there is a post here somewhere that iyers are smarthas, implying, as i understand it, that we were such since times immemorial.
it would be interesting to know that iyers becamse smarthas only about 500 years ago, with the takeover of tamil nadu by the vijayanagar empire. along with it, came large scale migration of telugu/tamil speaking brahmins, naickers and a whole slew of other castes.
the telugu/kannada brahmins soon gained upper hand in the tamil lands as they had influence in the vijayanagar courts. gradually the telugu/kannada clans assumed overlordship of tamil nadu (something that they hold on even today - being the backbone of the dravidian movement initially)
these telugu/kannada brahmins were smartha followers of the sringeri mutt and adi sankara. the tamil brahmins were anything but that, and along with being part of the tamil community, also served as generals in both chozha and pandya kingdoms.
thanjavur, the cradle of tamil music became telugu/sanskritized with the successive naicker kings, and followed by the maratha rulers.
the tamil speaking brahmins, hitched their chariots to the upper hand wielding telugu brahmins, renounced the agama tradition, and adopted smartha customs and all this happened only a few hundred years ago, when we weaned ourselves from tamildom.
which might also explain why the doyens of modern carnatic music, with court patronage, turned out to be telugu brahmins, versed in telugu sanskrit, rather than the ancient language of the land, viz tamil.
for an interesting 10 part quick reading intersting narrative, here is
yuvabharathy's blog spot .
mine is but a very short summary. for the full 10 parts, go to the bottom left of the main page and start with நாயக்கர் ஆட்சியில் தமிழகம் - தொடர்
இடுகை - 01.
it starts with the founding of the vijayanagar empire, its conquest of the entire south, and goes on, till the arrival, (ofcourse) of the english
enjoy!!
yuvabharathy has cited numerous historical works to prove his points and gives it some sense of authenticity.
an interesting excerpt from
part 5...
ஆதிசங்கரர் கேரளத்தில் பிறந்தவர் எனினும் அவரது குருநாதர் ஆந்திரரான கோவிந்த பாதர். சங்கரர் நிறுவிய அத்வைத மடங்கள் நான்கு - வடக்கே பத்ரிநாதம்; மேற்கே துவாரகை; கிழக்கே பூரிஜகந்நாதம்; தெற்கே சிருங்கேரி. அவரது காலமான கி.பி.8-ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழகத்தில் வைதீக நெறி சைவ - வைணவ நெறிகளின் தொடர்புடனே இருந்தது. பாசுபத சைவம் மட்டுமின்றி காஷ்மீர சைவமும் சோழர் காலத்தில் செல்வாக்குப் பெற்றது.
இவை பெரிதும் ஆகம வயப்பட்டவை; வருணாசிரமத்தைக் கொண்டாடுவனவல்ல. பிற்காலச் சோழர் ஆட்சியிலும், பாண்டியர் ஆட்சியிலும் பல பார்ப்பனர்களைப் படைத்தலைவர்களாகப் - அநிருத்தப் பிரம்மராயர், கிருஷ்ணன் ராமன் பிரம்மராயர், அருண்மொழியான மும்முடிச் சோழப் பிரம்மாதிராயர்,...எனப் - பார்க்கிறோம். வேள்வி இயற்றும் வைதீகர்களையும் பார்க்கிறோம்.
ஆனால் அத்வைத வைதீகர்களைக் காண்பதில்லை. மெய்கண்டதேவர் சித்தாந்த சைவம் வகுத்ததும், இராமானுஜர் விசிஷ்டாத்வைத வைணவம் வகுத்ததும் பிற்கால குலோத்துங்கர்கள் ஆட்சிக்காலத்தவை. நெறிகள் தத்துவ அடிப்படை கொண்ட சமயங்களாக இறுகிய காலம் அது.
தமிழ்ப் பார்ப்பனக் குலங்களில் பலவும் (ஐயர் பிரிவில் பல) சங்கர அத்வைதத்தை ஏற்றுக் கொண்டது விஜயநகர ஆட்சிக் காலத்திலேயே நேர்ந்திருக்கிறது. ஆட்சியதிகார நெருக்கத்தோடு தமிழகம் வந்த ஸ்மார்த்த அத்வைதத் தெலுங்குப் பார்ப்பனர்களைக் கண்டும், பின்பற்றியும் ஸ்மார்த்த அத்வைதத்தை உள்வாங்கிய வீதத்தின் அளவிலேயே அவற்றுக்கிடையிலான உயர்வு தாழ்வும் தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது. 
