MahAperiyavA's teachings and messages

[P.J.]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

Vardhanti 2015

Vardhanti 2015

The Vardhanti of Mahasannidhanam Jagadguru Shankaracharya Sri Sri Bharati Tirtha Mahaswamiji will be celebrated on March 25, 2015 at Sringeri. On the occasion hundreds of thousands of devotees from all parts of the country and abroad will congregate at Sringeri to seek the blessings of the Jagadguru Mahaswamiji. As a part of the celebrations, many Vedic ceremonies will be performed beginning March 22, 2015. On March 25, 2015, the Jagadguru will bless all devotees at morning and perform a special puja to Goddess Sri Sharadamba at noon. A special Guru Vandanam function has also been arranged at evening on the same day, in which the Jagadguru will bless all with a benedictory speech. Eminent musicians will also perform at the Sri Math, as a part of the festivities from March 21 to March 28, 2015. Details of the various Vedic and Cultural functions are given in the Invitation brochure below. All devotees are welcome to participate in the Vardhanti celebrations and be a recipient of the grace of the Jagadguru Shankaracharyas and Goddess Sri Sharadamba.

Download Invitation


http://www.sringeri.net/wp-content/uploads/2015/03/vardhanti2015_invitation.pdf

 

[P.J.]

Nyayam, puranam and dharma sastram : Arul mozhi (1933) - xvii

NYAYAM, PURANAM AND DHARMA SASTRAM : ARUL MOZHI (1933) - XVII


Please open the link to read

Sankara: NYAYAM, PURANAM AND DHARMA SASTRAM : ARUL MOZHI (1933) - XVII

 

[P.J.]

Shankara Jayanti 2015 - Veda Poshaka Sabha Examinations

Shankara Jayanti 2015 - Veda Poshaka Sabha Examinations

As part of the Shankara Jayanti Celebrations at Sringeri this year, the Annual Vedaposhaka Sabha Examinations will be held from 19th April 2015 to 23rd April 2015.


Advanced Students of Vedas are welcome to participate in the Vedic Examinations to be conducted during this time. The document containing the details and the application form can be downloaded below.

Download Application Form


Shankara Jayanti 2015 - Veda Poshaka Sabha Examinations | Sringeri Sharada Peetham
​

 

[P.J.]

கனவும், விளையாட்டும்

கனவும், விளையாட்டும்

நிஜமாக இல்லாததை ஒன்று, கனா என்று சொல்வோம்; அல்லது விளையாட்டு என்போம்.
எதுவோ ஒன்று நிஜமாக நடக்கப் போகிறது என்று எதிர்பார்க்கிறோம். அது ஏமாற்றிவிட்டு ஓடிப் போய் விடுகிறது. ‘எல்லாம் கனாவாப் போச்சு’ என்கிறோம். அந்தக் கனவான பொய்ம்மாயமாகவே ஜகத்தைக் காட்டுகிறான் ஸ்ரீரங்கத்துத் தூக்கக்காரன்.


விளையாட்டு என்பது நிஜமில்லாததுதான். ஏதோ சின்ன சொப்பை, பொம்மையை பெரிய அண்டான் குண்டான் மாதிரி வேஷம் கொடுத்து வைத்து, பாலப் பிராயத்துக் குழந்தைகள் அம்மா-அப்பா, தாத்தா-பாட்டி என்று தங்களுக்கு வேஷம் கொடுத்துக் கொண்டு பண்ணுவதுதான் விளையாட்டு. பெரியவர்கள் ‘ஸ்போர்ட்ஸ்’ என்று பண்ணும் விளையாட்டுகளும் வாழ்க்கையின் நிஜமான ப்ரச்னைகளுக்கு ஸம்பந்தப்படாமல், ஏதோ ஒரு பந்தை ஏதோ ஒரு goal-க்கு அடிக்க வேண்டும் என்று, காரணம் சொல்ல முடியாததான, வாழ்க்கைக்கு அவசியம் என்று சொல்ல முடியாததான காரியங்களாக இருக்கிறவைதானே? ‘எதற்காக மண்டையை உடைத்துக் கொண்டு ‘செஸ்’ காய்களைத் தள்ள வேண்டும்?’ என்று கேட்டால் என்ன பதில் சொல்வது?


“விளையாட்டுக்குச் சொன்னேன்: நிஜம்னு நினைச்சுட்டியா?” என்று கேட்கிறோமே, அங்கே நன்றாகவே தெரிகிறதோல்லியோ, விளையாட்டு என்கிறது நிஜமில்லை என்று! ‘விளையாட்டே வினையாச்சு’ என்றும் சொல்கிறோம். வினைதான் நிஜமாகவே நடப்பது. அப்படியானால், விளையாட்டு நிஜமில்லை என்றும், எதனாலோ அப்படிப்பட்டதுகூட நிஜமாகிவிட்டது என்றும்தானே அர்த்தமாகிறது?
‘மாயக் கனா’ என்கிறாற் போலவே ‘மாய விளையாட்டு’ என்று சொல்கிறதையும் கவனிக்க வேண்டும்.
இரண்டும் ஒன்றுதான் என்று ஆகிவிட்டதோல்லியோ?


அதிலே கனாவைக் காட்டுகிறான் ஸ்ரீரங்கத்துத் தூக்கக்காரன். விளையாட்டைக் காட்டுகிறான் சிதம்பரத்து ஆட்டக்காரன்.


‘விளையாட்டு’, ‘விளையாடல்’ எல்லாம் ஆட்டம் என்கிறதிலேயே முடிவதாக இருக்கிறது. ஆடல் கலை என்கிறதும் ஒரு விநோத விளையாட்டுதான்! நிஜமாக வாழ்க்கையிலே எழும்பாத பாவங்களை உண்டாக்கிக் கொண்டு, வாழ்க்கைக்கு அவச்யம் என்று சொல்ல முடியாத ஜதி பேதங்களைப் போட்டுக்கொண்டு, இல்லாத பாத்திரங்களை இருக்கிறதாக வைத்துக்கொண்டு அபிநயம் செய்கிறதால் அது விளையாட்டுதானே? ‘நிஜம்’ என்று நாம் நினைக்கும் வாழ்க்கையே பொய்ம்மாயையாகிவிடும் அநுபூதி வரை அபிநயக் கலை அதன் உச்ச ஸ்தானத்தில் கொண்டு விட்டு விடுவதாகச் சொல்கிறார்கள். அப்படியானாலும், அதுவும் விளையாட்டில் ஆரம்பித்து விளையாட்டு விநோதமாகவே போவதுதானே? உச்சியான பூர்த்தி ஸ்தானத்தில் விளையாட்டே வினையாவதாகச் சொல்லலாம்! (ஸ்ரீசரணர் சிறிது பொழுது தமக்குள்ளேயே சிரித்துக் கொண்டிருந்து, பின்னர் தொடர்வார்: ) ஸரியாய்ச் சொன்னால், விளையாட்டால் வினையே போவதாகச் சொல்லலாம்!


அப்படிப்பட்ட நாட்டிய விளையாட்டாகவே இந்தப் பொய்ம் மாய ஜகத்தின் ஸ்ருஷ்டியிலிருந்து ஆரம்பித்து அதிலிருந்து விடுவித்து சிதம்பரமான ஞானாகாசமாகிற பரம ஸத்யத்தில் சிவமாகிற தன்னுடன் தானாகவே ஐக்கியப்படுத்திக் கொள்வதான அநுக்ரஹம் வரையில் ‘ஐந்தொழில்’கள் என்கிறவற்றைப் பண்ணி விடுபவன்தான் சிதம்பரத்து ஆட்டக்காரன். ஸ்ருஷ்டி-ஸ்திதி-ஸம்ஹாரம் (என்பவை) எல்லாருக்கும் தெரிந்த மூன்று தொழில்கள். இந்த மூன்றுமே பரம ஸத்யத்தை மறைத்து விடும் மாயை என்ற திரைக்குள் நடப்பவைதான்! அந்த மாயத் திரையைப் போட்டு மறைக்கும் ‘திரோதானம்’ என்பது நாலாவது தொழில். திரையை நீக்கி, ஞானாகாசத்தில் மோக்ஷமளிக்கிற ‘அநுக்ரஹம்’ ஐந்தாவது தொழில்.


சாந்தன் எனப்படுகிற பரமேச்வரன் ஆட்டமாக ஆடிப் பண்ணும் இதையே மாயா விநோதன் எனப்படுகிறவன் சாந்தமான தூக்கமாகப் பண்ணிக்காட்டுவதில் அந்த இருவரும், unity in diversity நிரூபித்துக் காட்டுகிறார்கள்.


: ( ) : kamakoti.org:

 

[P.J.]

அவள் நோன்பு சரடு எனக்கு தான் சாத்துவோ

அவள் நோன்பு சரடு எனக்கு தான் சாத்துவோ

அம்பாளைவிட மங்கள வஸ்து இல்லை. ஸர்வ மங்கள மாங்கல்யே என்பார்கள். அவளுடன் சேர்ந்திருப்பதாலே பரமேசுவரனும் மங்கள ஸ்வரூபியாகிறார். மங்களமே வடிவான அம்பிகை மகா சுமங்கலி. அவளுடைய சௌமங்கலியத்துக்கு எப்படி பங்கம் உண்டாக முடியும்?இதனால்தான் ஆலஹால விஷம் சாப்பிட்டுக்கூடப் பரமேசுவரன் சௌக்கியமாகவே இருக்கிறார் என்று ஆச்சாரியாள் ஸெளந்தரிய லஹரியில் கூறுகிறார்.

காதில் தோடு, நெற்றியில் குங்குமம், கழுத்தில் கருகுமணி இத்யாதி மங்கள சின்னங்களெல்லாம் சுமங்கலி லக்ஷணம். அம்பாளும் காதில் தாடங்கம் அணிந்திருக்கிறாள். சாதாரண பனை ஒலையைத்தான் தாடங்கமாகப் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறாள்.

தாலீபலாச தாடங்கம் என்று இதை ஸ்தோத்திரங்கள் சொல்கின்றன. பழைய காலத்தில் எல்லோருமே படாடோபம் இல்லாமல் எளிமையிலேயே சுபிக்ஷமாக இருந்தார்கள் என்பதற்கு இது ஒரு திருஷ்டாந்தமாகத் தோன்றுகிறது. அம்பாளைப் போலவே எல்லா ஸ்திரீகளும் பனை ஒலையைத்தான் போட்டுக் கொண்டிருக்கவேண்டும். இதனால்தான் பிற்காலத்தில் வைரத்தோடு போட்டுக் கொள்கிற டாம்பீகம் வந்தபின்கூட, அதை வைர ஒலை என்றே சொல்கிற வழக்கம் உண்டாகியிருக்கிறது.

அம்பாளுடைய தாடங்கத்துக்கு வருவோம். மங்களச் சின்னமான தாடங்கம் அவள் காதிலிருந்து இறங்கக்கூடாது. அப்படியானால் பரமேசுவரன் எக்காலத்திலும் ஜீவிக்கத்தான் வேண்டும். இதனால்தான் அவள் ஆலஹால விஷம் உண்டும்கூட அது அவரைப் பாதிக்கவில்லை. இது உன் தாடங்க மகிமையம்மா!என்கிறார் ஆசாரியாள். திருவானைக்காவில் அகிலாண்டேசுவரியின் தாடங்கத்திலேயே ஸ்ரீ சக்ர, சிவ சக்ரப் பிரதிஷ்டை செய்து, அவளை ஸெளம்ய மூர்த்தியாக்கின ஆசாரியாள், இப்படி இங்கே தவ ஜனனி தாடங்க மஹிமா என்கிறார்.



விஷத்தைச் சாப்பிட்டும் பரமேசுவரன் சொஸ்தமாக இருப்பதற்குக் காரணம், எந்த விஷத்தையும் முறிக்கிற மருந்தாக, அமிருத்தமாக, அம்பிகை அவரோடு சேர்ந்து இருப்பதுதான். வேத வாக்கியமான ஸ்ரீ ருத்திரத்தில் இப்படித்தான் சொல்லியிருக்கிறது. ருத்திரனாக கோரமாக இருக்கிற உனக்கு சிவா என்று ஒரு மங்கள சரீரம் இருக்கிறது. இந்த சிவாதான் லோகம் முழுவதற்கும் மருந்து.

(சிவா விச்வா ஹபேஷஜீ) லோகத்துக்கு மட்டும்தான் அது மருந்தா?இல்லை. ருத்திரனாக உனக்கும்கூட சிவாதான் மருந்து. (சிவா ருத்ரஸ்ய பேஷஜீ) என்று வேதம் சொல்கிறது. கோர ஸ்வரூபியையும் தன் பதிவிரத்யத்தால் மங்களமாக்கி, அவரை என்றென்றும் ஜீவிக்கும்படி செய்கிறவளை ஸ்திரீகள் ஆராதித்தால் பதிபக்தியும், தீர்க்க ஸெளமங்கல்யமும் ஸித்திக்கும்.


Periyava Puranam - Karadaiyan Nonbu

 

[P.J.]

Vipra Yuva Abhivardhan Samaj - Book on Sandhyavandanam - with commentary - from 1898

Vipra Yuva Abhivardhan Samaj - Book on Sandhyavandanam - with commentary - from the year 1898


Please open the link to read

VYAS - Vipra Yuva Abhivardhan Samaj - Book on Sandhyavandanam - with commentary - from the year 1898

 

[P.J.]

Sishya Sweekaram

Sishya Sweekaram

Thanks Shivaraman for this lovely article!


Periyava had decided mentally that He wanted to give up His “Mataadhipadhi” Sthanam in Sri Matam…
When Periyava was physically very sick in the early days at the matam, the elderly people and the sevakas were very worried. Atleast in couple of occassions, astrologers (Josiyaal) were consulted. They had predicted that Periyava would recover after midnight. Later, they informed Periyava that at the age of sixty Periyava will leave Sri Matam to become a real ‘sanyasi’ (‘parivrajika’ or wandering monk).


Periyava had decided mentally that He wanted to give up His “Mataadhipadhi” Sthanam in Sri Matam at the age of sixty… He never told anyone about the reason behind His decision, recollects Sri Kannan Mama…


It was the year 1952 to 1954. After Saathanoor Vyasa Pooja, initial steps regarding Periyava’s decision was attempted when HE was close to 60 years.


Thiruvisainallur Sri VenkataSubba Sastrigal’s lineage… Hoysala Karanataka Brahmin… Elder brother was Ramu… Younger one was Samu. Both were sons of a Vathiyar of Sri Matam… Everyone decided that “Samu” can be chosen as the next “Swamigal” in the lineage of Sri Matam… Everyone started calling him “Sami”… But, Samu didn’t want to accept the position… He thought it would not suit him. Later, Sri Krishna sastrigal saw Samu’s horoscope and said that his Jadagam (horoscope) wasn’t apt for making him the next acharya of Sri Matam…


There was another person from Mysore… He practiced “Yogam” and had a high stature. But, the manager didn’t want that person to be considered. However, Periyava still called that person and asked him whether he could accept to be the next Mataadhipadhi… That person said that he watned to be “Sanyasi” and didn’t want to take up as Mataadhipadhi…


It was then… Vidwan of Sri Matam, Sri Krishna Sastrigal’s disciple Sri Kunju Sastrigal was there… Sri Kunju Sastrigal was Periyava’s Purvaasharma brother. Sri Jayendra Saraswathi Swamigal (before Sanyasam) was then learning Vedam in Sri Kunju Sastrigal’s Patasala… Sri Krishna Sastrigal was a highly tempered man… He was like “Durvasaa”… Even Periyava was upset with Sri Krishna Sastrigal’s temper and HE used to say, you anger is your limitation…


Sri Krishna Sastrigal lost his eye sight. He was told that an eye surgery need to be done… He rejected. He said if we say a “Panchadi” in “Vedham” , he can get back his eye sight… And he really did… That much was his faith… That much was his Aacharam…. That much was his Anushtanam… Despite all this, he was like a real Durvasaaa when it comes to his tempermant.


Pudu Periyava (before Sanyasam) was doing service to Sri Krishna Sastrigal… Pudu Periyava used to do things like lighting lamps, arranging for Poojai etc. recollects Sri Kannan Mama…


Periyava was conversing with Sri Krishna Sastrigal and said, “Both the choices made to appoint the next Mataadhipadhi didn’t work out”… Sri Krishna Sastrigal then mentioned about Pudu Periyava and said, “This boy’s horoscope is good.. Sri Matam will grow and flourish… You will see that”.


Periyava begun His’yatra’. On reaching ‘Aduthurai’, Periyava begun His ‘mounam’ too. Already, He asked Sri Kannan Mama to keep few slates & several ‘bulpums’. Also called Manager and said, “I would like to go to Kanchipuram is 5-6 days! My eye sight is getting worse… I would like to have Darshan of Kamakshi Ambal when my eye sight is good”. HE asked manager to make nececessary arrangements.


HE conveyed the message to Manager in such a way that Manager couldn’t object anything.


Periyava seemed to be determined to go to Kanchipuram. Later, Sri Kannan Mama understood that Periyava had decided to install the successor at the ‘Mukthi Mantapam’ at Kanchipuram. Because, Periyava Himself got HIS ‘Sanyasa’ at ‘Kanchi mandalam’ and also ‘AdiSankara’ had been to the ‘Mantapam’.


Also decided to shift the Head Office back to Kanchi but kept that unsaid as Manager and other big shots of Tanjore would seriously object.


The big shots in Tanjore district had some wrong impression that where can Periyava go other than Tanjore district. They never talked about it to Periyava. But the way they were discussing few things in the Matam made it apparent that these big shots had such impression, says Sri Kannan mama. Also the Dravidian Movements and other matams that were trying to establish Kanchi Matam as a mere ‘Kumbakonam Matam’ could be one of the reasons for the shift as well.


Pudu Periyava was advised to take up ‘Vedanta-patam’ with Thiruvanaikkaval sri Balasubramaniam Iyer for sometime. Meanwhile at Kanchi Matam, Periyava called Sri K Balasubramanian, Sri A Kuppuswamy, Sri DG Paul Neelakanta Iyer, Sri Gopal (Kaingarya Sevaka) & Sri Kannan Mama (Kaingarya Sevaka).


Periyava asked them for an opinion… It was very shocking for them to hear what Periyava had to say…


“Here, you five are there now… I’m getting old… Usually, when the present “Mataadhipadhi” passes away, the next one is installed. However, while I’m alive, I would like to install the next “Mataadhipadhi” and take Him with ME everywhere and want to show that He is my Sishya… What is your opinion in this?


This was the question posed to those five people including Sri Kannan mama.


There is no surprise in the response that Periyava would have gotten back. Some broke out. Some were upset and even annoyed. But, unanimously, everyone refused except for Sri Kannan Mama.


“I do not have any stature to say what is right or what is wrong… Whatever Periyava says has to be accepted”, Sri Kannan mama said this in front of everyone and did a Namaskaram to Periyava…
“He is the one who is going to be in my side”, commented Periyava after hearing Sri Kannan Mama…
Even when previous Acharya attempted to install Periyava at the Peetam, there were people who objected. All due to ‘Guru Bhakthi’. Same here too.


Many assumed that Periyava left the Sri Matam because of some issues. However, Periyava even at the age of 14 years, had asked what would be the time frame to leave the Sri Matam as ‘Parivrajika’. He then determined to leave at the age of 60. Though Periyava attained realization (‘Jeevan-Mukthar’) very much like Sri AdiSankara at the beginning itself, it was out of his extreme ‘kArunyam’ that is ‘sagajAm’ to His Holiness, Periyava maintained all ‘external activities’ and the Matam only FOR US to be ‘(swa)dhArmic’ and get the salvation!


In the words of Sri Chandrasekarendra Bharathi Swamigal, “அவாளால (மட்டும்தான்) ‘அந்தர்முகம்’ஆகவும் ‘பகிர்முகம்’ ஆகவும் இருக்க முடியும்…”


‘VidithA na mayA visadaikakalA
na cha kinchana kAnchana masti gurO…
DrutamEva vidhEhi krupAm sahajAm
Bhava sankara dEsika mE saraNam…



Ram. Ram.



https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/17/sishya-sweekaram/

 

[P.J.]

'unity in all this seeming diversity' !

'unity in all this seeming diversity' !



People of other beliefs ask Adwaitins, with a 'tongue - in - cheek' attitude, "You say, 'Aham Brhmaasmi', 'Sivoham', by which you claim to be Brhmam and Sivam, but you very much look like some thing else ! Will you please explain this apparent contradiction ?" Though everything is Brhmam, they all seem to be so many separate things, people and life forms. The Adwaitin has to give an answer to this question.

In Adwaita Sastras, there are two types of answers available for this question !

4. If God has to become 'us', there are two types. One: When the Sun is bright, if you wet your hands and shake it vigorously, causing say a thousand drops to scatter; you will see a thousand suns, i.e., a sun in every drop. One sun becomes a thousand, thus ! The size is adjusted to suit the thing in which the sun's rays are reflected. Similarly, one Brhmam or 'Arivu', i.e., knowledge-awareness , is shining in many life forms and creates a sense of variety. In reality, it is One Knowledge-Awareness -Bliss. This argument is called, 'bimba-pratibimba- vadam'.



5.If you erase all the drops of water, there will be no reflections. It is in our minds, that so many reflections occur creating the sense of variety. They will go. The sun will still stand alone and shine, in its effulgent glory, as always. When the generator moves in the power house, electricity is created which becomes light in the bulbs. If the generator stops, electricity stops, light fails. If the mind stops its vascillations, mind stops. reflections stop. These bits and pieces of 'Arivu' will be seen to be One Real Sun !

6. Another question arises, when we compare Paramatma with the Sun and Jeevatma with the drops of water reflecting the Sun's rays, looking like so many Suns ! 'Those drops of water, say are dried and evaporated. Did they become the Sun ?' In answer, is another logic given by the Adwaita Sastras, known as 'avachchinna vadam'. There is water in the well. We are dropping a pot tied to a rope in the well, to fetch water. The pot is submerging while getting filled with water. There is no difference between the water in the well and water in the pot but seems different, from the time of being drawn from the well and as long as it is in the pot !


7. One Sky is everywhere. It has accommodated the entire universe in itself. This sky everywhere is called 'Mahakasam'. If you keep a number of 'ghatam' or pot, they also contain the sky inside them. It is called, 'Ghatakasam' . If the pot breaks, 'ghatakasam' does not break. What was seen as a seperate 'ghatakasam' , becomes one with the akasam. On breaking of the pot, Ghatakasam, became, Mahakasam ! Depending on the size and shape of the pot, differences happen. Exactly similarly, one Paramatma, seems different as per the different minds. Depending on the bigness or smallness of the utencil, the content is big or small. Break the pot or utencil and the differences disappear. Similarly, it is the mind reponsible for differences. Mind goes and differences go. This is 'Avachchinna Vadam'.

8. If the Sun is seen in a drop of water, it does not mean that a new small Sun has come in to being. Nobody caught hold of another 'Akasam' in the pot, in place of the Mahakasam ! The water in the pot was in no way different to the water in the well. So, Jeevatma, was, is and will be the same as Paramatma. He, the Jeevatma, seems different only till our ignorance persists. Like the reflection of the Sun; like the 'Mahakasam' in a small Pot; like the well water in a small utencil; it is the one being-awareness- bliss or Sat-Chit-Anandam, that is immanent in every iota of existance. What we call as Brhmam and Sivam, is all the same. We say, 'sivoham' and 'aham brhmaasmi', to remind ourselves of the 'unity in all this seeming diversity' !

Sambhomahadeva.


Advaitham - By Lt. Col KTSV Sarma: Deivathin Kural # 13 (of Vol 2 ) of 20 June 2007

 

[P.J.]

சரணாகதி

Courtesy:Sri.Krishnamoorthy Gopalaswamy
Prapatti (or) Saranagathi : Aathma NivEdanam.
SriVaikuntavAsi. Sri. U.Ve. Mukkur LakshmiNarasimhachariar Swamin,
Upanyasam excerpts……

சரணாகதி


பாரத்வாஜ சம்ஹிதை பல தர்மங்களைக் காட்டுகின்ற ஒரு உயர்ந்த சம்ஹிதை. அதிலே பாரத்வாஜர் சொல்கிறார்:


"பிரபத்தியைக் காட்டிலும் உயர்ந்த வித்யை இல்லை
விஷ்ணுவைக் காட்டிலும் உயர்ந்த தெய்வம் இல்லை".
வித்யைகள் பல உண்டு. அவற்றிலே 32 முக்கியமான வித்யைகள் ஆசார்யர்களால் எடுத்துக் காட்டப் படுகின்றன.

இவற்றிற்கு பிரம்ம வித்யைகள் என்று பெயர்.


" அது என்ன பெரிய பிரம்ம வித்யையா?" என்று உலக வழக்கிலே கேட்பது உண்டு.



ஏனென்றால் பிரம்ம வித்யை என்பது அவ்வளவு கடினமானது. அந்தக் காலத்திலே மகரிஷிகள் இந்த பிரம்ம வித்யைகளை சிரமப் பட்டு பண்ணிக் கொண்டிருந்தார்கள். இந்த அவசர உலகத்திலே நம்மால் அரை மணியில் பண்ணி முடிக்கிற சந்தியா வந்தனத்தையே பண்ண முடியவில்லை. ஆகவே பிரம்ம வித்யைகளைப் பார்த்து நாம் இரு கை கூப்பி வணங்க வேண்டும். நம்மாலே நினைத்துப் பார்க்கக் கூட முடியாத வித்யைகள் அவை.


பஞ்சாக்னி வித்யை என்று ஒரு வித்யை. நல்ல வெயில் காலத்திலே ஐந்து அக்னிகளுக்கு நடுவே தவம்!.
நமக்கோ காற்று கொஞ்சம் கம்மியாய் இருந்தாலே முன்னாலே ஒரு மின்விசிறி பின்னாலே ஒரு மின்விசிறி தேவைப் படுகிறது.

குரலைப் பலப்படுத்திக் காட்ட இரண்டு ஒலிபெருக்கிகள். இவற்றையெல்லாம் வைத்துக் கொண்டு ப்ரவசனம் பண்ணுவதில் ஒரு கஷ்டமும் இல்லாமல் எவ்வளவு நேரம் வேண்டுமானாலும் ப்ரவசனம் பண்ணலாம்.


ஆனால் பிரம்ம வித்யையில் போய் இறங்கினோமானால், சித்திரை வெயிலில் கார்பஹத்யம் , ஆஹவநீயம், தக்ஷினாக்னி என்று மூன்று ஹோம குண்டங்களில் தீ ஜொலிக்கும். இதற்கு இடையிலே ஒரு காலை மடித்துக் கொண்டு இரு கைகளையும் உயரத் தூக்கித் தகிக்கின்ற சூரிய வெப்பத்திலே நின்று கொண்டு தியானம் பண்ண வேண்டும்.



அதே மாதிரி மார்கழி மாதக் குளிரில் கழுத்தளவு ஜலத்தில் நின்று கொண்டு உபாசனை பண்ண வேண்டும். அப்படி ஒரு கடினமான நியமங்கள்.


ஆகவே தான் பிரம்ம வித்யைகளை நோக்கி நாம் நமஸ்காரம் பண்ண வேண்டும்.


கூர்ம புராணத்திலே ஒரு கதை. அனுஷ்டானங்கள் எவ்வளவு சிரமமானவை என்பதை எடுத்துக் காட்டும் கதை.


ஒருத்தர் பஞ்சாக்னி ஹோமம் பண்ணிக் கொண்டு இருக்கிறார். நாரதர் அவரிடம் போய் " ஸ்வாமி! எதற்கு இவ்வளவு சிரமப்பட்டு இதைப் பண்ணுகிறீர்கள்?" என்றார். அவர் சொன்னார் " வேறு எதற்கு ஸ்வாமி? எல்லாம் மோக்ஷார்தத்திற்குத்தான்" என்றார். நாரதர் கேட்டாராம் " நான் ஸ்ரீவைகுந்ததிற்குத்தான் போய்க் கொண்டு இருக்கிறேன். நாராயணனிடம் உமக்கு எப்போது மோக்ஷம் என்று கேட்டு வரட்டுமா?" என்றாராம். " அவசியம் கேட்டு வாருமே" என்றாராம் அந்த ஸ்வாமி.


அங்கே இருந்து கிளம்பி போகிற வழியில் ஊருக்குள்ளே ஒரு பஜனை கோஷ்டியைப் பார்த்தார். நாம சங்கீர்த்தனம் பண்ணிக் கொண்டு வருகிறார்கள். நடுவிலே ஒருத்தர் கால்களில் சதங்கை கட்டிக் கொண்டு ஆடிப் பாடிக் கொண்டு வருகிறார்.அவரைப் பார்த்து நாரதர் கேட்கிறார் " ஸ்வாமி! எதற்காக இப்படியெல்லாம் பண்ணுகிறீர்?. அதற்கு அவரும் " ஸ்வாமி! மோக்ஷார்த்தத்திற்குத்தான்: என்றார். நாரதரும் " நான் வைகுந்தம் தான் போய்க் கொண்டு இருக்கிறேன். உமக்கு எப்போது மோக்ஷம் என்று நாராயணனைக் கேட்டுக் கொண்டு வரட்டுமா?"என்றார். அவரும் " அவசியம் கேட்டுக் கொண்டு வாரும் " என்று சொல்லி அனுப்பினார்.


சில காலம் கழிந்து நாரதர் திரும்பி வந்தார்.


முதலில் பஜனை பாடிக் கொண்டிருந்தவரைத் தான் பார்த்தார். அந்த ஸ்வாமி நாரதரிடம் கேட்டதையே மறந்து போயிருந்தார். அவரிடம் போய் நாரதர் சொன்னார் " ஸ்வாமி! உமக்கு இன்னமும் எழுபது ஜன்மா உள்ளது, அதன் பிறகே மோக்ஷம் என்றார்" நாரதர். அவர் ஒன்னும் கவலைப் பட்டதாகத் தெரியவில்லை. ஆடிக்கொண்டும் பாடிக்கொண்டும் இருந்த அவர் " எனக்கு ஒரு விசனமும் இல்லை. எழுபதென்ன எழுநூறு ஜன்மம் ஆனாலும் பரவாயில்லை. நான் நாம சங்கீர்த்தனம் பண்ணியே எல்லா ஜன்மாக்களையும் கடந்து விடுவேன். எனக்கொன்றும் கஷ்டமேயில்லை" என்று அடித்துச் சொல்லி விட்டாராம்.


"ஸ்வாமி! எனக்கென்ன குறை, பஜனை பண்ணப் போகிற க்ருஹத்தில் எல்லாம் நல்ல சுண்டக் காய்ச்சின பால் கொடுக்கிறார்கள். பழங்கள் விதம் விதமாகக் கொடுக்கிறார்கள். நான் பக்த குழாங்களுடன் ஆடிப் பாடிக் களித்து இருக்கிறேன். நரகமோ சுவர்கமோ புவியோ எங்கு இருப்பினும் நாம சங்கீர்த்தனம் இருந்தால் போதும் ஸ்வாமி எனக்கு. எத்தனை ஜன்மாவானாலும் ஆனந்தமாகக் கடந்து விடுவேன்" என்றாராம் அவர்.


நாரதர் பஞ்சாக்னியிலே தபஸ் பண்ணிக் கொண்டிருந்த ஸ்வாமியிடம் போனார். அவரோ சாதகப் பட்சி மாதிரி நாரதர் எப்போது வருவார் என்று காத்துக் கொண்டு இருக்கிறார். அவரிடம் போய் நாரதர் சொன்னாராம் " ஸ்வாமி! உமக்கு இன்னமும் ஏழு ஜன்மா உள்ளது". அவர் " ஹா! இன்னமும் ஏழு ஜன்மாவா!" என்று மயங்கி விழுந்து விட்டாராம்.


ஏனெனில் அவர் பண்ணுகிற வித்யை அவ்வளவு கடினமான வித்யை. ஆகவே சீக்கிரம் மோக்ஷம் கிடைக்காதா என்று பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறார். அப்படிப் பட்டவரிடம் இன்னமும் ஏழு ஜன்மா போறுக்க வேண்டும் என்றதும் அவர் நடு நடுங்கிப் போய் மயங்கி விழுந்து விட்டார்.


ஆகவே தான் அகிஞ்சனர்களாக, அனந்யகதிகளாக இந்த யுகத்திலே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நமக்கு பாரத்வாஜ மகரிஷி சுலபமான வித்யையைச் சொல்லிக் கொடுக்கிறார். அது என்ன என்றால்— அதுவே பிரபத்தி –பர சமர்ப்பணம், ஆத்ம சமர்ப்பணம், பரண்யாசம். அந்த எம்பெருமானிடத்திலே சரணாகதி அடைவதைத் தவிர வேறு மார்க்கமே இல்லாதவர்கள் நாம். உடனடியாகப் பண்ணி விட வேண்டும். அதைத் தான் பகவான் நம்மிடம் எதிர் பார்க்கிறான்.


தைத்ரிய உபநிஷத்திலே " அஹம் அன்னம் " அஹம் அன்னம் " என்று வருகிறது. பகவானுக்கு நமது ஆத்மாவை அன்னமாகப் படைக்க வேண்டும் என்பது தான் அதன் பொருள்.


புளியோதரை, வெண்பொங்கல், தத்யோனம் எல்லாம் பகவானுக்கு நிவேதனம் பண்ணுகிறோம். இவைகளெல்லாம் பகவானிடம் இல்லாத வஸ்துக்களா? அவற்றை நாம் கொடுத்துத் தான் அவன் ஏற்க வேண்டுமா என்ன. இந்த நிவேதனம் என்கிற காரியம் நமக்குத் தெரிய வேண்டும் என்பதற்காகவே இதைப் பண்ணுகிறோம். இதை விடப் பெரிய நிவேதனம் ஒன்றை நாம் பண்ண வேண்டும் — அது தான் ஆத்ம நிவேதனம். அதை பழக்கிக் கொள்ளவே இந்த நிவேதனத்தை பகவானுக்கு நாம் பண்ண வேண்டும் என்று நம்முடைய ஆசார்யர்கள் இவற்றை ஏற்படுத்தினார்கள்.


இந்த ஆத்ம நிவேதனத்திற்கு ஐந்து அங்கங்கள்.


ஆனுகூல்ய சங்கல்பம்

ப்ராதி கூல்யஸ்ய வர்ஜனம்
மகா விஸ்வாசம்
நீயே எனக்கு ரக்ஷகன். நீ என்னை ரக்ஷிக்காவிட்டால் வேறு யார் என்னை ரக்ஷிப்பர்கள் என்று மனமுருகிப் பிரார்த்திப்பது.

கார்ப்பண்யம்


https://sathvishayam.wordpress.com/2015/02/06/surrender-saranagati/

 

[P.J.]

வைஷ்ணவநுக்கு அத்வைத குரு மந்த்ரஉபதேசம்

வைஷ்ணவநுக்கு அத்வைத குரு மந்த்ரஉபதேசம்


Thanks to Smt Saraswathy mami for the article

ஒரு நாள் மஹாபெரியவாள் காளஹஸ்தியில், சமீபத்தில் இருந்த ஒரு பழைமையான சிவன் கோவிலுக்குச் சென்றிருப்பதாகச் சொன்னார்கள். நானும் என் மனைவியும் அவர் இருந்த இடம் நாடிச் சென்றோம். மிகச் சிறிய கோவில்; வெளிப்ராகாரத்தில் புல் மண்டியிருந்தது. கர்ப்பக்ருஹத்தின் அடிப்பீடத்தில் உள்ள கருங்கல் ஓரமாக குந்தியவாறு உட்கார்ந்திருந்தார்கள். அச்சமயம் அவருடன் வெகு சிலரே இருந்தனர். அவர்களை விஜாரித்தோம்.


‘ஸ்ரீபெரியவாள் ரொம்ப நேரமாக இங்கே உட்கார்ந்திருப்பதையும், காரணம் தெரியவில்லை என்பதாகவும் சொன்னார்கள். நாங்கள் இருவரும் திகைத்து நின்றோம்!


ஸ்ரீபெரியவாள் நாங்கள் வந்ததைக் கவனித்தார். என்னை நோக்கி சமிக்ஞை செய்து அருகே அழைத்தார். அடியேன் அருகில் சென்றேன்.


ஸ்ரீபெரியவாள் தன் கையில் உள்ள தண்டத்தால் கருங்கல் பீடத்தைக் காண்பித்து”இது உனக்குப் படிக்க வருமா?” என்று கேட்டார்.


நான் அந்தக் கல்வெட்டு எழுத்துகளைக் கூர்ந்து பார்த்து”எனக்குப் படிக்கத் தெரியவில்லை” என்றேன்.
ஸ்ரீபெரியவாள் ”நான் சொலேன் கேளு ஹரி:ஓம் என்று ஆரம்பித்து தொடர்ந்து வாசித்துக் காண்பித்தார். உடனே எழுந்து நடக்க ஆரம்பித்தார்.


மடத்திற்கு சென்ரவுடன் அம்மாவிடம் இது பற்றிக் கேட்டோம்.


அம்மா சொன்னாள்:- சில மாதங்களுக்குமுன், உங்கள் அகத்திற்கு கும்பகோணத்திலிருந்து வந்த ஒரு சுமங்கலி மாமி காமாக்ஷி அம்மனை உங்கள் அகத்து விளக்கில் ஆவாஹனம் செய்து, அம்பாளின் பீஜாக்ஷரங்களை உபதேசம் செய்தாள் அல்லவா? அவள் வாக்குப் படி நீயும் ஆவஹனாதிகள் செய்து பூஜை செய்து வந்தாய் என்றாயே? அவள் வாக்குப்படி பெரிய ஞானிகளின் உபதேசம் கிடைக்கும் என்றாளல்லவா? அதுதான் உன் அகத்துக்காரருக்கு மஹாபெரியவா மந்த்ரோபதேசம் செய்திருக்கிறார்! என்று தோன்றுகிறது என்றாள் அம்மா.


ஒரு வைஷ்ணவருக்கு அத்வைத குருவான தான் உபதேசம் செய்து அதனை நீபெற்றுக்கொள்ளக்கூடாது என்ற மரபை மீறக்கூடாது என்பதற்காக, கல்வெட்டைப் படித்துக் காண்பிக்கும் பாவனையில் ஒரு மஹாமந்த்ரத்தை ஒரு பரம பக்தனுக்கு உபதேசம் செய்திருக்கிறார்!


எவ்வள்வு பொருள் பொதிந்த ,யுக்திக்கு உகந்த , நுட்பமான தெய்வீக லீலை இது, அர்புதச் செயல் இது! இதுபோன்ற கலையெல்லாம் பெரியவாளுக்கு கைவந்த ஒன்றல்லவா?


நெல்லிக்குப்பம் தம்பதியினரின் அனுபவம் தகவல் கோதண்டராம சர்மாவின் தரிசன் அனுபவங்கள்.


ஜய ஜய சங்கர ஹர ஹர சங்கர…


ஒரு வைஷ்ணவன் பரம பக்தன், அவனுடைய விசித்டாத்வைத மரபை மீறாமல் தன்னிடம் உபதேசம் செய்த உக்தி பெரியவா தவிர யாருக்காவது உதிக்குமா? அவரவர் சம்பிரதாயத்தை, மத சம்பிராயத்தை எதையுமே மீறாமல் நமக்கு வழிகாட்டியாகத் திகழ்ந்த மாபெரும் குரு! இந்த நூற்றாண்டில் அவருடன் அவர் மூச்சுக் காற்றை சுவாசித்து, அவர் காலடி வழியில் நடக்க நாம் மிகக் கொடுத்து வைத்திருக்கிறோம். அவர் வழியே நாமும் நம் சம்பிரதாயத்தை மீறாமல் நடந்து அவர் புகழைக் காக்க வேண்டுவது நம் மாபெரும் கடமை! நெல்லிக்குப்பம் தம்பதியினரின் அனுபவம் எல்லை இல்லாதது. அவர்கள் மாபெருந்தவம் செய்திருக்க வேண்டும்! அதன் பலனை அவர்கள் இந்த ஜன்மத்தில் பலவாறாக அனுபவித்திருக்கிறார்கள். இந்த மாதிரி பிறவிகளுக்கு மறு பிறவி என்பதே இருக்காது.

சங்கரா சரணம் என் ஐயனே..

https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/13/வைஷ்ணவநுக்கு-அத்வைத-குரு/

 

[P.J.]

பக்தர்களின் கஷ்டமும் பரிஹாரங்களும்" (லோ&#

"பக்தர்களின் கஷ்டமும் பரிஹாரங்களும்"
(லோக கருணை)

சொன்னவர்-டாக்டர் ஆர்.கிருஷ்ணமூர்த்தி சாஸ்திரிகள்.
தொகுத்தவர்-டி.எஸ்.கோதண்டராம சர்மா.
தட்டச்சு-வரகூரான் நாராயணன்

தரிசனத்திற்கு வரும் பக்தர்கள் பெரும்பாலும் தம்
குறைகளையும் கஷ்டங்களையும் திருப்பித் திருப்பி
சொல்லிவிட்டு, 'பெரியவாள் அனுக்ரஹம் பண்ண
வேண்டும்' என்று வேண்டும் காட்சி ஸர்வஸாதாரணம்.
பெரியவாளை தரிசித்து விட்டு ஒன்றும் வேண்டாமல்
செல்பவர்கள் மிக மிக அரிது.

இந்நிலையில் தினசரி விடியற்காலம் விசுவரூப
தர்சனத்திலிருந்து தொடங்கி, தொடர்ந்து பல மணி
நேரம் பக்தர் கூட்டம் அலைமோதித் தம் கஷ்ட
நஷ்டங்களை பல முறை (வலம் வந்து வந்து)
கூறினாலும் கூட நிகரற்ற பொறுமையுடன்
அதைக் கேட்டு தன் திவ்ய கரத்தை உயர்த்தி அபயம்
கூறும் அருளை யார்தான் விளக்க முடியும்?

ஒரு பாட்டி காஞ்சி மடத்தில் ஒரு சமயம் தன் குடும்ப
சச்சரவு பற்றி திரும்பத் திரும்பக் கூறினார்.
அந்த செய்திகளைப் பெரியவாளின் செவியில்
விழும்படி கூறும் ஒரு சிப்பந்தி, சற்றுக் கடிந்து
கொண்டு உரத்த குரலில் 'பாட்டி உங்களுக்கு வேறு
வேலையில்லை?எத்தனை தடவை திருப்பி திருப்பி
கூறுவது? என்றார்.

ஸ்ரீபெரியவாள்,"ஏண்டா! யாரது? ஏன் கத்தரே?"

"யாரோ பாட்டி, சொன்னதையே திருப்பித் திருப்பி
கூறுகிறாள்."

என்ன சொல்றா, என் காதில் விழவில்லையே
மறுபடி ஒரு முறை நீ கேட்டுச் சொல்லு" என்றதும்
பாட்டிக்கு எத்தனை ஆனந்தம்!

சில நேரத்தில் கஷ்ட பரிஹாரங்கள் கூறுவார்கள்.
பக்தர்களின் நிதிநிலையைக் கேட்டு, அதற்கு
ஏற்றபடி கோவில்,குளம்,தானதர்மம் செய்யுமாறு
உத்திரவாகும். அதில் ஒரு நிகழ்ச்சி.

வணிகத்துறை பிரமுகர் ஒருவர் காஞ்சிபுரம் வந்து
மஹாஸ்வாமிகளைத் தரிசித்துக் கூறினார்.

எனக்கு பல நாட்களாக பிஸினஸ் மந்தம்.
பல கவலைகள். ராத்திரி படுத்தா தூக்கம் வரவில்லை
மன உளச்சலை தாங்க முடியவில்லை. பெரியவாள்
அருள் தேவை.

ஸ்ரீபெரியவாள், "நீ ஒரு கார்யம் பண்ணுவாயோ?"

"காத்துக் கொண்டிருக்கேன்"

"பௌர்ணமி அன்று இரவு உன்னால் முடிந்த மட்டில்
ஆகாசத்தில் பூர்ண சந்திரனைப் பார்த்துண்டே,
ஸ்ரீ காமாக்ஷி அம்பாளை சந்திரமண்டலத்தில்
இருப்பதாக தியானம் பண்ணு.ஸகல கவலையும் விலகும்."

(என்ன கருணை)



Source: Sage of Kanchi

Varagooran Narayanan

 

[P.J.]

Both our acharyas are going to be camping in Sri Lakshmi Kamakshi Temple, Greenways R

Both our acharyas are going to be camping in Sri Lakshmi Kamakshi Temple, Greenways Road, RA Puram


Both our acharyas are going to be camping in Sri Lakshmi Kamakshi Temple, Greenways Road, RA Puram, Chennai from March 19th onwards. They will be celebrating Vasantha Navarathiri celebrations along with their nithya Chandramouleeswarar Puja. For more information, please call Sri Chavali Sastrigal family at the number given above.


All devotees are requested to see attend these pujas and receive the blessings of our acharyas.


Hara Hara Shankara Jaya Jaya Shankara!

https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/12/periyavas-chennai-camp/

 

[P.J.]

Advaita Vedanta Anusandhana Kendra

Advaita Vedanta Anusandhana Kendra

The Advaita Vedanta Anusandhana Kendra (Advaita Vedanta Research Center) is dedicated to increasing knowledge of the tenets of Advaita Vedanta--a philosophy and religion based on the Vedas that teaches the non-duality of the individual soul and God--as expressed by its foremost exponent Shankaracharya (whose picture you see above) and the unbroken succession of teachers descended from him.



Please open the link to read more

Advaita Vedanta Anusandhana Kendra

 

[P.J.]

A brief article on dharma Shasta’s by Sri Chandrasekhar Bharati Swami gal, sringEri

A brief article on dharma Shasta’s by Sri Chandrasekhar Bharati Swami gal, sringEri


March 12, 2015 at 9:25pm
ShAstrAs are meant to guide and regulate the life of human beings, and not other beings. They prescribe what is good for man and prohibit what is bad for him. To yearn for that which gives happiness, and shun that which causes misery, is quite natural. To ascertain the means of happiness of otherwise, one should have intelligence and experience. Since everyone is not endowed with these, our shAstrAs have come into being. It is only through the shAstrAs that we can get to know correctly what the means of happiness are and what the causes of unhappiness.

Happiness is a state of mind and cannot be gauged by the quality or quantity of external possessions.

Therefore happiness is practically identical with the feeling of rest or peace and this is obtainable by one who faithfully follows the dictates of the shAstrAs. ShradDha or faith and dharma or right actions are the cause of happiness.

We the poor mortals are incompetent to comment on or find fault with the dharma shAstrAs because their main purpose is the welfare of all human beings. If anyone dared to express his independent opinion of these time-tested shAstrAs it would be of a little avail.

The prime requisite in dharma is anushTAna (practice or performance, acting in conformity to). ShAstrAs should not be a subject for a lecture or an intellectual discussion, but should be a code of conduct. It is better to practice one great principle in life rather than acquire mastery over a hundred texts. The greater the learning a man has, the greater his tendency to be disputatious. Argumentation and ratiocination might enable one to display one's debating skill, one's command of language and grip over facts, butu it helps nobody. It may fetch one his bhukti (food) but it cannot furnish him his mukti (salvation). There is certainly no point in engaging oneself in needless controversies and disputes, or in writing learned treatises decrying other faiths and sects. Such disputes and such treatises generate more heat than light and sour human relationship.

So long as men have full faith in dharma they are happy. The moment their faith in dharma and karma lessens their happiness also lessens. Whenever you find happiness, believe it, that it is on account of faith in dharma and karma. Both these (dharma and karma) are the very source and substance of happiness.

SvadharmA (one's own religion, please also refer Gita C-3, V-35) is like one's own mother, you ought not to insult your own mother and shower praises on another. Do you think that God has favored you with such high power of intellect that you can claim to sit in judgment over the intellects of other faiths? The aim of dharma shAstrAs is to make a Christian a better Christian, a Hindu a better Hindu and so on.

In order to reach the goal of Vedanta which is AtmajnAnA, it is absolutely necessary to keep the mind stable and in strict control. There are four generally accepted methods for this:

The first is physical - avoidance of all stimulating food, drink and adoption as far as possible, of the vegetarian diet.

Secondly, moral - the daily exercise of universal love without distinction of any kind towards all beings and the actual rendering of helpful service to them in aspirant of selfless service.

Thirdly, mental - the cultivation of a habit of retiring into one's own self. Daily concentration of thought on some simple object held in the highest reverence (Self enquiry, appropriate to Ramana devotees) concentration should be practiced whenever the mind is fresh and vigorous. The mind should be guarded against falling asleep during the exercise.

Fourthly, intellectual - enquiry or vichAra should be made every day and the problems of truth deeply pondered over whenever they occur. Edifying books, enlightened company or sat sang, honest and objective discussions with God realized souls and the grace of kripa of the Guru who has had AtmasAkShAtkArA - all these go a long way in the fulfillment of the fourt5h condition.

The goal of Vedanta is realization of Brahman. And Brahman is of the nature of eternal knowledge and of pure bliss. Brahman is bereft of cause and effect relation... Brahman is nirguna, eternal, ever identical (not changing) and unitary (quotes from vivEkachUDAmani)

(Sri Chandrasekhar Bharati Swami gal, sringEri)


Source: http://lists.advaita-vedanta.org

 

[P.J.]

Sri Kanchi Kamakoti Peetam calendar from Apr 2015 ~ April 2016.

Sri Kanchi Kamakoti Peetam calendar from Apr 2015 ~ 16

Please find Sri Kanchi Kamakoti Peetam calendar from Apr 2015 ~ March 2016. This can be viewed and can be downloaded too from the link given below.

https://drive.google.com/file/d/0B6uAhaK8f6enOHhfSjFmWUNva00/view?pli=1

 

[P.J.]

Sri Kanchi Kamakoti Peetam calendar from Apr 2015 -16

Sri Kanchi Kamakoti Peetam calendar from Apr 2015 -16

Kanchi-2015-16-Calendar.pdf

https://drive.google.com/file/d/0B6uAhaK8f6enOHhfSjFmWUNva00/view?pli=1

 

[P.J.]

Nellikuppam Family Experience – Part 3

Nellikuppam Family Experience – Part 3



அம்மாவுடன் ஆத்ம விசாரம் செய்யும்போது ஒரு நாள் அம்மா சொன்னாள் ”எனக்கு ஒன்று தோன்றுகிறது நீ சிகை வைத்துக் கொள்ளவேண்டும் என்று பெரியவா நினைக்கிறார். அதலால் நீ சிகை வைத்துக்கொண்டு தரிசனத்துக்குப் போனால் பெரியவா ப்ரஸாதம் உடனே கொடுப்பார்”

நான் சிரித்து விட்டு ”அங்கு வந்த எல்லாருக்கும் சிகை இல்லாதவர்களுக்கெல்லாம் ப்ரஸாதம் கொடுத்தாரே’ நான் மட்டும் என்ன விதி விலக்கு? அப்படியிருக்கும் பக்ஷத்திதில் என்னிடமே அவர் அதைச் சொல்லி இருக்கலாமே!” என்றேன்.


உன்னை ஒரு விசேஷ வ்யக்தியாகக் கருதியிருப்பார்”” ஆத்ம பரிபாகம் செய்யத் துடிக்கும் ஒரு ஜீவனாகக் காண்கிறார்.ஆத்ம பரிபக்குவத்துக்கு சிகையும், கச்சமும் அவசியம் . அப்படி நீ மாறினால் உனக்கு பரிபக்குவம் ஏற்பட்டு பூர்ணத்வம் உண்டாகும் என்பது அவர் சங்கல்பம் ”என்றாள்.


”இதெல்லாம் இந்தக் காலத்து நடை முறைக்கு ஒவ்வாதது; பகவானுக்கும் எனக்கும் உள்ள தொடர்பு பற்றி ஒருவரும் அறியக்கூடாது. நான் எப்படியும் நற்கதி அடைந்து விடுவேன்’ என்று நான் சொன்னேன்.

அம்மா அதற்கு உனக்கு கிடைக்க வேண்டிய ஆத்ம லாபங்கள் காத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. பெரியவாள் என் மனதில் புகுந்து சொல்லச் சொன்னதை நான் சொன்னேன்” என்று முடித்தாள்.


இப்படி அம்மா மேன் மேல் சொல்ல எனக்கு நம்பிக்கை வந்து என் மனைவியைக் காட்டி”இவளுக்குப் புறத்தொற்ற மாறுதலில் சம்மதமா என்று தெரியணும்” என்று சொன்னவுடன் என் மனைவியும் உடனே அதற்கு சம்மதம் தெரிவிக்க, நான் ஒரு நல்ல நாள் பார்த்து சிகை வைத்துக் கொள்ள தீர்மானித்தேன்.

பெரியவா அந்த சமயம் காளஹ்ஸ்தி காம்பில் இருந்ததால் , திருப்பதி சென்று 4-7-1966 அன்று சிகை வைத்துக் கொண்டு ஜீயர் ஸ்வாமிகளுடன் பெருமாள் தரிசனம் செய்து, காளஹஸ்தியை நோக்கிப் புறப்பட்டேன். கோவில் சமீபத்தில் ஸ்வர்ணமுகி ஆற்றின் கரையில் பசுமடத்தில் பெரியவா தங்கியிருந்தார்.


நாங்கள் இருவரும் காலை எட்டுமணிக்கு மடத்திற்குப் போய் சேர்ந்தோம். அங்கு பார்ஷதர் எங்களை புதுப் பெரியபெரியவா இருக்கும் இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார். ”நெல்லிக்குப்பம் தம்பதிகளா, பெரியவாளை தரிசனம் செய்தாயிற்றா?”


”இல்லை, இப்போதுதான் வரோம்”. சீக்கிரம் போய் தரிசனம் செய்யுங்கோ”.

நாங்கள் உள்ளே சென்றோம்; பார்ஷதர் வெளியே வந்து ”பெரியவா உத்தரவு ஆறது, அந்த அறையில் இருக்கார்.”என்றார்.


அறையின் வாசற்படி அருகே நின்றோம்; அறை மிகச் சிறியது, வெளிச்சமும் கம்மி, பெரியவா அமர்ந்திருந்தது தெரிந்தது. அவருடைய வெண்பற்கள் ப்ரகாசித்தன; கண்கள் மலர்ந்து ஒளி வீசின ;பார்வையில் குள்மையும் வாத்சல்யமும் எங்கள் மனதை குளிரச் செய்தன. எங்கள் மனம் நெகிழ்ந்தது.

ஜகத்குருவின் குரல் கம்பீரமாக கணீரென ஒலித்தது! ”உள்ளே ரெண்டுபேரும் வாங்கோ! இந்தப் பக்கம் பார்த்து, செர்ந்து நமஸ்காரம் பண்ணுங்கோ!” என்று சொல்லி கியால் சமிக்ஞை செய்தார். அவர் எதிரில் இருந்த ஸ்டூலில் ஒரு மரத் தட்டில் த்ராக்ஷை, குங்குமம், மந்த்ராக்ஷதை எல்லாவற்றையும் தொட்டு ஆசிர்வதித்து எங்களை புன்முறவலுடன் கடாக்ஷித்தார்.


இருவரும் சேர்ந்து நமஸ்கரித்தோம்.


”இரண்டுபேரும் சேர்ந்தே எடுத்துங்கோங்கோ” என்றார். ”இப்பதான் நீ வைஷ்ணவணா ஆயிருக்கே ” என்று சொல்லி பரம சந்தோஷம் அடைந்தார்.


”திருப்பதி வந்து வெங்கடேஸ்வரை தரிசித்து இங்கு பெரியவா தரிசனத்துக்கு வந்தோம்” என்றேன்.


”அம்மா சொன்னாளா? அம்மா தானே உங்களுக்கு ஜீவ நாடி ”என்றார்.


கேள்வியிலேயே பதில் இருந்ததால் ”ஆம்” என்று மட்டும் சொன்னேன்.
”அம்மா பகவத் குணம் நிறைய சொல்வாளே?”


விழுப்புரத்தில் பெரியவா தரிசனம் ஆனதிலிருந்து மூணு மாசமா அம்ம தினம் வந்து இரவில் பகவத் குணம் சொல்கிறார்” என்றேன்.


நடராஜா இவாளைக் கொண்டு ஸ்வாமிமலை அம்மாவிடம் விட்டு விட்டு வா நன்னா கவனிச்சுக்கச் சொல்” என்றார். எத்தனை நாள் லீவு?”


”ஒரு வாரம்”


ஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் க்ருபையையும் வாத்ஸலயத்தையும் என்னவென்பேன்? மூன்று மாதகாலமாக என்னிடம் பாராமுகமாக இருந்தவர், ப்ரஸாதம் தராமல் இருந்தவர், என்னைப்பற்றி தான் செய்திருந்த சங்கல்பத்தை அம்மா மூலமாக நிறைவேற்றிக் கொண்டவர் அடைந்த ஆனந்தத்தை நான் எப்படி வார்த்தைகளால் சொல்வேன்? அத்வைத சன்னியாசியான இவருக்கு என்னால் ஆகவேண்டிய காரியம் என்ன? அடுத்தடுத்து ஏற்பட்ட அனுபவங்கள் அதனை எங்களுக்கு விளக்கிற்று!!


ஜய ஜய சங்கர ஹர ஹர சங்கரா…..


இதுவும் ஸ்ரீ நிவாசன் ஆண்டாள் தம்பதியினரின் அனுபவத்தொடர்ச்சிதான்!!




https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/11/nellikuppam-family-experience-part-3/

 

[P.J.]

அத்வைத ஸித்தாந்த வினா விடை : ஸ்ரீ காமகோடி &#29

அத்வைத ஸித்தாந்த வினா விடை : ஸ்ரீ காமகோடி கோசஸ்தானம் (1956)

Please open the link to read

Sankara: ?????? ????????? ???? ???? : ???? ??????? ?????????? (1956)

 

[P.J.]

Chandrashekarendra Saraswati – Kanchi Kamakoti Peetam

Chandrashekarendra Saraswati – Kanchi Kamakoti Peetam

Jagadguru Chandrashekarendra Saraswati Swamigal was born on May 20, 1894 in Villupuram & died on January 8, 1994 in Kanchi mutt, or the Sage of Kanchi was the 68th Jagadguru in the Kanchi Kamakoti Peetam. He is usually referred to as Paramacharya or MahaSwami or Maha Periyavaal.

Maha Periyava's birth place in Vizhuppuram.
Source: Sage of Kanchi
Akila Venkat



Maha Periyavaal was born under Anuradha star according to the Hindu calendar, into a Kannadiga Smartha Hoysala Karnataka Brahmin family in Viluppuram, South Arcot District, Tamil Nadu as Swaminatha. He was the second son of Subramanya Sastri, a District Education Officer. The child was named Swaminatha, after the family deity, Lord Swaminatha of Swamimalai, near Kumbakonam. Swaminatha began his early education at the Arcot American Mission High School at Tindivanam, where his father was working. He was an exceptional student and excelled in several subjects. In 1905, his parents performed his Upanayanam, a Vedic ceremony which qualifies a Brahmin boy to begin his Vedic studies under an accomplished teacher.


During the childhood of the Acharya, his father consulted an astrologer who, upon studying the boy’s horoscope, is said to have been so stunned that he prostrated himself before the boy exclaiming that “One day the whole world will fall at his feet.” In 1906, the 66th Acharya of Sri Kanchi Kamakoti Peetham performed the annual Chaturmasyam (a forty-day annual ritual performed by Hindu ascetics while remaining in one place), in a village near Tindivanam in Tamil Nadu. This was Swaminathan’s first exposure to the Math and its Acharya. Later, Swaminathan accompanied his father whenever he visited the Math where the Acharya was deeply impressed by the young boy.


In the first week of February 1907, the Kanchi Kamakoti Math had informed Subramanya Sastrigal that Swaminathan’s first cousin (son of his mother’s sister) was to be installed as the 67th Peetathipathi. The presiding Acharya was then suffering from smallpox and had the premonition that he might not live long. He had, therefore, administered upadesa to his disciple Lakshminathan before he died. Sastrigal being away in Trichinopoly on duty arranged for the departure of Swaminathan with his mother to Kanchipuram. The boy and his mother started for Kalavai (where Lakshminathan was camping) to console his aunt who, while also being a widow, had just given up her only son to be an ascetic.


The 67th Acharya also died, after reigning for a brief seven days as the head of the Math. Swaminathan was immediately installed as the 68th head of the Kanchi Kamakoti Peetam on February 13, 1907, the second day of the Tamil month of Masi, Prabhava year. He was given Sanyasa Asramam at the early age of 13 and was named Chandrasekharendra Saraswati. On May 9, 1907 his “Pattabishekam” as the 68th Peetathipathi of Kanchi Kamakoti Peetam was performed at the Kumbakonam Math. Devotees including Shivaji Maharaja of Tanjavur, government officials and pundits participated in the event.


Even though there was not enough property in the mutt to be administered, the court considering the benefit of the mutt, ordered the mutt to be administered under the “Guardian and Wards Act”. Sri C.H.Venkataramana Iyer, an illustrious personality from Kolinjivadi (Colinjivadi) village near Coimbatore was appointed as guardian by the court. The administration of the mutt was under guardianship from 1911 to May,1915. On the day of Sankara Jayanthi in the year 1915, Swamigal took over the administration of the mutt on the completion of his 21 st year. The administration of the mutt was taken over in name, but the actual work was taken care of by an agent, one Sri Pasupathi Iyer. He was an able administrator who volunteered to do the job without compensation and hailed from Thirupathiripuliyur. Sri Swamigal does not sign any document, instead Sri Mukham stamp is placed on documents.


Maha Periyavaal spent several years in the study of the scriptures and dharma shastras and acquainted himself with his role as the Head of the Math. He soon gained the reverence and respect of the devotees and people around him. To millions of devotees he was simply “Periyava”—the revered one or Maha-Periyava. “Periyava” in Tamil means a great person, and conveys endearment, reverence, and devotion. “Mahaswami” and “Paramacharya” are his other well-known appellations.


Maha Periyavaal was the head of the Mutt for eighty-seven years. During this period, the Sri Kanchi Kamakoti Peetam acquired new strength as an institution that propagated ?ankara’s teachings. The devotion, fervour, and intensity with which the Paramacharya practiced what ?ankara had taught are considered to be unparalleled by his devotees. Throughout his life, the focus of his concern and activities was rejuvenating Veda adhyayana, the Dharma Sasthras, and the age-old tradition, which had suffered decline. “Veda rakshanam” was his very life breath, and he referred to this in most of his talks.


Remaining active throughout his life, the sage of Kanchi twice undertook pilgrimages on foot from Rameshwaram in the far south of the Indian peninsula to Benares in the North.


Providing support through Veda Patashalas (schools teaching Vedic lore) through the Veda Rakshana Nidhi which he founded and honouring Vedic scholars, he reinvigorated Vedic studies in India. He organised regular sadhas (‘conferences’) which included discussions on arts and culture—these led to a renewed interest in Vedic religion, Dharma sasthras, and the Sanskrit language. His long tenure as Pitadhipathi is considered by many to have been the Golden Era of the Kanchi Kamakoti Peetham. He attained Mukti (died) on January 8, 1994 and was succeeded by Jayendra Saraswati Swamigal.


Periyava stressed the importance of a Guru in one’s life. He repeatedly preached about the importance of following the Dharmic path. His various discourses are available in a volume of books called ‘Deivathin Kural’ (Voice of the Divine) which have been compiled by R. Ganapathi, a devotee of Periyava. These books are available both in Tamil and English. A condensed form of these books is also available in English. These are available in any branch of the Kanchi math. He was a pure Gnani – (Sanskrit – he knew every thing happening in the world). He had proved this several times. So many devotee’s mentioning this in there experience accounts for this. His advice to Paul Brunton is a classic example. He treated all religions equally and with respect. He guided the devotees by spiritual means.


Though Periyavaa did not get directly into politics, he was interested in the happenings. At Nellichery in Palakkad (Present Day Kerala), Rajaji and Mahatma Gandhi met the Acharya in a cow shed. It was a practice in the mutt to wear silk clothes. But Acharya was the first one to do away with them and shifted to Khadi robes at Rameshwaram. He requested his devotees to do away with foreign/ non natural clothes some time earlier at Trichy. The day India became free, he gave the Maithreem Bhajata song, which was later to be sung at the UN by M S Subbulakshmi. He gave a speech on the significance of the flag and the Dharma chakra in it on that day.


Periyava’s charm invited the rich and the poor, the old and the young alike to be his devotees. Some of his famous devotees include, their highness the King and Queen of Nepal, the Queen Mother of Greece, the Dalai Lama, M. S. Subbulakshmi, Subramanian Swamy ,Indira Gandhi, R. Venkatraman and Atal Bihari Vajpayee among others. To the Acharya, the VIPs and the common man were one and the same. There were thousands of personal experiences to lakhs of his devotees, who still revere him, and pray to him as a messenger of the Supreme or an ultimate Guru.


Chandrashekarendra Saraswati ? Kanchi Kamakoti Peetam | Spiritual Bangalore

 

[P.J.]

Vasanta Navarathri & Sriramanavami Celebrations

Vasanta Navarathri & Sriramanavami Celebrations

Vasanta Navarathri & Sriramanavami Celebrations​

FROM 21.03.2015 TO 28.03.2015
at Vedabhavan​

From 7.00 AM to 11.00 AM​

Srimad Ramayana Moola Parayanam, Pooja & Homam, Deeparadhana & Mantrapushpam​

From 6.30 P.M TO 8.30 P.M.
Srimad Ramayana Upanyasam in Tamil by
Krishna Leela Sukar SrI CHANDRASEKARA SARMA​

26.03.2015 TO 28.03.2015​

BHAJANS BY SRI T.VIJAYKRISHNA BHAGAVATHAR & SRI BALAJI BHAGAVATHAR
of Sadguru Sri Gnanananda Bhajana Mandali, Nanganallur, Chennai​

[TABLE="align: center"]
[TR]
[TD]26.03.15[/TD]
[TD="align: center"]9.30 AM to 11.30 AM[/TD]
[TD]BHAJANS[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD="align: center"]2.30 PM to 05.30 PM[/TD]
[TD]ASHTAPATI[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]27.03.15[/TD]
[TD="align: center"] 9.30 AM to 11.30 AM[/TD]
[TD]BHAJANS[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD="align: center"]2.30 PM to 05.30 PM[/TD]
[TD]ASHTAPATI[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD="align: center"]7.00 PM ONWARDS[/TD]
[TD]DIVYANAMAM[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

28.03.2015
SRIRAMANAVAMI
From 7.30 AM to 12.00 Noon
Srimad Ramayana Moola Parayana Poorthi &
Seetakalyanam BY SRI T.VIJAYKRISHNA BHAGAVATHAR & SRI BALAJI BHAGAVATHAR
with the participation of Local Bhagavathars​

Contributions may be sent by Cash/DD/Cheque or through NEFT drawn in favour of
Sankara Bhaktha Sabha Trust​

ALL ARE WELCOME


Vasanta Navarathri & Sriramanavami CelebrationsVedabhavan
​

 

[P.J.]

புலன் வழியே புலனுக்கு அப்பால்

புலன் வழியே புலனுக்கு அப்பால்

மந்த்ர சப்தங்களுக்கு எப்படிக் கண்டமாயிருந்து கொண்டே அகண்டத்தில் சேர்க்கிற சக்தியிருக்கிறதோ, அப்படியே ஸங்கீத சப்தங்களுக்கும் (சக்தி) இருக்கிறது. ஸ்வரஸ்தானம் ஒன்றை தீர்க்கமாக (கார்வையாக) ச்ருதி சேர நீட்டியோ, அல்லது கமகமாக நன்றாக இழைத்தோ மூர்ச்சனையின் உச்ச நிலையை ஸ்வச்சமாகத் தொட்டு விடுகிறபோது கண்டமே அகண்டாநுபவத்தில் சேர்த்து விடுகிறது.

இந்த அகண்டாநுபவம்தான் அத்தனை வேத, வேதாந்த, யோக, மந்திர, தந்திர சாஸ்திரங்களுக்கும் லக்ஷ்யமாயிருப்பது. இதை ஸாதித்துத் தரும் ஸ்தானத்தில் தான் ஓசையை, ஒலியை நாதப் பிரம்மம், சப்தப் பிரம்மம் என்று ஸாக்ஷ£த் பரமாத்மாவாகச் சொல்வது. அதை goal -ஆக நினைத்து, அதாவது காது என்ற இந்திரியத்தின் மூலம் மனஸின் இந்திரிய ஸுகத்துக்காக இன்றி, ஆத்ம ஸெளக்யத்தை goal -ஆகக் கருதி ஸங்கீத அப்யாஸம் பண்ணும்போது அது 'நாதோபாஸனை', 'நாத யோகம்'என்ற உசந்த பெயரைப் பெறுகிறது.


அர்த்தத்தோடு, அக்ஷரத்தோடு கலந்து மனமுருகிப் பாடும்போது பாடுகிறவருக்கும் கேட்கிற ஸதஸ் முழுதற்கும் பரமாத்மாவிடம் தோய்ந்து நிற்கிற பெரியதான இன்பம் கிட்டுகிறது. ஜபம், தபம், அஷ்டாங்க யோகம், தியானம் முதலானவை இந்திரிய ஸம்பந்தமில்லாதவையாகவும் ஸுலபத்தில் அப்யஸிக்க முடியாதவையாகவும் இருப்பவை. ஆனால் அவற்றின் பலனான அதே ஈஸ்வராநுபவம் இந்திரியத்துக்கு ஸெளக்கியமளிப்பதாகவும், ஸுலப ஸாதகமாகவும் உள்ள ஸங்கீதத்தால் கிடைத்துவிடுகிறது.


இந்திரிய விஷயங்கள் போல இருப்பவற்றாலேயே இந்திரியத்துக்கு அப்பாற்பட்ட ஆத்மானந்தத்தை, ஈஸ்வர ஸாக்ஷ£த்காரத்தை ஏற்படுத்தித் தருவது நம் மதத்தின் ஒரு சிறப்பு அம்சம். பூஜையில் செய்கிற பஞ்சோபசாரம் என்கிற கந்த, புஷ்ப, தூப, தீப, நைவேத்யங்கள் பஞ்சேந்திரிய ஸெளக்யத்தைத் தரக்கூடியவைகளால் ஆனதுதான்.

உபநிஷத்துக்களிலே பரமாத்மாவை ஓம்கார ஸ்வரூபமாக, ரஸ ஸ்வரூபமாக, ஜ்யோதி ஸ்வரூபமாகவெல்லாம் சொல்லியிருக்கிறது ஓம்காரம் கேட்கிற இந்திரியத்துக்கானது; ரஸம் ருசி பார்க்கிற இந்திரியக்கானது; ஜ்யோதிஸ பார்க்கிற இந்திரியத்துக்கானது. இந்திரிய ஸெளக்யங்களைச் சிற்றின்பம் என்கிறோமானாலும் பரமாத்ம ஸம்பந்தத்தோடு அநுபவிக்கும்போது இவையே பேரின்பம் தருகின்றன என்பதை உபநிஷத்துக்கள் பரமாத்மாவையே இன்பவடிவமாக,, ஆனந்த ஸ்வரூபமாகச் சொல்லும்போது நிலைநாட்டி விடுகின்றன. இந்திரிய நுகர்ச்சி வஸ்துக்களாகத் தோன்றுகிறவைகளிலும் ஈஸ்வர ஸாந்நித்யமிருப்பதை பகவானும் விபூதி யோகத்தில் தெளிவுபடுத்தியிருக்கிறார்.

ஈஸ்வரன் இல்லாத இடமில்லை என்றால், இவற்றிலும் அவனுடைய ஸாந்நித்யம் இருந்துதானே ஆகவேண்டும்?பகவான் தன் விபூதிகளைச் சொல்லும்போது, "ஜ்யோதிஸ்களில் நான் ஸ¨ர்யன்" என்னும்போது ஒளியாக இருப்பதைச் சொல்லிக் கொள்கிறார். இங்கே உஷ்ணமும் அவர்தானென்றாகிறது. அவரே "மாஸத்தில் நான் மார்கழி" என்கிறபோது பனியாகவும் குளிராகவும் இருக்கிறார். தான் ரிதுக்களுக்குள் இயற்கை இன்பம், இந்த்ரிய ஸெளக்யம் முழுவதும் தரும் வஸந்தமாக இருப்பதாகச் சொல்கிறார். இங்கே 'வஸந்தம்'என்பதற்கு 'குஸுமாகர' என்ற பெயரை பகவான் சொல்கிறார். அதாவது 'புஷ்பித்துக் குலுங்கச் செய்கிற ரிது' என்கிறார். புஷ்பத்தைச் சொன்னதால் ஸ்பர்சானந்தம், நேத்ரானந்தம், க்ராணானந்தம் என்னும் மூக்கின் இன்பம் மூன்றையும் சொன்னதாகிவிடுகிறது. பூர்ணத்தை பின்னப்படுத்திப் பார்க்கும்போது நமக்கு எதெல்லாம் சிற்றின்பத்தை மாத்திரம் தந்து பேரின்பத்தைத் தடுக்கின்றனவோ அவற்றாலேயே ஈஸ்வர உபாஸனை செய்யும் போது அவை பூர்ணர்த்தில் நம்மைச் சேர்க்கும் பேரின்பத்துக்கு ஸாதனமாகும் என்பதே தாத்பரியம்.




சப்தமே பிரம்மம், ரூபமே பிரம்மம், ரஸமே பிரம்மம், கந்தமே பிரம்மம், ஸ்பரிசமே பிரம்மம் என்று இப்போதே நம்மால் முழுதும் தெரிந்துகொள்ள முடியாவிட்டாலும் இதைக் கொஞ்சம் ஞாபகாமாவது படுத்திக் கொண்டேயிருந்தால் ஒருநாள் பலன் தெரியாமல் போகாது. இவற்றிலே ஸங்கீதத்தில் மெய்மறந்து போய் துளித்துளியாவது சப்த ப்ரம்ம அநுபவத்தைப் பெறுவது மற்றதைவிட நமக்கே சற்று நன்றாகத் தெரிவதாயிருக்கிறது.


ஸங்கீத கலை என்பது கொஞ்சங்கூட கஷ்டமில்லாமல் மோக்ஷத்தையே வாங்கிக் கொடுக்கக் கூடியது. வீணா வாத்யம் ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு ஸ்வரசுத்தியோடு கலந்து வாசித்து ஆனந்தமயமாக இருக்கக் கற்றுக்கொண்டு விட்டால் யோகம் பண்ண வேண்டாம், தபஸ் பண்ண வேண்டாம். ஸுலபமாக மோக்ஷத்தையே அடைந்து விடலாம். அதோடு யோகி யோகம் செய்தால், தபஸ்வி தபஸ் செய்தால் அவர்களுக்கு மட்டுமே ஆத்மானந்தம் உண்டாகிறது. ஸங்கீதம் ஒன்றில்தான், அதை அப்யஸிக்கிறவர் மட்டுமின்றி கேட்கிற எல்லோருக்குமே அதே அளவு ஆத்மானந்தம் உண்டாகிறது.


வாய்ப்பாட்டு, வீணை மாதிரி ஸ்வரங்களோடு சேர்ந்த ஸங்கீதம்தானென்பதில்லை;ம்ருதங்கம், ஜால்ராவில்கூட நல்ல லயசுத்தத்தோடு ஸுநாதம் கலந்து வந்து விட்டால் அது தெய்விக ஆனந்தத்தில் நம்மைச் செருகிவிடுகிறது.



????? ????? ????????? ??????? : ( ??????????? ????? - ???????? ????? ) : kamakoti.org:

 

[P.J.]

ஆன்மிக குறிப்பு

ஆன்மிக குறிப்பு

இறைவனை அடையும் வழிகள் ஒன்பது என்பர்:


(1) ச்ரவணம் - கேட்டல், இறைவன் புகழ் கேட்டல் - உதாரணம்: ஹனுமான்,

(2) கீர்த்தனம் - பாடுதல், நாதோபாஸனை - உதாரணம்: வால்மீகி, தியாகராஜ ஸ்வாமிகள்.

(3) ஸ்மரணம் - நினைத்தல், நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் அவனையே நினைப்பது - உதாரணம்; ஸீதாதேவி,

(4) பாதசேவனம் - சேவித்தல் - உதாரணம்: பரதன்,

(5) அர்ச்சனம் - பூஜித்தல் - உதாரணம்: சபரி, கண்ணப்ப நாயனார், சாக்கிய நாயனார்,

(6) வந்தனம் - நமஸ்கரித்தல், வந்தித்தல் - உதாரணம்: விபீஷணன்.

(7) தாஸ்யம் - தொண்டு புரிதல் - உதாரணம்: லக்ஷ்மணன், திருநாவுக்கரசர்.

(8) ஸக்யம் - சிநேக பாவம் - உதாரணம்: சுக்ரீவன், அர்ஜுனன், சுந்தரர்.

(9) ஆத்ம நிவேதநம் - தன்னையே அர்ப்பணித்தல் - உதாரணம்: ஜடாயு.


இந்த ஒன்பது வழிகளுள் ஏதாவது ஒன்றை உறுதியாகப் பற்றுவதே இறைவனை அடைவதற்கு போதுமானது. இவற்றுள் கடைசி இரண்டைத் தவிர, ஏழு முறைகளில் வழிபட ஆலயங்களே வகை செய்வது குறிப்பிடத்தக்கது.



Sage of Kanchi

Hindukkalin Prasad

 

[P.J.]

இளைய ராஜா-மஹா பெரியவா அனுபவம்."

இளைய ராஜா-மஹா பெரியவா அனுபவம்.

நேர்காணல்: தேனி கண்ணன். அந்திமழை ஜனவரி 2014 இதழ்

பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு காஞ்சிப் பெரியவர் சந்திரசேகர சரஸ்வதியைச் சந்தித்துப் பேசியிருக்கிறீர்கள். அந்த அனுபவம்..

ஸ்ரீரங்கம் கோவில் கட்டும் சமயத்தில் கோபுரத்தின் ஒரு பகுதியைக் கட்டித்தர ஒப்புக்கொண்ட மந்த்ராலயம் அந்த பணியிலிருந்து விலகிக் கொண்டுவிட்டது. அதனால் அப்போது ஜீயராக இருந்தவர் தேசிகர் என்பவர் மூலம் பெரியவாளுக்கு திருமுகம் கொடுத்து அனுப்பியிருக்கிறார். பெரியவாள் அதைப் பார்த்துவிட்டு மௌனமாக இருந்து தரையில் கிராமபோன் தட்டை வரைந்து காட்டியிருக்கிறார். அங்கிருந்தவர்கள் ஒவ்வொரு சினிமாக்காரங்க பெயராகச் சொல்லி யிருக்கிறார்கள். யாரோ ஒருத்தர் என் பெயரைச் சொல்ல, அதுதான் என்பதுபோல பெரியவர் கையை ஆட்டியிருக்கிறார்.

இந்தத் தகவலை நண்பர் ஒருவர் மூலம் நான் கேள்விப்பட்டேன். அந்த நண்பர் பிரசாத் ஸ்டூடியோ வந்து ‘இதுபோல ஸ்ரீரங்கம் கோயில் கட்ட பெரியவர் அனுக்கிரகம் பண்ணியிருக்கா... 22 லட்சம் ஆகும். நீங்க ஆறாவது நிலை மட்டும் கட்டினால் போதும் அதுக்கு 8 லட்சம்தான் செலவாகும்’ என்று சொன்னார். நான் 22 லட்சத்தையே தருகிறேன். பெரியவாளே சொல்லிவிட்டதால இது அவர் பாரமே தவிர என் பாரம் அல்ல என்று சொல்லி அனுப்பினேன்.

இதன் பிறகு பெரியவாளை சந்திக்க ஆர்வம் வந்தது. நானும் ஓவியர் சில்பியும் புறப்பட்டோம். அப்போது சதாரா என்ற இடத்தில் அவர் முகாமிட்டிருந்தார். அங்கே ஊருக்கு ஒதுக்குப் புறமாக இருந்த மஹாகாவ் என்ற கிராமத்தில் இருந்தார். அங்கு ஒரு தோட்டத்தில் மாட்டுக்கொட்டகையில் ஜமுக்காளம் விரிச்சு உட்கார்ந்திருந்தார் பெரியவாள். அது மதிய நேரம். அங்கிருந்தவர்கள் என்னை அவரிடம் அழைத்துப்போனார்கள். என்னைப் பார்த்ததும் யாரு என்பது போல் சைகை செய்தார். என்னைப் பற்றிச் சொல்லவும் கையை உயர்த்தி ஆசிர்வதித்தார். அவரளவுக்கு ஒளிபொருந்திய கண்களை அதற்கு முன் நான் பார்த்ததே இல்லை. இது வரைக்கும் பார்க்கவில்லை. நான் கைகூப்பினேன். கண்களிலிருந்து தாரை தாரையாக வழிந்தது. அவர் கையில் இருந்த மாம்பழத்தைப் பிரசாதமாக எனக்குக் கொடுத்தார்.

அன்று இரவு பெரியவாள் வேறு ஒரு கிராமத்துக்குப் போவதாக இருந்தது. எனக்காகவோ என்னவோ அவர் போகவில்லை. அன்றைக்கு பௌர்ணமி இரவு. அங்குள்ள மணற்பரப்பில் அமர்ந்திருந்தார். வானத்தில் மேகங்கள் இல்லாமல் நட்சத்திரங்கள் தெளிவாகத் தெரிந்தன. பெரியவாளின் சீடர்கள், ‘இளையராஜா பாடவிரும்புகிறார்’ என்று என் அனுமதி இல்லாமலேயே கூறிவிட்டனர். அவரும் சரி என்று தலையாட்டினார்.

சாம கான வினோதினி என்கிற செம்பை வைத்திய நாத பாகவதரின் பாடலைப் பாடினேன். ‘சாம கான.. என்று தொடங்கும்போது என்னைக் கூர்ந்து பார்த்தார். அந்தப் பார்வையால் உணர்ச்சி வயப்பட்டு அழுதபடியே பாடி முடித்தேன். பிறகு வானத்தில் இருந்த இருபத்தியேழு நட்சத்திரங்களை அடையாள காட்டி விளக்கினார். அந்த நாள் என் வாழ்க்கையில் முக்கியமான நாள்.


Sage of Kanchi

Varagooran Narayanan

 

[P.J.]

Thotakashtakam

Thotakashtakam

https://www.youtube.com/watch?v=TKkeB_Jwy9Q


Thotakashtakam besides being a hymn to adi acharya, this hymn is of great importance to Periyava. We have heard in so many interviews and told by great devotees like Sri Ghatam Subash mama where Periyava, no matter how busy He is, will immediately divert His attention and bless the ones who are chanting. Let us chant this beautiful stuthi to get blessed by acharyas.


विदिताखिलशास्त्रसुधाजलधे
महितोपनिषत् कथितार्थनिधे |
हृदये कलये विमलं चरणं
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||१||

viditAkhilasAstrasudhAjaladhE
mahitOpanishat kathitArthanidhE |
hridayE kalayE vimalam charaNam
bhava sankara dEsika mE saraNam || (1)



விதிதாகில சாஸ்த்ர ஸுதா ஜலதே,
மஹிதோபநிஷத்கதிதார்தநிதே |
ஹ்ருதயே கலயே விமலம் சரணம்,
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 1.



Oh, Thou, the knower of the entire ocean of milk of scriptures, He Who teaches the truths found in the great treasure chest of the Upanishads ! I meditate on Thy faultless feet. Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara.



करुणावरुणालय पालय मां
भवसागरदुःखविदूनहृदम् |
रचयाखिलदर्शनतत्त्वविदं
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||२||



karuNAvaruNAlaya pAlaya mAm
bhavasAgara dukhkha vidUnahridam |
rachayAkhiladarsanatattvavidam
bhava sankara dEsika mE saraNam || (2)


கருணா வருணாலய பாலய மாம்,
பவஸாகர து:க விதூநஹ்ருதம் |
ரசயாகில தர்சந்தத்வ விதம்,
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 2.




Oh, Thou Ocean of compassion ! Save me whose heart is tormented by the misery of the sea of birth. Make me understand the truths of all schools of philosophy ! Be Thou my refuge, Master Sankara !


भवता जनता सुहिता भविता
निजबोधविचारण चारुमते |
कलयेश्वरजीवविवेकविदं
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||३||


bhavatA janatA suhitA bhavitA
nijabOdhavichAraNa chArumatE |
kalyEsvara jIvavivEkavidam
bhava sankara dEsika mE saraNam || (3)


பவதா ஜநதா ஸுஹிதா பவிதா,
நிஜபோத விசாரணசாருமதே |
கலயேஸ்வர ஜீவ விவேக விதம்,
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 3.


By Thee the masses have been made happy, Oh, Thou of noble intellect, skilled in the quest of Self-Knowledge ! Enable me to understand the wisdom relating to God and the Soul. Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara!


भव एव भवानिति मे नितरां
समजायत चेतसि कौतुकिता |
मम वारय मोहमहाजलधिं
भव शंकर देशिक मे शरणं ||४||


bhava Eva bhavA niti mE nitarAm
samajAyata chEtasi kowtukitA |
mama vAraya mOhamahAjaladhim
bhava sankara dEsika mE saranam || (4)


பவ ஏவ பவாநிதி மே நிதராம்,
ஸமஜாயத சேதஸி கௌதுகிதா |
மம வாரய மோஹ மஹாஜலதிம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 4.


Knowing that Thou art verily the Supreme Lord, overwhelming bliss arises in my heart. Protect me from the vast ocean of delusion. Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara



सुकृते | अधिकृते बहुधा भवतो
भविता समदर्शनलालसता |
अतिदीनमिमं परिपालय मां
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||५||



sukritE(a)dhikritE bahudhA bhavatO
bhavitA samadarsanalAlasatA |
atidInamimam paripAlaya mAm
bhava sankara dEsika mE saraNam || (5)


ஸுக்ருதேதிக்ருதே பஹுதா ,
பவதோ பவிதா ஸமதர்சநலாலஸதா |
அதிதீநமிமம் பரிபாலய மாம் ,
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 5.


Desire for the insight in unity through Thy Grace will grow only when virtuous deeds are in abundance – and in all directions. Protect this extremely helpless person. Be Thou my refuge, Master Sankara !



जगतीमवितुं कलिताकृतयो
विचरन्ति महामहसश्छलतः |
अहिमांशुरिवात्र विभासि गुरो
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||६||



jagatImavitum kalitAkritayO
vicharanti mahAmahasachalata: |
ahimAmsurivAtra vibhAsi gurO
bhavasankara dEsika mE saraNam || (6)



ஜகதீமவிதும் கலிதாக்ருதயோ
விசரந்தி மஹாமஹஸச்சலத: |
அஹிமாம்சுரிவாத்ர விபாஸி குரோ
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 6.


Oh Teacher ! For the purpose of saving the world the Great Ones take various forms and wander in disguise. Of these great Ones, You shine like the sun ! Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara!


गुरुपुंगव पुंगवकेतन ते
समतामयतां नहि को | अपि सुधीः |
शरणागतवत्सल तत्त्वनिधे
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||७||


guru pungava pungava kEtanatE
samatAmayatAm nahi kOpi sudhIhi |
saraNAgatavatsala tattvanidhE
bhavasankara dEsikamE saraNam || (7)


குருபுங்கவ புங்கவகேதந நே
ஸமதாமயதாம் நஹி கோபி-ஸுதீ: |
சரணாகதவஸ்தல தத்வநிதே
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 7.


Oh, Best of Teachers ! Supreme Lord Who has the sacred bull as His banner ! None of the wise Ones is equal to Thee! Thou are compassionate to those who take refuge in Thee! Thou treasure chest of Truth! Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara!


विदिता न मया विशदैककला
न च किंचन काञ्चनमस्ति गुरो |
द्रुतमेव विधेहि कृपां सहजां
भव शंकर देशिक मे शरणम् ||८||


viditA na mayA visadaikakalA
na cha kinchana kAnchana masti gurO |
drutamEva vidhEhi krupAm sahajAm
bhava sankara dEsika mE saraNam || (8)


விதிதா ந மயா விசதைககலா
ந ச கிஞ்சந காஞ்சநமஸ்தி குரோ |
த்ருதமேவ விதேஹி க்ருபாம் ஸஹஜாம்
பவ சங்கர தேசிக மே சரணம் || 8.


I do not understand correctly even a single “branch of knowledge”. I do not possess even the least bit of wealth, Oh Teacher, quickly bestow on me Thy Grace. Be Thou my refuge, Oh, Master Sankara!


JAYA JAYA SANKARA
HARA HARA SANKARA



https://mahaperiyavaa.wordpress.com/2015/03/22/thotakashtakam/

 

[P.J.]

60th Year of Peetarohanam of HH Jayendra Saraswathi Swamigal

60th Year of Peetarohanam of HH Jayendra Saraswathi Swamigal

By mahesh on March 22, 2015 •



The Peetarohana Jayanthi Mahotsavam of His Holiness Pujyashri Jayendra Saraswathi Shankaracharya Swamiji was celebrated in Kanchipuram on 22 March 2014. It was on this day 60 years back in 1954 that His Holiness was initiated into sanyasa by Paramacharya Sri Chandrasekarendra Saraswati Mahaswamigal. I had a great opportunity to attend today’s chandramouleeswar puja by HH Jayendra Saraswathi Swamigal Himself. At His age, Periyava sat for hours and did the puja while nearly 100 ritwiks were chanting Upanishads – amazing vibration! Obviously I could not take photos of the Chandramouleeswarar puja.


HH Bala Periyava was sitting and giving darshans for devotees. I took some pictures. Love those young vidhyarthis and their bhavyam to Periyava and Periyava’s attention to their chanting.






https://mahaperiyavaa.wordpress.com...tarohanam-of-hh-jayendra-saraswathi-swamigal/