
நித்தரும் முறைமுறை நெருங்கி யார்ப்புறத்
தத்துறல் ஒழிந்துநீள் தருமம் ஒங்கவே.
ஒருபகல் உலகெல்லாம் உதரத்துட் பொதிந்
தருமறைக் குணர்வரும் அவனை யஞ்சனக்
கருமுகிற் கொழுந்தெழில் காட்டுஞ் சோதியைத்
திருவுறப் பயந்தனள் திறங்ககொள் கோசலை.
(கம்ப ராமாயணம் : பாலகாண்டம் - திரு அவதாரப் படலம்)
இருபது வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள் ஸ்ரீ ராமநவமியன்று முழுவதும் பட்டினி (சித்த உபாவாஸ) விரதம் இருக்க வேண்டும்.
ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் பள்ளிச் சிறுவர்கள் முதல் முதியவர்கள் வரை எல்லோரும் ஏதாவது சிறிது கோயில் சந்நிதியிலோ, அல்லது பஜனை மடத்தின் முன்போ கூடி ஸ்ரீராம நாம மந்திரத்தை ஐந்து நிமிஷம் ஜபம் செய்து, பிறகு, "ஸ்ரீராம் ஜயராம் ஜய ஜய ராம்" என்னும் பதின்மூன்று அக்ஷரங்கள் கொண்ட மந்திரத்தை, ஒருவர் முதலில் சொல்ல, எல்லோரும் அதைப் பின்பற்றிச் சொல்லிக்கொண்டு, ஊரைச் சுற்றிக் வந்து, முதலில் ஆரம்பித்த இடத்தை அடைந்து, அங்கு பத்து நிமிஷம் பஜனை செய்து, பூர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
மறுநாள் காலை அதே இடத்தில் கூடி, ஸ்ரீ ராமாவதாரத்தில் (கம்ப ராமாயணத்தில்) ஸ்ரீ ராம பட்டாபிஷேகத்தை வர்ணிப்பதாக உள்ள கீழ்காணும் பாக்களைப் பாராயணம் செய்து, அல்லது ஸம்ஸ்கிருதம் படித்தவர்கள் எவரேனும் இருந்தால், அவரைக் கொண்டு வால்மீகி ராமாயணத்தில் உள்ள ஸ்ரீராம பட்டாபிஷேக ஸர்க்கத்தைப் பாராயணம் பண்ணும்படி செய்து, பத்து நிமிஷம் பஜனை செய்து, ஊர்ப் பொதுச் செலவில் ஏழை மக்களுக்கு அன்னம் பாலிக்க வேண்டும்.
மங்கள கீதம் பாட
மறையோலி முழங்க வல்வாய்ச்
சங்கினம் குமுறப் பாண்டில்
தண்ணுமை யொப்பத் தாவில்
பொங்குபல் லியங்கள் ஆர்ப்பப்
பூமழை பொழிய விண்ணோர்
எங்கள் நாயகனை வெவ்வேறு
எதிர் அபிடேகஞ் செய்தார்.
மாதவர் மறைவ வாளர்
மந்திரக் கிழவர் முற்று
மூதறி வாளர் உள்ளஞ்
சான்றவர் முதனீ ராட்டச்
சோதியான மகனு மற்றைத்
துணைவரும் அனுமன் தானும்
தீதிலா இலங்கை வேந்தும் - பின்
அபிடேகஞ் செய்தார்.
சித்தமொத் தனன்என் றோதுந்
திருநகர்ச் செல்வ மென்ன
உத்தமத் தொருவன் சென்னி
விளங்கிய உயர்பொன் மௌலி
ஒத்துமெய்க் குவமை கூர
ஒங்குமூ வுலகத் தோர்க்குந்
தத்தம் உச்சியின்மேல் வைத்தது
ஒத்தெனத் தளர்வு தீர்ந்தார்
(கம்ப ராமாயணம் : யுத்த காண்டம் திரு அபிடேகப் படலம்)
'ராம பிரானின் சிரத்தின் மேல் பொன்கிரீடம் விளங்கியது கண்டு, மூவுலகிலும் உள்ள மக்களும் தத்தம் சிரமேல் பொற்கிரீடம் வைக்கப்பட்டது போலவே எண்ணி மகிழ்ந்தார்கள் என்பது கடைசிச் செய்யுளின் கருத்து.
நாட்டில் உள்ள எல்லா மக்களிடையேயும் தெய்வ பக்தியும், நன்னடத்தையும் வேரூன்றி வளரவேண்டும் என்று எல்லோரும் ஸ்ரீ ராமநவமியன்றும், மறுநாள் புனர் பூஜையிலும், ஸ்ரீராம சந்திர மூர்த்தியைப் பிரார்த்தித்து கொள்ள வேண்டும்.
Sage of Kanchi
Bala Thiru
P.J.
0
Value of Bhakthi
Value of Bhakthi
Lord Narayana made up His mind to remain as a man when He incarnated as Rama, in order to teach the world the importance of reverence or Bhakti towards father, mother, teacher and God. He so identified Himself with His human role that He behaved exactly like an ordinary mortal and when any one attributed to Him qualities of God, He reminded him that He as only a man – Aatmaanam maanusham manye. Similarly though Sri Adi Sankara was Lord Siva incarnate, he tried to inculcate Siva-bhakti in the people by his actions and writings. One such composition of his is Sivaananda Lahari.
In the above verse occurring in Sivaananda Lahari, Siva is conceived of as having five faces, four of them looking at each of the four directions, east, south, west and north, and the other turning upwards. The upturned faced is called Eesaanam, while other four faces are called Sadyajaatam, Vaamadevam, Aghoram, and Tarpurusham. Siva holds in his right hand a deer (hence valam-kai-maan in Tamil), symbolic of the mind which is unsteady or restless. This aspect of the mind is found referred to in the Gita in the words, chanchalam hi manah Krishna. The deer is also by nature restless and timid and continuously turns its gaze hither and thither. But when the same deer is held in the hand of Siva, it gazes into His benevolent eyes, keeps its look steady there, forgets its fear and remains motionless, with a feeling of security and happiness. Siva wears the hide of an elephant and that of a tiger. In the atmosphere of peace and security that pervades in His presence, all creatures remain motionless and blissful, their mind concentrated on Him and Him only. Where is fear, asks the great Acharya, when this five faced Siva is in the cavity of my heart?
There is an interesting story about the manner in which Siva came to wear the hide of an elephant. It is said some sages who believed that the observance of the rites prescribed in the Vedas is everything and that there is no need to have devotion or bhakti to God, created an elephant by their mantra power and set it to attack Siva, towards whom the wives of the sages were attracted, even as Sri Krishna attracted towards himself the devotion of the Gopis. Isvara performed his Oordhva Taandava, tossed the elephant about like a ball and ultimately tore it up and covered Himself with its skin. On account of this dress, He came to be known as Krithivasah. The Vedas use the expression, (Krithivasahpinaakee) in several places, Amara Simha, a highly intellectual person, though a Jain has done full justice to the Vedic names of God in his Sanskrit dictionary. When enumerating the names of Siva, he has included the Vedic name, Krithivasah.
There is a story about the meeting between Sri Adi Sankara and Amara Simha. Both Jainism and Buddhism expounded only truths which are within the comprehension of the intellect. Adi Sankara was able to convince Amara Simha that the Ultimate Reality or Isvara Tatva, is something beyond the reach of mere intellectual comprehension. Amara Simha thereupon started consigning all his writing to the flames. Adi Sankara rushed forward to prevent him doing so, but was in time only to save Amara Kosa, which has become a book of eternal value.
The Gita also teaches us that the Vedas and the rites enjoined therein are not the be all the end all of our spiritual quest, but that there is also the Vedanta or the highest conception of the Supreme which transcends the intellect. It is up to us all to develop Isvara-bhakti and derive happiness herein and hereafter.
The description of Siva, the Lord of the universe, in this verse, can also be applied to the lion, the Lord of the jungle, Panchaasya or panchamukha is one of the names for the lion, derived from the fact that its head and mane together present a broad (pancha) appearance in contrast to its wiry body. While roaming about, the lion catches hold of deer with ease and also kills the elephant or tiger that corsses its path. Its den is known as kuhara, and when it is prowling about, the other animals of the jungle remain hidden and motionless.
November 4, 1957
Value of Bhakthi : kamakoti.org
Value of Bhakthi
Lord Narayana made up His mind to remain as a man when He incarnated as Rama, in order to teach the world the importance of reverence or Bhakti towards father, mother, teacher and God. He so identified Himself with His human role that He behaved exactly like an ordinary mortal and when any one attributed to Him qualities of God, He reminded him that He as only a man – Aatmaanam maanusham manye. Similarly though Sri Adi Sankara was Lord Siva incarnate, he tried to inculcate Siva-bhakti in the people by his actions and writings. One such composition of his is Sivaananda Lahari.
In the above verse occurring in Sivaananda Lahari, Siva is conceived of as having five faces, four of them looking at each of the four directions, east, south, west and north, and the other turning upwards. The upturned faced is called Eesaanam, while other four faces are called Sadyajaatam, Vaamadevam, Aghoram, and Tarpurusham. Siva holds in his right hand a deer (hence valam-kai-maan in Tamil), symbolic of the mind which is unsteady or restless. This aspect of the mind is found referred to in the Gita in the words, chanchalam hi manah Krishna. The deer is also by nature restless and timid and continuously turns its gaze hither and thither. But when the same deer is held in the hand of Siva, it gazes into His benevolent eyes, keeps its look steady there, forgets its fear and remains motionless, with a feeling of security and happiness. Siva wears the hide of an elephant and that of a tiger. In the atmosphere of peace and security that pervades in His presence, all creatures remain motionless and blissful, their mind concentrated on Him and Him only. Where is fear, asks the great Acharya, when this five faced Siva is in the cavity of my heart?
There is an interesting story about the manner in which Siva came to wear the hide of an elephant. It is said some sages who believed that the observance of the rites prescribed in the Vedas is everything and that there is no need to have devotion or bhakti to God, created an elephant by their mantra power and set it to attack Siva, towards whom the wives of the sages were attracted, even as Sri Krishna attracted towards himself the devotion of the Gopis. Isvara performed his Oordhva Taandava, tossed the elephant about like a ball and ultimately tore it up and covered Himself with its skin. On account of this dress, He came to be known as Krithivasah. The Vedas use the expression, (Krithivasahpinaakee) in several places, Amara Simha, a highly intellectual person, though a Jain has done full justice to the Vedic names of God in his Sanskrit dictionary. When enumerating the names of Siva, he has included the Vedic name, Krithivasah.
There is a story about the meeting between Sri Adi Sankara and Amara Simha. Both Jainism and Buddhism expounded only truths which are within the comprehension of the intellect. Adi Sankara was able to convince Amara Simha that the Ultimate Reality or Isvara Tatva, is something beyond the reach of mere intellectual comprehension. Amara Simha thereupon started consigning all his writing to the flames. Adi Sankara rushed forward to prevent him doing so, but was in time only to save Amara Kosa, which has become a book of eternal value.
The Gita also teaches us that the Vedas and the rites enjoined therein are not the be all the end all of our spiritual quest, but that there is also the Vedanta or the highest conception of the Supreme which transcends the intellect. It is up to us all to develop Isvara-bhakti and derive happiness herein and hereafter.
The description of Siva, the Lord of the universe, in this verse, can also be applied to the lion, the Lord of the jungle, Panchaasya or panchamukha is one of the names for the lion, derived from the fact that its head and mane together present a broad (pancha) appearance in contrast to its wiry body. While roaming about, the lion catches hold of deer with ease and also kills the elephant or tiger that corsses its path. Its den is known as kuhara, and when it is prowling about, the other animals of the jungle remain hidden and motionless.
November 4, 1957
Value of Bhakthi : kamakoti.org
P.J.
0
ருத்ராம்சம் தான் ஆஞ்சநேயர்
ருத்ராம்சம் தான் ஆஞ்சநேயர்
ருத்ராம்சம் தான் ஆஞ்சநேயர். அவர் எப்போது பார்த்தாலும் பதின்மூன்று அக்ஷரம் கொண்ட "ஸ்ரீ ராம் ஜய ராம் ஜய ஜய ராம்" என்ற மந்திரத்தையே ஜபித்துக் கொண்டிருப்பவர். பதின்மூன்று நல்லது என்பதால் 'தேரா அக்ஷர்' என்று வடநாட்டில் இதை விசேஷித்துச் சொல்கிறார்கள். இந்த திரியோதசாக்ஷரியையேதான் ஹநுமார் ஸமர்த்த ராமதாஸராக அவதரித்த போதும் ஸதா ஸர்வ காலமும் ஜபம் பண்ணிக் கொண்டு, அதன் சக்தியாலேயே சிவாஜியைக் கொண்டு ஹிந்து ஸாம்ராஜ்யத்தை ஸ்தாபிக்கச் செய்தார்.
ருத்ர கன பாடத்தில் பதின்மூன்று தரம் சொல்லப்படும் (பரமேச்வராதாரமான) சங்கரர், ருத்ராம்சமாக வந்து பதின்மூன்று அக்ஷரத்தையே சொல்லிக் கொண்டிருக்கிற ஆஞ்ஜநேயரிடம் வந்து சேர்ந்திருப்பது பொருத்தம்தானே?
http://www.kamakoti.org/tamil/2dk84.htm
ருத்ராம்சம் தான் ஆஞ்சநேயர்
ருத்ராம்சம் தான் ஆஞ்சநேயர். அவர் எப்போது பார்த்தாலும் பதின்மூன்று அக்ஷரம் கொண்ட "ஸ்ரீ ராம் ஜய ராம் ஜய ஜய ராம்" என்ற மந்திரத்தையே ஜபித்துக் கொண்டிருப்பவர். பதின்மூன்று நல்லது என்பதால் 'தேரா அக்ஷர்' என்று வடநாட்டில் இதை விசேஷித்துச் சொல்கிறார்கள். இந்த திரியோதசாக்ஷரியையேதான் ஹநுமார் ஸமர்த்த ராமதாஸராக அவதரித்த போதும் ஸதா ஸர்வ காலமும் ஜபம் பண்ணிக் கொண்டு, அதன் சக்தியாலேயே சிவாஜியைக் கொண்டு ஹிந்து ஸாம்ராஜ்யத்தை ஸ்தாபிக்கச் செய்தார்.
ருத்ர கன பாடத்தில் பதின்மூன்று தரம் சொல்லப்படும் (பரமேச்வராதாரமான) சங்கரர், ருத்ராம்சமாக வந்து பதின்மூன்று அக்ஷரத்தையே சொல்லிக் கொண்டிருக்கிற ஆஞ்ஜநேயரிடம் வந்து சேர்ந்திருப்பது பொருத்தம்தானே?
http://www.kamakoti.org/tamil/2dk84.htm
P.J.
0
வீபூதி .... மூன்று கோடுகளின் மகிமை ..!!
வீபூதி .... மூன்று கோடுகளின் மகிமை ..!!
முதல் கோடு ......
அகாரம், கார்ஹபத்யம், ரிக்வேதம், பூலோகம், ரஜோகுணம், ஆத்மா, க்ரியாசக்தி, அதிகாலை மந்திரத்தின் தேவதை மஹாதேவன் ஆகியவை அடங்கியது.
இரண்டாவது கோடு .......
உகாரம், தக்ஷிணாக்னி, ஆகாயம், யஜுர்வேதம், சத்வகுணம், பகல்நேர மந்திரதேவதை இச்சாசக்தி, அந்தராத்மா, மகேஸ்வரன் ஆகியோர் இதில் உள்ளனர்.
மூன்றாவது கோடு ........
மகாரம், ஆஹவனீயம், பரமாத்மா, தமோகுணம், சுவர்க்கம், ஞானசக்தி, ஸாமவேதம், மாலைநேர மந்திர தேவதை, சிவன் ஆகியோர் இதில் உள்ளனர்.
Sage of Kanchi
Raman Kuppuswamy
வீபூதி .... மூன்று கோடுகளின் மகிமை ..!!
முதல் கோடு ......
அகாரம், கார்ஹபத்யம், ரிக்வேதம், பூலோகம், ரஜோகுணம், ஆத்மா, க்ரியாசக்தி, அதிகாலை மந்திரத்தின் தேவதை மஹாதேவன் ஆகியவை அடங்கியது.
இரண்டாவது கோடு .......
உகாரம், தக்ஷிணாக்னி, ஆகாயம், யஜுர்வேதம், சத்வகுணம், பகல்நேர மந்திரதேவதை இச்சாசக்தி, அந்தராத்மா, மகேஸ்வரன் ஆகியோர் இதில் உள்ளனர்.
மூன்றாவது கோடு ........
மகாரம், ஆஹவனீயம், பரமாத்மா, தமோகுணம், சுவர்க்கம், ஞானசக்தி, ஸாமவேதம், மாலைநேர மந்திர தேவதை, சிவன் ஆகியோர் இதில் உள்ளனர்.
Sage of Kanchi
Raman Kuppuswamy
P.J.
0
Disposal of the Mind
From Periva Forum
Disposal of the Mind
Mind refuses to be disposed off. What exactly is this mind? It is the instrument which creates thoughts. If the creation of thoughts stops, mind will also not be there. But we are not able to stop the creation of thoughts. All the time it is galloping to go somewhere.
We go through lots of experiences and enjoyments. We also keep seeing them; those of this birth that we know, and many more in the other births that we do not know. Each of them has left an impression in our mind. They keep running in our mind and sprout numberless thoughts.
It is like the smell that persists in the bottle in which we kept spicy asafoetida. So also even after we have gone through experiences and enjoyments, their smell persists in our mind. This is what is called VAsanA, or JanmAntara VAsanA (VAsanA that comes from other births), or SamskAra VAsanA.
What does it do? It keeps surfacing thoughts about that enjoyment and becomes the cause for further thoughts about how to have that experience again. These thoughts are the plans which the mind makes. This ‘smell’ of the past has to subside. That is what is called ‘VAsanA-kshhayam’ (Death of the VAsanA). And that is the ‘disposal of the mind’!
‘Disposal’ implies the ‘end’. What keeps running all the time has an end when it stops running. When a large flow of water is dammed, the flow stops. In the same way when the flow of the mind is stopped, it means that is the end of the mind.
When I say mind is stilled or stopped I do not mean the staying or resting of the mind on one object. That is something different.
Here when I say the mind is stopped or stilled, I mean something else. When the mind stays on some one object, it means the mind is fully occupied with that object. No other object can have then a place in the mind.
Even to keep the mind still like that is certainly a difficult process. This is actually the penultimate step to ‘dispose off’ the mind. When a wild animal is jumping and running all around, how do you shoot it? It is difficult. But when it is made to stay at one place, we can easily shoot it.
Similarly the mind that is running in all directions should be made to stay at one place in one thought. It does not mean the mind has disappeared then. No, the mind is still there.
Only instead of dwelling on various things it is now full of one and only one thought. This is the prerequisite to what I call the ‘disposal’ of the mind. After this the mind has to be vanquished totally. That is when Realisation takes place -- Realisation of the Atman. In other words the being as a JIva goes and the being as Brahman sprouts.
This process of stopping the mind at one single thought and then vanquishing even that thought in order to dispose off the mind along with its roots is a Himalayan achievement. Our scriptures very often refer to “anAdyavidyA-vAsanayA”, meaning “because of vAsanAs of ignorance going back to beginningless antiquity”. This is the reason for the dirt of the mind being so thick and dense. Removal of that dirt is no doubt a most difficult job.
Source: Sage of Kanchi
Bala Thiru
From Periva Forum
Disposal of the Mind
Mind refuses to be disposed off. What exactly is this mind? It is the instrument which creates thoughts. If the creation of thoughts stops, mind will also not be there. But we are not able to stop the creation of thoughts. All the time it is galloping to go somewhere.
We go through lots of experiences and enjoyments. We also keep seeing them; those of this birth that we know, and many more in the other births that we do not know. Each of them has left an impression in our mind. They keep running in our mind and sprout numberless thoughts.
It is like the smell that persists in the bottle in which we kept spicy asafoetida. So also even after we have gone through experiences and enjoyments, their smell persists in our mind. This is what is called VAsanA, or JanmAntara VAsanA (VAsanA that comes from other births), or SamskAra VAsanA.
What does it do? It keeps surfacing thoughts about that enjoyment and becomes the cause for further thoughts about how to have that experience again. These thoughts are the plans which the mind makes. This ‘smell’ of the past has to subside. That is what is called ‘VAsanA-kshhayam’ (Death of the VAsanA). And that is the ‘disposal of the mind’!
‘Disposal’ implies the ‘end’. What keeps running all the time has an end when it stops running. When a large flow of water is dammed, the flow stops. In the same way when the flow of the mind is stopped, it means that is the end of the mind.
When I say mind is stilled or stopped I do not mean the staying or resting of the mind on one object. That is something different.
Here when I say the mind is stopped or stilled, I mean something else. When the mind stays on some one object, it means the mind is fully occupied with that object. No other object can have then a place in the mind.
Even to keep the mind still like that is certainly a difficult process. This is actually the penultimate step to ‘dispose off’ the mind. When a wild animal is jumping and running all around, how do you shoot it? It is difficult. But when it is made to stay at one place, we can easily shoot it.
Similarly the mind that is running in all directions should be made to stay at one place in one thought. It does not mean the mind has disappeared then. No, the mind is still there.
Only instead of dwelling on various things it is now full of one and only one thought. This is the prerequisite to what I call the ‘disposal’ of the mind. After this the mind has to be vanquished totally. That is when Realisation takes place -- Realisation of the Atman. In other words the being as a JIva goes and the being as Brahman sprouts.
This process of stopping the mind at one single thought and then vanquishing even that thought in order to dispose off the mind along with its roots is a Himalayan achievement. Our scriptures very often refer to “anAdyavidyA-vAsanayA”, meaning “because of vAsanAs of ignorance going back to beginningless antiquity”. This is the reason for the dirt of the mind being so thick and dense. Removal of that dirt is no doubt a most difficult job.
Source: Sage of Kanchi
Bala Thiru
P.J.
0
Jana Seva
Jana Seva
Our namaskarams to HH Jayendra Saraswathi Swamigal!
Hara Hara Sankara Jaya Jaya Sankara
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/26/jana-seva/
Jana Seva
Our namaskarams to HH Jayendra Saraswathi Swamigal!
Hara Hara Sankara Jaya Jaya Sankara
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/26/jana-seva/
P.J.
0
ஓம் நமோ பகவதே சூர்ய நாராயணாய நம:
ஓம் நமோ பகவதே சூர்ய நாராயணாய நம:
mahesh on March 25, 2015
செல்வம் புகழ், பொருள்,ஆயுள் எல்லாம் வேண்டுந்தான் ஆனால் முக்கியமாக
ஆரோக்யம் வேண்டும் என பெரியவாளிடம் ப்ரார்த்தித்தேன். ‘புரணா பாராயணங்களைச் செய்ய எனக்கு நேரமில்லை, எனவே எளிதாக செய்யக் கூடிய முறையைச் சொல்லணும்”. என ப்ரார்த்திக் கொண்டேன்.
சட்டென்று ஒரு உபதேசம்!
‘ஓம் நமோ பகவதே சூர்ய நாராயணாய நம: ||
தினமும் இதைப் பன்னிரண்டு தடவை சொல்லி கிழக்குப் பார்த்து, பன்னிரண்டு நமஸ்காரம் பண்ணு..”
பெரியவாளின் உத்தரவுபடி செய்து எங்கள் குடும்பத்தில் எல்லாரும் நோய் நொடியில்லாமல் சௌகரியமாக இருக்கிறோம் என்று சொல்வது திருமதி கீதா துரை ராஜ் சென்னை.
தகவல்–கோதண்டசர்மாவின் தரிசன அனுபவங்கள் நான்காம் தொகுதி.
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/25/ஓம்-நமோ-பகவதே-சூர்ய-நாராய/
ஓம் நமோ பகவதே சூர்ய நாராயணாய நம:
mahesh on March 25, 2015
செல்வம் புகழ், பொருள்,ஆயுள் எல்லாம் வேண்டுந்தான் ஆனால் முக்கியமாக
ஆரோக்யம் வேண்டும் என பெரியவாளிடம் ப்ரார்த்தித்தேன். ‘புரணா பாராயணங்களைச் செய்ய எனக்கு நேரமில்லை, எனவே எளிதாக செய்யக் கூடிய முறையைச் சொல்லணும்”. என ப்ரார்த்திக் கொண்டேன்.
சட்டென்று ஒரு உபதேசம்!
‘ஓம் நமோ பகவதே சூர்ய நாராயணாய நம: ||
தினமும் இதைப் பன்னிரண்டு தடவை சொல்லி கிழக்குப் பார்த்து, பன்னிரண்டு நமஸ்காரம் பண்ணு..”
பெரியவாளின் உத்தரவுபடி செய்து எங்கள் குடும்பத்தில் எல்லாரும் நோய் நொடியில்லாமல் சௌகரியமாக இருக்கிறோம் என்று சொல்வது திருமதி கீதா துரை ராஜ் சென்னை.
தகவல்–கோதண்டசர்மாவின் தரிசன அனுபவங்கள் நான்காம் தொகுதி.
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/25/ஓம்-நமோ-பகவதே-சூர்ய-நாராய/
P.J.
0
Sri Kamakshi Kamakoti Slokam
Sri Kamakshi Kamakoti Slokam
mahesh on March 25, 2015
On Sunday event, both the Periyavas were chanting this sloka in the anugraha bahanam. It sounded beautiful and was planning to search for the slokam – thanks to Sri Guruvayurappan for posting this in FB… It would be great if someone could give the meaning of this wonderful sloka.
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/25/kamakshi-kamakoti-slokam/
Sri Kamakshi Kamakoti Slokam
mahesh on March 25, 2015
On Sunday event, both the Periyavas were chanting this sloka in the anugraha bahanam. It sounded beautiful and was planning to search for the slokam – thanks to Sri Guruvayurappan for posting this in FB… It would be great if someone could give the meaning of this wonderful sloka.
https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/25/kamakshi-kamakoti-slokam/
P.J.
0
Sri mahaperiyava avathara sthalam (birth place)
SRI MAHAPERIYAVA AVATHARA STHALAM (BIRTH PLACE)
https://www.youtube.com/watch?v=5GmJvCbt2c8
Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara.
SRI MAHAPERIYAVA AVATHARA STHALAM (BIRTH PLACE)
https://www.youtube.com/watch?v=5GmJvCbt2c8
Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara.
P.J.
0
Veda Dharma Sastra Paripalana
[TABLE="width: 100%"]
[TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana
[/TD]
[TD="align: right"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
5th Outstation Visesha Upanyasam @ Cuddalore by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 29th Mar 2015 Morning 10:30 to 12:00
Noon at Cuddalore Sri Sankara Baktha Jana Sabha, No 35, Babu Rao Street , Tirupapuliyur, Cuddalore -607002, Tamilnadu.
Upanyasam on "Aachaaram, Aaahaaram, Alankaaram" Upanyasakar "Veda Rathnam Suraathyaayi, Veda Bhashya RathnamBrahmashri Dr.V G Subramanya Ganapadigal" from 10:30 AM to 12:00 Noon.
6th Outstation Visesha Upanyasam @ Vriddachalam by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 29th Mar 2015 Evening 4:00 to 5:30 at
Residence of Mr. K. Ravichandran (9894031756) Venue: 26/40, Double Street, Vriddhachalam - 606001. Tamilnadu.
Upanyasam on "Aachaaram, Aaahaaram, Alankaaram" Upanyasakar "Veda Rathnam Suraathyaayi, Veda Bhashya RathnamBrahmashri Dr.V G Subramanya Ganapadigal" from 4:00 PM to 5:30 PM.
Source: Sage of Kanchi
[TABLE="width: 100%"]
[TR]
[TD]Veda Dharma Sastra Paripalana
[/TD]
[TD="align: right"]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
5th Outstation Visesha Upanyasam @ Cuddalore by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 29th Mar 2015 Morning 10:30 to 12:00
Noon at Cuddalore Sri Sankara Baktha Jana Sabha, No 35, Babu Rao Street , Tirupapuliyur, Cuddalore -607002, Tamilnadu.
Upanyasam on "Aachaaram, Aaahaaram, Alankaaram" Upanyasakar "Veda Rathnam Suraathyaayi, Veda Bhashya RathnamBrahmashri Dr.V G Subramanya Ganapadigal" from 10:30 AM to 12:00 Noon.
6th Outstation Visesha Upanyasam @ Vriddachalam by Veda Dharma Shastra Paripalana Sabha on 29th Mar 2015 Evening 4:00 to 5:30 at
Residence of Mr. K. Ravichandran (9894031756) Venue: 26/40, Double Street, Vriddhachalam - 606001. Tamilnadu.
Upanyasam on "Aachaaram, Aaahaaram, Alankaaram" Upanyasakar "Veda Rathnam Suraathyaayi, Veda Bhashya RathnamBrahmashri Dr.V G Subramanya Ganapadigal" from 4:00 PM to 5:30 PM.
Source: Sage of Kanchi
P.J.
0
Gita Govida
Gita Govida
Sri Jayadevar was an outstanding Sanskrit poet and composer who is believed to have lived in Orissa somtime in the 12th century A.D. He composed "Geetha Govinda" - an exceptional literary masterpiece that is celebrated even to this day in the form of bhajans, music and dances.
Geetha Govinda is a lyrical poem describing the divine love between Radha and Krishna and their various emotions. It is organized into twelve chapters (sargas), containing 24 pieces of songs (called prabhandas in Sanskrit) of eight couplets each, popularly known as "Ashtapadis."
Complete Gita Govida Lyrics with meaning
Complete Gita Govinda/Ashtapadi Lyrics with Meaning | srikrishnaradha.com
Gita Govida
Sri Jayadevar was an outstanding Sanskrit poet and composer who is believed to have lived in Orissa somtime in the 12th century A.D. He composed "Geetha Govinda" - an exceptional literary masterpiece that is celebrated even to this day in the form of bhajans, music and dances.
Geetha Govinda is a lyrical poem describing the divine love between Radha and Krishna and their various emotions. It is organized into twelve chapters (sargas), containing 24 pieces of songs (called prabhandas in Sanskrit) of eight couplets each, popularly known as "Ashtapadis."
Complete Gita Govida Lyrics with meaning
Complete Gita Govinda/Ashtapadi Lyrics with Meaning | srikrishnaradha.com
P.J.
0
பாதசேவனம்
பாதசேவனம்
ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில், ஒன்பது வகையான பக்தியைப் பற்றி விரிவாக சொல்லப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் பாதசேவனம் என்ற பக்தியும் இடம்பெறும். இந்த பாதசேவன பக்திக்கு மிகவும் ஏற்றம் கொடுத்துப் பாடியுள்ள பல பாடல்களை இன்றும் நாம் காணலாம். பாதசேவனத்தின் பெருமையைப் பேசாத அடியார்களே இல்லை.
ஸ்ரீ ஆதிசங்கரர் பாடிய ஷட்பதி ஸ்தோத்திரத்தில் “ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவின் சரணார விந்தங்களை வணங்குகிறேன்’ என்று, ஸ்ரீவிஷ்ணுவின் பாதங்களை எவ்வளவு அழகாக வர்ணிக்கிறார்! “ஸ்ரீபதிபாதார விந்தே…’ ஸ்ரீ என்றால் மகாலட்சுமி. ஸ்ரீபதே என்றால் லட்சுமி நாராயணன். பாதாரவிந்தே என்றால் திருவடித்தாமரை.
“திவ்யதுநீ மகரந்தே
பரிமள பரிபோக ஸச்சிதாநந்தே-
ஸ்ரீபதி பாதார விந்தே
பவ பய கேதச்சிதே வந்தே//’
இந்த பாதத் தாமரையிலிருந்து தேன் சுரக்கிறது. தாமரையிலிருந்து தேன் சுரப்பது இயற்கை. எந்தத் தேன் சுரக்கிறது? “திவ்யதுநீ மகரந்தே’ என்று சொல்கிறார். “திவ்யதுநீ’ என்றால்தேவலோகத்து நதி. “மகரந்தம்’ என்பது இங்கு தேனைக் குறிக்கும். “தேவலோகத்து நதியாகிய தேன் சுரக்கிறது. பகவானின் பாதத் தாமரையிலிருந்து கங்கையாகிய தேன் சுரக்கிறது. அப்படிப்பட்ட பாதக்கமலங்களைப் பணிவோம்’ என்கிறார். “பாதக் கமலங்களிலிருந்து சுகந்தம் (பரிமளம்) வீசுகிறது. எவ்வளவு ருசித்தாலும் திகட்டாத ஆனந்தம் தரும் நறுமணம் (பரிபோகே)’ என்கிறார் சங்கரர்.
அந்த திகட்டாத ஆனந்தம்தான் சச்சிதானந்தம். இது அத்வைதத்தின் உச்சநிலை. பிரம்மம்தான் சச்சிதானந்தம். பகவானுடைய பாதசேவனத்தைப் பற்றிவிட்டால் நமது பயம், துக்கம், வேதனையெல்லாம் அழிந்துபோகிறது. ஸ்ரீ சங்கரர் இயற்றிய ஸ்தோத்திர சிகரமான “ஸ்ரீசௌந்தர்ய லஹரி’ என்ற துதியில்- 25-ஆவது பாடலான “த்ரயாணாம் தேவானாம் த்ரிகுண ஜநிதானாம் தவ சிவே’ என்ற பாடலில், “அம்பிகையின் பாதக் கமலங்களை மும்மூர்த்திகளான பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் போன்றோர் பூஜிக்கிறார்கள்; மும்மூர்த்திகளும் தங்கள் தலையை தேவியின் பாதத்தில் வைத்து நமஸ்கரிக்கின்றார்கள்’ என்கிறார். அம்பிகையின் பாதத்தை நாம் சேவிக்கும்போது மும்மூர்த்திகளையும் பூஜித்த பலன் நமக்கு கிடைத்துவிடுகிறது.
ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தில் பல இடங்களில் “பாதத்தின் மேல் ஆணை’ என்று வருகிறது. உத்தர காண்டத்தில் ராமபிரானின் ஆட்சிக்காலம். வீதியிலே திரியும் ஒரு சாதாரண குடிமகன், இராவணனின் அசோகவனத்தில் சீதாதேவி இருந்தது பற்றி அவதூறாகப் பேசியதை ராமபிரான் அறிகிறான். அவனது மனம் எல்லையற்ற வேதனைப்படுகிறது. அக்னி பரீட்சைக்கு ஆட்படுத்தி சீதாதேவியின் தூய்மை நிரூபிக்கப்பட்ட பின்பும்கூட, கற்பின் சிகரமான ஜானகியைப் பற்றிய அவதூறு கிளம்பிவிட்டதை சகித்துக்கொள்ள முடியாமல் தவிக்கிறான் ராமன். தன் மனசாட்சிக்கு சீதாதேவியின் தூய்மை நன்றாகத் தெரிந்திருந்தும்கூட, அன்னை ஜானகியை நாடுகடத்த தீர்மானித்துவிட்டான். அந்தச் செயலை பகிரங்கமாகச் செய்ய நினைக்கவில்லை. சீதாதேவியிடம் தன் எண்ணத்தைச் சொல்லவில்லை. லட்சுமணனிடம் ஆணையிடுகி றான். “”லட்சுமணா, சீதா கருவுற்றிருக்கிறாள்.
கர்ப்பிணிப் பெண்ணின் ஆவலைப் பூர்த்தி செய்யவேண்டும். ஒருநாள் இரவாவது காட்டிற்குச் சென்று ரிஷிபத்னிகளுடனும், ரிஷிகளுடனும் தங்கியிருக்க ஆவல்படுவதாக அறிந்தேன். ஆகவே நீ அவளை வனத்தில் விட்டுவிட்டு வந்துவிடு. அவள் ஆசைப்பட்டதுபோல வனம் அனுப்பப்படுகிறாள் என்று சொல்லிவிடு” என்று ஆணையிடுகிறான் ராமன்.
அங்கு நிற்கும் தன் சகோதரர்கள், மற்றவர்களை நோக்கிக் கூறுகிறான். “”இது எனது முடிவான தீர்மானம். இதற்கு யாரும் மறுப்பு கூறாதீர்கள். லட்சுமணா, தாமதிக்காதே. உடனே இதை நிறைவேற்றுவாயாக.
இதை நீ நிறைவேற்றாவிட்டால்- இதற்கு நீ மறுப்பு கூறினால் என் வெறுப்பிற்கு ஆளாவாய்.
இதை நான் என் பாதங்கள்மீது ஆணையிட்டுக் கூறுகிறேன்” என்கிறான் ராமபிரான்.
இப்படி பாதங்கள்மீது ஆணையிட்டுக் கூறும் நிகழ்ச்சியை ஆரண்ய காண்டத்திலும் பார்க்க முடிகிறது. கர தூஷணர்கள், பதினாயிரம் அரக்கர்களுடன் போரிடப் புறப்படும்போது ராமன்,“”லட்சுமணா, நீ சீதாதேவியை அழைத்துக் கொண்டு குகைக்குப்போ. அங்கு வில், அம்புகளுடன் தயாராய் இரு. நீ எக்காரணத்தைக் கொண்டும்
வெளியில் வராதே. அத்தனை அரக்கர்களுடனும் நான் தனியாக நின்று போரிட்டு அழிப்பேன். இப்படி நான் சபதம் எடுத்திருக்கிறேன். இந்தப் போர் வெற்றியை நான் யாருடனும் பகிர்ந்துகொள்ள விரும்பவில்லை” என்று ராமன் சொல்கிறான்.
“தஸ்மாத் க்ருஹீத்வா வைதேஹீம்
சரபாணிர் தனுர்தர:
குஹா மாஸ்ரய சைலஸ்ய
துர்காம் பாதஸங்குலாம்.’
“”இந்த ஆணையை நீ மீறுவதை நான் விரும்பவில்லை. இதை என் பாதத்தின்மீது ஆணை யிட்டுக் கூறுகிறேன்.”
“சாபிதோ மம பாதாப்யாம்/
கம்யதாம் வத்ஸமா சிரம்//’
என்று பாதத்திற்கு ஏற்றம் கொடுப்பதை பல இடங்களில் காணமுடிகிறது.
ஒடிசா மாநிலத்தில் அவதரித்த ஸ்ரீஜெய தேவர் “கீத கோவிந்தம்’ என்ற மகா காவியத்தை எழுதும்போது பத்தொன்பதாவது அஷ்டபதியில், “கண்ணனிடம் எல்லையில்லாத அன்பும் பிரேமையும் கொண்ட ராதையின் பாதங்களை கண்ணன் தன் தலையின்மேல் வைப்பதாக’ கவி வர்ணிக்கும்போது சற்று தயங்குகிறார். பரம்பொருளான கண்ணனின் தலையின்மேல் ராதையின் பாதங்கள் வைப்பதாக எழுதுவது சரியாகுமா என்று நினைக்கும்போது, கண்ணனே அந்த அஷ்டபதியை நேரில் வந்து பூர்த்தி செய்கிறார்.
“ஸ்மரகரல கண்டனம் மம சிரஸி மண்டனம்
தேஹி பத பல்லவ முதாரம்/’
“என் பக்தையான ராதையின் பாதங்களை என் சிரஸில் வைத்துக் கொள்வதில் எனக்குஆனந்தமே. பக்தர்களின் பாதசேவையை பகவான் ஏற்றுக்கொள்கிறார்’ என்கிறார்.
சுவாமி நிகமாந்த தேசிகர் என்ற வைணவ மகான் “ஸ்ரீபாதுகா ஸ்ருதி’ என்னும் ஆயிரம் பாடல்களை ஒரே இரவில் இயற்றி பாதுகையின் மகிமையை உலகிற்கு உபதேசித்தார்.
பகவானின் பாதங்களை நாம் பற்றிவிட்டோமானால் அவருடைய கருணையை நமக்குப் பொழிந்துவிடுகிறார். முற்காலத்திலெல்லாம் பெரியவர்களை வணங்கி, அவர்களுடைய ஆசிகளைப் பெறுவது வழக்கமாக இருந்தது. தற்காலத்தில் நமது கலாசாரங்களை எல்லாம் நாம் தொலைத்துவிட்டு அல்லல்படுகிறோம்.
பாரதியார்கூட “கணபதிராயன் அவன் இரு பாதத்தினைப் பணிவோம்’ என்றுதானே பாடினார்.
பெரியோர்களை வணங்குவோம். பரந்தாம னின் பாதங்களில் வணங்கி நல்ல பேறுகளைப் பெறுவோம். நான் என்ற அகந்தை உணர்வே தலை. அகந்தை கரையுமிடமே இறைவனின் பாதம்!
???????????? | Worldkovil
பாதசேவனம்
ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில், ஒன்பது வகையான பக்தியைப் பற்றி விரிவாக சொல்லப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் பாதசேவனம் என்ற பக்தியும் இடம்பெறும். இந்த பாதசேவன பக்திக்கு மிகவும் ஏற்றம் கொடுத்துப் பாடியுள்ள பல பாடல்களை இன்றும் நாம் காணலாம். பாதசேவனத்தின் பெருமையைப் பேசாத அடியார்களே இல்லை.
ஸ்ரீ ஆதிசங்கரர் பாடிய ஷட்பதி ஸ்தோத்திரத்தில் “ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவின் சரணார விந்தங்களை வணங்குகிறேன்’ என்று, ஸ்ரீவிஷ்ணுவின் பாதங்களை எவ்வளவு அழகாக வர்ணிக்கிறார்! “ஸ்ரீபதிபாதார விந்தே…’ ஸ்ரீ என்றால் மகாலட்சுமி. ஸ்ரீபதே என்றால் லட்சுமி நாராயணன். பாதாரவிந்தே என்றால் திருவடித்தாமரை.
“திவ்யதுநீ மகரந்தே
பரிமள பரிபோக ஸச்சிதாநந்தே-
ஸ்ரீபதி பாதார விந்தே
பவ பய கேதச்சிதே வந்தே//’
இந்த பாதத் தாமரையிலிருந்து தேன் சுரக்கிறது. தாமரையிலிருந்து தேன் சுரப்பது இயற்கை. எந்தத் தேன் சுரக்கிறது? “திவ்யதுநீ மகரந்தே’ என்று சொல்கிறார். “திவ்யதுநீ’ என்றால்தேவலோகத்து நதி. “மகரந்தம்’ என்பது இங்கு தேனைக் குறிக்கும். “தேவலோகத்து நதியாகிய தேன் சுரக்கிறது. பகவானின் பாதத் தாமரையிலிருந்து கங்கையாகிய தேன் சுரக்கிறது. அப்படிப்பட்ட பாதக்கமலங்களைப் பணிவோம்’ என்கிறார். “பாதக் கமலங்களிலிருந்து சுகந்தம் (பரிமளம்) வீசுகிறது. எவ்வளவு ருசித்தாலும் திகட்டாத ஆனந்தம் தரும் நறுமணம் (பரிபோகே)’ என்கிறார் சங்கரர்.
அந்த திகட்டாத ஆனந்தம்தான் சச்சிதானந்தம். இது அத்வைதத்தின் உச்சநிலை. பிரம்மம்தான் சச்சிதானந்தம். பகவானுடைய பாதசேவனத்தைப் பற்றிவிட்டால் நமது பயம், துக்கம், வேதனையெல்லாம் அழிந்துபோகிறது. ஸ்ரீ சங்கரர் இயற்றிய ஸ்தோத்திர சிகரமான “ஸ்ரீசௌந்தர்ய லஹரி’ என்ற துதியில்- 25-ஆவது பாடலான “த்ரயாணாம் தேவானாம் த்ரிகுண ஜநிதானாம் தவ சிவே’ என்ற பாடலில், “அம்பிகையின் பாதக் கமலங்களை மும்மூர்த்திகளான பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் போன்றோர் பூஜிக்கிறார்கள்; மும்மூர்த்திகளும் தங்கள் தலையை தேவியின் பாதத்தில் வைத்து நமஸ்கரிக்கின்றார்கள்’ என்கிறார். அம்பிகையின் பாதத்தை நாம் சேவிக்கும்போது மும்மூர்த்திகளையும் பூஜித்த பலன் நமக்கு கிடைத்துவிடுகிறது.
ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தில் பல இடங்களில் “பாதத்தின் மேல் ஆணை’ என்று வருகிறது. உத்தர காண்டத்தில் ராமபிரானின் ஆட்சிக்காலம். வீதியிலே திரியும் ஒரு சாதாரண குடிமகன், இராவணனின் அசோகவனத்தில் சீதாதேவி இருந்தது பற்றி அவதூறாகப் பேசியதை ராமபிரான் அறிகிறான். அவனது மனம் எல்லையற்ற வேதனைப்படுகிறது. அக்னி பரீட்சைக்கு ஆட்படுத்தி சீதாதேவியின் தூய்மை நிரூபிக்கப்பட்ட பின்பும்கூட, கற்பின் சிகரமான ஜானகியைப் பற்றிய அவதூறு கிளம்பிவிட்டதை சகித்துக்கொள்ள முடியாமல் தவிக்கிறான் ராமன். தன் மனசாட்சிக்கு சீதாதேவியின் தூய்மை நன்றாகத் தெரிந்திருந்தும்கூட, அன்னை ஜானகியை நாடுகடத்த தீர்மானித்துவிட்டான். அந்தச் செயலை பகிரங்கமாகச் செய்ய நினைக்கவில்லை. சீதாதேவியிடம் தன் எண்ணத்தைச் சொல்லவில்லை. லட்சுமணனிடம் ஆணையிடுகி றான். “”லட்சுமணா, சீதா கருவுற்றிருக்கிறாள்.
கர்ப்பிணிப் பெண்ணின் ஆவலைப் பூர்த்தி செய்யவேண்டும். ஒருநாள் இரவாவது காட்டிற்குச் சென்று ரிஷிபத்னிகளுடனும், ரிஷிகளுடனும் தங்கியிருக்க ஆவல்படுவதாக அறிந்தேன். ஆகவே நீ அவளை வனத்தில் விட்டுவிட்டு வந்துவிடு. அவள் ஆசைப்பட்டதுபோல வனம் அனுப்பப்படுகிறாள் என்று சொல்லிவிடு” என்று ஆணையிடுகிறான் ராமன்.
அங்கு நிற்கும் தன் சகோதரர்கள், மற்றவர்களை நோக்கிக் கூறுகிறான். “”இது எனது முடிவான தீர்மானம். இதற்கு யாரும் மறுப்பு கூறாதீர்கள். லட்சுமணா, தாமதிக்காதே. உடனே இதை நிறைவேற்றுவாயாக.
இதை நீ நிறைவேற்றாவிட்டால்- இதற்கு நீ மறுப்பு கூறினால் என் வெறுப்பிற்கு ஆளாவாய்.
இதை நான் என் பாதங்கள்மீது ஆணையிட்டுக் கூறுகிறேன்” என்கிறான் ராமபிரான்.
இப்படி பாதங்கள்மீது ஆணையிட்டுக் கூறும் நிகழ்ச்சியை ஆரண்ய காண்டத்திலும் பார்க்க முடிகிறது. கர தூஷணர்கள், பதினாயிரம் அரக்கர்களுடன் போரிடப் புறப்படும்போது ராமன்,“”லட்சுமணா, நீ சீதாதேவியை அழைத்துக் கொண்டு குகைக்குப்போ. அங்கு வில், அம்புகளுடன் தயாராய் இரு. நீ எக்காரணத்தைக் கொண்டும்
வெளியில் வராதே. அத்தனை அரக்கர்களுடனும் நான் தனியாக நின்று போரிட்டு அழிப்பேன். இப்படி நான் சபதம் எடுத்திருக்கிறேன். இந்தப் போர் வெற்றியை நான் யாருடனும் பகிர்ந்துகொள்ள விரும்பவில்லை” என்று ராமன் சொல்கிறான்.
“தஸ்மாத் க்ருஹீத்வா வைதேஹீம்
சரபாணிர் தனுர்தர:
குஹா மாஸ்ரய சைலஸ்ய
துர்காம் பாதஸங்குலாம்.’
“”இந்த ஆணையை நீ மீறுவதை நான் விரும்பவில்லை. இதை என் பாதத்தின்மீது ஆணை யிட்டுக் கூறுகிறேன்.”
“சாபிதோ மம பாதாப்யாம்/
கம்யதாம் வத்ஸமா சிரம்//’
என்று பாதத்திற்கு ஏற்றம் கொடுப்பதை பல இடங்களில் காணமுடிகிறது.
ஒடிசா மாநிலத்தில் அவதரித்த ஸ்ரீஜெய தேவர் “கீத கோவிந்தம்’ என்ற மகா காவியத்தை எழுதும்போது பத்தொன்பதாவது அஷ்டபதியில், “கண்ணனிடம் எல்லையில்லாத அன்பும் பிரேமையும் கொண்ட ராதையின் பாதங்களை கண்ணன் தன் தலையின்மேல் வைப்பதாக’ கவி வர்ணிக்கும்போது சற்று தயங்குகிறார். பரம்பொருளான கண்ணனின் தலையின்மேல் ராதையின் பாதங்கள் வைப்பதாக எழுதுவது சரியாகுமா என்று நினைக்கும்போது, கண்ணனே அந்த அஷ்டபதியை நேரில் வந்து பூர்த்தி செய்கிறார்.
“ஸ்மரகரல கண்டனம் மம சிரஸி மண்டனம்
தேஹி பத பல்லவ முதாரம்/’
“என் பக்தையான ராதையின் பாதங்களை என் சிரஸில் வைத்துக் கொள்வதில் எனக்குஆனந்தமே. பக்தர்களின் பாதசேவையை பகவான் ஏற்றுக்கொள்கிறார்’ என்கிறார்.
சுவாமி நிகமாந்த தேசிகர் என்ற வைணவ மகான் “ஸ்ரீபாதுகா ஸ்ருதி’ என்னும் ஆயிரம் பாடல்களை ஒரே இரவில் இயற்றி பாதுகையின் மகிமையை உலகிற்கு உபதேசித்தார்.
பகவானின் பாதங்களை நாம் பற்றிவிட்டோமானால் அவருடைய கருணையை நமக்குப் பொழிந்துவிடுகிறார். முற்காலத்திலெல்லாம் பெரியவர்களை வணங்கி, அவர்களுடைய ஆசிகளைப் பெறுவது வழக்கமாக இருந்தது. தற்காலத்தில் நமது கலாசாரங்களை எல்லாம் நாம் தொலைத்துவிட்டு அல்லல்படுகிறோம்.
பாரதியார்கூட “கணபதிராயன் அவன் இரு பாதத்தினைப் பணிவோம்’ என்றுதானே பாடினார்.
பெரியோர்களை வணங்குவோம். பரந்தாம னின் பாதங்களில் வணங்கி நல்ல பேறுகளைப் பெறுவோம். நான் என்ற அகந்தை உணர்வே தலை. அகந்தை கரையுமிடமே இறைவனின் பாதம்!
???????????? | Worldkovil
P.J.
0
அத்வைத மதுர ரஸம் : அருள்மொழி - ஸ்ரீ சங்கர ஜய&#
அத்வைத மதுர ரஸம் : அருள்மொழி - ஸ்ரீ சங்கர ஜயந்தி மஹோத்ஸவம் - தினமணி (21/04/1988)
Sankara: ?????? ???? ???? : ????????? - ???? ????? ?????? ????????? - ?????? (21/04/1988)
அத்வைத மதுர ரஸம் : அருள்மொழி - ஸ்ரீ சங்கர ஜயந்தி மஹோத்ஸவம் - தினமணி (21/04/1988)
Sankara: ?????? ???? ???? : ????????? - ???? ????? ?????? ????????? - ?????? (21/04/1988)
- Status
Share this page
Share this page
Latest ads
-
Wanted Fulltime care person neededLooking for a fulltime lady who can look after 80 yr old person who has dementia. She can manage...
- vashok (+0 /0 /-0)
- Updated:
- Expires
-
Free [Bride Wanted] Bride WantedLooking for Bride - Family Oriented and brought up from Cultured Family
- SRIKANT S -(Bride Wanted) (+0 /0 /-0)
- Updated:
- Expires
-
-
Free [Bride Wanted] TAMIL BRAHMIN VADAMA BRIDE WANTEDMust to be willing to relocate to Bengaluru Must be willing to accommodate joint family
- self today (+0 /0 /-0)
- Updated:
- Expires
-
Wanted [Cook Wanted] Wanted cook for Home at Gandhipuram Coimbatore. Decent Salary offeredHi, we need a female Brahmin cook for home ( 5 members family) at Coimbatore. Morning and...
- gchitra (+0 /0 /-0)
- Updated: