• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

Think or sink!

For the benefit of those who DO NOT visit the Think or Blink thread!

The afflicting affection!

A wealthy man was too much attached to his family and his fortune. A mahaan passed by his house one day and made an irresistible offer to the rich man. The mahaan was willing to show the rich samsaari the path for salvation of his soul and for total liberation.

The rich man said he was not yet ready for salvation and liberation. May be he will consider the offer favorably sometime in the future. The mahaan just smiled and went off on his way.

The rich man died one day and was born as a male calf in the same household. He grew up into a strong and sturdy ox and worked like the proverbial " maadu" literally. He was very happy to able to serve his loving family to the best of his capacity - even in his present form.

The same mahaan went by again and recognized the soul of the ox as that of the rich man. He then repeated his offer to the ox. But it replied, "I am not yet ready for salvation of my soul land total liberation. My family still needs my services!" The mahaan smiled and went on his way.

Much later the ox died and was reborn in the same household as a male puppy. It grew up into a fine dog and guarded the family and their possession zealously. The mahaan happened to pass by again and repeated his offer after recognizing the soul residing in the dog.

But the reply given by the dog was the same."My family needs my service more than ever before. I am not yet ready for salvation and liberation." The mahaan just smiled and went on his way.

The dog died one fine day and was born as a cobra in the garden of same household. It grew very long, strong and shiny. It would gaze at its family members with love and affection from a distance since it can not serve them physically any more.

One day a child happened to catch a glimpse of the cobra and reported to the elders in the family. A cobra in a garden is not welcome - even if it were only the loving ancestor who could not get out of his bonds and affection love. A thorough search was made , the cobra discovered and killed mercilessly.

The mahaan passed by again and repeated his offer to the helpless soul of the rich man wondering what to do next.

This time the soul had enough good sense to accept the offer and went away with the mahaan!

Moral of this story:???

You may try to figure it out by yourselves. I may give mine tomorrow! :)
 
An Affair in the offing?

He fell in love with her golden hair,
Which played naughtily in the air!

She suddenly looked so very fair!
Sitting quietly in her sleek chair.

They would make a lovely pair!
He could rely on his inner flair.

But such a sudden stormy affair,
Might make his good wife despair!

It might really be very unfair,
Tarnishing him beyond repair.

It might his name and fame impair,
And push him down from the stair.
 
REF #20077

This time the soul had enough good sense to accept the offer and went away with the mahaan!

Moral of this story:???

You may try to figure it out by yourselves. I may give mine tomorrow! :)

THE MORAL IS ALSO IN THE FORM ANOTHER SHORT STORY.

A rich old man would not retire and allow his very efficient and well trained sons to take over his business. He thought that they were not good enough and his business will be ruined without him on the top to guide and make all people work well.

One day a Swamiji came to their house. The sons hinted to him that their father should retire and take care of his precious health instead of being involved in the rat race and cut throat competition called Family business.

The swamiji went to their back yard and hugged on to a tree with all his might. Then he shouted, "Please let me go! Please let me go!"

The rich old man found this both funny and strange. He told the Swamiji,"Swaami! You are holding on to the tree and it is not the tree which is holding on to you refusing to let you go free!"

The Swamiji said , "You are doing the samething with your family business. You Won't let it go but you think that it does not let you go free!"

The truth dawned on the man in one moment. He handed over the family business to his sons and retired peacefully to devote the remaining part of his life to God - who has given everything.
 
Last edited:
குரங்குப் பிடியும், தர்ம அடியும்



ஆசைதான் எல்லாத் துன்பத்திற்கும் காரணம்,
ஆர்தான் மறுக்க முடியும் இந்த உண்மையை?
பாசம் என்றால் கயிறு, நம்மை பலவாறு
பந்தப் படுத்தும் பார்க்க முடியாத கயிறு!

எது எதையெல்லாம் விட்டு விடுகிறோமோ,
அது அதனால் நமக்குத் துன்பம் இல்லை!
“யாதனின் யாதனின் நீங்கியான், நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்” அல்லவா?

காலைப் பற்றி தொங்கும்போதே நம்மை
காலால் எற்றும் உரிமையை அளிக்கிறோம்.
வைக்கும் இடத்தில் வைக்கப்பட்டால் தான்,
கைப்பாவையாய் நம்மை ஆட்டிப் படையார்.

குறுகிய வாயுடைய ஒரு சிறிய ஜாடி,
பொரி கடலையால் நிரம்பி மணக்கும்;
மறு எண்ணம் இல்லாமல் கையை விட்டு
நிரம்ப அள்ளும் அறியாக் குரங்கு!

கையும் மாட்டிக்கொண்டது ஜாடியில்,
மெய்யும் மாட்டிக்கொண்டது மனிதனிடம்!
கையை விட்டால் தான் விடுதலை.
கையை விட்டால் இல்லை கடலை!

கடலையா அல்லது விடுதலையா? என்று
உடனடி முடிவு எடுக்க வேண்டும் குரங்கு.
ஒன்று கிடைக்காமலே போகலாம்,
ஒன்றுமே கிடைக்காமலும் போகலாம்!

மரத்திடம் சென்று வலியப் பற்றிக் கொண்டு ,
மரம் எனை விடுவதில்லை என்பது போல;
உலகை நாமே வலியப் பற்றிக்கொண்டு,
உலகம் நம்மை விடவில்லை என்போம்!

யாருக்காகவும் எதுவுமே நிற்காது,
உருண்டு ஓடும் உலகம் முன்னோக்கி!
தான் இல்லாத உலகம் நின்றுவிடும் என்று,
தன்னைத் தானே ஏய்த்துக் கொள்வானேன்?

“பந்தமா முக்தியா”? முடிவு நமதே.
“பாசமா பக்தியா”? முடிவு நமதே.
“குறையா நிறையா”? முடிவு நமதே.
“சிறையா விடுதலையா”? முடிவு நமதே.

“இன்பமா துன்பமா”? முடிவு நமதே.
“இவ்வுலகமா வீடு பேறா”? முடிவு நமதே.
இத்தனை முடிவுகளும் நம்மிடம் இருக்க,
பித்தரைப் போல துயர் அடைவதேன்?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

https://visalramani.wordpress.com/about/உலகமும்-நாமும்/54-குரங்குப்-பிடியும்-தர்ம/

 
Last edited:
rgurus said:
A lovely story with a moral very well explained. Thank you for the same
Click to expand...

You are welcome and so is your comment!! :)

There is more here - for me to share - if you really care!

புதுமை வழி


முதுமைப் பருவத்தில் சோதனையின்றி வாழப்
புதுமை வழி உண்டு; அறிந்து கொள்வோம்!

“சொல்வதை மட்டுமே கேட்கணும்!
கேட்டதை மட்டுமே சொல்லணும்!”

எளிதாகத் தோன்றும் இவை இரண்டும்
எளிதல்ல என்பதை அறிந்து கொள்வோம்!

பிணைப்பே இல்லாது இருந்தால், நம் மேல்
பிணக்கம் கொண்டுவிடுவார் விரைவிலேயே!

என்ன என்ன என எப்போதும் கேட்டிருந்தாலோ,
எள்ளளவும் பிடிக்காது போய்விடும் யாருக்கும்!

நம் வயது, அனுபவத்தை மதித்து எப்போது
நம்மிடம் வழி கேட்டாலும், சொல்லணும் தப்பாது!

தொட்டும் தொடாமல், தாமரையிலை நீர் போல
பட்டும் படாமல் வாழ்ந்திடப் பழக வேண்டும்.

வாழும் நல்வழி இது என்று உணர்ந்து, இனி
வாழும் நாட்களை எளிதாய் அமைத்திடுவோம்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 
Visalakshi Ramani said:
குரங்குப் பிடியும், தர்ம அடியும்



ஆசைதான் எல்லாத் துன்பத்திற்கும் காரணம்,
ஆர்தான் மறுக்க முடியும் இந்த உண்மையை?
பாசம் என்றால் கயிறு, நம்மை பலவாறு
பந்தப் படுத்தும் பார்க்க முடியாத கயிறு!

எது எதையெல்லாம் விட்டு விடுகிறோமோ,
அது அதனால் நமக்குத் துன்பம் இல்லை!
“யாதனின் யாதனின் நீங்கியான், நோதல்
அதனின் அதனின் இலன்” அல்லவா?

காலைப் பற்றி தொங்கும்போதே நம்மை
காலால் எற்றும் உரிமையை அளிக்கிறோம்.
வைக்கும் இடத்தில வைக்கப்பட்டால் தான்,
கைப்பாவையாய் நம்மை ஆட்டிப் படையார்.

குறுகிய வாயுடைய ஒரு சிறிய ஜாடி,
பொரி கடலையால் நிரம்பி மணக்கும்;
மறு எண்ணம் இல்லாமல் கையை விட்டு
நிரம்ப அள்ளும் அறியாக் குரங்கு!

கையும் மாட்டிக்கொண்டது ஜாடியில்,
மெய்யும் மாட்டிக்கொண்டது மனிதனிடம்!
கையை விட்டால் தான் விடுதலை.
கையை விட்டால் இல்லை கடலை!

கடலையா அல்லது விடுதலையா? என்று
உடனடி முடிவு எடுக்க வேண்டும் குரங்கு.
ஒன்று கிடைக்காமலே போகலாம்,
இரண்டுமே கிடைக்காமலும் போகலாம்!

மரத்திடம் சென்று வலியப் பற்றிக் கொண்டு ,
மரம் எனை விடுவதில்லை என்பது போல;
உலகை நாமே வலியப் பற்றிக்கொண்டு,
உலகம் நம்மை விடவில்லை என்போம்!

யாருக்காகவும் எதுவுமே நிற்காது,
உருண்டு ஓடும் உலகம் முன்னோக்கி!
தான் இல்லாத உலகம் நின்றுவிடும் என்று,
தன்னைத் தானே ஏய்த்துக் கொள்வானேன்?

“பந்தமா முக்தியா”? முடிவு நமதே.
“பாசமா பக்தியா”? முடிவு நமதே.
“குறையா நிறையா”? முடிவு நமதே.
“சிறையா விடுதலையா”? முடிவு நமதே.

“இன்பமா துன்பமா”? முடிவு நமதே.
“இவ்வுலகமா வீடு பேறா”? முடிவு நமதே.
இத்தனை முடிவுகளும் நம்மிடம் இருக்க,
பித்தரைப் போல துயர் அடைவதேன்?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

https://visalramani.wordpress.com/about/உலகமும்-நாமும்/54-குரங்குப்-பிடியும்-தர்ம/
Click to expand...
My upvote for this gem from you.

A nice bit of philosophical thought.

Let us be happy far away from those we are hanging on.
 
krish44 said:
My upvote for this gem from you.

A nice bit of philosophical thought.

Let us be happy far away from those we are hanging on.
Click to expand...

Dear Mr. krish,
WHY Long time... No see! :yo:

We all make our own decisions.

We must know how long to hang on!

We must know when to let things go!

I pity the politicians who want to be the 'niranthara' C.M or P.M

when they can hardly move around freely on their own legs.

My yoga guru used to say that we need both the world and the God.

So we must catch hold of each of these with one of our two hands.

When we have done enough in the world we may let it go

but we must always continue to hang on to God.

What better support can there be than God?
 
To become a sweetheart…

You have to act real smart,
From the crowd to stand apart!

To prove that you are a stalwart,
And not just a pathetic upstart!

There will be many a sharp dart,
Aimed at puncturing your heart;

But such things form a part,
Of your moving up the chart;

It is best to have a good start,
Or you may just need to restart,

To relentlessly go on to thwart,
The actions of your counterpart.

If you continue to knowledge impart,
You are sure to become a sweetheart!
 
WHEN THE WEIRDOS HERE PROCLAIM "MY COUNTRY!" AND "MY AMERICA!" I REALLY FEEL TICKLED PINK!

NO ONE CAN / DOES OWN ANYTHING HERE OR ANYWHERE ELSE IN THIS WORLD.

SOME PEOPLE ARE MERELY MADE THE CUSTODIANS OF SOME OTHER THINGS/ PEOPLE.

IF EVERYONE REALIZES THIS THE WORLD WILL BECOME A MORE FRIENDLY PLACE TO LIVE IN!

A SMALL PART OF MY LONG POEM "A PRAYER"

We think that we own the world,
As masters of the things we hoard;
While in truth we do not possess,
Even our very own foolish selves!

Visalakshi Ramani.

https://visalakshiramani.wordpress.com/a prayer/
 
HOW MUCH LAND IS TOO MUCH LAND (OR TOO LITTLE LAND ) FOR A MAN??? :decision:

நிற்க ஓரடி நிலம்!



ஒரு மிகப் பெரிய நிலச் சுவான்தார்,
ஒரு பெரிய வயல்வெளி உள்ளவர்;
போதும் என்ற மனம் இல்லாததால்,
பேராசை கொண்டு ஏங்கி நின்றார்.

ஒரு நாள் ஒரு விசித்திரமான கனவு,
ஒரு வினோத மனிதன், தன் மனம் விரும்பும்
நிலத்தைத் தனக்குத் தருவதாகக் கண்டு,
நனவாகுமா தன் கனவு என ஏங்கினார்!

மறுநாள் தன் வயல் வெளியில் அதே
மர்ம நபரை நனவிலும் கண்டார்.
மகிழ்ச்சியுடன் விரைந்து வந்தவரிடம்,
மனம் விட்டு இனிக்கப் பேசினான் அவன்.

“காலைக் கதிரவனுடன் நீயும் கிளம்பி,
மாலையில் அவன் மறையும் வரை,
நீ சுற்றி வரும் நிலம் எல்லாவற்றுக்கும்,
நீயே சொந்தம் கொண்டாடலாம்!"

கனவு நனவாவது கண்டு மகிழ்ந்து,
கரை காணாத உற்சாகத்துடன் அவர்,
கண்ணிமைக்குக் நேரத்தில் ஒரு சிறு
கன்றைப்போலத் துள்ளி ஒடலானார்!

“அதோ! அந்த நிலம் வளமையானது,
இதோ! இதுவும் நல்ல விளை நிலம் !”
தன் நிலை தெரியாமல் துள்ளி ஓடினார்;
மண் ஆசையால் மதி இழந்த மனிதர் .

கிளம்பிய இடத்திற்கே திரும்பினால் தான்,
கிடைக்கும் தான் சுற்றி வந்த நிலபுலன்கள் .
கதிரவன் மேற்கில் இறங்குவது கண்டு,
உதிரம் வற்றும்படி மிகவும் வேகமாக;

மூச்சுத் திணற, கண்கள் தெறிக்க, நா வரள,
உடல் நோக ஓடிக்கொண்டே இருந்தார்.
சூரியன் மறைந்து விட்டான் - இவரும்
சுருண்டு விழுந்தார் வெறும் பிணமாக!

மனிதன் நிற்க ஓர் அடி நிலம் போதும்,
மனிதன் இருக்க இரண்டு அடி நிலமும் ,
அவன் கிடக்க ஆறு அடி நிலமும் தேவை;
அனைவரும் அறிவார் இவ்வுண்மையினை.

இன்னமும் வேண்டும் என்று நினைத்து,
இன்னுயிர் போகும்படி பேராசையுடன்;
மாங்கு மாங்கென்று அங்கே ஒடுவனேன்?
மனிதன் தன் இன்னுயிரை விடுவானேன்?

போதும் என்ற மனமே பொன் செய்யும் மருந்து!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
https://visalramani.wordpress.com/about/உலகமும்-நாமும்/63-நின்றால்-ஓர்-அடி-நிலம்/
 
Visalakshi Ramani said:
To become a sweetheart…

You have to act real smart,
From the crowd to stand apart!

To prove that you are a stalwart,
And not just a pathetic upstart!

There will be many a sharp dart,
Aimed at puncturing your heart;

But such things form a part,
Of your moving up the chart;

It is best to have a good start,
Or you may just need to restart,

To relentlessly go on to thwart,
The actions of your counterpart.

If you continue to knowledge impart,
You are sure to become a sweetheart!
Click to expand...
To become a sweet heart ,one need not be knowlegeable.

Look around.

Idiots become the best sweethearts.

They accept whatever the girl says.

They are easy to control and manage.

Intelligence makes people crooked.

Be a fool and be a good sweetheart
 
Visalakshi Ramani said:
HOW MUCH LAND IS TOO MUCH LAND (OR TOO LITTLE LAND ) FOR A MAN??? :decision:

நிற்க ஓரடி நிலம்!



ஒரு மிகப் பெரிய நிலச் சுவான்தார்,
ஒரு பெரிய வயல்வெளி உள்ளவர்;
போதும் என்ற மனம் இல்லாததால்,
பேராசை கொண்டு ஏங்கி நின்றார்.

ஒரு நாள் ஒரு விசித்திரமான கனவு,
ஒரு வினோத மனிதன், தன் மனம் விரும்பும்
நிலத்தைத் தனக்குத் தருவதாகக் கண்டு,
நனவாகுமா தன் கனவு என ஏங்கினார்!

மறுநாள் தன் வயல் வெளியில் அதே
மர்ம நபரை நனவிலும் கண்டார்.
மகிழ்ச்சியுடன் விரைந்து வந்தவரிடம்,
மனம் விட்டு இனிக்கப் பேசினான் அவன்.

“காலைக் கதிரவனுடன் நீயும் கிளம்பி,
மாலையில் அவன் மறையும் வரை,
நீ சுற்றி வரும் நிலம் எல்லாவற்றுக்கும்,
நீயே சொந்தம் கொண்டாடலாம்!"

கனவு நனவாவது கண்டு மகிழ்ந்து,
கரை காணாத உற்சாகத்துடன் அவர்,
கண்ணிமைக்குக் நேரத்தில் ஒரு சிறு
கன்றைப்போலத் துள்ளி ஒடலானார்!

“அதோ! அந்த நிலம் வளமையானது,
இதோ! இதுவும் நல்ல விளை நிலம் !”
தன் நிலை தெரியாமல் துள்ளி ஓடினார்;
மண் ஆசையால் மதி இழந்த மனிதர் .

கிளம்பிய இடத்திற்கே திரும்பினால் தான்,
கிடைக்கும் தான் சுற்றி வந்த நிலபுலன்கள் .
கதிரவன் மேற்கில் இறங்குவது கண்டு,
உதிரம் வற்றும்படி மிகவும் வேகமாக;

மூச்சுத் திணற, கண்கள் தெறிக்க, நா வரள,
உடல் நோக ஓடிக்கொண்டே இருந்தார்.
சூரியன் மறைந்து விட்டான் - இவரும்
சுருண்டு விழுந்தார் வெறும் பிணமாக!

மனிதன் நிற்க ஓர் அடி நிலம் போதும்,
மனிதன் இருக்க இரண்டு அடி நிலமும் ,
அவன் கிடக்க ஆறு அடி நிலமும் தேவை;
அனைவரும் அறிவார் இவ்வுண்மையினை.

இன்னமும் வேண்டும் என்று நினைத்து,
இன்னுயிர் போகும்படி பேராசையுடன்;
மாங்கு மாங்கென்று அங்கே ஒடுவனேன்?
மனிதன் தன் இன்னுயிரை விடுவானேன்?

போதும் என்ற மனமே பொன் செய்யும் மருந்து!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
https://visalramani.wordpress.com/about/உலகமும்-நாமும்/63-நின்றால்-ஓர்-அடி-நிலம்/
Click to expand...
Listen to the song - kani nilam vendum parasakthi on youtube.

These are simple aspirations of ordinary folks.
 
krish44 said:
To become a sweet heart ,one need not be knowlegeable.

Look around.

Idiots become the best sweethearts.

They accept whatever the girl says.

They are easy to control and manage.

Intelligence makes people crooked.

Be a fool and be a good sweetheart
Click to expand...

To become a sweet heart one need be (or is it should not be ?) intelligent! :loco:

But my poem is about the forum friends and forum foes.

Yet being knowledgeable does not necessarily make a person a sweet heart!

The word 'sweetheart' was added purely for the sake of rhyme!

But here this word is very common.

Even strangers (only women) address me as sweet heart or sweetie! :)
 
krish44 said:
Listen to the song - kani nilam vendum parasakthi on youtube.

These are simple aspirations of ordinary folks.
Click to expand...

Praying to ParA Shakti for KaaNi nilam is acceptable.

But the hero of my poem keeps running from dawn to dusk

trying to include all the fertile lands to his possession.

As I had said earlier, one must know when and where to stop! :tsk:

The story is based on a Tolstoy story and the strange man who makes the offer is Satan himself.

I had read it in Tamil as a child and just now I found it in the internet also!

https://en.wikipedia.org/wiki/How_Much_Land_Does_a_Man_Need?
 
Meal on Wheel.

He was mentally prepared to kneel,
The job he sought was a good deal!

It was called The Meal On Wheel.
He was tired of the potato peel.

He was tired of preparing the veal.
He need no more for his food steal,

He just needed to increase his zeal,
His new job will make him the keel,

Of his business, proud did he feel,
But it won’t let him rest his heel!

FOOT NOTES

The meal-on-the-wheel is the new arrangement in which home cooked food is
delivered at your door step for a small delivery charge + the cost of the food.
 

Share this page

Share this page

Latest posts

Latest ads

Follow us on Social Media

Back
Top