த3ச’கம் 26 : க3ஜேந்த்3ர மோக்ஷ வர்ணனம்
த்வத் ஸேவாயா வைப4வாத்3 து3ர்நிரோத4ம்
யுத்4யந்தம் தம் வத்ஸராணாம் ஸஹஸ்ரம் |
ப்ராப்தே காலே த்வத் பதை3காக்3ர்ய ஸித்3த4யை
நக்ராக்ராந்தம் ஹஸ்தி வர்யம் வ்யதா4ஸ்த்வம் || (26 – 6)
தங்களை ஆராதனை செய்து வந்த பெருமையால் ஆயிரம் வருஷங்கள் கஜேந்திரன் முதலையோடு போராடினான். தங்கள் பாதங்களைச் சேரும் காலம் வந்ததும் அவனை முதலையால் பீடிக்கப்படச் செய்தீர்கள் அல்லவா?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆர்த்திவ்யக்த ப்ராக்தன ஞானப4க்தி :
சு’ண்டோத் க்ஷிப்தை: புண்ட3ரீகை: ஸமர்ச்சன் |
பூர்வாப்4யஸ்தம் நிர்விசே’ஷாத்மநிஷ்டம்
ஸ்தோத்ர ச்’ரேஷ்டம் ஸோsன்வகா3தீ3த் பராத்மன் || (26 – 7 )
பரமாத்மனே! வருந்திய கஜேந்திரனுக்குப் பூர்வ ஜன்ம நினைவால், முன்பு இருந்த ஞானமும் பக்தியும் மீண்டும் விளங்கின. துதிக்கையால் உயரத் தூக்கிய தாமரைப்பூவைத் தங்களுக்கு அர்ப்பணித்தபடி, முன் ஜன்மத்தில் அப்யாசம் செய்திருந்த, நிர்குணப் பிரம்மத்தில் நிலை பெற்ற, ஒரு சிறந்த ஸ்தோத்திரத்தை இடைவிடாமல் ஓதியது.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ச்’ருத்வா ஸ்தோத்ரம் நிர்கு3ணஸ்த2ம் ஸமஸ்தம்
ப்3ரஹ்மேசா’த்3யைர் நாஹமித்ய ப்ரயாதே |
ஸர்வாத்மா த்வம் பூ4ரி காருண்ய வேகா3த்
தார்க்ஷ்யாரூட4: ப்ரேக்ஷிதோபூ4: புரஸ்தாத் || (26 – 8)
நிர்குண பிரம்மத்தைப் பற்றிய அந்த ஸ்தோத்திரத்தைக் கேட்ட பிரம்மன், சிவன் ஆகியோர் “அது நானல்ல!” என்று அருகில் வராத போது சர்வ ஸ்வரூபியாகிய தாங்கள் ஆளவில்லாத கருணை கொண்டு கருடன் மேலேறிக் கஜேந்திரனின் முன்பு காட்சி அளித்தீர்கள் அல்லவா?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஹஸ்தீந்த்3ரம் தம் ஹஸ்த பத்3மேன த்4ருத்வா
சக்ரேண த்வம் நக்ரவர்யம் வ்யதா3ரீ:|
க3ந்த4ர்வேsஸ்மின் முக்த சா’பே ஸ ஹஸ்தி
த்வத் ஸாரூப்யம் ப்ராப்ய தே3தி3ப்யதே ஸ்ம || (26 – 9)
தாங்கள் அந்த கஜேந்திரனைத் தாமரைப் பூப் போன்ற கையால் உயரத் தூக்கிவிட்டு, சக்கராயுதத்தால் அந்த முதலையைப் பிளந்தீர்கள் அல்லவா? சாபத்திலிருந்து விடுபட்ட முதலை கந்தர்வனாக சுய வடிவம் பெற்றது. கஜேந்திரனும் தங்கள் சாரூப்பியத்தை அடைந்தான்.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஏதத் வ்ருத்தம் த்வாம் ச மாம் ச ப்ரகே3 யோ கா3யேத்
ஸோsயம் பூ4யஸே ச்’ரேயஸே ஸ்யாத் |
இத்யுக்த்வைனம் தேன ஸார்த்த4ம் க3தஸ்த்வம்
தி3ஷ்ணம் விஷ்ணோ பாஹி வாதாலயேச’ || (26 – 10)
“இந்தக் கதையையும், உன்னையும், என்னையும் யார் விடியற்காலையில் கானம் செய்கின்றாரோ அவர்கள் மிகுந்த நன்மைகளை அடைவார்கள் ” என்று கஜேந்திரனிடம் கூறினீர்கள். பிறகு அவனையும் அழைத்துக் கொண்டு வைகுந்தம் சென்றீர்கள். குருவாயூரப்பா என்னைக் காத்தருள வேண்டும்.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
த்வத் ஸேவாயா வைப4வாத்3 து3ர்நிரோத4ம்
யுத்4யந்தம் தம் வத்ஸராணாம் ஸஹஸ்ரம் |
ப்ராப்தே காலே த்வத் பதை3காக்3ர்ய ஸித்3த4யை
நக்ராக்ராந்தம் ஹஸ்தி வர்யம் வ்யதா4ஸ்த்வம் || (26 – 6)
தங்களை ஆராதனை செய்து வந்த பெருமையால் ஆயிரம் வருஷங்கள் கஜேந்திரன் முதலையோடு போராடினான். தங்கள் பாதங்களைச் சேரும் காலம் வந்ததும் அவனை முதலையால் பீடிக்கப்படச் செய்தீர்கள் அல்லவா?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஆர்த்திவ்யக்த ப்ராக்தன ஞானப4க்தி :
சு’ண்டோத் க்ஷிப்தை: புண்ட3ரீகை: ஸமர்ச்சன் |
பூர்வாப்4யஸ்தம் நிர்விசே’ஷாத்மநிஷ்டம்
ஸ்தோத்ர ச்’ரேஷ்டம் ஸோsன்வகா3தீ3த் பராத்மன் || (26 – 7 )
பரமாத்மனே! வருந்திய கஜேந்திரனுக்குப் பூர்வ ஜன்ம நினைவால், முன்பு இருந்த ஞானமும் பக்தியும் மீண்டும் விளங்கின. துதிக்கையால் உயரத் தூக்கிய தாமரைப்பூவைத் தங்களுக்கு அர்ப்பணித்தபடி, முன் ஜன்மத்தில் அப்யாசம் செய்திருந்த, நிர்குணப் பிரம்மத்தில் நிலை பெற்ற, ஒரு சிறந்த ஸ்தோத்திரத்தை இடைவிடாமல் ஓதியது.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ச்’ருத்வா ஸ்தோத்ரம் நிர்கு3ணஸ்த2ம் ஸமஸ்தம்
ப்3ரஹ்மேசா’த்3யைர் நாஹமித்ய ப்ரயாதே |
ஸர்வாத்மா த்வம் பூ4ரி காருண்ய வேகா3த்
தார்க்ஷ்யாரூட4: ப்ரேக்ஷிதோபூ4: புரஸ்தாத் || (26 – 8)
நிர்குண பிரம்மத்தைப் பற்றிய அந்த ஸ்தோத்திரத்தைக் கேட்ட பிரம்மன், சிவன் ஆகியோர் “அது நானல்ல!” என்று அருகில் வராத போது சர்வ ஸ்வரூபியாகிய தாங்கள் ஆளவில்லாத கருணை கொண்டு கருடன் மேலேறிக் கஜேந்திரனின் முன்பு காட்சி அளித்தீர்கள் அல்லவா?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஹஸ்தீந்த்3ரம் தம் ஹஸ்த பத்3மேன த்4ருத்வா
சக்ரேண த்வம் நக்ரவர்யம் வ்யதா3ரீ:|
க3ந்த4ர்வேsஸ்மின் முக்த சா’பே ஸ ஹஸ்தி
த்வத் ஸாரூப்யம் ப்ராப்ய தே3தி3ப்யதே ஸ்ம || (26 – 9)
தாங்கள் அந்த கஜேந்திரனைத் தாமரைப் பூப் போன்ற கையால் உயரத் தூக்கிவிட்டு, சக்கராயுதத்தால் அந்த முதலையைப் பிளந்தீர்கள் அல்லவா? சாபத்திலிருந்து விடுபட்ட முதலை கந்தர்வனாக சுய வடிவம் பெற்றது. கஜேந்திரனும் தங்கள் சாரூப்பியத்தை அடைந்தான்.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ஏதத் வ்ருத்தம் த்வாம் ச மாம் ச ப்ரகே3 யோ கா3யேத்
ஸோsயம் பூ4யஸே ச்’ரேயஸே ஸ்யாத் |
இத்யுக்த்வைனம் தேன ஸார்த்த4ம் க3தஸ்த்வம்
தி3ஷ்ணம் விஷ்ணோ பாஹி வாதாலயேச’ || (26 – 10)
“இந்தக் கதையையும், உன்னையும், என்னையும் யார் விடியற்காலையில் கானம் செய்கின்றாரோ அவர்கள் மிகுந்த நன்மைகளை அடைவார்கள் ” என்று கஜேந்திரனிடம் கூறினீர்கள். பிறகு அவனையும் அழைத்துக் கொண்டு வைகுந்தம் சென்றீர்கள். குருவாயூரப்பா என்னைக் காத்தருள வேண்டும்.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------