Sreeman NArAyaNeeyam

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

Thank you son!
So my first guess was correct! :thumb:
Later I wondered whether it was Chakravarthi in stead!
Yes it is His mahima that protects, saves and provides for all of us.
And if we take one step towards Him, He is willing to 100 steps towards us.
My yoga and spiritual guru used to tell us all his students,
"God will be with us always - UNLESS we tell Him to go away and leave us alone!"

 

[Visalakshi Ramani]

ஈசன் பெருமை





மிக மிகப் பெரியவன் ஆயினும் உவந்து,
மிக மிகச் சிறியதையும் ஏற்பான் அவன்.
பாமரர், தாழ்ந்தவர் எனும்படியோ,
பண்டிதர், உயர்ந்தவர் எனும்படியோ,

ஆண் மகன், பெண் மகள் எனும்படியோ,
அறிஞன், அறிவிலி எனும்படியோ,
ஆண்டவன் பாரான் பேதங்களையே;
அனைவரும் சமமே அவன் பார்வையிலே!

நாம் அனைவரும் அவன் குழந்தைகளே;
நாம் மறந்தாலும், இதை அவன் மறவான்!
மண்ணில் புரண்ட மகனைக் குளிப்பாட்டும்,
மாதாவைப் போல, நம் பாவம் களைவான்.

ஓரடி வைத்து நாம் அவனை நெருங்கினால்,
நூறடி வைத்து அவன் நம்மை நெருங்குவான்.
மகிமைகள் புரியும் அவனை நெருங்க நெருங்க;
தகுதிக்கேற்றபடி அவன் தன்னைக் காட்டுவான்.

எறும்பு ஊரக் கல்லும் தேயும் என்பார்;
எறும்புகள் போல நாம் எத்தனை எடுத்து,
அக்கறையுடன் தின்றாலும், தீராத ஒரு
சர்க்கரைக் குன்று அவன், குணக் குன்றும் கூட!

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]எளியவன்![/h]

ஊரையே தன் ஆட்சிக்குள் கொண்ட
ஊர்ப் பெரியவரிடம் பணி புரிந்தான்,

அன்பும், அடக்கமும் கொண்டிருந்த
தன்மையுள்ள வேலையாள் ஒருவன்.

நன்கு விளைந்த இலந்தைப் பழங்கள்,
நான்கு, ஐந்து கிடைத்திடவே, அதைத்

தானே உண்ணாமல் துணியில் சுற்றித்
தன் எஜமானனிடம் எடுத்துச் சென்றான்.

வாயில் சிந்தும் சிறு புன்னகையுடனும்,
கையில் ஒரு பொதியுடனும் கண்டதும்,

அருகில் அழைத்து விசாரித்தவரிடம்,
பெருமையுடன் அளித்தான் பழங்களை.

விரும்பி உண்ணும் எஜமானைப் போலவே
விளங்குபவர் நம் இறைவனும் அறிவீர்!

எளியவருக்கு அவன் மிகவும் எளியவன்!
வலியவருக்கு அவன் மிகவும் வலியவன்!

கள்ளம் இல்லா உள்ளமே அவனுக்கு
வெள்ளையான வெண்ணையாகும்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 34 : ஸ்ரீராமசரித வர்ணனம்

கீ3ர்வாணைரர்த்2யமானோ த3ச’முக2 நித3னம்
கோஸலேஷ்வ்ருச்’யச்’ருங்கே
புத்ரீயா மிஷ்டி மிஷ்ட்வா த3து3ஷி
த3ச’ரத2க்ஷ்மாப்4ருதே பாயஸாக்3ர்யம் |
தத்3 பு4க்த்யா தத்புரந்த்4ரீஷ்வபி திஸ்ருஷு
ஸமம் ஜாத க3ர்ப்பா4 ஸுஜாதோ
ராமஸ்த்வம் லக்ஷ்மணே ஸ்வயமத2
ப4ரதேனாபி சத்ருக்4ன நாம்னா || (34 – 1)

தேவர்கள் ராவணனின் வதத்தை வேண்டித் தங்களிடம் பிரார்த்தித்தனர். அயோத்தியா நகரத்தில் ரிச்யசிருங்க முனிவர் புத்திர காமேஷ்டி யாகம் செய்து அதன் பிரசாதமான பாயசத்தை மன்னன் தசரதனிடம் தந்தார். அதை உண்ட அவரது மூன்று மனைவிகளும் ஒரே சமயத்தில் கர்ப்பம் தரித்தனர். தசரதனின் அந்த மூன்று மனைவிகளிடம் தங்கள் ராமன், லக்ஷ்மணன், பரதன், சத்ருக்னனாக அவதரித்தீர்கள் அல்லவா?


கோத3ண்டீ3 கௌசி’கஸ்ய க்ரதுவரமவிதும்
லக்ஷ்மணேனானுயாதோ
யாதோsபூ4ஸ் தாதவாசா முனிகதி2த1மனு
த்3வந்த்3வ சா’ந்தாத்4வகே2த3: |
ந்ரூணாம் த்ராணாய பா3ணைர் முனிவசன
ப3லாத் தாடகாம் பாடயித்வா
லப்3த்4வாsஸ்மா த3ஸ்ர ஜாலம் முனிவனமக3மோ
தே3வ ஸித்3தா4ச்’ர மாக்2யம் || (34 – 2 )

தந்தையின் சொற்படிக் கோதண்ட பாணியாக, லக்ஷ்மணன் பின் தொடர, விச்வாமித்திரரின் யாகத்தைக் காக்கச் சென்றீர்கள். முனிவர் உபதேசித்த பலை, அதிபலை என்ற இரண்டு மந்திரங்களால் களைப்பற்றவர் ஆனீர்கள். மனிதர்களைக் காப்பாற்றுவதற்கு முனிவரின் சொற்படி அரக்கித் தாடகையைக் கொன்றீர்கள். விச்வாமித்திரர் அளித்த அஸ்திரங்களைப் பெற்றுக் கொண்டீர்கள். சித்தாசிரமம் என்ற பெயர் கொண்ட விச்வாமித்திரரின் ஆசிரமத்தை அடைந்தீர்கள்.


மாரீசம் த்3ராவயித்வா மக2சிரஸி
ச’ரைரன்ய ரக்ஷாம்ஸி நிக்4னன்
கல்யாம் குர்வன்னஹல்யாம் பதி2
பாத3 ரஜஸா ப்ராப்ய வைதே3ஹ கே3ஹம் |
பி4ந்தா3னச்’சாந்த்3ர சூட3ம் த4னுரவனிஸுதாம்
இந்தி3ராமேவ லப்3த்4வா
ராஜ்யம் ப்ராதிஷ்ட2தா2ஸ்த்வம் த்ரிபி3ரபி
ச ஸமம் ப்4ராத்ரு வீரை: ஸ தா3ரை : || (34 – 3)

யாகத்தின் ஆரம்பத்தில் பாணங்களைக் கொண்டு மாரீசனை த் துரத்தி அடித்தீர்கள். பிற ராக்ஷசர்களைக் கொன்று குவித்தீர்கள். செல்லும் வழியில் கல்லாக மாறிக் கிடந்த அஹல்யா தேவியைப் புனிதமாக்கினீர்கள். ஜனகனின் அரண்மனையை அடைந்து, அங்கு சிவன் வில்லை முறித்துப் பூமியின் பெண்ணாகப் பிறந்திருந்த சீதா என்னும் சாக்ஷாத் லக்ஷ்மி தேவியை மணந்தீர்கள். மற்ற மூன்று சஹோதரர்களும் மூன்று அரச குமாரிகளை மணந்தனர் .அனைவரும் ராஜ்ஜியதுக்குத் திரும்பினீர்கள்.


ஆருந்தா4னே ருஷாsந்தே4 ப்4ருகு3 குல திலகே
ஸம்க்ரமய்ய ஸ்வதேஜோ
யாதே யாதோsஸ்யயோத்யாம் ஸுகமிஹ நிவஸன்
காந்தயா காந்த மூர்த்தே |
ச’த்ருக்4னேனைக தா3sதோ2 க3தவதி ப4ரதே
மாதுலஸ் யாதி4 வாஸம்
தாதாரப்3தோ4பிஷேகஸ்தவ கில விஹத:
கேகயாதீ4ச’ புத்ர்யா || (34 – 4)

பிருகு வம்சத் திலகமான பரசுராமன் கோபத்தால் தன் வசம் இழந்து தங்களை வழி மறித்தார் . தாங்களோ அவருடைய தேஜஸ்ஸூம் உங்களிடம் வந்து புகச் செய்தீர்கள். அயோத்திக்கு சென்று அங்கு பத்தினி சீதையுடன் சுகமாக வசித்தீர்கள். பின்பு ஒரு நாள் பரதன், சத்ருக்னனுடன் தன் அம்மான் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்த போது தங்கள் பட்டாபிஷேகத்தைத் தந்தை செய்ய விரும்பினார். ஆனால் கேகய மன்னனின் பெண் கைகேயி அதைக் கெடுத்து விட்டாள் அல்லவா?


தாதோக்த்யா யாதுகாமோ வனமனுஜவதூ
ஸம்யூதச்’சாப தார :
பௌரானாருத்4ய மார்க்கே3 கு3ஹநிலய
க3தஸ்த்வம் ஜடா சீர தா4ரீ |
நாவா ஸந்தீர்யா க3ங்கா3மதி4பத3வி
புனஸ்தம் ப4ரத்3வாஜமாராத்
நத்வா தத்3 வாக்ய ஹேதோ:
அதி ஸுக2 மவஸச்’ சித்ர கூடே கி3ரீந்த்3ரே || (34 – 5)

தந்தையின் ஆணைப்படிக் கையில் வில்லேந்தித் தம்பியுடனும், பத்தினியுடனும் காட்டுக்குப் புறப்பட்டீர்கள். பின் தொடர்ந்த பட்டணத்து ஜனங்களை திருப்பி அனுப்பிவிட்டு குஹன் இருப்பிடம் சென்றீர்கள். அங்கு ஜடையும் மரவுரியும் தரித்துக் கொண்டு, தோணியால் கங்கையைக் கடந்தீர்கள். வழியில் அருகில் இருந்த பரத்வாஜ முனிவரின் சொற்படிச் சித்திரகூட மலையில் வெகு சுகமாக வசித்தீர்கள் அல்லவா?

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 34 : ஸ்ரீராமசரித வர்ணனம்

ச்’ருத்வா புத்ரார்த்திகி2ன்னம் க2லு ப4ரத முகா2த்
ஸ்வர்க3யாதாம் ஸ்வதாதம்
தப்தோ த3த்வாsம்பு3 தஸ்மை நித3தி4த2 ப4ரதே
பாது3காம் மேதினீம் ச |
அத்ரிம் நத்வாsத2 க3த்வா வானமதி விபுலம்
த3ண்ட3கம் சண்ட3காயம்
ஹத்வா தை3த்யம் விராத4ம் ஸுக3திமகலய:
சாரு போ4: சா’ரப4ங்கீ3ம் || (34 – 6)

உம்முடைய பிரிவுத் துயரம் தாங்காமல் வருந்தி உம் தந்தையார் உயிர் நீத்ததைப் பரதன் வாயிலாகக் கேட்டீர்கள். அதனால் தாபம் அடைந்து தந்தைக்குத் தர்ப்பணம் செய்தபின் ராஜ்ஜியத்தையும் பாதுகையையும் பரதனிடத்தில் ஒப்படைத்தீர்கள். அதன் பின் அத்ரி முனிவரை வணங்கி விட்டு மிகவும் விரிந்து பரந்த தண்டகாவனம் சென்றீர்கள். அங்கு பயங்கரமான சரீரம் படைத்த விராதன் என்ற அரக்கனைக் கொன்றீர்கள். சரபங்க முனிவருக்கு மிக அழகாக மோக்ஷத்தைத் தந்தீர்கள்.


நத்வாsக3ஸ்த்யம் ஸமஸ்தாச’ரநிகர
ஸபத்ராக்ருதிம் தாபஸேப்4ய:
ப்ரத்யச்’ரௌஷீ: ப்ரியைஷீ தத3னு ச முனினா
வைஷ்ணவை தி3வ்யசாபே |
ப்3ரஹ்மாஸ்த்ரே சாபி த3த்தே பதி2 பித்ரு
ஸுஹ்ருத3ம் வீக்ஷ்ய பூ4யோ ஜடாயும்
மோதா3த்3 கோ3தா3 தடாந்தே பரிரமஸி புரா
பஞ்சவட்யாம் வதூ4ட்யா || (34 – 7 )

தபஸ்விகளுக்குப் பிரியமானதைச் செய்ய விரும்பிய தாங்கள் எல்லா ராக்ஷச கணங்களையும் வதம் செய்வதாகப்
பிரதிக்ஞை செய்தீர்கள். அதன் பின் அகஸ்த்திய முனிவரை வணங்கி அவரிடமிருந்து விஷ்ணுவின் வில்லையும், பிரம்மாஸ்திரத்தையும் பெற்றுக் கொண்டீர்கள். வழியில் தந்தையின் நண்பனாகிய ஜடாயுவைக் கண்டீர்கள். மிகவும் சந்தோஷமாகக் கோதாவரிக் கரையில் பஞ்சவடியில் சீதையுடனும் சுகமாக வசித்தீர்கள்.


ப்ராப்தாயா: சூ’ர்பணக்யா மத3னசலத்4ருதே:
அர்த்த2னைர் நிஸ்ஸஹாத்மா
தாம் சௌமித்ரௌ விஸ்ருஜ்ய ப்ரப3லதமருஷா
தேன நிர்லூன நாஸாம் |
த்3ருஷ்ட்வைனம் ருஷ்ட சித்தம் க2ரமபி4 பதிதம்
தூ3ஷணம் ச த்ரிமூர்த்த4ம்
வ்யாஹீம்ஸீ ராச’ரானப்யயுத ஸமதி4கான்
தத் க்ஷணாத3க்ஷதோஷ்மா || (34 – 8)

ஒருவராலும் கெடுக்கப்படாத பராக்கிரமத்தை உடையவர் தாங்கள். காம விகாரத்தால் மதியிழந்து விட்ட அரக்கி சூர்ப்பணகையின் பிரார்த்தனைகளால் பொறுமை இழந்து விட்டீர்கள். அவளை லக்ஷ்மணனிடம் அனுப்பினீர்கள் . மிகவும் கோபசாலியாகிய லக்ஷ்மணன் அவள் மூக்கை அறுத்துவிட்டான். அந்த நிலையில் அவளைக் கண்டு கோபம் கொண்டு எதிர்த்து வந்த கரன், தூஷணன், திரிசிரஸ் மற்றும் இவர்களுடன் வந்த பதினாயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட அசுரர்களையும் அப்போது கொன்று குவித்தீர்கள் அல்லவா?


ஸோத3ர்யா ப்ரோக்த வார்த்தா
விவச’ த3ச’முகா2தி3ஷ்ட மாரீசமாயா
ஸாரங்க3ம் ஸாரஸாக்ஷ்யா ஸ்ப்ருஹிதமனுக3த:
ப்ராவதீ4ர் பா3ணகா4தம் |
தன்மாயாக்ரந்த3 நிர்யாபித ப4வத3னுஜாம்
ராவணஸ்தாமஹார்ஷீத்
தேனார்தோsபி த்வமந்த; கிமபி முத3மதா4ஸ்
தத்3வதோ4பாயலாபா4த் || (34 – 9)

சஹோதரி சூர்ப்பணகை கூறிய விருத்தாந்தங்களைக் கேட்ட ராவணன் பரவசமானான் . அவனால் ஆணையிடப்பட் ட மாரீசன் மாயமானாக வடிவம் தரித்தான். பொன்மானைச் சீதை விரும்பியதால் தாங்கள் அதைப் பின் தொடர்ந்தீர்கள். பிறகு அது ஒரு அசுரன் என்றறிந்ததும் அதைக் கொன்றீர்கள். அந்த மாரீசனின் கபடமான அலறல் கேட்டு அஞ்சிய சீதை லக்ஷ்மணனைத் தங்களிடம் அனுப்பினாள் . அப்போது அங்கு வந்த ராவணன் சீதையை அபகரித்துச் சென்றான். அப்போது தாங்கள் மிகவும் துயரம் அடைந்தீர்கள். ராவணனைக் கொல்வதற்கு அது ஒரு காரணமாக அமைந்ததால் இனம் தெரியாத மகிழ்ச்சியையும் அடைந்தீர்கள் அல்லவா?


பூ4யஸ் தன்வீம் விசின்வன்னஹ்ருத
த3ச’முக2ஸ் தத்3வதூ4ம் மத்3வதே4னே
த்யுக்த்வா யாதோ ஜடாயௌ தி3வமத2
ஸுஹ்ருத3: ப்ராதனோ: ப்ரேத கார்யம்|
க்3ருஹ்ணானம் தம் கப3ந்த4ம் ஜக4னித2
ச’ப3ரீம் ப்ரேக்ஷ்ய பம்பாதடே த்வம்
ஸம்ப்ராப்தோ வாதஸூனும் ப்4ருஷமுதி3த மனா:
பாஹி வாதாலயேசா’ ||(34 – 10)

பிறகு சீதையைத் தேடிச் சென்றீர்கள். ” ராவணன் என்னை வீழ்த்திவிட்டுச் சீதையை அபஹரித்துச் சென்று விட்டான் ” என்று கூறி விட்டு ஜடாயு உயிர் துறந்தான். ஜடாயுவுக்குப் ஈமச்சடங்குகள் செய்தீர்கள். அதன் பிறகு தங்களைப் பற்றிக் கொண்ட அரக்கன் கபந்தனைக் கொன்றீர்கள். பம்பாதீரத்தில் சபரியைக் கண்டீர்கள். ஹனுமானையும் அடைந்தீர்கள். அதனால் மனம் சந்தோஷமடைந்தீர்கள்! குருவாயூரப்பா தாங்கள் என்னைக் காப்பாற்ற வேண்டும்.

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 35 : ஸ்ரீ ராம சரித வர்ணனம்

நீத : ஸுக்3ரீவ மைத்ரீம் தத3னு ஹனுமதா
து3ந்து3பே4: காயமுச்சை:
க்ஷிப்த்வாsங்கு3ஷ்டே2ன பூ4யோ லுலுவித2 யுக3பத்
பத்ரிணா ஸப்த ஸாலான்|
ஹத்வா ஸுக்3ரீவ கா4தோத்3யத மதுலப3லம்
வாலினம் வ்யாஜவ்ருத்யா
வர்ஷா வேலா மனைஷீர் விரஹதரலிதஸ்வம்
மதங்காச்’ரமாந்தே || (35 – 1)

அதன் பிறகு ஹனுமான் தங்களைச் சுக்ரீவனுடன் நட்பு கொள்ளச் செய்தான். துந்துபியின் உடலைக் கால் கட்டை விரலால் எத்தி எறிந்தீர்கள். ஒரே பாணத்தினால் ஏழு ஆச்சா மரங்களைத் துளைத்தீர்கள். அளவற்ற வலிமை படைத்த வாலியை மறைந்து நின்று கொன்றீர்கள். சீதையின் பிரிவினால் துயரம் அடைந்து, மழைக் காலத்தை மதங்க முனிவரின் ஆசிரமத்தின் அருகே கழித்தீர்கள்.


ஸுக்3ரீவேணானுஜோக்த்ய ஸப4யமபி4யதா
வ்யூஹிதாம் வாஹிநீம் தாம்
ம்ருக்ஷாணாம் வீக்ஷ்ய தி3க்ஷு த்3ருதம2த
த3யிதா மார்க3ணாயாவனம்ராம் |
ஸந்தே3ச’ம் சாங்கு3லீயம் பவன ஸுதகரே
ப்ராதி3சோ’ மோத3சா’லீ
மார்கே3 மார்கே3 மமார்கே3 கபிபி4ரபி ததா3
த்வத் ப்ரியா ஸப்ரயாசௌ || (35 – 2)

தங்கள் தம்பி லக்ஷ்மணனுடைய கோபமான வார்த்தைகளால் அச்சம் அடைந்த சுக்ரீவன் தங்களிடம் வந்தான். எல்லாத் திசைகளிலும் சென்று தங்களின் பத்தினியைத் தேடுவதற்காக வானர சேனை முழுவதும் அணி வகுத்துத் தங்களை வணங்கி நின்றது. அதைக் கண்டு மகிழ்ந்த தாங்கள் வாயு குமாரன் ஹனுமானிடம் தங்களின் கணையாழியைத் தந்து, தூது மொழியையும் கூறினீர்கள். எல்லா வானரர்களாலும் தங்கள் மனைவி மிகுந்த முயற்சியுடன் எல்லா வழிகளிலும் தேட்ப்பட்டாள் அல்லவா?


த்வத்3 வார்த்த கர்ண நோத்3யத்3 க3ருது3ரு ஜவ
ஸம்பாதி ஸம்பாதி வாக்ய
ப்ரோத்தீர்ணார்ணோதி4 ரந்தர் நக3ரீ
ஜனகஜாம் வீக்ஷ்ய த3த்தவாsங்கு3லீயம் |
ப்ரக்ஷுத்3யோத்3யானமக்ஷக்ஷ பண சண ரண :
ஸோட4 ப3ந்தோ4 த3சா’ஸ்யம்
த்3ருஷ்ட்வா ப்ளுஷ்ட்வா ச லங்காம் ஜ்ஜடிதி ஸ
ஹனுமான் மௌலி ரத்னம் த3தௌ3 தே || (35 – 3)

தங்களின் சரிதத்தைக் கேட்டவுடன் சம்பாதி என்ற கழுகு அரசனின் எரிந்திருந்த சிறகுகள் மீண்டும் முளைத்தன. வேகமாகப் பறக்கக் கூடிய சம்பாதி சீதை இலங்கையில் இருப்பதாகக் கூறியதைக் கேட்ட ஹனுமான் அங்கிருந்து சமுத்திரத்தைத் தாண்டி இலங்கையை அடைந்தான். அங்கே ஜனகனின் திருமகளாகிய சீதைத் தேடிக் கண்டு பிடித்து அவளிடம் ராமனின் கணையாழியைக் கொடுத்தான். அசோக வனத்தை நாசம் செய்தான். அசுரர்களுடன் போரைத் துவக்கி அக்ஷ குமாரனைக் கொன்றான். பிரம்மாஸ்த்திரத்தால் கட்டப்பட்டு, பின்னர் ராவணனிடம் கொண்டு செல்லப்பட்டான். இலங்கையையும் எரித்து விட்டுத் திரும்பி வந்து சீதையின் சூடாமணியைத் தங்களிடன் தந்தான்.


த்வம் ஸுக்3ரீவாங்க3தா3தி3
ப்ரப3ல கபிசமூசக்ர விக்ராந்த பூ4மி
சக்ரோsபி4கம்ய பாரேஜலதி4
நிசி’ சரேந்த்3ரானுஜா ஸ்ரீயமாண : |
தத்ப்ரோக்தாம் ச’த்ரு வார்த்தாம் ரஹஸி நிச’மயன்
ப்ரார்த்த2னா பார்த்யரோஷ:
ப்ராஸ்தாக்3னே யாஸ்த்ர தேஜஸ்த்ர ஸது3த3தி4 கி3ரா
லப்3த4வான் மத்3ய மார்க3ம் || (35 – 4 )

தாங்களுடன் சுக்ரீவன், அங்கதன் போன்ற பலசாலிகள் அடங்கிய வானர சேனைகளின் கூட்டம் கடற்கரையைச் சென்றடைந்தது. சமுத்திரக் கரையில் ராவணனின் தம்பி விபீஷணன் தங்களிடம் சரணடைந்தான். ரகசியமாக அவன் கூறிய விவரங்களைக் கேட்டுக் கொண்டீர்கள். தங்கள் பிரார்த்தனைக்குச் சமுத்திர ராஜன் செவி சாய்க்கததால் கோபம் உண்டாயிற்று. தாங்கள் விடுத்த ஆக்கினேயாஸ்திரத்தின் ஒளியைக் கண்டு அஞ்சிய சமுத்திர ராஜன் தங்களுக்கு நீரின் மத்தியில் வழிதந்தான் அல்லவா?


கீசை’ரசா’ந்தரோபாஹ்ருத கி3ரிநிகரை:
ஸேது மாதா4ப்ய யாதோ
யாதூன்யாமர்த்3ய த3ம்ஷ்ட்ரா நக2 சி’க2ரி சி’லா ஸால
ச’ஸ்த்ரை : ஸ்வசைன்யை: |
வ்யாகுர்வன் ஸானுஜஸ்த்வம் ஸமரபு4வி
பரம் விக்ரமம் ச’க்ரஜேத்ரா
வேகா3ன் நாகா3ஸ்த்ரப3த்3த4: பதக3பதி
க3ருன் மாருதைர் மோசிதோபூ4: || (35 – 5 )

வானரர்கள் எல்லா திசைகளில் இருந்து கொண்டு வந்த கற்களால் அணை கட்டி இலங்கைக்குச் சென்றீர்கள். தெற்றுப் பற்கள், நகங்கள், மலைகள், கற்கள், மரங்கள் இவற்றையே ஆயுதங்களாக்கி வானரர்கள் ராக்ஷசர்க்ளுடன் யுத்தம் செய்தனர். ராக்ஷசர்களிடம் சிறந்த பராக்கிரமத்தைக் காட்டிய தங்களும், தம்பி லக்ஷ்மணனும் நாகாஸ்த்திரத்தால் கட்டப்பட்டு, பிறகு விரைந்து வந்த கருடனின் இறக்கையிலிருந்து வந்த காற்றால் அந்தக் கட்டிலிருந்து விடுபட்டீர்கள் அல்லவா?

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 35 : ஸ்ரீ ராம சரித வர்ணனம்

சௌமித்ரிஸ்த்வத்ர ச’க்தி ப்ரஹ்ருதி க3லத3ஸு:
வாத ஜானீத சை’ல
க்4ராணாத் ப்ராணானுபேதோ வ்யக்ருணுத
குஸ்ருதிச்’லாகி4னம் மேக3நாத3ம் |
மாயாக்ஷோபே4ஷு வைபீ4ஷண வசன ஹ்ருத
ஸ்தம்ப4ன: கும்ப4கர்ணம்
ஸம்ப்ராப்தம் கம்பிதோர் வீதல மகி2ல சமூ
பக்ஷிணம் வ்யக்ஷிணோஸ்த்வம் || ( 35 – 6)

இந்த யுத்தத்தில் லக்ஷ்மணன் சக்தியாயுத்தால் அடிக்கப்பட்டுப் பிராணனை இழந்து விழுந்தான். ஹனுமான் கொண்டு வந்த ஔஷத மலையை முகர்ந்தபின் அவன் மீண்டும் பிராணனை அடைந்தான். பிறகு லக்ஷ்மணன் தன் மாயைகளை சிலாகிக்கின்ற இந்திரஜித்தைக் கொன்றான். ராக்ஷசர்களின் மாயையால் தாங்கள் கலங்கும் போது விபீஷணன் பேசித் தங்கள் கலக்கத்தைப் போக்கினான். பூமி நடுங்க நடந்து வந்து சேனைகளைப் புசிக்கத் தொடங்கிய கும்பகர்ணனைத் தாங்கள் கொன்றீர்கள்.


க்3ருஹ்ணஞ் ஜம்பாரி ஸம்ப்ரேஷித ரத2கவசௌ
ராவணேனாபி4யுத்4யன்
ப்3ரஹ்மாஸ்த்ரேணாஸ்ய பி4ந்த3ன் க3லததிம்
அப3லாமக்3னி சு’த்3தா4ம் ப்ரக்3ருஹ்ணன் |
தே3வச்’ ரேணி வரோஜ்ஜீவித ஸமர ப்4ருதை:
அக்ஷதை ருக்ஷ ஸங்கை:
லங்கா ப4ர்த்ரா ச ஸாகம் நிஜ நக3ர மகா3 :
ஸ ப்ரியா புஷ்பகேன || (35 – 7)

தேவேந்திரன் அனுப்பிய ரதத்தையும், கவசத்தையும் ஏற்றுக் கொண்டீர்கள். ராவணனுடன் போர் புரிந்து அவன் கழுத்து வரிசையைப் பிரம்மாஸ்திரத்தால் வெட்டி வீழ்த்தினீர்கள். அக்கினிப் பிரவேசம் செய்த தூய மனைவி சீதையை ஏற்றுக் கொண்டீர்கள். யுத்தத்தில் மரணம் அடைந்த தங்கள் சேனைகளை தேவர்கள் மீண்டும் உயிர்ப்பித்தனர். சீதை, விபீஷணன், தங்கள் சேனை இவர்களுடன் புஷ்பக விமானத்தில் ஏறி உமது தலை நகர் அயோத்தியைச் சென்று அடைந்தீர்கள்.


ப்ரீதோ தி3வ்யாபி4ஷேகை ரயுதஸமதி4கான்
வத்ஸரான் பர்யரம்ஸீ:
மைதில்யாம் பாபவாசா சிவ சிவ கில தாம்
க3ர்ப்பி4ணீமப்4ய ஹாஸீ: |
ச’த்ருக்4னேனார்த3யித்வா லவண நிசி’சரம்
ப்ராத3ர்ய: சூ’த்ர பாச’ம்
தாவத்3 வால்மீகி கே3ஹே க்ருதவஸதிருபாஸூத
ஸீதா ஸுதௌ தே || (35 – 8 )

திவ்யாபிஷேகத்தால் பிரீத்தி அடைந்தீர்கள். பதினாயிரம் வருடங்களுக்கும் மேல் சுகமாக வசித்தீர்கள். சீதா தேவியின் மீது சுமத்தப்பட பழிச் சொற்களைக் கேட்டு பூரண கர்ப்பிணி ஆன அவளைப் பரித்தியாகம் செய்து விட்டீர்கள். சத்ருக்னனின் மூலம் லாவணாசுரனைக் கொன்றீர்கள். சூத்திரத் தவசியைக் கொன்றீர்கள். அப்போது வால்மீகியின் ஆசிரமத்தில் வசித்து வந்த தங்கள் மனைவி சீதா தேவி லவன், குசன் என்ற இரட்டையர்களைப் பிரசவித்தாள்.


வால்மீகேஸ்த்வத் ஸுதோத்3கா3பித மது4ரக்ருதே:
ஆக்ஞயா யக்ஞவாடே
ஸீதாம் த்வய்யாப்துகாமே க்ஷிதிமவிச’த3சௌ
த்வம் ச காலார்த்தீ2தோs பூ4: |
ஹேதோ: சௌமித்ரிகா4தி ஸ்வயமத2
ஸரயூமக்3ன நிச்’சே’ஷ ப்3ருத்யை:
ஸாகம் நாகம் ப்ரயாதோ நிஜபத3மக3மோ
தே3வ வைகுண்ட2மாத்3யம் || (35 – 9)

அசுவமேத யாகசாலையில் ஸ்ரீ இராமாயண காவியம் தங்கள் குமாரர்களான லவ, குசர்களால் கானம் செய்யப்பட்டது. வால்மீகியின் கட்டளையால் தாங்கள் சீதையை அடைய விரும்பிய போது அவள் பூமிக்குள் பிரவேசித்து விட்டாள். தர்மராஜன் தங்களையும் ஸ்ரீ வைகுண்டம் செல்லும்படிப் பிரார்த்திதான். துரதிருஷ்ட வசமாக லக்ஷ்மணனின் முடிவுக்குத் தங்கள் காரணமாகி விட்டீர்கள். பரிஜனங்கள் அனைவருடனும் சரயு நதியில் பிரவேசித்து மூழ்கினீர்கள். அனைவருடனும் சுவர்க்கத்துக்குச் சென்றீர்கள். அதன் பின்னர் பிரம்மாண்டத்தின் உற்பத்திக்கு முன்பே இருப்பதும் தங்களுடைய ஸ்தானமும் ஆகிய ஸ்ரீ வைகுண்டத்துக்குச் சென்றீர்கள்.


ஸோsயம் மர்த்யாவதாராஸ் தவக2லு நியதம்
மர்த்ய சிக்ஷாரத்த2மேவம்
விச்’லேஷார்திர் நிராக3ஸ்த்யஜனமபி
ப4வேத்காம த4ர்மாதி ஸக்த்யா|
நோ சேத் ஸ்வாத்மானுபூ4தே: க்வனு தவ மனஸோ
விக்ரியா சக்ரபாணே
ஸ த்வம் ஸத்தவைகமூர்த்தே பவனபுரபதே
வ்யாத4னு வ்யாதி4 தாபான் || (35 – 10)

காமத்திலும், தர்மத்திலும் அதிகமான பற்றுதல் இருந்தால் அதன் விளைவாக வாழ்க்கையில் பிரிவுத் துன்பமும், குற்றமற்றவர்களைத் தியாகம் செய்வதும் நிச்சயமாக நடக்கும். இந்த உண்மையை மனிதர்களுக்குக் எடுத்துக் கூறவே தங்களின் இந்த மானிட அவதாரம் நிகழ்ந்ததா? இல்லாவிட்டால் ஆத்மா ராமனாகிய தங்கள் மனதில் எங்கனம் விகாரம் உண்டாகும்? காலச் சக்கரத்தைக் கையில் தரித்த, சுத்த ஸ்வரூபியாகிய குருவாயூரப்பா! அப்படிப் பட்ட தாங்கள் என்னுடைய வியாதிகளையும், தாபங்களையும் அகற்ற வேண்டும்.

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 36 : பரசு’ராம சரித வர்ணனம்

அத்ரே: புத்ரதயா புரா த்வம்
அனுஸூயாயாம் ஹி த3த்தாபி4தோ4
ஜாத: சி’ஷ்ய நிப3ந்த4 தந்த்3ரிதமனா:
ஸ்வஸ்தச்’சரன் கந்தயா |
த்3ருஷ்டோ ப4க்த தமேன ஹேஹய
மஹீ பாலனேன தஸ்மை வரான்
அஷ்டைச்’வர்ய முகா3ன் ப்ராதா3ய
த3தி3த2 ஸ்வேனைவ சாந்தே வத4ம் || (36 – 1)

முன்னொரு காலத்தில் தாங்கள் தத்தர் என்ற பெயருடன், அத்ரி மகரிஷியின் புத்திரராக, தேவி அனுசூயையிடம் அவதரித்தீர்கள். சிஷ்ய கணங்களின் நிர்பந்தத்தின் பேரில் வெறுப்படை ந்த மனத்தினராக பத்தினியுடன் சஞ்சரித்தீரகள். பெரிய பக்தனும், ஹேஹைய தேசத்து அரசனுமான கார்த்தவீர்யார்ஜுனனுக்குத் தங்களின் தரிசனமும் அஷ்ட ஐஸ்வரியங்களையும் வரமாகத் தந்தீர்கள். இறுதியில் உங்கள் கையாலேயே மரணம் அடையும் வரத்தையும் அவனுக்குக் கொடுத்தீர்கள் அல்லவா?


ஸத்யம் கர்து மதா2ர்ஜுனஸ்ய ச வரம்
தச்ச2க்தி மாத்ராநதம்
ப்3ரஹ்ம த்3வேஷி ததா3கி2லம் ந்ருபகுலம்
ஹந்தும் ச பூ4மேர்ப4ரம் |
ஸஞ்ஜாதோ ஜமத3க்3னிதோ ப்3ருகு3குலே
த்வம் ரேணுகாயாம் ஹரே
ராமோ நாம ததா3த்மஜேஷ்வவரஜ:
பித்ரோ ரதா4ஸ் ஸம்மதம் || (36 – 2)

கார்த்தவீரிய அர்ஜுனனுக்குக் கொடுத்த வரத்தைப் பூர்த்தி செய்வதற்காகவும்; அவன் சக்திக்கு மட்டும் கட்டுபட்டுப் பிராமணர்களை துவேஷித்துப் பூமிக்குப் பாரமாக இருந்த அரசர்கள் குலத்தை அழிப்பதற்காகவும்; பிருகு வம்சத்தைச் சேர்ந்த ஜமதக்னி என்பவருக்கும் ரேணுகா தேவிக்கும் இளைய மகனாகப் பிறந்தீர்கள். ராமன் என்ற பெயருடன் விளங்கி தங்கள் பெற்றோர்களுக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்தீர்கள் அல்லவா?


லப்3தா4ம்னாயகணச்’ சதுர்த3சா’ வயா
க3ந்த4ர்வ ராஜோ மனாக்3
ஆஸக்தாம் கில மாதரம் ப்ரதி பிது:
க்ரோதா4குலஸ்யாக்ஞயா |
தாதாக்ஞாதிக3 ஸோத3ரை: ஸமமிமாம்
சி2த்வாsத2 சா’ந்தாத் பிது:
தேஷாம் ஜீவன யோகாமாபித2 வரம்
மாதா ச தேதா3த்3 வரான் || (36 – 3 )

பதினான்கு வயது ஆகும் போதே வேத சாஸ்திரங்களைக் கற்றுத் தேர்ந்தீர்கள். கந்தர்வ ராஜனின் அழகில் மயங்கிய தங்கள் தாயிடம் தங்கள் தந்தை சினம் கொண்டார். தந்தையின் கட்டளையை மீறிய சஹோதர்களையும், உங்கள் தாயையும் கொன்று தந்தையை மகிழ்வித்தீர்கள். கோபம் தணிந்த தந்தையிடம் பெற்ற வரத்தினால் அவர்கள் அனைவரையும் மீண்டும் உயிர்ப்பிக்கச் செய்தீர்கள். மனம் மகிழ்ந்த தாயும் தங்களுக்கு வரங்களைக் கொடுத்தாள் அல்லவா?


பித்ரா மாத்ரு முதே3ஸ்தவாஹ்ருத
வியத்3தே4னோர் நிஜாதாச்’ரமாத்
ப்ரஸ்தா2யாத2 ப்4ருகோ3ர்கி3ரா
ஹிமகி3ராவாராத்4ய கௌ3ரீபதிம்|
லப்3த்4வா தத் பரசு’ம் தது3க்த
தனுஜச் சேதி மஹாஸ்த்ராதி3கம்
ப்ராப்தோ மித்ரமதா2க்ருத வ்ரணமுனீம்
ப்ராப்யாக3ம: ஸ்வாச்’ரமம் || (36 – 4)

உங்கள் தாயின் ப்ரீதிக்காகத் தந்தை ஸ்தோத்திரங்களால் காமதேனுவை ஆசிரமத்துக்குத் தருவித்தார். பிறகு பிருகு முனிவரின் சொற்படித் தாங்கள் ஹிமாலய பர்வதத்துக்குச் சென்றீர்கள். அங்கே பரமசிவனை ஆராதித்து அவரிடம் ஒரு பரசுவைப் பரிசாகப் பெற்றீர்கள். அவர் காட்டிய அசுரனைக் கொன்றுவிட்டுப் பிரம்மாஸ்திரம் போன்ற சிறந்த அஸ்திரங்களைப் பெற்றீர்கள். அகிருதவர்ணன் என்ற முனிவனை நண்பனாக அடைந்து, தங்கள் ஆசிரமத்துக்குத் திரும்பி வந்தீர்கள் அல்லவா?


ஆகே2டோபக3தோsர்ஜுன: ஸுரக3வீ
ஸம்ப்ராப்த ஸம்பத்3க3ணை:
த்வத்பித்ரா பரிபூஜித: புரக3தோ
து3ர்மந்த்ரி வாசா புன: |
கா3ம் க்ரேதும் ஸசிவம் ந்யயுங்க்த குதி3யா
தேனாபி ருந்த3ன்முனி
ப்ராணக்ஷேப ஸரோஷ கோ3ஹத
சமூசக்ரேண வத்ஸோ ஹ்ருத: || (36 – 5)

வேட்டைக்காக வந்த கார்த்தவீர்யார்ஜுனனைத் தங்கள் தந்தை காமதேனுவின் உதவியால் கிடைத்த உணவு, பிற சம்பத்துக்களால் நன்கு வெகுமானித்தார். மாஹீஷ்மதி பட்டிணத்துக்குத் திரும்பிச்சென்ற கார்த்தவீரியன் தன் துஷ்ட மந்திரிகளின் பேச்சைக் கேட்டுக் காமதேனுவை விலைக்கு வாங்குவதற்கு மந்திரியை மீண்டும் ஏவினான். பசுவை அபகரிப்பதைத் தடுத்த முனிவரைக் கொன்றுவிட்டனர். கோபம் கொண்ட காமதேனு அரசனின் சேனையை அழித்துவிட்டது. துஷ்ட மந்திரி கன்றை அபகரித்துச் சென்று விட்டான்.

 

[Visalakshi Ramani]

GOD WORKS IN MYSTERIOUS WAYS. IT IS HE WHO PUTS THE THOUGHTS INTO THE MINDS OF MEN, WOMEN AND KIDS.

JUST AS FINISHED THE ASHTOTHARA ARCHANAI FOR DURGA, LAKSHMI AND SARASWATI DEVIS, THE DOOR BEL RANG.

THE GIRL LIVING IN THE HOUSE ACROSS HAD BROUGHT FOR ME A SET OF THE DASA AVATAARAM IDOLS!

THE MOORTHIS LOOKS LIKE SANDAL PIECES BUT THEY CAN'T BE MADE OF SANDAL WOOD SINCE THEY ARE FAR TOO HEAVY.

THEY ARE FINELY MADE WITH THE ORNAMENTS AND FOLDS IN THEIR DRESS DEPICTED IN AN EYE CATCHING MANNER.

I HAVE MANAGED TO FIND THE RIGHT SPOT FOR THE SET ON THE TOP OF THE SWAMI ALMARAH AND IT HAS ADDED

BEAUTY AND GLAMOUR TO THE ENTIRE ROOM. :hail:

 

[Visalakshi Ramani]

Oh boy! Am I happy I could find the set on the Internet! :thumb:

These are fixed in a single row, on a piece of cardboard and

covered with a thick transparent sheet to keep off the dust!

And I had always wished to have one such set!

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 36 : பரசு’ராம சரித வர்ணனம்

சு’க்ரோஜ்ஜீவித தாதவாக்2ய சலித
க்ரோதோ4sத ஸக்2யா ஸமம்
பி3ப்4ரத்3த்4யாத மஹோத3ரோபநிஹிதம்
சாபம் குடா2ரம் ச’ரான் |
ஆரூட4ஸ் ஸஹவாஹயந்த்ருக ரத2ம்
மாஹிஷ்மதீ மாவிச’ன்
வாக்3பி4ர் வத்ஸமதா3சு’ஷி க்ஷிதிபதௌ
ஸம்ப்ராஸ்துதா2ஸ் ஸங்க3ரம் | (36 – 6 )

சுக்கிராச்சாரியாரால் உயிர்ப்பிக்கப்பட்ட தந்தையின் சொற்களைக் கேட்டுத் தாங்கள் மிகுந்த கோபம் கொண்டீர்கள். தியானம் செய்தவுடன் மகோதரன் கொண்டு வந்து தந்த வில், பரசு, பாணங்கள் இவற்றைத் தரித்துக் கொண்டீர்கள். குதிரைகளுடனும், சாரதியுடனும் அமைந்த ரதத்தில் நண்பனுடன் எறிக் கொண்டு மாஹிஷ்மதீ பட்டணம் சென்றீர்கள். வார்த்தைகளுக்கு இணங்கிக் கன்றை அரசன் திருப்பித் தராதபோது அவனுடன் யுத்தம் செய்ய ஆரம்பித்தீர்கள் அல்லவா?


புத்ராணாமயுதேன ஸப்தத3ச’ பி4ச்’
சாக்ஷௌஹிணீ பி4ர்மஹா
ஸேனானிபி4 ரனேக மித்ர நிவஹைர்
வ்யாஜ்ரும்பி4 தாயோத4ன: |
ஸத்3யஸ் த்வத்க குடா2ர பா3ண வித3லன்
நிச்’சேஷ சைன்யோத்கரோ
பீ4தி ப்ரது3த நஷ்ட சிஷ்ட தனயஸ்
த்வாமாபதத்3 ஹேஹய : || (36 – 7 )

கார்த்தவீர்யார்ஜுனன் தன் பதினாயிரம் புத்திரர்களுடனும், பதினேழு அக்ஷௌஹிணீ சேனையுடனும், பெரிய பெரிய சேனாதிபதிகளுடனும், அனேக சிநேகிதர்களுடனும் தங்களுடன் போரிட வந்தான். தங்களின் பரசுவுக்கும், பாணங்களுக்கும் அஞ்சிய அவன் சேனை சிதறி ஓடியது. பயத்தால் புறமுதுகிட்டவர்களும், போரில் இறந்தவர்களும் நீங்கலாக எஞ்சிய தன்னுடைய புத்திரர்களுடன் தங்களை எதிர்த்தான்.


லீலாவாரித நர்மதா3 ஜல
வலல்லங்கேச’ க3ர்வாபஹ
ஸ்ரீமத்3பா4ஹு ஸஹஸ்ரமுக்த ப3ஹு
ச’ஸ்த்ராஸ்த்ரம் நிருந்த4ன்னமும்|
சக்ரே தவ்ய்யத2 வைஷ்ணவேsபி விப2லே
பு3த்3த்4வா ஹரிம் த்வாம் முதா3
த்4யாயந்த்ம் சி2த ஸர்வதோ3ஷ மவதீ4:
ஸோsகா3த் பரம் தே பத3ம் || (36 – 8)

ஜலக்கிரீடைக்காகத் தடுத்து நிறுத்தப்பட்டிருந்த நர்மதா நதி ஜலத்தில் மூழ்கி திணறிய ராவணனின் கர்வத்தைப் போக்கிய பெருமை வாய்ந்த ஆயிரம் கரங்களால் அஸ்த்திரங்ளை விடத் தொடங்கினான். தாங்கள் இவனை எதிர்த்து நின்றீர்கள். விஷ்ணுவின் சுதர்சனச் சக்கரம் தங்களிடம் பயனின்றிப் போனவுடன் தங்களை மஹா விஷ்ணு வென்று அவன் அறிந்து கொண்டான். சந்தோஷத்துடன் தங்களைத் தியானித்தவுடன் அவன் தோஷங்கள் எல்லாம் நசித்து விட்டன. போரில் அவன் ஆயிரம் கரங்களும் அறுபட்டு விட்டன. அவனை நீங்கள் கொன்றதும் அவன் தங்களின் பரம பதத்தைச் சென்று அடைந்தான் அல்லவா?


பூ4யோsமர்ஷித ஹேஹயாத்மஜ க3ணை:
தாதே ஹதே ரேணுகாம்
ஆக்4னானாம் ஹ்ருத3யம் நிரீக்ஷ்ய ப3ஹுசோ’
கோ4ரம் ப்ரதிக்ஞாம் வஹன் |
த்4யானாநீத ரதா2யுத3ஸ் த்வமக்ருதா2
விப்ரத்3ருஹ: க்ஷத்ரியான்
தி3க்சக்ரேஷு குடா2ரயன் விசி’க2யன்
நி : க்ஷத்ரியாம் மேதி3னீம் || (36 – 9 )

கோபம் அடைந்த கார்த்தவீரியனுடைய பிள்ளைகள் உங்கள் தந்தையை மீண்டும் கொன்றுவிட்டனர். மார்பில் அடித்துக் கொண்டு அழுத தாய் ரேணுகா தேவியின் துயரைக் கண்டு தாங்கள் ஒரு கோரமான பிரதிக்ஞை செய்தீர்கள். தியானத்தால் தருவிக்கப்பட்ட தேரையும், ஆயுதங்களையும் கைக் கொண்டு எல்லா திசைகளிலும் இருந்த பிராம்மண துவேஷிகளான க்ஷத்திரியர்களைப் பரசு, பாணங்கள் இவற்றால் தாக்கிப் பூமியில் க்ஷத்திரியரே இல்லாதவாறு செய்தீர்கள் அல்லவா?


தாதோஜ்ஜீவன க்ருன் ந்ருபாலக குலம்
திரஸ் ஸப்த க்ருத்வோ ஜயன்
ஸந்தர்பயாத2 ஸமந்த பஞ்சக
மஹாரக்த ஹ்ரதௌ3கே4 பித்ரூன் |
யக்ஞே க்ஷ்மாமபி காச்’யபாதி3ஷு தி3ச’ன்
ஸால்வேன யுத்4யன் புன:
க்ருஷ்ணோsமும் நிஹனிஷ்யதீதி ச’மிதோ
யுத்3தா4த் குமாரைர் ப4வான் || (36 – 10)

தங்கள் பிதாவைப் பிழைப்பித்தீர்கள். இருபத்தொரு முறை அரசர்களை ஜயித்தீர்கள்.ஸமந்த பஞ்சகம் என்ற புண்ணிய க்ஷேத்திரத்தில் உருவான பெரிய ரத்த மடுக்களில் பித்ருக்களுக்குத் தர்ப்பணம் செய்தீர்கள். வீர ஹத்தி தோஷ நிவிருத்திக்காக யாகம் செய்து காச்யபர் போன்ற ரிக் வித்துக்களுக்குப் பூமியைத் தானம் செய்தீர்கள். சால்வ ராஜனுடன் போர் புரிகையில் “இவன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனால் கொல்லப் படுவான்!” என்று சனத்குமார சகோதரர்களால் யுத்தத்திலிருந்து விடுவிக்கப் பட்டுச் சாந்தி அடைந்தீர்கள் அல்லவா?


நஸ்யாஸ்த்ராணி மஹேந்த்3ர பூ4ப்4ருதி
தபஸ்தன்வன் புனர்மஜ்ஜிதாம்
கோ3கர்ணாவதி4 ஸாக3ரேண த4ரணீம்
த்3ருஷ்ட்வார்த்தி2தஸ் தாபஸை: |
த்4யாதேஷ்வாஸ த்4ருதானலாஸ்த்ர சகிதம்
ஸிந்து4ம் ஸ்ருவக்ஷேபணாத்
உத்ஸார்யோத்3 த்4ருத கேரலோ ப்4ருகுபதே
வாதேச’ ஸம் ரக்ஷமாம் || (36 – 11)

பிருகு குலபதி பரசுராம ஸ்வரூபியாகிய குருவாயூரப்பா! அஸ்திரங்களைத் தியாகம் செய்துவிட்டுத் தாங்கள் மகேந்திர மலையில் தவம் செய்து கொண்டிருந்தீர்கள். பூமி கோகர்ணம் வரையில் நீரில் மூழ்கி விட்டதைக் கண்டீர்கள். தபஸ்விகள் தங்களிடம் பிரார்த்தனை செய்தனர். தியானத்தால் வரவழைக்கப்பட்ட வில்லில் ஆக்னேயாஸ்திரத்தை வைத்துத் தொடுத்தீர்கள். ஸ்ருவத்தை எறிந்து சமுத்திரத்தை விலகச் செய்து கேரள தேசத்தை உத்தாரணம் செய்தீர்கள். தாங்கள் என்னைக் காப்பாற்ற வேண்டும்.

 

[Visalakshi Ramani]

Hereafter the dasakams will be easy on our eyes, ears and imagination.
The reason...???
The story of Krishna and his pranks and leelas start from dasakam 37.
That is why I started the "KaNNanin kathai ithu!" from dasakam 37 originally.
Welcome to the world of Krishna bhakti from dasakam 37 onwards.

 

[Visalakshi Ramani]

Some of the poems in my blog ENNangaLin vaNNak kalavai " are
based on the stories from Bhaagavata maahaa puraanam/ Naaraayaneeyam.
I shall try to present one poem on each day till they are exhausted.

 

[Visalakshi Ramani]

ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜனனம்

ஸாந்த்3ரானந்த3தனோ ஹரே நனு புரா தை3வாஸுரே ஸங்க3ரே
த்வத்க்ருதா அபி கர்மசே’ஷே வச’தோ எ தே ந ஆதா கதிம் |
தேஷாம் பூ4தலஜன்மனாம் தி3திபு4வாம் பா4ரேண தூ3ரார்தி3தா
பூ4மி: ப்ராப விரிஞ்சமாச்’ரிதபத3ம் தே3வை: புரைவாக3தை: ||(37:1)

பூர்ண ஆனந்த ஸ்வரூபியாகிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணா! முன்னொரு காலத்தில், தேவ அசுர யுத்தத்தில், தங்களால் கொல்லப்பட்ட அசுரர்கள் புண்ணிய பாப கர்மங்களுக்கு வசப்பட்டு இருந்ததால் முக்தி அடையவில்லை. பூலோகத்தில் ஜனித்த அந்த கொடியவர்களின் பாரத்தால் பூதேவி மிகவும் துன்புற்று, சத்தியலோகத்தில் இருக்கும் பிரம்ம தேவனிடம் சென்றாள்.


ஹா ஹா து3ர்ஜன பூ4ரி பா4ரமதி2தம் பாதோ2 நிதௌ4 பாதுகாம் –
ஏதாம் பாலய ஹந்த மே விவச’தாம் சம்ப்ருச்ச2 தே3வாநிமாம் |
இத்யாதி3 ப்ரசர ப்ரலாப விவச’மாலோக்ய தா4தா மஹீம்
தே3வானாம் வத3னானி வீக்ஷ்யபரிதோ த3த்4யௌ ப4வந்தம் ஹரே ||(37 – 2)

“கஷ்டம்! கஷ்டம்! துஷ்டர்களின் பாரத்தால் வருந்துகின்ற, சமுத்திரத்தில் விழப்போகும் என்னை காப்பாற்றுங்கள்! என்னுடைய இந்த நிலையை நீர் தான் போக்க வேண்டும்!”என்று புலம்பிய பூமிதேவியைக் கண்ட பிரமதேவன்; சுற்றிலும் உள்ள தேவர்களின் முகங்களைப் பார்த்துவிட்டுத் தங்களைக் குறித்து தியானித்தார் அல்லவா?


ஊசே சாம்புஜ பூ4ரமூனயி ஸுரா: ஸத்யம் த4ரித்ரயா வசோ
நத்வஸ்யா ப4வதாம் ச ரக்ஷண விதௌ4 த3க்ஷோ ஹாய் லக்ஷ்மிபதி:|
ஸர்வே ச’ர்வபுரஸ்ஸரா வயமிதோ கத்வா பயோ வாரிதி4ம்
நத்வா தம் ஸ்துமஹே ஜவாதி3தி யயுத்ஸாகம் தவாகேதனம் ||(37 – 3)

“தேவர்களே! பூமி தேவி கூறியது அனைத்தும் உண்மையே! இந்த பூமியையும், உங்களையும் காப்பாற்றுவதில் சமர்த்தன் லக்ஷ்மிபதி ஒருவனே ஆவான். நாம் எல்லோரும் பரமசிவனை முன்னிட்டுக் கொண்டு இங்கிருந்து சீக்கிரமாக பாற்கடலுக்குச் சென்று அவரை வணங்கித் துதிப்போமாகுக!” பிரமன் கூறியதும் அவர்கள் அனைவரும் ஒன்று திரண்டு உங்கள் வாசஸ்தலமாகிய வைகுண்டத்தை அடைந்தனர்.


தே முக்3தா3நிலசா’லி து3க்3த3 ஜலதே4ஸ்தீரம் க3தா: ஸங்கதா:
யாவத் த்வ்த்பத3 சிந்தனனைக மனஸஸ் தாவத் ஸ பாதோ2ஜபூ:|
த்வத்3வாசம் ஹ்ருத3யே நிச’ம்ய ஸகலான் த3யன்னூசிவான்
ஆக்2யாத: பரமாத்மனா ஸ்வயமஹம் வாக்யம் ததா3 கர்ண்யதாம் ||(37 – 4)

மந்தமாருதம் வீசும் மனோஹரமான பாற்கடல் கரையை அடைந்து, ஒன்று சேர்ந்து உங்கள் திருவடிகளை தியானிப்பதில் மனத்தை ஈடுபடுத்தினர். உங்கள் திருவாக்கை உள்ளத்தில் உணர்ந்த பிரமன் கூறினான், “ஹே தேவர்களேபரமாத்மா எனக்கு உரைத்ததை உங்களுக்கு நான் உரைப்பேன்”.


ஜானே தீ3னத3சா’மஹம் தி3விஷதா3ம் பூ4மேச்’ச பீ4மைர்ந்ருபை:
தத்க்ஷேபாய ப4வாமி யாத3வகுலே ஸோ(s)ஹம் ஸமக்3ராத்மனா |
தே3வா வ்ருஷ்ணிகுலே ப4வந்து கலயா தே3வாங்க3நாச்’சாவநௌ
மத்ஸேவார்த்த2மிதி த்வதீ3ய வசனம் பாதோ2ஜபூ4ரூசிவான் ||(37 – 5)

“கொடிய அசுரர்களால் பூமிக்கும், தேவர்களுக்கும் உண்டாகும் கஷ்டத்தை அறிவேன். இவற்றைப் போக்குவதர்க்குப் பூரண கலைகளுடன் நான் யாதவ குலத்தில் அவதரிப்பேன். தேவர்கள் தங்கள் அம்சங்களுடன் வ்ருஷ்ணீ குலத்தில் பிறக்கட்டும். தேவப் பெண்களும் என்னை சேவிப்பதற்காக பூமியில் ஜனிக்கட்டும்” என்னும் தங்கள் திருவாக்கை பிரமன் எல்லோருக்கும் எடுத்து உரைத்தான்.

 

[Visalakshi Ramani]

#1. கவிதைக் கதைகள்

பரிணாம வளர்ச்சி



டார்வின் கண்டு அறிந்து சொன்னார்,
உலகில் பரிணாம வளர்ச்சியினை;
பரமன் நமக்குச் செய்தே காட்டினான்,
உலகில் பரிணாம வளர்ச்சியினை!

முன்னர் நீரில் உயிரினம் தோன்றியது;
பின் நீரிலும், நிலத்திலும் வாழ்பவை;
தரையில் வாழ்பவை என உயிரினங்கள்,
தர வரிசைப்படி தோன்றின என்பார்.

மறைகளைக் காப்பதற்கு இறைவன்,
நீரில் வாழும் மீனாய்த் தோன்றினான்.
மந்தர மலையைத் தாங்கிப் பிடிக்க,
நீர், நிலம் வாழும் ஆமை ஆனான்.

பூமியை மீட்டு, முன் போல் நிறுத்த,
பூமியில் வாழும் வராகமானான்.
மிருகமும், மனிதனும் கலந்த ஒரு
உருவமாக நரசிம்மன் ஆனான்.

குறு மனிதனாய் வாமனனாகி, பின்
முழு வடிவில் பரசுராமன், ரகுராமன்,
கண்ணன், பலராமன் என்பவர்களாக,
கண் நிறையும் படி அவதரித்தான்!

அரிய ஆராய்ச்சியால் டார்வின் அறிந்ததை,
புரிய வைத்தான் எளிதாய் நம் இறைவனே!
விஞ்ஞானிகளுக்குள் எல்லாம் மிகப் பெரிய
விஞ்ஞானியும், மெய்ஞானியும் அவன்தானே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
https://visalramani.wordpress.com/

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 37 ( 6 to 10)

ச்’ருத்வா கர்ணரஸாயனம் தவவசஸ் சர்வேஷு நிர்வாபித
ஸ்வாந்தேஷ்வீச’ க3தேஷு தாவாகக்ருபா பீயூஷ த்ருப்தத்மாஸு |
விக்2யாதே மது2ராபுரேகில ப4வத்ஸாந்நித்4ய புண்யோத்தரே
த4ந்யாம் தே3வகந்த3ன முத3வஹத்3ராஜா ஸ சூ’ராத்மஜா: ||(37 – 6)

காதுக்கு இன்பமான தங்கள் திருவாக்கைக் கேட்டு எல்லோரும் தங்கள் கருணா அமிருதத்தால் திருப்தி அடைந்து மனக்கவலை நீங்கிச் சென்றனர். மிகப் புனிதமான, பிரசித்தி பெற்ற மதுராபுரியின் அரசனான சூரசேனனின் புதல்வர் வசுதேவர், மஹாபாக்கியசாலியாகிய, தேவகனின் மகளான தேவகியைத் திருமணம் செய்து கொண்டார்.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

உத்3வாஹாவஸிதௌ ததீ3ய ஸஹஜ:கம்ஸோSத ஸம்மானய
ந்நேதௌ ஸூததயா க3த: பதி2 ரதே2 வ்யோமோத்த2யா த்வத்3கி3ரா |
அஸ்யாஸ்த்வா-மதிது3ஷ்ட-மஷ்டம-ஸுதோ ஹன்தேதி ஹன்தேரித:
ஸந்த்ராஸாத் ஸ து ஹந்துமந்திகக3தாம் தன்வீம் க்ருபாணீ மதா4த் ||(37 – 7)

விவாஹம் முடிந்தபிறகு, தேவகியின் உடன் பிறந்தவனான கம்சன் மணமக்களைச் சன்மானிக்க எண்ணித் தானே தேரோட்டியாகி தேரைச் செலுத்தும் போது,”இவளது எட்டாவது பிள்ளை உன்னைக் கொல்லப் போகின்றான்” என்று விண்ணில் எதிரொலித்த அசரீரியால் அச்சம் அடைந்த கம்சன் உடனே மரணபயத்தில் அருகில் அமர்ந்திருந்த தேவகியைக் கொல்ல வாளை எடுத்தான்!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

க்3ருஹ்ணான்ச்’சிகுரேஷு தாம் கலமதி: சௌ’ரேச்’சிரம் ஸாந்த்வனைர்
நோ முஞ்சன் புனராத்மஜார்பண கி3ரா ப்ரீதோSத2 யாதோ க்ருஹான் |
ஆத்3யம் த்வத் ஸஹஜம் ததா2ர்ப்பிதமபி ஸ்னேஹேன நா ஹன்னசௌ
து3ஷ்டானாமபி தே3வ புஷ்ட கருணா த்3ருஷ்டா ஹி தீ4ரே கதா3 ||(37 – 8)

துஷ்ட புத்தியுடைய கம்சன் அவள் தலை மயிரைப் பிடித்துக் கொண்டு வெகு நேரம் விடவில்லை! வசுதேவன் சமாதானம் செய்துபிள்ளைகள் பிறந்த உடனே அர்ப்பணம் செய்வதாக வாக்கு அளித்ததால் திருப்தி அடைந்து வீட்டுக்குச்சென்றான். முதல் மகன் பிறந்ததும் வாக்களித்தபடி கொண்டு சென்று கொடுத்தபோதும் இரக்கத்தால் கம்சன் அவனைக் கொல்லவில்லை. துஷ்டர்களின் புத்தி கூட ஏதோ ஒரு வேளை கருணை நிறைந்ததாகக் காணப்படுகிறது அல்லவா?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

தாவத்த்வன் மனசைவ நாரத முனி:ப்ரோசே ஸ போ4ஜேச்’வரம்
யூயம் நன்வஸுரா: ஸுராச்’ச யாத3வோ ஜானாஸி கிம் ந ப்ரபோ |
மாயாவி ஸ ஹரிர் ப4வத்3 வத3க்ருதேபா4வீ ஸுரா ப்ரார்த்த2நாத்
இத்யாகர்ண யதூ3னதூ3து4னத3சௌசௌ’ரேச்’ச ஸூனூனஹன் ||(37 – 9)

தங்கள் எண்ணம் போலவே வந்த நாரத முனிவர் கம்சனிடம் இவ்வாறு சொன்னார். “ஓ அரசனே! நீங்கள் அசுரர்கள். யாதவர்கள் தேவர்கள் என்பதை அறியாயோ? மாயாவியாகிய விஷ்ணு தேவர்களின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி உன்னைக் கொல்வதற்கு அவதரிக்கப்போகின்றான்.” இதைக் கேட்ட கம்சன் வசுதேவருடைய பிள்ளையைக் கொன்றான். யாதவர்களையும் அவர்கள் இடத்தில் இருந்து விரட்டினான்.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ப்ராப்தே ஸப்தம க3ர்ப4தா மஹீபதௌ ப்ரேரணான் மாயயா
நீதே மாத4வ ரோஹிணீம் த்வமபி போஜஸ்ஸச்சித் ஸுகைகாத்மக: |
தே3வக்யா ஜட2ரம் விவிசி’த விபோ4 ஸம்ஸ்தூய மானஸ்ஸுரை:
ஸத்வம் க்ருஷ்ண விதூ4ய ரோக3படலீம் ப4க்திம் பராம் தே3ஹி மே ||(37 – 10)

நாகராஜன் ஆகிய ஆதிசேஷன் தேவகியின் ஏழாவது கர்ப்பத்தில் நுழைந்தான். தங்கள் ஆணையால் யோகமாயை அதை ரோஹிணிக்கு மாற்றி விட்டாள். சச்சிதானந்த ரூபியாகிய நீங்கள் தேவகியின் எட்டாவது கர்ப்பத்தில் பிரவேசித்தீர். தேவர்களால் துதிக்கப்பட்டவரும், தேவகியின் கர்ப்பத்தில் வசித்தவரும் ஆகிய தாங்கள் எனக்குச் சிறந்த பக்தியைத் தந்தருள வேண்டும்.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

[Visalakshi Ramani]

#2. கவிதைக் கதைகள்

ராமனும், கண்ணனும்



ராமனும் கண்ணனும் அவதாரங்களே!
ஆயினும் அவர்கள் வேறுபட்டவர்களே!

சீரிய மனையினில் பிறந்தவன் ராமன்;
சிறைச் சாலையினில் பிறந்தவன் கண்ணன்.

இளமையில் வளமாய் வாழ்ந்தவன் ராமன்;
இளமையில் ஒளிந்து வாழ்ந்தவன் கண்ணன்.

அரசிளங் குமரன் ராமன் என்றால்,
ஆவினம் மேய்ப்பவன் கண்ணன்.

மிக மிக குறைவாய் பேசுவான் ராமன்;
மிக மிக அதிகம் பேசுவான் கண்ணன்.

சத்தியம் ஒன்றே பேசுவான் ராமன்;
சத்தியம் என்பதே கண்ணன் பேச்சு!

ஜயஜய எனவே வாழ்த்தினர் ராமனை;
ஜெயித்துக் கொல்ல முயன்றனர் கண்ணனை.

நண்பர்களை என்றும் கை விடான் ராமன்;
நகர்ந்து சென்று கொண்டே இருப்பான் கண்ணன்.

பெண்களைக் கண்டால் விலகுவான் ராமன்;
பெண்களைக் கண்டால் விரும்புவான் கண்ணன்.

கௌரவமாய் நின்று பழகுவான் ராமன்;
கூடிக் குலாவி மகிழ்வான் கண்ணன்.

தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை ராமனுக்கு;
தன் சொல்லே உயர்ந்த மந்திரம் கண்ணனுக்கு.

துயர் வரும் போது துடித்தான் ராமன்;
துயர் வரும் போது சிரித்தான் கண்ணன்.

மனிதன் போலவே வாழ்ந்தான் ராமன்;
மாயங்கள் பலப் பல செய்தான் கண்ணன்.

மற்றவர் கருத்தை மதித்தான் ராமன்;
மற்றவர்க்கு கீதை போதித்தான் கண்ணன்.

ராம ராஜ்ஜியம் எனப் புகழ்ந்து பாடினாலும்,
கிருஷ்ண சாயுஜ்யம் என்றே புகல்கின்றார்!

ராமன் செய்ததை நாம் பார்த்துப் படிக்கணும்;
கண்ணன் சொன்னதை நாம் கேட்டுப் படிக்கணும்.

ராமனும், கண்ணனும் எத்தனை எத்தனை
மாறுபட்டாலும், அன்றி வேறுபட்டாலும்,

இருவருமே நம் பாரதத்தின் தூண்கள்!
இருவருமே நம் அனைவரின் கண்கள்!

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 38 ( 1 to 5)

கிருஷ்ணாவதாரம்

ஆனந்த3ரூப ப4க3வன்னயி தேSவதாரே
ப்ராப்தே ப்ரதீ3ப்த ப4வதங்க3 நிரீயமாணை:|
காந்தி வ்ரஜைரிவ க4னாக4ன மண்ட3லைர்த்3யா:
ஆவ்ருண்வதி விருருசே கில வர்ஷவேலா ||(38 – 1)

ஆனந்த ரூபியாகிய பகவானே! தங்கள் திரு அவதார சமயம் நெருங்கியபோது, தங்கள் திருமேனியில் இருந்து வெளிப்படும் கிரணக் கூட்டங்களை ஒத்த மேகக் கூட்டங்கள், வான வெளியை மறைத்துக் கொண்டு இருக்கும் மழைக் காலமாக இருந்தது.


ஆசா’ஸு சீ’தலதராஸு பயோத3தோயை
ராசா’ஸிதாப்தி விவசே’ஷு ச ஸஜ்ஜனேஷு |
நைசா’ கரோத3யவிதௌ4 நிசி’ மத்3யமாயாம்
க்லேசா’பஹஸ் த்ரிஜக3தாம் த்வமிஹாவிராஸீ:||(38 – 2)

மழை நீரால் எல்லா திசைகளும் நன்கு குளிர்ந்து, நல்லோர்கள் தாங்கள் விரும்பிய காரியம் கைகூடியதால் ஆனந்தப் பரவசம் அடைந்தபோது, நடு நிசியில், சந்திரன் உதிக்கும் வேளையில், மூவுலகங்களின் துயர்களைத் துடைக்க வந்த தாங்கள் திரு அவதாரம் செய்தீர்கள்


பா3ல்யச்’ப்ருசா’பி வபுஷா த3து4ஷா விபூ4தி:
உத்3யத் கிரீட கனகாங்க3த3 ஹாரபா4ஸா |
ச’ங்காரிவாரிஜ க3தா3 பரி பா4ஸிதேன
மேகா4ஸிதேன பரிலேஸித2 ஸூதி க்3ருஹே|| ( 38 – 3)

பால பாவத்தை அடைந்திருந்தாலும் ஐஸ்வர்யங்களைத் தரிக்கின்றதும்; ஜொலிக்கின்ற கிரீடம், கை வளைகள், தோள் வளைகள், முத்துமாலைகள் இவற்றால் காந்தியுடன் விளங்குவதும்; சங்கம், சக்கரம், பத்மம், கதை இவற்றுடன் விளங்குவதும்; மேகம் போன்ற நீல நிறத்தை உடையதும் ஆன திருமேனியுடன் பிரசவ அறையில் தாங்கள் விளங்கினீர்கள்.


வக்ஷ ஸ்த2லீ திருஷ்டி மகரந்த ரசம் நிலீன விலாஸி லக்ஷ்மி
மந்தா3க்ஷ லக்ஷித கடா2க்ஷ விமோக்ஷ பே4தை3: |
த்வன் மந்தி3ரஸ்ய க2லகம்ஸ க்ருதாமலக்ஷ்மிம்
உன்மார்ஜயன்னிவ விரேஜித வாஸுதே3வ ||(38 – 4)

ஹே வாசுதேவனே ! உங்கள் மார்பில் சுகமாக வாசம் செய்யும் அழகுடைய லக்ஷ்மி தேவியின் வெட்கம் கலந்த கண் பார்வையால், அந்த அறையில் துஷ்டனான கம்சனால் உண்டு பண்ணப்பட்ட அலக்ஷ்மியை நாசம் செய்தீர்கள் நீங்கள்.


சௌ’ரிஸ்து தீ4ர முனிமண்ட3ல சேதஸோபி
தூ3ரஸ்திதம் வபுருதீ3க்ஷ்ய நிஜேக்ஷணாப்4யாம் |
ஆனந்த பா4ஷ்ப புலகோத்3க3ம க3த்3க3தா3ர்த்3ர
ஸ்துஷ்டாவ த்3ருஷ்டி மகரந்த3 ரஸம் ப4வந்தம் ||(38 – 5)

வசுதேவர்,ஞானிகளாகிய முனிவர்களின் புத்திக்கு எட்டாமல் வெகு தூரத்தில் இருக்கும் தங்கள் திருவடிகளைத் தன் கண்களால் தரிசித்து; ஆனந்தக் கண்ணீர், மயிர்க் கூச்சம், குரல் தழுதழுப்பு இவற்றால் கனிந்து; கண்களுக்குப் பூந்தேன் போன்று இருக்கும் தங்களைத் துதித்தார்.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]ஒரு வழிப்பாதை[/h]

ஒரு வழிப்பாதை, இரு வழிப்பாதை,
புதியதன்று, மிக மிகப் பழையதே!
“எல்லா பாதையும் செல்லும் ரோம் நகர்”,
என்பார் முன்பு சரித்திரவாணர்.

எல்லாப் பாதையும் செல்லும் கண்ணனிடம்,
எந்த பாதையும் திரும்பாது அங்கிருந்து!
தாய் போல் வந்த மாயப் பூதனையும்,
தன் உயிர் விட்டாள், திரும்பவில்லை!

வேகத் திகிரியாகச் சுழன்று வந்தவன்,
தாமரைத் தாள் பட்டுச் சூரணம் ஆனான்!
புயல் போல் கண்ணனைத் தூக்கிப் பறந்தவன்,
புழுதிக் குவியலாய்க் கீழே விழுந்தான்!

வந்தான் வத்சாசுரன் அழகிய கன்றாய்!
வந்தவன் அசுரன் என்று அறிந்ததும்,
கால்களைப் பற்றி, சுழற்றி, எறிந்து,
காலனாய் மாறினான், கார் வண்ணன்!

வானளாவும் ஒரு பறவை உருவுடன்,
வஞ்சித்து நின்றான் பகாசுரன் – அவன்
வாயினைப் பிளந்து, வானுலுகுக்கு
வழி நடச் செய்தான் நம் கண்ணன்!

மலை அளவு உயர்ந்த மலைப்பாம்பாக,
மண்ணில் கிடந்தான் கோர அகாசுரன்.
மயங்கி வாயினுள் நுழைந்த சிறுவரை,
மனம் கனிந்து காத்தான், மாயக் கண்ணன்!

வந்த வேகத்தில் மறைந்து போயினர்,
தேனுகன், பிரலம்பன், கேசி, அரிஷ்டன்!
வந்தவர்களைக் காணோம் என்று,
தேடினாலும் காண முடியாது எங்குமே!

வைரிகள் தோற்று, வெந்து, மடிந்து,
ஒரு வழி பாதையில் போவது போல,
பிரியர்கள் கண்ணனைப் பிரிய முடியாமல்,
ஒரு வழி பாதையில் செல்வர் அவனிடம்!

“கண்டவர் விண்டிலர், விண்டவர் கண்டிலர்”,
என்று இறைவனைப் புகழ்வது போலச்
“சென்றவர் மீண்டிலர், மீள்பவர் சென்றிலர்”,
என்ற இதுவும் ஒரு வழி பாதையே!

வாழ்க வளமுடன்.
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

கிருஷ்ணாவதாரம்

தே3வ ப்ரஸீத பரபபூருஷ தாபவல்லீ
நிர்லூனிதா3த்ர ஸமநேத்ர கலாவிலாஸின் |
கே2தா3னபாகுரு க்ருபா கு3ருபி4: கடா2க்ஷை:
இத்யாதி3 தேன முதி3தேன சிரம் நுதோsபூ4:||(38 – 6)

“ஸ்வயம் பிரகாசரூபியே! பரபிரம்ம ஸ்வரூபியே! துன்பத் தளைகளை அறுப்பதில் கத்தி போன்றவரே! எல்லோரையும் அடக்கி ஆளுகின்ற, தனது அம்சமான மாயைக் கொண்டு சிருஷ்டி முதலியவற்றைச் செய்கின்ற ஈசா! அருள்வேண்டும். கருணை நிறைந்த கடைக்கண் பார்வையால் வருத்தங்களை அகற்றவேண்டும்” என்றெல்லாம் வசுதேவர் மகிழ்ச்சியுடன் உங்களைத் துதித்தார்.

மாத்ரா ச நேத்ர ஸலிலாஸ்ருத கா3த்ரவல்யா
ஸ்தோத்ரைரபி4ஷ்டுத கு3ண : கருணாலய ஸ்த்வம்|
ப்ராசீன ஜன்மயுக3ளம் ப்ரதிபோ3த்4ய தாப்4யாம்
மாதுர்கி3ரா த3தி4த மானுஷ பா3ல்ய வேஷம் ||(38 – 7)

கண்ணீரால் நனைந்த கொடி போன்ற சரீரத்தை உடைய தாயாலும் புகழ் வசனங்களால்
துதிக்கப்பட்டீர். கருணாநிதியாகிய தாங்கள் முந்தைய இரண்டு பிறவிகளிலும் அவர்களின் மகனகப் பிறந்ததைக் கூறினீர். பின்னர் தாயின் சொற்படி மானிடக் குழந்தையின் வடிவை எடுத்துக் கொண்டீர்.
(முந்தைய பிறவிகளில் பிருச்னி சுதபஸ் என்பவர்களுக்குப் பிருச்னிகர்ப்பனாகவும், அதிதி கச்யபர்களுக்கு வாமனனாகவும் விஷ்ணு அவதரித்து இருந்தார்.)


த்வத்ப்ரேரிதஸ்தத3னு நந்த3 தனூஜயா தே
வ்யத்யாஸ மாரசயிதும் ஸ ஹி ஸூர ஸூனு : |
த்வாம் ஹஸ்தயோரதி4த சித்த விதா4ர்ய மார்யை :
அம்போ3ருஹஸ்த க2ல ஹம்ஸ கிஷோர ரம்யம் ||(38 – 8)

அதன் பிறகு தாங்கள் வசுதேவரை ஏவினீர்கள் நந்தகோபனுடைய பெண்ணுடன் இடம் மாற்றுவதற்கு. யோகிகளால் மனத்தில் தரிக்க தகுந்தவரும், தாமரை மலரில் வீற்றிருக்கும்ஹம்சக் குஞ்சு போன்ற தங்களைக் கைகளில் எடுத்துக் கொண்டார்.


ஜாதா ததா3 பசு’பஸத்3மனி யோக3நித்3ரா
நித்3ரா விமுத்3ரித மதா2க்ருத பௌரலோகம் |
த்வத்ப்ரேரணாத் கிமிவ சித்ரமசேதநைர்யத்3
த்3வாரை: ஸ்வயம் வ்யக4டி ஸங்க4டிதைஸ்ஸுகா3ட4ம் ||(38 – 9 )

அப்போது தங்களுடைய ஏவுதலால் நந்தகோபர் வீட்டில் அவதரித்திருந்த யோகமாயை பட்டணத்து ஜனங்களை நித்திரையில் ஆழ்த்தினாள். அறிவற்றவைகளும், நன்கு பூட்டப்பட்டு இருந்தவைகளும் ஆகிய கதவுகளும் தாமாகவே திறந்து கொண்டன! என்ன ஆச்சரியம்!


சே’ஷேண பூ4ரிப4ணவாரித வாரிணாsத ஸ்வைரம்
ப்ரத3ர்ஷித பதோ மணி தீ3பிதேன |
த்வாம் தா4ரயன் ஸ க2லு த4ன்யதம: ப்ரதஸ்தே2
ஸோயம் த்வமீச’ மம நாச’ய ரோக3 வேகா3ன் ||(38 – 10)

அநேகம் படங்களைக் கொண்ட ஆதிசே ஷேன் மழைக்குக் குடை பிடித்தது. தன் தலைகளில் உள்ள ரத்தினங்களால் வழி காட்டியது. மஹாபாக்கியவனாகிய வசுதேவர், எந்தத் தடையும் இன்றித் தங்களை எடுத்துக் கொண்டு சென்றார்.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]பக்தியும், பகைமையும்[/h]

பக்தியும், பகைமையும் மாறுபட்டாலும்,
முக்தியை அளிப்பதில், அவை சரிசமமே.

அவை இரண்டும் எதிர்ப் பதங்களே – ஆயினும்
அவை ஒரே நாணயத்தின் இரு பக்கங்களே.

அதீத விருப்பம் பக்தியில் முடியும்;
அதீத வெறுப்போ பகையில் முடியும்!

கண்ணன் மேல் கொண்ட பக்தி பெரியதா?
கண்ணன் மேல் கொண்ட பகைமை பெரியதா?

நூறு பிறவியில் கொள்ளும் பக்தியும்,
மூன்று பிறவிகளில் கொள்ளும் த்வேஷமும்,

சரிசமம் ஆகும் தராசுத் தட்டில்;
சரிதான் மாயக் கண்ணன் கணக்கு.

நாம் விரும்புபவர்களை, அவ்வப்போது
நாம் விருப்புடன் கொஞ்சம் நினைப்போம்.

நாம் வெறுப்பவர்களையோ, நெருப்பென
நம் நினைவில் இடைவிடாது கொள்வோம்!

எப்படி நினைத்தால் என்ன கண்ணனுக்கு?
எத்தனை நேரம் நினைக்கிறோம் என்றே,

கணக்கு வைத்துக்கொண்டு மனம் கனிவான்;
கணக்கு முடிந்தவுடன், கருணை பொழிவான்.

பக்தியும், அன்பும் அடைவிப்பது போன்றே,
பயமும், பீதியும் அவனை அடைவிக்கும்.

“எப்படியோ என்னை நினைத்தாலே போதும்”,
என்றே கண்ணன் எண்ணுகின்றான் போலும்!

விருப்பு வெறுப்புக்கு அப்பாற்பட்டவன்
வேறு எப்படித்தான் எண்ண முடியும்?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 39 ( 1 to 5)

ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜன்ம உத்ஸவம்

ப4வந்தமய முத்3வஹன் யது3குலோத்3வஹோ நிஸ்ஸரன்
த3த3ர்ஷ க3க3னோச்சலஜ்ஜலப4ராம் களிந்தா3த்மஜாம் |
அஹோ ஸலில ஸஞ்சயஸ்ய புனரைந்த்3ரஜாலோதி3தோ
ஜலௌக4 இவ தத்க்ஷணாத் ப்ரபத3மேயதா மாயயௌ ||( 39 – 1)

யதுகுல சிரேஷ்டரான வசுதேவர் தங்களை எடுத்துக்கொண்டு போகும்போது யமுனை நதி ஆகாயம் வரை உயர்ந்து எழுந்த ஜலப் பிரவாஹத்துடன் கூடி இருந்தது. ஆனால் அந்த ஜலப் பிரவாஹம் இந்திர ஜாலத்தால் தோன்றியது போன்றே அக்கணமே வெறும் கணுக்கால் அளவுக்குக் குறைந்துவிட்டது. ஆச்சரியம்!


ப்ரஸுப்த பசு’பாலிகாம் நிப்4ருத மாருத3த்3 பா3லிகாம்
அபாவ்ருதகவாடிகாம் பசு’பவாடிகா மாவிச’த் |
ப4வந்த மயமர்பயன் ப்ரஸவ தல்பகே தத் பதா3த்3
வஹன் கபட கன்யகாம் கராலிங்கிதாம் வேகா3த்: ||(39 – 2)

இந்த வசுதேவர், நன்கு நித்திரை செய்யும் கோப ஸ்த்ரீக்களையும், மெதுவாக அழுகின்ற பெண் குழந்தையையும், திறக்கப்பட்ட கதவுகளையும் உடைய நந்தகோபருடைய வீட்டுக்குச் சென்றார். தங்களைப் பிரசவப் படுக்கையில் படுக்க வைத்துவிட்டு அங்கிருந்த கபடப் பெண் குழந்தையை எடுத்துக் கொண்டு மிக வேகமாகத் தம் இருப்பிடம் வந்து சேர்ந்தார்.


ததஸ்த்வத3னுஜா ரவக்ஷபித நித்ரவேக3 த்3ரவ
த்ப4டோத்கர நிவேதி3த ப்ரஸவ வார்தயை வார்திமான் |
விமுக்த சிகுரோத்கர ஸ்த்வரித மாபதன் போ4ஜராட்
அதுஷ்ட இவ த்3ருஷ்டவான் ப4கி3னிகா கரே கன்யகாம் ||(39 – 3)

தங்கள் தங்கையான யோகமாயையின் அழுகையால் நித்திரை கலைந்து, வேகமாக ஓடிய சேவக சமூஹம் கம்சனுக்குப் பிரசவ சமாச்சாரத்தை அறிவித்தது. வருத்தம் அடைந்தவனாக , தலை விரிகோலமாக கம்சன் ஓடிவந்தான். சந்தோஷம் அடையாத அவன் கண்டது இரங்கத் தக்க தங்கையின் கரங்களில் ஒரு பெண் குழந்தையை.


த்4ருவம் கபடசா’லினோ மது4ஹரஸ்ய மாயா ப4வேத்
அஸாவிதி கிஷோரிகாம் ப4கி3னிகா கராலிங்கி3தாம் |
த்விபோ நளினிகாந்தராதி3வ ம்ருணாளிகா மாக்ஷிபன்
நயம் த்வத3னுஜாமஜா முபல பட்டகை பிஷ்டவான் || (39 – 4)

இந்தக் கன்னிகை கபடசாலியாகிய மதுசூதனனின் மாயையாக இருக்கவேண்டும் என்று எண்ணிய கம்சன், இளம் தங்கை தன் கைகளால் அணைத்துக் கொண்டிருக்கும் பெண் குழந்தையை, தாமரைக் குளத்தின் நடுவில் இருக்கும் ஒரு தாமரைத் தண்டைப் பிடுங்கும் யானையைப் போல் பிடுங்கினான். உடனேயே ஒரு கற்பாறையில் மாயாதேவியை ஓங்கி அடித்தான்.


ததோ ப4வதுபாஸகோ ஜடிதி ம்ருத்யுபாசா’தி3வ
ப்ரமுச்ய தரசைவ ஸா ஸமதி4ரூட4 ரூபாந்தரா |
அத4ஸ்தலமஜக்3முஷீ விகஸத3ஷ்ட பா4ஹூஸ்புர
மஹாயூத4 மஹோக3தாகில விஹயஸா தி3த்3யுதே ||(39 – 5)

அப்போது தங்களை உபாசிக்கும் பக்தன் யமபாசத்தில் இருந்து விடுபடுவது போன்றே விரைவாக யோகமாயை கம்சனின் கைகளில் இருந்து விடுபட்டாள். பூமிக்கு வராமலேயே வேறு ஒரு ரூபத்தை அடைந்தாள். எட்டுக் கரங்களுடனும் அவற்றில் விளங்கும் அற்புத ஆயுதங்களுடனும் அவள் ஆகாயத்தில் ஆச்சரியமயமாக விளங்கினாள்.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]கண்ணன் அருள்[/h]

கண்ணன் என்றால் கருணையும், கனிவும்.
காண்போர்க்கெல்லாம் இனியவன் அவனே.
சாம, தான, பேத, தண்டம் என்று,
சாதுரியமாக அருள் புரிபவனே.

பக்தர்களைக் கொண்டருளும் அவன்,
பகைவர்களைக் கொன்றருள்வான்.
பார்ப்பதற்கு இரண்டும் வேறுபட்டாலும்,
பயனளவில் இவ்விரண்டும் ஒன்றே!

கொண்டாலும், கொன்றாலும், அவன்
கொண்டல் வண்ண மேனியுடன்,
கூடும் நற்பயன் தானே கூடிவரும்.
நாடும் நற்பயன் வேறென்ன உண்டு?

அன்று மடுவில் பொற்றாமரை பறித்து,
குன்று குடையாய் எடுத்த கோமானுக்கு,
கொடுக்க எண்ணிய யானை கஜேந்தரனை
கடித்து, துடிக்கச் செய்த முதலையை,

கருடாரூடனாய் விரைந்து வந்து, அந்தக்
கரியினைக் காத்து, முதலையைக் கொன்று,
கொண்டருளியும், கொன்றருளியும் அவர்க்கு
விண்ணுலகு அளித்தான், வேணு கோபாலன்.

வஞ்சனை செய்து கண்ணனை அழிக்க,
கஞ்சன் என்போன் மனப்பால் குடித்து,
குவலயா பீடம் என்ற குன்று நிகர்த்த
குவலயம் காணா மதக் களிற்றினை,

கொண்டு முடித்திட எண்ணம் கொண்டான்.
கொன்று முடித்தான் கண்ணன் களிற்றினை!
உயிருடன் உள்ள யானையின் தந்தத்தின்
உயரிய முத்துக்கள் ராதைக்கு பரிசு.

கிடைப்பதற்கரிய வானுலகப் பதவி,
கம்ச, சாணூர, குவலயா பீடத்திற்கு!
பக்தியால் கிடைக்கும் அற்புதப் பரிசு,
பகைமையால் கிடைப்பது விந்தை அன்றோ?

நவ வித பக்திகள் இறைவனை அடைய;
நன்மையே தரும் அவை ஒன்பதுமே!
கொண்டும், கொன்றும், அருளும் கண்ணன்,
கொண்டு செல்வான் நம்மை, பரமபதத்திற்கு!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜன்ம உத்ஸவம்

ந்ருச’ம்சதர கம்ஸ தே கிமு மயா வினிஷ்பிஷ்டயா
ப3பூ4வ ப4வத3ந்தக: க்வசன சிந்த்யதாம் தே ஹிதம்|
இதி த்வத3னுஜ விபோ4 க2லமுதீர்ய தம் ஜக்3முஷீ
மருத்3க3ண பணாயித பு4வி ச மந்திராண் யேயுஷி ||(39 – 6 )

“மிகக் கொடியவனான ஹே கம்சனே! என்னைக் கொல்லுவதால் உனக்கு என்ன லாபம்? உன்னைக் கொல்பவன் எங்கோ ஓரிடத்தில் ஒளிந்திருக்கிறான். உன்னுடைய நன்மையைப் பற்றிச் சிந்திப்பாய்!” துஷ்டனான கம்சனிடம் இவ்வாறு கூறிவிட்டு, தேவ கணங்களால் துதிக்கப்பட்டவளாக, அங்கிருந்து அகன்று அனேக ஆலயங்களைச் சென்று அடைந்தாள் யோக மாயை.


ப்ரகே3புனரகாத்மஜா வசனமீரிதா பூ4பு4ஜா
ப்ரலம்ப3 ப3க பூதனா ப்ரமுக2 தா3னவா மானின: |
பவன்னித4ன காம்யயா ஜக3தி ப3ப்4ரமு நிர்ப4யா:
குமாரக விமாரகா: கிமிவ து3ஷ்கரம் நிஷ்க்ருபை:||(39 – 7)

கம்சன் மறுநாள் காலையில் யோகமாயையின் வசனத்தை பிற அசுரர்களுக்குச் சொன்னான். துரபிமானம் உடைய பிரலம்பன், பகன், பூதனை முதலிய அசுரர்கள் தங்களைக் கொல்ல விரும்பி, பிற குழந்தைகளைக் கொன்று குவித்து, பயமற்று உலகில் திரிந்தனர். கருணை அற்றவர்களால் என்ன தான் செய்ய இயலாது?


தத: பசு’ப மந்தி3ரே த்வயி முகுந்த3 நந்த3ப்ரியா
ப்ரஸூதி ச’யனே ச’யே ருத3தி கிஞ்சித3ஞ்சத்பதே3 |
விபு3த்4ய வனிதாஜனை ஸ்தனய ஸம்ப4வே கோ4ஷிதே
முதா3 கிமு வதா3ம்யஹோ ஸகலமாகுலம் கோ3குலம் ||(39 – 8)

முக்தியளிக்கும் கண்ணனே! அதன் பிறகு நந்தகோபன் வீட்டில் நந்தனின் மனைவி யசோதையின் பிரசவப் படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டு கால்களை உதைத்துக் கொண்டு நீங்கள் அழுதீர்கள். நித்திரை விட்டு எழுந்த ஸ்திரீக்கள் புத்திரப் பேற்றை எல்லோருக்கும் எடுத்துக் கூற, கோகுலம் முழுவதுமே ஆனந்த வெள்ளத்தில் பரவசம் அடைந்தது அல்லவா?


அஹோ கலு யசோத3யா நவகலாய சேதோஹரம்
ப4வந்த மலமந்திகே ப்ரத2ம மாபிப3ந்த்யா த்3ருஷா |
புன: ஸ்தனப3ரம் நிஜம் ஸபதி3 பாயயந்த்யா முதா3
மனோஹர தனு ஸ்ப்ருஷா ஜக3தி புண்யவந்தோ ஜிதா ||(39 – 9)

புதுக் காயாம்பூ போல் மனத்தைக் கவருகின்ற தங்கள் மேனியை அருகில் முதல் முதலில் பார்த்து; தன் ஸ்தனங்களைப் பருகச் செய்து; சந்தோஷமாக உங்கள் மனோஹரமான சரீரத்தைத் தொடும் பாக்கியம் பெற்ற யசோதை; உலகில் உள்ள அத்தனை புண்ணிய சீலர்களையும் ஜெயித்துவிட்டாள் அல்லவா? என்ன ஆச்சரியம்!


ப4வத் குச’ல காம்யயா ச கலு நந்த33கோபஸ்ததா3
ப்ரமோத3ப4ர சங்குலோ த்விஜகுலாய கின்னாத3தா3த் |
ததை2வ பசு’பாலகா: கிமு ந மங்களம் தேனிரே
ஜகத் த்ரிதய மங்கள த்வமிஹ பாஹி மாமாமயாத் ||(39 – 10)

நந்தகோபரும் ஆனந்த பரவசத்தில் தங்களுடைய க்ஷேமத்தை விரும்பி பிராமணர்களுக்கு எதைத்தான் தரவில்லை? அவ்வண்ணமே மற்ற இடையர்களுக்கும் என்ன மங்கலத்தைத் தான் செய்யவில்லை? மூவுலகங்களிலும் மங்கலங்களைச் செய்யும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணா காப்பாற்று!

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]காரண வாரணன்[/h]

அகில உலகுக்கும் காரணன்;
அவன் ஒரு அழகிய வாரணன்!
அதிசயக் கருநிற அழகன்.
அதனால் அவன் ஒரு வாரணன்!

வெண்ணை பால் தயிர் எல்லாம்
வஞ்சனை இன்றி உண்டதாலே,
கண்ணனும் ஒரு வாரணம்,
குஞ்சரம் போலத் திகழ்வதாலே!

நேரம் போவதே தெரியாமல்
நின்று ரசிப்போம் வாரணத்தை,
நேசம் மிகுந்த காரணனோ
நினைவையே மறக்கடிப்பான்!

கன்றினில் எல்லாமே அழகு,
குன்றை போன்ற வாரணமுமே.
என்றென்றும் நிஜ அழகன்
என் கண்ணன், அவன் மட்டுமே!

பட்டு துகில் உடுத்தினாலும்,
புழுதி படிய விளையாடுவான்.
பட்டுப்போல் குளித்த பின்னர்
புழுதி வாரிச் சொரியும் வாரணம்!

அவன் வாய் மொழிகளே ஆரணம்;
அவன் ஒரு கற்பக வாரணம்;
அவனே ஸ்ருஷ்டிகளின் காரணம்;
அவன் அருள் என்றும் நாம் கோரணும்!

அவன் திவ்ய பரி பூரணன்;
அவனே உயர் திரு நாரணன்!
எல்லாவற்றுக்கும் வேர் அவன்;
ஆயிரம் நாமத் தோரணன்!

எட்டு திக்கினுள்ளும் சென்று
எங்கெங்கு தேடினாலும்,
தட்டுப்பட மாட்டான், இன்னொரு
காரண வாரணக் கண்ணன்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.